Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 2023-02-23
Wersja aktualna od 2023-02-23
obowiązujący
Alerty
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2019/1239
z dnia 20 czerwca 2019 r.
ustanawiające europejski system morskich pojedynczych punktów kontaktowych i uchylające dyrektywę 2010/65/UE
(ostatnia zmiana: DUUEL. z 2023 r., Nr 33, poz. 24)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 100 ust. 2,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),
po konsultacji z Komitetem Regionów,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/65/UE (3) nałożono na państwa członkowskie obowiązek akceptacji dopełniania obowiązków sprawozdawczych drogą elektroniczną przez statki wchodzące do portów unijnych i wychodzące z tych portów oraz przekazywania tych informacji za pośrednictwem pojedynczego punktu kontaktowego w celu ułatwienia i usprawnienia transportu morskiego.
(2) Transport morski stanowi podstawę handlu i łączności w obrębie jednolitego rynku i poza nim. Aby ułatwić transport morski i jeszcze bardziej zmniejszyć obciążenie administracyjne dla przedsiębiorstw żeglugowych, należy jeszcze bardziej uprościć i zharmonizować procedury informowania związane z wypełnianiem obowiązków sprawozdawczych nałożonych na przedsiębiorstwa żeglugowe przez unijne akty prawne, międzynarodowe akty prawne i prawo krajowe państw członkowskich; procedury te powinny być także neutralne pod względem technicznym i promować zachowujące aktualność rozwiązania w zakresie sprawozdawczości.
(3) Zarówno Parlament Europejski, jak i Rada wielokrotnie wzywały do większej interoperacyjności i bardziej kompleksowych, przyjaznych dla użytkownika przepływów informacji i komunikacji, aby usprawnić funkcjonowanie rynku wewnętrznego i zaspokoić potrzeby obywateli i przedsiębiorstw.
(4) Głównym celem niniejszego rozporządzenia jest ustanowienie zharmonizowanych przepisów dotyczących dostarczania informacji wymaganych do zawinięcia do portu, w szczególności przez zapewnienie, aby takie same zbiory danych mogły być zgłaszane do każdego morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego w taki sam sposób. Niniejsze rozporządzenie ma również na celu ułatwienie przekazywania informacji między podmiotami zgłaszającymi, odpowiednimi organami, podmiotami świadczącymi usługi portowe w porcie zawinięcia i innymi państwami członkowskimi. Stosowanie niniejszego rozporządzenia nie powinno wpływać na ramy czasowe ani na istotę obowiązków sprawozdawczych, ani na późniejsze przechowywanie i przetwarzanie informacji na poziomie unijnym lub krajowym.
(5) Funkcjonujący w każdym państwie członkowskim morski krajowy pojedynczy punkt kontaktowy należy zachować jako podstawę neutralnego pod względem technologicznym i interoperacyjnego europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych. Morski krajowy pojedynczy punkt kontaktowy powinien stanowić kompleksowy punkt wejścia dla sprawozdawczości przewoźników morskich, służąc do gromadzenia danych od podmiotów zgłaszających i przesyłania danych do wszystkich istotnych właściwych organów oraz podmiotów świadczących usługi portowe.
(6) Aby zwiększyć wydajność morskich krajowych pojedynczych punktów kontaktowych i przygotować się na zmiany w przyszłości, powinna istnieć możliwość utrzymania lub ustanowienia nowych uzgodnień w państwach członkowskich w odniesieniu do używania morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego do celów przekazywania podobnych informacji w przypadku innych rodzajów transportu.
(7) Interfejsy front-end tych morskich krajowych pojedynczych punktów kontaktowych, które znajdują się po stronie podmiotów zgłaszających, należy zharmonizować na poziomie unijnym w celu ułatwienia sprawozdawczości oraz dalszego zmniejszenia obciążenia administracyjnego. Harmonizację należy osiągnąć dzięki zastosowaniu w każdym morskim krajowym pojedynczym punkcie kontaktowym opracowanego na poziomie unijnym wspólnego oprogramowania interfejsowego służącego do wymiany informacji pomiędzy systemami. Państwa członkowskie powinny być odpowiedzialne za integrację modułu interfejsu i zarządzanie nim oraz za regularną i terminową aktualizację oprogramowania, w przypadku gdy Komisja przedstawi jego nowe wersje. Komisja powinna opracować ten moduł i w razie potrzeby go aktualizować, ponieważ rozwój technologii cyfrowych charakteryzuje się dużym tempem i z tego względu rozwiązania technologiczne mogą się szybko dezaktualizować.
(8) Inne kanały sprawozdawczości zapewniane przez państwa członkowskie i instytucje świadczące usługi, takie jak Port Community Systems, mogą zostać utrzymane jako opcjonalne punkty wejścia dla sprawozdawczości i powinny móc działać jako instytucje świadczące usługi w zakresie danych.
(9) Aby nie nakładać nieproporcjonalnego obciążenia administracyjnego na nieposiadające dostępu do morza państwa członkowskie, które nie mają portów morskich, takie państwa członkowskie powinny zostać zwolnione z obowiązku opracowania, ustanowienia, prowadzenia i udostępniania morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego. Oznacza to, że dopóki korzystają one z tego zwolnienia, takie państwa członkowskie nie powinny być zobowiązane do wypełniania obowiązków związanych z opracowywaniem, ustanawianiem, prowadzeniem i udostępnianiem morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego.
(10) Częścią morskich krajowych pojedynczych punktów kontaktowych powinien być łatwy w użyciu, graficzny interfejs użytkownika mający wspólne funkcjonalności służący do ręcznego składania sprawozdań przez podmioty zgłaszające. Państwa członkowskie powinny oferować graficzny interfejs użytkownika do celów ręcznego wprowadzania danych przez podmioty zgłaszające również poprzez załadowywanie zharmonizowanych elektronicznych arkuszy kalkulacyjnych. Oprócz zapewniania wspólnych funkcjonalności Komisja i państwa członkowskie powinny koordynować starania w celu zapewnienia jak najbardziej zbliżonego doświadczenia użytkowników graficznego interfejsu użytkownika.
(11) Pojawiające się nowe technologie cyfrowe stwarzają coraz większe możliwości zwiększania wydajności sektora transportu morskiego i zmniejszenia obciążenia administracyjnego. Aby korzyści płynące z takich nowych technologii pojawiły się jak najszybciej, Komisja powinna posiadać uprawnienia do zmieniania za pomocą aktów wykonawczych specyfikacji technicznych, norm i procedur zharmonizowanego systemu sprawozdawczego. Powinno to pozostawiać uczestnikom rynku elastyczność w opracowywaniu nowych technologii cyfrowych, a nowe technologie należy również uwzględnić podczas przeglądu niniejszego rozporządzenia.
(12) Odpowiednie wsparcie i informacje w odniesieniu do procesów i wymogów technicznych związanych z korzystaniem z morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego należy zapewnić podmiotom zgłaszającym za pośrednictwem łatwo dostępnych i przyjaznych dla użytkownika krajowych stron internetowych spełniających wspólne normy dotyczące wyglądu i działania.
(13) Konwencja o ułatwieniu międzynarodowego obrotu morskiego (zwana dalej „konwencją FAL”) (4) stanowi, że organy publiczne muszą w każdym przypadku wymagać jedynie kluczowych informacji i ograniczyć liczbę pozycji do minimum. Jednak w celu zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi lokalne warunki mogą wymagać podania szczególnych informacji.
