KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (¹), w szczególności jej art. 16 ust. 3 zdanie trzecie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Organizm Anoplophora glabńpennis (Motschulsky) (zwany dalej „określonym organizmem”) jest organizmem szkodliwym wymienionym w części A sekcja I pkt 4.1. lit. a) w załączniku I do dyrektywy 2000/29/WE jako organizm, którego obecności nie stwierdzono w Unii.

(2) Od czasu przyjęcia decyzji Komisji 2005/829/WE (²) coraz częściej zgłaszane są ogniska porażenia określonym organizmem i przypadki jego wystąpienia w Austrii, Niemczech, we Francji, Włoszech, w Niderlandach i Zjednoczonym Królestwie. Należy zatem przyjąć nadzwyczajne środki zapobiegające wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się w Unii określonego organizmu.

(3) Z uwagi na podobieństwo określonego organizmu do organizmu Anoplophora chinensis (Forster) należy ustanowić podobne środki do środków przewidzianych w decyzji wykonawczej Komisji 2012/138/UE (³), chyba że biologia określonego organizmu wymaga innego podejścia. W szczególności ze względu na to, że określony organizm może porażać części roślin, z których pozyskuje się drewno, należy ustanowić wymogi dotyczące drewna i drewnianego materiału opakowaniowego.

(4) Ponadto obecny stan wiedzy naukowej pozwala na ustalenie roślin, które mogą być żywicielami określonego organizmu. W interesie pewności prawa należy zatem określić rośliny żywicielskie objęte zakresem niniejszej decyzji.

(5) W interesie jasności prawa należy też określić warunki, w jakich państwa członkowskie mogą zdecydować, że nie będą wycinać określonych roślin wokół porażonych roślin.

(6) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Definicje

Do celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:

a) „określone rośliny” oznaczają rośliny do sadzenia, których średnica łodygi w najgrubszym miejscu wynosi co najmniej 1 cm, inne niż nasiona, następujących gatunków: Acer spp., Aesculus spp., Alnus spp., Betula spp., Carpinus spp., Cercidiphyllum spp., Corylus spp., Fagus spp., Fraxinus spp., Koelreuteńa spp., Platanus spp., Populus spp., Salbc spp., Tilia spp. i Ulmus spp.;

b) „określone drewno” oznacza drewno uzyskane w całości lub części z określonych roślin, które spełnia wszystkie poniższe kryteria:

(i) jest drewnem w rozumieniu art. 2 ust. 2 dyrektywy 2000/29/WE, innym niż drewniany materiał opakowaniowy, w tym drewnem, które nie zachowało naturalnej zaokrąglonej powierzchni, oraz

(ii) jest wymienione wśród następujących opisów znajdujących się w części drugiej załącznika I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 (⁴) w brzmieniu z dnia 1 stycznia 201 5 r.:

c) „określony drewniany materiał opakowaniowy” oznacza materiał opakowaniowy uzyskiwany w całości lub w części z określonych roślin;

d) „miejsce produkcji” oznacza miejsce produkcji zgodnie z definicją podaną w Międzynarodowym Standardzie Środków Fitosanitarnych FAO (zwanym dalej „ISPM”) nr 5 (⁵);

e) „określony organizm” oznacza organizm Anoplophora glabńpennis (Motschulsky);

f) „rośliny żywicielskie” oznaczają rośliny należące do gatunków wymienionych w załączniku I.

Artykuł 2

Przywóz określonych roślin

W odniesieniu do przywozu pochodzącego z państw trzecich, w których stwierdzono obecność określonego organizmu, określone rośliny można wprowadzać do Unii jedynie pod warunkiem, że:

a) spełniają one szczególne wymogi dotyczące przywozu ustanowione w załączniku II sekcja 1 A) pkt 1;

b) przy wprowadzeniu do Unii zbada je odpowiedzialny organ urzędowy, zgodnie z załącznikiem II sekcja 1 A) pkt 2, pod kątem obecności określonego organizmu i na podstawie tego badania zostaną uznane za wolne od tego organizmu.

Artykuł 3

Przywóz określonego drewna

W odniesieniu do przywozu pochodzącego z państw trzecich, w których stwierdzono obecność określonego organizmu, określone drewno można wprowadzać do Unii jedynie pod warunkiem, że:

a) spełnia ono szczególne wymogi dotyczące przywozu ustanowione w załączniku II sekcja 1 B) pkt 1 i 2;

b) przy wprowadzeniu do Unii zbada je odpowiedzialny organ urzędowy, zgodnie z załącznikiem II sekcja 1 B) pkt 3, pod kątem obecności określonego organizmu i na podstawie tego badania zostanie ono uznane za wolne od tego organizmu.

Artykuł 4

Przemieszczanie określonych roślin w Unii

Określone rośliny pochodzące z wyznaczonych obszarów ustanowionych zgodnie z art. 7 można przemieszczać w Unii jedynie wówczas, gdy spełniają one warunki określone w załączniku II sekcja 2 A) pkt 1.

