(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę 2002/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 czerwca 2002 r. odnoszącą się do oceny i zarządzania poziomem hałasu w środowisku (¹), w szczególności jej art. 6 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 1 dyrektywy 2002/49/WE stanowi, iż ma ona na celu zdefiniowanie wspólnego podejścia do unikania, zapobiegania lub zmniejszania szkodliwych skutków narażenia na działanie hałasu, w tym jego dokuczliwości, na podstawie ustalonych priorytetów. W tym celu państwa członkowskie są zobowiązane ustalić stopień narażenia na hałas w środowisku poprzez sporządzanie map hałasu, stosując metody oceny wspólne dla wszystkich państw członkowskich, zapewnić społeczeństwu dostęp do informacji dotyczącej hałasu w środowisku i jego skutków oraz przyjąć, na podstawie danych uzyskanych z map hałasu, plany działania zmierzające do zapobiegania powstawaniu hałasu w środowisku i obniżania jego poziomu tam, gdzie jest to konieczne, zwłaszcza tam, gdzie oddziaływanie hałasu może powodować szkodliwe skutki dla ludzkiego zdrowia, jak również mają obowiązek zachować jakość klimatu akustycznego środowiska tam, gdzie jest ona jeszcze właściwa.

(2) Zgodnie z art. 5 dyrektywy 2002/49/WE przy sporządzaniu i analizowaniu strategicznych map hałasu zgodnie z art. 7 państwa członkowskie stosują wskaźniki hałasu (L_den i L_night), o których mowa w załączniku I do tej dyrektywy.

(3) Zgodnie z art. 6 dyrektywy 2002/49/WE do ustalania wartości wskaźników hałasu (L_den i L_night) stosuje się metody oceny określone w załączniku II do tej dyrektywy.

(4) Zgodnie z art. 6 dyrektywy 2002/49/WE Komisja ustanawia, w trybie zmiany załącznika II, wspólne metody oceny na potrzeby ustalania wskaźników hałasu L_den i L_night.

(5) Zgodnie z art. 7 dyrektywy 2002/49/WE państwa członkowskie zobowiązane są zapewnić sporządzenie strategicznych map hałasu najpóźniej do dnia 30 czerwca 2007 r. oraz 30 czerwca 2012 r., a następnie je analizować i zmieniać, w miarę potrzeby, nie rzadziej niż co pięć lat.

(6) W dyrektywie 2002/49/WE przewidziano, że podstawę planów działania mają stanowić strategiczne mapy hałasu. Strategiczne mapy hałasu mają być sporządzane przy pomocy wspólnych metod oceny, po przyjęciu tych metod przez państwa członkowskie. Projektując środki odnoszące się do priorytetów określonych przy pomocy wspólnych metod oraz dokonując oceny innych środków krajowych, które mają na celu zapobieganie hałasowi w środowisku i zmniejszenie tego hałasu, państwa członkowskie mogą jednak korzystać z innych metod.

(7) W 2008 r. Komisja zapoczątkowała proces opracowywania wspólnych ram metodycznych dla oceny hałasu w ramach projektu pod nazwą „Wspólne metody oceny hałasu w UE” (CNOSSOS-EU), prowadzonego przez Wspólne Centrum Badawcze. Projekt realizowano, prowadząc szczegółowe konsultacje z Komitetem utworzonym na podstawie art. 18 dyrektywy 2000/14/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (²). Jego wyniki opublikowano w sprawozdaniu referencyjnym JRC na temat CNOSSOS-EU (³).

(8) W załączniku do niniejszej dyrektywy Komisji określono wspólne metody oceny. Państwa członkowskie są zobowiązane stosować te metody, począwszy od dnia 31 grudnia 2018 r.

(9) Metody oceny przewidziane w załączniku do niniejszej dyrektywy mają zostać przyjęte zgodnie z jej art. 2 ust. 1 najpóźniej do dnia 31 grudnia 2018 r., natomiast do tego czasu państwa członkowskie mogą nadal stosować metody oceny, które wcześniej przyjęły na poziomie krajowym, zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 2002/49/WE.

(10) Zgodnie z art. 12 dyrektywy 2002/49/WE Komisja dostosowuje załącznik II do postępu naukowego i technicznego.

(11) Oprócz dostosowania do postępu naukowego i technicznego zgodnie z art. 12 dyrektywy 2002/49/WE Komisja stara się zmieniać załącznik na podstawie doświadczeń państw członkowskich.

(12) Wspólne metody oceny mają znaleźć zastosowanie również do celów innego prawodawstwa UE, które zawiera odniesienia do załącznika II do dyrektywy 2002/49/WE.

(13) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Komitetu utworzonego na podstawie art. 13 dyrektywy 2002/49/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Załącznik II do dyrektywy 2002/49/WE zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 31 grudnia 2018 r. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 19 maja 2015 r.