(14) W celu umożliwienia funkcjonowania europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych należy utworzyć kompleksowy zbiór danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych, który powinien obejmować wszystkie informacje, jakich organy krajowe lub operatorzy portu mogą wymagać do celów administracyjnych lub operacyjnych w momencie, gdy statek zawija do portu. Przy tworzeniu zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych Komisja powinna uwzględnić odpowiednie prace przeprowadzone na szczeblu międzynarodowym. Ponieważ zakres obowiązków sprawozdawczych jest różny w poszczególnych państwach członkowskich, morski krajowy pojedynczy punkt kontaktowy w danym państwie członkowskim należy skonstruować w taki sposób, aby przyjmował zbiór danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych bez potrzeby ich modyfikacji oraz by odrzucał wszelkie informacje, które nie są istotne dla tego państwa członkowskiego.
(15) W wyjątkowych okolicznościach państwo członkowskie powinno mieć możliwość zażądania dodatkowych elementów danych od podmiotów zgłaszających. Takie wyjątkowe okoliczności mogą wystąpić na przykład w sytuacji, gdy istnieje pilna potrzeba ochrony porządku publicznego i bezpieczeństwa wewnętrznego lub reakcji na poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi lub zwierząt lub dla środowiska. Pojęcie wyjątkowych okoliczności należy interpretować w sposób ścisły.
(16) Odpowiednie obowiązki sprawozdawcze określone w unijnych i międzynarodowych aktach prawnych należy wymienić w załączniku do niniejszego rozporządzenia. Te obowiązki sprawozdawcze powinny stanowić podstawę do utworzenia kompleksowego zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych. Załącznik powinien również zawierać odniesienia do odpowiednich kategorii obowiązków sprawozdawczych na szczeblu krajowym, a państwa członkowskie powinny mieć możliwość wezwania Komisji do zmiany zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych na podstawie obowiązków sprawozdawczych określonych w przepisach i wymogach krajowych. Unijne akty prawne, które zmieniają wymogi dotyczące zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych na podstawie obowiązku sprawozdawczego określonego w przepisach i wymogach krajowych, powinny zawierać wyraźne odniesienie do tych przepisów i wymogów krajowych.
(17) Za każdym razem, gdy informacje z morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego są przesyłane do właściwych organów, przekazywanie informacji na potrzeby wypełniania obowiązków i formalności sprawozdawczych przewidzianych w unijnych aktach prawnych wymienionych w załączniku powinno odbywać się zgodnie ze wspólnymi wymogami dotyczącymi danych oraz przy zachowaniu formatów i kodów danych i powinno zostać przeprowadzone za pośrednictwem systemów informatycznych określonych w tych przepisach, takich jak np. techniki elektronicznego przetwarzania danych, o których mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 (5).
(18) Podczas wdrażania niniejszego rozporządzenia należy uwzględnić systemy SafeSeaNet utworzone na poziomie krajowym i unijnym, które powinny nadal ułatwiać wymianę i przekazywanie informacji otrzymanych za pośrednictwem morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego między państwami członkowskimi zgodnie z dyrektywą 2002/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (6).
(19) Porty nie są miejscem docelowym przeznaczenia towarów. Sprawność zawinięcia statku do portu wpływa również na cały łańcuch logistyczny związany z transportem towarów i pasażerów do portów i z portów. Aby zapewnić interoperacyjność, multimodalność i sprawną integrację transportu morskiego z ogólnym łańcuchem logistycznym oraz aby ułatwić funkcjonowanie innych rodzajów transportu, morskie krajowe pojedyncze punkty kontaktowe powinny umożliwiać wymianę istotnych informacji dotyczących np. czasu wejścia i wyjścia, a także powinny posiadać opracowane podobne ramy dla innych rodzajów transportu.
(20) Aby poprawić wydajność transportu morskiego i ograniczyć powielanie informacji, które należy dostarczyć do celów operacyjnych w momencie, gdy statek zawija do portu, informacje przekazane przez podmiot zgłaszający w morskim krajowym pojedynczym punkcie kontaktowym należy udostępniać również pewnym innym podmiotom takim jak operatorzy portów lub terminali po uzyskaniu przez podmiot zgłaszający upoważnienia i z uwzględnieniem konieczności przestrzegania zasady poufności, newralgicznych kwestii handlowych oraz ograniczeń prawnych. Niniejsze rozporządzenie ma na celu poprawę przetwarzania danych zgodnie z zasadą jedno-razowości przy wypełnianiu obowiązków sprawozdawczych.
(21) Rozporządzenie (UE) nr 952/2013 stanowi, że towary, które są wprowadzane na obszar celny Unii, muszą być objęte przywozową deklaracją skróconą, którą należy złożyć organom celnym w formie elektronicznej. Ze względu na znaczenie informacji zawartych w przywozowej deklaracji skróconej dla zarządzania ryzykiem dla bezpieczeństwa i ryzykiem finansowym obecnie prowadzone są prace nad specjalnym systemem elektronicznym, który ma służyć do składania przywozowych deklaracji skróconych oraz zarządzania nimi na obszarze celnym Unii. W związku z tym nie będzie możliwości składania przywozowych deklaracji skróconych za pośrednictwem modułu zharmonizowanego interfejsu sprawozdawczości. Biorąc jednak pod uwagę fakt, że niektóre elementy danych przekazywanych za pośrednictwem przywozowej deklaracji skróconej potrzebne są również w celu dopełnienia innych celnych i morskich obowiązków sprawozdawczych w momencie, gdy statek zawija do portu Unii, należy zapewnić możliwość przetwarzania elementów danych związanych z przywozową deklaracją skróconą przez europejski system morskich pojedynczych punktów kontaktowych. Należy również przewidzieć możliwość wyszukiwania przez morski krajowy pojedynczy punkt kontaktowy stosownych informacji, które przekazano już za pośrednictwem przywozowej deklaracji skróconej.
(22) W celu pełnej harmonizacji wymogów sprawozdawczych celne, morskie i inne odpowiednie organy powinny współpracować na szczeblu zarówno krajowym, jak i unijnym. Krajowi koordynatorzy mający szczególne obowiązki powinni wzmocnić skuteczność tej współpracy i sprawne funkcjonowanie morskich krajowych pojedynczych punktów kontaktowych.
(23) Aby umożliwić ponowne wykorzystywanie informacji przekazanych za pośrednictwem morskich krajowych pojedynczych punktów kontaktowych i ułatwić składanie informacji przez podmioty zgłaszające, należy zapewnić wspólne bazy danych. Należy utworzyć bazę danych statków europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych zawierającą wykaz odniesień do danych dotyczących statków i zwolnień dotyczących sprawozdawczości, które mają wobec nich zastosowanie, zgłoszonych właściwemu morskiemu krajowemu pojedynczemu punktowi kontaktowemu. Aby ułatwić przekazywanie informacji przez podmioty zgłaszające, należy utworzyć wspólną bazę danych dotyczących lokalizacji zawierającą wykaz odniesień do kodów lokalizacji obejmujący kod lokalizacji Narodów Zjednoczonych obowiązujący w handlu i transporcie (UN/LOCODE), specjalne kody SafeSeaNet, jak również kody obiektów portowych zarejestrowane w Światowym Zintegrowanym Systemie Informacji Żeglugowej (GISIS) Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO). Ponadto należy utworzyć wspólną bazę danych dotyczących towarów niebezpiecznych uwzględniającą wykaz towarów niebezpiecznych i zanieczyszczających, które należy zgłosić w morskim krajowym pojedynczym punkcie kontaktowym zgodnie z dyrektywą 2002/59/WE oraz zgodnie z IMO FAL 7, uwzględniając stosowne elementy danych przewidziane w konwencjach i kodach IMO.
(24) Przetwarzanie danych osobowych przez właściwe organy w ramach niniejszego rozporządzenia powinno odbywać się zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (7). Przetwarzanie danych osobowych przez Komisję w ramach niniejszego rozporządzenia powinno odbywać się zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (8).
(25) Europejski system morskich pojedynczych punktów kontaktowych i morskie krajowe pojedyncze punkty kontaktowe nie mogą stwarzać żadnych innych podstaw do przetwarzania danych osobowych niż te, które są potrzebne do ich funkcjonowania, i nie powinny być wykorzystywane do przyznawania jakichkolwiek nowych praw dostępu do danych osobowych.
