(1)

W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (1) nałożono wymóg ustanowienia środków ochronnych, z uwzględnieniem dostępnych opinii naukowych, technicznych i ekonomicznych, obejmujących w stosownych przypadkach sprawozdania przygotowane przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa i inne organy doradcze, jak również z uwzględnieniem opinii otrzymanych od komitetów doradczych, które powołano dla odpowiednich obszarów geograficznych lub dziedzin kompetencji, oraz wspólnych rekomendacji wydanych przez państwa członkowskie.

(2)

Rada zobowiązana jest do przyjęcia środków dotyczących ustalenia i przydziału uprawnień do połowów, w tym, w stosownych przypadkach, określonych warunków funkcjonalnie z nimi związanych. Uprawnienia do połowów należy przydzielać państwom członkowskim w taki sposób, by zapewnić względną stabilność działalności połowowej każdego państwa członkowskiego w odniesieniu do każdego stada lub rodzaju rybołówstwa, i z należytym uwzględnieniem celów wspólnej polityki rybołówstwa (zwanej dalej "WPRyb") określonych w rozporządzeniu (UE) nr 1380/2013.

(3)

Rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 stanowi, że cel WPRyb polega na osiągnięciu współczynnika eksploatacji na poziomie maksymalnego podtrzymywalnego połowu (MSY) w miarę możliwości do 2015 r., a w sposób stopniowy i narastający - najpóźniej do 2020 r. w przypadku wszystkich stad.

(4)

Całkowite dopuszczalne połowy (TAC) należy zatem ustalać, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1380/2013, na podstawie dostępnych opinii naukowych, z uwzględnieniem aspektów biologicznych i społeczno-gospodarczych, przy jednoczesnym zapewnieniu sprawiedliwego traktowania poszczególnych sektorów rybołówstwa, jak również biorąc pod uwagę opinie wyrażane podczas konsultacji z zainteresowanymi stronami.

(5)

Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1139 (2) ustanowiono wieloletni plan w odniesieniu do stad dorsza atlantyckiego, śledzia atlantyckiego i szprota w Morzu Bałtyckim oraz połowów eksploatujących te stada (zwany dalej "planem"). Plan ma na celu zapewnienie, aby eksploatacja żywych zasobów morza pozwalała na odtwarzanie i utrzymywanie populacji poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających zapewnić MSY. W tym celu jak najszybciej, w sposób stopniowy i narastający, do 2020 r. należy dla tych stad osiągnąć docelową śmiertelność połowową wyrażoną w postaci przedziałów. Limity połowowe mające zastosowanie w 2021 r. do stad dorsza atlantyckiego, śledzia atlantyckiego i szprota w Morzu Bałtyckim należy ustalić z myślą o osiągnięciu celów planu.

(6)

Międzynarodowa Rada Badań Morza (ICES) wskazała, że biomasa stada śledzia atlantyckiego w podrejonach ICES 20-24 w zachodniej części Morza Bałtyckiego wynosi zaledwie 48 % granicznego punktu odniesienia biomasy stada tarłowego (Blim), poniżej którego zdolność reprodukcyjna może być ograniczona. W związku z tym, zgodnie z opinia naukową wydaną przez ICES w dniu 29 maja 2020 r., połowy śledzia atlantyckiego powinny być na poziomie zerowym. Zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/1139 należy zatem wprowadzić wszystkie odpowiednie środki zaradcze, aby zapewnić szybkie przywrócenie liczebności przedmiotowego stada do poziomów wyższych niż poziom pozwalający uzyskać MSY. Ponadto przepis ten wymaga wprowadzenia dalszych środków zaradczych. W tym celu należy uwzględnić harmonogram realizacji ogólnych celów WPRyb, a w szczególności planu, ze względu na oczekiwane skutki przyjętych środków zaradczych oraz konieczność zapewnienia korzyści ekonomicznych, społecznych i w zakresie zatrudnienia, zgodnie z art. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. W związku z tym, zgodnie z art. 4 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2016/1139, uprawnienia do połowów w odniesieniu do stada śledzia atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego należy ustalić na poziomie poniżej przedziału śmiertelności połowowej, tak aby uwzględnić spadek biomasy tego stada w podrejonach ICES 20-24.

