KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE z dnia 21 października 2009 r. ustanawiającą ogólne zasady ustalania wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów związanych z energią (¹), w szczególności jej art. 15 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z dyrektywą 2009/125/WE Komisja powinna określić wymogi dotyczące ekoprojektu dla produktów związanych z energią, w przypadku których wielkość sprzedaży i obrotu handlowego w Unii jest znacząca, które mają znaczący wpływ na środowisko i które wykazują znaczący potencjał w zakresie poprawy ich wpływu na środowisko poprzez odpowiednie zaprojektowanie, bez powodowania nadmiernych kosztów.

(2) W komunikacie Komisji COM(2016) 773 (²) (plan prac dotyczący ekoprojektu) ustanowionym przez Komisję w zastosowaniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 2009/125/WE określono priorytety działań w ramach ekoprojektu i etykietowania energetycznego na lata 2016–2019. W planie prac dotyczącym ekoprojektu określono grupy produktów związanych z energią, które należy traktować priorytetowo przy prowadzeniu badań przygotowawczych oraz przy ostatecznym wprowadzaniu środków wykonawczych, jak również przy przeglądzie rozporządzenia Komisji (WE) nr 278/2009 (³).

(3) Szacuje się, że środki wynikające z planu prac dotyczącego ekoprojektu mogą przynieść do roku 2030 roczne oszczędności energii końcowej przekraczające 260 TWh, co jest równoznaczne z ograniczeniem emisji gazów cieplarnianych o około 100 mln ton. Zasilacze zewnętrzne stanowią jedną z grup produktów wymienionych w planie prac.

(4) W rozporządzeniu (WE) nr 278/2009 Komisja ustanowiła wymogi dotyczące ekoprojektu dla zasilaczy zewnętrznych. Zgodnie z tym rozporządzeniem Komisja powinna dokonać jego przeglądu w kontekście postępu technologicznego.

(5) Komisja dokonała przeglądu rozporządzenia (WE) nr 278/2009 i przeprowadziła analizę technicznych, środowiskowych i ekonomicznych aspektów zasilaczy zewnętrznych oraz rzeczywistych zachowań użytkowników. Przegląd przeprowadzono w ścisłej współpracy z zainteresowanymi stronami z Unii i państw trzecich. Wyniki przeglądu zostały podane do wiadomości publicznej i przedstawione forum konsultacyjnemu ustanowionemu na mocy art. 18 dyrektywy 2009/125/WE.

(6) W badaniu przeglądowym pokazano, że zasilacze zewnętrzne są wprowadzane na rynek unijny w dużych ilościach, oraz przedstawiono korzyści wynikające z aktualizacji wymogów dotyczących ekoprojektu i dostosowania ich do postępu technologicznego.

(7) Wielonapięciowe zasilacze zewnętrzne, których nie obejmuje zakres rozporządzenia (WE) nr 278/2009, są wprowadzane na rynek unijny w coraz większych ilościach. Należy je zatem objąć zakresem rozporządzenia, aby zapewnić dodatkowe oszczędności energii i ustanowić równe warunki działania.

(8) Zasilacze zewnętrzne, które dostosowują swoje napięcie wyjściowe do odbiornika podstawowego, powinny pozostać objęte zakresem rozporządzenia.

(9) Wymogi dotyczące ekoprojektu powinny doprowadzić do harmonizacji zużycia energii przez zasilacze zewnętrzne, przyczyniając się w ten sposób do funkcjonowania rynku wewnętrznego. Powinny one również poprawić efektywność środowiskową zasilaczy zewnętrznych. Oszacowano, że potencjalne roczne oszczędności energii końcowej wynoszą 4,3 TWh do 2030 r., co odpowiada 1,45 mln ton ekwiwalentu dwutlenku węgla, w porównaniu z sytuacją, w której nie podejmuje się dalszych działań.

