PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (¹),

uwzględniając opinię Komitetu Regionów (²),

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (³),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (⁴) ustanowiono wspólną politykę rybołówstwa (WPRyb) na rzecz ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa.

(2) Środki techniczne są narzędziami wspierającymi wdrażanie WPRyb. Ocena obecnej struktury regulacyjnej w odniesieniu do środków technicznych wykazała jednak, że jest mało prawdopodobne, aby cele WPRyb zostały osiągnięte, i należy przyjąć nowe podejście, żeby zwiększyć skuteczność środków technicznych, koncentrując się na dostosowaniu struktury zarządzania.

(3) Istnieje potrzeba stworzenia ram w celu uregulowania środków technicznych. Ramy te powinny, z jednej strony, określać przepisy ogólne, które mają obowiązywać na wszystkich wodach Unii oraz, z drugiej strony, zapewniać przyjęcie środków technicznych uwzględniających regionalną specyfikę poszczególnych połowów za pośrednictwem procesu regionalizacji wprowadzonego przez rozporządzeniem (UE) nr 1380/2013.

(4) Ramy te powinny obejmować połowy i wyładunki zasobów ryb, a także używanie narzędzi połowowych i wzajemne oddziaływania między działalnością połowową i ekosystemami morskimi.

(5) Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do działalności połowowej prowadzonej na wodach Unii przez statki unijne i statki państw trzecich oraz przez obywateli państw członkowskich – bez uszczerbku dla zasadniczej odpowiedzialności państwa bandery – jak również do unijnych statków rybackich prowadzących działalność na wodach Unii w regionach najbardziej oddalonych, o których mowa w art. 349 akapit pierwszy Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). Powinno ono również mieć zastosowanie, w przypadku unijnych statków rybackich oraz obywateli Unii Europejskiej, na wodach nienależących do Unii do środków technicznych przyjętych dla obszaru podlegającego regulacji Komisji ds. Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku (NEAFC) oraz na obszarze objętym Porozumieniem w sprawie Generalnej Komisji Rybołówstwa Morza Śródziemnego (GFCM).

(6) W stosownych przypadkach środki techniczne powinny mieć zastosowanie do połowów rekreacyjnych, które mogą mieć istotny wpływ na stada ryb i gatunki skorupiaków.

(7) Środki techniczne powinny przyczyniać się do osiągnięcia celów WPRyb polegających na dokonywaniu połowów na poziomie maksymalnego podtrzymywalnego połowu, ograniczaniu niechcianych połowów i eliminacji odrzutów oraz przyczynianiu się do osiągnięcia dobrego stanu środowiska, jak określono w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE (⁵).

(8) Środki techniczne powinny w szczególności przyczyniać się do zapewnienia ochrony osobników młodocianych i skupisk tarłowych gatunków morskich poprzez wykorzystywanie selektywnych narzędzi połowowych i stosowanie środków służących unikaniu niechcianych połowów. Środki techniczne powinny także ograniczyć do minimum, w tym, w stosownych przypadkach, przez używanie zachęt, wpływ narzędzi połowowych na ekosystemy morskie, w szczególności na gatunki i siedliska wrażliwe. Powinny one również przyczyniać się do istnienia środków zarządzania do celów wypełniania obowiązków na podstawie dyrektywy Rady 92/43/EWG (⁶) oraz dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE i 2009/147/WE (⁷).

(9) Aby dokonać oceny skuteczności środków technicznych, należy ustalić wartości docelowe dotyczące poziomów niechcianych połowów, w szczególności połowów gatunków morskich o rozmiarach mniejszych niż minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony, poziomów przypadkowych połowów gatunków wrażliwych i zakresu negatywnego wpływu połowów na siedliska dna morskiego. Wartości te powinny odpowiadać celom WPRyb, przepisom prawa Unii w dziedzinie ochrony środowiska, w szczególności dyrektywie 92/43/EWG i dyrektywie 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (⁸), oraz najlepszym praktykom międzynarodowym.

(10) W celu zapewnienia jednolitości w odniesieniu do interpretacji i wdrażania przepisów technicznych należy uaktualnić i ujednolicić definicje narzędzi połowowych oraz operacji połowowych zawarte w obowiązujących rozporządzeniach w sprawie środków technicznych.

(11) Należy zabronić stosowania niektórych destrukcyjnych narzędzi lub metod połowowych, które wykorzystują materiały wybuchowe, trucizny, substancje oszałamiające, prąd elektryczny, młoty pneumatyczne lub inne urządzenia uderzające, narzędzi ciągnionych i chwytaków do zbierania korala czerwonego lub innego rodzaju korala i gatunków koralowatych oraz niektórych kusz. Nie powinno być dozwolone sprzedawanie, wystawianie lub oferowanie do sprzedaży jakichkolwiek gatunków morskich złowionych przy użyciu takich narzędzi lub metod, w przypadku gdy są one zabronione na mocy niniejszego rozporządzenia.

(12) Stosowanie włoka rozprzowego zelektryfikowanego powinno pozostać możliwe w okresie przejściowym do dnia 30 czerwca 2021 r. pod określonymi ścisłymi warunkami.

(13) W świetle opinii Komitetu Naukowo-Technicznego i Ekonomicznego ds. Rybołówstwa (STECF) należy ustanowić pewne wspólne przepisy określające ograniczenia dotyczące stosowania ciągnionych narzędzi połowowych i budowy worka włoka w celu zapobiegania złym praktykom prowadzącym do nieselektywnych połowów.

(14) W celu ograniczenia stosowania pławnic, którymi można poławiać na dużych obszarach i które powodują znaczące połowy gatunków wrażliwych, należy skonsolidować istniejące ograniczenia dotyczące stosowania takich narzędzi połowowych.

(15) W świetle opinii STECF połowy sieciami stawnymi w rejonach ICES 3a, 6a, 6b, 7b, 7c, 7j i 7k oraz w podobszarach ICES 8, 9, 10 oraz 12 na wschód od 27° W w wodach, gdzie wskazana na mapach głębokość jest większa niż 200 m, powinny – z zastrzeżeniem określonych odstępstw – być nadal zabronione, aby zapewnić ochronę wrażliwych gatunków głębinowych.

(16) W przypadku rzadkich gatunków ryb, takich jak niektóre gatunki rekinów i płaszczek, nawet ograniczona działalność połowowa mogłaby stanowić poważne zagrożenie dla ich ochrony. W celu ochrony takich gatunków należy wprowadzić ogólny zakaz ich połowów.

(17) W celu zapewnienia ścisłej ochrony wrażliwych gatunków morskich, takich jak ssaki morskie, ptaki morskie i gady morskie, przewidzianych w dyrektywach 92/43/EWG i 2009/147/WE, państwa członkowskie powinny wprowadzić środki łagodzące w celu zminimalizowania oraz, w miarę możliwości, wyeliminowania połowów takich gatunków narzędziami połowowymi.

(18) W celu zapewnienia ciągłej ochrony wrażliwych siedlisk morskich usytuowanych wzdłuż wybrzeży Irlandii, Zjednoczonego Królestwa i wokół Azorów, Madery i Wysp Kanaryjskich, jak również w obszarze podlegającym regulacji NEAFC, należy utrzymać istniejące ograniczenia dotyczące stosowania narzędzi do połowów dennych.

(19) W przypadku gdy na podstawie opinii naukowych okaże się, że istnieją inne takie siedliska, powinna istnieć możliwość wprowadzenia podobnych ograniczeń w celu ochrony tych siedlisk.

(20) Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1380/2013 należy ustanowić minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony, aby zapewnić ochronę młodocianych osobników gatunków morskich oraz na potrzeby ustanowienia obszarów odbudowy stad ryb, jak również na potrzeby określenia minimalnych rozmiarów do celów obrotu.

(21) Należy określić sposób mierzenia rozmiaru gatunków morskich.

(22) Państwa członkowskie powinny mieć możliwość realizowania projektów pilotażowych mających na celu przeanalizowanie sposobów unikania, minimalizowania i eliminowania niechcianych połowów. W przypadkach gdy wyniki tych projektów lub opinie naukowe wskażą, że dochodzi do znaczących niechcianych połowów, państwa członkowskie powinny dążyć do ustanowienia środków technicznych w celu zmniejszenia takich połowów.

(23) Niniejsze rozporządzenie powinno ustanowić normy podstawowe dla każdego basenu morskiego. Te normy podstawowe wynikają z istniejących środków technicznych przy uwzględnieniu opinii STECF i zdania zainteresowanych stron. Normy te powinny obejmować podstawowe rozmiary oczek ciągnionych narzędzi połowowych i sieci stawnych, minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony, obszary zamknięte lub objęte ograniczeniami, jak również środki ochrony przyrody służące zmniejszeniu połowów gatunków wrażliwych na niektórych obszarach oraz inne istniejące środki techniczne specyficzne dla danego regionu.

(24) Państwa członkowskie powinny mieć możliwość opracowania zgodnie z procesem regionalizacji określonym w rozporządzeniu (UE) nr 1380/2013 – i na podstawie dowodów naukowych – wspólnych zaleceń dotyczących odpowiednich środków technicznych różniących się od tych norm podstawowych.

(25) Takie regionalne środki techniczne powinny jako minimum prowadzić do takich korzyści dla ochrony żywych zasobów morskich, które będą co najmniej równoważne tym przewidzianym w normach podstawowych, w szczególności pod względem modeli eksploatacji i poziomu ochrony przewidzianej dla gatunków i siedlisk wrażliwych.

(26) Opracowując wspólne zalecenia dotyczące narzędzi o właściwościach – pod względem selektywności rozmiarów i gatunków – alternatywnych w stosunku do rozmiarów podstawowych, regionalne grupy państw członkowskich powinny zapewniać uzyskiwanie dzięki takim środkom, podobnych jako minimum, lub lepszych właściwości pod względem selektywności jak w przypadku narzędzi określonych w normach podstawowych.

(27) Przy opracowywaniu wspólnych zaleceń dotyczących obszarów objętych ograniczeniami służących ochronie osobników młodocianych i skupisk tarłowych, regionalne grupy państw członkowskich powinny w swoich wspólnych zaleceniach określić cele, zakres geograficzny i czas trwania zamknięcia, jak również ograniczenia dotyczące narzędzi oraz mechanizmy monitorowania i kontroli.

(28) Przy opracowywaniu wspólnych zaleceń dotyczących minimalnych rozmiarów odniesienia do celów ochrony regionalne grupy państw członkowskich powinny zapewnić, aby cel WPRyb polegający na zapewnieniu ochrony młodocianych osobników gatunków morskich był przestrzegany, przy jednoczesnym zapewnieniu, aby na rynku nie dochodziło do zakłóceń i nie powstał rynek dla ryb o rozmiarach mniejszych od minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony.

(29) Wprowadzenie doraźnych zamknięć w połączeniu z przepisami o przenoszeniu się jako dodatkowego środka służącego ochronie gatunków wrażliwych, osobników młodocianych lub skupisk tarłowych powinno być dozwolone jako jedna z możliwości, która będzie opracowywana za pomocą regionalizacji. Warunki ustanawiania takich obszarów, w tym zakres geograficzny i czas trwania zamknięcia, jak również mechanizmy kontroli i monitorowania należy określić w odpowiednich wspólnych zaleceniach.

(30) Na podstawie oceny wpływu innowacyjnych narzędzi stosowanie lub rozszerzone stosowanie takich nowatorskich narzędzi mogłoby zostać uwzględnione jako jedna z możliwości we wspólnych zaleceniach regionalnych grup państw członkowskich. Stosowanie innowacyjnych narzędzi połowowych nie powinno być dozwolone, w przypadku gdy ocena naukowa wskazuje, że ich stosowanie mogłoby prowadzić do istotnego negatywnego wpływu na siedliska wrażliwe i gatunki niebędące gatunkami docelowymi.

(31) Przy opracowywaniu wspólnych zaleceń dotyczących ochrony gatunków i siedlisk wrażliwych regionalne grupy państw członkowskich powinny mieć możliwość opracowania dodatkowych środków łagodzących, aby zmniejszyć wpływ połowów na takie gatunki i siedliska. W przypadku gdy dowody naukowe wykazują, że istnieje poważne zagrożenie dla stanu ochrony gatunków i siedlisk wrażliwych, państwa członkowskie powinny wprowadzić dodatkowe ograniczenia dotyczące budowy i używania określonych narzędzi połowowych lub nawet całkowity zakaz ich stosowania w danym obszarze. Takie ograniczenia mogłyby w szczególności być stosowane w odniesieniu do pławnic, które w niektórych obszarach doprowadziły do znaczących połowów gatunków wrażliwych.

(32) Rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 pozwala na ustanowienie tymczasowych planów dotyczących odrzutów w celu wykonywania obowiązku wyładunku w przypadkach, gdy nie ustanowiono żadnego planu wieloletniego w odniesieniu do danych połowów. W ramach takich planów powinno się umożliwić ustanowienie środków technicznych ściśle związanych z wykonywaniem obowiązku wyładunku, których celem jest zwiększenie selektywności i ograniczenie – w jak największym stopniu – niechcianych połowów.

(33) Powinna istnieć możliwość realizowania projektów pilotażowych dotyczących pełnej dokumentacji połowów i odrzutów. Takie projekty mogłyby obejmować odstępstwa od przepisów dotyczących rozmiarów oczek sieci ustanowionych w niniejszego rozporządzenia w zakresie, w jakim przyczyniają się one do osiągnięcia celów i wartości docelowych niniejszego rozporządzenia.

(34) Niektóre przepisy dotyczące środków technicznych przyjętych przez NEAFC powinny zostać włączone do niniejszego rozporządzenia.

(35) Aby nie utrudniać badań naukowych lub bezpośredniego zarybiania i przesiedlania, środki techniczne przewidziane w niniejszym rozporządzeniu nie powinny mieć zastosowania do operacji, które mogą być konieczne do prowadzenia takich działań. W szczególności, w przypadku gdy operacje połowowe prowadzone do celów badań naukowych wymagają takiego odstępstwa od środków technicznych na mocy niniejszego rozporządzenia, powinny one podlegać odpowiednim warunkom.

(36) Komisji należy zgodnie z art. 290 TFUE przekazać uprawnienia do przyjmowania aktów w odniesieniu do przyjęcia niektórych środków dotyczących połowów rekreacyjnych, ograniczeń w odniesieniu do ciągnionych narzędzi połowowych, gatunków i siedlisk wrażliwych, wykazu ryb i skorupiaków, w odniesieniu do których ukierunkowane połowy są zabronione, definicji ukierunkowanych połowów, projektów pilotażowych dotyczących pełnej dokumentacji połowów i odrzutów oraz środków technicznych będących częścią tymczasowych planów dotyczących odrzutów, a także w odniesieniu do środków dotyczących minimalnych rozmiarów odniesienia do celów ochrony, rozmiarów oczek sieci, obszarów zamkniętych i innych środków technicznych w niektórych basenach morskich, środków łagodzących dotyczących gatunków wrażliwych oraz wykazu gatunków należących do kluczowych stad wskaźnikowych. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa (⁹). Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.

(37) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do: ustalania specyfikacji dotyczących urządzeń ograniczających zużywanie się, zwiększających lub ograniczających uciekanie połowów w przedniej części ciągnionych narzędzi połowowych; ustalania specyfikacji dotyczących urządzeń zapewniających selektywność mocowanych do określonych narzędzi podstawowych; ustalania specyfikacji dotyczących włoka rozprzowego zelektryfikowanego, ustalania ograniczeń dotyczących budowy narzędzi oraz środków kontroli i monitorowania przyjmowanych przez państwo członkowskie bandery; oraz ustanowienia przepisów dotyczących: środków kontroli i monitorowania przyjmowanych przez państwo członkowskie bandery w przypadku stosowania narzędzi statycznych na głębokości 200–600 m, środków kontroli i monitorowania przyjmowanych w odniesieniu do niektórych obszarów zamkniętych lub objętych ograniczeniami oraz charakterystyki sygnału i stosowania urządzeń służących do odstraszania waleni od sieci stawnych i metod stosowanych w celu zminimalizowania przypadkowych połowów ptaków morskich, gadów morskich i żółwi. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (¹⁰).

(38) Do 31 grudnia 2020 r., a następnie co trzy lata, Komisja powinna składać Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdania na temat wykonania niniejszego rozporządzenia, na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie i odpowiednie komitety doradcze oraz po dokonaniu oceny przez STECF. W sprawozdaniu tym należy ocenić, w jakim stopniu środki techniczne, zarówno na poziomie regionalnym, jak i unijnym, przyczyniły się do osiągnięcia celów i wartości docelowych niniejszego rozporządzenia.

(39) Do celu tego sprawozdania, jako narzędzie odniesienia służące monitorowaniu postępów w czasie w realizacji celu WPRyb polegającego na minimalizowaniu niechcianych połowów, można używać odpowiednich wskaźników selektywności, jak np. naukowego pojęcia długości zapewniającej optymalną selektywność (L_opt). W tym sensie wskaźniki te nie są wiążącymi wartościami docelowymi, lecz narzędziami monitorowania, które mogą stanowić źródło informacji w obradach prowadzonych lub decyzjach podejmowanych na poziomie regionalnym. O wskaźniki, a także wartości używane do ich stosowania, które uwzględniałyby także połowy wielogatunkowe i duże wzrosty odnawiania gatunków, należy zwracać się do odpowiednich organów naukowych w odniesieniu do szeregu kluczowych stad wskaźnikowych. Komisja mogłaby włączyć te wskaźniki do sprawozdania z wykonania niniejszego rozporządzenia. Wykaz kluczowych stad wskaźnikowych powinien obejmować gatunki denne, którymi zarządza się w ramach limitów połowowych, przy uwzględnieniu względnego znaczenia wyładunków, odrzutów i znaczenia połowów w każdym basenie morskim.

(40) Sprawozdanie Komisji powinno odnosić się do opinii ICES na temat poczynionych postępów lub wpływu innowacyjnych narzędzi. Sprawozdanie to powinno zawierać wnioski dotyczące korzyści lub negatywnych skutków dla ekosystemów morskich, siedlisk wrażliwych oraz selektywności.

(41) Na podstawie sprawozdania Komisji, w przypadku gdy zostanie stwierdzone, że na poziomie regionalnym cele i wartości docelowe nie zostały osiągnięte, państwa członkowskie w tym regionie powinny przedłożyć plan działań naprawczych, które należy podjąć, aby zapewnić osiągnięcie tych celów i wartości docelowych. Komisja powinna również zaproponować Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na podstawie tego sprawozdania niezbędne zmiany niniejszego rozporządzenia.

(42) Ze względu na liczbę i wagę zmian, które mają zostać wprowadzone, należy uchylić rozporządzenia Rady (WE) nr 894/97 (¹¹), (WE) nr 850/98 (¹²), (WE) nr 2549/2000 (¹³), (WE) nr 254/2002 (¹⁴), (WE) nr 812/2004 (¹⁵) oraz (WE) nr 2187/2005 (¹⁶).

(43) Należy odpowiednio zmienić rozporządzenia Rady (WE) nr 1967/2006 (¹⁷) i (WE) nr 1224/2009 (¹⁸) oraz rozporządzenie (UE) nr 1380/2013.

(44) Komisja jest obecnie uprawniona do przyjmowania i zmiany środków technicznych na poziomie regionalnym na podstawie rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1139 (¹⁹), (UE) 2018/973 (²⁰), (UE) 2019/472 (²¹) i (UE) 2019/1022 (²²), ustanawiających plany wieloletnie dla Morza Bałtyckiego, Morza Północnego, wód zachodnich i zachodniej części Morza Śródziemnego. W celu doprecyzowania zakresu odpowiednich uprawnień i wskazania, że akty delegowane przyjęte na podstawie przekazania uprawnień przewidzianego w tych rozporządzeniach mają być zgodne z niektórymi wymogami określonymi w niniejszym rozporządzeniu, należy zmienić te rozporządzenia w trosce o pewność prawa,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot

[1] Niniejsze rozporządzenie ustanawia środki techniczne dotyczące:

a) połowu i wyładunku żywych zasobów morskich;

b) używania narzędzi połowowych; oraz

c) wzajemnych oddziaływań między działalnością połowową a ekosystemami morskimi.

Artykuł 2

Zakres stosowania

1. Niniejsze rozporządzenie stosuje się – bez uszczerbku dla zasadniczej odpowiedzialności państwa bandery – do działalności prowadzonej przez unijne statki rybackie i obywateli państw członkowskich w obszarach połowowych, o których mowa w art. 5, jak również przez statki rybackie pływające pod banderą państw trzecich i w nich zarejestrowane, prowadzące połowy na wodach Unii.

2. Art. 7, 10, 11 i 12 stosuje się również do połowów rekreacyjnych. W przypadku gdy połowy rekreacyjne mają istotny wpływ w danym regionie, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych na podstawie art. 15 i zgodnie z art. 29 w celu zmiany niniejszego rozporządzenia poprzez zapewnienie, aby odpowiednie przepisy art. 13 lub części A lub C załączników V–X miały zastosowanie także do połowów rekreacyjnych.

3. Z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 25 i 26 środków technicznych określonych w niniejszym rozporządzeniu nie stosuje się do operacji połowowych prowadzonych wyłącznie do celów:

a) badań naukowych; oraz

b) bezpośredniego zarybiania lub przesiedlania gatunków morskich.

Artykuł 3

Cele

1. Środki techniczne przyczyniają się, jako narzędzia wspierające realizację WPRyb, do osiągania celów WPRyb określonych w mających zastosowanie przepisach art. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

2. Środki techniczne przyczyniają się w szczególności do osiągnięcia następujących celów:

a) optymalizacja modeli eksploatacji w celu ochrony młodocianych osobników i skupisk tarłowych żywych zasobów morza;

b) zapewnienie, aby będące wynikiem rybołówstwa przypadkowe połowy wrażliwych gatunków morskich, w tym gatunków wymienionych w dyrektywach 92/43/EWG i 2009/147/WE, były ograniczane do minimum i w miarę możliwości eliminowane, tak by nie stanowiły zagrożenia dla stanu ochrony tych gatunków;

c) zapewnienie, również przy wykorzystaniu odpowiednich zachęt, aby negatywny środowiskowy wpływ rybołówstwa na siedliska morskie był ograniczony do minimum;

d) wprowadzenie środków zarządzania rybołówstwem do celów zgodności z dyrektywami 92/43/EWG, 2000/60/WE i 2008/56/WE, w szczególności z myślą o osiągnięciu dobrego stanu środowiska zgodnie z art. 9 ust. 1 dyrektywy 2008/56/WE, i dyrektywy 2009/147/WE.

