ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 1253/2014
z dnia 7 lipca 2014 r.
w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla systemów wentylacyjnych
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(DUUEL. z 2016 r., Nr 346, poz. 51;ostatnia zmiana: DUUEL. z 2020 r., Nr 221, poz. 105)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE z dnia 21 października 2009 r. ustanawiającą ogólne zasady ustalania wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów związanych z energią (1), w szczególności jej art. 15 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z dyrektywą 2009/125/WE wymogi dotyczące ekoprojektu w odniesieniu do produktów związanych z energią, których wielkość sprzedaży jest znacząca, które mają istotny wpływ na środowisko naturalne w Unii i wykazują znaczny potencjał w zakresie poprawy ich wpływu na środowisko, bez konieczności przeznaczania na ten cel nadmiernych nakładów, należy objąć środkiem wykonawczym lub środkiem samoregulacji.
(2) Komisja dokonała oceny technicznych, środowiskowych i gospodarczych aspektów systemów wentylacyjnych. Ocena ta wykazała, że systemy wentylacyjne wprowadzane są do obrotu w Unii w dużych ilościach. Zużycie energii w fazie użytkowania jest najistotniejszym aspektem środowiskowym systemów wentylacyjnych, wykazujących znaczny potencjał w zakresie uzyskania w sposób opłacalny oszczędności energii i redukcji emisji gazów cieplarnianych.
(3) Ważną częścią systemów wentylacyjnych są wentylatory. Ogólne wymagania dotyczące minimalnej efektywności energetycznej wentylatorów zostały określone w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 327/2011 (2). Wymagania te obejmują zużycie energii podczas pełnienia funkcji wentylacji przez wentylatory stanowiące część systemów wentylacyjnych, jednak w wielu systemach wentylacyjnych stosuje się wentylatory, które nie wchodzą w zakres wspomnianego rozporządzenia. Konieczne jest zatem wprowadzenie środków wykonawczych mających zastosowanie do systemów wentylacyjnych.
(4) Do pomiarów parametrów takich systemów stosowane są w praktyce dwa różne zestawy norm, dlatego też niezbędne jest rozróżnienie systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych oraz systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków niemieszkalnych, w oparciu o natężenie przepływu powietrza w poszczególnych systemach, a co za tym idzie rozróżnienie środków mających do nich zastosowanie.
(5) Małe systemy wentylacyjne, których pobór mocy jest mniejszy niż 30 W na strumień powietrza, należy wyłączyć z zakresu wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu, z wyjątkiem wymogów dotyczących informacji. Systemy te zaprojektowane zostały do wielu różnych zastosowań, w większości przypadków włączane są tylko na krótko i pełnią wyłącznie funkcje pomocnicze, na przykład w łazienkach. Objęcie ich zakresem przedmiotowego rozporządzenia zwiększyłoby znacznie obciążenie administracyjne w zakresie nadzoru rynku ze względu na duże wielkości sprzedaży, nie przyczyniłoby się natomiast w sposób znaczący do poprawy potencjału w zakresie oszczędności energii. Biorąc jednak pod uwagę, że pełnią one funkcje podobne do funkcji innych systemów wentylacyjnych, w przeglądzie niniejszego rozporządzenia należy uwzględnić możliwość włączenia ich w jego zakres. Wyłączeniem takim powinny zostać objęte także systemy wentylacyjne zaprojektowane do pracy wyłącznie w sytuacjach awaryjnych lub wyjątkowych, lub też w warunkach zagrożenia, ponieważ użytkuje się je sporadycznie i przez krótki czas. Urządzenia wielofunkcyjne, których głównym zadaniem jest ogrzewanie lub chłodzenie, oraz okapy nadkuchenne również nie wchodzą w zakres rozporządzenia. W ramach badań przygotowawczych Komisja przeprowadziła analizę technicznych, środowiskowych i ekonomicznych aspektów systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. W pracach nad tą analizą udział wzięły zainteresowane strony z Unii i państw trzecich, a jej wyniki są ogólnie dostępne.
(6) Do celów niniejszego rozporządzenia za najważniejszy parametr związany z wpływem na środowisko odnośnych systemów wentylacyjnych uznano zużycie energii elektrycznej w fazie użytkowania. Roczne zużycie energii elektrycznej na terenie Unii przez produkty będące przedmiotem niniejszego rozporządzenia osiągnęło w 2010 r. szacunkową wartość 77,6 TWh. Jednocześnie stosowanie tych produktów przynosi oszczędność energii w wymiarze 2 570 PJ w zakresie ogrzewania pomieszczeń. W rozliczeniu końcowym, przyjmując 2,5 jako wartość współczynnika konwersji energii pierwotnej na energię elektryczną, bilans energetyczny wykazuje oszczędność energii pierwotnej w 2010 r. wynoszącą 1 872 PJ. Bez wprowadzania szczególnych środków łączna wielkość oszczędności wzrośnie w 2025 r. zgodnie z przewidywaniami do poziomu 2 829 PJ.
(7) Ze wspomnianych badań przygotowawczych wynika, że zużycie energii przez produkty, których dotyczy niniejsze rozporządzenie, można znacznie zmniejszyć. Oczekuje się, iż wprowadzenie w życie zarówno wymogów dotyczących ekoprojektu określonych w niniejszym rozporządzeniu, jak i odpowiednich wymogów zawartych w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 1254/2014 (3) przyniesie łączny wzrost oszczędności energii o 1 300 PJ (45 %), co oznacza, że w 2025 r. oszczędności energii osiągnęłyby poziom 4 130 PJ.
(8) Wyniki badań przygotowawczych wskazują również, iż w odniesieniu do systemów wentylacyjnych nie ma potrzeby określania wymogów dotyczących innych parametrów ekoprojektu, o których mowa w części 1 załącznika I do dyrektywy 2009/125/WE, ponieważ zużycie energii elektrycznej w fazie użytkowania jest zdecydowanie najważniejszym aspektem związanym z wpływem tych urządzeń na środowisko.
(9) Wymogi dotyczące ekoprojektu należy wprowadzać stopniowo, aby zapewnić producentom wystarczająco dużo czasu na odpowiednie zmodyfikowanie konstrukcji produktów, których dotyczy niniejsze rozporządzenie. Ustalając odnośne ramy czasowe, należy mieć na uwadze skutki w postaci dodatkowych kosztów, jakie ponieść będą musieli użytkownicy i producenci, w szczególności małe i średnie przedsiębiorstwa, zapewniając jednocześnie osiągnięcie bez zbędnych opóźnień poprawy ekologiczności systemów wentylacyjnych.
(10) Do pomiarów parametrów produktu i odnośnych obliczeń należy stosować niezawodne, dokładne i odtwarzalne procedury uwzględniające najnowsze uznane metody pomiarów i obliczeń, w tym – o ile są dostępne – ujednolicone normy przyjęte przez europejskie organy normalizacyjne na wniosek Komisji zgodnie z procedurą określoną w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 (5).
(11) W środku wykonawczym należy określić wartości odniesienia mające zastosowanie do obecnie dostępnych typów systemów wentylacyjnych o wysokiej efektywności energetycznej, wyznaczone na podstawie informacji zebranych podczas opracowywania tego środka, aby producenci mogli wykorzystać te wartości odniesienia do oceny alternatywnych rozwiązań projektowych oraz stopnia ekologiczności produktu. Przyczyni się to również do zapewnienia powszechnego i łatwego dostępu do informacji, szczególnie średnim, małym i bardzo małym przedsiębiorstwom, ułatwiając tym samym przejmowanie najlepszych rozwiązań technologicznych oraz opracowywanie bardziej energooszczędnych produktów, prowadzące do zmniejszenia zużycia energii.
(12) Uzyskano opinię forum konsultacyjnego, o którym mowa w art. 18 dyrektywy 2009/125/WE.
(13) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu powołanego na podstawie art. 19 ust. 1 dyrektywy 2009/125/WE,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Przedmiot i zakres stosowania
1. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do systemów wentylacyjnych i ustanawia wymogi dotyczące ekoprojektu warunkujące wprowadzenia tych systemów do obrotu lub dopuszczenie ich do użytku.