Określone rośliny, których nie uprawiano na wyznaczonych obszarach, ale są wprowadzane na takie obszary, można przemieszczać w Unii jedynie wówczas, gdy spełniają one warunki określone w załączniku II sekcja 2 A) pkt 2.

Określone rośliny przywożone zgodnie z art. 2 z państw trzecich, w których stwierdzono występowanie określonego organizmu, można przemieszczać w Unii jedynie wówczas, gdy spełniają one warunki określone w załączniku II sekcja 2 A) pkt 3.

Artykuł 5

Przemieszczanie określonego drewna i określonego drewnianego materiału opakowaniowego w Unii

Określone drewno pochodzące z wyznaczonych obszarów ustanowionych zgodnie z art. 7 można przemieszczać w Unii jedynie wówczas, gdy spełnia ono odpowiednie warunki określone w załączniku II sekcja 2 B) pkt 1, 2 i 3.

Określone drewno zachowujące całą zaokrągloną powierzchnię lub jej część, które nie pochodzi z wyznaczonych obszarów, lecz jest wprowadzane na takie obszary, można przemieszczać w Unii jedynie wówczas, gdy spełnia ono warunki określone w załączniku II sekcja 2 B) pkt 1 i 3.

Określony drewniany materiał opakowaniowy pochodzący z wyznaczonych obszarów ustanowionych zgodnie z art. 7 można przemieszczać w Unii jedynie wówczas, gdy spełnia ono warunki określone w załączniku II sekcja 2 C).

Artykuł 6

Badania dotyczące określonego organizmu

1. Państwa członkowskie prowadzą coroczne urzędowe badania pod kątem występowania określonego organizmu oraz dowodów porażenia przez ten organizm roślin żywicielskich na ich terytoriach.

2. Nie naruszając przepisów art. 16 ust. 1 dyrektywy 2000/29/WE, państwa członkowskie powiadamiają o wynikach tych badań Komisję oraz pozostałe państwa członkowskie do dnia 30 kwietnia każdego roku.

Artykuł 7

Wyznaczone obszary

1. Jeśli wyniki badań, o których mowa w art. 6 ust. 1, potwierdzają występowanie określonego organizmu na danym obszarze lub jeżeli jego występowanie zostało potwierdzone w inny sposób, dane państwo członkowskie niezwłocznie ustanawia, zgodnie z załącznikiem III sekcja 1, wyznaczony obszar składający się ze strefy porażenia i strefy buforowej.

2. Państwa członkowskie nie muszą ustanawiać wyznaczonych obszarów, o których mowa w ust. 1, o ile spełniono warunki określone w załączniku III sekcja 2 pkt 1. W takim przypadku państwa członkowskie wprowadzają środki określone w pkt 2 tej sekcji.

3. Państwa członkowskie wprowadzają na wyznaczonych obszarach środki określone w załączniku III sekcja 3.

4. Państwa członkowskie ustalają terminy wdrażania środków przewidzianych w ust. 2 i 3.

Artykuł 8

Sprawozdawczość na temat środków

1. Do dnia 30 kwietnia każdego roku państwa członkowskie przekazują Komisji i innym państwom członkowskim sprawozdanie zawierające aktualny wykaz wyznaczonych obszarów ustanowionych zgodnie z art. 7, w tym informacje dotyczące ich opisu i lokalizacji wraz z mapą przedstawiającą ich granice, oraz środki, które państwa członkowskie wprowadziły lub zamierzają wprowadzić.

2. W przypadku gdy państwa członkowskie podejmują decyzję o nieustanawianiu wyznaczonego obszaru zgodnie z art. 7 ust. 2, sprawozdanie zawiera dane uzasadniające taką decyzję i jej powody.

3. W przypadku gdy państwo członkowskie postanowi, zgodnie z załącznikiem III sekcja 3 punkt 2, zastosować środki ograniczające rozprzestrzenianie zamiast środków zwalczania, niezwłocznie informuje Komisję i pozostałe państwa członkowskie o takiej decyzji, podając jej powody.

Artykuł 9

Zgodność

Państwa członkowskie stosują wszelkie środki mające na celu spełnienie wymogów niniejszej decyzji oraz, w razie potrzeby, zmieniają środki, które przyjęły w celu ochrony przed wprowadzeniem i rozprzestrzenianiem się określonego organizmu, tak aby środki te były zgodne z niniejszą decyzją. Państwa członkowskie niezwłocznie informują o tych środkach Komisję.

Artykuł 10

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 9 czerwca 2015 r.

ZAŁĄCZNIK I

GATUNKI ROŚLIN ŻYWICIELSKICH, O KTÓRYCH MOWA WART. 1 LIT. f)

Acer spp.

Aesculus spp.

Albizia spp.

Alnus spp.

