KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 300/2008 z dnia 11 marca 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego i uchylające rozporządzenie (WE) nr 2320/2002 (¹), w szczególności jego art. 4 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 272/2009 (²) uzupełnia wspólne podstawowe normy ochrony lotnictwa cywilnego określone w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 300/2008.

(2) W rozporządzeniu (WE) nr 272/2009 powierza się Komisji zadanie uznawania równoważności norm ochrony stosowanych przez państwa trzecie, zgodnie z kryteriami określonymi w części E załącznika do tego rozporządzenia.

(3) W załączniku do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/1998 (³) wymieniono państwa trzecie, w których stosowane normy ochrony uznaje się za równoważne ze wspólnymi podstawowymi normami ochrony lotnictwa cywilnego.

(4) Komisja sprawdziła, że Republika Serbii spełnia kryteria określone w części E załącznika do rozporządzenia (WE) nr 272/2009 w odniesieniu do portu lotniczego im. Nikoli Tesli w Belgradzie.

(5) Komisja sprawdziła, że Państwo Izrael spełnia kryteria określone w części E załącznika do rozporządzenia (WE) nr 272/2009 w odniesieniu do ochrony statków powietrznych i kontroli bezpieczeństwa pasażerów i bagażu kabinowego w odniesieniu do międzynarodowego portu lotniczego Ben Guriona.

(6) Szczegółowe środki wdrażania wspólnych podstawowych norm, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 300/2008, obejmują procedury zatwierdzania i stosowania sprzętu służącego do ochrony lotnictwa cywilnego.

(7) Należy zharmonizować działania podjęte w celu zapewnienia zgodności sprzętu służącego do ochrony lotnictwa cywilnego z wymaganymi normami eksploatacyjnymi w celu jak najlepszego wdrożenia wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa.

(8) Komisja uznaje wspólny proces oceny Europejskiej Konferencji Lotnictwa Cywilnego za obowiązkowy warunek wstępny zatwierdzenia sprzętu służącego do ochrony lotnictwa cywilnego. Sprzęt służący do ochrony lotnictwa, który został poddany temu procesowi, powinien zatem korzystać z unijnego systemu zatwierdzania składającego się z wizualnego znacznika oraz wpisu do skonsolidowanej unijnej bazy danych, co umożliwia natychmiastowe stosowanie sprzętu służącego do ochrony lotnictwa cywilnego w całej Unii.

(9) W związku z tym, że ostateczne zatwierdzenie sprzętu służącego do ochrony lotnictwa cywilnego nastąpi poprzez przyjęcie aktu prawnego, instalacja i stosowanie takiego sprzętu służącego do ochrony lotnictwa cywilnego powinny być tymczasowo dozwolone prawnie do czasu uzyskania ostatecznego zatwierdzenia.

(10) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2015/1998.

(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na podstawie art. 19 rozporządzenia (WE) nr 300/2008,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Jednakże pkt 1 lit. b) i pkt 2 lit. b) załącznika do niniejszego rozporządzenia stosuje się od dnia 1 kwietnia 2020 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 stycznia 2020 r.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998 wprowadza się następujące zmiany:

1) w wykazie w dodatku 3-B w rozdziale 3 wprowadza się następujące zmiany:

a) po pozycji dotyczącej Czarnogóry dodaje się pozycję w brzmieniu:

„Republika Serbii, w odniesieniu do portu lotniczego im. Nikoli Tesli w Belgradzie”;

b) po pozycji dotyczącej Singapuru dodaje się następującą pozycję:

„Państwo Izrael, w odniesieniu do międzynarodowego portu lotniczego Ben Guriona”;

2) w wykazie w dodatku 4-B w rozdziale 4 wprowadza się następujące zmiany:

a) po pozycji dotyczącej Czarnogóry dodaje się pozycję w brzmieniu:

„Republika Serbii, w odniesieniu do portu lotniczego im. Nikoli Tesli w Belgradzie”;

b) po pozycji dotyczącej Singapuru dodaje się pozycję w brzmieniu:

„Państwo Izrael, w odniesieniu do międzynarodowego portu lotniczego Ben Guriona”;

3) w wykazie w dodatku 5-A w rozdziale 5, po pozycji dotyczącej Czarnogóry dodaje się pozycję w brzmieniu:

„Republika Serbii, w odniesieniu do portu lotniczego im. Nikoli Tesli w Belgradzie”;

4) w wykazie w dodatku 6-F w rozdziale 6, po pozycji dotyczącej Czarnogóry dodaje się pozycję w brzmieniu:

„Republika Serbii”;

5) w rozdziale 12 punkt 12.0 otrzymuje brzmienie:

„12.0. PRZEPISY OGÓLNE I ZATWIERDZANIE SPRZĘTU SŁUŻĄCEGO DO OCHRONY

12.0.1. Przepisy ogólne

12.0.1.1. Organ, operator lub podmiot używający sprzętu w celu wdrażania środków, za które jest odpowiedzialny zgodnie z krajowym programem ochrony lotnictwa cywilnego, o którym mowa w art. 10 rozporządzenia (WE) nr 300/2008, zapewnia, aby sprzęt spełniał normy określone w niniejszym rozdziale.