(10) Odpowiednie parametry produktów należy mierzyć przy zastosowaniu rzetelnych, dokładnych i odtwarzalnych metod. Metody te powinny uwzględniać uznane najnowocześniejsze metody, w tym - o ile są dostępne - zharmonizowane normy przyjęte przez europejskie organizacje normalizacyjne wymienione w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 (⁴).

(11) Zgodnie z art. 8 dyrektywy 2009/125/WE w niniejszym rozporządzeniu należy określić mające zastosowanie procedury oceny zgodności.

(12) Aby ułatwić przeprowadzanie kontroli zgodności, producenci, importerzy lub upoważnieni przedstawiciele powinni przekazywać informacje w dokumentacji technicznej, o której mowa w załącznikach IV i V do dyrektywy 2009/125/WE, w zakresie, w jakim informacje te odnoszą się do wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(13) Oprócz prawnie wiążących wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu należy ustalić poziomy referencyjne dotyczące najlepszych dostępnych technologii w celu zapewnienia szerokiego i łatwego dostępu do informacji o efektywności środowiskowej produktów objętych niniejszym rozporządzeniem w ich całym cyklu życia, zgodnie z częścią 3 pkt 2 załącznika I do dyrektywy 2009/125/WE.

(14) Przegląd niniejszego rozporządzenia powinien obejmować ocenę adekwatności i skuteczności przepisów pod kątem realizacji jego celów. Harmonogram przeglądu powinien pozostawić wystarczająco dużo czasu na wdrożenie wszystkich przepisów i wykazanie ich wpływu na rynek.

(15) Należy zatem uchylić rozporządzenie (WE) nr 278/2009.

(16) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu powołanego na podstawie art. 19 ust. 1 dyrektywy 2009/125/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot i zakres

1. W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się wymogi dotyczące ekoprojektu w zakresie wprowadzania do obrotu i do użytkowania zasilaczy zewnętrznych.

2. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do:

a) przetwornic napięcia;

b) zasilaczy bezprzerwowych;

c) ładowarek do baterii bez funkcji zasilania;

d) przetwornic do oświetlenia;

e) zasilaczy zewnętrznych przeznaczonych do urządzeń medycznych;

f) iniektorów mocy czynnej przez sieć Ethernet;

g) stacji dokujących do urządzeń autonomicznych;

h) zasilaczy zewnętrznych wprowadzonych do obrotu przed dniem 1 kwietnia 2025 r. jedynie jako części serwisowe lub części zamienne dla identycznych zasilaczy zewnętrznych, które zostały wprowadzone do obrotu przed dniem 1 kwiet nia 2020 r., pod warunkiem że na danej części serwisowej lub części zamiennej bądź na jej opakowaniu wyraźnie wskazano „Zasilacz zewnętrzny przeznaczony do użytku wyłącznie jako część zamienna do” oraz nazwę odbiornika podstawowego lub odbiorników podstawowych, do których jest on przeznaczony.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) „zasilacz zewnętrzny” oznacza urządzenie, które spełnia wszystkie z poniższych kryteriów:

a) jest zaprojektowane do przetwarzania prądu przemiennego pobieranego z sieci zasilającej na co najmniej jedno niższe napięcie wyjściowe prądu stałego lub przemiennego;

b) jest używane z co najmniej jednym oddzielnym urządzeniem, które stanowi odbiornik podstawowy;

c) jest umieszczone w obudowie fizycznie oddzielnej od urządzenia lub urządzeń, które stanowią odbiornik podstawowy;

d) jest połączone z urządzeniem lub urządzeniami, które stanowią odbiornik podstawowy, za pomocą rozłączanych lub stałych połączeń elektrycznych typu wtyk-gniazdo, kabli, przewodów połączeniowych lub innego rodzaju przewodów instalacji elektrycznej;

e) posiada znamionową moc wyjściową nieprzekraczającą 250 watów; oraz

f) jest używane z elektrycznymi i elektronicznymi urządzeniami gospodarstwa domowego i wyposażenia biurowego wymienionymi w załączniku I;

