Struktura instrumentu finansowego

Pożyczka z podziałem ryzyka portfela (pożyczka z podziałem ryzyka lub instrument finansowy) ma formę funduszu pożyczkowego tworzonego przez pośrednika finansowego z wkładem z programu i wkładem wniesionym przez pośrednika finansowego w celu sfinansowania portfela nowo powstałych pożyczek, co nie obejmuje jednak refinansowania istniejących pożyczek.

Pożyczka z podziałem ryzyka jest udostępniana w ramach operacji, która stanowi część osi priorytetowej określonej w programie współfinansowanym z odpowiedniego europejskiego funduszu strukturalnego i inwestycyjnego oraz jest określona w kontekście oceny ex ante wymaganej zgodnie z art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

Cel instrumentu

Instrument ma następujące cele:

1) połączenie środków z programu finansowanego z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych i środków pochodzących od pośrednika finansowego w celu wsparcia finansowania MŚP, o czym mowa w art. 37 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013; oraz

2) zapewnienie MŚP łatwiejszego dostępu do finansowania dzięki zapewnieniu pośrednikowi finansowemu wkładu finansowego i podziału ryzyka pożyczkowego, a tym samym zapewnienie MŚP większych funduszy na preferencyjnych warunkach pod względem niższego oprocentowania i — w odpowiednich przypadkach — mniejszego zabezpieczenia.

Wkład z programu finansowanego z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych na rzecz pośrednika finansowego nie może wypierać finansowania udostępnianego przez innych inwestorów prywatnych lub publicznych.

Program finansowany z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych zapewnia pośrednikowi finansowemu fundusze na utworzenie portfela nowo powstałych pożyczek dla MŚP z jednoczesnym udziałem w stratach/ryzyku niewykonania zobowiązań i kwotach odzyskanych z poszczególnych pożyczek dla MŚP należących do tego portfela w takiej samej części jak wkład z programu w instrument.

W przypadku struktury funduszu funduszy wkład z programu finansowanego z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych jest przekazywany pośrednikowi finansowemu z funduszu funduszy.

Oprócz wkładu z programu finansowanego z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych fundusz funduszy może dostarczać zasoby własne połączone z zasobami pośrednika finansowego. W tym przypadku fundusz funduszy ma proporcjonalny udział w podziale ryzyka między poszczególne wkłady w portfelu pożyczek. Jeżeli zasoby zapewniane przez fundusz funduszy są środkami państwa, konieczne jest przestrzeganie zasad pomocy państwa.

Konsekwencje pomocy państwa

Pożyczka z podziałem ryzyka ma strukturę instrumentu bez pomocy państwa, tj. wynagrodzenie pośrednika finansowego na warunkach rynkowych, korzyści finansowe w pełni przeniesione przez pośrednika finansowego na ostatecznych odbiorców oraz finansowanie zapewnione ostatecznym odbiorcom są zgodne z obowiązującym rozporządzeniem de minimis.

a) Pomoc na poziomie pośrednika finansowego i funduszu funduszy jest wykluczona, jeśli:

1) pośrednik finansowy i instytucja zarządzająca lub fundusz funduszy w jakimkolwiek czasie ponoszą straty i odnoszą korzyści proporcjonalnie do swoich wkładów, a pośrednik finansowy ma ekonomicznie znaczący udział w pożyczce z podziałem ryzyka; oraz

2) wynagrodzenie (tj. koszty zarządzania i/lub opłaty za zarządzanie) pośrednika finansowego i funduszu funduszy odzwierciedla bieżące wynagrodzenie rynkowe w porównywalnych sytuacjach, czyli w przypadku, w którym pośrednika finansowego lub fundusz funduszy wybrano na podstawie otwartej, przejrzystej, niedyskryminacyjnej i obiektywnej procedury wyboru, lub jeśli wynagrodzenie jest zgodne z art. 12 i 13 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 480/2014, a państwo nie przyznało żadnych innych korzyści. Jeżeli fundusz funduszy przekazuje jedynie wkład z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych pośrednikowi finansowemu i pełni zadania leżące w interesie publicznym oraz nie prowadzi działalności komercyjnej przy wdrażaniu środka i nie dokonuje współinwestycji z zasobów własnych — a zatem nie jest uznawany za beneficjenta pomocy — wystarczy, aby fundusz nie otrzymał nadmiernej rekompensaty; oraz

3) korzyść finansowa z wkładu publicznego z programu na rzecz instrumentu w całości przechodzi na ostatecznych odbiorców w formie niższego oprocentowania. Przy wyborze pośrednika finansowego instytucja zarządzająca zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 480/2014 ocenia politykę cenową i metodykę w zakresie przeniesienia korzyści finansowej na ostatecznych odbiorców.

W przypadku gdy pośrednik finansowy nie przeniesie wszystkich korzyści finansowych na ostatecznych odbiorców, niewypłacony wkład publiczny jest zwracany instytucji zarządzającej.

b) Na poziomie MŚP:

Na poziomie MŚP pożyczka jest zgodna z zasadami de minimis.

W przypadku każdej pożyczki ujętej w portfelu pośrednik finansowy oblicza ekwiwalent dotacji brutto z zastosowaniem poniższej metody:

Obliczenie ekwiwalentu dotacji brutto = kwota nominalna pożyczki (EUR) × (koszty finansowania (praktyka standardowa) + koszty ryzyka (praktyka standardowa) – opłaty pobrane przez instytucję zarządzającą od wkładu z programu na rzecz pośrednika finansowego) × średnia ważona okresu pożyczki (lata) × wskaźnik podziału ryzyka.

W przypadku obliczenia ekwiwalentu dotacji brutto na podstawie powyższego wzoru wymóg przewidziany w art. 4 rozporządzenia de minimis(¹) uznaje się za spełniony do celów pożyczki z podziałem ryzyka. Brak jest wymogu minimalnego zabezpieczenia.

Mechanizm weryfikacji zapewnia, aby ekwiwalent dotacji brutto obliczony zgodnie z powyższym wzorem nie był niższy niż ekwiwalent dotacji brutto obliczony zgodnie z art. 4 ust. 3 lit. c) rozporządzenia de minimis.

Łączna kwota pomocy obliczona za pomocą ekwiwalentu dotacji brutto nie może przekraczać 200 000 EUR dla ostatecznych odbiorców w ciągu trzyletniego okresu podatkowego z uwzględnieniem określonej w rozporządzeniu de minimis zasady kumulacji.

Dotacja na wsparcie techniczne lub inna dotacja udzielona ostatecznemu odbiorcy podlega kumulacji z obliczonym ekwiwalentem dotacji brutto.

W przypadku MŚP z sektora rybołówstwa i akwakultury pomoc jest zgodna z odpowiednimi przepisami rozporządzenia de minimis w sprawie rybołówstwa.

W przypadku działań wspieranych z EFRROW zastosowanie mają przepisy ogólne.

Polityka pożyczkowa

a) Wypłata od instytucji zarządzającej lub z funduszu funduszy na rzecz pośrednika finansowego:

Po podpisaniu umowy o finansowaniu między instytucją zarządzającą i funduszem funduszy lub pośrednikiem finansowym właściwa instytucja zarządzająca przekazuje wkłady publiczne z programu funduszowi funduszy lub pośrednikowi finansowemu, który umieszcza te wkłady w specjalnym funduszu pożyczkowym z podziałem ryzyka. Przekazanie następuje w transzach z zachowaniem pułapów określonych w art. 41 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

Docelową wielkość pożyczek oraz zakres oprocentowania potwierdza się w ramach oceny ex ante zgodnie z art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 i uwzględnia w celu ustalenia charakteru instrumentu (instrument rewolwingowy lub nierewolwingowy).

b) Pochodzenie portfela nowych pożyczek:

Pośrednik finansowy jest zobowiązany do utworzenia w uprzednio oznaczonym okresie portfela nowych kwalifikowalnych pożyczek dodatkowych w stosunku do bieżącej działalności pożyczkowej, częściowo finansowanych z funduszy wypłaconych w ramach programu według wskaźnika podziału ryzyka ustalonego w umowie o finansowaniu.

Kwalifikowalne pożyczki dla MŚP (zgodnie z wcześniej ustalonymi kryteriami kwalifikowalności na poziomie poszczególnych pożyczek i portfela) są automatycznie ujmowane w portfelu w drodze składanych przynajmniej raz na kwartał powiadomień o ich włączeniu do portfela.

Pośrednik finansowy prowadzi spójną politykę pożyczkową, dotyczącą zwłaszcza dywersyfikacji portfela, która umożliwia należyte zarządzanie portfelem pożyczkowym i dywersyfikację ryzyka z jednoczesnym przestrzeganiem obowiązujących norm branżowych oraz zachowaniem zgodności z interesami finansowymi i celami polityki instytucji zarządzającej.