Betula spp.

Buddleja spp.

Carpinus spp.

Celtis spp.

Cercidiphyllum spp.

Corylus spp.

Elaeagnus spp.

Fagus spp.

Fraxinus spp.

Hibiscus spp.

Koelreuteria spp.

Malus spp.

Melia spp.

Morus spp.

Platanus spp.

Populus spp.

Prunus spp.

Pyrus spp.

Quercus rubra

Robinia spp.

Salix spp.

Sophora spp.

Sorbus spp.

Tilia spp.

Ulmus spp.

ZAŁĄCZNIK II

1. SZCZEGÓLNE WYMOGI DOTYCZĄCE PRZYWOZU

A. Określone rośliny

1) Określonym roślinom pochodzącym z państw trzecich, w których stwierdzono występowanie określonego organizmu, towarzyszy świadectwo, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii) dyrektywy 2000/29/WE; w świadectwie tym w rubryce „dodatkowe deklaracje” podaje się, że:

a) rośliny te były stale uprawiane w miejscu produkcji zarejestrowanym i kontrolowanym przez krajową organizację ochrony roślin w państwie pochodzenia oraz położonym na obszarach wolnych od szkodników, ustanowionych przez tę organizację zgodnie z odpowiednimi Międzynarodowymi Standardami dla Środków Fitosanitarnych. Nazwę obszaru wolnego od szkodników podaje się w rubryce „miejsce pochodzenia”; lub

b) rośliny te były uprawiane przez okres co najmniej dwóch lat przed wywozem - lub w przypadku roślin młodszych niż dwa lata były stale uprawiane - w miejscu produkcji określonym jako wolne od określonego organizmu zgodnie z Międzynarodowymi Standardami dla Środków Fitosanitarnych:

(i) które jest zarejestrowane i kontrolowane przez krajową organizację ochrony roślin państwa pochodzenia; oraz

(ii) które było przynajmniej dwa razy w roku poddawane drobiazgowym kontrolom urzędowym pod kątem jakichkolwiek oznak występowania określonego organizmu, przeprowadzanym w odpowiednim czasie, i nie wykryto żadnych oznak tego organizmu; oraz

(iii) w którym rośliny te były uprawiane na terenie:

– całkowicie fizycznie zabezpieczonym przed wprowadzeniem określonego organizmu, lub

– na którym stosowane są odpowiednie procedury zabezpieczające i który jest otoczony strefą buforową o promieniu co najmniej 2 kilometrów, w której corocznie w odpowiednim czasie przeprowadza się urzędowe badania pod kątem występowania lub oznak występowania określonego organizmu. W przypadku stwierdzenia występowania lub oznak określonego organizmu wprowadza się niezwłocznie środki zwalczania w celu uwolnienia strefy buforowej od tego szkodnika; oraz

(iv) w którym bezpośrednio przed wywozem przesyłki roślin zostały poddane drobiazgowej kontroli urzędowej pod kątem występowania określonego organizmu, w szczególności na łodygach i gałęziach roślin. Kontrola ta obejmuje niszczące metody pobierania próbek. Jeżeli w skład przesyłki wchodzą rośliny pochodzące z terenów, które w czasie ich produkcji znajdowały się w strefie buforowej, w której stwierdzono obecność lub oznaki określonego organizmu, z roślin z tej przesyłki pobiera się próbki metodami niszczącymi na poziomie wyznaczonym w następującej tabeli:

lub

c) rośliny te wyhodowano z podkładek, które spełniają wymogi, o których mowa w lit. b), z wszczepionymi zrazami, które spełniają następujące wymagania:

(i) w chwili wywozu średnica wszczepionych zrazów w najgrubszym miejscu nie przekracza 1 cm;

(ii) szczepione rośliny zostały poddane kontroli zgodnie z lit. b) ppkt (iv).

2) Określone rośliny przywożone zgodnie z pkt 1 poddaje się drobiazgowej kontroli urzędowej w miejscu wprowadzenia lub przeznaczenia ustanowionym zgodnie z dyrektywą Komisji 2004/103/WE (¹). Stosowane metody kontroli zapewniają wykrycie wszelkich oznak występowania określonego organizmu, w szczególności na łodygach i gałęziach roślin. Kontrola ta obejmuje, w stosownych przypadkach, niszczące metody pobierania próbek.

B. Określone drewno

1) Określonemu drewnu, innemu niż drewno w postaci wiórów, zrębków, ścinków, odpadów i zrzynków, pochodzącemu z państw trzecich, w których stwierdzono występowanie określonego organizmu, towarzyszy świadectwo, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii) dyrektywy 2000/29/WE; w świadectwie tym w rubryce „dodatkowe deklaracje” podaje się, że:

a) drewno to pochodzi z obszarów wolnych od szkodników, ustanowionych w państwie pochodzenia przez krajową organizację ochrony roślin zgodnie z Międzynarodowymi Standardami dla Środków Fitosanitarnych, na których to obszarach nie występuje określony organizm. Nazwę obszaru wolnego od szkodników należy podać w rubryce „miejsce pochodzenia”; lub

b) drewno to zostało okorowane i poddane odpowiedniej obróbce termicznej w celu osiągnięcia minimalnej temperatury 56 °C nieprzerwanie przez co najmniej 30 minut w całym przekroju drewna (w tym w jego wnętrzu).