2. Niniejszego rozporządzenia nie stosuje się do następujących systemów wentylacyjnych:
a) jednokierunkowych (wywiewnych lub nawiewnych) o poborze mocy mniejszym niż 30 W; systemy te podlegają jednak wymogom dotyczącym zakresu podawanych informacji;
b) dwukierunkowych o łącznym poborze mocy na użytek wentylatorów mniejszym niż 30 W na strumień powietrza; systemy te podlegają jednak wymogom dotyczącym zakresu podawanych informacji;
c) wentylatorów osiowych lub promieniowych wyposażonych jedynie w obudowę, w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 327/2011;
d) przeznaczonych wyłącznie do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem, określonych w dyrektywie 94/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (1);
e) przeznaczonych wyłącznie do stosowania w sytuacjach awaryjnych, przez krótki czas, spełniających podstawowe wymagania dotyczące obiektów budowlanych w odniesieniu do bezpieczeństwa pożarowego określone w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 305/2011 (6);
f) przeznaczonych wyłącznie do stosowania w następujących warunkach:
(i) gdy temperatura robocza przemieszczanego powietrza przekracza 100 °C;
(ii) gdy temperatura otoczenia podczas pracy silnika napędzającego wentylator, znajdującego się poza strumieniem powietrza, przekracza 65 °C;
(iii) gdy temperatura przemieszczanego powietrza lub temperatura otoczenia podczas pracy silnika znajdującego się poza strumieniem powietrza są niższe niż – 40 °C;
(iv) gdy napięcie zasilania przekracza 1 000 V w przypadku zasilania prądem przemiennym lub 1 500 V w przypadku zasilania prądem stałym;
(v) w warunkach narażenia na czynniki toksyczne, łatwopalne lub o silnym działaniu korozyjnym lub w warunkach narażenia na substancje ścierne;
g) [1] wyposażonych w wymiennik ciepła i pompę cieplną służącą odzyskiwaniu ciepła lub umożliwiającą przenoszenie lub pozyskiwanie ciepła dodatkowo do działania układu odzysku ciepła, z wyjątkiem przenoszenia ciepła w celu ochrony przed zamarzaniem lub odmrażania;
h) sklasyfikowanych jako okapy nadkuchenne wchodzące w zakres rozporządzenia Komisji (UE) nr 66/2014 (7) dotyczącego urządzeń kuchennych.
Artykuł 2
Definicje
Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:
1) „system wentylacyjny (SW)” oznacza urządzenie o napędzie elektrycznym, wyposażone w przynajmniej jeden wirnik, jeden silnik i obudowę, przeznaczone do wymiany, w budynku lub w części budynku, powietrza zużytego na świeże powietrze z zewnątrz;
2) „system wentylacyjny przeznaczony do budynków mieszkalnych (SWM)” oznacza system wentylacyjny o następujących cechach:
a) maksymalna wartość natężenia przepływu nie przekracza 250 m3/h;
b) maksymalna wartość natężenia przepływu mieści się w przedziale od 250 do 1 000 m3/h, a zgodnie z informacjami podanymi przez producenta urządzenie to przeznaczone jest do pełnienia funkcji wentylacji wyłącznie w budynkach mieszkalnych;
3) „system wentylacyjny przeznaczony do budynków niemieszkalnych (SWNM)” oznacza system wentylacyjny, którego maksymalna wartość natężenia przepływu przekracza 250 m3/h, a w przypadku, gdy wartość ta mieści się w przedziale od 250 do 1 000 m3/h, informacje podane przez producenta nie zawierają stwierdzenia, że urządzenie to przeznaczone jest do pełnienia funkcji wentylacji wyłącznie w budynkach mieszkalnych;
4) „maksymalna wartość natężenia przepływu” oznacza deklarowaną maksymalną wartość objętościowego natężenia przepływu powietrza w danym systemie wentylacyjnym, jaką można osiągnąć przy użyciu zintegrowanych albo oddzielnych, lecz dostarczanych wraz z systemem, sterowników, w standardowych warunkach powietrza (temperaturze 20 °C i ciśnieniu 101 325 Pa), jeśli system został zainstalowany w całości (na przykład wraz z czystymi filtrami) i zgodnie z instrukcjami producenta; w przypadku kanałowych SWM maksymalne natężenie przepływu mierzone jest w odniesieniu do przepływu powietrza przy różnicy ciśnienia statycznego na zewnątrz wynoszącej 100 Pa, a w przypadku bezkanałowych SWM w odniesieniu do przepływu powietrza przy najniższej osiągalnej całkowitej różnicy ciśnienia o jednej z następujących wartości: 10 (wartość minimalna), 20, 50, 100, 150, 200, 250 Pa, w zależności od tego, która wartość jest równa zmierzonej wartości różnicy ciśnienia lub tuż poniżej tej wartości;
5) „jednokierunkowy system wentylacyjny (JSW)” oznacza system wentylacyjny wymuszający przepływ powietrza tylko w jednym kierunku, albo na zewnątrz (wywiew), albo do wnętrza pomieszczenia (nawiew); w systemie tym wymuszany mechanicznie przepływ powietrza jest równoważony jego naturalnym dopływem lub odpływem;
6) „dwukierunkowy (nawiewno-wyciągowy) system wentylacyjny (DSW)” oznacza system wentylacyjny wymuszający przepływ powietrza między wnętrzem budynku a obszarem na zewnątrz, wyposażony zarówno w wentylatory wywiewne, jak i nawiewne;
7) „równoważny model systemu wentylacyjnego” oznacza system wentylacyjny o takich samych parametrach technicznych, określonych w stosownych wymogach dotyczących informacji o produkcie, wprowadzony do obrotu przez tego samego producenta, upoważnionego przedstawiciela lub importera, ale jako inny model systemu wentylacyjnego.
Dodatkowe definicje na potrzeby załączników II–IX zamieszczono w załączniku I.
Artykuł 3
Wymogi dotyczące ekoprojektu
1. Od dnia 1 stycznia 2016 r. SWM muszą być zgodne ze szczególnymi wymogami dotyczącymi ekoprojektu określonymi w załączniku II pkt 1.
2. Od dnia 1 stycznia 2016 r. SWNM muszą być zgodne ze szczególnymi wymogami dotyczącymi ekoprojektu określonymi w załączniku III pkt 1.
3. Od dnia 1 stycznia 2018 r. SWM muszą być zgodne ze szczególnymi wymogami dotyczącymi ekoprojektu określonymi w załączniku II pkt 2.
4. Od dnia 1 stycznia 2018 r. SWNM muszą być zgodne ze szczególnymi wymogami dotyczącymi ekoprojektu określonymi w załączniku III pkt 2.
Artykuł 4
Wymogi dotyczące zakresu podawanych informacji
1. Od dnia 1 stycznia 2016 r. producenci SWM i ich upoważnieni przedstawiciele oraz importerzy SWM obowiązani są do podawania informacji określonych w załączniku IV.
2. Od dnia 1 stycznia 2016 r. producenci SWNM i ich upoważnieni przedstawiciele oraz importerzy SWNM obowiązani są do podawania informacji określonych w załączniku V.
Artykuł 5
Ocena zgodności
1. Producenci systemów wentylacyjnych przeprowadzają ocenę zgodności ustanowioną w art. 8 dyrektywy 2009/125/WE, wykorzystując w tym celu wewnętrzną kontrolę projektu określoną w załączniku IV do tej dyrektywy lub system zarządzania określony w załączniku V do tej dyrektywy.
Do celów oceny zgodności SWM wymagany poziom jednostkowego zużycia energii oblicza się zgodnie z przepisami załącznika VIII do niniejszego rozporządzenia.
Do celów oceny zgodności SWNM pomiarów i obliczeń w odniesieniu do szczególnych wymogów dotyczących ekoprojektu dokonuje się zgodnie z przepisami załącznika IX do niniejszego rozporządzenia.
2. Dokumentacja techniczna sporządzona zgodnie z załącznikiem IV do dyrektywy 2009/125/WE musi zawierać kopię informacji o produkcie określonych w załącznikach IV i V do niniejszego rozporządzenia.
W przypadku gdy informacje zawarte w dokumentacji technicznej konkretnego modelu systemu wentylacyjnego zostały uzyskane w drodze obliczeń na podstawie projektu lub ekstrapolacji danych innych systemów wentylacyjnych, lub przy użyciu obu tych sposobów, w dokumentacji technicznej umieszcza się następujące informacje:
a) szczegóły odnośnych obliczeń lub ekstrapolacji lub obu tych sposobów;
b) szczegóły badań przeprowadzonych przez producentów w celu sprawdzenia dokładności obliczeń i ekstrapolacji;
c) wykaz wszelkich innych modeli systemu wentylacyjnego, w przypadku których informacje zawarte w dokumentacji technicznej zostały uzyskane na tej samej podstawie;
d) wykaz równoważnych modeli systemu wentylacyjnego.
Artykuł 6
Procedura weryfikacji na potrzeby nadzoru rynku
W ramach nadzoru rynku, o którym mowa w art. 3 ust. 2 dyrektywy 2009/125/WE, organy państw członkowskich stosują procedurę weryfikacji określoną w załączniku VI w celu zapewnienia zgodności z wymogami ustalonymi w odniesieniu do SWM w załączniku II do niniejszego rozporządzenia, jak również z wymogami ustalonymi w odniesieniu do SWNM w załączniku III do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 7
Wartości odniesienia
W załączniku VII do niniejszego rozporządzenia określono wartości odniesienia, o których mowa w pkt 2 części 3 załącznika I do dyrektywy 2009/125/WE, mające zastosowanie do systemów wentylacyjnych.
Artykuł 8
Przegląd
W terminie do dnia 1 stycznia 2017 r. Komisja dokonuje oceny, czy w świetle postępu technicznego konieczne jest ustanowienie wymogów dotyczących stopni przecieków powietrza, i przedstawia wyniki tej oceny forum konsultacyjnemu.