(26) Komisji należy przekazać uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez utworzenie i zmianę zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych i poprzez określenie definicji, kategorii i specyfikacji danych dotyczących elementów danych, a także w odniesieniu do zmiany załącznika i włączenia do niego obowiązków sprawozdawczych istniejących na szczeblu krajowym, jak również uwzględnienia wszelkich nowych obowiązków sprawozdawczych przyjętych w unijnych aktach prawnych. Komisja powinna zapewnić, aby przestrzegane były wspólne wymogi dotyczące danych, formaty i kody danych, które ustanowiono w unijnych i międzynarodowych aktach prawnych wymienionych w załączniku. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa (9). W szczególności, aby Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.
(27) Przy przygotowywaniu aktów delegowanych Komisja powinna zapewnić, aby eksperci z państw członkowskich i środowisko branżowe byli konsultowani w sposób przejrzysty i z dużym wyprzedzeniem.
(28) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (10).
(29) W szczególności należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze do określania specyfikacji funkcjonalnych i technicznych, mechanizmów kontroli jakości oraz procedur dotyczących wdrażania, utrzymywania i wykorzystywania modułu zharmonizowanego interfejsu i powiązanych zharmonizowanych elementów morskich krajowych pojedynczych punktów kontaktowych. Należy też powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze do określania specyfikacji technicznych, norm i procedur dotyczących wspólnych usług świadczonych w ramach europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych.
(30) Podstawę niniejszego rozporządzenia powinno stanowić rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 (11), w którym określono warunki uznawania przez państwa członkowskie określonych środków identyfikacji elektronicznej osób fizycznych i prawnych, objętych notyfikowanym systemem identyfikacji elektronicznej innego państwa członkowskiego. Rozporządzenie (UE) nr 910/2014 określa warunki, jakie muszą spełnić użytkownicy, by móc korzystać ze środków elektronicznej identyfikacji i uwierzytelnienia na potrzeby uzyskania dostępu do internetowych usług publicznych w sytuacjach transgranicznych.
(31) Komisja powinna przeprowadzić ocenę niniejszego rozporządzenia. Należy gromadzić informacje na użytek tej oceny oraz aby umożliwić przeprowadzenie analizy wykonania niniejszego rozporządzenia w stosunku do jego celów. Komisja powinna również ocenić, między innymi, wartość dodaną utworzenia scentralizowanego i zharmonizowanego europejskiego systemu sprawozdawczości, takiego jak centralny interfejs sprawozdawczości.
(32) Należy zatem uchylić dyrektywę 2010/65/UE ze skutkiem od daty rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia.
(33) Zgodnie z art. 28 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych (12),
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
ROZDZIAŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
Artykuł 1
Przedmiot i zakres stosowania
Niniejszym rozporządzeniem ustanawia się ramy neutralnego pod względem technologicznym i interoperacyjnego europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych ze zharmonizowanymi interfejsami, aby ułatwić elektroniczne przekazywanie informacji w związku ze spełnianiem obowiązków sprawozdawczych dotyczących statków wchodzących do unijnych portów, przebywających w tych portach i z nich wychodzących.
Artykuł 2
Definicje
Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:
1) „europejski system morskich pojedynczych punktów kontaktowych” oznacza prawne i techniczne ramy elektronicznego przekazywania informacji w związku z obowiązkami sprawozdawczymi związanymi z zawinięciem do portu na terenie Unii, które to ramy składają się z sieci morskich krajowych pojedynczych punktów kontaktowych ze zharmonizowanymi interfejsami sprawozdawczości i obejmują wymianę danych za pośrednictwem SafeSeaNet i innych odpowiednich systemów, a także wspólne usługi w zakresie rejestru użytkowników i zarządzania dostępem, adresowania, identyfikacji statków, kody lokalizacji oraz informacje o towarach niebezpiecznych i zanieczyszczających oraz o zdrowiu;
2) „statek” oznacza statek morski lub morską jednostkę pływającą działającą w środowisku morskim podlegające konkretnemu obowiązkowi sprawozdawczemu wymienionemu w załączniku;
3) „morski krajowy pojedynczy punkt kontaktowy” oznacza ustanowioną i prowadzoną na szczeblu krajowym platformę techniczną służącą elektronicznemu otrzymywaniu, wymianie i przekazywaniu informacji w celu wypełnienia obowiązków sprawozdawczych, która obejmuje zgodne z powszechną definicją zarządzanie prawami dostępu, moduł zharmonizowanego interfejsu sprawozdawczości i graficzny interfejs użytkownika do celów komunikacji z podmiotami zgłaszającymi, a także powiązania z odpowiednimi systemami i bazami danych organów na szczeblu krajowym i unijnym, która to platforma umożliwia przekazywanie podmiotom zgłaszającym wiadomości lub potwierdzeń obejmujących najszerszy zakres decyzji podejmowanych przez wszystkie uczestniczące odpowiednie organy i która może również w stosownych przypadkach pozwalać na łączenie z innymi metodami sprawozdawczymi;
4) „moduł zharmonizowanego interfejsu sprawozdawczości” oznacza element oprogramowania pośredniczącego w morskim krajowym pojedynczym punkcie kontaktowym, za pośrednictwem którego można wymieniać informacje między systemem informacyjnym, z którego korzysta podmiot zgłaszający, a odpowiednim morskim krajowym pojedynczym punktem kontaktowym;
5) „obowiązek sprawozdawczy” oznacza informacje wymagane na podstawie wymienionych w załączniku unijnych i międzynarodowych aktów prawnych, jak również na podstawie przepisów i wymogów krajowych, do których odniesiono się w załączniku, które to informacje należy przedstawić w związku z zawinięciem do portu;
6) „zawinięcie do portu” oznacza wejście statku do portu morskiego w państwie członkowskim, postój statku w tym porcie i wyjście statku z niego;
7) „element danych” oznacza najmniejszą jednostkę informacji, która posiada odrębną definicję i precyzyjne techniczne cechy charakterystyczne, takie jak format, długość i rodzaj znaków;
8) „zbiór danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych” oznacza kompletny wykaz elementów danych wynikający z obowiązków sprawozdawczych;
9) „graficzny interfejs użytkownika” oznacza interfejs internetowy służący do dwukierunkowego internetowego przesyłania do morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego danych wprowadzanych przez użytkowników do systemu umożliwiający podmiotom zgłaszającym ręczne wprowadzanie danych, między innymi za pomocą zharmonizowanych cyfrowych arkuszy kalkulacyjnych i funkcji, które umożliwiają pobieranie elementów danych sprawozdawczych z tych arkuszy kalkulacyjnych, a także obejmujący wspólne funkcjonalności i elementy, które zapewniają podmiotom zgłaszającym wspólny sposób nawigacji i załadowywania danych;
10) „wspólna usługa adresowania” oznacza dodatkową dobrowolną usługę dla podmiotów zgłaszających do celów nawiązania bezpośrednich międzysystemowych połączeń do przesyłu danych między systemem podmiotu zgłaszającego a modułem zharmonizowanego interfejsu sprawozdawczości odpowiedniego morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego;
11) „podmiot zgłaszający” oznacza osobę fizyczną lub prawną, która podlega obowiązkom sprawozdawczym, lub należycie upoważnioną osobę fizyczną lub prawną działającą w imieniu tej osoby w zakresie odpowiedniego obowiązku sprawozdawczego;
12) „organy celne” oznaczają organy zdefiniowane w art. 5 pkt 1 rozporządzenia (UE) nr 952/2013;
13) „instytucja świadcząca usługi w zakresie danych” oznacza osobę fizyczną lub prawną, która świadczy usługi w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnych na rzecz podmiotu zgłaszającego w związku z obowiązkami sprawozdawczymi;
14) „elektroniczna transmisja informacji” oznacza proces przekazywania informacji zakodowanych cyfrowo w ustruktu-ryzowanym edytowalnym formacie, który można bezpośrednio wykorzystywać do przechowywania i przetwarzania danych za pomocą komputerów;
15) „podmiot świadczący usługi portowe” oznacza osobę fizyczną lub prawną świadczącą jedną lub więcej kategorii usług portowych wymienionych w art. 1 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/352 (13).