Jeżeli ma zastosowanie litera b), proces ten potwierdza się znakiem „HT” umieszczanym na drewnie lub jego opakowaniu zgodnie z aktualną praktyką.

2) Określonemu drewnu w postaci wiórów, zrębków, ścinków, odpadów i zrzynków pochodzącemu z państw trzecich, w których stwierdzono występowanie określonego organizmu, towarzyszy świadectwo, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii) dyrektywy 2000/29/WE; w świadectwie tym w rubryce „dodatkowe deklaracje” podaje się, że:

a) drewno to pochodzi z obszarów wolnych od szkodników, ustanowionych w państwie pochodzenia przez krajową organizację ochrony roślin zgodnie z Międzynarodowymi Standardami dla Środków Fitosanitarnych, na których to obszarach nie występuje określony organizm. Nazwę obszaru wolnego od szkodników należy podać w rubryce „miejsce pochodzenia”; lub

b) drewno to zostało okorowane i poddane odpowiedniej obróbce termicznej w celu osiągnięcia minimalnej temperatury 56 °C nieprzerwanie przez co najmniej 30 minut w całym przekroju drewna (w tym w jego wnętrzu); lub

c) drewno to zostało pocięte na kawałki o grubości i szerokości nie większej niż 2,5 cm.

3) Określone drewno przywożone zgodnie z pkt 1 i 2 poddaje się drobiazgowej kontroli urzędowej w miejscu wprowadzenia lub przeznaczenia określonym zgodnie z dyrektywą 2004/103/WE.

2. WARUNKI PRZEMIESZCZANIA

A. Określone rośliny

1) Określone rośliny pochodzące (²) z wyznaczonych obszarów można przemieszczać w obrębie Unii jedynie wówczas, gdy towarzyszy im paszport roślin przygotowany i wydany zgodnie z dyrektywą Komisji 92/105/EWG (³) oraz gdy były uprawiane przez okres co najmniej dwóch lat poprzedzających przemieszczenie - lub w przypadku roślin młodszych niż dwa lata były stale uprawiane - w miejscu produkcji:

a) które jest zarejestrowane zgodnie z dyrektywą Komisji 92/90/EWG (⁴); oraz

b) które było przynajmniej dwa razy w roku poddawane drobiazgowym kontrolom urzędowym pod kątem jakichkolwiek oznak występowania określonego organizmu, przeprowadzanym w odpowiednim czasie, i nie wykryto żadnych oznak tego organizmu; w stosownych przypadkach kontrola ta obejmuje niszczące metody pobierania próbek z łodyg i gałęzi roślin; oraz

c) w którym rośliny te były uprawiane na terenie:

– całkowicie fizycznie zabezpieczonym przed wprowadzeniem określonego organizmu, lub

– na którym stosuje się odpowiednie procedury zabezpieczające lub na którym w odniesieniu do każdej partii określonych roślin przed ich przemieszczeniem stosuje się niszczące metody pobierania próbek na poziomie wyznaczonym w poniższej tabeli oraz które w każdym przypadku jest corocznie poddawane urzędowym kontrolom pod kątem występowania lub oznak występowania określonego organizmu, przeprowadzanym w odpowiednim czasie w promieniu co najmniej 1 kilometra wokół tego miejsca, i nie wykryto określonego organizmu ani żadnych oznak jego występowania.

Podkładki, które spełniają wymogi pkt 1 akapit pierwszy, mogą być szczepione zrazami, które nie były uprawiane w tych warunkach, ale których średnica w najgrubszym miejscu nie przekracza 1 cm.

2) Określone rośliny, które nie pochodzą z wyznaczonych obszarów, ale zostały wprowadzone do miejsca produkcji na takich obszarach, mogą być przemieszczane na terytorium Unii, pod warunkiem że takie miejsce produkcji spełnia wymogi określone w pkt 1 lit. c) i tylko wtedy, gdy roślinom towarzyszy paszport roślin przygotowany i wydany zgodnie z dyrektywą 92/105/EWG.

3) Określone rośliny przywożone z państw trzecich, w których stwierdzono występowanie określonego organizmu zgodnie z sekcją 1 A), można przemieszczać w Unii jedynie wówczas, gdy posiadają paszport roślin przygotowany i wydany zgodnie z dyrektywą 92/105/EWG.

