PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 2 i art. 175,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

po konsultacji z Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym,

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (¹),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Sektor rybołówstwa i akwakultury ucierpiał szczególnie z powodu zakłóceń rynku, które wynikają ze znaczącego spadku popytu wskutek epidemii COVID-19. Zamknięcie miejsc sprzedaży, rynków, punktów zbytu i sieci dystrybucji spowodowało znaczny spadek cen i wielkości sprzedaży. Spadek popytu i cen, w połączeniu z wrażliwym i złożonym charakterem łańcucha dostaw, sprawił, że działalność flot rybackich i producentów żywności pochodzenia morskiego przynosi straty. W związku z tym rybacy zostali zmuszeni do pozostania w portach, a hodowcy z sektora akwakultury będą zmuszeni dokonać odrzutów lub zniszczyć swoje produkty w ciągu najbliższych kilku tygodni.

(2) Należy przewidzieć możliwość, aby Europejski Fundusz Morski i Rybacki (EFMR), ustanowiony rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 508/2014 (²), mógł do dnia 31 grudnia 2020 r. wspierać środki szczególne mające na celu złagodzenie skutków epidemii COVID-19 dla sektora rybołówstwa i akwakultury. Środki te powinny obejmować wsparcie w związku z tymczasowym zaprzestaniem działalności połowowej, w tym w przypadku rybołówstwa śródlądowego oraz rybaków łowiących z brzegu, oraz wsparcie w związku ze stratami gospodarczymi poniesionymi przez producentów akwakultury i przedsiębiorstwa przetwórcze oraz w regionach najbardziej oddalonych, pod warunkiem że wymienione zdarzenia stanowią skutek epidemii COVID-19. Środki te powinny również obejmować przyznawanie kapitału obrotowego producentom akwakultury i przedsiębiorstwom przetwórczym oraz wsparcie dla organizacji producentów i związków organizacji producentów w zakresie składowania produktów rybołówstwa i akwakultury zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 (³). Wydatki na działania wspierane w ramach powyższych środków powinny być kwalifikowalne od dnia 1 lutego 2020 r.

(3) Zasoby dostępne na zobowiązania w ramach EFMR podlegające zarządzaniu dzielonemu należy podzielić w sposób, który zapewni ustanowienie stałych kwot na rzecz kontroli rybołówstwa i gromadzenia danych naukowych, zezwalając przy tym na wykorzystanie 10 % tych kwot na środki związane z łagodzeniem skutków epidemii COVID-19, oraz na rzecz rekompensat za dodatkowe koszty w regionach najbardziej oddalonych. Pozostałe zasoby podlegające zarządzaniu dzielonemu powinny być przydzielane przez państwa członkowskie zgodnie z ich potrzebami.

(4) Biorąc pod uwagę znaczne społeczno-gospodarcze skutki epidemii COVID-19 i zapotrzebowanie na płynność w gospodarce, należy umożliwić wspieranie tymczasowego zaprzestania działalności połowowej w związku z kryzysem spowodowanym epidemią COVID-19, przy czym maksymalny poziom współfinansowania powinien wynosić 75 % kwalifikowalnych wydatków publicznych.

(5) Ze względu na potrzebę elastycznej realokacji zasobów finansowych w celu zaradzenia skutkom epidemii COVID-19, udzielanie wsparcia w związku z tymczasowym zaprzestaniem działalności połowowej spowodowanym epidemią COVID-19 nie powinno podlegać pułapowi finansowemu. Nie powinno to wpływać na istniejący pułap finansowy w odniesieniu do innych przypadków tymczasowego zaprzestania działalności połowowej. Nadal powinien mieć zastosowanie obowiązek odliczania wsparcia przyznanego w związku z tymczasowym zaprzestaniem działalności połowowej od wsparcia przyznanego w związku z trwałym zaprzestaniem działalności połowowej tego samego statku. W odniesieniu do środków związanych z łagodzeniem skutków epidemii COVID-19 wymóg działalności przez 120 dni powinien zostać proporcjonalnie zmniejszony w przypadku właścicieli statków zarejestrowanych od mniej niż dwóch lat oraz rybaków, którzy rozpoczęli pracę w okresie krótszym niż dwa lata poprzedzające złożenie wniosku o wsparcie.