Artykuł 4

Wartości docelowe

1. Celem środków technicznych jest zapewnienie aby:

a) połowy gatunków morskich o rozmiarach mniejszych niż minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony zostały zredukowane w jak największym stopniu zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

b) przypadkowe połowy ssaków morskich, gadów morskich, ptaków morskich i innych gatunków wykorzystywanych do celów innych niż handlowe nie przekraczały poziomów przewidzianych w przepisach prawa Unii i w umowach międzynarodowych, którymi Unia jest związana;

c) środowiskowy wpływ działalności połowowej na siedliska dna morskiego był zgodny z art. 2 ust. 5 lit. j) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

2. Zakres, w jakim poczynione zostały postępy w osiąganiu tych wartości docelowych, jest poddawany przeglądowi w ramach procesu sprawozdawczego określonego w art. 31.

Artykuł 5

Definicja obszarów połowowych

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące geograficzne definicje obszarów połowowych:

a) „Morze Północne” oznacza wody Unii w rejonach ICES (²³) 2a i 3a oraz podobszarze ICES 4;

b) „Morze Bałtyckie” oznacza wody Unii w rejonach ICES 3b, 3c i 3d;

c) „wody północno-zachodnie” oznaczają wody Unii w podobszarach ICES 5, 6 i 7;

) „wody południowo-zachodnie” oznaczają podrejony ICES 8, 9 i 10 (wody Unii) i obszary CECAF (²⁴) 34.1.1, 34.1.2 oraz 34.2.0 (wody Unii);

e) „Morze Śródziemne” oznacza wody morskie Morza Śródziemnego na wschód od linii wskazującej 5°36′ W;

f) „Morze Czarne” oznacza wody w podobszarze geograficznym 29 GFCM zgodnie z definicją zawartą w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1343/2011 (²⁵);

g) „wody Unii na Oceanie Indyjskim i zachodnim Atlantyku” oznaczają wody wokół Gwadelupy, Gujany Francuskiej, Martyniki, Majotty, Reunionu i Saint-Martin podlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji jednego z państw członkowskich;

h) (uchylona);

i) „obszar objęty porozumieniem GFCM” oznacza Morze Śródziemne, Morze Czarne i wody przyległe, zgodnie z definicją w rozporządzeniu (UE) nr 1343/2011.

Artykuł 6

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia, poza definicjami określonymi w art. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, stosuje się następujące definicje:

1) „model eksploatacji” oznacza sposób rozłożenia śmiertelności połowowej w stosunku do struktury wiekowej i wielkościowej stada;

2) „selektywność” oznacza wyrażenie ilościowe, za pomocą którego określa się prawdopodobieństwo złowienia żywych zasobów morskich o określonej wielkości lub należących do określonych gatunków;

3) „ukierunkowane połowy” oznaczają nakład połowowy skierowany na określony gatunek lub grupę gatunków, który może zostać doprecyzowany na poziomie regionalnym w aktach delegowanych przyjętych na podstawie art. 27 ust. 7 niniejszego rozporządzenia;

4) „dobry stan środowiska” oznacza stan środowiska wód morskich zdefiniowany w art. 3 pkt 5 dyrektywy 2008/56/WE;

5) „stan ochrony gatunku” oznacza sumę oddziaływań na dany gatunek mogących mieć wpływ na długoterminowe rozmieszczenie i liczebność jego populacji;

6) „stan ochrony siedliska” oznacza sumę oddziaływań na dane siedlisko przyrodnicze i typowe dla niego gatunki mogących mieć wpływ na jego długoterminowe naturalne rozmieszczenie, strukturę i funkcje, a także długoterminowe przetrwanie typowych dla niego gatunków;

) „siedlisko wrażliwe” oznacza siedlisko, na którego stan ochrony, w tym jego wielkość i stan (strukturę i funkcję) jego komponentów biotycznych i niebiotycznych, jest wywierany niekorzystny wpływ z powodu presji wynikającej z działalności człowieka, w tym działalności połowowej. Siedliska wrażliwe obejmują w szczególności typy siedlisk wymienione w załączniku I oraz siedliska gatunków wymienionych w załączniku II do dyrektywy 92/43/EWG, siedliska gatunków wymienionych w załączniku I do dyrektywy 2009/147/WE, siedliska, których ochrona jest niezbędna do osiągnięcia dobrego stanu środowiska zgodnie z dyrektywą 2008/56/WE oraz wrażliwe ekosystemy morskie zdefiniowane w art. 2 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 734/2008 (²⁶);

8) „gatunek wrażliwy” oznacza gatunek, na którego stan ochrony, w tym jego siedlisko, rozmieszczenie, liczebność lub stan populacji, jest wywierany niekorzystny wpływ z powodu presji wynikającej z działalności człowieka, w tym działalności połowowej. Gatunki wrażliwe obejmują w szczególności gatunki wymienione w załącznikach II i IV do dyrektywy 92/43/EWG, gatunki objęte dyrektywą 2009/147/WE oraz gatunki, których ochrona jest niezbędna do osiągnięcia dobrego stanu środowiska zgodnie z dyrektywą 2008/56/WE;

9) „małe gatunki pelagiczne” oznaczają gatunki takie jak makrela, śledź atlantycki, ostrobok, sardela europejska, sardynka europejska, błękitek, argentyna smukła, szprot i kaprosz;

10) „komitety doradcze” oznaczają grupy zainteresowanych stron ustanowione zgodnie z art. 43 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

11) „włok” oznacza narzędzie połowowe czynnie ciągnięte przez przynajmniej jeden statek rybacki i składające się z sieci zamkniętej z tyłu workiem włoka;

12) „ciągnione narzędzia połowowe” oznaczają włoki, niewody duńskie, dragi oraz podobne narzędzia połowowe, które są czynnie przemieszczane w wodzie przez co najmniej jeden statek rybacki lub za pomocą innego zmechanizowanego systemu;

13) „włok denny” oznacza włok zaprojektowany i uzbrojony do prowadzenia działalności na dnie morskim lub w jego pobliżu;

14) „tuka denna” oznacza włok denny ciągnięty jednocześnie przez dwie jednostki, po jednej z każdej strony włoka. Poziome otwarcie włoka jest utrzymywane dzięki odległości pomiędzy dwoma statkami, które ciągną narzędzie;

15) „włok pelagiczny” oznacza włok zaprojektowany i uzbrojony do prowadzenia działalności w toni wodnej;

16) „włok rozprzowy” oznacza narzędzie z włokiem otwartym poziomo przy użyciu rozprza, skrzydła lub podobnego urządzenia;

17) „włok rozprzowy zelektryfikowany” oznacza włok, który wykorzystuje prąd elektryczny do połowu żywych zasobów morskich;

18) „niewód duński” lub „niewód szkocki” oznacza okrążające i ciągnione narzędzie połowowe, kierowane z łodzi za pomocą dwóch długich sznurów (sznurów niewodu) przeznaczonych do spędzania ryb w kierunku otworu niewodu. Wykonane z tkaniny sieciowej narzędzie, które jest podobne pod względem budowy do włoka dennego;

19) „niewody dobrzeżne” oznaczają sieci okrążające i niewody ciągnione wydawane z łodzi i ciągnięte w kierunku brzegu, gdy są wydawane z brzegu lub ze statku zacumowanego lub zakotwiczonego przy brzegu;

20) „sieci okrążające” oznaczają sieci, które łowią ryby, otaczając je zarówno z boku, jak i od dołu. Mogą być one wyposażone w linę ściągającą;

21) „okrężnica” lub „okrężnica małoskalowa” oznaczają sieć okrążającą, której dno jest ściągane za pomocą sznura okrężnicy umieszczonego u spodu sieci, przechodzącego przez pierścienie położone wzdłuż podbory i umożliwiającego zaciśnięcie i zamknięcie sieci;

22) „dragi” oznaczają narzędzia, które są albo aktywnie ciągnięte przez główny silnik łodzi (dragi ramowe), albo ciągnięte z zakotwiczonego statku przez napędzaną silnikiem wciągarkę (dragi mechaniczne), służą do połowów małży, ślimaków lub gąbek i składają się z siatkowego worka lub metalowego kosza zamocowanego na sztywnej ramie lub trzonie o różnych rozmiarach i kształtach, którego dolna część może zawierać zaokrąglone, zaostrzone albo zębate ostrze zgarniające, oraz mogą być wyposażone w rostry i odskocznie. Niektóre dragi są wyposażone w napęd hydrauliczny (dragi hydrauliczne). Do celów niniejszego rozporządzenia za ciągnione narzędzia połowowe nie są uznawane dragi ciągnięte ręcznie lub za pomocą wciągarki ręcznej w płytkich wodach przy użyciu lub bez użycia łodzi, stosowane do połowów małży, ślimaków lub gąbek (dragi ręczne);

23) „sieci stawne” oznaczają wszelkie rodzaje sieci skrzelowych, oplątujących lub drygawic, które są kotwiczone do dna morskiego, tak aby ryby do nich wpływały i zaplątywały się w sieć lub były chwytane w jej oczka;

24) „pławnica” oznacza sieć utrzymywaną za pomocą urządzeń pływających na powierzchni wody lub na pewnej głębokości, dryfującą z prądem osobno lub wraz z łodzią, z którą sieć może być połączona. Może być wyposażona w urządzenia, które mają ją stabilizować lub ograniczać jej dryfowanie;

25) „sieć skrzelowa” oznacza sieć stawną składającą się z pojedynczego kawałka tkaniny sieciowej i utrzymywaną w wodzie w pozycji pionowej za pomocą pływaków i ciężarów;

26) „sieć oplątująca” oznacza sieć stawną złożoną z pojedynczego płata tkaniny sieciowej zamocowanego w taki sposób, że tkanina ta jest podwieszona na linach, aby stworzyć większą powierzchnię luźnej sieci niż w przypadku sieci skrzelowej;

27) „drygawica” oznacza sieć stawną składającą się z kilku warstw tkaniny sieciowej z dwiema zewnętrznymi warstwami o dużym rozmiarze oczek i z umieszczoną między nimi warstwą o małych oczkach;

28) „sieci oplątująco-skrzelowe” oznaczają sieć skrzelową denną połączoną z drygawicą, która stanowi dolną część zestawu;

29) „takla” oznacza narzędzie połowowe składające się z liny głównej o zróżnicowanej długości, do której przymocowane są sznury dodatkowe (stągiewki) z haczykami rozmieszczone w odstępach ustalonych w zależności od gatunku docelowego. Lina główna jest kotwiczona poziomo na dnie albo blisko dna lub pionowo lub może unosić się na powierzchni;

30) „więcierze i kosze” oznaczają pułapki w postaci klatek lub koszy, mające co najmniej jedno wejście, przeznaczone do połowu skorupiaków, mięczaków lub ryb, umieszczane na dnie morskim lub zawieszane nad nim;

31) „węda ręczna” oznacza pojedynczą linę połowową z jednym wabikiem lub haczykiem z przynętą lub większą liczbą wabików lub haczyków;

32) „krzyż św. Andrzeja” oznacza chwytak, który dzięki działaniu podobnemu do pracy nożyczek umożliwia zbieranie na przykład małży lub korala czerwonego z dna morskiego;

33) „worek włoka” oznacza najbardziej do tyłu wysuniętą część włoka, mającą kształt walca o takim samym obwodzie na całej swojej długości, albo kształt zwężający się. Może się ona składać z jednej lub wielu ścian (części tkaniny sieciowej) połączonych bokami jedna z drugą i może zawierać część przedłużającą, składającą się z jednego lub większej liczby paneli umieszczonych tuż przed właściwym workiem włoka;

34) „rozmiar oczek sieci” oznacza:

(i) w przypadku tkaniny węzłowej: najdłuższą odległość między dwoma przeciwległymi węzłami w tym samym oczku przy całkowitym rozciągnięciu;

(ii) w przypadku tkaniny bezwęzłowej: wewnętrzną odległość między przeciwległymi złączami w tym samym oczku przy całkowitym rozciągnięciu wzdłuż jego najdłuższej możliwej osi;

35) „oczko kwadratowe” oznacza czworoboczne oczko składające się z dwóch zestawów równoległych boków o tej samej nominalnej długości, przy czym jedna seria jest równoległa do osi podłużnej sieci, a druga jest do niej prostopadła;

36) „oczko rombowe” oznacza oczko składające się z czterech boków tej samej długości, przy czym przekątne oczka są do siebie prostopadłe i jedna przekątna jest równoległa do osi podłużnej sieci;

37) „włoki T90” to włoki, niewody duńskie lub podobne ciągnione narzędzia połowowe mające worek włoka i przedłużenie wykonane z tkaniny sieciowej wiązanej w romby obrócone o 90°, tak że główny kierunek splotu sznurka sieci jest równoległy do kierunku ciągnienia;

38) „okno selektywne typu „BACOMA”” oznacza płat wyjściowy zbudowany z bezwęzłowej tkaniny sieciowej o kwadratowych oczkach umieszczony w górnym płacie worka włoka, którego dolna krawędź znajduje się nie więcej niż cztery oczka od sznurówki worka włoka;

39) „sieć przesiewająca” oznacza kawałek tkaniny sieciowej zamocowany do całego obwodu włoka krewetkowego przed workiem włoka lub przedłużeniem zwężający się ku końcowi, gdzie jest przymocowany do dolnej powierzchni włoka krewetkowego. W miejscu, w którym sieć przesiewająca styka się z workiem włoka, znajduje się otwór wyjściowy, przez który mogą wydostawać się gatunki lub osobniki zbyt duże, aby przejść przez sito, natomiast krewetki mogą przejść przez sito i dostać się do worka włoka;

40) „opad” oznacza sumę wysokości oczek (łącznie z węzłami) mokrej sieci rozciągniętej prostopadle do liny nośnej;

41) „czas zanurzenia” oznacza okres od momentu pierwszego umieszczenia narzędzia w wodzie do chwili pełnego wyjęcia narzędzia na statek rybacki;

42) „czujniki do monitorowania narzędzi” oznaczają zdalne czujniki elektroniczne, które są umieszczone na narzędziu połowowym w celu monitorowania najważniejszych parametrów użytkowych, takich jak odległość między rozpor-nicami lub wielkość połowu;

43) „lina dociążona” oznacza linę z przymocowanymi haczykami z przynętą z dodatkowym obciążeniem, które ma na celu zwiększenie prędkości jej zatapiania, dzięki czemu ogranicza się czas narażenia ptaków morskich na kontakt z nią;

44) „dźwiękowe urządzenie odstraszające” oznacza urządzenia służące do odstraszania gatunków, takich jak ssaki morskie od narzędzi połowowych za pomocą wydawania sygnałów dźwiękowych;

45) „podbory straszące” (zwane także „linami płoszącymi tori”) oznaczają liny z powiewającymi wstążkami zamocowane w wysokim punkcie blisko rufy statku rybackiego i ciągnięte za statkiem w celu odstraszania ptaków morskich od haków w czasie gdy rozmieszczane są haki z przynętą;

46) „bezpośrednie zarybianie” oznacza uwalnianie żywych dzikich zwierząt wybranych gatunków do wód, w których występują one w warunkach naturalnych, w celu wykorzystania naturalnej produkcji środowiska wodnego do zwiększenia liczby osobników, które można łowić, lub do zwiększenia naturalnego odnawiania gatunku;

47) „przesiedlanie” oznacza proces, w wyniku którego gatunek jest celowo transportowany i uwalniany przez człowieka na obszarach występowania ustalonych populacji tego gatunku;

48) „wskaźnik skuteczności selektywności” oznacza narzędzie monitorowania postępów w czasie w realizacji celu WPRyb polegającego na zminimalizowaniu niechcianych połowów;

49) „kusza” oznacza pneumatycznie lub mechanicznie zasilaną broń ręczną, która wystrzeliwuje harpuny do celów połowów podwodnych;

50) „długość zapewniająca optymalną selektywność (L_opt)” oznacza średnią długość złowionej ryby, zgodnie z najlepszą dostępną opinią naukową, zapewniającą optymalizację wzrostu osobników danego stada.

ROZDZIAŁ II

WSPÓLNE ŚRODKI TECHNICZNE

SEKCJA 1

Zabronione narzędzia i praktyki połowowe

Artykuł 7

Zabronione narzędzia i metody połowowe

1. Zabrania się połowów lub zbierania gatunków morskich przy użyciu następujących metod:

a) substancji toksycznych, oszałamiających lub żrących;

b) prądu elektrycznego z wyjątkiem włoka rozprzowego zelektryfikowanego, który jest dozwolony wyłącznie na podstawie przepisów szczególnych załącznika V część D;

c) środków wybuchowych;

d) młotów pneumatycznych lub innych urządzeń uderzających;

e) narzędzi ciągnionych do zbierania korala czerwonego lub innego rodzaju korala lub organizmów koralowatych;

f) krzyża św. Andrzeja i podobnych chwytaków do zbierania, w szczególności, korala czerwonego lub innego rodzaju korala lub koralowatych;

g) wszelkiego typu pocisków, z wyjątkiem tych stosowanych do uboju tuńczyka umieszczonego w klatkach lub schwytanego w sieć pułapkową lub harpunów ręcznych i kusz stosowanych do połowów rekreacyjnych bez wykorzystania akwalungu, od świtu do zmierzchu;

2. Niezależnie od art. 2 niniejszy artykuł stosuje się do statków unijnych w wodach międzynarodowych i wodach państw trzecich, chyba że przepisy przyjęte przez wielostronne organizacje ds. rybołówstwa na podstawie umów dwustronnych lub wielostronnych lub przez państwo trzecie wyraźnie stanowią inaczej.

SEKCJA 2

Ogólne ograniczenia dotyczące narzędzi połowowych i warunki ich stosowania

Artykuł 8

Ogólne ograniczenia dotyczące stosowania ciągnionych narzędzi połowowych

1. Do celów załączników V–XI rozmiar oczek ciągnionych narzędzi połowowych określony w tych załącznikach oznacza minimalny rozmiar oczek każdego worka włoka i każdego przedłużenia, które znajdują się na statku rybackim i są przyczepione lub nadają się do przyczepienia do dowolnej sieci ciągnionej. Niniejszego ustępu nie stosuje się do narzędzi sieciowych stosowanych w celu mocowania czujników do monitorowania narzędzi lub gdy są one stosowane w połączeniu z urządzeniami zapobiegającymi przypadkowemu połowowi ryb i żółwi. Dalsze odstępstwa służące poprawie selektywności pod względem rozmiaru lub gatunku w przypadku gatunków morskich mogą zostać przewidziane w akcie delegowanym przyjętym zgodnie z art. 15.

2. Ust. 1 nie stosuje się do drag. Jeżeli jednak podczas rejsu przewożone są na statku dragi:

a) zabrania się przeładunku organizmów morskich;

b) w Morzu Bałtyckim zabrania się zatrzymywania na statku lub wyładunku jakiejkolwiek ilości organizmów morskich, chyba że co najmniej 85 % masy w relacji pełnej tych organizmów stanowią małże lub Furcellaria lumbricalis;

c) w pozostałych basenach morskich, z wyjątkiem Morza Śródziemnego, jeżeli art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1967/2006 znajduje zastosowanie, zabrania się zatrzymywania na statku lub wyładunku jakiejkolwiek ilości organizmów morskich, chyba że co najmniej 95 % masy w relacji pełnej tych organizmów stanowią małże, ślimaki i gąbki.

Lit. b) i c) niniejszego ustępu nie stosuje się do niezamierzonych połowów gatunków podlegających obowiązkowi wyładunku określonemu w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Takie niezamierzone połowy są wyładowywane i odliczane od kwot.

3. W przypadku gdy jednocześnie przez jeden statek rybacki lub większą ich liczbę ciągnięta jest więcej niż jedna sieć, każda z sieci musi mieć ten sam nominalny rozmiar oczek. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych na podstawie art. 15 i zgodnie z art. 29 ustanawiających odstępstwa od niniejszego ustępu, w przypadku gdy stosowanie kilku sieci o różnych rozmiarach oczek sieci przynosi takie korzyści pod względem ochrony żywych zasobów morskich, które są przynajmniej równoważne korzyściom wynikającym z obecnych metod połowowych.

4. Zabrania się stosowania jakiegokolwiek urządzenia, które blokuje lub w inny sposób skutecznie zmniejsza wielkość oczek sieci worka włoka lub dowolnej części ciągnionych narzędzi połowowych, a także przewożenia na statku jakiegokolwiek tego typu narzędzia przeznaczonego specjalnie do tego celu. Niniejszy ustęp nie wyklucza stosowania określonych urządzeń ograniczających zużywanie się lub wzmacniających ciągnione narzędzia połowowe lub ograniczających uciekanie połowów w przedniej części ciągnionych narzędzi połowowych.

5. Komisja może przyjąć akty wykonawcze ustanawiające szczegółowe przepisy dotyczące specyfikacji worków włoka i urządzeń, o których mowa w ust. 4. Te akty wykonawcze opierają się na najlepszych dostępnych opiniach naukowych i technicznych i mogą określać:

a) ograniczenia dotyczące grubości sznurka;

b) ograniczenia dotyczące obwodu worków włoka;

c) ograniczenia dotyczące stosowania materiałów sieciowych;

d) budowę i mocowanie worków włoka;

e) dozwolone urządzenia ograniczające zużywanie się; oraz

f) dozwolone urządzenia ograniczające uciekanie połowów.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 30 ust. 2.

Artykuł 9

Ogólne ograniczenia dotyczące stosowania sieci stawnych i pławnic

1. Zabrania się posiadania na statku lub rozmieszczania jednej pławnicy lub większej ich liczby, jeżeli ich długość indywidualna lub całkowita przekracza 2,5 km.

2. Zabrania się stosowania pławnic do połowu gatunków wymienionych w załączniku III.

3. Niezależnie od ust. 1 zabrania się posiadania na statku lub rozmieszczania pławnic na Morzu Bałtyckim.

4. Zabrania się stosowania sieci skrzelowych dennych, sieci oplątujących i drygawic do połowu następujących gatunków:

a) tuńczyk biały (Thunnus alalunga);

b) tuńczyk błękitnopłetwy (Thunnus thynnus);

c) brama (Brama brama);

d) włócznik (Xiphias gladius);

e) rekiny należące do następujących gatunków lub rodzin: Hexanchus griseus; Cetorhinus maximus; wszystkie gatunki Alopiidae; Carcharhinidae; Sphyrnidae; Isuridae; Lamnidae.