ROZDZIAŁ II
ZBIÓR DANYCH EUROPEJSKIEGO SYSTEMU MORSKICH POJEDYNCZYCH PUNKTÓW KONTAKTOWYCH
Artykuł 3
Utworzenie zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych
1. Komisja tworzy i zmienia zbiór danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu.
2. Do dnia 15 lutego 2020 r. państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich obowiązkach sprawozdawczych wynikających z przepisów i wymogów krajowych, a także o elementach danych, które mają zostać włączone do zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych. Państwa członkowskie precyzyjnie wskazują te elementy danych.
3. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 23, w celu zmiany załącznika do niniejszego rozporządzenia na potrzeby wprowadzenia, usunięcia lub dostosowania odniesień do przepisów lub wymogów krajowych lub do unijnych lub międzynarodowych aktów prawnych oraz w celu utworzenia i zmiany zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych.
Pierwszy taki akt delegowany przyjmuje się w terminie do 15 sierpnia 2021 r.
Jak określono w art. 4, państwo członkowskie może wezwać Komisję do wprowadzenia lub zmiany elementów danych do zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych zgodnie z obowiązkami sprawozdawczymi określonymi w przepisach i wymogach krajowych. Oceniając, czy elementy danych mają być włączone do zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych Komisja uwzględnia kwestie bezpieczeństwa, a także zasady konwencji FAL, mianowicie zasadę wymagania zgłaszania jedynie kluczowych informacji i ograniczenia liczby pozycji do minimum.
W terminie trzech miesięcy od otrzymania wniosku Komisja podejmuje decyzję, czy wprowadzić elementy danych do zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych. Komisja uzasadnia tę decyzję.
Akt delegowany, który wprowadza element danych do zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych lub zmienia element danych w tym zbiorze, zawiera wyraźne odniesienie do przepisów i wymogów krajowych, o których mowa w akapicie trzecim.
W przypadku gdy Komisja postanawia nie wprowadzać żądanego elementu danych, podaje uzasadnione powody swojej odmowy wraz z odniesieniem do bezpieczeństwa żeglugi oraz zasad konwencji FAL.
Artykuł 4
Zmiany zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych
1. Państwo członkowskie, które zamierza zmienić obowiązek sprawozdawczy wynikający z jego przepisów i wymogów krajowych, który obejmowałby dostarczanie innych informacji niż uwzględnione w zbiorze danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych, natychmiast zgłasza swój zamiar Komisji. Państwo członkowskie precyzyjnie określa w tym zgłoszeniu informacje, których nie uwzględniono w zbiorze danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych, i wskazuje przewidywany okres, w jakim ma być stosowany dany obowiązek sprawozdawczy.
2. Państwo członkowskie nie wprowadza nowych obowiązków sprawozdawczych, chyba że takie wprowadzenie zostało zatwierdzone przez Komisję w drodze procedury określonej w art. 3 i odpowiednie informacje zostały włączone do zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych i zastosowane w zharmonizowanych interfejsach sprawozdawczości.
3. Komisja ocenia konieczność zmiany zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych zgodnie z art. 3 ust. 3. Zmiany zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych wprowadza się, z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków, tylko raz w roku.
4. W wyjątkowych okolicznościach państwo członkowskie może przez okres krótszy niż trzy miesiące bez zgody Komisji żądać od podmiotów zgłaszających dodatkowych elementów danych. Państwo członkowskie bezzwłocznie informuje Komisję o tych elementach danych. Komisja może zezwolić państwu członkowskiemu na kontynuowanie żądania dodatkowych elementów danych przez dwa kolejne okresy trzech miesięcy, jeżeli wyjątkowe okoliczności nadal się utrzymują.
Nie później niż miesiąc przed końcem ostatniego okresu trzech miesięcy, o którym mowa w akapicie pierwszym, państwo członkowskie może zwrócić się do Komisji, aby dodatkowe elementy danych stały się częścią zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych zgodnie z art. 3 ust. 3. Dane państwo członkowskie może nadal żądać od podmiotów zgłaszających dodatkowych elementów danych do czasu podjęcia decyzji przez Komisję i, w przypadku decyzji pozytywnej, do czasu wdrożenia zmienionego zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych.
ROZDZIAŁ III
UDZIELANIE INFORMACJI
Artykuł 5
Morski krajowy pojedynczy punkt kontaktowy
1. Każde państwo członkowskie ustanawia morski krajowy pojedynczy punkt kontaktowy, przez który, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i bez uszczerbku dla art. 7 i 11, wszystkie informacje niezbędne do spełnienia obowiązków sprawozdawczych przedstawia się jednokrotnie za pośrednictwem zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych, przy zachowaniu zgodności z tym systemem, przy użyciu modułu zharmonizowanego interfejsu sprawozdawczości i graficznego interfejsu użytkownika określonych w art. 6 oraz, w stosownych przypadkach, innych metod sprawozdawczych określonych w art. 7, na potrzeby udostępniania tych informacji właściwym organom państw członkowskich w zakresie niezbędnym, aby umożliwić tym organom pełnienie ich odpowiednich funkcji.
Państwa członkowskie są odpowiedzialne za funkcjonowanie morskich krajowych pojedynczych punktów kontaktowych.
Państwa członkowskie mogą wspólnie ustanowić morski pojedynczy punkt kontaktowy z jednym lub większą liczbą innych państw członkowskich. Te państwa członkowskie wyznaczają ten morski pojedynczy punkt kontaktowy jako ich morski krajowy pojedynczy punkt kontaktowy i pozostają odpowiedzialne za jego działanie zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
2. Państwa członkowskie, które nie mają portów morskich, są zwolnione z obowiązku opracowania, ustanowienia, prowadzenia i udostępniania morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego określonego w ust. 1.
3. Państwa członkowskie zapewniają:
a) kompatybilność morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego z modułem zharmonizowanego interfejsu sprawozdawczości oraz zgodność graficznego interfejsu użytkownika swojego morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego ze wspólnymi funkcjonalnościami zgodnie z art. 6 ust. 2;
b) terminową integrację zharmonizowanych interfejsów sprawozdawczości zgodnie z terminami wdrażania określonymi w akcie wykonawczym, o którym mowa w art. 6, i wszelkimi późniejszymi aktualizacjami zgodnie z terminami uzgodnionymi w wieloletnim planie wdrażania;
c) połączenie z odpowiednimi systemami właściwych organów, aby umożliwić przekazywanie danych, które mają być zgłaszane tym organom, za pośrednictwem morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego oraz do tych systemów, zgodnie z unijnymi aktami prawnymi oraz przepisami i wymogami krajowymi oraz zgodnie ze specyfikacjami technicznymi tych systemów;
d) przygotowanie zespołu wsparcia w ciągu pierwszych 12 miesięcy od dnia 15 sierpnia 2025 r. i strony internetowej pomocy technicznej dla swojego morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego z jasnymi instrukcjami w języku urzędowym lub językach urzędowych danego państwa członkowskiego i, w stosownych przypadkach, w języku, który jest używany na forum międzynarodowym;
e) odpowiednie i niezbędne szkolenia dla pracowników bezpośrednio zaangażowanych w działanie morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego.