B. Określone drewno

1) Określone drewno, inne niż drewno w postaci wiórów, zrębków, ścinków, odpadów i zrzynków, pochodzące z wyznaczonych obszarów lub określone drewno zachowujące w całości lub części swoją naturalnie zaokrągloną powierzchnię, które nie pochodzi z tych obszarów, lecz zostało do nich wprowadzone, można przemieszczać w obrębie Unii jedynie wówczas, gdy towarzyszy mu paszport roślin przygotowany i wydany zgodnie z dyrektywą Komisji 92/105/EWG. Taki paszport roślin wydaje się tylko pod warunkiem spełnienia przez przedmiotowe drewno wszystkich następujących wymogów:

a) zostało ono okorowane; oraz

b) zostało ono poddane odpowiedniej obróbce termicznej w celu osiągnięcia minimalnej temperatury 56 °C nieprzerwanie przez co najmniej 30 minut w całym przekroju drewna (w tym w jego wnętrzu). Proces ten potwierdza się znakiem „HT” umieszczanym na drewnie lub jego opakowaniu zgodnie z aktualną praktyką.

2) Określone drewno w postaci wiórów, zrębków, ścinków, odpadów i zrzynków, pochodzące z wyznaczonych obszarów można przemieszczać w Unii jedynie wówczas, gdy towarzyszy mu paszport roślin przygotowany i wydany zgodnie z dyrektywą Komisji 92/105/EWG, oraz jeżeli spełnia ono jeden z następujących warunków:

a) zostało ono okorowane i poddane odpowiedniej obróbce termicznej w celu osiągnięcia minimalnej temperatury 56 °C nieprzerwanie przez co najmniej 30 minut w całym przekroju drewna (w tym w jego wnętrzu); lub

b) zostało ono pocięte na kawałki o grubości i szerokości nie większej niż 2,5 cm.

3) W przypadkach określonych w pkt 1 i 2, jeżeli w wyznaczonym obszarze nie są dostępne żadne zakłady obróbki lub przetwarzania, można przemieszczać określone drewno pod urzędową kontrolą i w warunkach zamkniętych w taki sposób, aby określony organizm nie mógł się rozprzestrzeniać, do najbliższego zakładu poza wyznaczonym obszarem w celu przeprowadzenia natychmiastowej obróbki lub przetwarzania zgodnie z tymi punktami.

Materiał odpadowy powstający w wyniku zastosowania pkt 1 i 2 unieszkodliwia się w taki sposób, aby określony organizm nie mógł rozprzestrzenić się poza wyznaczonym obszarem.

Odpowiedzialny organ urzędowy prowadzi w odpowiednim czasie intensywne monitorowanie występowania określonego organizmu w drodze kontroli roślin żywicielskich w promieniu co najmniej 1 km od tego zakładu obróbki lub przetwarzania.

C. Określony drewniany materiał opakowaniowy

Określony drewniany materiał opakowaniowy pochodzący z wyznaczonych obszarów można przemieszczać w obrębie Unii jedynie wówczas, gdy spełnia on następujące warunki:

a) został poddany jednemu z zatwierdzonych zabiegów zgodnie z aneksem I do Międzynarodowego Standardu FAO dla Środków Fitosanitarnych nr 15 (⁵) zawierającego przepisy dotyczące drewnianych materiałów opakowaniowych w handlu międzynarodowym; oraz

b) jest opatrzony znakiem zgodnie z aneksem II do wspomnianego międzynarodowego standardu, wskazującym, że określony drewniany materiał opakowaniowy został poddany zatwierdzonej obróbce fitosanitarnej zgodnie z tym standardem.

Jeżeli w wyznaczonym obszarze nie są dostępne żadne zakłady obróbki, można przemieszczać określony drewniany materiał opakowaniowy pod urzędową kontrolą i w warunkach zamkniętych w taki sposób, aby określony organizm nie mógł się rozprzestrzeniać, do najbliższego zakładu obróbki poza wyznaczonym obszarem w celu przeprowadzenia natychmiastowej obróbki lub oznakowania zgodnie z tymi punktami a) i b).

Materiał odpadowy powstający w wyniku zastosowania tego punktu unieszkodliwia się w taki sposób, aby określony organizm nie mógł rozprzestrzenić się poza wyznaczonym obszarem.

Odpowiedzialny organ urzędowy prowadzi w odpowiednim czasie intensywne monitorowanie występowania określonego organizmu w drodze kontroli roślin żywicielskich w promieniu co najmniej 1 km od tego zakładu obróbki.

(¹) Dyrektywa Komisji 2004/103/WE z dnia 7 października 2004 r. w sprawie kontroli tożsamości i zdrowia roślin, produktów roślinnych lub innych produktów wymienionych w części B załącznika V do dyrektywy Rady 2000/29/WE, które mogą być przeprowadzane w miejscu innym niż miejsce wprowadzenia do Wspólnoty lub w miejscu znajdującym się w pobliżu oraz określającej wymogi odnoszące się do wymienionych kontroli (Dz.U. L 313 z 12.10.2004, s. 16).