5. Na zasadzie odstępstwa od ust. 4, przypadkowe połowy w Morzu Śródziemnym nie więcej niż trzech osobników gatunków rekina, o których mowa w tym ustępie, mogą zostać zatrzymane na statku lub wyładowane, pod warunkiem że nie należą one do gatunków chronionych na podstawie prawa Unii.

6. Zabrania się rozmieszczania sieci skrzelowych dennych, sieci oplątujących i drygawic w miejscu, gdzie wskazana na mapach głębokość wynosi powyżej 200 m.

7. Niezależnie od ust. 6 niniejszego artykułu:

a) szczegółowe odstępstwa określone w załączniku V część C pkt 6.1, załączniku VI część C pkt 9.1 oraz załączniku VII część C pkt 4.1 stosuje się, w przypadku gdy głębokość wskazana na mapie wynosi 200–600 m;

b) w Morzu Śródziemnym zezwala się na rozmieszczanie sieci skrzelowych dennych, sieci oplątujących i drygawic w miejscu, gdzie wskazana na mapie głębokość wynosi powyżej 200 m.

SEKCJA 3

Ochrona gatunków i siedlisk wrażliwych

Artykuł 10

Gatunki ryb i skorupiaków objęte zakazem

1. Zabrania się poławiania, zatrzymywania na statku, przeładunku lub wyładunku gatunków ryb lub skorupiaków, o których mowa w załączniku IV do dyrektywy 92/43/EWG, z wyjątkiem przypadku przyznania odstępstw zgodnie z art. 16 tej dyrektywy.

2. Oprócz gatunków, o których mowa w ust. 1, statkom unijnym zabrania się poławiania, zatrzymywania na statku, przeładunku, wyładunku, przechowywania, sprzedaży, wystawiania lub oferowania do sprzedaży gatunków, które wymieniono w załączniku I lub gatunków, których połowy są zabronione zgodnie z innymi aktami prawnymi Unii.

3. Złowionych przypadkowo osobników gatunków, o których mowa w ust. 1 i 2, nie wolno okaleczać i należy je niezwłocznie uwolnić z powrotem do morza; wyjątkiem jest umożliwienie – zgodnie z obowiązującym prawem Unii – badań naukowych przypadkowo zabitych osobników.

4. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 29 w celu zmiany wykazu określonego w załączniku I, w przypadku gdy z najlepszych dostępnych opinii naukowych wynika, że w wykazie konieczne jest dokonanie zmiany.

5. Środki przyjęte na podstawie ust. 4 niniejszego artykułu mają na celu osiągnięcie wartości docelowych określonych w art. 4 ust. 1 lit. b) i mogą uwzględniać umowy międzynarodowe dotyczące ochrony gatunków wrażliwych.

Artykuł 11

Połowy morskich ssaków, ptaków i gadów

1. Zabrania się połowów, zatrzymywania na statku, przeładunku lub wyładunku ssaków morskich lub gadów morskich, o których mowa w załącznikach II i IV do dyrektywy 92/43/EWG, i gatunków ptaków morskich objętych dyrektywą 2009/147/WE.

2. Złowionych osobników gatunków, o których mowa w ust. 1, nie wolno okaleczać i należy je niezwłocznie uwolnić.

3. Niezależnie od ust. 1 i 2 zezwala się na zatrzymywanie na statku, przeładunek lub wyładunek przypadkowo złowionych osobników gatunków morskich, o których mowa w ust. 1, w stopniu, w jakim jest to konieczne do zapewnienia wsparcia przy odzyskiwaniu pojedynczych zwierząt i do umożliwienia badania naukowego przypadkowo zabitych osobników, pod warunkiem że zainteresowane właściwe organy krajowe zostały z wyprzedzeniem w pełni o tym poinformowane jak najszybciej po złowieniu i zgodnie z obowiązującym prawem Unii.

4. W oparciu o najlepsze dostępne opinie naukowe państwo członkowskie może wprowadzić, w odniesieniu do statków pływających pod jego banderą, środki łagodzące lub ograniczenia dotyczące stosowania określonych narzędzi połowowych. Takie środki ograniczają do minimum i w miarę możliwości eliminują połowy gatunków, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, są zgodne z celami określonymi w art. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 oraz są co najmniej tak samo rygorystyczne jak środki techniczne mające zastosowanie na mocy prawa Unii.

5. Celem środków przyjętych na podstawie ust. 4 niniejszego artykułu jest osiągnięcie wartości docelowych określonych w art. 4 ust. 1 lit. b). Do celów kontroli państwa członkowskie powiadamiają inne zainteresowane państwa członkowskie o przepisach przyjętych na podstawie ust. 4 niniejszego artykułu. Podają one do wiadomości publicznej odpowiednie informacje na temat takich środków.

Artykuł 12

Ochrona siedlisk wrażliwych, w tym wrażliwych ekosystemów morskich

1. Zabrania się rozmieszczania narzędzi połowowych wymienionych w załączniku II w odnośnych obszarach określonych w tym załączniku.

2. W przypadku gdy w najlepszych dostępnych opiniach naukowych zaleca się zmianę wykazu obszarów wymienionych w załączniku II, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 29 niniejszego rozporządzenia i zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 11 ust. 2 i 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w celu odpowiedniej zmiany załącznika II. Przyjmując takie zmiany, Komisja zwraca szczególną uwagę na łagodzenie niekorzystnych skutków przemieszczania działalności połowowej na inne wrażliwe obszary.

3. W przypadku gdy siedliska, o których mowa w ust. 1, lub inne siedliska wrażliwe, w tym wrażliwe ekosystemy morskie, występują na wodach podlegających zwierzchnictwu lub jurysdykcji państwa członkowskiego, to państwo członkowskie może ustanowić obszary zamknięte lub inne środki ochrony w celu ochrony takich siedlisk, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 11 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Takie środki są zgodne z celami określonymi w art. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 oraz są co najmniej tak samo rygorystyczne jak środki przewidziane na mocy prawa Unii.

4. Celem środków przyjętych na podstawie ust. 2 i 3 niniejszego artykułu jest osiągnięcie wartości docelowych określonych w art. 4 ust. 1 lit. c).

SEKCJA 4

Minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony

Artykuł 13

Minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony

1. Minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony gatunków morskich określonych w części A załączników V–X do niniejszego rozporządzenia stosuje się w celu:

a) zapewnienia ochrony młodocianych osobników gatunków morskich na podstawie art. 15 ust. 11 i 12 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

b) ustanawiania obszarów odbudowy stad ryb zgodnie z art. 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

) określania minimalnych rozmiarów do celów obrotu zgodnie z art. 47 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 (²⁷).

2. Oznaczenia rozmiarów okazu gatunku morskiego dokonuje się zgodnie z załącznikiem IV.

3. W przypadku gdy w odniesieniu do danego gatunku morskiego istnieje więcej niż jedna metoda oznaczania rozmiarów, danego okazu nie uznaje się za mający rozmiar mniejszy od minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony, jeżeli wymiary oznaczone za pomocą jednej z tych metod są równe lub większe niż minimalny rozmiar odniesienia do celów ochrony.

4. Homary, langusty oraz małże i ślimaki należące do jednego z gatunków, w odniesieniu do których w załącznikach V, VI lub VII określono minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony, mogą być zatrzymywane na statku wyłącznie w całości oraz mogą być wyładowywane wyłącznie w całości.

SEKCJA 5

Środki mające na celu ograniczenie odrzutów

Artykuł 14

Projekty pilotażowe służące unikaniu niechcianych połowów

1. Bez uszczerbku dla art. 14 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 państwa członkowskie mogą realizować projekty pilotażowe w celu zbadania metod służących unikaniu, minimalizowaniu i eliminowaniu niechcianych połowów. Te projekty pilotażowe uwzględniają opinie odpowiednich komitetów doradczych i opierają się na najlepszych dostępnych opiniach naukowych.

2. W przypadku gdy wyniki tych badań pilotażowych lub inne opinie naukowe wskazują, że niechciane połowy są znaczące, zainteresowane państwa członkowskie dążą do ustanowienia zgodnie z art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 środków technicznych w celu ograniczenia niechcianych połowów.

ROZDZIAŁ III

REGIONALIZACJA

Artykuł 15

Regionalne środki techniczne

1. Środki techniczne ustanowione na poziomie regionalnym są określone w następujących załącznikach:

a) w załączniku V w odniesieniu do Morza Północnego;

b) w załączniku VI w odniesieniu do wód północno-zachodnich;

c) w załączniku VII w odniesieniu do wód południowo-zachodnich;

d) w załączniku VIII w odniesieniu do Morza Bałtyckiego;

e) w załączniku IX w odniesieniu do Morza Śródziemnego;

f) w załączniku X w odniesieniu do Morza Czarnego;

g) w załączniku XI w odniesieniu do wód Unii na Oceanie Indyjskim i zachodnim Atlantyku;

h) w załączniku XIII w odniesieniu do gatunków wrażliwych.

2. W celu uwzględnienia regionalnych uwarunkowań odpowiednich połowów Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 29 niniejszego rozporządzenia oraz art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 aktów delegowanych w celu zmiany, uzupełnienia, uchylenia lub odstąpienia od środków technicznych określonych w załącznikach, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, w tym przy wykonywaniu obowiązku wyładunku w kontekście art. 15 ust. 5 i 6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Komisja przyjmuje takie akty delegowane na podstawie wspólnego zalecenia przedłożonego zgodnie z art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 i zgodnie z odpowiednimi artykułami rozdziału III niniejszego rozporządzenia.

3. Do celów przyjęcia takich aktów delegowanych państwa członkowskie, które mają bezpośredni interes związany z zarządzaniem, mogą przedkładać wspólne zalecenia zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 po raz pierwszy nie później niż 24 miesiące, a następnie 18 miesięcy, od każdego przedłożenia sprawozdania, o którym mowa w art. 31 ust. 1 niniejszego rozporządzenia. Mogą one również przedkładać takie zalecenia, gdy uznają to za konieczne.

4. Środki techniczne przyjęte na podstawie ust. 2 niniejszego artykułu:

a) służą osiągnięciu celów i wartości docelowych określonych w art. 3 i 4 niniejszego rozporządzenia;

b) służą osiągnięciu celów i spełniają warunki określone w innych odpowiednich aktach Unii przyjętych w dziedzinie WPRyb, w szczególności w ramach planów wieloletnich, o których mowa w art. 9 i 10 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

c) odpowiadają zasadom dobrych rządów określonym w art. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

d) jako minimum prowadzą do takich korzyści dla ochrony żywych zasobów morskich, które są co najmniej równoważne środkom, o których mowa w ust. 1, w szczególności pod względem modeli eksploatacji i poziomu ochrony przewidzianej dla gatunków i siedlisk wrażliwych. Uwzględnia się także potencjalny wpływ działalności połowowej na ekosystem morski.

5. Stosowanie warunków w odniesieniu do specyfikacji dotyczących rozmiaru oczek sieci określonych w art. 27 i w części B załączników V–XI nie może prowadzić do pogorszenia standardów selektywności, w szczególności pod względem zwiększenia połowów osobników młodocianych, obowiązujących w dniu 14 sierpnia 2019 r., i służy osiągnięciu celów i wartości docelowych określonych w art. 3 i 4.

6. We wspólnych zaleceniach przedkładanych do celów przyjęcia środków, o których mowa w ust. 2, państwa członkowskie dostarczają dowody naukowe uzasadniające przyjęcie tych środków.

7. Komisja może zażądać od STECF oceny wspólnych zaleceń, o których mowa w ust. 2.

Artykuł 16

Selektywność narzędzi połowowych pod względem gatunków i rozmiarów

Wspólne zalecenie przedkładane do celów przyjęcia środków, o których mowa w art. 15 ust. 2, dotyczących właściwości narzędzi zapewniających selektywność pod względem rozmiarów i gatunków przedstawia dowody naukowe wykazujące, że środki te skutkują właściwościami w zakresie selektywności w odniesieniu do danych gatunków lub kombinacji gatunków, które są co najmniej równoważne właściwościom w zakresie selektywności narzędzi określonych w części B załączników V–X i w części A załącznika XI.

Artykuł 17

Obszary zamknięte lub objęte ograniczeniami w celu ochrony młodocianych osobników i skupisk tarłowych

Wspólne zalecenie przedkładane do celów przyjęcia środków, o których mowa w art. 15 ust. 2, dotyczących części C załączników V–VIII i X oraz części B załącznika XI lub w celu ustanowienia nowych obszarów zamkniętych lub objętych ograniczeniami obejmuje następujące elementy w odniesieniu do takich obszarów zamkniętych lub objętych ograniczeniami:

a) cel zamknięcia;

b) zakres geograficzny i czas trwania zamknięcia;

c) ograniczenia dotyczące konkretnych narzędzi połowowych; oraz

d) mechanizmy kontroli i monitorowania.

Artykuł 18

Minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony

Wspólne zalecenie przedkładane do celów przyjęcia środków, o których mowa w art. 15 ust. 2, dotyczących części A załączników V–X jest zgodne z celem zapewnienia ochrony młodocianych osobników gatunków morskich.

Artykuł 19

Przepisy dotyczące doraźnych zamknięć i przenoszenia się

1. Wspólne zalecenie przedkładane do celów przyjęcia środków, o których mowa w art. 15 ust. 2, dotyczących wprowadzenia doraźnych zamknięć służących zapewnieniu ochrony gatunków wrażliwych lub skupisk młodocianych osobników, ryb odbywających tarło lub gatunków skorupiaków obejmuje następujące elementy:

a) zakres geograficzny i czas trwania zamknięcia;

b) gatunki i wartości progowe, które powodują zamknięcie;

c) stosowanie wysoce selektywnych narzędzi połowowych w celu umożliwienia dostępu do obszarów w innych przypadkach zamkniętych; oraz

d) mechanizmy kontroli i monitorowania.

2. Wspólne zalecenie przedkładane do celów przyjęcia środków, o których mowa w art. 15 ust. 2, dotyczących przepisów o przenoszeniu się obejmuje:

a) gatunki i wartości progowe, które powodują obowiązek przeniesienia;

b) odległość, na którą dany statek musi odejść od swojego poprzedniego stanowiska połowowego.

Artykuł 20

Innowacyjne narzędzia połowowe

1. Wspólne zalecenie przedkładane do celów przyjęcia środków, o których mowa w art. 15 ust. 2, dotyczących stosowania w określonym basenie morskim innowacyjnych narzędzi połowowych zawiera ocenę prawdopodobnego wpływu stosowania takich narzędzi na gatunki docelowe oraz na gatunki i siedliska wrażliwe. Zainteresowane państwa członkowskie gromadzą odpowiednie dane niezbędne do przeprowadzenia takiej oceny.

2. Stosowanie innowacyjnych narzędzi połowowych nie jest dozwolone, w przypadku gdy oceny, o których mowa w ust. 1, wykazują, że ich stosowanie ma istotny negatywny wpływ na siedliska wrażliwe i gatunki niebędące gatunkami docelowymi.

Artykuł 21

Środki ochrony przyrody

Wspólne zalecenie przedkładane do celów przyjęcia środków, o których mowa w art. 15 ust. 2, dotyczących ochrony gatunków i siedlisk wrażliwych może w szczególności:

a) tworzyć wykazy gatunków i siedlisk wrażliwych, które według najlepszych dostępnych opinii naukowych są najbardziej zagrożone przez działalność połowową w danym regionie;

b) określać wykorzystanie środków dodatkowych lub alternatywnych wobec środków, o których mowa w załączniku XIII, w celu zminimalizowania przypadkowych połowów gatunków, o których mowa w art. 11;

c) przedstawiać informacje na temat skuteczności istniejących środków ochrony i mechanizmów monitorowania;

d) określać środki służące minimalizowaniu wpływu narzędzi połowowych na siedliska wrażliwe;

e) określać ograniczenia dotyczące używania określonych narzędzi połowowych lub wprowadzać całkowity zakaz stosowania określonych narzędzi połowowych w obszarze, w którym narzędzia te stanowią zagrożenie dla stanu ochrony gatunków w tym obszarze zgodnie z art. 10 i 11 lub innych siedlisk wrażliwych.

Artykuł 22

Środki regionalne w ramach tymczasowych planów dotyczących odrzutów

1. W przypadku gdy państwa członkowskie przedkładają wspólne zalecenia dotyczące ustanowienia środków technicznych w tymczasowych planach dotyczących odrzutów, o których mowa w art. 15 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, zalecenia te mogą zawierać między innymi następujące elementy:

a) specyfikacje narzędzi połowowych i zasady dotyczące ich stosowania;

b) specyfikacje zmian dotyczących narzędzi połowowych lub stosowania urządzeń zapewniających selektywność pod względem rozmiaru lub gatunku;

c) ograniczenia lub zakazy stosowania określonych narzędzi połowowych, a także działalności połowowej, na określonych obszarach lub w określonych okresach;

d) minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony;

e) odstępstwa przyjęte na podstawie art. 15 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

2. Środki, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, służą osiągnięciu celów określonych w art. 3, a w szczególności ochronie młodocianych osobników lub skupisk tarłowych ryb lub gatunków skorupiaków.

Artykuł 23

Projekty pilotażowe dotyczące pełnej dokumentacji połowów i odrzutów

1. Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 29 niniejszego rozporządzenia i art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 aktów delegowanych uzupełniających niniejsze rozporządzenie przez określenie projektów pilotażowych dotyczących opracowania systemu pełnej dokumentacji połowów i odrzutów na podstawie wymiernych celów i wartości docelowych, aby osiągnąć zarządzanie połowami oparte na wynikach.

2. Projekty pilotażowe, o których mowa w ust. 1, mogą wprowadzać odstępstwa od środków określonych w części B załączników V–XI dla określonego obszaru na okres maksymalnie jednego roku, pod warunkiem że można wykazać, że te projekty pilotażowe przyczyniają się do osiągnięcia celów i wartości docelowych określonych w art. 3 i 4 oraz, w szczególności, mają na celu poprawę selektywności narzędzi połowowych lub odnośnych praktyk lub w inny sposób zmniejszają wpływ na środowisko. Ten okres jednego roku może zostać wydłużony o jeden dodatkowy rok na takich samych warunkach. Należy go ograniczyć do nie więcej niż 5 % statków w danym metier z każdego państwa członkowskiego.

3. Przedkładając wspólne zalecenia dotyczące ustanowienia projektów pilotażowych, o których mowa w ust. 1, państwa członkowskie przedstawiają dowody naukowe uzasadniające ich przyjęcie. STEFC dokonuje oceny tych wspólnych zaleceń i podaje ją do wiadomości publicznej. W ciągu sześciu miesięcy od zakończenia projektu państwa członkowskie przedkładają Komisji sprawozdanie przedstawiające wyniki, w tym szczegółową ocenę zmian w selektywności i innych skutków dla środowiska.

4. STEFC ocenia sprawozdanie, o którym mowa w ust. 3. W przypadku pozytywnej oceny wkładu nowego narzędzia lub nowej praktyki w realizację celu określonego w ust. 2 Komisja może zgodnie z TFUE przedłożyć wniosek, aby umożliwić upowszechnione stosowanie tego narzędzia lub tej praktyki. Ocenę STEFC podaje się do wiadomości publicznej.

5. Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 29 aktów delegowanych uzupełniających niniejsze rozporządzenie przez zdefiniowanie specyfikacji technicznych dla systemu pełnej dokumentacji połowów i odrzutów, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu.

Artykuł 24

Akty wykonawcze

1. Komisja może przyjmować akty wykonawcze dotyczące:

a) specyfikacji urządzeń zapewniających selektywność mocowanych do narzędzi połowowych określonych w części B załączników V–IX;

b) szczegółowych przepisów dotyczących specyfikacji narzędzi połowowych określonych w części D załącznika V w odniesieniu do ograniczeń w zakresie budowy narzędzi połowowych i środków kontroli i monitorowania przyjętych przez państwo członkowskie bandery;

c) szczegółowych przepisów dotyczących środków kontroli i monitorowania przyjmowanych przez państwo członkowskie bandery w odniesieniu do stosowania narzędzi połowowych, o których mowa w załączniku V część C pkt 6, załączniku VI część C pkt 9 i załączniku VII część C pkt 4;

d) szczegółowych przepisów dotyczących środków kontroli i monitorowania przyjmowanych w odniesieniu do obszarów zamkniętych lub objętych ograniczeniami, opisanych w załączniku V część C pkt 2 i w załączniku VI część C pkt 6 i 7;

e) szczegółowych przepisów dotyczących charakterystyki sygnału i stosowania dźwiękowych urządzeń odstraszających, o których mowa w załączniku XIII część A;

f) szczegółowych przepisów dotyczących budowy i rozmieszczania podbór straszących i lin dociążonych, o których mowa w załączniku XIII część B;

g) szczegółowych przepisów dotyczących specyfikacji urządzeń zapobiegających przypadkowemu połowowi żółwi, o których mowa w załączniku XIII część C.

2. Akty wykonawcze, o których mowa w ust. 1, przyjmuje się zgodnie z art. 30 ust. 2.

ROZDZIAŁ IV

BADANIA NAUKOWE, BEZPOŚREDNIE ZARYBIANIE I PRZESIEDLANIE

Artykuł 25

Badania naukowe

1. Środków technicznych przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu nie stosuje się do operacji połowowych prowadzonych do celów badań naukowych, o ile spełnione są następujące warunki:

a) operacje połowowe prowadzone są za zgodą i z upoważnienia państwa członkowskiego bandery;

b) Komisja oraz państwo członkowskie, które sprawuje zwierzchnictwo lub jurysdykcję nad wodami, na których mają być prowadzone dane operacje połowowe („nadbrzeżne państwo członkowskie”), są informowane z co najmniej dwutygodniowym wyprzedzeniem o zamiarze prowadzenia takich operacji połowowych, ze wskazaniem uczestniczących statków i planowanych badań naukowych;

c) statek lub statki prowadzące operacje połowowe mają ważne upoważnienie do połowów zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009;

d) na wniosek nadbrzeżnego państwa członkowskiego skierowany do państwa członkowskiego bandery kapitan statku jest zobowiązany zabrać na statek obserwatora z nadbrzeżnego państwa członkowskiego na czas operacji połowowych, chyba że nie jest to możliwe ze względów bezpieczeństwa;

e) operacje połowowe prowadzone przez statki handlowe do celów badań naukowych muszą być ograniczone w czasie. Gdy operacje połowowe prowadzone przez statki handlowe do celów konkretnego badania obejmują więcej niż sześć statków handlowych, Komisja jest o tym informowana przez państwo członkowskie bandery z co najmniej trzymiesięcznym wyprzedzeniem i zwraca się, w stosownych przypadkach, o opinię STECF w celu potwierdzenia, że ten poziom uczestnictwa jest uzasadniony z naukowego punktu widzenia; jeżeli zgodnie z opinią STECF poziom uczestnictwa nie zostanie uznany za uzasadniony, zainteresowane państwo członkowskie odpowiednio zmienia warunki tych badań naukowych;

f) w przypadku włoka rozprzowego zelektryfikowanego statki prowadzące badania naukowe muszą przestrzegać określonego protokołu naukowego będącego częścią planu badań naukowych, który został oceniony lub zatwierdzony przez ICES lub STECF, a także systemu monitorowania, kontroli i oceny.

