(1)

System wymiany informacji na rynku wewnętrznym ("system IMI"), ustanowiony rozporządzeniem (UE) nr 1024/2012, jest aplikacją dostępną za pośrednictwem internetu, którą Komisja opracowała we współpracy z państwami członkowskimi, aby wesprzeć je w wywiązywaniu się z obowiązków współpracy administracyjnej, w tym z określonych w aktach Unii wymogów w zakresie wymiany informacji. W tym celu system ten udostępnia scentralizowany mechanizm komunikacji służący usprawnieniu wymiany informacji i świadczenia wzajemnej pomocy w wymiarze transgranicznym.

(2)

Art. 4 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1024/2012 zezwala Komisji na realizację projektów pilotażowych w celu oceny, czy system IMI będzie skutecznym narzędziem wdrażania przepisów dotyczących współpracy administracyjnej ustanowionych w aktach Unii niewymienionych w załączniku do tego rozporządzenia.

(3)

Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1807 (2) ustanowiono ramy swobodnego przepływu danych nieosobowych w Unii. Ponadto określono w nim warunki dostępu właściwych organów do danych, warunki zwracania się o pomoc oraz warunki współpracy między właściwymi organami państw członkowskich w celu zapewnienia dostępu do danych przetwarzanych i przechowywanych w innym państwie członkowskim. Zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/1807 właściwy organ może zwrócić się z wnioskiem o pomoc do właściwego organu innego państwa członkowskiego zgodnie z procedurą określoną w art. 7 tego rozporządzenia w przypadku, gdy właściwy organ występujący z wnioskiem o pomoc nie uzyskał dostępu do danych oraz jeśli nie istnieją specjalne mechanizmy współpracy przewidziane w prawie Unii lub umowach międzynarodowych umożliwiające wymianę danych między właściwymi organami różnych państw członkowskich.

(4)

Zgodnie z art. 5 ust. 4 akapit drugi rozporządzenia (UE) 2018/1807 państwa członkowskie mogą, jeżeli jest to uzasadnione koniecznością uzyskania pilnego dostępu do danych oraz pod pewnymi warunkami, nałożyć środki tymczasowe mające na celu relokalizację danych. Jeżeli taki środek tymczasowy nakłada obowiązek relokalizacji danych na okres dłuższy niż 180 dni od dnia relokalizacji, należy zgłosić go Komisji. Ponadto Komisja zobowiązana jest wymieniać się z państwami członkowskimi informacjami dotyczącymi doświadczeń zdobytych w tym zakresie.

(5)

System IMI mógłby stanowić skuteczne narzędzie wdrażania przepisów dotyczących współpracy administracyjnej ustanowionych w art. 5 ust. 2 i 4 oraz art. 7 ust. 2-5 rozporządzenia (UE) 2018/1807. Przepisy te powinny zatem stanowić przedmiot projektu pilotażowego realizowanego zgodnie z art. 4 rozporządzenia (UE) nr 1024/2012.

(6)

Współpraca administracyjna na podstawie rozporządzenia (UE) 2018/1807 może obejmować centralne punkty kontaktowe wyznaczone zgodnie z art. 7 ust. 1 tego rozporządzenia, właściwe organy, o których mowa w art. 3 pkt 6 tego rozporządzenia, oraz wszelkie podmioty odpowiedzialne za zgłaszanie środków zgodnie z art. 5 ust. 4 tego rozporządzenia. Do celów projektu pilotażowego należy je zatem uznać za właściwe organy w rozumieniu art. 5 akapit drugi lit. f) rozporządzenia (UE) nr 1024/2012.

(7)

System IMI powinien zapewniać funkcje techniczne umożliwiające właściwym organom, centralnym punktom kontaktowym, podmiotom odpowiedzialnym za zgłaszanie środków zgodnie z art. 5 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2018/1807 oraz Komisji wypełnianie ich obowiązków w zakresie współpracy administracyjnej i przekazywania informacji wynikających z tego rozporządzenia.

(8)

Zgodnie z art. 7 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2018/1807 właściwy organ, który otrzymuje wniosek o dostęp do danych, jest zobowiązany do przekazania żądanych danych lub musi poinformować organ występujący z wnioskiem, że uważa, iż warunki uzasadniające wniosek o pomoc nie są spełnione. W celu przeprowadzenia wymiany danych państwo członkowskie, do którego skierowano wniosek, powinno przekazać państwu członkowskiemu występującemu z wnioskiem szczegółowe informacje niezbędne do uzyskania dostępu do żądanych danych lub szczegółowe informacje dotyczące sposobu i momentu dokonania transferu danych Państwo członkowskie, do którego skierowano wniosek, może również dostarczyć żądane dane bezpośrednio w odpowiedzi na wniosek, jeżeli zostanie to uznane za najskuteczniejszy sposób postępowania.

(9)

Wniosek o pomoc oraz środki tymczasowe zgłoszone Komisji za pośrednictwem systemu IMI mogą obejmować wymianę zbiorów danych zawierających zarówno dane osobowe, jak i dane nieosobowe. Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1807 do przetwarzania danych osobowych w zbiorze danych, w którym dane osobowe są nierozerwalnie związane z danymi nieosobowymi, zastosowanie mają przepisy rozporządzenia (UE) 2016/679 (3). Zapewnia to art. 14 rozporządzenia (UE) nr 1024/2012, który określa zasady przetwarzania danych osobowych w systemie IMI.

(10)

Zgodnie z art. 4 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1024/2012 Komisja ma obowiązek przedstawić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie ocenę wyników projektu pilotażowego. Należy określić termin przedstawienia tej oceny. W celu zachowania spójności termin ten powinien być taki sam jak termin, w którym należy przedłożyć sprawozdanie wymagane na podstawie art. 8 rozporządzenia (UE) 2018/1807.

(11)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu utworzonego na mocy art. 24 rozporządzenia (UE) nr 1024/2012,

a)

składania, na podstawie tych artykułów, wniosku o pomoc, w przypadku którego podaje się uzasadnienie, w tym wszelkich informacji towarzyszących i pisemnego wyjaśnienia;

b)

przekazania wniosku do odpowiedniego właściwego organu w państwie członkowskim, do którego należy przesłać wniosek;

c)

udzielenia odpowiedzi zawierającej żądane dane poprzez zapewnienie jednego z następujących elementów:

d)

poinformowania organu występującego z wnioskiem, że warunki uzasadniające wystąpienie z wnioskiem o pomoc nie są spełnione.

a)

powiadamiania Komisji o nałożeniu środka tymczasowego;

b)

informowania o niezbędnych środkach podjętych przez Komisję;

c)

przekazywania informacji o zdobytych doświadczeniach oraz wymiany wszelkich istotnych informacji z centralnymi punktami kontaktowymi w państwach członkowskich.