(7)

W odniesieniu do stada dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego od 2019 r. ICES mogła opracować swoją ostrożnościową opinię na podstawie oceny obejmującej większą ilość danych niż to było możliwe wcześniej. Według szacunków ICES wartość biomasy dorsza atlantyckiego był w 2019 r. niższy od Blim, a od tego momentu odnotowano jego dalszy spadek. ICES powtórzyła zatem swoje zalecenie, by połowy dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego w 2021 r. miały poziom zerowy. ICES nie była jednak w stanie określić wartości liczbowych przedziałów śmiertelności połowowej. Jeżeli, podobnie jak w roku ubiegłym, uprawnienia do połowów dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego zostałyby ustalone na poziomie wskazanym w opinii naukowej, obowiązek wyładunku wszystkich połowów uzyskanych w ramach połowów wielogatunkowych z przyłowami dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego doprowadziłby do wystąpienia zjawiska "gatunków dławiących". W celu osiągnięcia właściwej równowagi między kontynuacją połowów ze względu na potencjalnie poważne skutki społeczno-gospodarcze zakazu połowów dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego a potrzebą osiągnięcia dobrego stanu biologicznego tych stad, biorąc pod uwagę, że w połowach wielogatunkowych trudno jest jednocześnie poławiać wszystkie gatunki na poziomach zgodnych z MSY, należy ustanowić specjalne TAC dla przyłowów dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego. Uprawnienia do połowów należy ustalić zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/1139.

(8)

W maju 2020 r. ICES przedstawiła zaktualizowaną opinię dotyczącą poziomów przyłowów dorsza atlantyckiego w innych połowach. Uprawnienia do połowów należy ustalić zgodnie z tą opinią, przewidując zwolnienie dotyczące operacji połowowych prowadzonych wyłącznie do celów badań naukowych oraz w pełnej zgodności z warunkami określonymi w art. 25 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1241 (3). Ponadto zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/1139 należy przyjąć dodatkowe środki zaradcze, aby zapewnić szybkie przywrócenie stada do poziomów wyższych niż poziom pozwalający uzyskać MSY. Opinie naukowe wskazują, iż zwłaszcza zamykanie tarlisk może przynieść dla stada dodatkowe korzyści, których nie da się osiągnąć jedynie za pomocą TAC, na przykład zwiększoną rekrutację dzięki niezakłóconemu tarłu. W związku z tym należy utrzymać obowiązujące zamknięcie tarlisk w okresie letnim. Opinie naukowe wskazują ponadto, że stosunkowo duże znaczenie połowów rekreacyjnych dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego zależy od poziomu TAC. Mając na uwadze bardzo ograniczony TAC, wielkość połowów rekreacyjnych uznaje się za znaczną, w związku z czym należy utrzymać zakaz połowów rekreacyjnych dorsza atlantyckiego w podrejonach ICES 25 i 26, w których stado dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego jest najbardziej obfite.

(9)