2. Gatunki morskie złowione do celów określonych w ust. 1 niniejszego artykułu mogą być sprzedawane, przechowywane, wystawiane lub oferowane na sprzedaż, pod warunkiem że – w stosownych przypadkach – będą odliczane od kwot zgodnie z art. 33 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 oraz:

a) osiągają minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony określone w załącznikach IV–X do niniejszego rozporządzenia; lub

b) są sprzedawane w celach innych niż bezpośrednie spożycie przez ludzi.

Artykuł 26

Bezpośrednie zarybianie i przesiedlanie

1. Środków technicznych przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu nie stosuje się do operacji połowowych prowadzonych wyłącznie w celu bezpośredniego zarybiania lub przesiedlania gatunków morskich, pod warunkiem że operacje te są prowadzone za zgodą i z upoważnienia państwa członkowskiego lub państw członkowskich, które mają bezpośredni interes w zarządzaniu.

2. W przypadku gdy bezpośrednie zarybianie lub przesiedlanie prowadzone jest na wodach innego państwa członkowskiego lub państw członkowskich, Komisja i wszystkie te państwa członkowskie są informowane z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni kalendarzowych o zamiarze prowadzenia takich operacji połowowych.

ROZDZIAŁ V

WARUNKI ODNOSZĄCE SIĘ DO SPECYFIKACJI DOTYCZĄCYCH ROZMIARU OCZEK SIECI

Artykuł 27

Warunki odnoszące się do specyfikacji dotyczących rozmiaru oczek sieci

1. Udziały procentowe połowu, o których mowa w załącznikach V–VIII, oznaczają maksymalny dopuszczalny udział procentowy gatunków, jaki może być obecny, aby spełniać kwalifikację dla danych rozmiarów oczek sieci określonych w tych załącznikach. Takie udziały procentowe pozostają bez uszczerbku dla obowiązku wyładunku połowów zawartego w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

2. Udziały procentowe połowów oblicza się jako odsetek masy w relacji pełnej wszystkich żywych zasobów morskich wyładowanych po każdym rejsie połowowym.

3. Udziały procentowe połowów, o których mowa w ust. 2, mogą być obliczane na podstawie jednej lub większej liczby reprezentatywnych próbek.

4. Do celów niniejszego artykułu równowartość wagi całego homarca otrzymuje się poprzez pomnożenie wagi jego ogona przez trzy.

5. Państwa członkowskie mogą wydawać upoważnienia do połowów zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 w odniesieniu do statków pływających pod ich banderą, gdy prowadzą one działalność połowową z użyciem sieci o rozmiarach oczek przewidzianych w załącznikach V–XI. Takie upoważnienia mogą zostać zawieszone lub cofnięte, w przypadku gdy zostanie stwierdzone, że dany statek nie zachowuje określonych udziałów procentowych przewidzianych w załącznikach V–VIII.

6. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

7. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych na podstawie art. 15 i zgodnie z art. 29 w celu doprecyzowania pojęcia „ukierunkowanych połowów” w odniesieniu do odpowiednich gatunków w części B załączników V–X i części A załącznika XI. Do tego celu państwa członkowskie mające bezpośredni interes w zarządzaniu przedmiotowymi połowami przedkładają wspólne rekomendacje po raz pierwszy nie później niż dnia 15 sierpnia 2020 r.

ROZDZIAŁ VI

(uchylony)

Artykuł 28

(uchylony).

ROZDZIAŁ VII

PRZEPISY PROCEDURALNE

Artykuł 29

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 2 ust. 2, art. 8 ust. 3, art. 10 ust. 4, art. 12 ust. 2, art. 15 ust. 2, art. 23 ust. 1 i 5, art. 27 ust. 7 i art. 31 ust. 4, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 14 sierpnia 2019 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem tego pięcioletniego okresu. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3. Przekazanie uprawnień, o których mowa w art. 2 ust. 2, art. 8 ust. 3, art. 10 ust. 4, art. 12 ust. 2, art. 15 ust. 2, art. 23 ust. 1 i 5, art. 27 ust. 7 i art. 31 ust. 4, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami ustanowionymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.

5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 2 ust. 2, art. 8 ust. 3, art. 10 ust. 4, art. 12 ust. 2, art. 15 ust. 2, art. 23 ust. 1 i 5, art. 27 ust. 7 i art. 31 ust. 4 wchodzi w życie tylko, jeżeli Parlament Europejski ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub jeżeli przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 30

Procedura komitetowa

1. Komisję wspiera Komitet ds. rybołówstwa i akwakultury, powołany w art. 47 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu zastosowanie ma art. 5 rozporządzenia Rady (UE) nr 182/2011.

ROZDZIAŁ VIII

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 31

Przegląd i sprawozdawczość

1. Do dnia 31 grudnia 2020 r., a następnie co trzy lata, na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie oraz zainteresowane komitety doradcze i na podstawie oceny STECF, Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z wykonania niniejszego rozporządzenia. W tym sprawozdaniu ocenia się, w jakim stopniu środki techniczne, zarówno na poziomie regionalnym, jak i unijnym, przyczyniły się do osiągnięcia celów określonych w art. 3 i wartości docelowych określonych w art. 4. Sprawozdanie to odnosi się również do opinii ICES na temat poczynionych postępów oraz wpływu innowacyjnych narzędzi. Sprawozdanie zawiera wnioski dotyczące korzyści lub negatywnych skutków dla ekosystemów morskich, siedlisk wrażliwych oraz selektywności.

2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, zawiera między innymi ocenę wkładu środków technicznych w optymalizację modeli eksploatacji, jak przewidziano w art. 3 ust. 2 lit. a). Do tego celu sprawozdanie może między innymi uwzględniać – jako wskaźnik skuteczności selektywności dla kluczowych stad wskaźnikowych w odniesieniu do gatunków wymienionych w załączniku XIV – długość zapewniającą optymalną selektywność (L_opt) w porównaniu ze średnią długością ryb złowionych w każdym roku objętym sprawozdaniem.

3. Na podstawie tego sprawozdania, w przypadku gdy zostanie stwierdzone, że na poziomie regionalnym cele i wartości docelowe nie zostały osiągnięte, państwa członkowskie w tym regionie w ciągu dwunastu miesięcy od przedłożenia sprawozdania, o którym mowa w ust. 1, przedkładają plan określający działania, które należy podjąć, aby przyczynić się do osiągnięcia tych celów i wartości docelowych.

4. Na podstawie tego sprawozdania Komisja może również zaproponować Parlamentowi Europejskiemu i Radzie niezbędne zmiany do niniejszego rozporządzenia. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych na podstawie art. 15 i zgodnie z art. 29 w celu zmiany wykazu gatunków określonego w załączniku XIV.

Artykuł 32

Zmiany w rozporządzeniu (WE) nr 1967/2006

W rozporządzeniu (WE) nr 1967/2006 wprowadza się następujące zmiany:

a) uchyla się art. 3, 8–12, 14, 15, 16 oraz 25;

b) uchyla się załączniki II, III i IV.

Odesłania do uchylonych artykułów i załączników traktuje się jako odesłania do odpowiednich przepisów niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 33

Zmiany w rozporządzeniu (WE) nr 1224/2009

W tytule IV rozdziału IV rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 wprowadza się następujące zmiany:

a) uchyla się sekcję 3;

b) dodaje się sekcję 4 w brzmieniu:

„Sekcja 4

Przetwarzanie na statku oraz połowy pelagiczne

Artykuł 54a

Przetwarzanie na statku

1. Zabrania się prowadzenia na statku rybackim jakiegokolwiek fizycznego lub chemicznego przetwarzania ryb w celu produkcji mączki rybnej, oleju z ryb lub produktów podobnych lub przeładunku połowów ryb do tych celów.

2. Ust. 1 nie stosuje się do:

a) przetwarzania lub przeładunku podrobów; lub

b) produkcji na statku rybackim surimi.

Artykuł 54b

Ograniczenia dotyczące przetwarzania połowu i wyładunku w odniesieniu do statków do połowów pelagicznych

1. Maksymalna przestrzeń między prętami separatora wody na statkach do połowów pelagicznych poławiających makrelę, śledzia atlantyckiego i ostroboka, prowadzącym działalność w obszarze objętym konwencją NEAFC, zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 2 rozporządzenia (UE) nr 1236/2010, wynosi 10 mm.

Pręty muszą być przyspawane. Jeżeli zamiast prętów w separatorze wody stosowane są otwory, ich maksymalna średnica nie może przekraczać 10 mm. Średnica otworów w osłonach separujących poprzedzających separator wody nie może przekraczać 15 mm.

2. Zabrania się statkom do połowów pelagicznych działającym w obszarze objętym konwencją NEAFC wyładunku ryb ze zbiorników buforowych lub zbiorników ze schłodzoną wodą morską (zbiorników RSW) pod linią wodną statku.

3. Kapitan statku przekazuje właściwym organom ds. rybołówstwa państwa członkowskiego bandery zatwierdzone przez właściwe organy państw członkowskich bandery – wraz ze zmianami – plany urządzeń służących do przetwarzania oraz wyładunku, w jakie wyposażone są statki do połowów pelagicznych poławiające makrelę, śledzia atlantyckiego i ostroboka w obszarze objętym konwencją NEAFC. Właściwe organy państwa członkowskiego bandery danych statków przeprowadzają okresowe kontrole dokładności przedłożonych planów. Kopie znajdują się na statku przez cały czas.

Artykuł 54c

Ograniczenia dotyczące stosowania automatycznych urządzeń sortujących

1. Zabronione jest posiadanie lub stosowanie na statku rybackim urządzeń umożliwiających automatyczne sortowanie ze względu na rozmiar lub płeć śledzia atlantyckiego, makreli lub ostroboka.

2. Zezwala się jednak na posiadanie i stosowanie takich urządzeń, pod warunkiem że:

a) statek równocześnie nie ma ani nie stosuje ciągnionych narzędzi połowowych o rozmiarze oczek sieci mniejszym niż 70 mm lub jednej lub większej liczby okrężnic lub podobnych narzędzi połowowych; lub

b) całość połowu, który może być zgodnie z prawem zatrzymany na statku:

(i) jest przechowywana w stanie zamrożonym,

(ii) sortowane ryby są mrożone niezwłocznie po posortowaniu i żadne posortowane ryby nie są wrzucane do morza, oraz

(iii) urządzenia są zainstalowane i zlokalizowane na statku w sposób umożliwiający niezwłoczne zamrażanie i nie-pozwalający na wrzucenie gatunków morskich do morza.

3. W drodze odstępstwa od ust. 1 i 2 niniejszego artykułu statek uprawniony do prowadzenia połowów w Morzu Bałtyckim, cieśninach Wielki i Mały Bełt oraz Sund może posiadać automatyczne urządzenie sortujące w cieśninie Kattegat, pod warunkiem że wydano upoważnienie do połowów zgodnie z art. 7. W upoważnieniu do połowów określa się gatunki, obszary i okresy oraz inne wymagane warunki mające zastosowanie w odniesieniu do stosowania i posiadania na statku urządzeń sortujących.

4. Niniejszego artykułu nie stosuje się do Morza Bałtyckiego.”.

Artykuł 34

Zmiana rozporządzenia (UE) nr 1380/2013

Art. 15 ust. 12 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 otrzymuje brzmienie:

„12. W odniesieniu do gatunków, których nie dotyczy obowiązek wyładunku określony w ust. 1, połowów tych gatunków, gdy rozmiar osobników jest mniejszy od minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony, nie zatrzymuje się na pokładzie, ale wrzuca się je natychmiast do morza, z wyjątkiem sytuacji, gdy są one używane jako żywa przynęta.”.

Artykuł 35

Zmiana rozporządzenia (UE) 2016/1139

W art. 8 rozporządzenia (UE) 2016/1139 wprowadza się następujące zmiany:

a) ust. 1 część wprowadzająca otrzymuje brzmienie::

„1. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 16 niniejszego rozporządzenia i art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 dotyczących następujących środków technicznych, w zakresie, w jakim nie są one objęte rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1241 (*):

(*) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1241 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie zachowania zasobów rybnych i ochrony ekosystemów morskich za pomocą środków technicznych, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1967/2006, (WE) nr 1224/2009 i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013, (UE) 2016/1139, (UE) 2018/973, (UE) 2019/472 i (UE) 2019/1022 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 894/97, (WE) nr 850/98, (WE) nr 2549/2000, (WE) nr 254/2002, (WE) nr 812/2004 i (WE) nr 2187/2005 (Dz.U. L 198 z, 25.7.2019, s. 105).”;

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Środki, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, przyczyniają się do osiągnięcia celów wyznaczonych w art. 3 niniejszego rozporządzenia i muszą być zgodne z art. 15 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2019/1241.”.

Artykuł 36

Zmiana w rozporządzenia (UE) 2018/973

W art. 9 rozporządzenia (UE) 2018/973 wprowadza się następujące zmiany:

a) ust. 1 część wprowadzająca otrzymuje brzmienie:

„1. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 16 niniejszego rozporządzenia i art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do następujących środków technicznych, w zakresie, w jakim nie są one objęte rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1241 (*):

(*) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1241 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie zachowania zasobów rybnych i ochrony ekosystemów morskich za pomocą środków technicznych, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1967/2006, (WE) nr 1224/2009 i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013, (UE) 2016/1139, (UE) 2018/973, (UE) 2019/472 i (UE) 2019/1022 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 894/97, (WE) nr 850/98, (WE) nr 2549/2000, (WE) nr 254/2002, (WE) nr 812/2004 i (WE) nr 2187/2005 (Dz.U. L 198 z, 25.7.2019, s. 105).”;

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Środki, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, przyczyniają się do osiągnięcia celów wyznaczonych w art. 3 niniejszego rozporządzenia i muszą być zgodne z art. 15 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2019/1241.”.

Artykuł 37

Zmiana rozporządzenia (UE) 2019/472

W art. 9 rozporządzenia (UE) 2019/472 wprowadza się następujące zmiany:

a) ust. 1 część wprowadzająca otrzymuje brzmienie:

„1. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 18 niniejszego rozporządzenia i art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do następujących środków technicznych, w zakresie, w jakim nie są one objęte rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1241 (*):

(*) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1241 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie zachowania zasobów rybnych i ochrony ekosystemów morskich za pomocą środków technicznych, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1967/2006, (WE) nr 1224/2009 i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013, (UE) 2016/1139, (UE) 2018/973, (UE) 2019/472 i (UE) 2019/1022 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 894/97, (WE) nr 850/98, (WE) nr 2549/2000, (WE) nr 254/2002, (WE) nr 812/2004 i (WE) nr 2187/2005 (Dz.U. L 198 z, 25.7.2019, s. 105).”;

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Środki, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, przyczyniają się do osiągnięcia celów wyznaczonych w art. 3 niniejszego rozporządzenia i muszą być zgodne z art. 15 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2019/1241.”;

Artykuł 38

Zmiana rozporządzenia (UE) 2019/1022

W art. 13 rozporządzenia (UE) 2019/1022 wprowadza się następujące zmiany:

a) ust. 1 część wprowadzająca otrzymuje brzmienie:

„1. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 18 niniejszego rozporządzenia i art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do następujących środków technicznych, w zakresie, w jakim nie są one objęte rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1241 (*):

(*) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1241 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie zachowania zasobów rybnych i ochrony ekosystemów morskich za pomocą środków technicznych, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1967/2006, (WE) nr 1224/2009 i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013, (UE) 2016/1139, (UE) 2018/973, (UE) 2019/472 i (UE) 2019/1022 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 894/97, (WE) nr 850/98, (WE) nr 2549/2000, (WE) nr 254/2002, (WE) nr 812/2004 i (WE) nr 2187/2005 (Dz.U. L 198 z, 25.7.2019, s. 105).”;

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Środki, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, przyczyniają się do osiągnięcia celów wyznaczonych w art. 3 niniejszego rozporządzenia i muszą być zgodne z art. 15 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2019/1241.”.

Artykuł 39

Uchylenia

Uchyla się rozporządzenia (WE) nr 894/97, (WE) nr 850/98, (WE) nr 2549/2000, (WE) nr 254/2002, (WE) nr 812/2004 i (WE) nr 2187/2005.

Odesłania do uchylonych rozporządzeń traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 40

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 czerwca 2019 r.

ZAŁĄCZNIK I

GATUNKI OBJĘTE ZAKAZEM POŁOWÓW

Gatunki, w przypadku których istnieje zakaz poławiania, zatrzymywania na statku, przeładunku, wyładunku, przechowywania, sprzedaży, wystawiania lub oferowania do sprzedaży, o których mowa w art. 10 ust. 2:

a) następujące gatunki pił we wszystkich wodach Unii:

(i) Anoxypristis cuspidata;

(ii) piła karłowata (Pristis clavata);

(iii) piła drobnozębna (Pristis pectinata);

(iv) piła zwyczajna (Pristis pristis);

(v) Pristis zijsron;

b) długoszpar (Cetorhinus maximus) i żarłacz biały (Carcharodon carcharias) we wszystkich wodach;

c) kolczak smukły (Etmopterus pusillus) w wodach Unii rejonu ICES 2a i w podobszarze ICES IV oraz w wodach Unii podobszarów ICES 1, 5, 6, 7, 8, 12 i 14;

d) Manta alfredi we wszystkich wodach Unii;

e) manta (Manta birostris) we wszystkich wodach Unii;

f) następujące gatunki rai z rodzaju Mobula we wszystkich wodach Unii:

(i) mobula śródziemnomorska (Mobula mobular);

(ii) Mobula rochebrunei;

(iii) Mobula japanica;

(iv) Mobula thurstoni;

(v) Mobula eregoodootenkee;

(vi) Mobula munkiana;

(vii) Mobula tarapacana;

(viii) Mobula kuhlii;

(ix) Mobula hypostoma;

g) raja czarnobrzucha (Raja (Dipturus) nidarosiensis) w wodach Unii rejonów ICES 6a, 6b, 7a, 7b, 7c, 7e, 7f, 7 g, 7h oraz 7k;

h) raja siwa (Raja alba) w wodach Unii podobszarów ICES 6–10;

i) rochowate (Rhinobatidae) w wodach Unii podobszarów ICES 1–10 oraz 12;

j) anioł morski (Squatina squatina) we wszystkich wodach Unii;

k) łosoś atlantycki (Salmo salar) i troć wędrowna (Salmo trutta) przy użyciu jakichkolwiek sieci ciągnionych podczas połowów w wodach poza sześciomilowym pasem mierzonym od linii podstawowych poszczególnych państw członkowskich w podobszarach ICES 1, 2 i 4–10 (wody Unii);

l) sieja ostropyska (Coregonus oxyrinchus) w rejonie ICES 4b (wody Unii);

m) jesiotr adriatycki (Acipenser naccarii) i jesiotr zachodni (Acipenser sturio) w wodach Unii;

n) ikrzyce langustowatych (Palinurus spp.) oraz ikrzyce homara europejskiego (Homarus gammarus) w Morzu Śródziemnym, z wyjątkiem sytuacji, gdy używa się ich do celów bezpośredniego zarybiania lub przesiedlania;

o) daktyl morski (Lithophaga lithophaga), przyszynka szlachetna (Pinna nobilis) oraz skałotocz (Pholas dactylus) w wodach Unii w Morzu Śródziemnym;

p) igielnik (Centrostephanus longispinus);

q) ikrzyca homara europejskiego (Homarus gammarus) w rejonach ICES 3a, 4a i 4b.

ZAŁĄCZNIK II

OBSZARY ZAMKNIĘTE ZE WZGLĘDU NA OCHRONĘ SIEDLISK WRAŻLIWYCH

Do celów art. 12 stosuje się następujące ograniczenia w działalności połowowej w granicach obszarów wyznaczonych przez połączenie loksodromami kolejnych punktów o następujących współrzędnych geograficznych, mierzonych zgodnie z układem współrzędnych WGS 84:

CZĘŚĆ A

Wody północno-zachodnie

1. Zabrania się rozmieszczania włoków dennych lub podobnych sieci ciągnionych, sieci skrzelowych dennych, sieci oplątujących lub drygawic i takli dennych w następujących obszarach:

Belgica Mound Province:

– 51°29,4′ N, 11°51,6′ W

– 51°32,4′ N, 11°41,4′ W

– 51°15,6′ N, 11°33,0′ W

– 51°13,8′ N, 11°44,4′ W

– 51°29,4′ N, 11°51,6′ W

Hovland Mound Province:

– 51°29.4′ N, 11°51.6′ W

– 52°24,0′ N, 12°58,2′ W

– 52°16,8′ N, 12°54,0′ W

– 52°16,8′ N, 12°29,4′ W

– 52°04,2′ N, 12°29,4′ W

– 52°04,2′ N, 12°52,8′ W

– 52°09,0′ N, 12°56,4′ W

– 52°09,0′ N, 13°10,8′ W

– 52°16,2′ N, 13°12,6′ W

North-West Porcupine Bank Obszar I:

– 53°30,6′ N, 14°32,4′ W

– 53°35,4′ N, 14°27,6′ W

– 53°40,8′ N, 14°15,6′ W

– 53°34,2′ N, 14°11,4′ W

– 53°31,8′ N, 14°14,4′ W

– 53°24,0′ N, 14°28,8′ W

– 53°30,6′ N, 14°32,4′ W

North-West Porcupine Bank Obszar II:

– 53°43,2′ N, 14°10,8′ W

– 53°51,6′ N, 13°53,4′ W

– 53°45,6′ N, 13°49,8′ W

– 53°36,6′ N, 14°07,2′ W

– 53°43,2′ N, 14°10,8′ W

South-West Porcupine Bank:

– 51°54,6′ N, 15°07,2′ W

– 51°54,6′ N, 14°55,2′ W

– 51°42,0′ N, 14°55,2′ W

– 51°42,0′ N, 15°10,2′ W

– 51°49,2′ N, 15°06,0′ W

– 51°54,6′ N, 15°07,2′ W

2. Wszystkie statki do połowów pelagicznych poławiające w obszarach opisanych w pkt 1:

– muszą być umieszczone w wykazie upoważnionych statków i mieć upoważnienie do połowów zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009,

– mogą posiadać wyłącznie narzędzia do połowów pelagicznych,

– z czterogodzinnym wyprzedzeniem zgłaszają zamiar wpłynięcia na obszar ochrony siedlisk wrażliwych głębinowych irlandzkiemu ośrodkowi monitorowania rybołówstwa (CMR), jak określono w art. 4 pkt 15 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, i jednocześnie zgłaszają ilości ryb zatrzymanych na statku,

– przebywając w którymkolwiek z obszarów opisanych w pkt 1, dysponują operacyjnym, w pełni działającym, bezpiecznym satelitarnym systemem monitorowania statków (VMS), który jest w pełni zgodny z odpowiednimi przepisami,

– co godzinę sporządzają raport VMS,

– informują irlandzki CMR o opuszczeniu obszaru i jednocześnie zgłaszają ilości ryb zatrzymanych na statku, oraz

– mają na statku włoki, w których rozmiar oczek worka włoka mieści się w przedziale 1679 mm.