(²) Glosariusz terminologii fitosanitarnej - standard referencyjny ISPM nr 5 i świadectwa fitosanitarne - standard referencyjny ISPM nr 12 sekretariatu Międzynarodowej Konwencji Ochrony Roślin, Rzym, 2013.

(³) Dyrektywa Komisji 92/105/EWG z dnia 3 grudnia 1992 r. ustanawiająca stopień normalizacji w odniesieniu do „paszportów” roślin używanych przy przemieszczaniu niektórych roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów w obrębie Wspólnoty i ustanawiająca szczegółowe procedury dotyczące wydawania takich „paszportów” roślin oraz warunki i szczegółowe procedury dotyczące ich wymiany (Dz.U.L4z8.1.1993,s.22).

(⁴) Dyrektywa Komisji 92/90/EWG z dnia 3 listopada 1992 r. ustanawiająca obowiązki, jakim podlegają producenci i importerzy roślin, produktów roślinnych lub innych, oraz ustanawiająca szczegóły ich rejestracji (Dz.U. L 344 z 26.11.1992, s. 38).

(⁵) Przepisy dotyczące drewnianych materiałów opakowaniowych w handlu międzynarodowym - standard referencyjny ISPM nr 15 sekretariatu Międzynarodowej Konwencji Ochrony Roślin, Rzym 2009.

ZAŁĄCZNIK III

USTANOWIENIE WYZNACZONYCH OBSZARÓW I ŚRODKI PRZEWIDZIANE WART. 7

1. USTANOWIENIE WYZNACZONYCH OBSZARÓW

1) Wyznaczone obszary składają się z następujących stref:

a) strefa porażenia, w której potwierdzono występowania określonego organizmu i która obejmuje wszystkie rośliny wykazujące oznaki powodowane przez określony organizm; oraz

b) strefa buforowa o promieniu co najmniej 2 kilometrów wokół granic strefy porażenia.

2) Dokładne wytyczenie stref przeprowadza się w oparciu o rzetelne podstawy naukowe, biologię określonego organizmu, stopień porażenia, konkretne rozmieszczenie roślin żywicielskich na danym obszarze oraz dowody wskazujące na zadomowienie się określonego organizmu. W przypadku gdy odpowiedzialny organ urzędowy stwierdza, że zwalczenie określonego organizmu jest możliwe, biorąc pod uwagę okoliczności ogniska porażenia, wyniki specjalnego dochodzenia lub natychmiastowe zastosowanie środków zwalczania, promień strefy buforowej można zmniejszyć, jednak nie mniej niż do 1 kilometra wokół granic strefy porażenia. Jeżeli zwalczenie określonego organizmu nie jest już możliwe, promień nie może zostać zmniejszony poniżej 2 kilometrów.

3) Jeżeli poza strefą porażenia zostanie potwierdzone występowanie określonego organizmu, przeprowadza się przegląd granic strefy porażenia i strefy buforowej i odpowiednio je zmienia.

4) Jeżeli na wyznaczonym obszarze na podstawie badań, o których mowa w art. 6 ust. 1, oraz monitorowania, o którym mowa w załączniku III sekcja 3 pkt 1 lit. h), nie stwierdzi się występowania określonego organizmu przez okres, który obejmuje co najmniej jeden cykl życia, oraz dodatkowo jeden rok, ale w żadnym przypadku nie mniej niż cztery kolejne lata, można znieść ten wyznaczony obszar. Dokładna długość cyklu życia oparta jest na dowodach, które są dostępne dla danego obszaru lub podobnej strefy klimatycznej.

5) Wyznaczony obszar można znieść również wówczas, gdy w następstwie dalszego dochodzenia warunki określone w sekcji 2 pkt 1 zostaną uznane za spełnione.

2. WARUNKI, W KTÓRYCH NIE TRZEBA USTANAWIAĆ WYZNACZONEGO OBSZARU

1) Zgodnie z art. 7 ust. 2 państwa członkowskie nie muszą ustanawiać wyznaczonego obszaru, o którym mowa w art. 7 ust. 1, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) są dowody na to, że określony organizm został wprowadzony na ten obszar z roślinami lub drewnem, na których stwierdzono jego występowanie, oraz istnieją przesłanki wskazujące na to, że te rośliny lub drewno zostały porażone przed ich wprowadzeniem na dany obszar, albo że jest to odosobniony przypadek, niezależnie od tego, czy jest bezpośrednio związany z określoną rośliną lub drewnem, przy czym nie podejrzewa się, że dojdzie do zadomowienia się; oraz

b) upewniono się, że nie doszło do zadomowienia się określonego organizmu i że rozprzestrzenianie się i skuteczne rozmnażanie określonego organizmu nie jest możliwe ze względu na jego biologię oraz biorąc pod uwagę wyniki specjalnego dochodzenia i środki zwalczania, które mogą obejmować prewencyjne wycinanie i unieszkodliwianie określonych roślin po ich zbadaniu.