W terminie do dnia 1 stycznia 2020 r. Komisja dokonuje przeglądu rozporządzenia w celu uwzględnienia postępu technicznego i przedstawia wyniki tego przeglądu forum konsultacyjnemu.
W przeglądzie tym należy uwzględnić ocenę:
a) ewentualnego rozszerzenia zakresu niniejszego rozporządzenia, tak aby objęło ono systemy jednokierunkowe o poborze mocy mniejszym niż 30 W oraz systemy dwukierunkowe o łącznym poborze mocy na użytek wentylatorów mniejszym niż 30 W na strumień powietrza;
b) dopuszczalnych w procedurze weryfikacyjnej odchyleń od wymaganych wartości, określonych w załączniku VI;
c) stosowności uwzględnienia wpływu energooszczędnych filtrów na efektywność energetyczną;
d) potrzeby ustanowienia na dalszym etapie surowszych wymogów dotyczących ekoprojektu.
Artykuł 9
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 7 lipca 2014 r.
(1) Dz.U. L 285 z 31.10.2009, s. 10.
(2) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 327/2011 z dnia 30 marca 2011 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla wentylatorów napędzanych silnikiem elektrycznym o poborze mocy od 125 W do 500 kW (Dz.U. L 90 z 6.4.2011, s. 8).
(3) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1254/2014 z dnia 11 lipca 2014 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykietowania energetycznego systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych (zob. s. 27 niniejszego Dziennika Urzędowego).
(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie normalizacji europejskiej (Dz.U. L 316 z 14.11.2012, s. 12).
(5) Dyrektywa 94/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 marca 1994 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących urządzeń i systemów ochronnych przeznaczonych do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem (Dz.U. L 100 z 19.4.1994, s. 1).
(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiające zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych i uchylające dyrektywę Rady 89/106/EWG (Dz.U. L 88 z 4.4.2011, s. 5).
(7) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 66/2014 z dnia 14 stycznia 2014 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla domowych piekarników, płyt grzejnych i okapów nadkuchennych (Dz.U. L 29 z 31.1.2014, s. 33).
ZAŁĄCZNIK I
Definicje
Definicje stosowane na potrzeby załączników II–IX do niniejszego rozporządzenia:
1. Definicje:
1) „jednostkowe zużycie energii (JZE)” (wyrażone w kWh/(m2/rok)) oznacza współczynnik wyrażający wartość energii zużytej do celów wentylacji na metr kWadratowy ogrzewanej powierzchni mieszkania lub budynku, obliczony w przypadku SWM w sposób określony z załączniku VIII;
2) „poziom mocy akustycznej (LWA)” oznacza poziom emitowanej poza obudowę mocy akustycznej, skorygowany krzywą korekcyjną A, wyrażony w decybelach (dB) w odniesieniu do mocy akustycznej jednego pikowata (1pW) emitowanej przez powietrze w strumieniu odniesienia;
3) „napęd wielobiegowy” oznacza silnik wentylatora, który może pracować z co najmniej trzema różnymi stałymi prędkościami oraz z prędkością zerową (tryb spoczynku);
4) „układ bezstopniowej regulacji prędkości obrotowej (ang. variable speed drive, VSD)” oznacza elektroniczny przekształtnik zasilania, zintegrowany lub działający w ramach jednego układu z silnikiem i wentylatorem, lub też dostarczany wraz z nimi jako oddzielny element, dostosowujący w sposób ciągły energię elektryczną doprowadzaną do silnika, regulując w ten sposób natężenie przepływu;
5) „układ odzysku ciepła (UOC)” oznacza część dwukierunkowego systemu wentylacyjnego wyposażoną w wymiennik ciepła przeznaczony do przekazywania ciepła z (zanieczyszczonego) powietrza wywiewanego do (świeżego) powietrza nawiewanego;
6) „sprawność cieplna UOC przeznaczonego do budynku mieszkalnego (ηt)” oznacza stosunek wzrostu temperatury powietrza nawiewanego do spadku temperatury powietrza wywiewanego, przy czym obie te wartości ustala się w odniesieniu do temperatury na zewnątrz, mierzonej przy suchym UOC i w standardowych warunkach powietrza, przy zrównoważonym przepływie masy o natężeniu o wartości odniesienia, różnicy między temperaturą wewnątrz i na zewnątrz wynoszącej 13 K, bez korekcji uwzględniającej dodatkowe ciepło wytwarzane przez silniki wentylatora;
7) „stopień wewnętrznych przecieków powietrza” oznacza część powietrza usuwanego obecną w powietrzu nawiewanym w systemach wentylacyjnych z UOC, pojawiającą się tam w wyniku przecieków między strumieniami powietrza usuwanego i nawiewanego wewnątrz obudowy; stopień ten określa się przy objętościowym przepływie powietrza o wartości odniesienia mierzonym w kanałach wentylacyjnych podczas pracy systemu; w przypadku SWM pomiaru dokonuje się w ciśnieniu 100 Pa, a w przypadku SWM w ciśnieniu 250 Pa;
8) „przeniesienie” oznacza ilość powietrza wywiewanego, które jest zawracane i wprowadzane do powietrza nawiewanego na potrzeby regeneracyjnego wymiennika ciepła, wyrażoną w procentach w odniesieniu do przepływu o wartości odniesienia;
9) „stopień zewnętrznych przecieków powierza” oznacza część powietrza w objętościowym przepływie o wartości odniesienia, która przecieka przez obudowę systemu z lub do otaczającego ją powietrza, gdy poddaje się ją testowi ciśnieniowemu; test należy przeprowadzić zarówno dla podciśnienia, jak i nadciśnienia, w przypadku SWM przy ciśnieniu 250 Pa, a w przypadku SWNM przy ciśnieniu 400 Pa;
10) „mieszanie” oznacza bezpośrednie ponowne wprowadzanie do obiegu lub krótki obieg strumieni powietrza między króćcem wylotowym i króćcem ssawnym na zakończeniach systemu zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynku, tak że strumienie te nie przyczyniają się do skutecznej wentylacji pomieszczeń w budynku, gdy system pracuje w warunkach objętościowego natężenia przepływu powietrza o wartości odniesienia;
11) „stopień mieszania” oznacza część strumienia powietrza usuwanego, stanowiącą część całkowitej objętości przepływu odniesienia, która jest ponownie wprowadzana do obiegu między króćcem wylotowym i króćcem ssawnym na zakończeniach systemu zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynku, tak że powietrze to nie przyczynia się do skutecznej wentylacji pomieszczeń w budynku, gdy system pracuje w warunkach objętościowego przepływu powietrza (mierzonego w odległości 1 m od znajdującego się wewnątrz budynku wylotu kanału powietrza nawiewanego) o wartości odniesienia pomniejszonej o stopień wewnętrznych przecieków powietrza;
12) „efektywna moc wejściowa” (wyrażona w W) oznacza pobór mocy przy natężeniu przepływu o wartości odniesienia i odpowiadającej mu całkowitej zewnętrznej różnicy ciśnień; obejmuje ona zapotrzebowanie na energię elektryczną wentylatorów, sterowników (w tym pilotów zdalnego sterowania) i pompy cieplnej (jeśli jest ona integralną częścią systemu);
13) „jednostkowy pobór mocy (JPM)” (wyrażony w W/(m3/h)) oznacza stosunek efektywnej mocy wejściowej (w W) do wartości odniesienia natężenia przepływu (w m3/h);