Właściwy organ udostępnia producentom informacje zawarte w niniejszym rozdziale i sklasyfikowane zgodnie z decyzją (UE, Euratom) 2015/444 (*) na zasadzie ograniczonego dostępu.

12.0.1.2. Przeprowadzane są rutynowe kontrole każdego egzemplarza sprzętu służącego do ochrony.

12.0.1.3. Producenci sprzętu dostarczają instrukcję eksploatacji, a urządzenia są oceniane i używane zgodnie z tą instrukcją.

12.0.1.4. W przypadku łączenia kilku rodzajów sprzętu służącego do ochrony każdy z nich musi być zgodny z ustalonymi specyfikacjami i spełniać normy określone w niniejszym rozdziale, zarówno kiedy jest używany osobno, jak i łącznie jako system.

12.0.1.5. Sprzęt rozmieszcza się, instaluje i utrzymuje zgodnie z wymaganiami producentów sprzętu.

12.0.2. Zatwierdzanie sprzętu służącego do ochrony

12.0.2.1. Bez uszczerbku dla pkt 12.0.5 następujący sprzęt służący do ochrony może być zainstalowany po dniu 1 października 2020 r. tylko wtedy, gdy zostało mu przyznane oznakowanie »pieczęć UE« lub »oczekiwanie na pieczęć UE«, oznaczające statusy określone w pkt 12.0.2.5 i 12.0.2.6:

a) bramki do wykrywania metali (WTMD);

b) systemy wykrywania materiałów wybuchowych (EDS);

c) urządzenia do wykrywania śladowych ilości materiałów wybuchowych (ETD);

d) systemy wykrywania płynnych materiałów wybuchowych (LEDS);

e) urządzenia do wykrywania metali (MDE);

f) urządzenia do prześwietlania osób;

g) urządzenia do kontroli butów; oraz

h) urządzenia do wykrywania oparów materiałów wybuchowych (EVD).

12.0.2.2. Komisja zatwierdza sprzęt służący do ochrony wymieniony w pkt 12.0.2.1 oraz przyznaje mu oznakowanie »pieczęć UE«.

12.0.2.3. Oznakowanie »pieczęć UE« może być przyznane wyłącznie dla sprzętu służącego do ochrony, który jest badany przez ośrodki badawcze, w odniesieniu do których właściwy organ jest odpowiedzialny za środki kontroli jakości zgodnie ze wspólnym procesem oceny Europejskiej Konferencji Lotnictwa Cywilnego.

12.0.2.4. Komisja może przyznać oznakowanie »pieczęć UE« dla sprzętu służącego do ochrony dopiero po otrzymaniu przez nią sprawozdań z badań dotyczących danego sprzętu lub sprawozdań poziomu 2 wspólnego procesu oceny Europejskiej Konferencji Lotnictwa Cywilnego.

Komisja może zwrócić się o dodatkowe informacje dotyczące sprawozdań z badań.

12.0.2.5. Komisja może przyznać oznakowanie »pieczęć UE« dla sprzętu służącego do ochrony, który został zatwierdzony we wspólnym procesie oceny Europejskiej Konferencji Lotnictwa Cywilnego. Taki sprzęt automatycznie kwalifikuje się do oznakowania »pieczęć UE« i otrzymuje tymczasowe oznakowanie »oczekiwanie na pieczęć UE« do momentu ostatecznego zatwierdzenia.

Zezwala się na instalację i użytkowanie sprzętu służącego do ochrony opatrzonego oznakowaniem »oczekiwanie na pieczęć UE«.

12.0.3. »Pieczęć UE« oraz unijna baza danych bezpiecznego łańcucha dostaw – sprzęt służący do ochrony

12.0.3.1. Sprzęt służący do ochrony wymieniony w pkt 12.0.2.1, w odniesieniu do którego przyznano oznakowanie »pieczęć UE«, wprowadza się do »unijnej bazy danych bezpiecznego łańcucha dostaw – sprzęt służący do ochrony«.

12.0.3.2. Producenci zamieszczają oznakowanie »pieczęć UE« na sprzęcie służącym do ochrony zatwierdzonym przez Komisję w taki sposób, aby było ono widoczne z jednej strony.

12.0.3.3. Sprzęt opatrzony oznakowaniem »pieczęć UE« instaluje się w wersji sprzętu i oprogramowania odpowiadającej opisowi w »unijnej bazie danych bezpiecznego łańcucha dostaw – sprzęt służący do ochrony«.

12.0.3.4. Bez uszczerbku dla pkt 12.0.4 i 12.0.5 sprzęt służący do ochrony posiadający oznakowanie »pieczęć UE« jest wzajemnie uznawany i może być udostępniany, instalowany i używany we wszystkich państwach członkowskich.