(6) Z uwagi na pilny charakter potrzebnego wsparcia należy umożliwić rozszerzenie zakresu stosowania procedury uproszczonej, aby uwzględnić zmiany do programów operacyjnych związane ze środkami szczególnymi oraz z realokacją zasobów finansowych na potrzeby tych środków w celu zaradzenia skutkom epidemii COVID-19. Procedura uproszczona powinna obejmować zmiany niezbędne do pełnego wdrożenia przedmiotowych środków, w tym ich wprowadzenie oraz opis metod obliczania wsparcia.

(7) Biorąc pod uwagę kluczową rolę organizacji producentów w zarządzaniu kryzysem, pułap wsparcia na rzecz planów produkcji i obrotu należy podwyższyć do 12 % średniej rocznej wartości produkcji wprowadzonej do obrotu. W związku z tym rodzajem wsparcia państwa członkowskie powinny mieć również możliwość przyznawania organizacjom producentów zaliczek w wysokości do 100 % wsparcia finansowego.

(8) Nagłe zakłócenia działalności w zakresie rybołówstwa i akwakultury z powodu epidemii COVID-19 oraz wynikające z tego ryzyko załamania rynków produktów rybołówstwa i akwakultury sprawiają, że należy ustanowić mechanizm na rzecz składowania produktów rybołówstwa i akwakultury przeznaczonych do spożycia przez ludzi. Rozwiązanie to będzie miało na celu wsparcie większej stabilności rynku, ograniczenie ryzyka marnowania takich produktów lub skierowania ich do produkcji żywności nieprzeznaczonej do spożycia przez ludzi, a także przyczyni się do zniwelowania wpływu kryzysu na rentowność produktów. Mechanizm ten powinien umożliwiać producentom z sektora rybołówstwa i akwakultury korzystanie z tych samych technik konserwowania w odniesieniu do podobnych gatunków, aby zapewnić utrzymanie uczciwej konkurencji między producentami.

(9) Uwzględniając nagły charakter i skalę spadku popytu na produkty rybołówstwa i akwakultury z powodu epidemii COVID-19, należy umożliwić zwiększenie ilości, które kwalifikują się do uzyskania dopłat do składowania, do 25 % rocznych ilości danych produktów przeznaczonych do sprzedaży przez daną organizację producentów.

(10) Aby umożliwić państwom członkowskim szybkie reagowanie w obliczu nagłego i nieprzewidywalnego charakteru epidemii COVID-19, należy je uprawnić do ustalania cen progowych dla ich organizacji producentów celem aktywowania mechanizmu składowania. Takie ceny progowe powinny być ustalane w taki sposób, by utrzymać uczciwą konkurencję między podmiotami gospodarczymi.

(11) EFMR powinien również być dostępny w przypadku środków w celu zrekompensowania strat gospodarczych wynikających z epidemii COVID-19 poniesionych przez podmioty zajmujące się połowami, hodowlą i przetwarzaniem niektórych produktów rybołówstwa i akwakultury z regionów najbardziej oddalonych, a także obrotem tymi produktami, w szczególności strat gospodarczych wynikających ze spadku cen ryb lub zwiększonych kosztów składowania. Komisja powinna zatwierdzać niezwłocznie takie środki zaproponowane przez państwa członkowskie.

(12) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie złagodzenie skutków społecznych i gospodarczych epidemii COVID-19 dla sektora rybołówstwa i akwakultury, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na rozmiary i skutki proponowanego działania możliwe jest jego lepsze osiągniecie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasada pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE). Zgodnie z zasada proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

(13) Z uwagi na pilny charakter potrzebnego wsparcia, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(14) Z uwagi na epidemię COVID-19 oraz na pilną potrzebę reakcji na związane z nią skutki społeczne i gospodarcze dla sektora rybołówstwa i akwakultury, należy przewidzieć wyjątek od terminu ośmiu tygodni, o którym mowa w art. 4 Protokołu nr 1 w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej, załączonego do TUE, do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej.

(15) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia (UE) nr 508/2014 oraz (UE) nr 1379/2013,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zmiany w rozporządzeniu (UE) nr 508/2014

W rozporządzeniu (UE) nr 508/2014 wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 13 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 13

Zasoby budżetowe w ramach zarządzania dzielonego

1. Zasoby dostępne na zobowiązania w ramach EFMR na okres od 2014 do2020 podlegające zarządzaniu dzielonemu wynoszą 5 749 331 600 EUR, według cen bieżących, zgodnie z rocznym podziałem przedstawionym w załączniku II.