14) „wykres natężenia przepływu/ciśnienia” oznacza zbiór krzywych ilustrujących natężenie przepływu (oś pozioma) i różnicę ciśnień w jednokierunkowym SWM lub po stronie doprowadzania powietrza w dwukierunkowym SWM, przy czym każda krzywa odpowiada jednej prędkości wentylatora przy co najmniej ośmiu punktach testowych rozmieszczonych w równych odstępach; liczba krzywych uzależniona jest od liczby biegów napędu wentylatora (jeden, dwa lub trzy) lub, w przypadku wentylatora z układem regulacji bezstopniowej, obejmuje co najmniej krzywą minimalną, maksymalną i wyznaczoną w odniesieniu do nich krzywą pośrednią ilustrującą wartości zbliżone do wartości objętości strumienia odniesienia i różnicy ciśnień stosowanych w badaniach JPM;
15) „natężenie przepływu strumienia odniesienia” (wyrażone w m3/s) to odczytywana na osi poziomej wartość punktu na krzywej w wykresie przepływu/ciśnienia, który znajduje się w punkcie lub najbliżej punktu odniesienia przy co najmniej 70 % maksymalnego natężenia przepływu i ciśnieniu 50 Pa w przypadku systemów kanałowych, natomiast w przypadku systemów bezkanałowych przy ciśnieniu minimalnym. W przypadku dwukierunkowych systemów wentylacyjnych wartość odniesienia objętościowego natężenia przepływu powietrza odnosi się do natężenia u wylotu kanału doprowadzającego powietrze;
16) „czynnik rodzaju sterowania (CRS)” oznacza współczynnik korekcyjny stosowany przy obliczaniu JZE uzależniony od rodzaju sterowania, jakie zostało zastosowane w danym systemie wentylacyjnym zgodnie z opisem w załączniku VIII tabela 1;
17) „parametr sterowania” oznacza wymierny parametr lub zbiór wymiernych parametrów, co do których zakłada się, iż stanowią dobry wskaźnik zapotrzebowania na wentylację; są to na przykład: poziom wilgotności względnej (ang. relative humidity, RH), poziom dwutlenku węgla (CO2), poziom lotnych związków organicznych (LZO) lub innych gazów, wykrywanie obecności lub ruchu na podstawie promieniowania cieplnego ciała lub odbicia fal ultradźwiękowych, lub też sygnały elektryczne wysyłane w skutek włączenia/wyłączenia przez człowieka światła lub urządzeń;
18) „sterowanie ręczne” oznacza każdy rodzaj sterowania, w którym nie stosuje się sterowania według zapotrzebowania;
19) „sterowanie według zapotrzebowania” oznacza regulację za pomocą urządzenia (lub zestawu urządzeń), zintegrowanego lub dostarczanego oddzielnie, które mierzy określony parametr sterowania i wykorzystuje wyniki pomiaru do automatycznego regulowania natężenia przepływu w systemie lub natężeń przepływu w kanałach powietrza;
20) „sterowanie czasowe” oznacza przystosowany do obsługi przez człowieka interfejs z zegarem (sterowanie w zależności od pory dnia), pozwalający na regulację prędkości wentylatora/natężenia przepływu w systemie wentylacyjnym, przynajmniej z możliwością ręcznego zaprogramowania natężenia przepływu na każdy dzień tygodnia z co najmniej dwoma okresami obniżonej aktywności, to jest okresami ze zredukowanym lub zerowym natężeniem przepływu;
21) „wentylacja sterowana według zapotrzebowania (WSZ)” oznacza system wentylacyjny, w którym zastosowano sterowanie według zapotrzebowania;
22) „system kanałowy” oznacza system wentylacyjny przeznaczony do wentylacji jednego lub większej liczby pomieszczeń lub też przestrzeni zamkniętej w budynku poprzez wykorzystanie kanałów wentylacyjnych, w których przewidziane jest zamontowanie instalacji wewnątrzkanałowej;
23) „system bezkanałowy” oznacza system wentylacyjny, w którym nie wykorzystuje się instalacji wewnątrzkanałowej, stosowany w pojedynczym pomieszczeniu, przeznaczony do wentylacji pojedynczego pomieszczenia lub przestrzeni zamkniętej w budynku;
24) „centralne sterowanie według zapotrzebowania” oznacza sterowanie w zależności od zapotrzebowania stosowane w kanałowym systemie wentylacyjnym, polegające na centralnej ciągłej regulacji prędkości wentylatora i natężenia przepływu opartej na wskazaniach jednego czujnika, w całym lokalu mieszkalnym lub jego części;
25) „lokalne sterowanie według zapotrzebowania” oznacza sterowanie w systemie wentylacyjnym uzależnione od zapotrzebowania, polegające na ciągłej regulacji prędkości wentylatora i natężenia przepływu opartej na wskazaniach więcej niż jednego czujnika w przypadku kanałowych systemów wentylacyjnych lub pojedynczego czujnika w przypadku systemów bezkanałowych;
26) „ciśnienie statyczne (psf)” oznacza ciśnienie całkowite pomniejszone o ciśnienie dynamiczne wentylatora;
27) „ciśnienie całkowite (pf)” oznacza różnicę między ciśnieniem spiętrzenia na wylocie i wlocie wentylatora;
28) „ciśnienie spiętrzenia” oznacza ciśnienie, które powstałoby w punkcie, w którym przepływ gazu uległby zatrzymaniu w wyniku przemiany izentropowej;
29) „ciśnienie dynamiczne” oznacza ciśnienie wyznaczone z masowego natężenia przepływu, średniej gęstości gazu na wylocie i powierzchni wylotu systemu wentylacyjnego;
30) „przeponowy wymiennik ciepła” oznacza wymiennik ciepła przeznaczony do przenoszenia energii cieplnej z jednego strumienia powietrza do drugiego bez wykorzystania części ruchomych; przykładami są: płytowy lub rurowy wymiennik ciepła z przepływem równoległym, krzyżowym lub przeciwprądowym albo połączeniem takich przepływów, bądź też płytowy lub rurowy wymiennik ciepła z dyfuzją pary;
31) „regeneracyjny wymiennik ciepła” oznacza obrotowy wymiennik ciepła składający się z wirnika służącego przenoszeniu energii cieplnej z jednego strumienia powietrza do drugiego, mechanizmu napędowego, obudowy lub ramy oraz uszczelnień redukujących obejście odzysku ciepła i przecieki między strumieniami powietrza, zawierający również materiał pozwalający na przekazywanie ciepła utajonego; wymienniki takie odznaczają się różnym stopniem odzysku wilgoci w zależności od użytego materiału;
32) „podatność przepływu powietrza na zmiany ciśnienia” w bezkanałowych SWM oznacza stosunek maksymalnego odchylenia od maksymalnego natężenia przepływu w SWM przy różnicy zewnętrznego ciśnienia całkowitego wynoszącej + 20 Pa do takiego odchylenia przy różnicy zewnętrznego ciśnienia całkowitego wynoszącej – 20 Pa;
33) „szczelność pomieszczenia” w bezkanałowych SWM oznacza natężenie przepływu powietrza (wyrażone w m3/h) między pomieszczeniem wewnątrz i obszarem na zewnątrz budynku w czasie, gdy wentylator(-y) jest (są) wyłączony(-e);
34) „system podwójnego zastosowania” oznacza system wentylacyjny przeznaczony zarówno do wentylacji, jak i do wyciągu dymu, spełniający podstawowe wymagania dotyczące obiektów budowlanych w odniesieniu do bezpieczeństwa pożarowego określone w rozporządzeniu (UE) nr 305/2011;
35) „obejście odzysku ciepła” oznacza każde rozwiązanie pozwalające na obejście wymiennika ciepła lub automatyczną bądź ręczną regulację pracy układu odzysku ciepła, niekoniecznie mające postać przewodu obejściowego (może to być na przykład: wkład letni, regulacja prędkości wirnika, regulacja przepływu powietrza).