2) „niskonapięciowy zasilacz zewnętrzny” oznacza zasilacz zewnętrzny o znamionowym napięciu wyjściowym poniżej 6 woltów oraz znamionowym prądzie wyjściowym o wartości co najmniej 550 miliamperów;

3) „wielonapięciowy zasilacz zewnętrzny” oznacza zasilacz zewnętrzny, który może przekształcać moc prądu przemiennego pobieraną z sieci zasilającej na więcej niż jedną równoczesną moc wyjściową przy niższym napięciu prądu stałego lub przemiennego;

4) „przetwornica napięcia” oznacza urządzenie przetwarzające prąd z sieci zasilającej o napięciu 230 woltów na prąd o napięciu 110 woltów o charakterystyce podobnej do charakterystyki prądu z sieci zasilającej;

5) „zasilacz bezprzerwowy” oznacza urządzenie zapewniające automatycznie zasilanie awaryjne w razie spadku napięcia w sieci zasilającej poniżej dopuszczalnego poziomu;

6) „ładowarka do baterii” oznacza urządzenie, do którego wyjścia podłącza się bezpośrednio wyjmowalną baterię;

7) „przetwornica do oświetlenia” oznacza zasilacz zewnętrzny stosowany do zasilania źródeł oświetlenia o bardzo niskim napięciu zasilania;

8) „iniektor mocy czynnej przez sieć Ethernet” oznacza urządzenie, które przetwarza prąd z sieci zasilającej na wyjściowy prąd stały o niższym napięciu, posiada co najmniej jedno wejście Ethernet lub co najmniej jeden port wyjściowy Ethernet, dostarcza moc do jednego urządzenia lub kilku urządzeń połączonych z portem wyjściowym (portami wyjściowymi) Ethernet, a także zapewnia napięcie znamionowe w porcie wyjściowym (portach wyjściowych) tylko wtedy, gdy w ramach znormalizowanego procesu wykryte zostaną urządzenia kompatybilne;

9) „stacja dokująca do urządzeń autonomicznych” oznacza urządzenie, w którym zasilany bateryjnie sprzęt wykonujący zadania wymagające od niego przemieszczania się bez interwencji użytkownika jest umieszczany w celu ładowania i które może kierować autonomicznym przemieszczaniem się tego sprzętu;

10) „sieć zasilająca” oznacza sieć dostarczającą energię elektryczną z sieci prądu przemiennego o napięciu 230 (ą 10 %) woltów i częstotliwości 50 Hz;

11) „urządzenie technologii informatycznej” oznacza każde urządzenie, którego główną funkcją jest wprowadzanie, przechowywanie, wyświetlanie, wyszukiwanie, przekazywanie, przetwarzanie, przełączanie lub kontrola danych bądź wiadomości telekomunikacyjnych lub połączenie tych funkcji i które może być wyposażone w jeden lub więcej portów końcowych, które zazwyczaj służą do przesyłania informacji;

12) „środowisko domowe” oznacza środowisko, w którym można oczekiwać używania odbiorników radiowych i telewizyjnych w odległości do 10 m od danego urządzenia;

13) „znamionowa moc wyjściowa” (P_O) oznacza maksymalną moc wyjściową podaną przez producenta;

14) „stan bez obciążenia” oznacza stan, w którym wejście zasilania zewnętrznego jest podłączone do sieci zasilającej, natomiast do wyjścia nie jest podłączony żaden odbiornik podstawowy;

15) „tryb pracy” oznacza stan, w którym wejście zasilania zewnętrznego jest podłączone do sieci zasilającej, a do wyjścia jest podłączony odbiornik podstawowy;

16) „sprawność podczas pracy” oznacza stosunek mocy wytwarzanej przez zasilacz zewnętrzny w trybie pracy do mocy wejściowej potrzebnej do jej wytworzenia;

17) „średnia sprawność podczas pracy” oznacza średnią sprawności podczas pracy przy 25 %, 50 %, 75 % i 100 % znamionowej mocy wyjściowej;

