KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (¹), w szczególności jego art. 49 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W rozporządzeniu (UE) 2017/625 ustanowiono przepisy dotyczące przeprowadzania przez właściwe organy państw członkowskich kontroli urzędowych zwierząt i towarów wprowadzanych do Unii w celu sprawdzenia zgodności z prawodawstwem Unii dotyczącym łańcucha rolno-spożywczego.

(2) Art. 5 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2017/625 stanowi, że wszyscy pracownicy przeprowadzający kontrole urzędowe i inne czynności urzędowe muszą odbyć odpowiednie szkolenie w zakresie swoich kompetencji. W rozdziale I załącznika II do rozporządzenia (UE) 2017/625 określono przedmiot szkolenia pracowników przeprowadzających kontrole urzędowe i inne czynności urzędowe.

(3) Art. 21 ust. 2 lit. c) rozporządzenia (UE) 2017/625 stanowi, że właściwe organy przeprowadzają kontrole urzędowe zwierząt przedstawionych do kontroli w punktach kontroli granicznej w celu sprawdzenia zgodności z wymogami w zakresie dobrostanu zwierząt, w szczególności z przepisami mającymi zastosowanie do ich transportu do Unii. Takie kontrole urzędowe obejmują kontrole zdolności przewożonych zwierząt do podróży oraz kontrole środków transportu.

(4) Art. 21 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2017/625 stanowi, że w trakcie przeprowadzania kontroli urzędowych właściwe organy wprowadzają niezbędne środki, by zapobiec opóźnieniom między załadunkiem zwierząt a ich wyjazdem lub by zmniejszyć takie opóźnienia do minimum. Jeśli zwierzęta muszą zostać wstrzymane podczas transportu na więcej niż dwie godziny, właściwe organy mają zapewnić podjęcie odpowiednich kroków związanych z opieką nad zwierzętami oraz, w razie potrzeby, z ich nakarmieniem, napojeniem, rozładowaniem i umieszczeniem w odpowiednich pomieszczeniach. W związku z tym pracownicy wspomagający urzędowego lekarza weterynarii przy przeprowadzaniu kontroli bezpośrednich zwierząt w punktach kontroli granicznej powinni zostać specjalnie przeszkoleni do tego celu.

(5) Art. 47 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/625 stanowi, że niektóre kategorie zwierząt i towarów pochodzących z państw trzecich podlegają urzędowym kontrolom w punkcie kontroli granicznej pierwszego przybycia do Unii. Zgodnie z art. 49 ust. 1 tego rozporządzenia takie kontrole urzędowe obejmują kontrole dokumentacji, kontrole identyfikacyjne i kontrole bezpośrednie.

(6) Art. 49 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/625 stanowi, że kontrole bezpośrednie przeprowadzane są przez urzędowego lekarza weterynarii, gdy kontrole te dotyczą zwierząt, z wyjątkiem zwierząt wodnych, oraz mięsa i podrobów jadalnych. Urzędowy lekarz weterynarii może być wspomagany przez pracowników przeszkolonych w kwestiach weterynaryjnych zgodnie z wymogami ustanowionymi na mocy wspomnianego rozporządzenia i wyznaczonych w tym celu przez właściwe organy. W artykule tym przewidziano również, że kontrole bezpośrednie przeprowadzane są przez urzędowego lekarza weterynarii lub pracowników przeszkolonych zgodnie z wymogami ustanowionymi w tym rozporządzeniu i wyznaczonych przez właściwe organy do tego celu, jeżeli kontrole te dotyczą zwierząt wodnych, produktów pochodzenia zwierzęcego innych niż mięso i podroby jadalne, materiału biologicznego lub produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego.

(7) W związku z tym wymaga się, aby pracownicy przeprowadzający kontrole bezpośrednie w ramach kontroli urzędowych zwierząt i niektórych kategorii towarów w punktach kontroli granicznej zostali w tym celu odpowiednio przeszkoleni. Szkolenie powinno zapewniać, aby takie kontrole bezpośrednie przeprowadzane były z zachowaniem tego samego zakresu kompetencji we wszystkich punktach kontroli granicznej.