2. Definicje odnoszące się do SWNM, uzupełniające definicje podane w załączniku 1 część 1:
1) „znamionowy pobór mocy (P)” (wyrażony w kW) oznacza efektywny pobór mocy przez napędy wentylatora, w tym wszelkie układy sterowania silnika, przy znamionowym ciśnieniu zewnętrznym i znamionowym natężeniu przepływu powietrza;
2) „sprawność wentylatora (ηfan)” oznacza sprawność statyczną, w tym sprawność silnika i napędu danego wentylatora lub poszczególnych wentylatorów w systemie wentylacyjnym (w konfiguracji wzorcowej), określoną w warunkach znamionowego natężenia przepływu powietrza i spadku znamionowego ciśnienia zewnętrznego;
3) „konfiguracja wzorcowa DSW” oznacza produkt wyposażony w obudowę, co najmniej dwa wentylatory z układem regulacji bezstopniowej lub z napędem wielobiegowym, w UOC, czysty bardzo dokładny filtr zamontowany po stronie wlotu i w czysty dokładny filtr zamontowany po stronie wywiewu;
4) „konfiguracja wzorcowa JSW” oznacza produkt wyposażony w obudowę, co najmniej jeden wentylator z układem regulacji bezstopniowej lub z napędem wielobiegowym, a także – jeśli produkt zaprojektowano do stosowania z filtrem po stronie wlotu – w czysty bardzo dokładny filtr po stronie wlotu;
5) „minimalna sprawność wentylatora (ηsw)” oznacza szczególny wymóg dotyczący minimalnej sprawności SW objętych zakresem niniejszego rozporządzenia;
6) „znamionowe natężenie przepływu (qnom)” (wyrażone w m3/s) oznacza deklarowane i przewidziane w projekcie danego systemu natężenie przepływu w SWNM w standardowych warunkach powietrza, to jest temperaturze 20 °C i ciśnieniu 101 325 Pa, przy pełnej instalacji systemu (obejmującej na przykład filtry) dokonanej zgodnie z instrukcjami producenta;
7) „znamionowe ciśnienie zewnętrzne (Δps,ext)” (wyrażone w Pa) oznacza deklarowaną i przewidzianą w projekcie danego systemu różnicę statycznego ciśnienia zewnętrznego przy znamionowym natężeniu przepływu;
8) „maksymalna znamionowa prędkość wentylatora (vfan_rated)” (wyrażona w obrotach na minutę, ang. rounds per minute, rpm) oznacza prędkość wentylatora przy znamionowym natężeniu przepływu i znamionowym ciśnieniu zewnętrznym;
9) „spadek ciśnienia wewnętrznego części pełniących funkcje wentylacyjne (Δps,int)” (wyrażony w Pa) oznacza sumę spadków ciśnienia statycznego konfiguracji wzorcowej DSW lub JSW przy znamionowym natężeniu przepływu;
10) „wewnętrzny spadek ciśnienia w dodatkowych częściach nie pełniących funkcji wentylacyjnych (Δps,add)” (wyrażony w Pa) oznacza wartość pozostałą po odjęciu spadku ciśnienia wewnętrznego w częściach składowych pełniących funkcje wentylacyjne (Δps,int) od sumy wszystkich wewnętrznych spadków ciśnienia statycznego przy znamionowym natężeniu przepływu i znamionowym ciśnieniu zewnętrznym;
11) „sprawność cieplna UOC przeznaczonego do budynków niemieszkalnych (ηt_swnm)” oznacza stosunek wzrostu temperatury powietrza nawiewanego do spadku temperatury powietrza wywiewanego, przy czym obie wartości określane są w odniesieniu do temperatury na zewnątrz, mierzonej w suchych warunkach odniesienia, przy zrównoważonym przepływie masy, różnicy między temperaturą wewnątrz a na zewnątrz wynoszącej 20 K, z wyłączeniem wzrostu ilości ciepła spowodowanego pracą silników wentylatora i wewnętrznymi przeciekami powietrza;
12) „wewnętrzna jednostkowa moc wentylatora części pełniących funkcje wentylacyjne (JMWint)” (wyrażona w W/(m3/s)) oznacza stosunek wewnętrznego spadku ciśnienia w częściach pełniących funkcje wentylacyjne do sprawności wentylatora, wyznaczonej przy użyciu konfiguracji wzorcowej;
13) „maksymalna wewnętrzna jednostkowa moc wentylatora części pełniących funkcje wentylacyjne (JMWint_limit)” (wyrażona w W/(m3/s)) oznacza szczególny wymóg dotyczący sprawności JMWint w odniesieniu do SW wchodzących w zakres niniejszego rozporządzenia;
14) „UOC z medium pośredniczącym” oznacza system odzysku ciepła, w którym urządzenie do odzysku ciepła zamontowane po stronie wywiewania oraz urządzenie dostarczające odzyskane ciepło do strumienia powietrza po stronie nawiewania w wentylowanym pomieszczeniu połączone są za pomocą systemu wymiany ciepła, w którym wspomniane urządzenia po obu stronach UOC mogą być umieszczane dowolnie w różnych częściach budynku;
15) „prędkość czołowa powietrza” (wyrażona w m/s) oznacza większą z prędkości nawiewania i wywiewania powietrza. Prędkości oznaczają prędkości powietrza w SW wyznaczane w oparciu o powierzchnię, jaką wewnątrz SW zajmuje odpowiednio strumień przepływu powietrza dostarczanego lub powietrza usuwanego. Prędkość określa się na podstawie powierzchni części danego systemu zawierającej filtr, lub jeżeli system nie jest wyposażony w filtry, na podstawie powierzchni części z wentylatorem;
16) „premia sprawności (E)” oznacza współczynnik korygujący służący uwzględnieniu faktu, że wydajniejszy odzysk ciepła powoduje więcej spadków ciśnienia, zwiększając tym samym zapotrzebowanie na jednostkową moc wentylatora;
17) „korekta dotycząca filtra (F)” (wyrażona w Pa) oznacza wartość korygującą, stosowaną, jeżeli system odbiega od konfiguracji wzorcowej DSW;
18) „bardzo dokładny filtr” oznacza filtr spełniający odpowiednie warunki określone w załączniku IX;
19) „dokładny filtr” oznacza filtr spełniający odpowiednie warunki określone w załączniku IX;
20) „skuteczność filtra” oznacza średni stosunek ilości pyłu wychwyconego przez filtr do ilości pyłu wpadającej do filtra w warunkach określonych w odniesieniu do bardzo dokładnych i dokładnych filtrów w załączniku IX.
ZAŁĄCZNIK II
Mające zastosowanie do SWNM szczególne wymogi dotyczące ekoprojektu, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 3
1. Od dnia 1 stycznia 2016 r.:
– JZE określone dla klimatu umiarkowanego nie może przekraczać 0 kWh/(m2/rok).
– LWA systemów bezkanałowych, w tym systemów wentylacyjnych zaprojektowanych do użytku z jedną instalacją wewnątrzkanałową umieszczoną albo po stronie nawiewu albo po stronie usuwania powietrza, nie może przekraczać 45 dB.
– Wszystkie SW, poza systemami podwójnego zastosowania, muszą być wyposażone w napęd wielobiegowy albo w układ bezstopniowej regulacji prędkości obrotowej wentylatora.
– Wszystkie DSW muszą być wyposażone w obejście odzysku ciepła.
2. Od dnia 1 stycznia 2018 r.:
– JZE określone dla klimatu umiarkowanego nie może przekraczać – 20 kWh/(m2/rok).
– LWA systemów bezkanałowych, w tym systemów wentylacyjnych zaprojektowanych do użytku z jedną instalacją wewnątrzkanałową umieszczoną albo po stronie nawiewu albo po stronie usuwania powietrza, nie może przekraczać 40 dB.
– Wszystkie SW, oprócz systemów podwójnego zastosowania, muszą być wyposażone w napęd wielobiegowy albo w układ bezstopniowej regulacji prędkości obrotowej wentylatora.
– Wszystkie DSW muszą być wyposażone w obejście odzysku ciepła.
– Systemy wentylacyjne z filtrem muszą być wyposażone w mechanizm wizualnego ostrzegania o konieczności wymiany filtra.
ZAŁĄCZNIK III
Mające zastosowanie do SWNM szczególne wymogi dotyczące ekoprojektu, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 4
1. Od dnia 1 stycznia 2016 r.:
– Wszystkie systemy wentylacyjne, oprócz systemów podwójnego zastosowania, muszą być wyposażone w napęd wielobiegowy albo w układ bezstopniowej regulacji prędkości obrotowej wentylatora.
– Wszystkie DSW muszą posiadać UOC.
– UOC musi być wyposażony w obejście odzysku ciepła.
– Minimalna sprawność cieplna ηt_swnm wszystkich UOC w DSW, oprócz UOC z medium pośredniczącym, musi wynosić 67 %, a premia sprawności E = (ηt_swnm – 0,67) * 3 000, jeśli sprawność cieplna ηt_swnm wynosi co najmniej 67 %, w innych przypadkach E = 0.
– Minimalna sprawność cieplna ηt_swnm UOC w DSW musi wynosić 63 %, a premia sprawności E = (ηt_swnm – 0,63) * 3 000, jeśli sprawność cieplna ηt_swnm wynosi co najmniej 63 %, w innych przypadkach E = 0.
– Minimalna sprawność wentylatora w JSW (ηsw) wynosi
– 6,2 % * ln(P) + 35,0 %, jeżeli P ≤ 30 kW, oraz
– 56,1 % jeżeli P > 30 kW
– Maksymalna wewnętrzna jednostkowa moc wentylatora części pełniących funkcje wentylacyjne (JMWint_limit), w W/(m3/s), wynosi
– w przypadku DSW wyposażonych w UOC z medium pośredniczącym
1 700 + E – 300 * qnom /2 – F, jeśli qnom < 2 m3/s, oraz
1 400 + E – F, jeśli qnom ≥ 2 m3/s,
– w przypadku DSW wyposażonych w inny rodzaj UOC
1 200 + E – 300 * qnom /2 – F, jeśli qnom < 2 m3/s, oraz
900 + E – F, jeśli qnom ≥ 2 m3/s,
– 250 w przypadku JSW przeznaczonych do stosowania z filtrem.
2. Od dnia 1 stycznia 2018 r.:
– Wszystkie systemy wentylacyjne, oprócz systemów podwójnego zastosowania, muszą być wyposażone w napęd wielobiegowy albo w układ bezstopniowej regulacji prędkości obrotowej wentylatora.
Wszystkie DSW muszą posiadać UOC.
UOC musi być wyposażony w obejście odzysku ciepła.
– Minimalna sprawność cieplna ηt_swnm wszystkich UOC w DSW, oprócz UOC z medium pośredniczącym, musi wynosić 73 %, a premia sprawności E = (ηt_swnm – 0,73) * 3 000, jeśli sprawność cieplna ηt_swnm wynosi co najmniej 73 %, w innych przypadkach E = 0.
– Minimalna sprawność cieplna ηt_swnm UOC w DSW musi wynosić 68 %, a premia sprawności E = (ηt_swnm – 0,68) * 3 000, jeśli sprawność cieplna ηt_swnm wynosi co najmniej 68 %, w innych przypadkach E = 0.