3. Zabronione jest rozmieszczanie włoków dennych lub podobnych sieci ciągnionych w obrębie następujących obszarów:

Darwin Mounds:

– 59°54′ N, 6°55′ W

– 59°47′ N, 6°47′ W

– 59°37′ N, 6°47′ W

– 59°37′ N, 7°39′ W

– 59°45′ N, 7°39′ W

– 59°54′ N, 7°25′ W

CZĘŚĆ B

Wody południowo-zachodnie

1. El Cachucho

1.1. Zabrania się rozmieszczania włoków dennych, sieci skrzelowych dennych, sieci oplątujących lub drygawic i takli dennych w następujących obszarach:

– 44°12′ N, 5°16′ W

– 44°12′ N, 4°26′ W

– 43°53′ N, 4°26′ W

– 43°53′ N, 5°16′ W

– 44°12′ N, 5°16′ W

1.2. Statki, które prowadziły ukierunkowane połowy widłaka białego (Phycis blennoides) przy użyciu takli dennych w latach 2006, 2007 i 2008, mogą kontynuować połowy w obszarze na południe od 44°00,00′ N, pod warunkiem że mają upoważnienie do połowów wydane zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

1.3. Prowadząc połowy w obszarze opisanym w pkt 1.1, wszystkie statki, które otrzymały to upoważnienie do połowów, dysponują, niezależnie od swojej długości całkowitej, operacyjnym, w pełni funkcjonującym i bezpiecznym systemem VMS, który jest zgodny z odpowiednimi przepisami.

2. Madera i Wyspy Kanaryjskie

Zabrania się rozmieszczania sieci skrzelowych dennych, sieci oplątujących i drygawic na głębokości ponad 200 m oraz włoków dennych lub podobnych ciągnionych narzędzi połowowych w następujących obszarach:

– 27°00′ N, 19°00′ W

– 26°00′ N, 15°00′ W

– 29°00′ N, 13°00′ W

– 36°00′ N, 13°00′ W

– 36°00′ N, 19°00′ W 3. Azory

Zabrania się rozmieszczania sieci skrzelowych dennych, sieci oplątujących i drygawic na głębokości ponad 200 m oraz włoków dennych lub podobnych ciągnionych narzędzi połowowych w następujących obszarach:

– 36°00′ N, 23°00′ W

– 39°00′ N, 23°00′ W

– 42°00′ N, 26°00′ W

– 42°00′ N, 31°00′ W

– 39°00′ N, 34°00′ W

– 36°00′ N, 34°00′ W

ZAŁĄCZNIK III

WYKAZ GATUNKÓW OBJĘTYCH ZAKAZEM POŁOWU PŁAWNICAMI

– Tuńczyk biały: Thunnus alalunga

– Tuńczyk błękitnopłetwy: Thunnus thynnus

– Opastun: Thunnus obesus

– Bonito: Katsuwonus pelamis

– Pelamida: Sarda sarda

– Tuńczyk żółtopłetwy: Thunnus albacares

– Tuńczyk czarnopłetwy: Thunnus atlanticus

– Tunek: Euthynnus spp.

– Tuńczyk południowy: Thunnus maccoyii

– Tazar: Auxis spp.

– Bramy: Brama raji

– Marliny: Tetrapturus spp.; Makaira spp.

– Żaglice: Istiophorus spp.

– Włóczniki: Xiphias gladius

– Sajry: Scomberesox spp.; Cololabis spp.

– Koryfeny: Coryphaena spp.

– Rekiny: Hexanchus griseus; Cetorhinus maximus; Alopiidae; Carcharhinidae; Sphyrnidae; Isuridae; Lamnidae

– Głowonogi: wszystkie gatunki

ZAŁĄCZNIK IV

OZNACZANIE ROZMIARÓW ORGANIZMU MORSKIEGO

1. Rozmiary ryby oznacza się w sposób pokazany na rysunku 1, od końca pyska do końca płetwy ogonowej.

2. Rozmiary homarca (Nephrops norvegicus) oznacza się w sposób pokazany na rysunku 2:

– jako długość karapaksu, równolegle do linii środkowej, od końca jednego z oczodołów do punktu środkowego końcowego brzegu karapaksu w części grzbietowej, albo

– jako całkowitą długość od wierzchołka rostrum do tylnego zakończenia telsona, nie wliczając szczecinki.

W przypadku oddzielonych ogonów homarca: od przedniej krawędzi pierwszej obecnej części ogona do końca środkowej płetwy ogona, nie wliczając szczecinki. Ogon mierzy się w stanie płaskim, nienaciągniętym, po stronie grzbietowej.

3. Rozmiary homara (Homarus gammarus) z Morza Północnego, z wyjątkiem cieśnin Skagerrak lub Kattegat oznacza się w sposób pokazany na rysunku 3, jako długość karapaksu równoległą do osi środkowej od tyłu obu oczodołów do dalszego końca pancerza.

4. Rozmiary homara (Homarus gammarus) z cieśnin Skagerrak lub Kattegat oznacza się w sposób pokazany na rysunku 3:

– jako długość karapaksu, równolegle do linii środkowej, od końca jednego z oczodołów do punktu środkowego końcowego brzegu karapaksu w części grzbietowej, albo

– jako całkowitą długość od wierzchołka rostrum do tylnego zakończenia telsona, nie wliczając szczecinki.

5. Rozmiary langustowatych (Palinurus spp.) oznacza się w sposób pokazany na rysunku 4, jako długość karapaksu, równolegle do linii środkowej, od wierzchołka rostrum do punktu środkowego końcowego brzegu karapaksu w części grzbietowej.

6. Rozmiar małży oznacza się w sposób pokazany na rysunku 5, w poprzek najdłuższej części muszli.

7. Rozmiary kraba pająkowatego kolczastego (Maja squinado) oznacza się w sposób pokazany na rysunku 6, jako długość karapaksu wzdłuż linii środkowej od krawędzi karapaksu pomiędzy rostrami do krawędzi tylnej karapaksu.

8. Rozmiary kraba kieszeńca (Cancer pagurus) oznacza się w sposób pokazany na rysunku 7, jako maksymalna szerokość karapaksu mierzona prostopadle do linii środkowej biegnącej od przodu do końca karapaksu.

9. Rozmiary trąbika (Buccinum spp.) oznacza się w sposób pokazany na rysunku 8, jako długość muszli.

10. Rozmiary włócznika (Xiphias gladius) oznacza się w sposób pokazany na rysunku 9, jako długość od końca dolnej szczęki do rozwidlenia ogona.

Rysunek 1. Ryby

Rysunek 2. Homarzec

(Nephrops norvegicus)

Rysunek 3. Homar

(Homarus gammarus)

Rysunek 4. Langustowate

(Palinurus spp.)

Rysunek 5. Małże

Rysunek 6. Krab pająkowaty kolczasty

(Maja squinado)

Rysunek 7. Krab kieszeniec

(Cancer pagurus)

Rysunek 8. Trąbik

(Buccinum spp.)

Rysunek 9. Włócznik

(Xiphias gladius)

ZAŁĄCZNIK V

MORZE PÓŁNOCNE (¹)

CZĘŚĆ A

Minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony

1. Minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony określone w niniejszej części w przypadku labraksa (Dicentrarchus labrax) w Morzu Północnym i homara europejskiego (Homarus gammarus) w szwedzkiej wyłącznej strefie ekonomicznej w cieśninach Skagerrak i Kattegat (rejon ICES 3a) mają zastosowanie do połowów rekreacyjnych.

CZĘŚĆ B

Rozmiary oczek sieci

1. Podstawowe rozmiary oczek dla ciągnionych narzędzi połowowych (¹)

1. Bez uszczerbku dla obowiązku wyładunku statki używają sieci o rozmiarze oczek co najmniej 120 mm lub co najmniej 90 mm w cieśninie Skagerrak podczas połowów przy użyciu włoków rozpornicowych lub co najmniej 90 mm w cieśninie Kattegat podczas połowów przy użyciu włoków rozpornicowych lub niewodów (²) (³).

1.2. Bez uszczerbku dla obowiązku wyładunku i niezależnie od pkt 1.1. statki mogą używać oczek o rozmiarach mniejszych niż te podane w poniższej tabeli dla Morza Północnego, cieśnin Skagerrak i Kattegat, pod warunkiem że:

(i) spełnione są powiązane warunki określone w tej tabeli, a przyłowy dorsza atlantyckiego, plamiaka i czarniaka nie przekraczają 20 % całkowitej masy połowu w relacji pełnej wszystkich żywych zasobów morskich wyładowanych po każdym rejsie połowowym, lub

(ii) stosowane są inne zmiany w selektywności, które zostały ocenione przez STECF na wniosek jednego lub większej liczby państw członkowskich i zatwierdzone przez Komisję. Te zmiany w selektywności muszą dawać takie same lub lepsze właściwości w zakresie selektywności w odniesieniu do dorsza atlantyckiego, plamiaka i czarniaka niż sieci o oczkach o rozmiarze 120 mm.

1.3. Na zasadzie odstępstwa od specyfikacji przedstawionych w tabeli urządzenie do zatrzymywania ryb można wykorzystywać w połowach krewetki północnej w cieśninie Skagerrak (rejon ICES 3a), jeżeli przyłowy można pokryć odpowiednimi uprawnieniami do połowów i jeżeli urządzenie do zatrzymywania ryb:

— jest skonstruowane tak, że minimalny rozmiar oczek kWadratowych górnego płata wynosi 120 mm,

— ma długość co najmniej 3 metrów, oraz

— ma szerokość równą co najmniej szerokości kratownicy sortującej.

1.4. Dopuszcza się wykorzystywanie sieci SepNep (⁴), o której mowa w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, jako urządzenia o równoważnej selektywności w połowach ukierunkowanych homarca (Nephrops norvegicus).

2. Podstawowe rozmiary oczek dla sieci stawnych i pławnic

2.1. Bez uszczerbku dla obowiązku wyładunku statki używają oczek sieci o rozmiarze co najmniej 120 mm.

2.2. Bez uszczerbku dla obowiązku wyładunku i niezależnie od pkt 2.1. statki mogą używać oczek o rozmiarach mniejszych niż te podane w poniższej tabeli dla Morza Północnego, cieśnin Skagerrak i Kattegat, pod warunkiem że spełnione są powiązane warunki określone w tej tabeli oraz przyłowy dorsza atlantyckiego, plamiaka i czarniaka nie przekraczają 20 % całkowitej masy połowu w relacji pełnej wszystkich żywych zasobów morskich wyładowanych po każdym rejsie połowowym.

CZĘŚĆ C

Obszary zamknięte lub objęte ograniczeniami

1. Zamknięcie obszaru do celów ochrony dobijaków w rejonach ICES 4a i 4b

1.1. Połowy dobijaka przy użyciu wszelkiego rodzaju ciągnionych narzędzi połowowych o rozmiarze oczek worka włoka mniejszym niż 32 mm są zabronione w obszarze geograficznym ograniczonym wschodnim wybrzeżem Anglii i Szkocji oraz wyznaczonym przez połączenie loksodromami kolejnych punktów o następujących współrzędnych geograficznych, mierzonych zgodnie z układem współrzędnych WGS84:

– wschodnie wybrzeże Anglii na 55°30′ N

– 55° 30′ N, 01° 00′ W

– 58° 00′ N, 01° 00′ W

– 58° 00′ N, 02° 00′ W

– wschodnie wybrzeże Szkocji na 02°00′ W.

1.2. Dopuszcza się połowy dokonywane w celach badań naukowych służące monitorowaniu stada dobijaków w tym obszarze oraz skutków zamknięcia obszaru.

2. Zamknięcie obszaru do celów ochrony młodocianych osobników gładzicy w podobszarze ICES 4

2.1. Statkom o długości całkowitej przekraczającej 8 m zabrania się stosowania włoków dennych, włoków rozprzowych, niewodów duńskich lub podobnych ciągnionych narzędzi połowowych w obszarach geograficznych wyznaczonych przez połączenie loksodromami kolejnych punktów o następujących współrzędnych geograficznych, mierzonych zgodnie z układem współrzędnych WGS84:

a) obszar w obrębie 12 mil morskich od wybrzeży Francji, na północ od 51°00′ N, Belgii i Niderlandów aż do 53°00′ N, mierzony od linii podstawowych;

b) obszar ograniczony linią łączącą następujące współrzędne:

– punkt na zachodnim wybrzeżu Danii na 57°00′ N

– 57°00′ N, 7°15′ E

– 55°00′ N, 7°15′ E

– 55°00′ N, 7°00′ E

– 54°30′N, 7°00′ E

– 54°30′ N, 7°30′ E

– 54°00′ N, 7°30′ E

– 54°00′ N, 6°00′ E

– 53°50′ N, 6°00′ E

– 53°50′ N, 5°00′ E

– 53°30′ N, 5°00′ E

– 53°30′ N, 4°15′ E

– 53°00′ N, 4°15′ E

– punkt na wybrzeżu Niderlandów na 53°00′ N

– obszar w obrębie 12 mil morskich od zachodniego wybrzeża Danii od 57°00′ N na północ aż do latarni morskiej Hirtshals, mierzony od linii podstawowych.

2.2. Do połowów w obszarze, o którym mowa w pkt 2.1, uprawnione są następujące statki:

a) statki, których moc silnika nie przekracza 221 kW, stosujące włoki denne lub niewody duńskie;

b) dwa statki w parze, których łączna moc silnika nie przekracza 221 kW, stosujące tuki denne;

c) statki, których moc silnika przekracza 221 kW, są uprawnione do stosowania włoków dennych rozpornicowych, a dwa statki w parze, których łączna moc silników przekracza 221 kW, są uprawnione do stosowania tuk dennych, pod warunkiem że statki te nie prowadzą ukierunkowanych połowów gładzicy i soli oraz że przestrzegają przepisów dotyczących odpowiednich rozmiarów oczek sieci zawartych w części B niniejszego załącznika;

d) statki, których moc silnika przekracza 221 kW, stosujące niewody duńskie i wybierające to narzędzie połowowe, gdy statek jest zakotwiczony (niewód duński kotwiczony – SDN), pod warunkiem że statki te spełniają wymogi dotyczące rozmiaru oczek sieci przewidziane w pkt 1.1 części B niniejszego załącznika.

2.3. W przypadku gdy statki, o których mowa w pkt 2.2 lit. a), stosują włoki rozprzowe, długość rozprzy lub łączna długość połączonych włoków rozprzowych mierzona jako suma długości każdej rozprzy nie może być większa ani nie może zostać zwiększona do długości większej niż 9 m, z wyjątkiem gdy statki te stosują narzędzi o rozmiarze oczek między 16 a 31 mm. Statkom rybackim, których podstawową działalnością jest połów garneli (Crangon crangon), zezwala się na stosowanie włoków rozprzowych, których łączna długość rozprzy mierzona jako suma długości każdej rozprzy jest większa niż 9 m podczas używania narzędzi o rozmiarze oczek między 80 a 99 mm, pod warunkiem że statkom tym wydano dodatkowe upoważnienie do połowów.

2.4. Statki, którym zezwolono na połowy w obszarze, o którym mowa w pkt 2.1, umieszcza się w wykazie, który każde państwo członkowskie przekazuje Komisji. Całkowita moc silników statków, o których mowa w pkt 2.2 lit. a), znajdujących się w wykazie nie może przekraczać całkowitej mocy silników w ewidencji dla każdego państwa członkowskiego w dniu 1 stycznia 1998 r. Statki rybackie, którym zezwolono na połowy, muszą mieć upoważnienie do połowów zgodnie z art. 7 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1224/2009. Od dnia 1 lipca 2021 r. do wykazu można dodawać wyłącznie trawlery poławiające włokiem rozprzowym, których długość całkowita nie przekracza 24 metrów.

3. Ograniczenia w zakresie stosowania włoków rozprzowych w obrębie 12 mil morskich od wybrzeża Zjednoczonego Królestwa

3.1. Statkom zabrania się stosowania włoków rozprzowych w obrębie obszaru 12 mil morskich od wybrzeża Zjednoczonego Królestwa, mierzonych od linii podstawowych, od których mierzone są wody terytorialne.

3.2. Na zasadzie odstępstwa od pkt 3.1 połowy włokiem rozprzowym w wyznaczonym obszarze są dozwolone, pod warunkiem że:

– moc silnika statku nie przekracza 221 kW, a ich długość całkowita nie przekracza 24 m; oraz

– długość rozprzy lub łączna długość rozprzy mierzona jako suma wszystkich rozprzy nie przekracza 9 m lub nie może zostać zwiększona do długości powyżej 9 m, z wyjątkiem ukierunkowanych połowów garneli (Crangon crangon) przy zastosowaniu minimalnego rozmiaru oczek sieci wynoszącego mniej niż 31 mm.

4. Ograniczenia w połowie szprota w celu ochrony śledzia atlantyckiego w rejonie ICES 4b

Połowy przy użyciu ciągnionych narzędzi połowowych o rozmiarze oczek worka włoka mniejszym niż 32 mm lub sieci stawnych o rozmiarze oczek mniejszym niż 30 mm są zabronione w obszarze geograficznym wyznaczonym przez połączenie loksodromami kolejnych punktów o następujących współrzędnych geograficznych, mierzonych zgodnie z układem współrzędnych WGS84, od dnia 1 lipca do dnia 31 października w obszarze geograficznym ograniczonym następującymi współrzędnymi:

– zachodnie wybrzeże Danii na 55°30′ N,

– od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca i od dnia 1 października do dnia 31 grudnia, w obrębie wewnętrznych wód Moray Firth na zachód od 3°30′ W oraz w obrębie wewnętrznych wód Firth of Forth na zachód od 3°00′ W,

– 55°30′ N, 7°00′ E,

– 57°00′ N, 7°00′ E,

– zachodnie wybrzeże Danii na 57°00′ N

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego akapit ten nie ma zastosowania do połowów przy użyciu następujących narzędzi:

a) narzędzie ciągnione, w którym rozmiar oczka jest mniejszy niż 32 mm;

b) okrężnice; lub

c) sieci skrzelowe, sieci oplątujące, drygawice i sieci dryfujące, w których rozmiar oczka jest sieci skrzelowe, sieci oplątujące, drygawice i sieci dryfujące, w których rozmiar oczka jest mniejszy niż 30 mm

Państwa członkowskie mające bezpośredni interes w zarządzaniu przedkładają Komisji do dnia 30 kWietnia każdego roku dane z monitorowania uzasadniające odstępstwo w odniesieniu do przyłowów śledzia przez floty prowadzące połowy szprota. Dane takie mogą opierać się na gromadzeniu danych w ramach programów pobierania próbek dla rybołówstwa przemysłowego.

5. Przepisy szczególne dotyczące cieśnin Skagerrak i Kattegat w rejonie ICES 3a 5.1. Zabrania się połowów przy użyciu włoków rozprzowych w cieśninie Kattegat.

5.2. Statkom unijnym zabrania się poławiania, zatrzymywania na statku, przeładunku, wyładunku, przechowywania, sprzedawania i wystawiania lub oferowania do sprzedaży łososia i troci.

5.3. W okresie od dnia 1 lipca do dnia 15 września zabronione jest rozmieszczanie ciągnionych narzędzi połowowych o rozmiarze oczek worka włoka mniejszym niż 32 mm w wodach położonych w obrębie trzech mil morskich od linii podstawowych w cieśninach Skagerrak i Kattegat, chyba że do celów ukierunkowanych połowów krewetki północnej (Pandalus borealis). Do ukierunkowanych połowów węgorzycy żyworodnej (Zoarces viviparus), babkowatych (Gobiidae) lub głowaczy (Cottus spp.) przeznaczonych do użycia jako przynęta można stosować sieci o dowolnym rozmiarze oczek.

5.4. Zakazuje się prowadzenia wszelkich połowów komercyjnych i rekreacyjnych, zatrzymywania na statku, przeładunku lub wyładunku halibuta białego (Hippoglossus hippoglossus) w cieśninie Skagerrak (rejon ICES 3aN) oraz w szwedzkiej wyłącznej strefie ekonomicznej w cieśninie Kattegat (rejon ICES 3aS) od dnia 20 grudnia do dnia 31 marca każdego roku. Jeśli osobnik tego gatunku zostanie przypadkowo złowiony w tym okresie, nie wolno go okaleczać i należy go niezwłocznie uwolnić z powrotem do morza.

6. Stosowanie sieci stawnych w rejonach ICES 3a i 4a

6.1. Zgodnie z art. 9 ust. 7 lit. a) i w drodze odstępstwa od części B pkt 2 niniejszego załącznika w wodach, gdzie wskazana na mapach głębokość jest mniejsza niż 600 m, dozwolone jest stosowanie następujących narzędzi połowowych:

– sieci skrzelowych dennych stosowanych do ukierunkowanych połowów morszczuka europejskiego o rozmiarze oczek co najmniej 100 mm i maksymalnej głębokości 100 oczek, jeżeli łączna długość wszystkich rozmieszczonych sieci nie przekracza 25 km na statek, a maksymalny czas zanurzenia wynosi 24 godziny;

– sieci oplątujących stosowanych do ukierunkowanych połowów żabnic, o rozmiarze oczek co najmniej 250 mm i maksymalnej głębokości 15 oczek, jeżeli łączna długość wszystkich rozmieszczonych sieci nie przekracza 100 km na statek, a maksymalny czas zanurzenia wynosi 72 godziny.