Pośrednik finansowy dokonuje identyfikacji, wyboru, analizy due diligence, dokumentacji i wypłaty pożyczek ostatecznym odbiorcom zgodnie ze swoimi standardowymi procedurami i zasadami określonymi w odpowiedniej umowie o finansowaniu.

c) Ponowne wykorzystanie środków zwróconych do instrumentu finansowego:

Środki zwrócone do instrumentu finansowego podlegają albo ponownemu wykorzystaniu w ramach tego samego instrumentu finansowego (są odnawialne w ramach tego samego instrumentu finansowego), albo wykorzystaniu zgodnie z art. 44 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 po ich zwrocie instytucji zarządzającej lub funduszowi funduszy.

W przypadku obracania środkami w ramach tego samego instrumentu finansowego kwoty przypisane do wsparcia z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych i zwrócone i/lub odzyskane przez pośrednika finansowego z pożyczek dla ostatecznych odbiorców w ramach czasowych określonych dla inwestycji są co do zasady udostępniane do ponownego wykorzystania w ramach tego samego instrumentu finansowego. W umowie o finansowaniu uwzględnia się podejście zakładające ponowne wykorzystanie środków, o którym mowa w art. 44 i 45 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

Ewentualnie, jeśli zwrot następuje bezpośrednio do instytucji zarządzającej lub funduszu funduszy, zwroty te są dokonywane regularnie i odzwierciedlają: (i) spłaty kwoty głównej (proporcjonalnie według wskaźnika podziału ryzyka); (ii) kwoty odzyskane i odliczenia strat (według wskaźnika podziału ryzyka) z pożyczek dla MŚP; oraz (iii) spłaty odsetek. Środki te muszą zostać wykorzystane zgodnie z art. 44 i 45 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

d) Odzyskane straty:

Pośrednik finansowy podejmuje działania w celu odzyskania kwot wynikających z niewykonania zobowiązań związanych z każdą pożyczką dla MŚP finansowaną z instrumentu finansowego zgodnie z własnymi wewnętrznymi wytycznymi i procedurami.

Kwoty odzyskane (pomniejszone o ewentualne koszty odzyskania i egzekucji) przez pośrednika finansowego dzieli się proporcjonalnie do podziału ryzyka między pośrednika finansowego i instytucję zarządzającą lub fundusz funduszy.

e) Inne:

Odsetki i inne korzyści generowane dzięki wsparciu z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych na rzecz instrumentu finansowego wykorzystuje się w sposób określony w art. 43 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

Polityka cenowa

Proponując sposób ustalania cen, pośrednik finansowy przedstawia politykę cenową i metodykę zapewniającą pełne przeniesienie korzyści finansowej wynikającej z wkładu publicznego z programu na kwalifikowalne MŚP. Polityka cenowa i metodyka obejmują następujące elementy:

1) oprocentowanie udziału pośrednika finansowego jest ustalane na zasadach rynkowych (tj. według polityki pośrednika finansowego);

2) ogólne oprocentowanie naliczane od ujętych w portfelu pożyczek dla kwalifikowalnych MŚP musi zmniejszać się proporcjonalnie do alokacji zapewnionej przez wkład publiczny z programu. Przy zmniejszeniu oprocentowania uwzględnia się opłaty, które może pobierać instytucja zarządzająca od wkładu z programu;

3) sposób obliczania ekwiwalentu dotacji brutto przedstawiony w części dotyczącej pomocy państwa stosuje się wobec każdej pożyczki ujętej w portfelu;

4) polityka cenowa i metodyka nie ulegają zmianie w okresie kwalifikowalności.

Wkład z programu na rzecz instrumentu finansowego — kwota i wskaźnik (szczegóły produktu)

Faktyczny wskaźnik podziału ryzyka, wkład publiczny z programu i oprocentowanie pożyczek opierają się na ustaleniach z oceny ex ante i zapewniają zgodność korzyści dla ostatecznych beneficjentów z zasadą de minimis.

Wysokość ujętej w docelowym portfelu pożyczki z podziałem ryzyka jest potwierdzona oceną ex ante uzasadniającą wsparcie na rzecz instrumentu finansowego (art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013) i uwzględnia ponowne wykorzystanie środków w ramach instrumentu (jeśli dotyczy). Strukturę docelowego portfela pożyczek określa się w sposób zapewniający dywersyfikację ryzyka.

W celu wypełnienia luki określonej w ocenie ex ante konieczne jest określenie alokacji dla pożyczki z podziałem ryzyka oraz wskaźnika podziału ryzyka, które w każdym przypadku muszą jednak być zgodne z warunkami określonymi w niniejszych zasadniczych ustaleniach.

Wskaźnik podziału ryzyka uzgodniony z pośrednikiem finansowym określa w przypadku każdej kwalifikowalnej pożyczki ujętej w portfelu część kwalifikowalnej kwoty głównej pożyczki finansowanej z programu.

Wskaźnik podziału ryzyka uzgodniony z pośrednikiem finansowym określa ekspozycję strat, które mają zostać pokryte odpowiednio przez pośrednika finansowego i z wkładu z programu.

Wkład z programu na rzecz instrumentu finansowego (działania)

Portfel finansowany z instrumentu pożyczkowego opartego na podziale ryzyka obejmuje wyłącznie nowo powstałe pożyczki udzielone MŚP i nie obejmuje refinansowania istniejących pożyczek. Kryteria kwalifikujące do ujęcia w portfelu ustalane są zgodnie z prawem Unii (np. rozporządzeniem (UE) nr 1303/2013 i przepisami dotyczącymi poszczególnych funduszy), programem, krajowymi zasadami kwalifikowalności oraz w porozumieniu z pośrednikiem finansowym w celu dotarcia do wielu ostatecznych odbiorców i zapewnienia wystarczającej dywersyfikacji portfela. Pośrednik finansowy dysponuje racjonalnym szacunkiem profilu ryzyka portfela. Kryteria te odzwierciedlają warunki i praktyki rynkowe w danym państwie członkowskim lub regionie.

Odpowiedzialność instytucji zarządzającej

Odpowiedzialność instytucji zarządzającej w odniesieniu do instrumentu finansowego jest zgodna z art. 6 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 480/2014.

Pokrywane straty są należnymi i pozostałymi do spłaty kwotami głównymi oraz standardowymi odsetkami (z wyjątkiem opłat za zwłokę oraz pozostałych kosztów i wydatków).

Czas trwania

Okres przyznawania pożyczek z instrumentu finansowego jest ustalony tak, aby zapewnić wykorzystanie wkładu z programu, o którym mowa w art. 42 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, na pożyczki wypłacane ostatecznym odbiorcom nie później niż do dnia 31 grudnia 2023 r.

Zalecany typowy czas trwania umożliwiający utworzenie portfela pożyczek wynosi nie więcej niż 4 lata od dnia podpisania umowy o finansowaniu (między instytucją zarządzającą lub funduszem funduszy a pośrednikiem finansowym).

Udzielanie pożyczek i podział ryzyka na poziomie pośrednika finansowego (zgodność interesów)

Zbieżność interesów instytucji zarządzającej i pośrednika finansowego zapewnia się w następujący sposób:

— opłaty z tytułu wyników na zasadach określonych w art. 12 i 13 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 480/2014,

— oprócz wkładu z programu pośrednik finansowy wnosi w finansowanie wkład na lokalnych warunkach rynkowych w wysokości co najmniej 25 % łącznego zobowiązania finansowego do udzielenia pożyczek MŚP w ramach instrumentu pożyczkowego opartego na podziale ryzyka,

— straty i kwoty odzyskane dzieli się proporcjonalnie między pośrednika finansowego i instytucję zarządzającą w ramach ich odpowiedzialności według wskaźnika podziału ryzyka.

Oczekiwany wskaźnik podziału ryzyka ustala się w oparciu o ustalenia z oceny ex ante uzasadniającej wsparcie na rzecz instrumentu finansowego.

Kwalifikowalni pośrednicy finansowi

Podmioty publiczne i prywatne z siedzibą w państwie członkowskim, które są prawnie upoważnione do udzielania pożyczek przedsiębiorstwom działającym na terenie objętym programem, z którego pochodzą wkłady na rzecz instrumentu finansowego. Podmiotami takimi są instytucje finansowe oraz w stosownych przypadkach instytucje mikrofinansowe lub inne instytucje upoważnione do udzielania pożyczek.

Kwalifikowalność ostatecznych odbiorców

Ostateczni odbiorcy kwalifikują się na podstawie prawa unijnego i krajowego, odpowiedniego programu i umowy o finansowaniu. W dniu podpisania umowy pożyczki odbiorcy spełniają następujące kryteria kwalifikowalności:

a) są mikro-, małym lub średnim przedsiębiorstwem („MŚP”, w tym przedsiębiorcy indywidualni/osoby samozatrudnione) w rozumieniu zalecenia Komisji 2003/361/WE(²) (³) ;

b) nie są MŚP działającymi w sektorach określonych w art. 1 lit. d)–f) rozporządzenia de minimis;

c) nie stanowią części jednego lub więcej sektorów zastrzeżonych(⁴) ;

d) nie są przedsiębiorstwem zagrożonym w rozumieniu zasad pomocy państwa;

e) nie zalegają z płatnościami ani nie dopuścili się niewykonania zobowiązań w odniesieniu do innej pożyczki lub innego leasingu udzielonego przez pośrednika finansowego lub inną instytucję finansową, co potwierdziły kontrole przeprowadzone zgodnie z wewnętrznymi wytycznymi i standardową polityką pożyczkową pośrednika finansowego.

