-

uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2018, sekcja II - Rada Europejska i Rada,

-

uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

-

uwzględniając drugie sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0189/2020),

A.

mając na uwadze, że Rada Europejska i Rada jako instytucje unijne powinny ponosić demokratyczną odpowiedzialność przed obywatelami Unii za fundusze powierzone im w celu wykonywania obowiązków;

B.

mając na uwadze, że Parlament jest jedynym organem spośród instytucji unijnych wyłonionym w wyborach bezpośrednich, odpowiadającym za udzielenie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej;

C.

mając na uwadze, że otwarta i przejrzysta procedura udzielania absolutorium jest konieczna do ochrony interesów finansowych Unii, prowadzenia niezbędnej walki z nadużyciami finansowymi oraz zagwarantowania przejrzystości i demokratycznej odpowiedzialności przed obywatelami Unii, zgodnie z którą każda instytucja Unii odpowiada za wykonywany przez siebie budżet;

1.

podkreśla, że od dziesięciu kolejnych lat Rada odmawia poddania się procedurze udzielania absolutorium budżetowego, przez co zmusiła Parlament do odmowy udzielenia absolutorium; zauważa, że decyzja o tym, czy udzielić absolutorium za 2018 r. została przełożona w maju 2020 r., podobnie jak w latach poprzednich;

2.

podkreśla, że taki stan rzeczy jest nie do przyjęcia dla żadnej z instytucji: dla Rady, ponieważ od 2009 r. nie wydano żadnej pozytywnej decyzji w związku z wykonaniem jej budżetu, i dla Parlamentu, ponieważ świadczy o braku szacunku dla roli Parlamentu jako organu udzielającego absolutorium oraz gwaranta przejrzystości i demokratycznej rozliczalności budżetu Unii;

3.

stwierdza, że taka sytuacja podważa zaufanie publiczne do zarządzania finansami instytucji unijnych; uznaje przedłużanie obecnej sytuacji za szkodliwe dla rozliczalności Unii i jej instytucji;

4.

przypomina, że zgodnie z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) i rozporządzeniem finansowym Parlament jest jedynym unijnym organem udzielającym absolutorium, który jednak w pełni uznaje rolę Rady jako instytucji wydającej zalecenia w kwestii procedury udzielania absolutorium; w związku z tym zwraca się do Rady o wydanie zaleceń w sprawie udzielenia absolutorium pozostałym instytucjom Unii;

5.

przypomina, że w myśl TFUE instytucje korzystają z autonomii administracyjnej, są indywidualnie odpowiedzialne za wykonanie swoich budżetów, a ich wydatki są określone w odrębnych częściach budżetu;

6.

przypomina, że Parlament udziela absolutorium wszystkim instytucjom i organom unijnym w oparciu o dokumentację techniczną, odpowiedzi na zapytania pisemne parlamentarzystów i przesłuchania; ubolewa nad powtarzającym się trudnościami z uzyskaniem odpowiedzi od Rady, które wynikają z braku współpracy z jej strony, co prowadzi do odmowy udzielenia absolutorium przez ponad 10 lat;

7.

przypomina, że skuteczna kontrola wykonywania budżetu unijnego wymaga lojalnej współpracy instytucji; przypomina, że życzeniem Parlamentu jest rozpoczęcie negocjacji z Radą z myślą o osiągnięciu wzajemnie zadowalającego porozumienia, by skutecznie przełamać obecny impas;

8.

podkreśla znaczenie pisma wysłanego przez Komisję Kontroli Budżetowej Parlamentu w dniu 25 maja 2020 r. do Sekretarza Generalnego Rady z informacją, że Konferencja Przewodniczących Parlamentu upoważniła Komisję Kontroli Budżetowej do ponownego rozpoczęcia negocjacji z Radą w sprawie procedury udzielania absolutorium;

9.

informuje, że w imieniu Parlamentu w skład zespołu negocjacyjnego wchodzi przewodnicząca Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu Monika Hohlmeier, sprawozdawca w sprawie absolutorium dla Rady za 2018 r. Tomáš Zdechovský oraz pierwsza wiceprzewodnicząca Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu Isabel García Munoz;

10.

informuje, że do pisma, wspomnianego w pkt 8, dołączono zaktualizowaną wersję nieoficjalnego dokumentu w sprawie współpracy Parlamentu i Rady podczas corocznej procedury udzielania absolutorium, przedstawionego przez zespół negocjacyjny Parlamentu w dniu 20 lutego 2020 r.; zauważa, że dla Parlamentu ten nieoficjalny dokument jest punktem wyjścia do negocjacji;

11.

informuje, że w nieoficjalnym dokumencie uznaje się różne role obu instytucji w procedurze udzielania absolutorium, stwierdzając, że Parlament i Rada potrzebują podobnych danych, aby przedstawić zalecenie (Rada) lub podjąć decyzję (Parlament);

12.

wyjaśnia, że w piśmie, o którym mowa w pkt 8, zwrócono się do Rady o zaproponowanie dogodnego terminu rozpoczęcia negocjacji; informuje, że pozytywny rozwój tego procesu przerwała pandemia COVID-19;

