(1)

Decyzją wykonawczą Rady z dnia 2014/722/UE (2) upoważniono Niemcy do stosowania do dnia 16 lipca 2020 r. obniżonej stawki opodatkowania w odniesieniu do energii elektrycznej dostarczanej bezpośrednio na statki zacumowane w porcie (zwanej dalej "energią elektryczną pobieraną z lądu") zgodnie z art. 19 dyrektywy 2003/96/WE.

(2)

Pismem z dnia 29 stycznia 2020 r. Niemcy zwróciły się o upoważnienie do dalszego stosowania obniżonej stawki opodatkowania energii elektrycznej pobieranej z lądu zgodnie z art. 19 dyrektywy 2003/96/WE.

(3)

Dzięki zastosowaniu planowanej obniżonej stawki podatku Niemcy zamierzają dalej wspierać wykorzystanie energii elektrycznej pobieranej z lądu. Korzystanie z energii elektrycznej z tego źródła jest uznawane za mniej szkodliwy dla środowiska sposób zaopatrywania w energię elektryczną statków zacumowanych w portach niż spalanie przez nie paliw bunkrowych.

(4)

Ponieważ korzystanie z energii elektrycznej pobieranej z lądu zapobiega emisji zanieczyszczeń powietrza w wyniku spalania paliw bunkrowych przez statki zacumowane w porcie, polepsza ono lokalną jakość powietrza w miastach portowych. Przy uwzględnieniu szczególnych warunków struktury wytwarzania energii elektrycznej w Niemczech korzystanie z energii elektrycznej pobieranej z lądu zamiast z energii elektrycznej wytwarzanej poprzez spalanie paliw bunkrowych powinno ponadto ograniczyć emisję CO2, innych zanieczyszczeń powietrza oraz hałasu. Oczekuje się zatem, że środek ten przyczyni się do osiągnięcia celów polityki Unii w dziedzinie środowiska, zdrowia oraz klimatu.

(5)

Upoważnienie Niemiec do stosowania obniżonej stawki podatku od energii elektrycznej pobieranej z lądu nie wykracza poza to, co jest konieczne do zwiększenia wykorzystania takiej energii elektrycznej, ponieważ w większości przypadków wytwarzanie energii elektrycznej na pokładzie statku pozostanie bardziej konkurencyjną alternatywą. Z tego samego powodu oraz ze względu na obecny stosunkowo niski stopień rozpowszechnienia na rynku odpowiedniej technologii stosowanie tej obniżonej stawki podatku nie spowoduje prawdopodobnie, w okresie jego obowiązywania, istotnych zakłóceń konkurencji, a zatem nie będzie miało negatywnego wpływu na prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego.

(6)

Zgodnie z art. 19 ust. 2 dyrektywy 2003/96/WE każde upoważnienie przyznawane na podstawie art. 19 ust. 1 tej dyrektywy musi być ściśle ograniczone w czasie. W celu zapewnienia odpowiednio długiego okresu, na który zatwierdza się środek, aby nie zniechęcić odpowiednich podmiotów gospodarczych do dokonywania niezbędnych inwestycji, uzasadnione jest przyznanie wnioskowanego upoważnienia do dnia 31 grudnia 2025 r. Upoważnienie to powinno jednak wygasnąć z datą rozpoczęcia stosowania dowolnych przepisów ogólnych dotyczących korzyści podatkowych w odniesieniu do energii elektrycznej pobieranej z lądu przyjętych przez Radę na podstawie art. 113 lub innego odpowiedniego postanowienia Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, jeżeli takie przepisy będą miały zastosowanie przed dniem 31 grudnia 2025 r.

(7)

W celu zapewnienia pewności prawa operatorom portów i armatorom statków oraz w celu uniknięcia potencjalnego zwiększenia obciążeń administracyjnych dla dystrybutorów i redystrybutorów energii elektrycznej wynikających ze zmian stawki podatku od energii elektrycznej pobieranej z lądu należy zapewnić możliwość stosowania przez Niemcy w sposób nieprzerwany obniżonej stawki opodatkowania energii elektrycznej pobieranej z lądu. Należy zatem udzielić wnioskowanego upoważnienia ze skutkiem od dnia 17 lipca 2020 r., w celu zachowania ciągłości w stosunku do wcześniejszych uregulowań na mocy decyzji wykonawczej Rady 2014/722/UE.

(8)

Niniejsza decyzja pozostaje bez uszczerbku dla stosowania unijnych przepisów dotyczących pomocy państwa,