Ponadto w momencie inwestycji i w okresie spłaty pożyczki ostateczni odbiorcy posiadają siedzibę w państwie członkowskim, a działalność gospodarcza, na którą wypłacono pożyczkę, jest prowadzona w odpowiednim państwie członkowskim i w regionie/na terenie objętym programem finansowanym z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych.

Charakterystyka produktu dla ostatecznych odbiorców

Pośrednik finansowy udziela ostatecznym odbiorcom pożyczek, które przyczyniają się do osiągnięcia celu programu i są współfinansowane z programu w ramach instrumentu pożyczkowego opartego na podziale ryzyka. Warunki te są uzasadnione oceną ex ante, o której mowa w art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

Pożyczki wykorzystuje się wyłącznie do poniższych dozwolonych celów:

a) inwestycje w wartości niematerialne i prawne oraz środki trwałe, w tym przekazanie praw własności w przedsiębiorstwach, jeżeli takie przekazanie ma miejsce między niezależnymi inwestorami;

b) kapitał obrotowy związany z działalnością rozwojową lub ekspansywną, która ma charakter pomocniczy względem działań, o których mowa w lit. a) powyżej (i z nimi związana) (przy czym charakter dodatkowy jest wykazany między innymi w biznesplanie MŚP i kwocie finansowania).

Pożyczki ujęte w portfelu nieustannie spełniają poniższe kryteria kwalifikowalności:

c) pożyczki są nowe, a refinansowanie istniejących pożyczek jest wykluczone;

d) kwota główna pożyczki ujętej w portfelu pożyczek z podziałem ryzyka: (i) wynosi maksymalnie 1 000 000 EUR na podstawie oceny ex ante; oraz (ii) jest wypłacana na warunkach, które nie spowodowałyby, że ekwiwalent dotacji brutto przekroczy w przypadku każdego ostatecznego odbiorcy 200 000 EUR (lub 100 000 EUR w drogowym transporcie towarowym i 30 000 EUR w sektorach rybołówstwa i akwakultury) w żadnym okresie trzech lat podatkowych; kwalifikowalne MŚP mogłyby występować więcej niż raz o pożyczki alokowane w kontekście tego instrumentu finansowego pod warunkiem całkowitej zgodności z powyższym limitem ekwiwalentu dotacji brutto;

e) z pożyczek pochodzi finansowanie na co najmniej jeden dozwolony cel, wypłacane w euro i/lub walucie krajowej na odpowiednim terenie oraz ewentualnie w innej walucie; f) pożyczki nie mogą mieć formy pożyczek typu mezzanine, długu podporządkowanego ani pożyczek quasi-kapitałowych;

g) pożyczki nie mogą mieć formy odnawialnych linii kredytowych; h) pożyczki mają określony harmonogram spłat, w tym regularne płatności amortyzacyjne i/lub spłaty w terminie zapadalności; i) z pożyczek nie jest finansowana działalność stricte finansowa i rozbudowa nieruchomości dokonywana jako działanie o charakterze inwestycji finansowej ani nie są finansowane usługi finansowe dla klientów indywidualnych; j) okres spłaty pożyczki wynosi od co najmniej 12 miesięcy łącznie z odpowiednim (ewentualnym) okresem karencji do maksymalnie 120 miesięcy.

Sprawozdawczość i oczekiwane rezultaty

Przynajmniej raz na kwartał pośrednicy finansowi przekazują instytucji zarządzającej lub funduszowi funduszy informacje w ustandaryzowanej formie i ustandaryzowanym zakresie.

Sprawozdanie zawiera wszystkie elementy istotne dla instytucji zarządzającej, umożliwiające spełnienie warunków określonych w art. 46 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

Państwa członkowskie również wypełniają obowiązki sprawozdawcze zgodnie z rozporządzeniem de minimis.

Wskaźniki muszą być dostosowane do szczegółowych celów odpowiedniego priorytetu programu europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych, z którego finansowany jest instrument finansowy, i dotyczyć spodziewanych wyników określonych w ocenie ex ante. Ich pomiar i zgłoszenie odbywa się przynajmniej raz na kwartał w przypadku pożyczki z podziałem ryzyka i są one dostosowane co najmniej do wymogów rozporządzenia. Oprócz wspólnych wskaźników osi priorytetowej programu finansowanego z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych (wzrost zatrudnienia, liczba MŚP, ...) pozostałymi wskaźnikami są:

Liczba sfinansowanych pożyczek/projektów

Kwoty sfinansowanych pożyczek

Przypadki niewykonania zobowiązań (liczby i kwoty)

Środki zwrócone i zyski

Ocena korzyści ekonomicznej wynikającej z wkładu z programu

Pośrednik finansowy obniża całkowite efektywne oprocentowanie (i w stosownym przypadku wymogi dotyczące zabezpieczenia) naliczane ostatecznym odbiorcom z tytułu każdej kwalifikowalnej pożyczki ujętej w portfelu, co odzwierciedla korzystne warunki finansowania i podziału ryzyka w przypadku pożyczki z podziałem ryzyka.

Korzyść finansowa z wkładu publicznego z programu na rzecz instrumentu w całości przechodzi na ostatecznych odbiorców w formie niższego oprocentowania. Pośrednik finansowy monitoruje i zgłasza ekwiwalent dotacji brutto dla ostatecznych odbiorców, o którym mowa w części dotyczącej pomocy państwa. Zasadę tę odzwierciedla umowa o finansowaniu między instytucją zarządzającą lub funduszem funduszy a pośrednikiem finansowym.

Struktura instrumentu finansowego

Ograniczona gwarancja portfelowa zapewnia zabezpieczenie przed ryzykiem kredytowym w przypadku poszczególnych pożyczek, co służy utworzeniu portfela nowych pożyczek dla MŚP do maksymalnej wysokości straty (pułap).

Ograniczona gwarancja portfelowa jest udostępniana przez instytucję zarządzającą w ramach operacji, która stanowi część osi priorytetowej określonej w programie współfinansowanym z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych i jest określona w kontekście oceny ex ante wymaganej zgodnie z art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

Cel instrumentu

Cele instrumentu:

1) zapewnienie lepszego dostępu do środków finansowych dla docelowych MŚP z zamiarem eliminacji konkretnych i dobrze określonych luk na rynku;

2) lewarowanie europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych w celu wsparcia finansowania MŚP, o którym mowa w art. 37 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

Wkład instytucji zarządzającej z programu finansowanego z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych ma formę funduszu gwarancyjnego, którym zarządza pośrednik finansowy. Wkład ten nie może wypierać gwarancji udzielanych przez innych inwestorów publicznych lub prywatnych.

Fundusz gwarancyjny zarządzany przez pośrednika finansowego musi zobowiązać się do zapewnienia funduszy z programu europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych instytucjom finansowym tworzącym portfele nowych pożyczek w razie niewykonania zobowiązań przez ostatecznych odbiorców.

W przypadku struktury funduszu funduszy wkład z programu finansowanego z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych jest przekazywany pośrednikowi finansowemu z funduszu funduszy.

Instrument ograniczonej gwarancji wdraża się w celu zabezpieczenia portfela nowych pożyczek, utworzonego przez jedną lub więcej instytucji finansowych.

Udzielając pożyczek kwalifikowalnym MŚP, instytucje finansowe tworzące portfele nowych pożyczek mogą liczyć na częściową gwarancję obejmującą straty do ograniczonej kwoty.

Korzyść finansowa gwarancji musi być przeniesiona na ostatecznych odbiorców (np. jako niższe oprocentowanie pożyczki i/lub mniejsze zabezpieczenie, z tym że pełna korzyść finansowa wynikająca z wkładu publicznego z programu bezwzględnie musi być przeniesiona na ostatecznych odbiorców).