(8) W dyrektywie 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (²) określono szczegółowy program studiów dla lekarzy weterynarii. Ten program studiów obejmuje takie tematy, jak: anatomia, patologia, parazytologia, medycyna kliniczna, państwowe służby weterynaryjne i zdrowie publiczne, ustawodawstwo weterynaryjne, produkcja zwierzęca i higiena żywności (inspekcja i kontrola środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, higiena i technologia żywności oraz prace praktyczne (włącznie z praktykami w miejscach uboju i obróbki środków spożywczych)). Wiedza na te tematy jest niezbędna do kompetentnego przeprowadzania kontroli bezpośrednich zwierząt, produktów pochodzenia zwierzęcego, materiału biologicznego i produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego. Należy zatem określić szczegółowe wymogi w zakresie szkolenia dla pracowników innych niż urzędowi lekarze weterynarii, aby osiągnęli oni wymagany standard wykonywania zadań. Obecnie nie ma potrzeby wprowadzania szczegółowych wymogów w zakresie szkolenia dla urzędowych inspektorów ds. zdrowia roślin, które wykraczałyby poza obowiązujące wymogi. W związku z tym urzędowi lekarze weterynarii i urzędowi inspektorzy ds. zdrowia roślin nie muszą być objęci zakresem niniejszego rozporządzenia.

(9) Państwa członkowskie powinny mieć prawo do wyznaczenia pracowników, którzy - nawet jeśli nie odbyli programu szkolenia zgodnie z niniejszym rozporządzeniem - odbyli działania szkoleniowe lub programy wymiany pracowników, o których mowa w art. 130 rozporządzenia (UE) 2017/625, pod warunkiem że takie działania lub programy dotyczą tych samych zagadnień tematycznych, jakich wymaga niniejsze rozporządzenie.

(10) Decyzją Komisji 93/352/EWG (³) ustanowiono przepisy dotyczące wyznaczenia urzędnika, który jest specjalnie przeszkolony do przeprowadzania kontroli ryb w punktach kontroli granicznej znajdujących się w portach, w których wyładowuje się ryby. Ponieważ zakres wspomnianej decyzji objęty jest rozporządzeniem (UE) 2017/625, a wymogi w zakresie szkolenia są określone w niniejszym rozporządzeniu, decyzję tę należy uchylić.

(11) Rozporządzenie (UE) 2017/625 stosuje się od dnia 14 grudnia 2019 r. W związku z tym przepisy określone w niniejszym rozporządzeniu powinny mieć również zastosowanie od tego dnia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot i zakres

1. W niniejszym rozporządzeniu określono przepisy ustanawiające szczegółowe wymogi w zakresie szkolenia dla następujących pracowników, o których mowa w art. 49 ust. 2 lit. a) i b) rozporządzenia (UE) 2017/625, prowadzących kontrole bezpośrednie w punktach kontroli granicznej:

a) pracownicy wspomagający urzędowego lekarza weterynarii przy przeprowadzaniu kontroli bezpośrednich zwierząt, z wyjątkiem zwierząt wodnych, lub mięsa i podrobów jadalnych;

b) pracownicy przeprowadzający kontrole bezpośrednie zwierząt wodnych, produktów pochodzenia zwierzęcego innych niż produkty, o których mowa w lit. a), materiału biologicznego lub produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego.

2. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do urzędowych lekarzy weterynarii ani do urzędowych inspektorów ds. zdrowia roślin.

Artykuł 2

Ogólne obowiązki spoczywające na właściwych organach w odniesieniu do szkoleń

1. Pracownicy, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) i b), mogą wspomagać urzędowego lekarza weterynarii przy przeprowadzaniu kontroli bezpośrednich lub przeprowadzać kontrole bezpośrednie zgodnie z art. 49 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/625 tylko wtedy, gdy pomyślnie ukończyli program szkolenia zgodny z wymogami art. 3 niniejszego rozporządzenia (program szkolenia).

2. Właściwe organy opracowują i organizują program szkolenia w celu zapewnienia, by kontrole bezpośrednie, o których mowa w art. 1, były przeprowadzane z zachowaniem niezbędnego poziomu kompetencji technicznych i wiedzy fachowej. Program szkolenia ma charakter zarówno teoretyczny, jak i praktyczny.