W odniesieniu do stada dorsza atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego ICES obniżyła szacunkową wartość biomasy i szacuje, że biomasa stada dorsza atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego nie wróciła do poziomu powyżej punktu odniesienia biomasy stada tarłowego, poniżej którego należy podjąć określone i odpowiednie działania w zakresie zarządzania (Btrigger). Należy zatem utrzymać wprowadzone na rok 2020 środki towarzyszące oraz ustalić uprawnienia do połowów zgodnie z art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1139, uwzględniając jednocześnie poziomy przyłowu dorsza atlantyckiego w innych połowach w podrejonie ICES 24 zgodnie z opinią ICES w celu zapewnienia spójności z podejściem stosowanym w obszarze zarządzania zasobami dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego. Ponadto opinie naukowe wskazują, że zachodnie i wschodnie stada dorsza atlantyckiego mieszają się w podrejonie ICES 24. W celu ochrony wschodniego stada dorsza atlantyckiego i zapewnienia równych warunków działania w obszarze zarządzania zasobami dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego należy w dalszym ciągu ograniczyć stosowanie TAC w podrejonie ICES 24 do przyłowów dorsza, przewidując zwolnienie dotyczące operacji połowowych prowadzonych wyłącznie do celów badań naukowych oraz w pełnej zgodności z warunkami określonymi w art. 25 rozporządzenia (UE) 2019/1241 oraz przypadków, w których rybacy prowadzą połowy przybrzeżne na niewielką skalę i przy użyciu narzędzi biernych, w obszarach do sześciu mil morskich od brzegu, gdzie głębokość wody jest mniejsza niż 20 metrów, ponieważ w tych płytkich obszarach przybrzeżnych dominują zachodnie stada dorsza atlantyckiego. Ponadto okres zamknięcia w podrejonie ICES 24 należy dostosować do okresu zamknięcia w podrejonach ICES 25 i 26, aby zapewnić równoważną ochronę zgodnie z opinią ICES.

(10)

W związku z tym, w celu zapewnienia równych warunków działania w podrejonach ICES 25 i 26, połowy rekreacyjne dorsza atlantyckiego w podrejonie ICES 24 powinny nadal być zakazane w odległości powyżej sześciu mil morskich od brzegu. Ponadto, ponieważ w opinii naukowej wskazano, że połowy rekreacyjne w dużym stopniu przyczyniają się do ogólnej śmiertelności połowowej tego stada, jak również biorąc pod uwagę obecny stan tego stada i zmniejszenie TAC, należy utrzymać dzienny limit ilościowy na rybaka rekreacyjnego. Pozostaje to bez uszczerbku dla zasady względnej stabilności mającej zastosowanie do komercyjnej działalności połowowej. Ponadto, biorąc pod uwagę fakt, że stan stada jest zagrożony oraz że w opiniach naukowych wskazano, iż zwłaszcza zamykanie tarlisk może przynieść dodatkowe korzyści dla stada, których nie da się osiągnąć jedynie za pomocą TAC, na przykład zwiększoną rekrutację dzięki niezakłóconemu tarłu, należy utrzymać zimowe zamknięcie tarlisk, przewidując zwolnienie dotyczące rybaków prowadzących połowy przybrzeżne na niewielką skalę oraz operacji połowowych prowadzonych wyłącznie do celów badań naukowych oraz w pełnej zgodności z warunkami określonymi w art. 25 rozporządzenia (UE) 2019/1241.

(11)

Według szacunków ICES wartość biomasy stada śledzia atlantyckiego w środkowej części Morza Bałtyckiego spadła poniżej punktu odniesienia biomasy stada tarłowego, poniżej którego należy podjąć określone i odpowiednie działania w zakresie zarządzania (Btrigger). Uprawnienia do połowów należy zatem ustalić zgodnie z art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1139.

(12)

Zgodnie z opinią ICES dorsz atlantycki jest przyłowem w połowach gładzicy. Ponadto szprot jest poławiany w połowach wielogatunkowych ze śledziem atlantyckim oraz stanowi pożywienie dla dorsza atlantyckiego. Tego typu zależności międzygatunkowe należy uwzględniać przy ustalaniu uprawnień do połowów gładzicy i szprota.

(13)

Aby zapewnić pełne wykorzystanie uprawnień do połowów przybrzeżnych, w 2019 r. wprowadzono ograniczoną elastyczność między obszarami w odniesieniu do łososia atlantyckiego z podrejonów ICES 22-31 do podrejonu ICES 32. Ze względu na zmiany uprawnień do połowów tych dwóch stad należy zwiększyć elastyczność w tym zakresie.

(14)

Wprowadzenie zakazu połowów troci wędrownej w odległości powyżej czterech mil morskich oraz wprowadzenie ograniczenia przyłowów troci wędrownej do 3 % łącznych połowów troci wędrownej i łososia atlantyckiego w dużym stopniu przyczyniło się do znacznego ograniczenia uprzedniego poważnego nieprawidłowego raportowania połowów łososia atlantyckiego szczególnie jako połowów troci wędrownej. Należy zatem utrzymać ten przepis w celu ograniczenia w jak największym stopniu nieprawidłowego raportowania.