Konsekwencje pomocy państwa

Ograniczona gwarancja portfelowa ma strukturę instrumentu bez pomocy państwa, tzn. jest zgodna z warunkami rynkowymi na poziomie pośrednika finansowego zarządzającego funduszem gwarancyjnym, a instytucje finansowe tworzące portfel nowych pożyczek i pomoc dla ostatecznych odbiorców są zgodne z obowiązującym rozporządzeniem de minimis.

a) Na poziomie funduszu funduszy, pośrednika finansowego zarządzającego funduszem gwarancyjnym i instytucji finansowych tworzących portfel nowych pożyczek pomoc jest wykluczona, jeśli:

1) wynagrodzenie (tj. koszty zarządzania i/lub opłaty za zarządzanie) pośrednika finansowego i funduszu funduszy odzwierciedla bieżące wynagrodzenie rynkowe w porównywalnych sytuacjach, czyli w przypadku, w którym pośrednika finansowego lub fundusz funduszy wybrano na podstawie otwartej, przejrzystej, obiektywnej i niedyskryminacyjnej procedury wyboru, lub jeśli wynagrodzenie jest zgodne z art. 12 i 13 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 480/2014, a państwo nie przyznało żadnych innych korzyści. Jeżeli fundusz funduszy przekazuje jedynie wkład z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych pośrednikowi finansowemu i pełni zadania leżące w interesie publicznym oraz nie prowadzi działalności komercyjnej przy wdrażaniu środka i nie dokonuje współinwestycji zasobów własnych — a zatem nie jest uznawany za beneficjenta pomocy — wystarczy, aby fundusz nie otrzymał nadmiernej rekompensaty; oraz

2) instytucja finansowa, która tworzy portfel nowych pożyczek z zasobów własnych, wybierana jest na podstawie otwartej, przejrzystej, niedyskryminacyjnej i obiektywnej procedury wyboru, a ryzyko ponoszone przez instytucję finansową nie jest w żadnym razie mniejsze niż 20 % kwoty pożyczki (w przypadku poszczególnych pożyczek); oraz

3) korzyść finansowa z wkładu publicznego z programu na rzecz instrumentu w całości przechodzi na ostatecznych odbiorców w formie niższego oprocentowania. Przy wyborze pośrednika finansowego instytucja zarządzająca zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 480/2014 ocenia politykę cenową i metodykę przenoszenia korzyści finansowej na ostatecznych odbiorców.

W przypadku gdy pośrednik finansowy nie przeniesie wszystkich korzyści finansowych na ostatecznych odbiorców, niezaangażowany wkład publiczny jest zwracany instytucji zarządzającej.

Gwarancja musi być powiązana z określoną transakcją finansową, opiewać na ustaloną kwotę maksymalną i być ograniczona w czasie.

b) Na poziomie ostatecznych odbiorców:

Na poziomie MŚP gwarantowana pożyczka jest zgodna z zasadami de minimis.

W przypadku każdej pożyczki ujętej w gwarantowanym portfelu pośrednik finansowy oblicza ekwiwalent dotacji brutto z zastosowaniem poniższej metody:

Obliczenie ekwiwalentu dotacji brutto = kwota nominalna pożyczki (EUR) × koszty ryzyka (praktyka standardowa) × stopa gwarancji × stopa ograniczenia gwarancji × średnia ważona okresu pożyczki (lata).

Łączna kwota pomocy obliczona za pomocą ekwiwalentu dotacji brutto nie może przekraczać 200 000 EUR dla ostatecznych odbiorców w ciągu trzyletniego okresu podatkowego z uwzględnieniem określonej w rozporządzeniu de minimis zasady kumulacji.

W przypadku obliczenia ekwiwalentu dotacji brutto na podstawie powyższego wzoru wymóg przewidziany w art. 4 rozporządzenia de minimis(¹) uznaje się za spełniony do celów instrumentu ograniczonej gwarancji portfela.

Mechanizm weryfikacji zapewnia, aby ekwiwalent dotacji brutto obliczony zgodnie z powyższym wzorem nie był niższy niż ekwiwalent dotacji brutto obliczony zgodnie z art. 4 ust. 6 lit. c) rozporządzenia de minimis.

Dotacja na wsparcie techniczne lub inna dotacja udzielona ostatecznemu odbiorcy podlega kumulacji z obliczonym ekwiwalentem dotacji brutto.

W przypadku MŚP z sektora rybołówstwa i akwakultury pomoc jest zgodna z odpowiednimi przepisami rozporządzenia de minimis w sprawie rybołówstwa.

W przypadku działań wspieranych z EFRROW zastosowanie mają przepisy ogólne.

Polityka gwarancyjna

a) Przekazanie z instytucji zarządzającej do pośrednika finansowego:

Po podpisaniu umowy o finansowaniu między instytucją zarządzającą i funduszem funduszy lub pośrednikiem finansowym właściwa instytucja zarządzająca przekazuje wkłady z programu funduszowi funduszy lub pośrednikowi finansowemu, który umieszcza te wkłady w specjalnym funduszu gwarancyjnym. Przekazanie następuje w transzach z zachowaniem pułapów określonych w art. 41 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

b) Pochodzenie portfela nowych pożyczek:

Instytucje finansowe są zobowiązane do utworzenia w uprzednio oznaczonym okresie portfeli nowych pożyczek dla MŚP. Poszczególne nowo powstałe pożyczki dla MŚP są częściowo pokrywane z wkładu z programu do określonej kwoty (pułap). Kwalifikowalne pożyczki dla MŚP zostają automatycznie ujęte w portfelu z zachowaniem ustalonych uprzednio kryteriów ich ujmowania w portfelu.

Ujęcie pożyczek dla MŚP w portfelu następuje automatycznie po otrzymaniu przez pośrednika finansowego zarządzającego funduszem gwarancyjnym powiadomień o ich włączeniu do portfela składanych przynajmniej raz na kwartał do końca odpowiedniego okresu włączenia.

Instytucje finansowe prowadzą spójną politykę pożyczkową dotyczącą dywersyfikacji portfela, która umożliwia należyte zarządzanie portfelem i dywersyfikację ryzyka z jednoczesnym przestrzeganiem obowiązujących norm branżowych oraz zachowaniem zgodności z interesami finansowymi i celami polityki instytucji zarządzającej.

Instytucje finansowe dokonują identyfikacji, wyboru, analizy due diligence, dokumentacji i wypłaty pożyczek ostatecznym odbiorcom zgodnie ze swoimi standardowymi procedurami i zasadami określonymi w umowie między pośrednikiem finansowym a instytucją finansową tworzącą portfel nowych pożyczek.

c) Pokrycie strat:Z ograniczonej gwarancji portfela pokrywane są straty poniesione przez instytucje finansowe w związku z niewykonaniem zobowiązań w odniesieniu do każdej kwalifikowalnej pożyczki dla MŚP według stopy gwarancji wynoszącej maksymalnie 80 %.Straty pokrywane z ograniczonej gwarancji portfela kwalifikowalnych pożyczek dla MŚP nie przekraczają łącznie kwoty pułapu.Kwota pułapu, która oznacza maksymalną odpowiedzialność w ramach tego instrumentu, jest iloczynem wielkości docelowego portfela pożyczek pomnożonej przez stopę gwarancji i stopę ograniczenia gwarancji.Stopę ograniczenia gwarancji określa się w ramach oceny ex ante ryzyka zgodnie z art. 42 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 oraz art. 8 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 480/2014.

Pokrywane straty są należnymi i pozostałymi do spłaty kwotami głównymi oraz standardowymi odsetkami (z wyjątkiem opłat za zwłokę oraz pozostałych kosztów i wydatków).d) Wypłata z gwarancji:Po wystąpieniu straty związanej z niewykonaniem zobowiązań pośrednik finansowy zarządzający funduszem gwarancyjnym zazwyczaj w ciągu 60 dni dokonuje wypłat z gwarancji na rzecz instytucji finansowej objętej gwarancją.

Polityka cenowa i polityka dotycząca zabezpieczenia

Pośrednik finansowy przedstawia metodykę zapewniającą pełne przeniesienie korzyści finansowej wynikającej z wkładu publicznego z programu na kwalifikowalne MŚP. Instytucja finansowa posiada politykę cenową/politykę dotyczącą zabezpieczenia zgodną z tą metodyką. Polityka cenowa/polityka dotycząca zabezpieczenia i metodyka obejmuje poniższe elementy:

1) z instrumentu pokrywane jest maksymalnie 80 % ekspozycji na ryzyko każdej kwalifikowalnej pożyczki dla MŚP (do wysokości pułapu);

2) cała korzyść finansowa wynikająca z wkładu publicznego z programu zostaje przeniesiona na kwalifikowalne MŚP w formie obniżonego naliczanego oprocentowania i/lub mniejszego zabezpieczenia wymaganego przez instytucję finansową;

3) sposób obliczania ekwiwalentu dotacji brutto przedstawiony w części dotyczącej pomocy państwa stosuje się wobec każdej pożyczki ujętej w portfelu;

4) pośrednik finansowy zarządzający funduszem gwarancyjnym nie pobiera opłat gwarancyjnych od instytucji finansowej;

5) instytucja finansowa obniża ogólne oprocentowanie i/lub wymóg zabezpieczenia każdej kwalifikowalnej pożyczki dla MŚP ujętej w portfelu zgodnie z polityką cenową i metodyką zapewniającą pełne przeniesienia korzyści finansowej. Poziom obniżenia zaproponowany przez instytucję finansową podlega ocenie i potwierdzeniu przez pośrednika finansowego na podstawie stosownej analizy i badania due diligence oraz jest uznawany za kryterium kwalifikujące pożyczki dla MŚP do włączenia do portfela;

6) na podstawie oceny ex ante, która określa docelowe MŚP, i oceny ex ante ryzyka, która określa ryzyko, instytucja zarządzająca może postanowić o zobowiązaniu ostatecznych odbiorców do uiszczenia należnych opłat gwarancyjnych. W takim przypadku ekwiwalent dotacji brutto oblicza się zgodnie z wzorem przedstawionym w części dotyczącej pomocy państwa powyżej lub dostosowuje do warunków podanych w obwieszczeniu w sprawie gwarancji. Opłaty uiszczone przez ostatecznych odbiorców podlegają zwrotowi do funduszu gwarancyjnego jako środki zwrócone w rozumieniu art. 43 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013;

7) polityka cenowa i metodyka nie ulegają zmianie w okresie kwalifikowalności.