4. Państwa członkowskie zapewniają, aby wymagane informacje dotarły do organów odpowiedzialnych za stosowanie przedmiotowych przepisów oraz aby ich zakres był ograniczony do potrzeb poszczególnych organów. Państwa członkowskie zapewniają przy tym przestrzeganie wymogów prawnych dotyczących przekazywania informacji określonych w unijnych aktach prawnych wymienionych w załączniku i, w stosownych przypadkach, wykorzystanie technik elektronicznego przetwarzania danych, o których mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 952/2013. Państwa członkowskie zapewniają również interoperacyjność z systemami informacyjnymi, z których korzystają te organy.
5. Morski krajowy pojedynczy punkt kontaktowy zapewnia podmiotom zgłaszającym techniczną możliwość udostępniania, odrębnie, podmiotom świadczącym usługi portowe w porcie przeznaczenia podzbioru elementów danych określonego z góry na szczeblu krajowym.
6. Jeżeli państwo członkowskie nie wymaga wszystkich elementów zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych w celu wypełnienia obowiązków sprawozdawczych, morski krajowy pojedynczy punkt kontaktowy akceptuje zgłoszenia, których zawartość ogranicza się do elementów danych wymaganych przez to państwo członkowskie. Morski krajowy pojedynczy punkt kontaktowy akceptuje również składane przez podmioty zgłaszające zgłoszenia, które zawierają dodatkowe elementy ze zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych, nie musi jednak przetwarzać i przechowywać tych dodatkowych elementów.
7. Państwa członkowskie przechowują informacje zgłoszone ich odpowiednim morskim krajowym pojedynczym punktom kontaktowym jedynie przez czas konieczny do zapewnienia spełnienia wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu oraz do zapewnienia zgodności z unijnymi, międzynarodowymi i krajowymi aktami prawnymi wymienionymi w załączniku. Po upływie tego czasu państwa członkowskie natychmiast usuwają takie informacje.
8. Państwa członkowskie upubliczniają szacowane i faktyczne godziny wejścia i wyjścia statków w elektronicznym formacie zharmonizowanym na poziomie unijnym na podstawie danych przekazanych przez podmioty zgłaszające morskiemu krajowemu punktowi kontaktowemu. Obowiązek ten nie ma zastosowania do statków przewożących wrażliwe ładunki, w przypadku gdy publikacja takich informacji przez morski krajowy pojedynczy punkt kontaktowy mogłoby stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa.
9. Morskie krajowe pojedyncze punkty kontaktowe posiadają jednolite adresy internetowe.
10. Komisja przyjmuje akty wykonawcze określające zharmonizowaną strukturę strony wsparcia technicznego, o której mowa w ust. 3 lit. d), specyfikacje techniczne dotyczące upubliczniania godzin wejścia i wyjścia statków, o którym mowa w ust. 8, i jednolity format adresów internetowych, o którym mowa w ust. 9. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 24 ust. 2.
Pierwszy taki akt wykonawczy zostanie przyjęty do dnia 15 sierpnia 2021 r.
Artykuł 6
Zharmonizowane interfejsy sprawozdawczości
1. Komisja, w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi, przyjmuje akty wykonawcze określające specyfikacje funkcjonalne i techniczne modułu zharmonizowanego interfejsu sprawozdawczości dla morskich krajowych pojedynczych punktów kontaktowych. Specyfikacje funkcjonalne i techniczne mają na celu ułatwienie interoperacyjności różnych technologii i systemów sprawozdawczości przeznaczonych dla użytkowników.
Pierwszy taki akt wykonawczy zostanie przyjęty do dnia 15 sierpnia 2021 r.
2. Do dnia 15 sierpnia 2022 r. Komisja, w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi, opracuje, a następnie będzie aktualizowała moduł zharmonizowanego interfejsu sprawozdawczości dla morskich krajowych pojedynczych punktów kontaktowych zgodnie ze specyfikacjami, o których mowa w ust. 1 i 5 niniejszego artykułu.
3. Komisja przekazuje państwom członkowskim moduł zharmonizowanego interfejsu sprawozdawczości i wszystkie istotne informacje do celów włączenia do ich morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego.
4. Komisja przyjmuje akty wykonawcze określające wspólne funkcjonalności graficznego interfejsu użytkownika i wzory zharmonizowanego cyfrowego arkusza kalkulacyjnego, o którym mowa w art. 2 pkt 9.
Pierwszy taki akt wykonawczy zostanie przyjęty do dnia 15 sierpnia 2021 r.
5. Komisja przyjmuje akty wykonawcze zmieniające specyfikacje techniczne, normy i procedury, aby zapewnić otwartość zharmonizowanych interfejsów na przyszłe technologie.
6. Akty wykonawcze, o których mowa w niniejszym artykule, przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 24 ust. 2.
Artykuł 7
Inne metody sprawozdawcze
1. Państwa członkowskie zezwalają podmiotom zgłaszającym na dostarczanie, na zasadzie dobrowolności, informacji morskiemu krajowemu pojedynczemu punktowi kontaktowemu za pośrednictwem instytucji świadczących usługi w zakresie danych, które spełniają wymogi modułu zharmonizowanego interfejsu sprawozdawczości.
2. Państwa członkowskie mogą umożliwić podmiotom zgłaszającym dostarczanie informacji za pośrednictwem innych kanałów sprawozdawczych, pod warunkiem że podmioty zgłaszające mogą korzystać z tych kanałów w sposób dobrowolny. W takich przypadkach państwa członkowskie zapewniają, aby te inne kanały udostępniały stosowne informacje morskiemu krajowemu pojedynczemu punktowi kontaktowemu.
3. Państwa członkowskie mogą stosować alternatywne metody dostarczania informacji w przypadku tymczasowej awarii któregokolwiek z systemów elektronicznych, o których mowa w art. 5 i 6 i w art. 12–17.
Artykuł 8
Zasada jednorazowości
1. Bez uszczerbku dla art. 11 ust. 1 i o ile prawo Unii nie wymaga inaczej, państwa członkowskie zapewniają, aby podmiot zgłaszający był wzywany do dostarczenia informacji na podstawie niniejszego rozporządzenia tylko jeden raz dla danego zawinięcia do portu i aby stosowne elementy danych ze zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych były udostępnione i wykorzystane ponownie zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu.
2. Komisja zapewnia, aby informacje identyfikacyjne, dane i zwolnienia dotyczące statku dostarczone za pośrednictwem morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego były rejestrowane w bazie danych dotyczących statków europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych, o której mowa w art. 14, oraz aby były udostępniane na potrzeby każdego kolejnego zawinięcia do portu na terenie Unii.
3. Państwa członkowskie zapewniają, aby elementy danych ze zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych przekazane w momencie wyjścia z portu na terenie Unii były udostępniane podmiotowi zgłaszającemu na potrzeby spełnienia obowiązków sprawozdawczych w momencie wejścia do następnego portu w Unii, pod warunkiem że dany statek nie zawinął w trakcie tej podróży do portu poza Unią. Niniejszego ustępu nie stosuje się w odniesieniu do informacji otrzymanych na podstawie rozporządzenia (UE) nr 952/2013, chyba że w tym rozporządzeniu przewidziano możliwość udostępnienia takich informacji w takim celu.
4. Wszelkie odpowiednie elementy danych ze zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych otrzymane zgodnie z niniejszym rozporządzeniem są udostępniane innym morskim krajowym pojedynczym punktom kontaktowym za pośrednictwem SafeSeaNet.
5. Komisja przyjmuje akty wykonawcze określające wykaz odpowiednich elementów danych, o których mowa w ust. 3 i 4 niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 24 ust. 2.
Artykuł 9
Odpowiedzialność za przekazane informacje
Podmiot zgłaszający jest odpowiedzialny za zapewnienie złożenia elementów danych zgodnie z obowiązującymi wymogami prawnymi i technicznymi. Podmiot zgłaszający pozostaje odpowiedzialny za dane i za aktualizację wszelkich informacji, które uległy zmianie po ich złożeniu w morskim krajowym pojedynczym punkcie kontaktowym.
