Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 2016-03-04
Wersja aktualna od 2016-03-04
obowiązujący
Alerty
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2016/321
z dnia 3 marca 2016 r.
dostosowująca zakres geograficzny zezwolenia na uprawę zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy (Zea mays L.) MON 810 (MON-ØØ81Ø-6)
(notyfikowana jako dokument nr C(2016) 1231)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 2001/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zamierzonego uwalniania do środowiska organizmów zmodyfikowanych genetycznie i uchylającą dyrektywę 90/220/EWG (1), w szczególności jej art. 26c ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Uprawa zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy MON 810 została po raz pierwszy dopuszczona na podstawie dyrektywy Rady 90/220/EWG (2) decyzją Komisji 98/294/WE (3). W dniu 3 sierpnia 1998 r. Francja udzieliła zgody przedsiębiorstwu Monsanto Europe SA (dalej „Monsanto”) na wprowadzenie do obrotu kukurydzy MON 810 w produktach z kukurydzy.
(2) W lipcu 2004 r. Monsanto zgłosiło materiał siewny kukurydzy MON 810 do celów uprawy jako „istniejący produkt” na podstawie przepisów przejściowych określonych w art. 20 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (4). W rezultacie mogą one w dalszym ciągu być wprowadzane do obrotu na podstawie systemu „istniejących produktów” na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003.
(3) W kwietniu 2007 r. Monsanto wniosło o odnowienie zezwolenia na uprawę kukurydzy MON 810 na mocy art. 23 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003. Na podstawie art. 23 ust. 4 wspomnianego rozporządzenia okres ważności zezwolenia jest przedłużany automatycznie do czasu wydania decyzji w sprawie jego odnowienia.
(4) Dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/412 (5) wprowadzono możliwość wystąpienia przez państwo członkowskie z wnioskiem o dostosowanie zakresu geograficznego już udzielonego zezwolenia na uprawę w celu wykluczenia uprawy na całości lub na części terytorium tego państwa członkowskiego. Takie wnioski należało składać w okresie od dnia 2 kwietnia 2015 r. do dnia 3 października 2015 r.
(5) Dziewiętnaście państw członkowskich wystąpiło z wnioskiem, na podstawie art. 26c dyrektywy 2001/18/WE, o zakaz uprawy MON 810 na całości lub na części swojego terytorium. Poniższe wnioski zostały przekazane Komisji przed dniem 3 października 2015 r.: w dniu 3 lipca 2015 r. od Łotwy; w dniu 27 lipca 2015 r. od Grecji; w dniu 15 września 2015 r. od Francji; w dniu 17 września 2015 r. od Chorwacji; w dniu 18 września 2015 r. od Austrii; w dniu 21 września 2015 r. od Węgier; w dniu 23 września 2015 r. od Niderlandów i Belgii; w dniu 24 września 2015 r. od Polski; w dniu 25 września 2015 r. od Litwy i Zjednoczonego Królestwa; w dniu 30 września 2015 r. od Bułgarii, Niemiec i Cypru; w dniu 1 października 2015 r. od Danii i Włoch; oraz w dniu 2 października 2015 r. od Luksemburga, Malty i Słowenii.
(6) Wszystkie te wnioski otrzymane przez Komisję obejmowały całe terytorium zainteresowanego państwa członkowskiego, z wyjątkiem Belgii, która przekazała wniosek obejmujący wyłącznie terytorium Walonii, oraz Zjednoczonego Królestwa, które przekazało wniosek obejmujący wyłącznie terytorium Irlandii Północnej, Szkocji i Walii. Wniosek Niemiec nie obejmuje uprawy w celach badawczych.
(7) Komisja przedstawiła wszystkie wnioski zainteresowanych państw członkowskich Monsanto. Monsanto nie wyraziło sprzeciwu wobec żadnego z tych postulatów w ciągu trzydziestodniowego okresu dopuszczonego w art. 26c ust. 3 dyrektywy 2001/18/WE, a tym samym nie potwierdziło zakresu geograficznego zezwolenia na uprawę kukurydzy MON 810. Zgodnie z art. 26c ust. 3 wspomnianej dyrektywy zakres geograficzny zezwolenia na materiał siewny kukurydzy MON 810 do celów uprawy powinien zatem zostać dostosowany zgodnie z żądaniami zainteresowanych państw członkowskich bez stosowania procedury, o której mowa w art. 35 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003.
(8) Niniejsza decyzja pozostaje bez uszczerbku dla decyzji, która zostanie przyjęta w sprawie odnowienia zezwolenia zgodnie z art. 23 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003.
(9) Wszelkie informacje mające znaczenie dla zezwolenia na kukurydzę MON 810 powinny zostać wprowadzone do wspólnotowego rejestru genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1829/2003, a państwa członkowskie zostaną powiadomione o niniejszej decyzji,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Uprawa genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy (Zea mays L.) MON 810 jest zakazana na terytoriach wymienionych w załączniku do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Informacje zawarte w niniejszej decyzji wprowadza się do wspólnotowego rejestru genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy, o którym mowa w art. 28 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja skierowana jest do przedsiębiorstwa Monsanto Europe SA, Avenue de Tervuren 270–272, 1150 Bruksela, Belgia.
Sporządzono w Brukseli dnia 3 marca 2016 r.
W imieniu Komisji |
Vytenis ANDRIUKAITIS |
Członek Komisji |
|
(1) Dz.U. L 106 z 17.4.2001, s. 1.
(2) Dyrektywa Rady 90/220/EWG z dnia 23 kwietnia 1990 r. w sprawie świadomego uwalniania do środowiska naturalnego organizmów modyfikowanych genetycznie (Dz.U. L 117 z 8.5.1990, s. 15).
(3) Decyzja Komisji 98/294/WE z dnia 22 kwietnia 1998 r. dotycząca wprowadzenia do obrotu zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy (Zea mays L. linia MON 810), w zastosowaniu dyrektywy Rady 90/220/EWG (Dz.U. L 131 z 5.5.1998, s. 32).
(4) Rozporządzenie (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 1).
(5) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/412 z dnia 11 marca 2015 r. w sprawie zmiany dyrektywy 2001/18/WE w zakresie umożliwienia państwom członkowskim ograniczenia lub zakazu uprawy organizmów zmodyfikowanych genetycznie (GMO) na swoim terytorium (Dz.U. L 68 z 13.3.2015, s. 1).
ZAŁĄCZNIK
TERYTORIA, NA KTÓRYCH UPRAWA KUKURYDZY MON 810 JEST ZAKAZANA
1) Walonia (Belgia);
2) Bułgaria;
3) Dania;
4) Niemcy (z wyjątkiem do celów badawczych);
5) Grecja;
6) Francja;
7) Chorwacja;
8) Włochy;
9) Cypr;
10) Łotwa;
11) Litwa;
12) Luksemburg;
13) Węgry;
14) Malta;
15) Niderlandy;
16) Austria;
17) Polska;
18) Słowenia;
19) Irlandia Północna (Zjednoczone Królestwo);
20) Szkocja (Zjednoczone Królestwo);
21) Walia (Zjednoczone Królestwo).