RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 217, w związku z art. 218 ust. 5 i art. 218 ust. 8 akapit drugi, a także art. 218 ust. 7,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 22 stycznia 2007 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji z Ukrainą w sprawie zawarcia nowej umowy między Unią a Ukrainą, mającej zastąpić umowę o partnerstwie i współpracy (¹).

(2) Biorąc pod uwagę bliskie więzi historyczne oraz stale zacieśniające się stosunki między Stronami, a także ich dążenie do wzmocnienia i poszerzenia zakresu współpracy w ambitny i innowacyjny sposób, negocjacje w sprawie Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony (zwanego dalej „Układem”) zakończyły się pomyślnie parafowaniem Układu w 2012 r.

(3) Należy podpisać Układ w imieniu Unii i należy zatwierdzić dołączony do niniejszej decyzji Akt końcowy. Układ powinien być częściowo tymczasowo stosowany zgodnie z jego art. 486 do czasu zakończenia procedur niezbędnych do jego zawarcia.

(4) Tymczasowe stosowanie części Układu nie narusza podziału kompetencji między Unię Europejską a jej państwa członkowskie zgodnie z Traktatami.

(5) Niniejsza decyzja nie dotyczy art. 17 Układu, który to artykuł zawiera szczególne zobowiązania dotyczące traktowania będących obywatelami państw trzecich pracowników legalnie zatrudnionych na terytorium drugiej Strony i jest objęty zakresem stosowania tytułu V części trzeciej Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). Cel i treść tych postanowień jest różna i niezależna od celu i treści innych postanowień Układu służących ustanowieniu partnerstwa pomiędzy Stronami. Oddzielna deklaracja dotycząca art. 17 Układu zostanie przyjęta równolegle do niniejszej decyzji.

(6) Zgodnie z art. 218 ust. 7 TFUE Rada powinna upoważnić Komisję do zatwierdzania zmian do Układu, które mają być przyjmowane przez Komitet Stowarzyszenia obradujący w składzie zajmującym się kwestiami dotyczącymi handlu zgodnie z art. 465 ust. 4 Układu, zaproponowanych przez Podkomitet ds. Oznaczeń Geograficznych na podstawie art. 211 Układu.

(7) Należy określić stosowne procedury dotyczące ochrony oznaczeń geograficznych, które są chronione na podstawie Układu.

(8) Układu nie należy interpretować jako przyznającego prawa lub nakładającego obowiązki, na które można bezpośrednio powoływać się w sądach i trybunałach Unii lub państw członkowskich.

(9) W związku z podpisaniem preambuły, art. 1 oraz tytułów I, II i VII Układu podczas szczytu pomiędzy Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony, który odbył się w Brukseli w dniu 21 marca 2014 r., należy podpisać pozostałe części Układu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym upoważnia się do podpisania w imieniu Unii Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony (zwanego dalej „Układem”), w odniesieniu do jego tytułu III (z wyjątkiem art. 17) oraz tytułów IV, V i VI, jak również powiązanych załączników i protokołów, z zastrzeżeniem zawarcia Układu, oraz zgodnie z Aktem końcowym (²).

Artykuł 2

1. Zatwierdza się w imieniu Unii deklaracje dołączone do Układu.

2. Zatwierdza się w imieniu Unii Akt końcowy dołączony do niniejszej decyzji.

Artykuł 3

Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania Układu oraz Aktu końcowego w imieniu Unii.

Artykuł 4

Do czasu wejścia w życie Układu następujące jego części stosuje się tymczasowo między Unią i Ukrainą zgodnie z art. 486 Układu oraz pod warunkiem dokonania przewidzianych w nim powiadomień (³), lecz jedynie w zakresie obejmującym kwestie należące do kompetencji Unii:

– tytuł III: artykuły 14 i 19,

– tytuł IV (z wyjątkiem art. 158, w zakresie, w jakim artykuł ten dotyczy egzekwowania środkami prawnokarnymi praw własności intelektualnej; oraz z wyjątkiem art. 258 i 286 w zakresie, w jakim artykuły te mają zastosowanie do postępowania administracyjnego, przeglądu i odwołania na poziomie państwa członkowskiego).