Środki dotyczące homara europejskiego w rejonie ICES 3a

6.2. Zabrania się ukierunkowanych połowów rekinów głębinowych, wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2336 (⁵), w miejscach, w których wskazana na mapach głębokość jest mniejsza niż 600 m. Przypadkowo złowione osobniki rekinów głębinowych, zakwalifikowanych jako zabronione niniejszym rozporządzeniem i innymi przepisami prawa Unii, rejestruje się i, w miarę możliwości nieokaleczone, niezwłocznie uwalnia. Osobniki rekinów głębinowych podlegających limitom połowowym zatrzymuje się na statku. Takie połowy należy wyładowywać i odliczać od kWot. W sytuacjach gdy kWota nie jest dla danego państwa członkowskiego dostępna w ogóle lub jest dostępna w niewystarczającym stopniu, Komisja może skorzystać z art. 105 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Jeżeli przypadkowe połowy rekinów głębinowych przez statki któregokolwiek państwa członkowskiego przekraczają 10 ton, statki te nie mogą już korzystać z odstępstw określonych w pkt 6.1.

7. Środki dotyczące homara europejskiego w rejonie ICES 3a

7.1. W szwedzkiej wyłącznej strefie ekonomicznej znajdującej się w rejonie ICES 3a homara europejskiego (Homarus gammarus) można poławiać wyłącznie przy użyciu koszy do połowów homara (FPO).

Kosz do połowów homara ma co najmniej dwa okrągłe otwory o średnicy przynajmniej 60 mm, które umieszczone są w dolnej części każdej przegrody kosza do połowów homara. Homara europejskiego złowionego przypadkowo przy użyciu innych narzędzi połowowych nie wolno okaleczać i należy go niezwłocznie uwolnić z powrotem do morza.

7.2. Zabrania się poławiania, zatrzymywania na statku, przeładunku i wyładunku homara europejskiego (Homarus gammarus) w szwedzkiej wyłącznej strefie ekonomicznej w rejonie ICES 3a:

a) w ramach połowów przemysłowych w okresie od dnia 1 stycznia do pierwszego poniedziałku po dniu 20 września;

b) w ramach połowów rekreacyjnych w okresie od dnia 1 grudnia do pierwszego poniedziałku po dniu 20 września.

Osobników homara europejskiego złowionych przypadkowo w tych okresach nie wolno okaleczać i należy je niezwłocznie uwolnić z powrotem do morza.

CZĘŚĆ D

Stosowanie włoków rozprzowych zelektryfikowanych w rejonach ICES 4b i 4c

1. Od dnia 1 lipca 2021 r. we wszystkich wodach Unii zabrania się połowów przy użyciu włoków rozprzowych zelektryfikowanych.

2. W okresie przejściowym kończącym się w dniu 30 czerwca 2021 r. połowy przy użyciu włoków rozprzowych zelektryfikowanych w rejonach ICES 4b i 4c pozostają dozwolone na warunkach określonych w niniejszej części i na warunkach określonych zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) niniejszego rozporządzenia, dotyczących właściwości stosowanego impulsu oraz kontrolnych środków monitorowania wprowadzonych na południe od loksodromy łączącej następujące punkty, mierzone zgodnie z układem współrzędnych WGS 84:

– punkt na wschodnim wybrzeżu Zjednoczonego Królestwa na 55° N

– na wschód do 55° N i 5° E

– na północ do 56° N

– na wschód do punktu na zachodnim wybrzeżu Danii na 56° N

Zastosowanie mają następujące warunki:

a) nie więcej niż 5 % floty trawlerów poławiających włokami rozprzowymi na państwo członkowskie stosuje włok rozprzowy zelektryfikowany;

b) maksymalna moc elektryczna w kW każdego włoka rozprzowego nie przekracza długości rozprzy wyrażonej w metrach i pomnożonej przez 1,25;

c) wartość skuteczna napięcia między elektrodami wynosi nie więcej niż 15 V;

d) statek jest wyposażony w system automatycznego sterowania komputerowego, który odnotowuje maksymalną moc wykorzystywaną przez każdą rozprzę oraz wartość skuteczną napięcia między elektrodami dla co najmniej 100 ostatnich holowań. Osoby nieupoważnione nie mają możliwości zmiany tego systemu automatycznego sterowania komputerowego;

e) zabrania się stosowania przed pertą łańcucha płoszącego lub większej liczby takich łańcuchów.

3. W tym okresie nie przyznaje się statkom nowych licencji.

4. Do dnia 30 czerwca 2021 r. w wodach do 12 mil morskich od linii podstawowych podlegających zwierzchnictwu lub jurysdykcji państw członkowskich państwa te mogą przyjmować niedyskryminacyjne środki służące ograniczeniu lub zabronieniu stosowania włoka rozprzowego zelektryfikowanego. Państwa członkowskie informują Komisję i zainteresowane państwa członkowskie o środkach wprowadzonych na podstawie niniejszego punktu.

Na wniosek nadbrzeżnego państwa członkowskiego skierowany do państwa członkowskiego bandery kapitan statku stosującego włok rozprzowy zelektryfikowany zabiera na pokład, zgodnie z art. 12 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1004 (⁶), obserwatora z nadbrzeżnego państwa członkowskiego na czas operacji połowowych.

¹) Podczas połowów włokami rozprzowymi maksymalna długość rozprzy lub łączna długość połączonych rozprzy mierzona jako suma długości każdego rozprza nie może przekraczać 24 metrów lub nie może zostać zwiększona do długości większej niż 24 m. Długość rozprzy mierzy się między jego najbardziej odległymi punktami, wliczając w to wszelkie przyłączone do niego urządzenia. Pozostaje to bez uszczerbku dla bardziej szczegółowych środków ustanowionych w niektórych obszarach Morza Północnego.

²) Podczas połowów w podrejonach cieśnin Skagerrak i Kattegat przy użyciu włoków rozpornicowych o rozmiarze oczek sieci mniejszym niż 120 mm należy zamocować górny panel sieci o oczkach rombowych o rozmiarze oczek co najmniej 270 mm lub górny panel sieci o oczkach kWadratowych o rozmiarze oczek co najmniej 140 mm. Alternatywnie w podrejonie cieśniny Kattegat można zamontować panel sieci o oczkach kWadratowych o rozmiarze co najmniej 120 mm w okresie od dnia 1 października do dnia 31 grudnia.

³) Podczas połowów w podrejonie cieśniny Kattegat za pomocą niewodów o rozmiarze oczek mniejszym niż 120 mm należy zamocować górny panel sieci o oczkach rombowych o rozmiarze oczek co najmniej 270 mm lub górny panel sieci o oczkach kWadratowych o rozmiarze oczek co najmniej 140 mm. Alternatywnie w okresie od dnia 1 sierpnia do dnia 31 października można zamontować panel sieci o oczkach kWadratowych o rozmiarze co najmniej 120 mm.

⁴) „SepNep” oznacza włok rozpornicowy, który:

— jest zbudowany z sieci o rozmiarze oczek sieci 80 do 99 + ≥ 100 mm,

— jest wyposażony w wiele worków włoka o rozmiarze oczek wynoszącym co najmniej od 80 do 120 mm, przytwierdzonych do jednego przedłużenia, przy czym górny worek włoka zbudowany jest z sieci o rozmiarze oczek co najmniej 120 mm i wyposażony w sieć przesiewającą o maksymalnym rozmiarze oczek 105 mm, oraz

— może być ponadto wyposażony w opcjonalną kratownicę selekcjonującą o rozstawie prętów wynoszącym co najmniej 17 mm, pod warunkiem że jest ona zbudowana w taki sposób, że umożliwia ucieczkę małym homarcom.

⁵) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2336 z dnia 14 grudnia 2016 r. ustanawiające szczegółowe warunki dotyczące połowów stad głębokowodnych w północno-wschodnim Atlantyku i przepisy dotyczące połowów w wodach międzynarodowych północno-wschodniego Atlantyku oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 2347/2002 (Dz.U. L 354 z 23.12.2016, s. 1).

⁶) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1004 z dnia 17 maja 2017 r. w sprawie ustanowienia unijnych ram gromadzenia danych, zarządzania nimi i ich wykorzystywania w sektorze rybołówstwa oraz w sprawie wspierania doradztwa naukowego w zakresie wspólnej polityki rybołówstwa oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 199/2008 (Dz.U. L 157 z 20.6.2017, s. 1).

ZAŁĄCZNIK VI

WODY PÓŁNOCNO-ZACHODNIE

CZĘŚĆ A

Minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony [2]

1. Minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony określone w niniejszej części w przypadku dorsza atlantyckiego (Gadus morhua), plamiaka (Melanogrammus aeglefinus), czarniaka (Pollachius virens), rdzawca (Pollachius pollachius), morszczuka europejskiego (Merluccius merluccius), smuklicy (Lepidorhombus spp.), soli (Solea spp.), gładzicy (Pleuronectes platessa), witlinka (Merlangius merlangus), molwy (Molva molva), molwy niebieskiej (Molva dypterygia), makreli (Scomber spp.), śledzia atlantyckiego (Clupea harengus), ostroboka (Trachurus spp.), sardeli europejskiej (Engraulis encrasicolus), labraksa (Dicentrarchus labrax), sardynki europejskiej (Sardina pilchardus) mają zastosowanie do połowów rekreacyjnych w wodach północno-zachodnich. Niemniej jednak w odniesieniu do morlesza bogara (Pagellus bogaraveo) minimalny rozmiar odniesienia do celów ochrony wynoszący 40 cm ma zastosowanie do połowów rekreacyjnych w podobszarach 6 i 7 do dnia 31 grudnia 2024 r. (¹).

(¹) Jeżeli przed dniem 31 grudnia 2024 r. nie zostaną przyjęte nowe przepisy, od dnia 1 stycznia 2025 r. obowiązujący minimalny rozmiar odniesienia do celów ochrony wynosi 33 cm.

CZĘŚĆ B

Rozmiary oczek sieci

1. Podstawowe rozmiary oczek dla ciągnionych narzędzi połowowych

1. Bez uszczerbku dla obowiązku wyładunku statki używają oczek sieci o rozmiarze co najmniej 120 mm (¹) lub co najmniej 100 mm w podobszarze ICES 7b–7k.

1.2. Bez uszczerbku dla obowiązku wyładunku i niezależnie od pkt 1.1. statki mogą używać oczek o rozmiarach mniejszych niż te podane w poniższej tabeli dla wód północno-zachodnich, pod warunkiem że:

(i) spełnione są powiązane warunki określone w tej tabeli, a przyłowy dorsza atlantyckiego, plamiaka i czarniaka nie przekraczają 20 % całkowitej masy połowu w relacji pełnej wszystkich żywych zasobów morskich wyładowanych po każdym rejsie połowowym; lub

ii) stosowane są inne zmiany w selektywności, które zostały ocenione przez STECF na wniosek jednego lub większej liczby państw członkowskich i zatwierdzone przez Komisję. Te zmiany w selektywności muszą dawać takie same lub lepsze właściwości w zakresie selektywności w odniesieniu do dorsza atlantyckiego, plamiaka i czarniaka niż sieci o oczkach o rozmiarze – odpowiednio – 120 mm lub 100 mm w podobszarze ICES 7b–7k.

1.3. Niniejszy punkt stosuje się w drodze odstępstwa od pkt 1.1 i 1.2.

1.3.1. Następujące zasady mają zastosowanie do statków poławiających przy użyciu włoków dennych i niewodów w rejonach ICES 7f, 7 g, części 7h na północ od 49° 30′ szerokości geograficznej północnej i części 7j na północ od 49° 30′ szerokości geograficznej północnej i na wschód od 11° długości geograficznej zachodniej:

a) statki poławiające przy użyciu włoków dennych lub niewodów korzystają z narzędzia o jednym z następujących rozmiarów oczek sieci:

(i) worek włoka o rozmiarze 110 mm z panelem sieci o oczkach kWadratowych o rozmiarze 120 mm;

(ii) worek włoka T90 o rozmiarze 100 mm;

(iii) worek włoka o rozmiarze 120 mm;

(iv) worek włoka o rozmiarze 100 mm z panelem sieci o oczkach kWadratowych o rozmiarze 160 mm;

b) ponadto statki poławiające przy użyciu włoków dennych, których połowy ważone przed jakimikolwiek odrzutami składają się w co najmniej 20 % z plamiaka, stosują:

(i) narzędzia połowowe skonstruowane z odstępem co najmniej jednego metra między liną połowową a elementem dennym; lub

(ii) wszelkie środki o udowodnionej przynajmniej równoważnej selektywności przy unikaniu połowów dorsza atlantyckiego, zgodnie z oceną przeprowadzoną przez ICES lub STECF, i zatwierdzone przez Komisję.

Państwa członkowskie mogą wyłączyć ze stosowania lit. b) statki poławiające przy użyciu włoków dennych, których połowy ważone przed jakimikolwiek odrzutami obejmują w mniej niż 1,5 % dorsza atlantyckiego, pod warunkiem że statki te podlegają stopniowemu zwiększeniu obecności obserwatorów na morzu do co najmniej 20 % wszystkich rejsów połowowych. Państwa członkowskie korzystające z tego wyłączenia zgłaszają Komisji co roku przed dniem 1 grudnia liczbę i skład połowów statków korzystających z tego przepisu.

Państwa członkowskie mogą zwolnić ze stosowania lit. a) i b) statki stosujące alternatywne wysoce selektywne narzędzia połowowe, pod warunkiem że według oceny STECF właściwości techniczne tych narzędzi zapewniają taką samą lub większą selektywność niż narzędzia określone w tych literach oraz powodują połowy dorsza atlantyckiego wynoszące mniej niż 1 %. Takie narzędzie lub urządzenie musi spełniać wymogi art. 15 ust. 4 i musi być zatwierdzone przez Komisję.

1.3.2. W drodze odstępstwa od pkt 1.1, 1.2 i 1.3.1:

a) statki poławiające włokami dennymi lub niewodami, których połowy obejmują w ponad 30 % homarca, korzystają z jednego z następujących narzędzi:

(i) panel sieci o oczkach kWadratowych o rozmiarze 300 mm; statki o długości całkowitej mniejszej niż 12 metrów mogą stosować panel sieci o oczkach kWadratowych o rozmiarze 200 mm;

(ii) panel Seltra;

(iii) kratownica sortująca o rozstawie prętów wynoszącym 35 mm lub podobna kratownica sieciowa „NetGrid”;

(iv) worek włoka o rozmiarze 100 mm z panelem sieci o oczkach kWadratowych o rozmiarze 100 mm;

(v) podwójny worek włoka z górnym workiem o rozmiarze oczek sieci T90 wynoszącym co najmniej 100 mm, wyposażony w panel separacyjny o maksymalnym rozmiarze oczek 300 mm;

b) statki poławiające włokami dennymi lub niewodami, których połowy obejmują w ponad 55 % witlinka lub łącznie w ponad 55 % żabnicę, morszczuka europejskiego lub smuklicę, korzystają z jednego z następujących narzędzi:

(i) worek włoka o rozmiarze 100 mm z panelem sieci o oczkach kWadratowych o rozmiarze 100 mm;

(ii) worek włoka T90 o rozmiarze 100 mm z przedłużaczem.

1.4. Punkty 1.4.1 i 1.4.2 stosuje się w drodze odstępstwa od pkt 1.2.

1.4.1. Następujące zasady mają zastosowanie do statków rybackich poławiających włokami dennymi lub niewodami w rejonach ICES 6a i 5b w wodach Unii, na wschód od 12° długości geograficznej zachodniej (na zachód od Szkocji) w połowach homarca (Nephrops norvegicus):

a) statki wykorzystują panel o oczkach kWadratowych (pozycja niezmieniona) o rozmiarze co najmniej 300 mm w przypadku statków stosujących worek włoka o rozmiarze oczek sieci mniejszym niż 100 mm; w przypadku statków o długości całkowitej poniżej 12 m lub mocy silnika 200 kW lub mniejszej całkowita długość panelu może wynosić 2 m, a panel – 200 mm;

b) statki, których połowy obejmują w ponad 30 % homarca, wykorzystują panel sieci o oczkach kWadratowych (pozycja niezmieniona) o rozmiarze co najmniej 160 mm w przypadku statków stosujących worek włoka o rozmiarze oczek sieci 100–119 mm.

W drodze odstępstwa od pkt 1.4.1 lit. a) i b) zezwala się na stosowanie alternatywnego narzędzia połowowego, pod warunkiem że narzędzie to zapewnia co najmniej taką samą lub wyższą selektywność w odniesieniu do dorsza atlantyckiego, plamiaka i witlinka, zgodnie z oceną STECF. Takie narzędzie musi spełniać wymogi art. 15 ust. 4 i musi być zatwierdzone przez Komisję.

1.4.2. Następujące zasady mają zastosowanie do statków rybackich poławiających włokami dennymi lub niewodami w rejonie ICES 7a (Morze Irlandzkie):

a) statki poławiające włokami dennymi lub niewodami z workiem włoka o rozmiarze oczek sieci co najmniej 70 mm i mniejszej niż 100 mm oraz o połowach obejmujących w ponad 30 % homarca korzystają z jednego z następujących narzędzi:

(i) panel sieci o oczkach kWadratowych o rozmiarze 300 mm; statki o długości całkowitej mniejszej niż 12 metrów mogą stosować panel sieci o oczkach kWadratowych o rozmiarze 200 mm;

(ii) panel Seltra;

(iii) kratownica sortująca o rozstawie prętów 35 mm;

(iv) kratownica sieciowa „CEFAS NetGrid”;

(v) włok z panelem flip-flap;

b) statki o długości całkowitej co najmniej 12 metrów poławiające włokami dennymi lub niewodami, których połowy obejmują łącznie w ponad 10 % plamiaka, dorsza atlantyckiego i rajokształtne, stosują worek włoka o rozmiarze 120 mm;

W drodze odstępstwa od lit. a) i b) zezwala się na stosowanie alternatywnych narzędzi połowowych, pod warunkiem że narzędzia te zapewniają co najmniej taką samą lub wyższą selektywność w odniesieniu do dorsza atlantyckiego, plamiaka i witlinka. Narzędzia te są oceniane przez STECF i zatwierdzane przez Komisję oraz spełniają kryteria określone w art. 15 ust. 4.

1.5. Udziały procentowe połowów w pkt 1.3 i 1.4 oblicza się jako odsetek masy w relacji pełnej wszystkich żywych zasobów morskich wyładowanych po każdym rejsie połowowym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 i art. 27 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

1.6. Środki, o których mowa w pkt 1.3–1.5, stosuje się do dnia 31 grudnia 2024 r.

2. Podstawowe rozmiary oczek dla sieci stawnych i pławnic

2. 1. Bez uszczerbku dla obowiązku wyładunku statki używają oczek sieci o rozmiarze co najmniej 120 mm (⁴).

2. 2. Bez uszczerbku dla obowiązku wyładunku i niezależnie od pkt 2.1. statki mogą używać oczek o rozmiarach mniejszych niż te podane w poniższej tabeli dla wód północno-zachodnich, pod warunkiem że spełnione są powiązane warunki określone w tej tabeli, a przyłowy dorsza atlantyckiego, plamiaka i czarniaka nie przekraczają 20 % całkowitej masy połowu w relacji pełnej wszystkich żywych zasobów morskich wyładowanych po każdym rejsie połowowym.

3. Niniejsza część pozostaje bez uszczerbku dla rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2018/2034 (⁵) w zakresie połowów objętych tym rozporządzeniem delegowanym.

CZĘŚĆ C

Obszary zamknięte lub objęte ograniczeniami

1. Obszar zamknięty do celów ochrony dorsza atlantyckiego w rejonie ICES 6a

Od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca i od dnia 1 października do dnia 31 grudnia każdego roku zabrania się prowadzenia działalności połowowej przy użyciu ciągnionych narzędzi połowowych lub sieci stawnych w obszarze wyznaczonym przez połączenie loksodromami kolejnych punktów o następujących współrzędnych geograficznych, mierzonych zgodnie z układem współrzędnych WGS84:

– 55°25′ N, 7°07′ W

– 55°25′ N, 7°00′ W

– 55°18′ N, 6°50′ W

– 55°17′ N, 6°50′ W

– 55°17′ N, 6°52′ W

– 55°25 N, 7°07 W

2. Obszar zamknięty do celów ochrony dorsza atlantyckiego w rejonach ICES 7f oraz 7 g

2. 1. Od dnia 1 lutego do dnia 31 marca każdego roku zabrania się prowadzenia działalności połowowej w granicach następujących prostokątów statystycznych ICES: 30E4, 31E4, 32E3. Zakaz ten nie obowiązuje w obrębie 6 mil morskich od linii podstawowej.

2. 2. Zezwala się na prowadzenie działalności połowowej przy użyciu więcierzy i koszy na określonych obszarach i w określonych okresach, pod warunkiem że:

(i) na statku nie znajdują się żadne narzędzia połowowe poza więcierzami i koszami, oraz

(ii) przyłowy gatunków objętych obowiązkiem wyładunku są wyładowywane i odliczane od kWot.

2. 3. Zezwala się na prowadzenie ukierunkowanych połowów małych gatunków pelagicznych przy użyciu ciągnionych narzędzi połowowych o rozmiarze oczek mniejszym niż 55 mm, pod warunkiem że:

(i) na statku nie znajdują się sieci o rozmiarze oczek równym 55 mm lub większym, oraz

(ii) przyłowy gatunków objętych obowiązkiem wyładunku są wyładowywane i odliczane od kWot.

3. Obszar zamknięty do celów ochrony dorsza atlantyckiego w rejonie ICES 7a

3. 1. W okresie od dnia 14 lutego do dnia 30 kWietnia każdego roku zabrania się stosowania włoków dennych, niewodów lub podobnych sieci ciągnionych, sieci skrzelowych, sieci oplątujących lub drygawic lub narzędzi połowowych zawierających haczyki w części rejonu ICES 7a ograniczonej przez wschodnie wybrzeże Irlandii i wschodnie wybrzeże Irlandii Północnej oraz odcinkami linii prostej łączącymi kolejno punkty o następujących współrzędnych geograficznych, mierzonych zgodnie z układem współrzędnych WGS 84:

– punkt na wschodnim wybrzeżu półwyspu Ards w Irlandii Północnej na 54°30′ N

– 54°30 N, 04°50′ W

– 53°15 N, 04°50′ W

– punkt na wschodnim wybrzeżu Irlandii na 53°15′ N.