Artykuł 10
Ochrona danych i poufność
1. Przetwarzanie danych osobowych przez właściwe organy w ramach niniejszego rozporządzenia musi odbywać się zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679.
2. Przetwarzanie danych osobowych przez Komisję w ramach niniejszego rozporządzenia musi być zgodne z rozporządzeniem (UE) 2018/1725.
3. Zgodnie z mającym zastosowanie prawem Unii lub prawem krajowym państwa członkowskie i Komisja podejmują niezbędne działania w celu zapewnienia poufności informacji handlowych i innych szczególnie chronionych informacji przekazywanych na podstawie niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 11
Dodatkowe przepisy w odniesieniu do ceł
1. Niniejsze rozporządzenie nie uniemożliwia wymiany informacji między organami celnymi i państwami członkowskimi lub między organami celnymi i podmiotami gospodarczymi wykorzystującymi techniki elektronicznego przetwarzania danych, o których mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 952/2013.
2. Odpowiednie informacje zawarte w przywozowej deklaracji skróconej, o której mowa w art. 127 rozporządzenia (UE) nr 952/2013, są – w przypadku zgodności z unijnym prawem celnym – udostępniane morskiemu krajowemu pojedynczemu punktowi kontaktowemu w celach pomocniczych oraz, w stosownych przypadkach, ponownie wykorzystywane do wypełniania innych obowiązków sprawozdawczych wymienionych w załączniku.
3. Komisja przyjmuje akty wykonawcze określające wykaz istotnych informacji, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 24 ust. 2.
Pierwszy taki akt wykonawczy zostanie przyjęty do dnia 15 sierpnia 2021 r.
ROZDZIAŁ IV
WSPÓLNE USŁUGI
Artykuł 12
System rejestru użytkowników i zarządzania dostępem europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych
1. Komisja ustanawia wspólny system rejestru użytkowników i zarządzania dostępem i zapewnia jego dostępność dla podmiotów zgłaszających i instytucji świadczących usługi w zakresie danych, korzystających z morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego, jak również dla krajowych organów posiadających dostęp do morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego, w przypadkach gdy wymagane jest uwierzytelnienie. W tym wspólnym systemie rejestru użytkowników i zarządzania dostępem przewiduje się jedną rejestrację użytkownika za pomocą istniejącego unijnego rejestru uznanego na szczeblu Unii, ze skoordynowanym zarządzaniem użytkownikami i monitorowaniem użytkowników na szczeblu unijnym.
2. Każde państwo członkowskie wyznacza krajowy organ odpowiedzialny za identyfikację i rejestrację nowych użytkowników oraz za modyfikację i zamykanie istniejących kont za pomocą systemu, o którym mowa w ust. 1.
3. Na potrzeby dostępu do morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego w różnych państwach członkowskich uznaje się, że podmiot zgłaszający lub instytucja świadcząca usługi w zakresie danych, zarejestrowani w systemie rejestru użytkowników i zarządzania dostępem europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych, są zarejestrowani w morskim krajowym pojedynczym punkcie kontaktowym we wszystkich państwach członkowskich i działają w ramach praw dostępu przyznanych przez każde państwo członkowskie zgodnie z przepisami krajowymi.
4. Komisja przyjmuje akty wykonawcze określające specyfikacje techniczne, normy i procedury potrzebne do ustanowienia wspólnego systemu rejestru użytkowników i zarządzania dostępem, o którym mowa w ust. 1, w tym funkcjonalności, o których mowa w ust. 2. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 24 ust. 2.
Pierwszy taki akt wykonawczy zostanie przyjęty do dnia 15 sierpnia 2021 r.
Artykuł 13
Wspólna usługa adresowania
1. W ścisłej współpracy z państwami członkowskimi Komisja opracuje dodatkową dobrowolną wspólną usługę adresowania pod warunkiem pełnego wdrożenia modułu zharmonizowanego interfejsu sprawozdawczości zgodnie z art. 6.
2. W ścisłej współpracy z państwami członkowskimi Komisja przyjmuje akty wykonawcze określające specyfikacje funkcjonalne i techniczne, mechanizmy kontroli jakości oraz procedury dotyczące wdrażania, utrzymywania i wykorzystywania wspólnej usługi adresowania. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 24 ust. 2.
Pierwszy taki akt wykonawczy zostanie przyjęty do dnia 15 sierpnia 2024 r.
Artykuł 14
Baza danych dotyczących statków europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych
1. Zgodnie z art. 8 ust. 2 Komisja ustanawia bazę danych dotyczących statków europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych, zawierającą wykaz informacji identyfikacyjnych i danych dotyczących statków, jak również zapis zwolnień statków z wymogów dotyczących sprawozdawczości.
2. Państwa członkowskie zapewniają dostarczenie danych, o których mowa w ust. 1, do bazy danych dotyczących statków europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych na podstawie danych przekazanych do morskich krajowych pojedynczych punktów kontaktowych przez podmioty zgłaszające.
3. Komisja zapewnia morskim krajowym pojedynczym punktom kontaktowym dostęp do bazy danych dotyczących statków w celu usprawnienia sprawozdawczości statków.
4. Komisja przyjmuje akty wykonawcze określające specyfikacje techniczne, normy i procedury na potrzeby utworzenia bazy danych, o której mowa w ust. 1, w odniesieniu do gromadzenia, przechowywania, aktualizacji i dostarczania informacji i danych identyfikacyjnych dotyczących statków, a także zapisów zwolnień statków z wymogów dotyczących sprawozdawczości. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 24 ust. 2.
Pierwszy taki akt wykonawczy zostanie przyjęty do dnia 15 sierpnia 2021 r.
Artykuł 15
Wspólna baza danych dotyczących lokalizacji
1. Komisja tworzy wspólną bazę danych dotyczących lokalizacji, zawierającą wykaz odniesień do kodów lokalizacji (14) oraz kodów obiektów portowych zarejestrowanych w bazie danych GISIS Międzynarodowej Organizacji Morskiej.
2. Komisja zapewnia morskim krajowym pojedynczym punktom kontaktowym dostęp do bazy danych dotyczących lokalizacji w celu usprawnienia sprawozdawczości statków.
3. Państwa członkowskie udostępniają informacje zawarte w bazie lokalizacji na szczeblu krajowym za pośrednictwem morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego.
4. Komisja przyjmuje, akty wykonawcze określające specyfikacje techniczne, normy i procedury na potrzeby utworzenia wspólnej bazy lokalizacji, o której mowa w ust. 1, w odniesieniu do gromadzenia, przechowywania, aktualizacji i udostępniania danych statków i zwolnień, które mają wobec nich zastosowanie. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 24 ust. 2.
Pierwszy taki akt wykonawczy zostanie przyjęty do dnia 15 sierpnia 2021 r.
Artykuł 16
Wspólna baza danych dotyczących towarów niebezpiecznych
1. Komisja tworzy wspólną bazę danych dotyczących towarów niebezpiecznych, zawierającą wykaz towarów niebezpiecznych i zanieczyszczających, które muszą być zgłaszane zgodnie z dyrektywą 2002/59/WE oraz zgodnie z IMO FAL 7, uwzględniając stosowne elementy danych przewidziane w konwencjach i kodeksach IMO.
2. Komisja zapewnia morskim krajowym pojedynczym punktom kontaktowym dostęp do bazy danych dotyczących towarów niebezpiecznych w celu usprawnienia sprawozdawczości statków.
3. Przedmiotowa baza danych jest powiązana z odpowiednimi pozycjami w bazie danych MAR-CIS, opracowanej przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Morskiego (EMSA), dotyczącymi informacji na temat zagrożeń i ryzyka związanych z towarami niebezpiecznymi i zanieczyszczającymi.