Gwarancja dla instytucji finansowej — kwota i stopa (szczegóły produktu)

Ograniczona gwarancja portfela jest zgodna z warunkami określonymi w art. 8 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 480/2014.

Stopę ograniczenia gwarancji określa się w ramach oceny ex ante ryzyka zgodnie z art. 42 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 oraz art. 8 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 480/2014, przy czym w żadnym razie nie przekracza ona 25 %. Z gwarancji mogą być pokrywane spodziewane i niespodziewane straty.

Mnożnik gwarancji finansowanej z wkładu z programu określa się w sposób następujący:Mnożnik = (1/stopa gwarancji) × (1/stopa ograniczenia gwarancji).Wskaźnik mnożnika opiera się na ocenie ex ante i jest równy lub wyższy niż 5.

Wielkość docelowego portfela częściowo objętego gwarancją jest określona na podstawie ustaleń z oceny ex ante uzasadniającej wsparcie na rzecz instrumentu finansowego (art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013) i uwzględnia odnawialność instrumentu (jeśli dotyczy). Strukturę docelowego portfela pożyczek określa się w sposób zapewniający dywersyfikację ryzyka.

Gwarancja dla instytucji finansowej (działania)

Portfel pożyczek zabezpieczonych instrumentem gwarancyjnym obejmuje nowo powstałe pożyczki udzielone ostatecznym odbiorcom i nie obejmuje refinansowania istniejących pożyczek. Kryteria kwalifikujące do ujęcia w portfelu ustalane są zgodnie z prawem Unii (np. rozporządzeniem (UE) nr 1303/2013 i przepisami dotyczącymi poszczególnych funduszy), programem, krajowymi zasadami kwalifikowalności oraz w porozumieniu z pośrednikiem finansowym w celu dotarcia do wielu ostatecznych odbiorców i zapewnienia wystarczającej dywersyfikacji portfela. Instytucje finansowe dysponują racjonalnym szacunkiem profilu ryzyka portfela (na przykład limitu koncentracji w poszczególnych sektorach). Kryteria te odzwierciedlają warunki i praktyki rynkowe w odpowiednim państwie lub regionie.

Instytucja finansowa ocenia ex ante stopę odzysku stosowaną do obliczenia spodziewanej kwoty do odzyskania z tytułu niewykonania zobowiązań związanych z pożyczkami ujętymi w portfelu, która wpływa na ocenę stopy ograniczenia gwarancji.

Odpowiedzialność instytucji zarządzającej

Odpowiedzialność instytucji zarządzającej w odniesieniu do instrumentu finansowego jest zgodna z art. 6 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 480/2014.

Niewykonanie zobowiązania w przypadku pożyczki dla ostatecznego odbiorcy oznacza, że: (i) instytucja finansowa może w każdym momencie dowieść (działając zgodnie z procedurami wewnętrznymi i w sposób odzwierciedlony w sprawozdaniach finansowych i sprawozdawczości do celów regulacyjnych), że ostateczny odbiorca z dużym prawdopodobieństwem nie wykona swoich zobowiązań płatniczych; lub (ii) ostateczny odbiorca nie wykonał zobowiązania płatniczego w związku z odpowiednią pożyczką dla MŚP, co trwa od co najmniej 90 kolejnych dni kalendarzowych.

Czas trwania

Okres gwarancji instrumentu finansowego jest ustalony w celu zapewnienia wykorzystania wkładu z programu, o którym mowa w art. 42 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, wraz z gwarancjami pożyczek wypłacanych ostatecznym odbiorcom nie później niż do dnia 31 grudnia 2023 r.

Zalecany typowy czas trwania umożliwiający utworzenie portfela gwarantowanych pożyczek wynosi nie więcej niż 4 lata od dnia podpisania umowy o finansowaniu (między instytucją zarządzającą lub funduszem funduszy a pośrednikiem finansowym).

Podział ryzyka na poziomie instytucji finansowej (zgodność interesów)

Zgodność interesów instytucji zarządzającej, pośrednika finansowego i instytucji finansowej zapewnia się w następujący sposób:

— własne ryzyko kredytowe ponoszone przez instytucję finansową nie może w żadnym razie być niższe niż 20 % w przypadku poszczególnych pożyczek,

— instytucja finansowa zobowiązuje się do utworzenia portfela nowych pożyczek za pomocą zasobów własnych,

— korzyść finansowa wynikająca z ograniczonej gwarancji zostaje całkowicie przeniesiona na MŚP będące ostatecznymi odbiorcami,

— opłaty z tytułu wyników na rzecz pośrednika finansowego, określone w art. 12 i 13 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 480/2014.

Kwalifikowalni pośrednicy finansowi i kwalifikowalne instytucje finansowe

Pośrednikami finansowymi są podmioty publiczne i prywatne z siedzibą w państwie członkowskim, które są prawnie upoważnione do udzielania gwarancji pożyczek dla przedsiębiorstw działających na terenie objętym programem, z którego pochodzą wkłady na rzecz instrumentu finansowego.

Instytucjami finansowymi są podmioty publiczne i prywatne z siedzibą w państwie członkowskim, które są prawnie upoważnione do udzielania pożyczek przedsiębiorstwom działającym na terenie objętym programem, z którego pochodzą wkłady na rzecz instrumentu finansowego. Podmiotami takimi są instytucje finansowe oraz w stosownych przypadkach instytucje mikrofinansowe lub inne instytucje upoważnione do udzielania pożyczek.

Kwalifikowalność ostatecznego odbiorcy (ostatecznych odbiorców)

Ostateczni odbiorcy są kwalifikowalni na podstawie prawa unijnego i krajowego, odpowiedniego programu i umowy o finansowaniu. W dniu wydania dokumentu poświadczającego odpowiednią gwarancję dla MŚP, czyli podjęcia zobowiązania do udzielenia gwarancji, ostateczni odbiorcy spełniają poniższe kryteria kwalifikowalności:

a) są mikro-, małym lub średnim przedsiębiorstwem („MŚP”, w tym przedsiębiorcy indywidualni/osoby samozatrudnione) w rozumieniu zalecenia Komisji 2003/361/WE(²) ;

b) nie są MŚP działającymi w sektorach określonych w art. 1 lit. d)–f) rozporządzenia de minimis;

c) nie stanowią części jednego lub więcej sektorów zastrzeżonych(³) ;

d) nie są przedsiębiorstwem zagrożonym w rozumieniu zasad pomocy państwa;

e) nie zalegają z płatnościami ani nie dopuścili się niewykonania zobowiązań w odniesieniu do innej pożyczki lub innego leasingu udzielonego przez pośrednika finansowego lub inną instytucję finansową, co potwierdziły kontrole przeprowadzone zgodnie z wewnętrznymi wytycznymi i standardową polityką pożyczkową pośrednika finansowego.

Ponadto w momencie inwestycji i w okresie spłaty pożyczki gwarantowanej ostateczni odbiorcy posiadają siedzibę w państwie członkowskim, a działalność gospodarcza, na którą wypłacono pożyczkę gwarantowaną, jest prowadzona w odpowiednim państwie członkowskim i w regionie/na terenie objętym programem finansowanym z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych.

Charakterystyka produktu dla ostatecznych odbiorców

Instytucja finansowa udziela ostatecznym odbiorcom pożyczek, które przyczyniają się do osiągnięcia celu programu i są gwarantowane programem w ramach portfela objętego ograniczoną gwarancją. Warunki gwarancji i pożyczek są uzasadnione oceną ex ante, o której mowa w art. 37 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

Pożyczki wykorzystuje się wyłącznie do poniższych dozwolonych celów:

a) inwestycje w wartości niematerialne i prawne oraz środki trwałe, w tym przekazanie praw własności w przedsiębiorstwach, jeżeli takie przekazanie ma miejsce między niezależnymi inwestorami;

b) kapitał obrotowy związany z działalnością rozwojową lub ekspansywną, która jest dodatkowa do działań, o których mowa w lit. a) powyżej (i z nimi związana) (przy czym charakter dodatkowy jest wykazany między innymi w biznesplanie ostatecznego odbiorcy i kwocie finansowania).