3. 2. W drodze odstępstwa od pkt 1 na określonym powyżej obszarze i w określonym powyżej okresie stosowanie włoków dennych jest dozwolone, pod warunkiem że takie włoki są wyposażone w urządzenia sortujące, które zostały poddane ocenie przez STECF.

4. Obszar występowania plamiaka w obszarze Rockall w podobszarze ICES 6

Zabrania się wszelkich połowów, z wyjątkiem połowów przy użyciu takli, w obrębie obszarów wyznaczonych przez połączenie loksodromami kolejnych punktów o następujących współrzędnych geograficznych, mierzonych zgodnie z układem współrzędnych WGS84:

– 57°00′ N, 15°00′ W

– 57°00′ N, 14°00′ W

– 56°30′ N, 14°00′ W

– 56°30′ N, 15°00′ W

– 57°00′ N, 15°00′ W

5. Obszar zamknięty do celów ochrony homarca w rejonach ICES 7c oraz 7k

5. 1. Zabrania się ukierunkowanych połowów homarca (Nephrops norvegicus) oraz gatunków towarzyszących (a mianowicie dorsza atlantyckiego, smuklicy, żabnicy, plamiaka, witlinka, morszczuka europejskiego, gładzicy, rdzawca, czarniaka, rajowatych, soli, brosmy, molwy błękitnej, molwy i kolenia) w okresie od dnia 1 maja do dnia 31 maja każdego roku w obrębie obszaru wyznaczonego przez połączenie loksodromami kolejnych punktów o następujących współrzędnych geograficznych, mierzonych zgodnie z układem współrzędnych WGS84:

– 52°27′ N, 12°19′ W

– 52°40′ N, 12°30′ W

– 52°47′ N, 12°39,60′ W

– 52°47′ N, 12°56′ W

– 52°13,5′ N, 13°53,83′W

– 51°22′ N, 14°24′ W

– 51°22′ N, 14°03′ W

– 52°10′ N, 13°25′ W

– 52°32′ N, 13°07,50′ W

– 52°43′ N, 12°55′W

– 52°43′ N, 12°43′ W

– 52°38,80′ N, 12°37′ W

– 52°27′ N, 12°23′ W

– 52°27′ N, 12°19′ W

5. 2. Tranzyt przez Porcupine Bank, gdy przewożone są gatunki, o których mowa w pkt 5.1, jest dozwolony zgodnie z art. 50 ust. 3, 4 i 5 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

6. Przepisy szczególne dotyczące ochrony molwy niebieskiej w rejonie ICES 6a

6. 1. Od dnia 1 marca do dnia 31 maja każdego roku zabrania się ukierunkowanych połowów molwy niebieskiej w obrębie obszarów rejonu ICES 6a wyznaczonych przez połączenie loksodromami kolejnych punktów o następujących współrzędnych geograficznych, mierzonych zgodnie z układem współrzędnych WGS84:

krawędź szkockiego szelfu kontynentalnego

– 59°58′ N, 07°00′ W

– 59°55′ N, 06°47′ W

– 59°51′ N, 06°28′ W

– 59°45′ N, 06°38′ W

– 59°27′ N, 06°42′ W

– 59°22′ N, 06°47′ W

– 59°15′ N, 07°15′ W

– 59°07′ N, 07°31′ W

– 58°52′ N, 07°44′ W

– 58°44′ N, 08°11′ W

– 58°43′ N, 08°27′ W

– 58°28′ N, 09°16′ W

– 58°15′ N, 09°32′ W

– 58°15′ N, 09°45′ W

– 58°30′ N, 09°45′ W

– 59°30′ N, 07°00′ W

– 59°58′ N, 07°00′ W

krawędź Rosemary bank

– 60°00′ N, 11°00′ W

– 59°00′ N, 11°00′ W

– 59°00′ N, 09°00′ W

– 59°30′ N, 09°00′ W

– 59°30′ N, 10°00′ W

– 60°00′ N, 10°00′ W

– 60°00′ N, 11°00′ W

Zakaz nie ma zastosowania w obrębie obszaru wyznaczonego przez połączenie loksodromami kolejnych punktów o następujących współrzędnych geograficznych, mierzonych zgodnie z układem współrzędnych WGS84:

– 59°15′ N, 10°24′ W

– 59°10′ N, 10°22′ W

– 59°08′ N, 10°07′ W

– 59°11′ N, 09°59′ W

– 59°15′ N, 09°58′ W

– 59°22′ N, 10°02′ W

– 59°23′ N, 10°11′ W

– 59°20′ N, 10°19′ W

– 59°15′ N, 10°24′ W

6. 2. Przyłowy molwy niebieskiej do pułapu sześciu ton wolno zatrzymać na statku i wyładować. Gdy statek osiągnie pułap sześciu ton molwy niebieskiej:

a) natychmiast zaprzestaje połowów i opuszcza obszar, w którym się znajduje;

b) nie może powtórnie wpłynąć na żaden z obszarów do czasu wyładowania połowów;

c) nie może wrzucić do morza żadnej ilości molwy niebieskiej.

6. 3. Od dnia 15 lutego do dnia 15 kWietnia każdego roku zabrania się stosowania włoków dennych, takli i sieci stawnych w obrębie obszaru wyznaczonego przez połączenie loksodromami kolejnych punktów o następujących współrzędnych geograficznych, mierzonych zgodnie z układem współrzędnych WGS84:

– 60°58,76′ N, 27°27,32′ W

– 60°56,02′ N, 27°31,16′ W

– 60°59,76′ N, 27°43,48′ W

– 61°03,00′ N, 27°39,41′ W

– 60°58,76′ N, 27°27,32′ W

7. Ograniczenia w połowie makreli w rejonach ICES 7e, 7f, 7 g oraz 7h

7. 1. Ukierunkowane połowy makreli przy użyciu ciągnionych narzędzi połowowych o rozmiarze oczek worka włoka mniejszym niż 80 mm lub z użyciem okrężnic są zabronione, chyba że waga makreli nie przekracza 15 % masy w relacji pełnej łącznych ilości makreli i innych złowionych organizmów morskich znajdujących się na statku, w granicach obszaru wyznaczonego przez połączenie loksodromami kolejnych punktów o następujących współrzędnych geograficznych, mierzonych zgodnie z układem współrzędnych WGS84:

– punkt na południowym wybrzeżu Zjednoczonego Królestwa na 02°00′ długości geograficznej zachodniej

– 49° 30′ N, 2° 00′ W

– 49° 30′ N, 7° 00′ W

– 52° 00′ N, 7° 00′ W

– punkt na zachodnim wybrzeżu Zjednoczonego Królestwa na 52°00′ szerokości geograficznej północnej.

7. 2. W granicach obszarów określonych w pkt 7.1 zezwala się na prowadzenie działalności połowowej przy użyciu:

– sieci stawnych lub węd ręcznych,

– włoków dennych, niewodów duńskich lub innych podobnych sieci ciągnionych o rozmiarze oczek większym niż 80 mm.

7. 3. Statkom, które nie są wyposażone w sprzęt połowowy i na które przeładowano makrele, zezwala się na przebywanie w obszarze określonym w pkt 7.1.

8. Ograniczenia w zakresie stosowania włoków rozprzowych w obrębie 12 mil morskich od wybrzeża Zjednoczonego Królestwa i Irlandii

8. 1. Stosowanie włoków rozprzowych o rozmiarze oczek mniejszym niż 100 mm jest zabronione w rejonie ICES 5b i podobszarze ICES 6 na północ od 56°N.

8. 2. Statkom zabrania się stosowania włoków rozprzowych wewnątrz obszarów w obrębie 12 mil morskich od wybrzeży Zjednoczonego Królestwa i Irlandii, mierzonych od linii podstawowych, od których mierzone są wody terytorialne.

8. 3. Połowy włokiem rozprzowym w obrębie określonego wyżej obszaru są dopuszczalne, pod warunkiem że:

– moc silnika statku nie przekracza 221 kW, a długość całkowita statku nie przekracza 24 m, oraz

– długość rozprzy lub łączna długość rozprzy mierzona jako suma wszystkich rozprzy nie przekracza 9 m lub nie może zostać zwiększona do długości powyżej 9 m, z wyjątkiem ukierunkowanych połowów garneli (Crangon crangon) przy zastosowaniu rozmiaru oczek worka włoka poniżej 31 mm.

9. Stosowanie sieci stawnych w rejonach ICES 5b, 6a, 6b, 7b, 7c, 7h, 7j oraz 7k

9. 1. Zgodnie z art. 9 ust. 7 lit. a) i w drodze odstępstwa od części B pkt 2 niniejszego załącznika w wodach, gdzie wskazana na mapach głębokość jest mniejsza niż 600 m, dozwolone jest stosowanie następujących narzędzi połowowych:

– sieci skrzelowych dennych stosowanych do ukierunkowanych połowów morszczuka europejskiego, o rozmiarze oczek co najmniej 100 mm i maksymalnej głębokości 100 oczek, jeżeli łączna długość wszystkich rozmieszczonych sieci nie przekracza 25 km na statek, a maksymalny czas zanurzenia wynosi 24 godziny,

– sieci oplątujących stosowanych do ukierunkowanych połowów żabnic, o rozmiarze oczek co najmniej 250 mm i maksymalnej głębokości 15 oczek, jeżeli łączna długość wszystkich rozmieszczonych sieci nie przekracza 100 km na statek, a maksymalny czas zanurzenia wynosi 72 godziny.

9. 2. Zabrania się ukierunkowanych połowów rekinów głębinowych, wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (UE) 2016/2336, w miejscach, w których wskazana na mapach głębokość jest mniejsza niż 600 m. Przypadkowo złowione osobniki rekinów głębinowych, zakwalifikowanych jako zabronione niniejszym rozporządzeniem i innymi przepisami prawa Unii, rejestruje się i, w miarę możliwości nieokaleczone, niezwłocznie uwalnia. Osobniki rekinów głębinowych podlegających limitom połowowym zatrzymuje się na statku. Takie połowy należy wyładowywać i odliczać od kWot. W sytuacjach gdy kWota nie jest dla danego państwa członkowskiego dostępna w ogóle lub jest dostępna w niewystarczającym stopniu, Komisja może skorzystać z art. 105 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. W przypadku gdy przypadkowe połowy rekinów głębinowych przez statki któregokolwiek państwa członkowskiego przekraczają 10 ton, statki te nie mogą już korzystać z odstępstw określonych w pkt 9.1.

10. Ograniczenia połowów przy pomocy włoków dennych i niewodów na Morzu Celtyckim

10.1. Zabrania się statkom prowadzenia połowów przy użyciu włoków dennych i niewodów w następujących strefach:

a) rejony ICES 7f–7k;

b) obszar na zachód od 5° długości geograficznej zachodniej w rejonie ICES 7e oraz

c) rejony ICES 7b oraz 7c.

Zakaz ten nie ma zastosowania do statków, jeżeli:

(i) stosują rozmiar oczek sieci worka włoka wynoszący co najmniej 100 mm; lub

(ii) ich przyłowy dorsza atlantyckiego nie przekraczają 1,5 %, zgodnie z oceną STECF, podczas połowów poza obszarami wymienionymi w części B pkt 1.3.

Na zasadzie odstępstwa od ppkt (i), jeżeli statki rybackie prowadzą działalność w obszarach określonych w pkt 10 ust. 1 lit. c), mogą one stosować alternatywne narzędzie połowowe o co najmniej takiej samej selektywności, jaką zapewnia rozmiar oczek sieci worka włoka wynoszący co najmniej 100 mm w przypadku wielogatunkowych połowów dennych, zgodnie z oceną STECF. Takie narzędzie musi spełniać wymogi art. 15 ust. 4 i musi być zatwierdzone przez Komisję.

10.2. Środki, o których mowa w pkt 10.1, stosuje się do dnia 31 grudnia 2024 r.

11. Środki ochronne dotyczące stada przegrzebka zwyczajnego (Pecten maximus) w rejonach ICES 7d i 7e.

11.1. Zabrania się wszelkich połowów morlesza bogara w podobszarach ICES 6 i 7 od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca 2024 r. statkom pływającym pod banderą francuską.

11.2. Okres zamknięty w połowach przegrzebka zwyczajnego w wodach Unii rejonów ICES 7d i 7e:

a) Każdego roku, od dnia 15 maja do dnia 30 września, zakazuje się prowadzenia jakichkolwiek połowów przegrzebków zwyczajnych dragami w wodach Unii rejonu ICES 7d (odpowiadającego wschodniej części kanału La Manche), które nie są objęte obszarem odbudowy stada, o którym mowa w pkt 11.1.

b) Każdego roku, od dnia 15 maja do dnia 30 września, zakazuje się wszelkich połowów przegrzebka zwyczajnego dragami w granicach obszaru północnego Finistère w wodach Unii rejonu ICES 7e (odpowiadającego zachodniej części kanału La Manche) oraz w granicach jednej mili morskiej do granicy północnej, w granicach obszaru zamkniętego loksodromami kolejno łączącymi punkty o następujących współrzędnych geograficznych, mierzonych zgodnie z układem współrzędnych WGS84:

48°54′23″ N, 5°00′00″ W

49°22′34,576″ N, 4°02′45,078″ W

49°22′54,465″ N, 3°49′14,415″ W

49°22′20″ N, 3°44′18,999″ W

49°23′51″ N, 3°36′54″ W

49°06′32,121″ N, 3°13′01,174″ W

49°06′03,993″ N, 3°23′27,255″ W

49°04′52,068″ N, 3°37′04,22″ W

48°59′49,782″ N, 3°57′07,907″ W

49°01′13,191″ N, 3°57′47,006″ W

48°43′55,255″ N, 4°20′24,785″ W

48°42′16,586″ N, 4°31′04,325″ W

48°39′34″ N, 4°36′25,999″ W

48°39′26,901″ N, 4°44′39,883″ W

48°36′17″ N, 4°49′32″ W

48°52′36″ N, 4°52′45″ W

48°49′07″ N, 4°59′26″ W.

11. Obszary zamknięte do celów ochrony morlesza bogara w podobszarach ICES 6 i 7

11.1 Zabrania się wszelkich połowów morlesza bogara w podobszarach ICES 6 i 7 od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca 2023 r. statkom pływającym pod banderą francuską.

(¹) Do wprowadzania stopniowo przez okres dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

(²) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 494/2002 z dnia 19 marca 2002 r. ustanawiające dodatkowe środki techniczne w celu odnowienia zasobów morszczuka w podobszarach ICES III, IV, V, VI i VII oraz rejonach ICES VIII a, b, d, e (Dz.U. L 77 z 20.3.2002, s. 8).

(³) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 737/2012 z dnia 14 sierpnia 2012 r. w sprawie ochrony niektórych stad w Morzu Celtyckim (Dz.U. L 218 z 15.8.2012, s. 8).

(⁴) Przy połowach żabnic stosuje się rozmiar oczek co najmniej 220 mm. Przy ukierunkowanych połowach rdzawca i morszczuka europejskiego w rejonach ICES 7d i 7e stosuje się rozmiar oczek co najmniej 110 mm.

(⁵) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2018/2034 z dnia 18 października 2018 r. ustanawiające plan w zakresie odrzutów w odniesieniu do niektórych połowów gatunków dennych w wodach północno-zachodnich na okres 2019-2021 (Dz.U. L 327 z 21.12.2018, s. 8).

ZAŁĄCZNIK VII

WODY POŁUDNIOWO-ZACHODNIE [3]

CZĘŚĆ A

Minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony

1. Minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony określone w niniejszej części w przypadku plamiaka (Melanogrammus aeglefinus), czarniaka (Pollachius virens), rdzawca (Pollachius pollachius), morszczuka europejskiego (Merluccius merluccius), smuklicy (Lepidorhombus spp.), soli (Solea spp.), gładzicy (Pleuronectes platessa), witlinka (Merlangius merlangus), molwy (Molva molva), molwy niebieskiej (Molva dipterygia), makreli (Scomber spp.), śledzia atlantyckiego (Clupea harengus), ostroboka (Trachurus spp.), sardeli europejskiej (Engraulis encrasicolus) i sardynki europejskiej (Sardina pilchardus) mają zastosowanie do połowów rekreacyjnych w wodach południowo-zachodnich. Do następujących gatunków poławianych w ramach połowów rekreacyjnych w podobszarze ICES 8 zastosowanie mają jednak następujące minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony:

Dorsz atlantycki (Gadus morhua)	42 cm
Morlesz bogar (Pagellus bogaraveo)	40 cm
Labraks (Dicentrarchus labrax)	42 cm

CZĘŚĆ B

Rozmiary oczek sieci

1. Podstawowe rozmiary oczek dla ciągnionych narzędzi połowowych

1. 1. Bez uszczerbku dla obowiązku wyładunku statki używają oczek sieci o rozmiarze co najmniej 70 mm (¹), (²) lub co najmniej 55 mm w rejonie ICES 9a na wschód od 7°23′48″ W.

1. 2. Bez uszczerbku dla obowiązku wyładunku i niezależnie od pkt 2.1 statki mogą używać oczek o rozmiarach mniejszych niż te podane w poniższej tabeli dla wód południowo-zachodnich, pod warunkiem że:

(i) spełnione są powiązane warunki określone w tej tabeli, a przyłowy morszczuka europejskiego nie przekraczają 20 % całkowitej masy połowu w relacji pełnej wszystkich żywych zasobów morskich wyładowanych po każdym rejsie połowowym, lub

(ii) stosowane są inne zmiany w selektywności, które zostały ocenione przez STECF na wniosek jednego lub większej liczby państw członkowskich i zatwierdzone przez Komisję. Te zmiany w selektywności muszą dawać takie same lub lepsze właściwości w zakresie selektywności w odniesieniu do morszczuka europejskiego niż sieci o oczkach o rozmiarze - odpowiednio - 70 mm lub 55 mm w rejonie ICES 9a na wschód od 7°23′48″ W.

2. Podstawowe rozmiary oczek dla sieci stawnych i pławnic

2. 1. Bez uszczerbku dla obowiązku wyładunku statki używają oczek sieci o rozmiarze co najmniej 100 mm (³) lub co najmniej 80 mm w rejonie ICES 8c i w podobszarze ICES 9.

2. 2. Bez uszczerbku dla obowiązku wyładunku i niezależnie od pkt 2.1. statki mogą używać oczek o rozmiarach mniejszych niż te podane w poniższej tabeli dla wód południowo-zachodnich, pod warunkiem że spełnione są powiązane warunki określone w tej tabeli, a przyłowy morszczuka europejskiego nie przekraczają 20 % całkowitej masy połowu w relacji pełnej wszystkich żywych zasobów morskich wyładowanych po każdym rejsie połowowym.

CZĘŚĆ C

Obszary zamknięte lub objęte ograniczeniami

1. Obszar zamknięty do celów ochrony morszczuka europejskiego w rejonie ICES 9a

Zabrania się połowów przy użyciu wszelkiego rodzaju włoków, niewodów duńskich lub podobnych sieci ciągnionych w obrębie obszarów geograficznych wyznaczonych przez połączenie loksodromami kolejnych punktów o następujących współrzędnych geograficznych, mierzonych zgodnie z układem współrzędnych WGS84:

a) od dnia 1 października do dnia 31 stycznia następnego roku:

– 43°46,5′N, 07°54,4′ W

– 44°01,5′N, 07°54,4′ W

– 43°25,0′ N, 09°12,0′ W

– 43°10,0′N, 09°12,0′ W

b) od dnia 1 grudnia do ostatniego dnia lutego następnego:

– punkt na zachodnim wybrzeżu Portugalii na 37°50′ N

– 37°50′N, 09°08′ W

– 37°00′N, 9°07′ W

– punkt na zachodnim wybrzeżu Portugalii na 37°00′ N.

2. Obszary zamknięte do celów ochrony homarca w rejonie ICES 9a

2. 1. Zabrania się ukierunkowanych połowów homarca (Nephrops norvegicus) przy użyciu wszelkiego rodzaju włoków dennych, niewodów duńskich lub podobnych sieci ciągnionych lub przy użyciu więcierzy w obrębie obszarów geograficznych wyznaczonych przez połączenie loksodromami kolejnych punktów o następujących współrzędnych geograficznych, mierzonych zgodnie z układem współrzędnych WGS84:

a) od dnia 1 czerwca do dnia 31 sierpnia:

– 42°23′ N, 08°57′ W

– 42°00′ N, 08°57′ W

– 42°00′ N, 09°14′ W

– 42°04′ N, 09°14′ W

– 42°09′ N, 09°09′ W

– 42°12′ N, 09°09′ W

– 42°23′ N, 09°15′ W

– 42°23′ N, 08°57′ W

b) od dnia 1 maja do dnia 31 sierpnia:

– 37°45′ N, 09°00′ W

– 38°10′ N, 09°00′ W

– 38°10′ N, 09°15′ W

– 37°45′ N, 09°20′ W

2. 2. Zezwala się na połowy przy użyciu włoków dennych lub podobnych sieci ciągnionych lub więcierzy w obszarach geograficznych i w okresie określonym w pkt 2.1 lit. b), pod warunkiem że wszystkie przyłowy homarca (Nephrops norvegicus) są wyładowywane i odliczane od kwot.

2. 3. Zabrania się ukierunkowanych połowów homarca (Nephrops norvegicus) w obszarach geograficznych i poza okresami, o których mowa w pkt 2.1. Przyłowy homarca (Nephrops norvegicus) są wyładowywane i odliczane do kwot.

3. Ograniczenia dotyczące ukierunkowanych połowów sardeli europejskiej w rejonie ICES 8c

3. 1. Zabrania się ukierunkowanych połowów sardeli europejskiej przy użyciu włoków pelagicznych w obszarze ICES 8c.

3. 2. Jednoczesne posiadanie na statku włoków pelagicznych i okrężnic jest w rejonie ICES 8c zabronione.