2. Kwotę w wysokości 580 000 000 EUR z zasobów budżetowych, o których mowa w ust. 1, przeznacza się na środki kontroli i egzekwowania, o których mowa w art. 76.

3. Kwotę w wysokości 520 000 000 EUR z zasobów budżetowych, o których mowa w ust. 1, przeznacza się na środki związane z gromadzeniem danych, o którym mowa w art. 77.

4. Kwotę w wysokości 192 500 000 EUR z zasobów budżetowych, o których mowa w ust. 1, przeznacza się na rekompensatę dla regionów najbardziej oddalonych na podstawie tytułu V rozdział V. Rekompensata ta nie można rocznie przekroczyć:

a) kwoty 6 450 000 EUR dla Azorów i Madery;

b) kwoty 8 700 000 EUR dla Wysp Kanaryjskich;

c) kwoty 12 350 000 EUR dla francuskich regionów najbardziej oddalonych, o których mowa w art. 349 TFUE.

5. Państwa członkowskie mają możliwość zamiennego wykorzystywania zasobów dostępnych na mocy ust. 2 i 3.

6. 10 % zasobów budżetowych, o których mowa w ust. 2 i 3, można przeznaczyć na środki związane z łagodzeniem skutków epidemii COVID-19.”;

2) art. 16 ust. 1 wyrażenie wprowadzające otrzymuje brzmienie:

„1. Zasoby dostępne na zobowiązania podjęte przez państwa członkowskie, o których mowa w art. 13 ust. 1, na okres od 2014 r. do 2020 r., jak określono w tabeli w załączniku II, ustala się na podstawie następujących obiektywnych kryteriów:”;

3) w art. 22 wprowadza się następujące zmiany:

a) w ust. 2 dodaje się literę w brzmieniu:

„e) zmian do programów operacyjnych dotyczących wsparcia, o którym mowa w art. 33 ust. 1 lit. d), art. 35, art. 44 ust. 4a, art. 55 ust. 1 lit. b), art. 57, 66 i 67 i art. 69 ust. 3, w tym realokacji zasobów finansowych na potrzeby tego wsparcia w celu zaradzenia skutkom epidemii COVID-19.”;

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Ust. 2 nie stosuje się do wsparcia, o którym mowa w art. 33 ust. 1 lit. a), b) i c), art. 34 i art. 41 ust. 2.”;

4) art. 25 ust. 3 wyrażenie wprowadzające otrzymuje brzmienie:

„3. Z zastrzeżeniem ust. 5 niniejszego artykułu, całkowity wkład finansowy z EFMR w zakresie środków, o których mowa w art. 33 ust. 1 lit. a), b) i c) oraz art. 34, i w wymianę lub modernizację głównych lub dodatkowych silników, o której mowa w art. 41, nie przekracza wyższego z dwóch następujących progów:”;

5) w art. 33 wprowadza się następujące zmiany:

a) ust. 1 i 2 otrzymuje brzmienie:

„1. EFMR może wspierać finansowanie środków na rzecz tymczasowego zaprzestania działalności połowowej w następujących przypadkach:

a) wdrażania środków Komisji lub środków nadzwyczajnych państw członkowskich, o których mowa odpowiednio w art. 12 i 13 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, lub środków ochrony, o których mowa w art. 7 tego rozporządzenia, w tym okresów zamkniętych;

b) nieprzedłużenia ważności umów o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów lub protokołów do tych umów;

c) gdy tymczasowe zaprzestanie działalności połowowej zostało określone w planie zarządzania przyjętym zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1967/2006 (*) lub w planie wieloletnim przyjętym na mocy art. 9 i 10 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, gdy, na podstawie informacji naukowych, zmniejszenie nakładu połowowego jest konieczne do osiągnięcia celów, o których mowa w art. 2 ust. 2 i art. 2 ust. 5 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

d) gdy tymczasowe zaprzestanie działalności połowowej ma miejsce w okresie od dnia 1 lutego do dnia 31 grudnia 2020 r. w wyniku epidemii COVID-19, w tym w przypadku statków prowadzących działalność w ramach umowy o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów.

Zgodnie z art. 65 ust. 9 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 oraz na zasadzie odstępstwa od art. 65 ust. 9 akapit pierwszy tego rozporządzenia wydatki na działania wspierane na podstawie akapitu pierwszego lit. d) niniejszego ustępu kwalifikują się od dnia 1 lutego 2020 r.