3. Właściwe organy prowadzą dokumentację programu szkolenia w formie papierowej lub elektronicznej w odniesieniu do każdej osoby, włącznie z datami, czasem trwania, opisem programu oraz, w stosownych przypadkach, zaświadczeniami poświadczającymi pomyślne ukończenie programu szkolenia przez pracowników. Właściwe organy państwa członkowskiego zapewniają, aby każdy punkt kontroli granicznej w tym państwie członkowskim miał dostęp do dokumentacji szkoleniowej prowadzonej w formie papierowej lub elektronicznej.

Artykuł 3

Wymogi dotyczące tematyki programu szkolenia

1. Treść programu szkolenia ustala się zależnie od zwierząt i towarów, w odniesieniu do których wyznaczone są punkty kontroli granicznej, oraz zgodnie z zadaniami i zakresem odpowiedzialności, które przydzielono pracownikom.

2. Program szkolenia obejmuje następujące zagadnienia tematyczne:

a) mające zastosowanie prawodawstwo Unii dotyczące wprowadzania do Unii zwierząt i towarów, w tym procedury i działania, które mają być przeprowadzane podczas kontroli bezpośrednich i po nich;

b) ogólne zasady badania zwierząt;

c) badanie zdolności do podróży zwierząt;

d) praktyczne aspekty obchodzenia się ze zwierzętami zgodnie z przepisami Unii, w tym ustalenia mające na celu zapobieganie opóźnieniom w punktach kontroli granicznej lub zmniejszenie takich opóźnień oraz, w stosownych przypadkach, nakarmienie, napojenie, rozładowanie i umieszczenie w odpowiednich pomieszczeniach zwierząt;

e) sensoryczne badanie towarów;

f) kontrola środków transportu i warunków transportu, włącznie z zarządzaniem towarami wrażliwymi na temperaturę (łańcuch chłodniczy) i z transportem zwierząt;

g) identyfikacja gatunków zwierząt, w tym, w stosownych przypadkach, identyfikacja inwazyjnych gatunków obcych zdefiniowanych w art. 3 pkt 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1143/2014 (⁴) wprowadzonych za pośrednictwem zwierząt i towarów;

h) procedury kontrolne dotyczące:

(i) korzystania ze sprzętu;

(ii) wdrażania planów monitorowania;

(iii) procedur pobierania próbek i analizy laboratoryjnej w odniesieniu do zwierząt i aspektów zdrowia zwierząt oraz zdrowia publicznego;

i) metody interpretacji wyników badań laboratoryjnych i związane z nimi decyzje zgodnie z wymogami obowiązującego prawodawstwa Unii;

j) ocena ryzyka, w tym gromadzenie danych dotyczących zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego w celu przeprowadzenia odpowiednio ukierunkowanych kontroli bezpośrednich;

k) zapobieganie zanieczyszczeniu krzyżowemu i zgodność z odpowiednimi normami bezpieczeństwa biologicznego;

l) wymogi dotyczące etykietowania towarów, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/625;

m) techniki dochodzeniowe i kontrolne mające na celu wykrywanie nieuczciwych lub oszukańczych praktyk handlowych.

Artykuł 4

Działania szkoleniowe i programy wymiany pracowników zorganizowane na podstawie art. 130 rozporządzenia (UE) 2017/625

Na zasadzie odstępstwa od art. 2 ust. 1 pracownicy, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) i b), mogą wspomagać urzędowego lekarza weterynarii przy przeprowadzaniu kontroli bezpośrednich lub przeprowadzać kontrole bezpośrednie zgodnie z art. 49 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/625, jeżeli zostali przeszkoleni w ramach działań szkoleniowych lub programów wymiany pracowników zorganizowanych na podstawie art. 130 rozporządzenia (UE) 2017/625, pod warunkiem że takie działania lub programy obejmują treści i tematykę programu szkolenia, o których mowa w art. 3 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 5

Uchylenie

Decyzja 93/352/EWG traci moc.

Artykuł 6

Wejście w życie i data rozpoczęcia stosowania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 14 grudnia 2019 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 8 marca 2019 r.