2) W przypadku gdy warunki określone w pkt 1 są spełnione, państwa członkowskie nie muszą ustanawiać wyznaczonych obszarów, pod warunkiem że wprowadzą następujące środki:

a) natychmiastowe środki w celu zapewnienia szybkiego zwalczenia określonego organizmu i wykluczenia możliwości jego rozprzestrzeniania się;

b) monitorowanie przez okres obejmujący co najmniej jeden cykl życia określonego organizmu i dodatkowo jeden rok, w tym monitorowanie prowadzone przez co najmniej cztery kolejne lata w promieniu co najmniej 1 kilometra wokół porażonych roślin, lasu lub miejsca, w którym wykryto określony organizm; przynajmniej przez pierwszy rok monitorowanie jest regularne i intensywne;

c) niszczenie wszelkiego porażonego materiału roślinnego lub drewna;

d) identyfikacja pochodzenia porażenia i roślin lub drewna związanych z danym porażeniem, tak dalece jak to możliwe, oraz badanie ich pod względem wszelkich oznak porażenia; badanie to obejmuje niszczące metody pobierania próbek;

e) działania mające na celu podniesienie świadomości społecznej na temat zagrożeń stwarzanych przez ten organizm;

f) wszelkie inne środki, które mogą przyczynić się do zwalczania określonego organizmu, z uwzględnieniem standardu ISPM nr 9 (¹) i z zastosowaniem zintegrowanego podejścia zgodnie z zasadami określonymi w standardzie ISPM nr 14 (²).

Środki, o których mowa w lit. a)-f), przedstawia się w formie sprawozdania, o którym mowa w art. 8.

3. ŚRODKI, KTÓRE NALEŻY WPROWADZIĆ NA WYZNACZONYCH OBSZARACH

1) Na wyznaczonych obszarach państwa członkowskie wprowadzają następujące środki w celu zwalczania określonego organizmu:

a) natychmiastowe wycinanie porażonych roślin i roślin wykazujących oznaki spowodowane przez określony organizm oraz całkowite usuwanie ich korzeni, jeżeli poniżej szyi korzeniowej porażonej rośliny zaobserwowano chodniki larwalne; w przypadkach gdy porażone rośliny zostały wykryte poza okresem lotu określonego organizmu, wycinanie i usuwanie przeprowadza się przed rozpoczęciem kolejnego okresu lotu;

b) wycinanie wszystkich określonych roślin w promieniu 100 m od porażonych roślin i badanie tych określonych roślin pod względem wszelkich oznak porażenia; w wyjątkowych przypadkach, gdy odpowiedzialny organ urzędowy dojdzie do wniosku, że takie wycinanie jest niewłaściwe ze względu na szczególną wartość społeczną, kulturalną lub środowiskową określonych roślin, przeprowadza się indywidualne i regularne szczegółowe badanie pod względem wszelkich oznak porażenia u wszystkich tych określonych roślin w tym promieniu, które nie są przeznaczone do wycięcia, oraz, w stosownych przypadkach, stosuje się środki mające na celu zapobieganie rozprzestrzenianiu się określonego organizmu z tych roślin; uzasadnienie takiego wniosku i opis środka są przekazywane Komisji w sprawozdaniu, o którym mowa w art. 8;

c) usuwanie, badanie i unieszkodliwianie roślin wyciętych zgodnie z lit. a) i b) oraz, w razie potrzeby, ich korzeni; podejmowanie wszelkich niezbędnych środków ostrożności, aby uniknąć rozprzestrzeniania się określonego organizmu w trakcie wycinania i po nim;

d) zapobieganie wszelkim przemieszczeniom potencjalnie porażonego materiału z wyznaczonego obszaru;

e) identyfikacja pochodzenia porażenia i roślin oraz drewna związanych z danym porażeniem tak dalece, jak to możliwe, oraz badanie ich pod względem wszelkich oznak porażenia; badanie to obejmuje niszczące metody pobierania próbek;

f) w stosownych przypadkach zastąpienie określonych roślin innymi roślinami;

g) zakaz sadzenia nowych określonych roślin na otwartej przestrzeni na obszarze, o którym mowa w załączniku III sekcja 3 pkt 1 lit. b), z wyjątkiem miejsc produkcji, o których mowa w załączniku II sekcja 2;

h) intensywne monitorowanie występowania określonego organizmu na roślinach żywicielskich, ze szczególnym uwzględnieniem strefy buforowej, obejmujące co najmniej jedną kontrolę rocznie przy użyciu technik, które mogą wykryć porażenie na wysokości korony. W stosownych przypadkach odpowiedzialny organ urzędowy stosuje niszczące metody pobierania próbek. Liczbę próbek podaje się w sprawozdaniu, o którym mowa w art. 8;