2. Wsparcie, o którym mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. a), b) i c), może być udzielane na okres maksymalnie sześciu miesięcy na statek w latach 2014–2020. Ten maksymalny okres nie ma zastosowania do wsparcia, o którym mowa w lit. d) tego akapitu.

(*) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1967/2006 z dnia 21 grudnia 2006 r. w sprawie środków zarządzania zrównoważoną eksploatacją zasobów rybołówstwa Morza Śródziemnego, zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2847/93 i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1626/94 (Dz.U. L 409 z 30.12.2006, s. 11).”;

b) dodaje się ustęp w brzmieniu:

„3a. Do celów ust. 1 lit. d) stosuje się następujące odstępstwa:

a) na zasadzie odstępstwa od ust. 3 lit. a), jeżeli statek rybacki jest zarejestrowany w rejestrze floty rybackiej Unii od mniej niż dwóch lat w momencie złożenia wniosku o wsparcie, państwa członkowskie mogą obliczać minimalną liczbę dni działalności połowowej wymaganą dla tego statku jako proporcjonalną część 120 dni w ostatnich dwóch latach kalendarzowych;

b) na zasadzie odstępstwa od ust. 3 lit. b), jeżeli rybak rozpoczął pracę na pokładzie unijnego statku rybackiego w okresie krótszym niż dwa lata poprzedzające złożenie wniosku o wsparcie, państwa członkowskie mogą obliczać minimalną liczbę dni pracy wymaganą dla tego rybaka jako proporcjonalną część 120 dni w ostatnich dwóch latach kalendarzowych;

c) na zasadzie odstępstwa od ust. 3 wsparcia udziela się również rybakom łowiącym z brzegu, którzy pracowali przez co najmniej 120 dni w ostatnich dwóch latach kalendarzowych poprzedzających datę złożenia wniosku o wsparcie. Jeżeli rybak łowiący z brzegu rozpoczął pracę w okresie krótszym niż dwa lata poprzedzające złożenie wniosku o wsparcie, państwa członkowskie mogą obliczać minimalną liczbę dni pracy wymaganą dla tego rybaka łowiącego z brzegu jako proporcjonalną część 120 dni w ostatnich dwóch latach kalendarzowych.”;

6) w art. 44 wprowadza się następujące zmiany:

a) dodaje się ustęp w brzmieniu:

„4a. EFMR może wspierać środki na rzecz tymczasowego zaprzestania działalności połowowej spowodowanego epidemią COVID-19, jak przewidziano w art. 33 ust. 1 akapit pierwszy lit. d), na warunkach określonych w art. 33.”;

b) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Do celów ust. 1 i 4a:

a) odniesienia do statków rybackich zawarte w art. 30, 32, 33, 38, 39, 41 i 42 uznaje się za odniesienia do statków operujących wyłącznie na wodach śródlądowych;

b) odniesienia do środowiska morskiego zawarte w art. 38 uznaje się za odniesienia do środowiska, w którym działają statki rybackie wykorzystywane do rybołówstwa śródlądowego.”;

7) art. 55 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 55

Środki dotyczące zdrowia publicznego

1. EFMR może wspierać następujące systemy rekompensat:

a) rekompensatę kosztów ponoszonych przez hodowców mięczaków w związku z tymczasowym zawieszeniem zbiorów hodowanych mięczaków, gdy takie zawieszenie następuje wyłącznie z powodu kwestii związanych ze zdrowiem publicznym;

b) przyznawanie kapitału obrotowego i rekompensaty kosztów ponoszonych przez hodowców z sektora akwakultury.

Rekompensatę, o której mowa w akapicie pierwszym lit. b), można przyznać w związku z tymczasowym zawieszeniem lub ograniczeniem produkcji i sprzedaży lub dodatkowymi kosztami składowania w okresie od dnia 1 lutego do dnia 31 grudnia 2020 r. z powodu epidemii COVID-19.

2. Wsparcie na podstawie ust. 1 lit. a) można przyznać tylko w przypadku, gdy zawieszenie zbiorów spowodowane zanieczyszczeniem mięczaków wynika z rozprzestrzenienia się planktonu wytwarzającego toksyny lub obecności planktonu zawierającego biotoksyny, oraz pod warunkiem że:

a) takie zanieczyszczenie trwa dłużej niż cztery następujące po sobie miesiące; lub

b) strata poniesiona w wyniku zawieszenia zbiorów wynosi więcej niż 25 % rocznego obrotu danego przedsiębiorstwa, obliczanego na podstawie średniego obrotu tego przedsiębiorstwa z okresu trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok, w którym nastąpiło zawieszenie zbiorów.