4. W trakcie procesu sprawozdawczego prowadzonego za pośrednictwem morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego bazę danych wykorzystuje się zarówno jako narzędzie odniesienia, jak i weryfikacji, na poziomie krajowym i unijnym.
5. Państwa członkowskie udostępniają informacje zawarte we wspólnej bazie danych dotyczących towarów niebezpiecznych na szczeblu krajowym za pośrednictwem morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego.
6. Komisja przyjmuje akty wykonawcze określające specyfikacje techniczne, normy i procedury na potrzeby utworzenia wspólnej bazy danych dotyczących towarów niebezpiecznych, o której mowa w ust. 1, w odniesieniu do gromadzenia, przechowywania i udostępniania informacji dotyczących materiałów niebezpiecznych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 24 ust. 2.
Pierwszy taki akt wykonawczy zostanie przyjęty do dnia 15 sierpnia 2021 r.
Artykuł 17
Wspólna baza danych dotyczących bezpieczeństwa i higieny na statkach
1. Komisja udostępnia wspólną bazę danych dotyczących bezpieczeństwa i higieny na statkach, która jest w stanie otrzymywać i przechowywać dane odnoszące się do morskich deklaracji o stanie zdrowia na mocy art. 37 Międzynarodowych przepisów zdrowotnych 2005 (IHR). W tej bazie danych nie przechowuje się danych osobowych dotyczących osób chorych na pokładach statków.
Właściwe organy sanitarne państw członkowskich mają dostęp do bazy danych do celów otrzymywania i wymiany danych.
2. Państwa członkowskie korzystające z bazy danych dotyczących bezpieczeństwa i higieny na statkach powiadamiają Komisję o ich krajowym organie odpowiedzialnym za zarządzanie użytkownikami w odniesieniu do tej bazy danych, w tym rejestracją nowych użytkowników, a także modyfikacją i zamykaniem kont.
3. Komisja przyjmuje akty wykonawcze określające specyfikacje techniczne, normy i procedury potrzebne do ustanowienia bazy danych, o której mowa w ust. 1. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 24 ust. 2.
ROZDZIAŁ V
KOORDYNACJA DZIAŁAŃ DOTYCZĄCYCH EUROPEJSKIEGO SYSTEMU MORSKICH POJEDYNCZYCH PUNKTÓW KONTAKTOWYCH
Artykuł 18
Koordynatorzy krajowi
Każde państwo członkowskie wyznacza krajowy właściwy organ z wyraźnym mandatem prawnym do pełnienia roli krajowego koordynatora europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych. Krajowy koordynator:
a) pełni rolę krajowego punktu kontaktowego dla użytkowników i Komisji we wszystkich kwestiach związanych z wdrażaniem niniejszego rozporządzenia;
b) koordynuje stosowanie niniejszego rozporządzenia przez właściwe organy krajowe danego państwa członkowskiego oraz współpracę tych organów;
c) koordynuje działania mające na celu zapewnienie przesyłania danych i połączenia z odpowiednimi systemami właściwych organów, o czym mowa w art. 5 ust. 3 lit. c).
Artykuł 19
Wieloletni plan wdrażania
W celu ułatwienia terminowego wdrożenia niniejszego rozporządzenia i w celu zapewnienia mechanizmów kontroli jakości oraz procedur dotyczących wdrażania, utrzymywania i aktualizacji modułu zharmonizowanego interfejsu i powiązanych zharmonizowanych elementów europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych Komisja, po przeprowadzeniu stosownych konsultacji z ekspertami z państw członkowskich, przyjmuje i koryguje corocznie wieloletni plan wdrażania, który obejmuje:
a) plan dotyczący przewidzianego na najbliższe 18 miesięcy opracowania i aktualizacji zharmonizowanych interfejsów sprawozdawczości i powiązanych zharmonizowanych elementów europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych;
b) przedstawienie do dnia 15 sierpnia 2024 r. planu rozwoju wspólnej usługi adresowania;
c) orientacyjne terminy konsultacji z odpowiednimi zainteresowanymi stronami;
d) orientacyjne terminy dla państw członkowskich dotyczące późniejszej integracji zharmonizowanych interfejsów sprawozdawczości z morskimi krajowymi pojedynczymi punktami kontaktowymi;
e) orientacyjne terminy opracowania przez Komisję wspólnej usługi adresowania w następstwie wdrożenia modułu zharmonizowanego interfejsu sprawozdawczości;
f) okresy próbne służące sprawdzeniu przez państwa członkowskie i podmioty zgłaszające połączenia z wszelkimi nowymi wersjami zharmonizowanych interfejsów sprawozdawczości;
g) okresy próbne wspólnej usługi adresowania;
h) orientacyjne terminy wycofywania starszych wersji zharmonizowanych interfejsów sprawozdawczości przez państwa członkowskie i podmioty zgłaszające.
ROZDZIAŁ VI
PRZEPISY KOŃCOWE
Artykuł 20
Koszty
Z budżetu ogólnego Unii Europejskiej pokrywa się koszty:
a) opracowania i utrzymania przez Komisję i EMSA narzędzi ICT wspomagających wdrażanie niniejszego rozporządzenia na poziomie unijnym;
b) promowania europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych na szczeblu unijnym, w tym wśród odpowiednich zainteresowanych stron, i na szczeblu odpowiednich organizacji międzynarodowych.
Artykuł 21
Współpraca z innymi systemami lub usługami ułatwiania handlu i transportu
W przypadku utworzenia na mocy innych unijnych aktów prawnych systemów lub usług ułatwiania handlu i transportu, Komisja koordynuje działania związane z tymi systemami lub usługami w celu uzyskania synergii i uniknięcia powielania działań.
Artykuł 22
Przegląd i sprawozdanie
Państwa członkowskie monitorują stosowanie europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych i przekazują swoje ustalenia Komisji. Sprawozdanie obejmuje następujące wskaźniki:
a) używanie modułu zharmonizowanego interfejsu sprawozdawczości;
b) używanie graficznego interfejsu użytkownika;
c) używanie innych metod sprawozdawczych, o których mowa w art. 7.
Państwa członkowskie przedkładają to sprawozdanie Komisji co rok przy użyciu wzoru, który ma przedstawić Komisja.
Do dnia 15 sierpnia 2027 r. Komisja przeprowadzi przegląd stosowania niniejszego rozporządzenia i przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie oceniające funkcjonowanie europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych, opierając się na zgromadzonych danych i statystykach. Sprawozdanie oceniające zawiera, w stosownych przypadkach, analizę nowo powstających technologii, które mogłyby doprowadzić do zmian w module zharmonizowanego interfejsu sprawozdawczości lub do jego zastąpienia.
Artykuł 23
Wykonanie przekazanych uprawnień
1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.
2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 3, powierza się Komisji na okres czterech lat od dnia 14 sierpnia 2019 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu czterech lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.
3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 3, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.
4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.
5. Po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 3 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada, poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.
Artykuł 24
Procedura komitetowa
1. Komisję wspomaga Komitet ds. Cyfrowych Ułatwień w Transporcie i Handlu. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
Artykuł 25
Uchylenie dyrektywy 2010/65/UE
Dyrektywa 2010/65/UE traci moc ze skutkiem od dnia 15 sierpnia 2025 r.
Odesłania do dyrektywy 2010/65/UE traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 26
Wejście w życie
1. Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 15 sierpnia 2025 r.