– Minimalna sprawność wentylatora w JSW (ηsw) wynosi
– 6,2 % * ln(P) + 42,0 %, jeżeli P ≤ 30 kW, natomiast
– 63,1 %, jeżeli P > 30 kW
– Maksymalna wewnętrzna jednostkowa moc wentylatora części pełniących funkcje wentylacyjne (JMWint_limit), w W/(m3/s), wynosi
– w przypadku DSW wyposażonych w UOC z medium pośredniczącym
1 600 + E – 300 * qnom /2 – F, jeśli qnom < 2 m3/s, oraz
1 300 + E – F, jeśli qnom ≥ 2 m3/s,
– w przypadku DSW wyposażonych w inny rodzaj UOC
1 100 + E – 300 * qnom /2 – F, jeśli qnom < 2 m3/s, natomiast
800 + E – F, jeśli qnom ≥ 2 m3/s,
– 230 w przypadku JSW przeznaczonych do stosowania z filtrem.
– Jeżeli filtr jest częścią konfiguracji, produkt musi być wyposażony w mechanizm wizualnego sygnału lub alarm w systemie sterowania, które włączają się, jeżeli spadek ciśnienia w filtrze przekracza maksymalny dopuszczalny spadek ciśnienia końcowego.
ZAŁĄCZNIK IV
Mające zastosowanie do SWM wymogi dotyczące informacji, o których mowa w art. 4 ust. 1
1. Od dnia 1 stycznia 2016 r. produktowi muszą towarzyszyć następujące informacje:
a) nazwa dostawcy lub znak towarowy;
b) nadany przez dostawcę identyfikator modelu, to jest kod, zazwyczaj alfanumeryczny, odróżniający określony model systemu wentylacyjnego przeznaczonego do budynków mieszkalnych od innych modeli o takim samym znaku towarowym lub z taką samą nazwą dostawcy;
c) jednostkowe zużycie energii (JZE), w kWh/m2/rok, wskazane dla każdej stosownej strefy klimatycznej i klasy JZE;
d) deklarowany typ zgodnie z art. 2 niniejszego rozporządzenia (SWM lub SWNM, jednokierunkowy lub dwukierunkowy);
e) rodzaj napędu zainstalowany lub przewidziany do instalacji (napęd wielobiegowy lub układ bezstopniowej regulacji prędkości obrotowej wentylatora);
f) rodzaj układu odzysku ciepła (przeponowy, regeneracyjny, brak);
g) sprawność cieplna odzysku ciepła (w % lub „nie dotyczy” w przypadku, gdy produkt nie jest wyposażony w układ odzysku ciepła);
h) maksymalna wartość natężenia przepływu, w m3/h;
i) pobór mocy napędu wentylatora, w tym wszystkich układów sterowania silnika, przy maksymalnym natężeniu przepływu (W);
j) poziom mocy akustycznej (LWA), w zaokrągleniu do najbliższej liczby całkowitej;
k) wartość odniesienia natężenia przepływu w m3/s;
l) wartość odniesienia różnicy ciśnienia, w Pa;
m) JPM w W/(m3/h);
n) czynnik rodzaju sterowania i typ sterowania zgodnie z odpowiednimi definicjami i klasyfikacją w załączniku VIII tabela 1;
o) deklarowane współczynniki maksymalnych wewnętrznych i zewnętrznych przecieków powietrza (w %) w przypadku dwukierunkowych systemów wentylacyjnych lub przeniesienia (tylko w przypadku regeneracyjnych wymienników ciepła) oraz współczynniki zewnętrznych przecieków powietrza (w %) w przypadku kanałowych jednokierunkowych systemów wentylacyjnych;
p) stopień mieszania bezkanałowych dwukierunkowych systemów wentylacyjnych, w których nie przewidziano instalacji wewnątrzkanałowej po stronie nawiewu lub wywiewu powietrza;
q) umiejscowienie i opis mechanizmu wizualnego ostrzeżenia o konieczności wymiany filtra w przypadku SWM przeznaczonych do użytku z filtrami, w tym informacja podkreślająca znaczenie regularnej wymiany filtra dla wydajności i efektywności energetycznej systemu;
r) w przypadku jednokierunkowych systemów wentylacyjnych instrukcja instalowania w elewacji budynku kratek wlotu/wylotu z regulacją, umożliwiających naturalne dostarczanie/usuwanie powietrza;
s) adres strony internetowej zawierającej instrukcję demontażu, o której mowa w pkt 3;
t) wyłącznie w przypadku systemów bezkanałowych: podatność przepływu powietrza na zmiany ciśnienia przy ciśnieniu + 20 Pa i – 20 Pa;
u) wyłącznie w przypadku systemów bezkanałowych: szczelność między wnętrzem i obszarem na zewnątrz budynku w m3/h.
2. Informacje wymienione w pkt 1 podaje się:
– w dokumentacji technicznej SWM, oraz
– na ogólnodostępnych stronach internetowych producentów, ich upoważnionych przedstawicieli lub importerów.
3. Na ogólnodostępnej stronie internetowej producenta muszą zostać udostępnione szczegółowe instrukcje zawierające między innymi wykaz narzędzi koniecznych do ręcznego demontażu silników z magnesami trwałymi, części elektroniki (płytek połączeń drukowanych/płytek obwodów drukowanych i wyświetlaczy > 10 g lub > 10 cm2), akumulatorów i większych części z tworzyw sztucznych (> 100 g) w celu efektywnego recyklingu materiałów, z wyjątkiem modeli produkowanych w ilości mniejszej niż 5 sztuk rocznie.
ZAŁĄCZNIK V
Mające zastosowanie do SWNM wymogi dotyczące informacji, o których mowa w art. 4 ust. 2
1. Od dnia 1 stycznia 2016 r. produktowi muszą towarzyszyć następujące informacje:
a) nazwa producenta lub jego znak towarowy;
b) nadany przez producenta identyfikator modelu, to jest kod, zazwyczaj alfanumeryczny, odróżniający określony model systemu wentylacyjnego przeznaczonego do budynków niemieszkalnych od innych modeli o takim samym znaku towarowym lub z taką samą nazwą dostawcy;
c) deklarowany typ zgodnie z art. 2 (SWM lub SWNM, JSW lub DSW);
d) rodzaj napędu zainstalowany lub przewidziany do instalacji (napęd wielobiegowy lub układ bezstopniowej regulacji prędkości obrotowej wentylatora);
e) rodzaj UOC (z medium pośredniczącym, inny, brak);
f) sprawność cieplna odzysku ciepła (w % lub „nie dotyczy” w przypadku, gdy produkt nie jest wyposażony w układ odzysku ciepła);
g) znamionowe natężenie przepływu w SWNM w m3/s; h) efektywny pobór mocy (w kW);
i) JMWint w W/(m3/s);
j) prędkość czołowa w m/s, przy przewidzianym w projekcie natężeniu przepływu;
k) znamionowe ciśnienie zewnętrzne (Δps,ext) w Pa;
l) spadek ciśnienia wewnętrznego części pełniących funkcje wentylacyjne (Δps,int) w Pa;
m) fakultatywnie: spadek ciśnienia wewnętrznego części niepełniących funkcji wentylacyjnych (Δps,add) w Pa;
n) sprawność statyczna wentylatorów wykorzystywanych zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 327/2011;
o) deklarowany maksymalny stopień zewnętrznych przecieków powietrza (w %) przez obudowę systemów wentylacyjnych oraz podany przez producenta maksymalny stopień wewnętrznych przecieków powietrza (w %) w dwukierunkowych systemach wentylacyjnych lub w przypadku przeniesienia (tylko w przypadku regeneracyjnych wymienników ciepła); pomiaru obu wartości oraz obliczeń dokonuje się metodą testu ciśnieniowego lub metodą wykorzystującą gaz znakujący, przy podanym przez producenta ciśnieniu systemu;
p) efektywność energetyczna, najlepiej klasa efektywności energetycznej, filtrów (deklarowana kalkulacja rocznego zużycia energii);
q) opis mechanizmu wizualnego ostrzeżenia o konieczności wymiany filtra w SWNM przeznaczonych do użytku z filtrami, w tym informacja podkreślająca znaczenie regularnej wymiany filtra dla wydajności i efektywności energetycznej systemu;
r) w przypadku SWNM, które mogą być używane w pomieszczeniach mieszkalnych, poziom mocy akustycznej emitowanej przez obudowę (LWA), w zaokrągleniu do najbliższej liczby całkowitej;
s) adres strony internetowej zawierającej instrukcję demontażu, o której mowa w pkt 3.
2. Informacje wymienione w pkt 1 lit. a)–s) podaje się:
– w dokumentacji technicznej SWNM, oraz
– na ogólnodostępnych stronach internetowych producentów, ich upoważnionych przedstawicieli lub importerów.
3. Na ogólnodostępnej stronie internetowej producenta muszą zostać udostępnione szczegółowe instrukcje zawierające między innymi wykaz narzędzi koniecznych do ręcznego montażu wstępnego/demontażu silników z magnesami trwałymi, części elektroniki (płytek połączeń drukowanych/płytek obwodów drukowanych i wyświetlaczy > 10 g lub > 10 cm2), akumulatorów i większych części z tworzyw sztucznych (> 100 g) w celu efektywnego recyklingu materiałów, z wyjątkiem modeli produkowanych w ilości mniejszej niż 5 sztuk rocznie.