(15)

Korzystanie z uprawnień do połowów określonych w niniejszym rozporządzeniu podlega przepisom rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 (4), w szczególności jego art. 33 i 34, które dotyczą rejestrowania połowów i nakładu połowowego oraz przekazywania Komisji danych dotyczących wyczerpania uprawnień do połowów. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem określić kody dotyczące wyładunków ryb ze stad objętych niniejszym rozporządzeniem, które to kody państwa członkowskie mają stosować, przesyłając dane Komisji.

(16)

W rozporządzeniu Rady (WE) nr 847/96 (5) wprowadzono dodatkowe ustalane z roku na rok warunki zarządzania TAC, w tym w art. 3 i 4 przepisy dotyczące elastyczności w odniesieniu do zasobów objętych TAC przezornościowymi i analitycznymi. Na podstawie art. 2 tego rozporządzenia przy ustalaniu TAC Rada ma określić stada, w odniesieniu do których nie stosuje się art. 3 lub 4, w szczególności na podstawie biologicznego stanu zasobów. Ostatnio w odniesieniu do wszystkich stad objętych obowiązkiem wyładunku wprowadzono na podstawie art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 mechanizm elastyczności obejmującej kolejny rok. W związku z tym w celu uniknięcia nadmiernej elastyczności, która podważyłaby zasadę racjonalnej i odpowiedzialnej eksploatacji żywych zasobów morza, utrudniłaby realizację celów WPRyb i spowodowałaby pogorszenie biologicznego stan stad, należy ustalić, że art. 3 i 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96 mają zastosowanie do TAC analitycznych tylko wówczas, gdy nie korzysta się z elastyczności obejmującej kolejny rok określonej w art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

(17)

Ponadto, ponieważ wartość biomasy stada dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego jest poniżej wartości Blim, a w 2021 r. dozwolony jest jedynie przyłów i połów do celów badań naukowych, państwa członkowskie zobowiązały się, że nie będą stosować art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w odniesieniu do tego stada w celu przeniesienia z 2020 r. na 2021 r., tak aby połowy w 2021 r. nie przekroczyły TAC ustalonego dla dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego.

(18)

Rok połowowy dotyczący okowiela w rejonie ICES 3a i wodach Unii rejonu ICES 2a oraz podobszaru ICES 4 trwa od dnia 1 listopada do dnia 31 października. W oparciu o nowe opinie naukowe należy ustalić wstępny TAC dla okowiela w tych obszarach. Zjednoczone Królestwo nie posiada kwoty dotyczącej okowiela. Część tej kwoty jest jednak poławiana na wodach Zjednoczonego Królestwa. Zgodnie z art. 130 ust. 1 Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej przeprowadzono konsultacje ze Zjednoczonym Królestwem (6). Należy zatem ustalić wstępny TAC dotyczący uprawnień do połowów na okres od dnia 1 listopada 2020 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. Ten TAC pozwoli na rozpoczęcie okresu połowu. Ze Zjednoczonym Królestwem prowadzone będą konsultacje w sprawie uprawnień do połowów na okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 października 2021 r. Mimo że Zjednoczone Królestwo nie ma udziału w kwotach dla tego stada, zasoby te są dzielone ze Zjednoczonym Królestwem. W związku z czym należy przeprowadzić konsultacje dotyczące wspólnego zarządzania tym stadem po upływie okresu przejściowego w dniu 31 grudnia 2020 r. Rozporządzenie w sprawie uprawnień do połowów okowiela w obszarach ICES 3a i wodach Unii rejonu ICES 2a oraz podobszaru ICES 4 powinno zostać później zmienione w celu uwzględnienia wyniku tych konsultacji na okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 października 2021 r., tak aby objąć cały rok połowowy od dnia 1 listopada 2020 r. do dnia 31 października 2021 r.