Pożyczki ujęte w portfelu nieustannie spełniają poniższe kryteria kwalifikowalności:

c) pożyczki są nowe, a refinansowanie istniejących pożyczek jest wykluczone.

d) gwarantowana część pożyczki bazowej ujętej w portfelu i) wynosi maksymalnie 1 500 000 EUR na podstawie oceny ex ante oraz ii) jest wypłacana na warunkach, które nie spowodowałyby, że ekwiwalent dotacji brutto przekroczy w przypadku każdego ostatecznego odbiorcy 200 000 EUR (lub 100 000 EUR w drogowym transporcie towarowym i 30 000 EUR w sektorach rybołówstwa i akwakultury) w żadnym okresie trzech lat podatkowych. Kwalifikowalne MŚP mogą występować więcej niż raz o pożyczki alokowane w kontekście tego instrumentu finansowego pod warunkiem całkowitej zgodności z powyższym limitem ekwiwalentu dotacji brutto;

e) z pożyczek pochodzi finansowanie na co najmniej jeden dozwolony cel, wypłacane w euro i/lub walucie krajowej na odpowiednim terenie oraz ewentualnie w innej walucie;

f) pożyczki nie mogą mieć formy pożyczek typu mezzanine, długu podporządkowanego ani pożyczek quasi-kapitałowych;

g) pożyczki nie mogą mieć formy odnawialnych linii kredytowych.

h) pożyczki mają określony harmonogram spłat, w tym regularne płatności amortyzacyjne i/lub spłaty w terminie zapadalności; i) z pożyczek nie jest finansowana działalność stricte finansowa i rozbudowa nieruchomości dokonywana jako działanie o charakterze inwestycji finansowej ani nie są finansowane usługi finansowe dla klientów indywidualnych; j) okres spłaty pożyczki wynosi od co najmniej 12 miesięcy do maksymalnie 120 miesięcy.

Sprawozdawczość i oczekiwane rezultaty

Przynajmniej raz na kwartał pośrednicy finansowi przekazują instytucji zarządzającej lub funduszowi funduszy informacje w ustandaryzowanej formie i ustandaryzowanym zakresie.

Sprawozdanie zawiera wszystkie elementy istotne dla instytucji zarządzającej, umożliwiające przestrzeganie przepisów określonych w art. 46 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

Państwa członkowskie również wypełniają obowiązki sprawozdawcze zgodnie z rozporządzeniem de minimis.

Wskaźniki muszą być dostosowane do szczegółowych celów odpowiedniego priorytetu programu europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych, z którego finansowany jest instrument finansowy, i dotyczyć spodziewanych wyników określonych w ocenie ex ante. Ich pomiar i zgłoszenie odbywa się przynajmniej raz na kwartał w przypadku funduszu gwarancyjnego i są one dostosowane co najmniej do wymogów rozporządzenia. Oprócz wspólnych wskaźników osi priorytetowej programu finansowanego z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych (wzrost zatrudnienia, liczba MŚP, ...) pozostałymi wskaźnikami są:

Liczba gwarantowanych pożyczek

Wielkość gwarantowanych pożyczek

Liczba pożyczek, w przypadku których nie wykonano zobowiązań

Wartość pożyczek, w przypadku których nie wykonano zobowiązań

Zobowiązania do gwarancji/gwarancje wykorzystane (liczba, kwoty)

Środki niewykorzystane i zyski (np. narosłe odsetki)

Ocena korzyści ekonomicznej wynikającej z wkładu z programu

Korzyść finansowa z wkładu publicznego z programu na rzecz instrumentu w całości przechodzi na ostatecznych odbiorców (korzyść z gwarancji).

O korzyści finansowej dla kwalifikowalnych MŚP świadczy niższe ogólne oprocentowanie wymagane przez instytucję finansową i/lub mniejsze zabezpieczenie pożyczki dla MŚP.

Pośrednik finansowy monitoruje i zgłasza ekwiwalent dotacji brutto dla ostatecznych odbiorców, o którym mowa w części dotyczącej pomocy państwa.

Zasady te odzwierciedlają umowy między instytucją zarządzającą lub funduszem funduszy a pośrednikami finansowymi oraz między pośrednikami finansowymi a instytucjami finansowymi tworzącymi portfele nowych pożyczek.

Struktura instrumentu finansowego

Pożyczka na renowację ma formę funduszu pożyczkowego tworzonego przez pośrednika finansowego z wkładem z programu i wkładem wniesionym przez samego pośrednika finansowego w celu sfinansowania portfela nowo powstałych pożyczek z wyjątkiem refinansowania istniejących pożyczek.

Pożyczka na renowację jest dostępna w ramach operacji, która stanowi część osi priorytetowej określonej w programie finansowanym z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych i jest określona w kontekście oceny ex ante wymaganej zgodnie z art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

Cel instrumentu

Celem instrumentu jest udzielenie pożyczek preferencyjnych osobom fizycznym lub prawnym lub przedstawicielom wolnych zawodów będącym właścicielami obiektów (lokali mieszkalnych, mieszkań socjalnych lub indywidualnych gospodarstw domowych) oraz administratorom lub innym podmiotom prawnym działającym w imieniu i na rzecz właścicieli na przeprowadzenie robót renowacyjnych, które kwalifikują się do wsparcia z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych.

Wkład instytucji zarządzającej z programu finansowanego z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych na rzecz pośrednika finansowego nie może wypierać finansowania udostępnianego przez innych inwestorów prywatnych lub publicznych.

Program finansowany z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych zapewnia pośrednikowi finansowemu fundusze na utworzenie portfela nowo powstałych pożyczek z jednoczesnym udziałem w stratach/ryzyku niewykonania zobowiązań i kwotach odzyskanych z poszczególnych pożyczek należących do tego portfela w takiej samej części jak wkład z programu w instrument.

W przypadku struktury funduszu funduszy wkład z programu finansowanego z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych jest przekazywany pośrednikowi finansowemu z funduszu funduszy.

Oprócz wkładu z programu finansowanego z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych fundusz funduszy może dostarczać zasoby własne połączone z zasobami pośrednika finansowego. W tym przypadku fundusz funduszy ma proporcjonalny udział w podziale ryzyka między poszczególne wkłady w portfelu pożyczek. Zasad pomocy państwa należy przestrzegać również w odniesieniu do takich środków, jeżeli są to środki publiczne.

Konsekwencje pomocy państwa

Pożyczka na renowację ma strukturę instrumentu bez pomocy państwa, tj. wynagrodzenie pośrednika finansowego na warunkach rynkowych, korzyści finansowe w pełni przeniesione przez pośrednika finansowego na ostatecznych odbiorców oraz finansowanie zapewnione ostatecznym odbiorcom są zgodne z obowiązującym rozporządzeniem de minimis.

a) Pomoc na poziomie pośrednika finansowego i funduszu funduszy jest wykluczona, jeśli:

1) pośrednik finansowy i instytucja zarządzająca lub fundusz funduszy w jakimkolwiek czasie ponoszą straty i odnoszą korzyści proporcjonalnie do swoich wkładów, a pośrednik finansowy ma ekonomicznie znaczący udział w instrumencie pożyczkowym przeznaczonym na renowację; oraz

2) wynagrodzenie (tj. koszty zarządzania i/lub opłaty za zarządzanie) pośrednika finansowego i funduszu funduszy odzwierciedla bieżące wynagrodzenie rynkowe w porównywalnych sytuacjach, czyli w przypadku, w którym pośrednika finansowego lub fundusz funduszy wybrano na podstawie otwartej, przejrzystej, niedyskryminacyjnej i obiektywnej procedury wyboru, lub jeśli ich wynagrodzenie jest zgodne z art. 12 i 13 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 480/2014, a państwo nie przyznało żadnych innych korzyści. Jeżeli fundusz funduszy przekazuje jedynie wkład z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych pośrednikowi finansowemu i pełni zadania leżące w interesie publicznym oraz nie prowadzi działalności handlowej przy wdrażaniu środka i nie dokonuje współinwestycji zasobów własnych — a zatem nie jest uznawany za beneficjenta pomocy — wystarczy, aby fundusz nie otrzymał nadmiernej rekompensaty; oraz

3) korzyść finansowa z wkładu publicznego z programu na rzecz instrumentu w całości przechodzi na ostatecznych odbiorców w formie niższego oprocentowania. Przy wyborze pośrednika finansowego instytucja zarządzająca zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 480/2014 ocenia politykę cenową i metodykę przenoszenia korzyści finansowej na ostatecznych odbiorców.

W przypadku gdy pośrednik finansowy nie przeniesie wszystkich korzyści finansowych na ostatecznych odbiorców, niewypłacony wkład publiczny jest zwracany instytucji zarządzającej.

b) Pomoc na poziomie podmiotu działającego w imieniu właścicieli (tj. osób fizycznych i prawnych, przedstawicieli wolnych zawodów będących właścicielami obiektów, administratorów, innych podmiotów prawnych):

Pomoc na poziomie podmiotu działającego w imieniu właścicieli jest wykluczona, jeśli:

1) podmiot nie korzysta z bezpośrednio przekazywanego wsparcia publicznego; oraz

2) podmiot przekazuje wszystkie korzyści finansowe z wkładu publicznego z programu ostatecznym odbiorcom.

c) Na poziomie właścicieli nieprowadzących działalności gospodarczej lub prowadzących taką działalność (osoby prawne lub przedstawiciele wolnych zawodów, wynajmujący/dzierżawcy i właściciele, którzy instalują urządzenia do generowania energii odnawialnej, dostarczając część wytworzonej energii do sieci):

Właścicieli będących osobami fizycznymi, których nie uznaje się za przedsiębiorstwa, ponieważ nie prowadzą działalności gospodarczej, nie uważa się za beneficjentów pomocy państwa.