Do celów akapitu pierwszego lit. b) państwa członkowskie mogą wprowadzić szczególne zasady obliczania dla przedsiębiorstw działających krócej trzy lata.

3. Maksymalny okres, w odniesieniu do którego można przyznać rekompensatę na podstawie ust. 1 lit. a), wynosi 12 miesięcy w trakcie całego okresu programowania. W należycie uzasadnionych przypadkach okres ten można przedłużyć jednokrotnie o maksymalnie 12 dodatkowych miesięcy, tak aby łącznie wynosił on nie więcej niż 24 miesiące.

Zgodnie z art. 65 ust. 9 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 oraz na zasadzie odstępstwa od art. 65 ust. 9 akapit pierwszy tego rozporządzenia wydatki na działania wspierane na podstawie ust. 1 lit. b) niniejszego artykułu kwalifikują się od dnia 1 lutego 2020 r.”;

8) art. 66 ust. 3 i 4 otrzymuje brzmienie:

„3. Wsparcie przyznawane rocznie na organizację producentów na podstawie niniejszego artykułu nie przekracza 12 % średniej rocznej wartości produkcji wprowadzonej do obrotu przez tę organizację producentów w poprzedzających trzech latach kalendarzowych. Dla nowo uznanej organizacji producentów wsparcie to nie przekracza 12 % średniej rocznej wartości produkcji wprowadzonej do obrotu przez członków tej organizacji w poprzedzających trzech latach kalendarzowych.

4. Zainteresowane państwo członkowskie może przyznać zaliczkę w wysokości od 50 % do 100 % wsparcia finansowego po zatwierdzeniu planu produkcji i obrotu zgodnie z art. 28 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1379/2013.”;

9) art. 67 ust. 1 i 2 otrzymuje brzmienie:

„1. W przypadku gdy jest to konieczne w związku z epidemią COVID-19, EFMR może wspierać rekompensaty przyznawane uznanym organizacjom producentów i związkom organizacji producentów, które składują produkty rybołówstwa lub akwakultury wymienione w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 1379/2013 lub produkty objęte kodem CN 0302 wymienione w lit. a) załącznika I do tego rozporządzenia, pod warunkiem że produkty te składuje się zgodnie z art. 30 i 31 tego rozporządzenia oraz pod następującymi warunkami:

a) kwota dopłat do składowania nie przekracza kwoty technicznych i finansowych kosztów działań koniecznych do stabilizacji i składowania danych produktów;

b) ilości kwalifikowalne do dopłat do składowania nie przekraczają 25 % rocznych ilości danych produktów przeznaczonych do sprzedaży przez organizację producentów;

c) wsparcie finansowe przyznawane rocznie nie przekracza 20 % średniej rocznej wartości produkcji wprowadzonej do obrotu przez członków organizacji producentów w okresie od 2017 r. do 2019 r.

Do celów akapitu pierwszego lit. c), jeżeli dany członek organizacji producentów nie wprowadził do obrotu żadnych produktów w okresie od 2017 r. do 2019 r., pod uwagę bierze się średnią roczną wartość produkcji wprowadzonej do obrotu w ciągu pierwszych trzech lat produkcji prowadzonej przez tego członka.

2. Wsparcie, o którym mowa w ust. 1, wygasa dnia 31 grudnia 2020 r.

Zgodnie z art. 65 ust. 9 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 oraz na zasadzie odstępstwa od art. 65 ust. 9 akapit pierwszy tego rozporządzenia wydatki na działania wspierane na podstawie niniejszego artykułu kwalifikują się od dnia 1 lutego 2020 r.”;

10) w art. 69 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„3. EFMR może wspierać przyznawanie kapitału obrotowego i rekompensat przedsiębiorstwom przetwórczym w zakresie określonym w art. 55 ust. 1 akapit drugi jak w przypadku hodowców z sektora akwakultury.”;

11) art. 70 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. EFMR może wspierać rekompensaty za dodatkowe koszty ponoszone przez podmioty zajmujące się połowami, hodowlą i przetwarzaniem niektórych produktów rybołówstwa i akwakultury z regionów najbardziej oddalonych, o których mowa w art. 349 TFUE, a także obrotem tymi produktami.