(19)

Aby nie zakłócać działalności połowowej oraz zapewnić unijnym rybakom środki utrzymania, niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od dnia 1 stycznia 2021 r. Niniejsze rozporządzenie powinno jednak mieć zastosowanie do okowiela w rejonie ICES 3a i w wodach Unii rejonu ICES 2a oraz podobszaru ICES 4 od dnia 1 listopada 2020 r. do dnia 31 października 2021 r. W związku z pilnym charakterem niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu,

1)

"podrejon" oznacza podrejon ICES Morza Bałtyckiego zgodnie z załącznikiem III do rozporządzenia Rady (WE) nr 218/2009 (8);

2)

"całkowity dopuszczalny połów" (TAC) oznacza wielkość połowów z każdego stada, którą można złowić w okresie jednego roku;

3)

"kwota" oznacza część TAC przydzieloną Unii, państwu członkowskiemu lub państwu trzeciemu;

4)

"połowy rekreacyjne" oznaczają niekomercyjną działalność połowową, w przypadku której żywe zasoby morza są eksploatowane do celów, takich jak rekreacja, turystyka lub sport.

a)

wymian dokonywanych na podstawie art. 16 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

b)

odliczeń i ponownych przydziałów dokonywanych na podstawie art. 37 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009;

c)

dodatkowych wyładunków dozwolonych na podstawie art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96 lub art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

d)

ilości zatrzymanych zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96 lub przeniesionych na podstawie art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

e)

odliczeń dokonywanych na podstawie art. 105 i 107 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

a)

operacji połowowych prowadzonych wyłącznie na potrzeby badań naukowych, które mogą być podejmowane, pod warunkiem że badania te prowadzone są w pełnej zgodności z warunkami określonymi w art. 25 rozporządzenia (UE) 2019/1241;

b)

unijnych statków rybackich o długości całkowitej poniżej 12 metrów, które prowadzą połowy z użyciem sieci skrzelowych, sieci oplątujących lub drygawic, przy użyciu sznurów stawnych dennych, takli, takli dryfujących, węd ręcznych oraz podrywek lub podobnych biernych narzędzi połowowych na obszarach, gdzie głębokość wody jest mniejsza niż 20 metrów, zgodnie ze współrzędnymi na oficjalnej mapie morskiej wydanej przez właściwe organy krajowe;

c)

unijnych statków rybackich, które w podrejonie 25, gdzie głębokość wody jest mniejsza niż 50 metrów, poławiają ze stad pelagicznych z przeznaczeniem do bezpośredniego spożycia przez ludzi, używając narzędzi o rozmiarze oczek sieci nie większym niż 45 mm, i których wyładunki są sortowane.

a)

operacji połowowych prowadzonych wyłącznie na potrzeby badań naukowych, pod warunkiem że są one prowadzone w pełnej zgodności z warunkami określonymi w art. 25 rozporządzenia (UE) 2019/1241;

b)

unijnych statków rybackich o długości całkowitej poniżej 12 metrów, które prowadzą połowy z użyciem sieci skrzelowych, sieci oplątujących lub drygawic, przy użyciu sznurów stawnych dennych, takli, takli dryfujących, węd ręcznych oraz podrywek lub podobnych biernych narzędzi połowowych w podrejonach 22 i 23 - na obszarach, gdzie głębokość wody jest mniejsza niż 20 metrów, zgodnie ze współrzędnymi na oficjalnej mapie morskiej wydanej przez właściwe organy krajowe, a także w podrejonie 24 - na obszarach w odległości do sześciu mil morskich mierzonych od linii podstawowych, gdzie głębokość wody jest mniejsza niż 20 metrów, zgodnie ze współrzędnymi na oficjalnej mapie morskiej wydanej przez właściwe organy krajowe;

c)

unijnych statków rybackich, które w podrejonie 24 w odległości do sześciu mil morskich mierzonych od linii podstawowych, gdzie głębokość wody jest mniejsza niż 40 metrów, poławiają ze stad pelagicznych z przeznaczeniem do bezpośredniego spożycia przez ludzi, używając narzędzi o rozmiarze oczek sieci nie większym niż 45 mm, i których wyładunki są sortowane.