13.

zwraca uwagę, że dopóki strony nie prowadzą negocjacji, poglądy Parlamentu pozostają bez zmian, a negocjacje między stronami są warunkiem wstępnym rozwiązania przedmiotowej kwestii;

14.

nalega, by budżet Rady Europejskiej i budżet Rady zostały rozdzielone, co poprawi przejrzystość, rozliczalność i skuteczność w odniesieniu do wydatków obu instytucji, zgodnie z zaleceniami Parlamentu zawartymi w wielu jego rezolucjach w sprawie absolutorium na przestrzeni ostatnich lat;

15.

podkreśla, że jedynie poprzez połączenie wysiłków na rzecz osiągnięcia porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie obowiązkowego rejestru przejrzystości dla lobbystów, w formacie nadającym się do odczytu maszynowego, można zwiększyć otwartość unijnego procesu decyzyjnego i odpowiedzialność instytucji Unii; ponownie wyraża głębokie ubolewanie, że Rada nie uczestniczy w rejestrze służącym przejrzystości; wzywa Radę, aby nadal uczestniczyła w dyskusjach nad ustanowieniem wspólnego rejestru wraz z Parlamentem, który zgodził się na wznowienie negocjacji w marcu 2020 r., oraz z Komisją w celu wprowadzenia faktycznego obowiązku rejestracji lobbystów, którzy chcą uczestniczyć w spotkaniach z decydentami Unii; ponownie wzywa wszystkie prezydencje państw członkowskich, by dawały dobry przykład, odmawiając spotkań z niezarejestrowanymi lobbystami;

16.

Z zadowoleniem przyjmuje pozytywną odpowiedź Rady na zalecenie Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich w sprawie 1069/2019/MIG, dotyczące sponsorowania prezydencji Rady Unii Europejskiej; przyjmuje do wiadomości projekt wytycznych przesłany przez Sekretariat Generalny Rady delegacjom państw członkowskich w dniu 29 czerwca 2020 r.; przypomina, że każdy rzeczywisty lub domniemany konflikt interesów zagraża reputacji Rady i Unii jako całości; wzywa Radę do zastanowienia się nad niewiążącym charakterem wytycznych; wzywa Radę do niezwłocznego podjęcia działań następczych w tej sprawie;

17.

podkreśla jak ważne jest, aby obywatele mogli łatwiej śledzić proces legislacyjny Unii; przypomina Radzie, by dopasowała metody pracy do standardów demokracji parlamentarnej, zgodnie z wymogami traktatów; przypomina Radzie, by kontynuowała działania następcze w stosunku do zaleceń, o których mowa w decyzji Europejskiej Rzecznik Praw Obywatelskich z dochodzenia strategicznego OI/2/2017/TE w sprawie przejrzystości procesu legislacyjnego Rady; przypomina, że Parlament zachęcał Europejską Rzecznik Praw Obywatelskich do kontynuowania działań w związku z prowadzonym przez nią dochodzeniem;

18.

wzywa Radę do zwiększenia wysiłków na rzecz przejrzystości, m.in. poprzez publikowanie dokumentów legislacyjnych Rady, w tym protokołów posiedzeń grup roboczych oraz rozmów trójstronnych i innych ważnych dokumentów roboczych zgodnie z zaleceniami Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich; z zadowoleniem przyjmuje zmiany na stronie internetowej Rady, w szczególności te dotyczące przejrzystości i dostępu do dokumentów; z zadowoleniem przyjmuje jasne rozdziały dotyczące przejrzystości ustawodawczej, porządki obrad i kalendarz posiedzeń Rady, jak również protokoły i listy do głosowania; przyznaje, że Rada podejmuje działania na rzecz większej przejrzystości;

19.

ponownie wyraża głębokie zaniepokojenie w związku ze sponsoringiem korporacyjnym państw członkowskich, które sprawują prezydencję Unii, oraz podziela obawy wyrażane w tym kontekście przez obywateli Unii i posłów; wyraża głębokie zaniepokojenie możliwą szkodą dla reputacji i ryzykiem utraty zaufania, jakie z powodu tej praktyki może ponieść Unia, jej instytucje, a w szczególności Rada w oczach obywateli Unii; ponadto zdecydowanie zaleca Radzie włączenie prezydencji do budżetu oraz zwraca się do Rady, by przekazała te obawy państwom członkowskim, w szczególności obecnym trzem prezydencjom, a także wzywa aktualne trzy prezydencje do wzięcia tych zaleceń pod rozwagę i do przedstawienia Parlamentowi sprawozdania;

20.

wyraża głębokie zaniepokojenie domniemanym konfliktem interesów szeregu przedstawicieli państw członkowskich zaangażowanych w procesy podejmowania decyzji politycznych i budżetowych; zwraca się do Rady o zadbanie o to, by przedstawiciele państw członkowskich, którzy osobiście korzystają z unijnych dotacji, nie uczestniczyli w odnośnych dyskusjach politycznych lub budżetowych ani w głosowaniu.