EMFR może również wspierać środki w celu zrekompensowania strat gospodarczych wynikających z epidemii COVID-19, w szczególności strat gospodarczych wynikających ze spadku cen ryb lub zwiększonych kosztów składowania.”;

12) art. 72 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Państwa członkowskie mogą wprowadzać zmiany treści planu rekompensat, o którym mowa w ust. 1. Państwa członkowskie przedkładają takie zmiany Komisji. Komisja przyjmuje akty wykonawcze określające jej decyzję w przedmiocie zatwierdzenia takich zmian. Jeżeli zmiany dotyczą środków w celu zrekompensowania strat gospodarczych wynikających z epidemii COVID-19 na podstawie art. 70 ust. 1 akapit drugi Komisja przyjmuje takie akty wykonawcze w terminie 15 dni od przedłożenia danej zmiany. Niezależnie od ust. 4 niniejszego artykułu akty wykonawcze dotyczące środków w celu zrekompensowania strat gospodarczych wynikających z epidemii COVID-19 określają również sposoby obliczania dodatkowych kosztów oraz sposoby wykonania przez państwa członkowskie.”;

13) w art. 79 uchyla się ustęp 2;

14) art. 94 ust. 3 lit. c) otrzymuje brzmienie:

„c) 50 % kwalifikowalnych wydatków publicznych w przypadku wsparcia, o którym mowa w art. 33 ust. 1 lit. a), b) i c), art. 34 i art. 41 ust. 2;”;

15) art. 95 ust. 2 lit. e) otrzymuje brzmienie:

„e) operacja dotyczy wsparcia na podstawie art. 33 lub 34 lub rekompensaty na podstawie art. 54, 55 lub 56 lub art. 69 ust. 3;”.

Artykuł 2

Zmiany w rozporządzeniu (UE) nr 1379/2013

W rozporządzeniu (UE) nr 1379/2013 wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 8 ust. 3 dodaje się literę w brzmieniu:

„f) zarządzanie miejscem tymczasowego składowania produktów akwakultury zgodnie z art. 30 i 31 niniejszego rozporządzenia.”;

2) art. 30 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 30

Mechanizm składowania

Organizacje producentów rybołówstwa i akwakultury mogą otrzymywać wsparcie finansowe na składowanie produktów wymienionych w załączniku II lub produktów objętych kodem CN 0302 wymienionych w lit. a) załącznika I do niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że:

a) spełnione są warunki uzyskania dopłat do składowania, określone w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 508/2014 (*);

b) produkty zostały wprowadzone do obrotu przez organizacje producentów i nie znaleziono na nie kupca po cenie progowej, o której mowa w art. 31;

c) w stosownych przypadkach produkty odpowiadają wspólnym normom handlowym ustanowionym zgodnie z art. 33, a ich jakość jest odpowiednia z punktu widzenia spożycia przez ludzi;

d) produkty zostały zakonserwowane lub przetworzone i są składowane w zbiornikach lub skrzynkach przez zamrożenie, na pokładzie statków albo w obiektach lądowych, przez solenie, suszenie, marynowanie lub, w stosownych przypadkach, gotowanie i pasteryzację, niezależnie od tego, czy produkty te podlegały filetowaniu, porcjowaniu lub, w stosownych przypadkach, odgławianiu;

e) nie składuje się żywych produktów akwakultury;

f) składowane produkty są ponownie wprowadzane na rynek z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi na późniejszym etapie; oraz;

g) produkty pozostają w składzie przez co najmniej pięć dni.

(*) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 508/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2328/2003, (WE) nr 861/2006, (WE) nr 1198/2006 i (WE) nr 791/2007 oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1255/2011 (Dz.U. L 149 z 20.5.2014, s. 1).”;

3) w art. 31 wprowadza się następujące zmiany:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Przed rozpoczęciem każdego roku każda organizacja producentów może złożyć indywidualną propozycję ceny progowej dla mechanizmu składowania, o którym mowa w art. 30, odnośnie do produktów wymienionych w załączniku II lub produktów objętych kodem CN 0302 wymienionych w lit. a) załącznika I do niniejszego rozporządzenia.”;

b) dodaje się ustęp w brzmieniu:

„5. Jeżeli dane państwo członkowskie nie określiło cen progowych zgodnie z ust. 4 przed wybuchem epidemii COVID-19, to państwo członkowskie niezwłocznie określa przedmiotowe ceny progowe na podstawie kryteriów, o których mowa w ust. 2 i 3. Ceny zostają podane do wiadomości publicznej.”.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 kwietnia 2020 r.