3. Funkcjonalności, o których mowa w art. 11 ust. 2, oraz funkcjonalności związane z celnymi obowiązkami sprawozdawczymi określonymi w części A pkt 7 załącznika zostaną udostępnione w momencie, gdy systemy elektroniczne, o których mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 i które są niezbędne do spełniania tych obowiązków sprawozdawczych, rozpoczną funkcjonowanie zgodnie z programem prac ustanowionym przez Komisję na podstawie art. 280 i 281 rozporządzenia (UE) nr 952/2013. Komisja opublikuje w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej datę, w której warunki zawarte w niniejszym ustępie zostaną spełnione.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 20 czerwca 2019 r.
|
(1) Dz.U. C 62 z 15.2.2019, s. 265.
(2) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 18 kwietnia 2019 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 13 czerwca 2019 r.
(3) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/65/UE z dnia 20 października 2010 r. w sprawie formalności sprawozdawczych dla statków wchodzących do lub wychodzących z portów państw członkowskich i uchylająca dyrektywę 2002/6/WE (Dz.U. L 283 z 29.10.2010, s. 1).
(4) Konwencja Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) o ułatwieniu międzynarodowego obrotu morskiego ("konwencja FAL"), przyjęta w dniu 9 kwietnia 1965 r. i zmieniona dnia 8 kwietnia 2016 r., norma 1.1.
(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).
(6) Dyrektywa 2002/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiająca wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków i uchylająca dyrektywę Rady 93/75/EWG (Dz.U. L 208 z 5.8.2002, s. 10).
(7) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).
(8) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).
(9) Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.
(10) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).
(11) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylające dyrektywę 1999/93/WE (Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 73).
(12) Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).
(13) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/352 z dnia 15 lutego 2017 r. ustanawiające ramy w zakresie świadczenia usług portowych oraz wspólne zasady dotyczące przejrzystości finansowej portów (Dz.U. L 57 z 3.3.2017, s. 1).
(14) "Kod lokalizacji Narodów Zjednoczonych obowiązujący w handlu i transporcie".
Alerty
ZAŁĄCZNIK
OBOWIĄZKI SPRAWOZDAWCZE[1]
A. Obowiązki sprawozdawcze wynikające z aktów prawnych Unii
Niniejsza kategoria obowiązków sprawozdawczych obejmuje informacje, które mają być dostarczane zgodnie z następującymi przepisami:
A1 – Zgłoszenie dla statków wchodzących do lub wychodzących z portów państw członkowskich
Art. 4 ust. 1 dyrektywy 2002/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiającej wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków (Dz.U. L 208 z 5.8.2002, s. 10).
A2 – Odprawa graniczna osób
Art. 19 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/399 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie unijnego kodeksu zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (Dz.U. L 77 z 23.3.2016, s. 1).
A3 – Zgłoszenie towarów niebezpiecznych lub zanieczyszczających przewożonych na statku
Art. 13 dyrektywy 2002/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiającej wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków (Dz.U. L 208 z 5.8.2002, s. 10).
A4.1 – Wcześniejsze powiadomienie o odpadach
Art. 6 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/883 z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie portowych urządzeń do odbioru odpadów ze statków, zmieniającej dyrektywę 2010/65/UE i uchylającej dyrektywę 2000/59/WE (Dz.U. L 151 z 7.6.2019, s. 116).
A4.2 – Pokwitowanie odbioru odpadów
Art. 7 ust. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/883 z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie portowych urządzeń do odbioru odpadów ze statków, zmieniającej dyrektywę 2010/65/UE i uchylającej dyrektywę 2000/59/WE (Dz.U. L 151 z 7.6.2019, s. 116).
A5 – Informacje na temat ochrony statku przed wejściem do portu
Art. 6 rozporządzenia (WE) nr 725/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie wzmocnienia ochrony statków i obiektów portowych (Dz.U. L 129 z 29.4.2004, s. 6).
W celu identyfikacji elementów danych wymaganych zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 725/2004 stosuje się wzór formularza zamieszczony w dodatku do niniejszego załącznika.
A6.1 – Liczba osób podróżujących na pokładzie statków pasażerskich
Art. 4 ust. 2 dyrektywy Rady 98/41/WE z dnia 18 czerwca 1998 r. w sprawie rejestracji osób podróżujących na pokładzie statków pasażerskich płynących do portów państw członkowskich Wspólnoty lub z portów państw członkowskich Wspólnoty (Dz.U. L 188 z 2.7.1998, s. 35).
A6.2 – Informacje o osobach podróżujących na pokładzie statków pasażerskich
Art. 5 ust. 2 dyrektywy Rady 98/41/WE z dnia 18 czerwca 1998 r. w sprawie rejestracji osób podróżujących na pokładzie statków pasażerskich płynących do portów państw członkowskich Wspólnoty lub z portów państw członkowskich Wspólnoty (Dz.U. L 188 z 2.7.1998, s. 35).
A7 – Formalności celne
A7.1 – Zgłoszenie przybycia (art. 133 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1));
A7.2 – Przedstawienie towarów organom celnym (art. 139 rozporządzenia (UE) nr 952/2013);
A7.3 – Deklaracja do czasowego składowania towarów (art. 145 rozporządzenia (UE) nr 952/2013);
A7.4 – Status celny towarów (art. 153–155 rozporządzenia (UE) nr 952/2013);
A7.5 – Elektroniczne dokumenty przewozowe wykorzystywane w tranzycie (art. 233 ust. 4 lit. e)) rozporządzenia (UE) nr 952/2013);
A7.6 – Zgłoszenie dotyczące wyprowadzenia (art. 267 rozporządzenia (UE) nr 952/2013);
A7.7 – Wywozowa deklaracja skrócona (art. 271 i 272 rozporządzenia (UE) nr 952/2013);
A7.8 – Powiadomienie o powrotnym wywozie (art. 274 i 275 rozporządzenia (UE) nr 952/2013).
A8 – Bezpieczeństwo załadunku i wyładunku na masowcach
Art. 7 pkt 1 lit. b) dyrektywy 2001/96/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2001 r. ustanawiającej zharmonizowane wymagania i procedury dotyczące bezpieczeństwa załadunku i wyładunku na masowcach (Dz.U. L 13 z 16.1.2002, s. 9).
A9 – Zgłoszenie przybycia statków kwalifikujących się do rozszerzonej inspekcji
Art. 9 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu (Dz.U. L 131 z 28.5.2009, s. 57).
A10 – Statystyki transportu morskiego
Art. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/42/WE z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie sprawozdań statystycznych w odniesieniu do przewozu rzeczy i osób drogą morską (Dz.U. L 141 z 6.6.2009, s. 29).
B. Formularze FAL i obowiązki sprawozdawcze wynikające z międzynarodowych aktów prawnych
Niniejsza kategoria obowiązków sprawozdawczych obejmuje informacje, które należy przekazać zgodnie z konwencją FAL i z innymi właściwymi międzynarodowymi aktami prawnymi.
B1 – FAL 1: Zgłoszenie ogólne
B2 – FAL 2: Zgłoszenie cargo
B3 – FAL 3: Zgłoszenie zasobów statku
B4 – FAL 4: Zgłoszenie rzeczy załogi
B5 – FAL 5: Lista załogi
B6 – FAL 6: Lista pasażerów
B7 – FAL 7: Towary niebezpieczne
B8 – Morska deklaracja o stanie zdrowia
C. Obowiązki sprawozdawcze wynikające z przepisów i wymogów krajowych
[1] Załącznik w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2023/205 z dnia 7 listopada 2022 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1239 w odniesieniu do ustanowienia zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych i zmieniające załącznik do tego rozporządzenia (Dz.Urz.UE L 98 z 25.03.2022, str. 1). Zmiana weszła w życie 23 lutego 2023 r.
Na podstawie art. 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2023/205 z dnia 7 listopada 2022 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1239 w odniesieniu do ustanowienia zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych i zmieniające załącznik do tego rozporządzenia (Dz.Urz.UE L 98 z 25.03.2022, str. 1) załącznik w brzmieniu ustalonym przez ww. rozporządzenie ma zastosowanie od 15 sierpnia 2025 r.