Właściciele prowadzący działalność gospodarczą kwalifikują się jako „przedsiębiorstwa” i podlegają zasadom pomocy państwa. W szczególności dotyczy to przypadków, w których są oni wynajmującymi/dzierżawcami (wynajem jest działalnością gospodarczą), oraz przypadków instalacji urządzeń do generowania energii odnawialnej, jeżeli jej część jest dostarczana do sieci (dostarczanie energii do sieci uważa się za działalność gospodarczą).

Na poziomie właścicieli prowadzących działalność gospodarczą pomoc jest zgodna z zasadami de minimis.

W przypadku każdej pożyczki ujętej w portfelu — jeśli chodzi o właścicieli prowadzących działalność gospodarczą — pośrednik finansowy oblicza ekwiwalent dotacji brutto z zastosowaniem poniższej metody:

Obliczenie ekwiwalentu dotacji brutto = kwota nominalna pożyczki (EUR) × (koszty finansowania (praktyka standardowa) + koszty ryzyka (praktyka standardowa) — opłaty pobrane przez instytucję zarządzającą od wkładu z programu na rzecz pośrednika finansowego) × średnia ważona okresu pożyczki (lata) × wskaźnik podziału ryzyka.

W przypadku obliczenia ekwiwalentu dotacji brutto na podstawie powyższego wzoru wymóg przewidziany w art. 4 rozporządzenia de minimis(¹) uznaje się za spełniony do celów instrumentu pożyczkowego przeznaczonego na renowację. Brak jest wymogu minimalnego zabezpieczenia.

Mechanizm weryfikacji zapewnia, aby ekwiwalent dotacji brutto obliczony zgodnie z powyższym wzorem nie był niższy niż ekwiwalent dotacji brutto obliczony zgodnie z art. 4 ust. 3 lit. c) rozporządzenia de minimis.

Łączna kwota pomocy obliczona za pomocą ekwiwalentu dotacji brutto nie może przekraczać 200 000 EUR dla ostatecznych odbiorców w ciągu trzyletniego okresu podatkowego z uwzględnieniem określonej w rozporządzeniu de minimis zasady kumulacji.

Dotacja na wsparcie techniczne lub inna dotacja udzielona ostatecznemu odbiorcy podlega kumulacji z obliczonym ekwiwalentem dotacji brutto.

Polityka pożyczkowa

a) Wypłata od instytucji zarządzającej lub z funduszu funduszy na rzecz pośrednika finansowego:

Po podpisaniu umowy o finansowaniu między instytucją zarządzającą i funduszem funduszy lub pośrednikiem finansowym właściwa instytucja zarządzająca przekazuje wkłady publiczne z programu funduszowi funduszy lub pośrednikowi finansowemu, który umieszcza te wkłady w specjalnym funduszu pożyczkowym przeznaczonym na renowację. Przekazanie następuje w transzach z zachowaniem pułapów określonych w art. 41 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

Docelową wielkość pożyczek oraz zakres oprocentowania potwierdza się w ramach oceny ex ante zgodnie z art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 i uwzględnia w celu ustalenia charakteru instrumentu (instrument odnawialny lub nieodnawialny).

Maksymalne ryzyko przydzielone do instrumentu finansowego wobec ostatecznych odbiorców wynosi 85 % (tj. co najmniej 15 % przypada na fundusze własne pośrednika finansowego).

b) Pochodzenie portfela nowych pożyczek:

Pośrednik finansowy jest zobowiązany do utworzenia w uprzednio oznaczonym okresie portfela nowych pożyczek finansowanych według wskaźnika podziału ryzyka ustalonego w umowie o finansowaniu (tj. finansowanych z: (i) wkładu z programu; (ii) funduszy własnych pośrednika finansowego).

Kwalifikowalne pożyczki określone zgodnie z kryteriami kwalifikowalności na poziomie poszczególnych pożyczek i portfela są automatycznie ujmowane w portfelu w drodze składanych przynajmniej raz na kwartał powiadomień o ich włączeniu do portfela.

Pośrednik finansowy prowadzi spójną politykę pożyczkową, dotyczącą zwłaszcza struktury portfela, która umożliwia należyte zarządzanie portfelem kredytowym i dywersyfikację ryzyka z jednoczesnym dążeniem do zmniejszenia niedoskonałości rynku wskazanych w ocenie ex ante (w odniesieniu do art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013) oraz zachowaniem zgodności z interesami finansowymi i celami polityki instytucji zarządzającej.

Pośrednik finansowy dokonuje identyfikacji, wyboru, analizy due diligence, dokumentacji i wypłaty pożyczek ostatecznym odbiorcom zgodnie ze swoimi standardowymi procedurami i zasadami określonymi w odpowiedniej umowie o finansowaniu.

c) Ponowne wykorzystanie środków zwróconych do instrumentu finansowego:

Środki zwrócone do instrumentu finansowego podlegają albo ponownemu wykorzystaniu w ramach tego samego instrumentu finansowego (są odnawialne w ramach tego samego instrumentu finansowego), albo wykorzystaniu zgodnie z art. 44 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 po ich zwrocie instytucji zarządzającej lub funduszowi funduszy.

W przypadku odnawialności w ramach tego samego instrumentu finansowego kwoty przypisane wsparciu z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych i zwrócone i/lub odzyskane przez pośrednika finansowego z pożyczek dla ostatecznych odbiorców w ramach czasowych inwestycji są co do zasady udostępniane do ponownego wykorzystania w ramach tego samego instrumentu finansowego. W umowie o finansowaniu uwzględnia się podejście zakładające odnawialność środków, o którym mowa w art. 44 i 45 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

Ewentualnie, jeśli zwrot do instytucji zarządzającej lub funduszu funduszy następuje bezpośrednio, zwroty dokonywane są regularnie i odzwierciedlają: (i) spłaty kwoty głównej (proporcjonalnie według wskaźnika podziału ryzyka); (ii) kwoty odzyskane i odliczenia strat (według wskaźnika podziału ryzyka) z pożyczek na renowację; oraz (iii) spłaty odsetek. Środki te muszą zostać wykorzystane zgodnie z art. 44 i 45 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

d) Odzyskane straty:Pośrednik finansowy podejmuje działania w celu odzyskania kwot wynikających z niewykonania zobowiązań związanych z każdą pożyczką współfinansowaną z pożyczki na renowację zgodnie z własnymi wewnętrznymi wytycznymi i procedurami.Kwoty odzyskane przez pośrednika finansowego (pomniejszone o ewentualne koszty odzyskania i egzekucji) dzieli się proporcjonalnie do podziału ryzyka między pośrednika finansowego i instytucję zarządzającą lub fundusz funduszy.e) Inne:Odsetki i inne korzyści generowane dzięki wsparciu z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych na rzecz instrumentu finansowego wykorzystuje się zgodnie z art. 43 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

Polityka cenowa

Proponując sposób ustalania cen, pośrednik finansowy przedstawia politykę cenową i metodykę zapewniającą pełne przeniesienie korzyści finansowej wynikającej z wkładu publicznego z programu na ostatecznych beneficjentów. Polityka cenowa i metodyka obejmują następujące elementy:

1) oprocentowanie udziału pośrednika finansowego jest ustalane na zasadach rynkowych (tj. według polityki pośrednika finansowego);

2) ogólne oprocentowanie naliczane od ujętych w portfelu pożyczek dla ostatecznych beneficjentów musi zmniejszać się proporcjonalnie do alokacji zapewnionej przez wkład publiczny z programu. Przy zmniejszeniu oprocentowania uwzględnia się opłaty, które może pobierać instytucja zarządzająca od wkładu z programu;

3) sposób obliczania ekwiwalentu dotacji brutto przedstawiony w części dotyczącej pomocy państwa stosuje się wobec każdej pożyczki ujętej w portfelu;

4) polityka cenowa i metodyka nie ulegają zmianie w okresie kwalifikowalności.

Wkład z programu na rzecz instrumentu finansowego — kwota i wskaźnik (szczegóły produktu)

Przydział pożyczki na renowację pośrednikom finansowym oraz minimalny wskaźnik podziału ryzyka opierają się na ustaleniach z oceny ex ante uzasadniającej wsparcie na rzecz instrumentu finansowego (art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013) z uwzględnieniem odnawialności instrumentu (jeśli dotyczy).

Wkład z programu na rzecz instrumentu finansowego (działania)

Portfel pożyczek finansowanych z instrumentu pożyczkowego przeznaczonego na renowację obejmuje nowo powstałe pożyczki dla ostatecznych odbiorców i nie obejmuje refinansowania istniejących pożyczek. Kryteria kwalifikujące do ujęcia w portfelu ustalane są zgodnie z prawem Unii (np. rozporządzeniem (UE) nr 1303/2013 i przepisami dotyczącymi poszczególnych funduszy), programem, krajowymi zasadami kwalifikowalności oraz w porozumieniu z pośrednikiem finansowym w celu dotarcia do wielu ostatecznych odbiorców oraz zapewnienia wystarczającej dywersyfikacji i jednorodności portfela, aby umożliwić racjonalne oszacowanie profilu ryzyka portfela. Kryteria te odzwierciedlają warunki i praktyki rynkowe w odpowiednim państwie lub regionie.