i) działania mające na celu podniesienie świadomości społecznej na temat zagrożeń związanych z tym określonym organizmem, środków wprowadzonych w celu zapobiegania jego wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się na jej terytorium, w tym warunków dotyczących przemieszczania określonych roślin i określonego drewna z wyznaczonego obszaru ustanowionego zgodnie z art. 7;

j) w stosownych przypadkach specjalne środki w celu zaradzenia specyficznym problemom lub komplikacjom, co do których można mieć uzasadnione obawy, że uniemożliwią, utrudnią lub opóźnią zwalczanie, w szczególności problemom związanym z dostępnością i odpowiednią likwidacją wszystkich roślin porażonych lub u których podejrzewa się porażenie, bez względu na ich lokalizację, publiczną lub prywatną własność, osoby lub podmioty za nie odpowiedzialne;

k) wszelkie inne środki, które mogą przyczynić się do zwalczania określonego organizmu, z uwzględnieniem standardu ISPM nr 9 i z zastosowaniem zintegrowanego podejścia zgodnie z zasadami określonymi w standardzie ISPM nr 14.

Środki, o których mowa w lit. a)-k), przedstawia się w formie sprawozdania, o którym mowa w art. 8.

2) Jeśli wyniki badań, o których mowa w art. 6, w ciągu więcej niż czterech kolejnych lat potwierdzą występowanie określonego organizmu na danym obszarze i w przypadku, gdy istnieją dowody na to, że określony organizm nie może już zostać zwalczony, państwa członkowskie mogą ograniczyć środki do powstrzymywania określonego organizmu na tym obszarze. Środki takie obejmują przynajmniej:

a) wycinanie porażonych roślin i roślin wykazujących oznaki spowodowane przez określony organizm oraz całkowite usuwanie ich korzeni, jeżeli poniżej szyi korzeniowej porażonej rośliny zaobserwowano chodniki larwalne; wycinanie rozpoczyna się natychmiast, jednak w przypadkach gdy porażone rośliny zostały wykryte poza okresem lotu określonego organizmu, wycinanie i usuwanie przeprowadza się przed rozpoczęciem kolejnego okresu lotu;

b) usuwanie, badanie i unieszkodliwianie wyciętych roślin oraz, w razie potrzeby, ich korzeni; podejmowanie niezbędnych środków ostrożności, aby uniknąć rozprzestrzeniania się określonego organizmu po wycinaniu;

c) zapobieganie wszelkim przemieszczeniom potencjalnie porażonego materiału z wyznaczonego obszaru;

d) w stosownych przypadkach zastąpienie określonych roślin innymi roślinami;

e) zakaz sadzenia nowych określonych roślin na otwartej przestrzeni na porażonym obszarze, o którym mowa w załączniku III sekcja 1 pkt 1 lit. a), z wyjątkiem miejsc produkcji, o których mowa w załączniku II sekcja 2;

f) intensywne monitorowanie występowania określonego organizmu na roślinach żywicielskich, ze szczególnym uwzględnieniem strefy buforowej, obejmujące co najmniej jedną kontrolę rocznie przy użyciu technik, które mogą wykryć porażenie na wysokości korony. W stosownych przypadkach odpowiedzialny organ urzędowy stosuje niszczące metody pobierania próbek. Liczbę próbek podaje się w sprawozdaniu, o którym mowa w art. 8;

g) działania mające na celu podniesienie świadomości społecznej na temat zagrożeń związanych z określonym organizmem, środków wprowadzonych w celu zapobiegania jego wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się na jej terytorium, w tym warunków dotyczących przemieszczania określonych roślin i określonego drewna z wyznaczonego obszaru ustanowionego zgodnie z art. 7;

h) w stosownych przypadkach, specjalne środki w celu zaradzenia specyficznym problemom lub komplikacjom, co do których można mieć uzasadnione obawy, że uniemożliwią, utrudnią lub opóźnią powstrzymywanie organizmu, w szczególności problemom związanym z dostępnością i odpowiednią likwidacją wszystkich roślin porażonych lub u których podejrzewa się porażenie, bez względu na ich lokalizację, publiczną lub prywatną własność, osoby lub podmioty za nie odpowiedzialne;

i) wszelkie inne środki, które mogą przyczynić się do powstrzymania określonego organizmu.

Środki, o których mowa w lit. a)-i), przedstawia się w formie sprawozdania, o którym mowa w art. 8.

(¹) Wytyczne dotyczące programów eliminowania organizmów szkodliwych - standard referencyjny ISPM nr 9 sekretariatu Międzynarodowej Konwencji Ochrony Roślin, Rzym, 1998.

(²) Stosowanie zintegrowanych środków w systemowych podejściach do zarządzania zagrożeniem organizmem szkodliwym - standard referencyjny ISPM nr 14 sekretariatu Międzynarodowej Konwencji Ochrony Roślin, Rzym 2002.