ZAŁĄCZNIK VI
Weryfikacja zgodności produktu przez organy nadzoru rynku
Określone w niniejszym załączniku dopuszczalne odchylenia na potrzeby weryfikacji odnoszą się wyłącznie do weryfikacji zmierzonych parametrów prowadzonej przez organy państwa członkowskiego i nie mogą być stosowane przez producenta lub importera jako dopuszczalne tolerancje do określania wartości w dokumentacji technicznej, ani do interpretowania tych wartości w celu osiągnięcia zgodności, ani do podawania, w jakikolwiek sposób, informacji o lepszej charakterystyce produktu.
Weryfikując zgodność modelu produktu z wymaganiami ustanowionymi w niniejszym rozporządzeniu zgodnie z art. 3 ust. 2 dyrektywy 2009/125/WE, organy państw członkowskich stosują do celów wymagań, o których mowa w niniejszym załączniku, następującą procedurę:
1) Organy państwa członkowskiego poddają weryfikacji tylko jedno urządzenie danego modelu.
2) Model uznaje się za zgodny z mającymi zastosowanie wymogami, jeżeli:
a) wartości podane w dokumentacji technicznej zgodnie z pkt 2 załącznika IV do dyrektywy 2009/125/WE (wartości deklarowane) oraz, w stosownych przypadkach, wartości zastosowane do obliczenia tych wartości nie są korzystniejsze dla producenta lub importera niż wyniki odpowiadających im pomiarów wykonanych zgodnie z lit. g) wspomnianego przepisu; oraz
b) wartości deklarowane spełniają wszelkie wymagania ustanowione w niniejszym rozporządzeniu, a żadne wymagane informacje o produkcie opublikowane przez producenta lub importera nie zawierają wartości, które są bardziej korzystne dla producenta lub importera niż wartości deklarowane; oraz
c) gdy organy państwa członkowskiego badają jedno urządzenie danego modelu, ustalone wartości (wartości istotnych parametrów oraz wartości wyliczone na podstawie tych pomiarów) są zgodne z odpowiednimi dopuszczalnymi odchyleniami na potrzeby weryfikacji podanymi w tabeli 1.
3) W przypadku nieuzyskania wyników, o których mowa w pkt 2 lit. a) lub b), uznaje się, że dany model oraz wszystkie modele systemów wentylacyjnych wymienione jako równoważne w dokumentacji technicznej producenta lub importera nie są zgodne z przepisami niniejszego rozporządzenia.
4) W przypadku nieosiągnięcia wyniku, o którym mowa w pkt 2 lit. c):
a) przez modele produkowane w liczbie mniejszej niż pięć rocznie, model uznaje się za niezgodny z niniejszym rozporządzeniem;
b) przez modele produkowane w liczbie nie mniejszej niż pięć rocznie, organy państwa wybierają dodatkowo trzy urządzenia tego samego modelu do celów badań. Alternatywnie, trzy wybrane dodatkowe urządzenia mogą być egzemplarzami jednego lub kilku różnych modeli, które zostały wymienione jako modele równoważne w dokumentacji technicznej producenta lub importera. Model uznaje się za zgodny z mającymi zastosowanie wymogami, jeżeli odnosząca się do wspomnianych trzech egzemplarzy średnia arytmetyczna ustalonych wartości pozostaje w zgodzie z odpowiednimi dopuszczalnymi odchyleniami na potrzeby weryfikacji podanymi w tabeli 1.
5) W przypadku nieuzyskania wyniku, o którym mowa w pkt 4 lit. b), uznaje się, że dany model oraz wszystkie modele systemów wentylacyjnych wymienione jako równoważne w dokumentacji technicznej producenta lub importera nie są zgodne z przepisami niniejszego rozporządzenia.
6) Po podjęciu decyzji w sprawie niezgodności modelu zgodnie z pkt 3, 4 lit. a) i 5 organy państwa członkowskiego przekazują wszelkie istotne informacje organom pozostałych państw członkowskich oraz Komisji.
Organy państwa członkowskiego stosują metody pomiaru i obliczeń określone w załącznikach VIII i IX.
Do celów wymagań, o których mowa w niniejszym załączniku, organy państwa członkowskiego stosują wyłącznie dopuszczalne odchylenia na potrzeby weryfikacji określone w tabeli 1 i stosują wyłącznie procedurę opisaną w pkt 1–6. Nie stosuje się innych odchyleń, takich jak odchylenia określone w zharmonizowanych normach, ani innej metody pomiaru.
Tabela 1
Dopuszczalne odchylenia na potrzeby weryfikacji
Parametry | Dopuszczalne odchylenia na potrzeby weryfikacji |
JPM | Wartość ustalona nie może być wyższa od wartości deklarowanej o więcej niż 1,07 razy. |
Sprawność cieplna SWM i SWNM | Wartość ustalona nie może być niższa od wartości deklarowanej o więcej niż 0,93 razy. |
JPMint | Wartość ustalona nie może być wyższa od wartości deklarowanej o więcej niż 1,07 razy. |
Sprawność wentylatora JSW przeznaczonych do budynków niemieszkalnych | Wartość ustalona nie może być niższa od wartości deklarowanej o więcej niż 0,93 razy. |
Poziom mocy akustycznej SWM | Wartość ustalona nie może być wyższa od wartości deklarowanej o więcej niż 2 dB. |
Poziom mocy akustycznej SWNM | Wartość ustalona nie może być wyższa od wartości deklarowanej o więcej niż 5 dB. |
ZAŁĄCZNIK VII
Wartości odniesienia
Systemy wentylacyjne przeznaczone do budynków mieszkalnych:
a) JZE: – 42 kWh/(m2/rok) w przypadku DSW oraz – 27 kWh/(m2/rok) w przypadku JSW;
b) odzysk ciepła ηt: 90 % w przypadku DSW.
Systemy wentylacyjne przeznaczone do budynków niemieszkalnych:
a) JMWint: 150 W/(m3/s) poniżej wartości granicznej wymaganej na drugim etapie wprowadzania wymogów w odniesieniu do SWNM o natężeniu przepływu ≥ 2 m3/s; 250 W(m3/s) poniżej wartości granicznej wymaganej na drugim etapie wprowadzania wymogów w odniesieniu do SWNM o natężeniu przepływu < 2 m3/s;
b) odzysk ciepła ηt_swnm: 85 %, a w przypadku układów odzysku ciepła z medium pośredniczącym: 80 %.
ZAŁĄCZNIK VIII
Obliczanie wymaganej wartości jednostkowego zużycia energii
Jednostkowe zużycie energii JZE oblicza się przy użyciu następującego równania:
JZE = ta • pef • qnet • MISC • CRSx • JPM – th • ΔΤh • ηh-1 • cair • (qref – qnet • CRS • MISC • (1 – ηt)) + Qdefr
gdzie:
– JZE oznacza jednostkowe zużycie energii na potrzeby wentylacji na m2 ogrzewanej powierzchni pomieszczenia mieszkalnego lub budynku [kWh/(m2/rok)],
– ta oznacza liczbę godzin pracy na rok [h/rok],
– pef oznacza wskaźnik energii pierwotnej (ang. primary energy factor) w odniesieniu do wytwarzania i dystrybucji energii elektrycznej [–],
– qnet oznacza stopień zapotrzebowania netto na wentylację w przeliczeniu na m2 ogrzewanej powierzchni [m3/h/m2],
– MISC oznacza ogólny skonsolidowany wskaźnik odpowiadający danemu typowi systemu, obejmujący wskaźniki wydajności wentylacji, przecieków powietrza w kanałach i innych rodzajów przenikania powietrza [–],
– CRS oznacza czynnik rodzaju sterowania [–],
– x oznacza wykładnik, który uwzględnia nieliniowość stosunku oszczędności energii cieplnej do oszczędności energii elektrycznej, uzależnionego od właściwości silnika i napędu [–],
– JPM oznacza jednostkowy pobór mocy [kW/(m3/h)],
– th oznacza liczbę godzin w sezonie grzewczym [h],
– ΔΤh oznacza średnią wartość różnicy między temperaturą wewnątrz (19 °C) a temperaturą na zewnątrz w sezonie grzewczym, pomniejszoną o wartość korekcyjną 3K celem uwzględnienia zysku ciepła z energii słonecznej i ze źródeł wewnętrznych [K],
– ηh oznacza średnią efektywność energetyczną ogrzewania pomieszczeń [–],
– cair oznacza jednostkową wydajność grzewczą powietrza o stałym ciśnieniu i stałej gęstości [kWh/(m3 K)],
– qref oznacza referencyjny stopień naturalnej wentylacji w przeliczeniu na m2 ogrzewanej powierzchni [(m3/h)/m2],
– ηt oznacza sprawność cieplną układu odzysku ciepła [–],
– Qdefr oznacza ilość energii grzewczej zużywanej rocznie do odszraniania m2 ogrzewanej powierzchni [kWh/m2/rok], wyznaczaną przy zastosowaniu zmiennoprądowego elektrycznego ogrzewania rezystancyjnego.