Tymczasowe stosowanie art. 279 nie ma wpływu na suwerenne prawa państw członkowskich w odniesieniu do ich zasobów węglowodorów zgodnie z prawem międzynarodowym, w tym ich praw i obowiązków jako stron Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z 1982 r.

Tymczasowe stosowanie art. 280 ust. 3 przez Unię nie ma wpływu na istniejący podział kompetencji między Unię i jej państwa członkowskie w odniesieniu do przyznawania zezwoleń na poszukiwanie, badanie i produkcję węglowodorów,

– tytuł V: rozdział 1 (z wyłączeniem art. 338 lit. k), art. 339 i 342), rozdział 6 (z wyłączeniem art. 361, art. 362 ust. 1 lit. c), art. 364 i art. 365 lit. a) i c)), rozdział 7 (z wyłączeniem art. 368 ust. 3 i art. 369 lit. a) i d) (⁴)), rozdziały 12 i 17 (z wyłączeniem art. 404 lit. h)), rozdział 18 (z wyłączeniem art. 410 lit. b) i art. 411), rozdziały 20, 26, 28 oraz art. 353 i 428,

– tytuł VI,

– tytuł VII (z wyjątkiem art. 479 ust. 1), w zakresie, w jakim postanowienia tego tytułu ograniczają się do celu zapewnienia tymczasowego stosowania Układu zgodnie z niniejszym artykułem,

– załączniki I–XXVI, załącznik XXVII (z wyjątkiem kwestii jądrowych), załączniki XXVIII–XXXVI (z wyjątkiem pkt 3 w załączniku XXXII),

– załączniki XXXVIII–XLI, załączniki XLIII i XLIV, a także protokoły I–III.

W odniesieniu do odpowiednich postanowień tytułów III, V, VI i VII oraz powiązanych załączników i protokołów powiadomienia dotyczącego tymczasowego stosowania zgodnie z art. 486 Układu dokonuje się niezwłocznie.

W odniesieniu do odpowiednich postanowień tytułu IV oraz powiązanych załączników i protokołów powiadomienia zgodnie z art. 486 Układu dokonuje się tak, aby tymczasowe stosowanie stało się skuteczne z dniem 1 stycznia 2016 r. [1]

Artykuł 5

Na użytek art. 211 Układu, zmiany Układu w drodze decyzji Podkomitetu ds. Oznaczeń Geograficznych są zatwierdzane przez Komisję w imieniu Unii. W przypadku gdy zainteresowane strony nie mogą osiągnąć porozumienia w następstwie zastrzeżeń dotyczących oznaczenia geograficznego, Komisja przyjmuje stanowisko na podstawie procedury określonej w art. 57 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (⁵).

Artykuł 6

1. Nazwa chroniona na mocy podsekcji 3 „Oznaczenia geograficzne” w tytule IV sekcji 2 rozdziału 9 Układu może być wykorzystywana przez jakikolwiek podmiot wprowadzający do obrotu produkty rolne, środki spożywcze, wina, wina aromatyzowane lub napoje spirytusowe, które są zgodne z odpowiadającymi im specyfikacjami.

2. Zgodnie z art. 207 Układu państwa członkowskie oraz instytucje Unii egzekwują ochronę przewidzianą w tytule IV art. 204–206 Układu, w tym również na wniosek zainteresowanej strony.

Artykuł 7

Układu nie można interpretować jako przyznającego prawa lub nakładającego obowiązki, na które można bezpośrednio powoływać się w sądach lub trybunałach Unii Europejskiej lub państw członkowskich.

Artykuł 8

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 23 czerwca 2014 r.