4. Stosowanie sieci stawnych w podobszarach ICES 8, 9, 10 oraz 12 na wschód od 27° W

4. 1. Zgodnie z art. 9 ust. 7 lit. a) i w drodze odstępstwa od części B pkt 2 niniejszego załącznika w wodach, gdzie wskazana na mapach głębokość jest mniejsza niż 600 m, dozwolone jest stosowanie następujących narzędzi połowowych:

– sieci skrzelowych dennych stosowanych do ukierunkowanych połowów morszczuka europejskiego, o rozmiarze oczek co najmniej 80 mm w rejonie ICES 8c i podobszarze ICES 9 oraz 100 mm we wszystkich pozostałych obszarach, a także o maksymalnej głębokości 100 oczek, w przypadku gdy łączna długość wszystkich rozmieszczonych sieci nie przekracza 25 km na statek, a maksymalny czas zanurzenia wynosi 24 godziny,

– sieci oplątujących stosowanych do ukierunkowanych połowów żabnic, o rozmiarze oczek co najmniej 250 mm i maksymalnej głębokości 15 oczek, w przypadku gdy łączna długość wszystkich rozmieszczonych sieci nie przekracza 100 km na statek, a maksymalny czas zanurzenia wynosi 72 godziny,

– drygawic w podobszarze ICES 9 stosowanych do ukierunkowanych połowów żabnic, o rozmiarze oczek co najmniej 220 mm i maksymalnej głębokości 30 oczek, w przypadku gdy łączna długość wszystkich rozmieszczonych sieci nie przekracza 20 km na statek, a maksymalny czas zanurzenia wynosi 72 godziny.

4. 2. Zabrania się ukierunkowanych połowów rekinów głębinowych, wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (UE) 2016/2336, w miejscach, w których wskazana na mapach głębokość jest mniejsza niż 600 m. Przypadkowo złowione osobniki rekinów głębinowych, zakwalifikowanych jako zabronione niniejszym rozporządzeniem i innymi przepisami prawa Unii, rejestruje się i, w miarę możliwości nieokaleczone, niezwłocznie uwalnia. Osobniki rekinów głębinowych podlegających limitom połowowym zatrzymuje się na statku. Takie połowy należy wyładowywać i odliczać od kwot. W sytuacjach gdy kwota nie jest dla danego państwa członkowskiego dostępna w ogóle lub jest dostępna w niewystarczającym stopniu, Komisja może skorzystać z art. 105 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. W przypadku gdy przypadkowe połowy rekinów głębinowych przez statki któregokolwiek państwa członkowskiego przekraczają 10 ton, statki te nie mogą już korzystać z odstępstw określonych w pkt 4.1.

4. 3. Warunki dotyczące połowów przy użyciu niektórych ciągnionych narzędzi połowowych dozwolonych w Zatoce Biskajskiej.

W drodze odstępstwa od przepisów ustanowionych w art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 494/2002 ustanawiającego dodatkowe środki techniczne w celu odnowienia zasobów morszczuka europejskiego w podobszarach ICES 3–7 oraz w rejonach ICES 8a, 8b, 8d oraz 8e zezwala się na prowadzenie w obszarze określonym w art. 5 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 494/2002 działalności połowowej przy zastosowaniu włoków, niewodów duńskich oraz podobnych narzędzi – z wyjątkiem włoków rozprzowych – o rozmiarze oczek sieci w przedziale 70–99 mm, jeżeli narzędzie jest wyposażone w panel sieci o oczkach kwadratowych o rozmiarze 100 mm.

5. Obszary zamknięte do celów ochrony morlesza bogara w podobszarze ICES 8

5.1. Od dnia 1 lutego do dnia 30 września każdego roku zabrania się połowów przy użyciu takli dennych (LLS) i włoków dennych (OTB) w zachodniej części Morza Kantabryjskiego, w kierunku przeciwnym do Asturii i Galicji, w obrębie obszarów geograficznych wyznaczonych przez połączenie loksodromami kolejnych punktów o następujących współrzędnych geograficznych, mierzonych zgodnie z układem współrzędnych WGS84:

— 43°47'00'' N, 005°15'00'' W

— 43°47'00'' N, 005°12'00'' W

— 43°43'00'' N, 005°12'00'' W

— 43°43'00'' N, 005°15'00'' W

— 43°55'00'' N, 006°46'00'' W

— 43°55'00'' N, 006°37'00'' W

— 43°53'00'' N, 006°46'00'' W

— 43°53'00'' N, 006°37'00'' W

— 44°00'49'' N, 007°01'12'' W

— 44°00'49'' N, 006°57'26'' W

— 43°58'32'' N, 006°57'26'' W

— 43°58'32'' N, 007°01'12'' W

— 44°02'48'' N, 007°13'49'' W

— 44°00'15'' N, 007°10'03'' W

— 44°00'15'' N, 007°10'03'' W

— 44°00'15'' N, 007°13'49'' W.

— 44°10'00'' N, 008°18'00'' W

— 44°10'00'' N, 008°14'00'' W

— 44°07'00'' N, 008°14'00'' W

— 44°07'00'' N, 008°18'00'' W

— 43°34'00'' N, 004°44'00'' W

— 43°34'00'' N, 004°39'00'' W

— 43°32'00'' N, 004°39'00'' W

— 43°32'00'' N, 004°44'00'' W

— 44°07'00'' N, 007°50'00'' W

— 44°07'00'' N, 007°45'00'' W

— 44°05'00'' N, 007°45'00'' W

— 44°05'00'' N, 007°50'00'' W

5.2. Od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca każdego roku zabrania się połowów morlesza bogara w podobszarze ICES 8 statkom pływającym pod banderą francuską.

5.3. Zabrania się połowów rekreacyjnych morlesza bogara w obrębie obszarów geograficznych wyznaczonych przez połączenie loksodromami kolejnych punktów o następujących współrzędnych geograficznych, mierzonych zgodnie z układem współrzędnych WGS84:

Obszar RF 1 (Cariño/Celeiro)

— 43°46'23'' N, 007°52'04'' W

— 43°48'30'' N, 007°52'04'' W

— 43°49'26'' N, 007°41'17'' W

— 43°45'44'' N, 007°33'21'' W

— 43°43'49'' N, 007°33'21'' W

Obszar RF 2 (Ribadeo)

— 43°33'26'' N, 007°02'58'' W

— 43°35'27'' N, 007°02'58'' W

— 43°35'29'' N, 007°01'20'' W

— 43°33'33'' N, 007°01'20'' W

Obszar RF 3 (Navia):

— 43°33'51'' N, 006°44'02'' W

— 43°35'52'' N, 006°44'02'' W

— 43°35'52'' N, 006°42'32'' W

— 43°33'52'' N, 006°42'32'' W

Obszar RF 4 (Ensenada Canero)

— 43°33'10'' N, 006°28'55'' W

— 43°34'53'' N, 006°30'17'' W

— 43°36'14'' N, 006°28'13'' W

— 43°34'18'' N, 006°28'13'' W

Obszar RF 5 (Ensenada de Cabrera/Ría San Martín de la Arena)

— 43°26'18'' N, 004°04'51'' W

— 43°28'22'' N, 004°04'51'' W

— 43°28'55'' N, 004°01'17'' W

— 43°26'56'' N, 004°01'17'' W

Obszar RF 6 (Ría de Treto)

— 43°27'49'' N, 003°25'58'' W

— 43°28'59'' N, 003°23'36'' W

— 43°26'16'' N, 003°22'27'' W

— 43°25'09'' N, 003°24'41'' W

Obszar RF 7 (Bilbao/Plentzia)

— 43°21'18'' N, 003°07'47'' W

— 43°23'18'' N, 003°07'47'' W

— 43°28'13'' N, 002°56'42'' W

— 43°26'08'' N, 002°56'42'' W

Obszar RF 8 (Bermeo/Mundaka)

— 43°25'36'' N, 002°43'23'' W

— 43°27'35'' N, 002°43'23'' W

— 43°26'57'' N, 002°38'45'' W

— 43°24'57'' N, 002°38'45'' W

5.4. Środki, o których mowa w pkt 5.1–5.3, stosuje się do dnia 31 grudnia 2024 r.

(¹) Niniejszy przepis nie narusza art. 2 rozporządzenia (WE) nr 494/2002.

(²) W przypadku ukierunkowanych połowów homarca (Nephrops norvegicus) w rejonach ICES 8a, 8b, 8d oraz 8e mocuje się panel sieci o oczkach kwadratowych o rozmiarze co najmniej 100 mm lub urządzenie o równoważnej selektywności. W przypadku ukierunkowanych połowów soli za pomocą włoków rozprzowych w górnej połowie przedniej części sieci mocuje się panel o rozmiarze oczek wynoszącym co najmniej 180 mm.

(³) W ukierunkowanych połowach żabnicy stosuje się rozmiar oczek sieci wynoszący co najmniej 220 mm.

ZAŁĄCZNIK VIII

MORZE BAŁTYCKIE

CZĘŚĆ A

Minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony

CZĘŚĆ B

Rozmiary oczek sieci

1. Podstawowe rozmiary oczek dla ciągnionych narzędzi połowowych

1. 1. Bez uszczerbku dla obowiązku wyładunku statki stosują sieci o oczkach o rozmiarze co najmniej 120 mm we włokach T90 lub co najmniej 105 mm z zamocowanym oknem selektywnym typu „BACOMA” wielkości 120 mm.

1. 2. Bez uszczerbku dla obowiązku wyładunku i niezależnie od pkt 1.1. statki mogą używać oczek o rozmiarach mniejszych niż te podane w poniższej tabeli dla Morza Bałtyckiego, pod warunkiem że:

(i) spełnione są powiązane warunki określone w tej tabeli, a przyłowy dorsza atlantyckiego nie przekraczają 10 % całkowitej masy połowu w relacji pełnej wszystkich żywych zasobów morskich wyładowanych po każdym rejsie połowowym; lub

(ii) stosowane są inne zmiany w selektywności, które zostały ocenione przez STECF na wniosek jednego lub większej liczby państw członkowskich i zatwierdzone przez Komisję. Te zmiany w selektywności muszą dawać takie same lub lepsze właściwości w zakresie selektywności w odniesieniu do dorsza atlantyckiego niż sieci o oczkach o rozmiarze – odpowiednio – 120 mm we włokach T90 lub 105 mm z zamocowanym oknem selektywnym typu „BACOMA” o rozmiarze 120 mm.

2. Podstawowe rozmiary oczek dla sieci stawnych

2. 1. Bez uszczerbku dla obowiązku wyładunku statki używają oczek sieci o rozmiarze co najmniej 110 mm lub 157 mm w przypadku połowów łososia.

2. 2. Bez uszczerbku dla obowiązku wyładunku i niezależnie od pkt 2.1. statki mogą używać oczek o rozmiarach mniejszych niż te podane w poniższej tabeli dla Morza Bałtyckiego, pod warunkiem że spełnione są powiązane warunki określone w tej tabeli, a przyłowy dorsza atlantyckiego nie przekraczają 10 % całkowitej masy połowu w relacji pełnej wszystkich żywych zasobów morskich wyładowanych po każdym rejsie połowowym lub 5 osobników łososia.

CZĘŚĆ C

Obszary zamknięte lub objęte ograniczeniami

1. Ograniczenia dotyczące połowów przy użyciu ciągnionych narzędzi połowowych

Przez cały rok zabronione są połowy przy użyciu ciągnionych narzędzi połowowych w obszarze geograficznym wyznaczonym przez połączenie loksodromami kolejnych punktów o następujących współrzędnych geograficznych, mierzonych zgodnie z układem współrzędnych WGS84:

– 54°23′ N, 14°35′ E

– 54°21′ N, 14°40′ E

– 54°17′ N, 14°33′ E

– 54°07′ N, 14°25′ E

– 54°10′ N, 14°21′ E

– 54°14′ N, 14°25′ E

– 54°17′ N, 14°17′ E

– 54°24′ N, 14°11′ E

– 54°27′ N, 14°25′ E

– 54°23′ N, 14°35′ E

2. Ograniczenia w połowie łososia i troci wędrownej

2. 1. Zabrania się ukierunkowanych połowów łososia (Salmo salar) lub troci wędrownej (Salmo trutta):

a) od dnia 1 czerwca do dnia 15 września każdego roku w wodach podrejonów 22-31;

b) od dnia 15 czerwca do dnia 30 września każdego roku w wodach podrejonu 32.

2. 2. Obszar objęty zakazem podczas okresu zamkniętego dla połowów znajduje się poza strefą czterech mil morskich mierzonych od linii podstawowych.

2. 3. Zezwala się na zatrzymywanie na statku łososia (Salmo salar) lub troci wędrownej (Salmo trutta) złowionych za pomocą sieci pułapkowych.

3. Środki specjalne stosowane w Zatoce Ryskiej

3. 1. Aby prowadzić połowy w podrejonie 28-1, statki muszą mieć upoważnienie do połowów wydane zgodnie z przepisami art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

3. 2. Państwa członkowskie zapewniają, aby statki, którym wydano upoważnienia do połowów, o których mowa w pkt 3.1, były umieszczone w wykazie zawierającym ich nazwy i wewnętrzne numery rejestracyjne udostępnianym publicznie na stronie internetowej, której adres każde państwo członkowskie przekazuje Komisji.

3. 3. Statki umieszczone w wykazie spełniają następujące warunki:

a) całkowita moc silników (kW) statków umieszczonych w wykazie nie może przekraczać mocy zarejestrowanej w przypadku każdego państwa członkowskiego w latach 2000-2001 w podrejonie 28-1; oraz

b) moc silników danego statku w żadnym momencie nie może przekraczać 221 kW.

3. 4. Statek umieszczony w wykazie, o którym mowa w pkt 3.2, może zostać zastąpiony innym statkiem, pod warunkiem że:

a) takie zastąpienie nie powoduje zwiększenia całkowitej mocy silników dla danego państwa członkowskiego określonej w pkt 3.3 lit. a); oraz

b) moc silników statku zastępującego w żadnym momencie nie przekracza 221 kW.

3. 5. Silnik statku umieszczonego w wykazie, o którym mowa w pkt 3.2, może zostać zastąpiony, pod warunkiem że:

a) zastąpienie silnika nie będzie w żadnym momencie powodowało zwiększenia mocy silnika powyżej 221 kW; oraz

b) moc zastępującego silnika nie powoduje zwiększenia całkowitej mocy silników dla danego państwa członkowskiego, o której mowa w pkt 3.3 lit. a).

3. 6. W podrejonie 28-1 zabrania się połowów przy użyciu włoków w wodach o głębokości mniejszej niż 20 m.

4. Obszarowe ograniczenia połowów

4. 1. Od dnia 1 maja do dnia 31 października każdego roku zabrania się prowadzenia działalności połowowej w granicach obszarów wyznaczonych przez połączenie loksodromami kolejnych punktów o następujących współrzędnych geograficznych, mierzonych zgodnie z układem współrzędnych WGS84:

a) obszar 1:

– 55°45′ N, 15°30′ E

– 55°45′ N, 16°30′ E

– 55°00′ N, 16°30′ E

– 55°00′ N, 16°00′ E

– 55°15′ N, 16°00′ E

– 55°15′ N, 15°30′ E

– 55°45′ N, 15°30′ E

b) obszar 2:

– 55°00′ N, 19°14′ E

– 54°48′ N, 19°20′ E

– 54°45′ N, 19°19′ E

– 54°45′ N, 18°55′ E

– 55°00′ N, 19°14′ E

c) obszar 3:

– 56°13′ N, 18°27′ E

– 56°13′ N, 19°31′ E

– 55°59′ N, 19°13′ E

– 56°03′ N, 19°06′ E

– 56°00′ N, 18°51′ E

– 55°47′ N, 18°57′ E

– 55°30′ N, 18°34′ E

– 56°13′ N, 18°27′ E

4. 2. Zezwala się na ukierunkowane połowy łososia przy użyciu sieci skrzelowych, sieci oplątujących i drygawic o rozmiarze oczek równym lub większym niż 157 mm lub przy użyciu takli dryfujących. Na statku nie mogą znajdować się żadne inne narzędzia połowowe.

4. 3. Ukierunkowane połowy dorsza atlantyckiego przy użyciu narzędzi połowowych określonych w pkt 5.2 są zabronione.

5. Ograniczenia połowów storni i turbota

5. 1. Zabrania się zatrzymywania na statku następujących gatunków ryb, w przypadku gdy zostały złowione w obszarach geograficznych i w okresach podanych poniżej:

5. 2. Zabrania się ukierunkowanych połowów z użyciem włoków, niewodów duńskich lub podobnych narzędzi o rozmiarze oczek worka włoka równym lub większym niż 90 mm lub z użyciem sieci skrzelowych, sieci oplątujących lub drygawic o rozmiarze oczek równym lub większym niż 90 mm. W okresach, o których mowa w pkt 6.1, przyłowy storni i turbota mogą być zatrzymywane na statku i wyładowywane w granicach 10 % masy w relacji pełnej całkowitego połowu zatrzymanego na statku.

6. Ograniczenia dotyczące połowów węgorza europejskiego

Zabrania się zatrzymywania na statku węgorza europejskiego złowionego przy użyciu narzędzi aktywnych. Przypadkowo złowionych osobników węgorza europejskiego nie wolno okaleczać i należy je niezwłocznie uwolnić.

ZAŁĄCZNIK IX

MORZE ŚRÓDZIEMNE [4]

CZĘŚĆ A

Minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony

CZĘŚĆ B

Rozmiary oczek sieci

1. Podstawowe rozmiary oczek dla ciągnionych narzędzi połowowych

W Morzu Śródziemnym stosuje się następujące wielkości oczek:

2. Podstawowy rozmiar oczek dla sieci okrążających

3. Podstawowe rozmiary oczek dla sieci stawnych

W wodach Morza Śródziemnego stosuje się następujące wielkości oczek sieci w sieciach skrzelowych dennych:

4. O ile art. 15 niniejszego rozporządzenia nie stanowi inaczej, nadal mają zastosowanie istniejące odstępstwa od przepisów określonych w pkt 1, 2 i 3 w odniesieniu do niewodów łodziowych i niewodów dobrzeżnych, których dotyczy plan zarządzania, o którym mowa w art. 19 rozporządzenia (WE) nr 1967/2006, i wydane w ramach art. 9 niniejszego rozporządzenia.

CZĘŚĆ C

Ograniczenia dotyczące stosowania narzędzi połowowych

1. Ograniczenia dotyczące stosowania drag

Maksymalna szerokość drag wynosi 3 m, z wyjątkiem drag stosowanych do ukierunkowanych połowów gąbek.

2. Ograniczenia dotyczące stosowania okrężnic

Ogranicza się długość okrężnic i niewodów bez lin sznurujących do 800 m przy opadzie wynoszącym 120 m, z wyjątkiem okrężnic stosowanych do ukierunkowanych połowów tuńczyka.

3. Ograniczenia dotyczące stosowania sieci stawnych

3. 1. Zabrania się stosowania następujących sieci stawnych:

a) drygawicy o opadzie ponad 4 m;

b) sieci skrzelowych dennych lub sieci oplątująco-skrzelowych o opadzie ponad 10 m, z wyjątkiem sytuacji, gdy takie sieci są krótsze niż 500 m, kiedy to dozwolony jest opad nieprzekraczający 30 m.

3. 2. Zabrania się stosowania sieci skrzelowych, sieci oplątujących lub drygawic o grubości sznurka powyżej 0,5 mm.

3. 3. Zabrania się posiadania na statku lub wydawania więcej niż 2 500 m sieci oplątująco-skrzelowych oraz 6 000 m sieci skrzelowych, oplątujących lub drygawic.

4. Ograniczenia dotyczące stosowania takli

4. 1. Statkom prowadzącym połowy przy użyciu takli dennych zabrania się posiadania na statku lub rozmieszczania więcej niż 5 000 haczyków, z wyjątkiem statków podejmujących rejsy połowowe trwające dłużej niż 3 dni, które to statki mogą mieć na statku lub rozmieścić nie więcej niż 7 000 haczyków.

4. 2. Statkom prowadzącym połowy przy użyciu powierzchniowych takli zabrania się posiadania na statku lub rozmieszczania większej liczby haczyków na statek niż:

a) 2 500 podczas ukierunkowanych połowów włócznika; oraz

b) 5 000 podczas ukierunkowanych połowów tuńczyka białego.

4. 3. Statek podejmujący rejsy połowowe trwające dłużej niż 2 dni może mieć na statku odpowiednią liczbę zapasowych haczyków.

5. Ograniczenia dotyczące stosowania więcierzy i koszy

Zabrania się posiadania na statku lub rozmieszczania więcej niż 250 więcierzy lub koszy na statek do połowu skorupiaków głębokowodnych.

6. Ograniczenia dotyczące ukierunkowanych połowów morlesza bogara

Zabrania się ukierunkowanych połowów morlesza bogara (Pagellus bogaraveo) przy użyciu następujących narzędzi połowowych:

– sieci skrzelowych, sieci oplątujących lub drygawic o rozmiarze oczek poniżej 100 mm,

– takli z hakami o całkowitej długości poniżej 3,95 cm i szerokości poniżej 1,65 cm.

7. Ograniczenia dotyczące połowów przy użyciu kusz

Zabrania się połowów przy użyciu kusz, jeżeli jest ona stosowana w połączeniu z podwodnym aparatem tlenowym (akwalungiem) lub nocą od zachodu słońca do świtu.

ZAŁĄCZNIK X

MORZE CZARNE

CZĘŚĆ A

Minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony

CZĘŚĆ B

Rozmiary oczek sieci

1. Podstawowe rozmiary oczek dla ciągnionych narzędzi połowowych w odniesieniu do stad dennych Na Morzu Czarnym stosuje się następujące rozmiary oczek:

2. Podstawowe rozmiary oczek dla sieci stawnych

Na Morzu Czarnym stosuje się następujące rozmiary oczek sieci w sieciach stawnych:

3. Ograniczenia dotyczące stosowania włoków i drag

Zabrania się stosowania włoków lub drag na głębokościach przekraczających 1 000 m.

ZAŁĄCZNIK XI

WODY UNII NA OCEANIE INDYJSKIM I ZACHODNIM ATLANTYKU

CZĘŚĆ A

1. Podstawowe rozmiary oczek dla ciągnionych narzędzi połowowych

Na wodach Unii na Oceanie Indyjskim i zachodnim Atlantyku stosuje się następujące rozmiary oczek.

2. Podstawowy rozmiar oczek dla sieci okrążających

CZĘŚĆ B

Obszary zamknięte lub objęte ograniczeniami

Ograniczenia w działalności połowowej w obrębie 24-milowej strefy wokół Majotty

Zabronione jest stosowanie przez statki okrężnic do połowu tuńczyka oraz ryb tuńczykowatych w obrębie 24 mil morskich od wybrzeży Majotty, mierzonych od linii podstawowych, od których mierzone są wody terytorialne.

ZAŁĄCZNIK XII

(uchylony)

ZAŁĄCZNIK XIV

GATUNKI UWZGLĘDNIANE WE WSKAŹNIKACH SKUTECZNOŚCI SELEKTYWNOŚCIE