Qdefr = tdefr • ΔΤdefr • cair • qnet •pef,
gdzie:
– tdefr oznacza okres odszraniania, to jest okres, kiedy temperatura na zewnątrz spada poniżej – 4 °C [h/rok], a
– ΔΤdefr oznacza średnią wartość różnicy, wyrażonej w K, miedzy temperaturą na zewnątrz i temperaturą – 4 °C w okresie odszraniania.
Qdefr odnosi się tylko do systemów dwukierunkowych z przeponowym wymiennikiem ciepła; w przypadku systemów jednokierunkowych lub systemów z regeneracyjnym wymiennikiem ciepła Qdefr = 0.
Wartość JPM i ηt wyznacza się, przeprowadzając badania i dokonując stosownych obliczeń.
Pozostałe parametry i ich wartości domyślne podano w tabeli 1.
Tabela 1
Parametry stosowane przy obliczaniu JZE
typologia ogólna | MISC | ||||
Systemy kanałowe | 1,1 | ||||
Systemy bezkanałowe | 1,21 | ||||
rodzaj sterowania wentylacją | CRS | ||||
Sterowanie ręczne (brak sterowania według zapotrzebowania) | 1 | ||||
Sterowanie czasowe (brak sterowania według zapotrzebowania) | 0,95 | ||||
Centralne sterowanie według zapotrzebowania | 0,85 | ||||
Lokalne sterowanie według zapotrzebowania | 0,65 | ||||
silnik i napęd | wartość x | ||||
tryb pracy/spoczynku i jeden bieg | 1 | ||||
dwubiegowy | 1,2 | ||||
wielobiegowy | 1,5 | ||||
bezstopniowy | 2 | ||||
Klimat | th | ΔΤh | tdefr | ΔΤdefr | Qdefr (*) |
Chłodny | 6 552 | 14,5 | 1 003 | 5,2 | 5,82 |
Umiarkowany | 5 112 | 9,5 | 168 | 2,4 | 0,45 |
Ciepły | 4 392 | 5 | – | – | – |
(*) Parametr odszraniania ma zastosowanie jedynie do systemów dwukierunkowych z przeponowym wymiennikiem ciepła, jego wartość oblicza się następująco: Qdefr = tdefr * Δtdefr * cair * qnet * pef. W przypadku systemów jednokierunkowych lub systemów z regeneracyjnym wymiennikiem ciepła Qdefr = 0. | |||||
Wartości domyślne | wartość | ||||
jednostkowa wydajność grzewcza powietrza, cair w kWh/(m3K) | 0,000344 | ||||
zapotrzebowanie netto na wentylację w przeliczeniu na m2 ogrzewanej powierzchni, qnet w (m3/h)/m2 | 1,3 | ||||
referencyjny stopień wentylacji naturalnej w przeliczeniu na m2 ogrzewanej powierzchni, qref w (m3/h)/m2 | 2,2 | ||||
liczba godzin pracy na rok, ta w h | 8 760 | ||||
wskaźnik energii pierwotnej w odniesieniu do wytwarzania i dystrybucji energii elektrycznej, pef | 2,5 | ||||
efektywność energetyczna ogrzewania pomieszczeń, ηh | 75 % |
ZAŁĄCZNIK IX
Pomiary i obliczenia mające zastosowanie do SWNM
Do badań SWNM i stosownych obliczeń stosuje się konfigurację wzorcową produktu.
Badania systemów podwójnego zastosowania przeprowadza się w trybie wentylacji, do trybu tego odnoszą się też obliczenia.
1. SPRAWNOŚCI CIEPLNA UKŁADU ODZYSKU CIEPŁA PRZEZNACZONEGO DO BUDYNKÓW NIEMIESZKALNYCH
Sprawność cieplną układu odzysku ciepła przeznaczonego do budynków niemieszkalnych wyznacza się w następujący sposób:
ηt_swnm = (t2″ – t2′)/(t1′ – t2′)
gdzie:
– ηt oznacza sprawność cieplną UOC [–],
– t2″ oznacza temperaturę dostarczanego powietrza opuszczającego UOC i wprowadzanego do pomieszczenia [w °C],
– t2′ oznacza temperaturę powietrza na zewnątrz [w °C],
– t1′ oznacza temperaturę wywiewanego powietrza opuszczającego pomieszczenie i wprowadzanego do UOC [w °C].
2. KOREKTY DOTYCZĄCE FILTRA
W przypadku gdy w odróżnieniu od konfiguracji wzorcowej nie zastosowano jednego lub obu odnośnych filtrów, wprowadza się następującą korektę dotyczącą filtra:
Od dnia 1 stycznia 2016 r.:
F = 0 w przypadku pełnej konfiguracji wzorcowej;
F = 160, gdy brak jest filtra dokładnego;
F = 200, gdy brak jest filtra bardzo dokładnego;
F = 360, gdy brakuje obu filtrów, dokładnego i bardzo dokładnego.
Od dnia 1 stycznia 2018 r.:
F = 150, gdy brak jest filtra dokładnego;
F = 190, gdy brak jest filtra bardzo dokładnego;
F = 340, gdy brakuje obu filtrów, dokładnego i bardzo dokładnego.
„Filtr bardzo dokładny” oznacza filtr, co do którego, według informacji podawanej przez dostawcę filtra, wykazano w opisanych poniżej badaniach i po przeprowadzeniu odnośnych obliczeń, że spełnia on warunki dotyczące skuteczności filtra. Filtry bardzo dokładne bada się przy przepływie powietrza o natężeniu 0,944 m3/s i powierzchni czołowej filtra 592 × 592 mm (rama instalacyjna ma wymiary 610 × 610 mm) (prędkość czołowa wynosi 2,7 m/s). Po właściwym przygotowaniu, kalibracji i sprawdzeniu, czy strumień powietrza jest jednorodny, dokonuje się, przy zastosowaniu czystego filtra, pomiaru początkowej skuteczności filtra i spadku ciśnienia na filtrze. Do filtra kieruje się stopniowo strumień odpowiedniego pyłu aż do osiągnięcia końcowego spadku ciśnienia na filtrze o wartości 450 Pa. Początkowo w generatorze strumienia pyłu umieszcza się ładunek o masie 30 g, po czym następują co najmniej 4 załadunki pyłu w jednakowych odstępach czasu, zanim osiągnięte zostanie ciśnienie końcowe. Stężenie pyłu kierowanego do filtra wynosi 70 mg/m3. Pomiar skuteczności filtra przeprowadza się przy użyciu testowego aerozolu (DEHS, sebacynian dietyloheksylu) o kroplach wielkości od 0,2 do 3 μm, rozpylanego z natężeniem około 0,39 dm3/s (1,4 m3/h); cząstki liczy się 13 razy, kolejno przed i za filtrem przez co najmniej 20 sekund za pomocą optycznego licznika cząstek. Ustala się początkowe wartości skuteczności filtra i spadku ciśnienia na filtrze. Następnie oblicza się średnią skuteczność filtra w danym badaniu dla różnych zakresów wielkości cząstek. Filtr klasyfikuje się jako „filtr bardzo dokładny”, jeśli średnia skuteczność wychwytywania cząstek o wielkości 0,4 μm wynosi ponad 80 %, a minimalna skuteczność więcej niż 35 %. Minimalna skuteczność to najniższy stopień skuteczności spośród skuteczności wyładowczej, skuteczności początkowej i najniższej skuteczności podczas całej procedury kierowania pyłu do filtra w trakcie badania. Badanie skuteczności wyładowczej jest w dużym stopniu identyczne z badaniem średniej skuteczności opisanym powyżej, z tym wyjątkiem, że płaska powierzchnia próbki filtra zostaje pozbawiona ładunku elektrycznego przy użyciu izopropanolu przed rozpoczęciem badania.
„Filtr dokładny” oznacza filtr, który spełnia poniższe warunki dotyczące skuteczności filtra: „filtr dokładny” oznacza filtr powietrza przeznaczony do systemu wentylacyjnego, którego osiągi zbadano i obliczono w taki sam sposób, jak dla filtra bardzo dokładnego, lecz który spełnia następujący warunek: średnia skuteczność wychwytywania cząstek wielkości 0,4 μm wynosi więcej niż 40 %, według informacji podanych przez dostawcę filtra.
[1] Art. 1 ust. 2 lit. g) w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Komisji (UE) 2020/1000 z dnia 9 lipca 2020 r. w sprawie sprostowania niektórych wersji językowych rozporządzenia (UE) nr 1253/2014 w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla systemów wentylacyjnych (Dz.Urz.UE L 221 z 10.07.2020, str. 105). Zmiana weszła w życie 30 lipca 2020 r.
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00