18) „model równoważny” oznacza model, który ma te same właściwości techniczne istotne w kontekście informacji technicznych, które należy zapewnić, ale który został wprowadzony do obrotu lub oddany do użytku przez tego samego producenta, importera lub upoważnionego przedstawiciela jako inny model z innym identyfikatorem modelu;

19) „identyfikator modelu” oznacza kod, zwykle alfanumeryczny, który odróżnia dany model produktu od innych modeli objętych tym samym znakiem towarowym lub tą samą nazwą producenta, importera lub upoważnionego przedstawiciela.

Artykuł 3

Wymogi dotyczące ekoprojektu

Wymogi dotyczące ekoprojektu określone w załączniku II mają zastosowanie, począwszy od dat w nim wskazanych.

Artykuł 4

Ocena zgodności

1. Procedurę oceny zgodności, o której mowa w art. 8 dyrektywy 2009/125/WE, stanowi wewnętrzna kontrola projektu określona w załączniku IV do tej dyrektywy lub system zarządzania określony w załączniku V do tej dyrektywy.

2. Na potrzeby oceny zgodności zgodnie z art. 8 dyrektywy 2009/125/WE w dokumentacji technicznej uwzględnia się wartości deklarowane parametrów wymienionych w załączniku II pkt 2 lit. c).

3. Jeżeli informacje zawarte w dokumentacji technicznej dla określonego modelu otrzymano:

a) na podstawie modelu, który ma takie same właściwości techniczne istotne w kontekście dostarczanych informacji technicznych, ale jest produkowany przez innego producenta, lub

b) poprzez dokonanie obliczeń opartych na projekcie lub ekstrapolacji danych dotyczących innego modelu tego samego lub innego producenta, lub za pomocą obu tych metod,

dokumentacja techniczna musi zawierać szczegóły i wyniki takich obliczeń, ocenę przeprowadzoną przez producentów w celu weryfikacji dokładności obliczeń oraz, w stosownych przypadkach, deklarację identyczności modeli różnych producentów.

Dokumentacja techniczna musi zawierać wykaz wszystkich modeli równoważnych, w tym ich identyfikatory modelu.

Artykuł 5

Procedura weryfikacji do celów nadzoru rynku

Podczas przeprowadzania kontroli w ramach nadzoru rynku, o których mowa w art. 3 ust. 2 dyrektywy 2009/125/WE, organy państw członkowskich stosują procedurę weryfikacji określoną w załączniku III.

Artykuł 6

Poziomy referencyjne

Poziomy referencyjne dla najlepszych produktów i technologii dostępnych na rynku w chwili przyjęcia niniejszego rozporządzenia określono w załączniku IV.

Artykuł 7

Przegląd

Komisja dokonuje przeglądu niniejszego rozporządzenia w kontekście postępu technologicznego i przedstawia wyniki tego przeglądu, w tym w stosownych przypadkach projekt wniosku dotyczącego zmian, forum konsultacyjnemu do dnia 14 listopada 2022 r. [1]

W ramach przeglądu ocenia się w szczególności: wykonalność ustanowienia wymogu dotyczącego minimalnej sprawności energetycznej przy obciążeniu 10 %; warianty dotyczące objęcia zakresem rozporządzenia ładowarek bezprzewodowych, iniektorów mocy czynnej przez sieć Ethernet oraz zasilaczy zewnętrznych stosowanych z elektrycznymi i elektronicznymi urządzeniami gospodarstwa domowego i wyposażenia biurowego, które nie są objęte załącznikiem I; oraz warianty dotyczące włączenia wymogów wspierających realizację celów gospodarki o obiegu zamkniętym, z uwzględnieniem interoperacyjności.

Artykuł 8

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 278/2009 traci moc z dniem 1 kwietnia 2020 r.

Artykuł 9

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 kwietnia 2020 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 1 października 2019 r.