12.0.3.5. Komisja utrzymuje »unijną bazę danych bezpiecznego łańcucha dostaw – sprzęt służący do ochrony«.

12.0.3.6. Wpis w »unijnej bazie danych bezpiecznego łańcucha dostaw – sprzęt służący do ochrony« zawiera następujące informacje:

a) niepowtarzalny identyfikator alfanumeryczny;

b) nazwę producenta;

c) nazwę oznaczenia;

d) szczegółową konfigurację obejmującą co najmniej:

(i) wersję sprzętu;

(ii) algorytm wykrywania;

(iii) w razie potrzeby, wersję oprogramowania systemu;

(iv) w razie potrzeby, wersję sprzętu dodatkowego; oraz

(v) w razie potrzeby, wersję instrukcji eksploatacji;

e) uzyskaną normę;

f) jeden z poniższych statusów sprzętu:

(i) »pieczęć UE«;

(ii) »oczekiwanie na pieczęć UE«;

(iii) »pieczęć UE zawieszona«;

(iv) »pieczęć UE wycofana«;

(v) »pieczęć UE nieaktualna«;

g) datę wydania statusu sprzętu.

12.0.4. Zawieszenie i wycofanie oznakowania »pieczęć UE«

12.0.4.1. Na wniosek państw członkowskich lub z własnej inicjatywy Komisja może zawiesić oznakowanie »pieczęć UE« oraz »oczekiwanie na pieczęć UE« sprzętu służącego do ochrony bez uprzedzenia, gdy otrzyma informacje wskazujące, że sprzęt ten nie spełnia wymogów normy, w odniesieniu do której został zatwierdzony. W takim przypadku Komisja odpowiednio aktualizuje status w »unijnej bazie danych bezpiecznego łańcucha dostaw – sprzęt służący do ochrony«.

12.0.4.2. Sprzęt służący do ochrony, którego oznakowanie »pieczęć UE« lub »oczekiwanie na pieczęć UE« zostało zawieszone, nie może być instalowany, a już zainstalowane egzemplarze są używane przy zastosowaniu stosownych środków kompensacyjnych.

12.0.4.3. Na wniosek państw członkowskich lub z własnej inicjatywy Komisja może wycofać oznakowanie »pieczęć UE« lub »oczekiwanie na pieczęć UE« sprzętu służącego do ochrony, jeżeli brak jej pewności, że sprzęt ten wciąż spełnia wymogi normy, w odniesieniu do której został zatwierdzony.

12.0.4.4. Sprzęt służący do ochrony, którego oznakowanie »pieczęć UE« lub »oczekiwanie na pieczęć UE« zostało wycofane lub stało się nieaktualne, nie może być już eksploatowany od dnia wydania statusu zarejestrowanego w »unijnej bazie danych bezpiecznego łańcucha dostaw – sprzęt służący do ochrony«.

12.0.4.5. Komisja może przywrócić oznakowanie »pieczęć UE« lub »oczekiwanie na pieczęć UE« po otrzymaniu informacji, że sprzęt ponownie spełnia wymogi normy, w odniesieniu do której został zatwierdzony.

12.0.5. Bardziej rygorystyczne środki w zakresie sprzętu służącego do ochrony i zatwierdzenie krajowe

12.0.5.1. Państwa członkowskie mogą odstąpić od zasady wzajemnego uznawania poprzez zastosowanie bardziej rygorystycznych środków w odniesieniu do sprzętu służącego do ochrony. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych środkach, zatwierdzeniu przez nie sprzętu służącego do ochrony oraz o działaniach podjętych w celu zapewnienia, aby sprzęt służący do ochrony, który zatwierdzają, spełniał normy określone w niniejszym rozdziale.

12.0.5.2. Państwa członkowskie mogą odstąpić od zasady wzajemnego uznawania poprzez zastosowanie własnego krajowego mechanizmu zatwierdzania sprzętu służącego do ochrony. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tym mechanizmie, swoim zatwierdzeniu sprzętu służącego do ochrony oraz o dodatkowych działaniach podjętych w celu zapewnienia, aby sprzęt służący do ochrony spełniał normy określone w niniejszym rozdziale.

12.0.5.3. Sprzęt służący do ochrony zatwierdzony na poziomie krajowym na podstawie pkt 12.0.5.1 lub 12.0.5.2 nie otrzymuje oznakowania »pieczęć UE«.

(*) Decyzja Komisji (UE, Euratom) 2015/444 z dnia 13 marca 2015 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE (Dz.U. L 72 z 17.3.2015, s. 53).”;

6) w rozdziale 12 dodaje się dodatek 12-N w brzmieniu:

„DODATEK 12-N

Szczegółowe przepisy dotyczące wymogów w zakresie skuteczności SED określono w decyzji wykonawczej Komisji C(2015) 8005.”;

7) w rozdziale 12 dodaje się dodatek 12-O w brzmieniu:

„DODATEK 12-O

Szczegółowe przepisy dotyczące wymogów w zakresie skuteczności EVD określono w decyzji wykonawczej Komisji C(2015) 8005.”.