Pośrednik finansowy zobowiązany jest do współpracy z podmiotami regionalnymi lub krajowymi odpowiedzialnymi za świadczenie usług dodatkowych w związku z realizacją projektów renowacyjnych, co obejmuje między innymi: usługi doradcze, weryfikację i ocenę przygotowania projektów, budowę, nadzór techniczny i dokumentację przetargową, ocenę zgodności projektów renowacyjnych z prawem unijnym i krajowym, udzielanie wsparcia dotacyjnego, weryfikację i rejestrację pomocy państwa.

Odpowiedzialność instytucji zarządzającej

Odpowiedzialność instytucji zarządzającej w odniesieniu do instrumentu finansowego jest zgodna z art. 6 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 480/2014.

Czas trwania

Okres przyznawania pożyczek z instrumentu finansowego jest ustalony w celu zapewnienia wykorzystania wkładu z programu, o którym mowa w art. 42 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, na pożyczki wypłacane ostatecznym odbiorcom nie później niż do dnia 31 grudnia 2023 r.

Udzielanie pożyczek i podział ryzyka na poziomie pośrednika finansowego (zgodność interesów)

Zgodność interesów instytucji zarządzającej i pośrednika finansowego zapewnia się w następujący sposób:

— opłaty z tytułu wyników określone w art. 12 i 13 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 480/2014,

— pośrednik finansowy musi wnieść w finansowanie wkład na warunkach rynkowych w wysokości co najmniej 15 % łącznego zobowiązania finansowego do udzielenia pożyczek ostatecznym odbiorcom (umożliwiający ustalenie wskaźnika podziału ryzyka),

— straty i kwoty odzyskane dzieli się proporcjonalnie między pośrednika finansowego i instytucję zarządzającą w ramach ich odpowiedzialności.

Kwalifikowalni pośrednicy finansowi

Podmioty publiczne i prywatne z siedzibą w państwie członkowskim, które są prawnie upoważnione do udzielania pożyczek na renowację osobom będącym właścicielami obiektów oraz przedsiębiorstwom działającym i będących właścicielami obiektów na terenie objętym programem, z którego pochodzą wkłady na rzecz instrumentu finansowego. Podmiotami takimi są instytucje finansowe oraz w stosownym przypadkach instytucje mikrofinansowe lub inne instytucje upoważnione do udzielania pożyczek.

Kwalifikowalność ostatecznego odbiorcy

Ostateczni odbiorcy kwalifikują się na podstawie prawa unijnego i krajowego, odpowiedniego priorytetu i umowy o finansowaniu.

Ostatecznymi odbiorcami są osoby fizyczne lub prawne lub przedstawiciele wolnych zawodów (działalność gospodarcza) będące lub będący właścicielami obiektów (lokalu mieszkalnego lub indywidualnego gospodarstwa domowego) oraz administratorzy lub inne podmioty prawne działające w imieniu i na rzecz właścicieli, wdrażający środki dotyczące efektywności energetycznej i odnawialnych źródeł energii, które kwalifikują się na podstawie rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 i wsparcia programu.

W ramach zasad kwalifikowalności określonych w programie oraz zgodnie z przepisami krajowymi i unijnymi kwalifikować mogą się następujące przykładowe rodzaje robót:

— wsparcie techniczne na przygotowanie części projektu dotyczącej środków w zakresie efektywności energetycznej lub odnawialnych źródeł energii,

— koszty realizacji części projektu dotyczącej środków w zakresie efektywności energetycznej lub odnawialnych źródeł energii,

— duże naprawy lub wymiana systemów ciepłowniczych i systemów ciepłej wody,

— wymiana lub odnowa węzła cieplnego lub kotłowni (poszczególnych kotłów) oraz systemów przygotowania ciepłej wody,

— montaż zaworów równoważących do pionów,

— ulepszenie izolacji cieplnej rurociągów,

— wymiana rurociągów i urządzeń ciepłowniczych,

— montaż systemu indywidualnego pomiaru ciepła i termostatów w lokalach mieszkalnych,

— wymiana lub odnowa rurociągów i instalacji ciepłej wody,

— wymiana lub odnowa systemu wentylacji,

— wymiana okien i drzwi wejściowych,

— izolacja dachu, w tym budowa nowego dachu spadzistego (z wyłączeniem budowy pomieszczeń na strychu),

— izolacja ścian fasadowych,

— izolacja stropu piwnicy,

— montaż systemów alternatywnych źródeł energii (słonecznej, wiatrowej itd.),

— duże naprawy lub wymiana wind na windy bardziej efektywne energetycznie,

— wymiana lub naprawa wspólnie użytkowanych systemów inżynieryjnych budynku (systemu kanalizacyjnego, instalacji elektrycznych, instalacji przeciwpożarowych, rurociągów i instalacji wody pitnej oraz systemu wentylacji).

W przypadku ostatecznych odbiorców przy udzielaniu pożyczek ostatecznemu odbiorcy/właścicielom prowadzącym działalność gospodarczą w formie podmiotu prawnego (na przykład przedstawicielom wolnych zawodów) zastosowanie mają poniższe kryteria kwalifikowalności. W dniu podpisania umowy pożyczki odbiorcy spełniają następujące kryteria kwalifikowalności: a) są mikro-, małym lub średnim przedsiębiorstwem („MŚP”, w tym przedsiębiorcy indywidualni/osoby samozatrudnione) w rozumieniu zalecenia Komisji 2003/361/WE;

b) nie są MŚP działającymi w sektorach określonych w art. 1 lit. d)–f) rozporządzenia de minimis;

c) nie stanowią części jednego lub więcej sektorów zastrzeżonych(²) ;

d) nie są przedsiębiorstwem zagrożonym w rozumieniu zasad pomocy państwa; e) nie zalegają z płatnościami ani nie dopuścili się niewykonania zobowiązań w odniesieniu do innej pożyczki lub innego leasingu udzielonego przez pośrednika finansowego lub inną instytucję finansową, co potwierdziły kontrole przeprowadzone zgodnie z wewnętrznymi wytycznymi i standardową polityką pożyczkową pośrednika finansowego.Ponadto w momencie inwestycji i w okresie spłaty pożyczki ostateczni odbiorcy posiadają siedzibę w państwie członkowskim, a działalność gospodarcza, na którą wypłacono pożyczkę, jest prowadzona w odpowiednim państwie członkowskim i w regionie/na terenie objętym programem finansowanym z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych.

Charakterystyka produktu dla ostatecznych odbiorców

Pośrednik finansowy udziela ostatecznym odbiorcom nowych pożyczek, które przyczyniają się do osiągnięcia celu programu i są współfinansowane z programu w ramach pożyczki na renowację, przy czym refinansowanie istniejących pożyczek jest wykluczone. Warunki te są uzasadnione oceną ex ante, o której mowa w art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

Okres spłaty pożyczki na renowację wynosi maksymalnie 20 lat.

Maksymalna kwota każdej pożyczki na renowację jest określona na podstawie ustaleń z oceny ex ante uzasadniającej wkład z programu na rzecz instrumentu finansowego i zostaje ustalona w umowie o finansowaniu między instytucją zarządzającą, funduszem funduszy i pośrednikiem finansowym. Maksymalna kwota każdej pożyczki na jedno gospodarstwo domowe nie przekracza 75 000 EUR. Pożyczki dla administratora budynku stanowią sumę pożyczek poszczególnych gospodarstw domowych w budynku.

Instrument finansowy może określić wymóg, aby ostateczni odbiorcy lub administratorzy wspólnych nieruchomości działający w imieniu ostatecznych odbiorców wnieśli wkład w postaci „środków własnych”.

Pożyczka na renowację podlega rocznemu stałemu oprocentowaniu i obejmuje regularną amortyzację. Oprocentowanie udziału pośrednika finansowego jest ustalane na zasadach rynkowych. Oprocentowanie odpowiedniej kwalifikowalnej pożyczki ujętej w portfelu ulega obniżeniu o część równą wkładowi publicznemu z programu na korzyść ostatecznych odbiorców.

Dotacji na spłatę odsetek, określonej na podstawie art. 37 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, można udzielić gospodarstwom domowym o niskich dochodach lub gospodarstwom domowym w trudnej sytuacji(³) . Maksymalna dotacja na spłatę odsetek odpowiada odsetkom należnym od gospodarstw domowych o niskich dochodach lub gospodarstw domowych w trudnej sytuacji od wkładu pośrednika finansowego w każdą pożyczkę.

Niektóre koszty wsparcia technicznego można uwzględnić w instrumencie finansowym w kontekście art. 37 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013. Wsparcie musi być udzielane wyłącznie na przygotowanie projektów (analizy przygotowawcze i pomoc w przygotowaniu inwestycji do etapu podjęcia decyzji inwestycyjnej). Te koszty wsparcia technicznego są kwalifikowalne wyłącznie w przypadku podpisania umowy o pożyczkę na renowację między pośrednikiem finansowym a ostatecznymi odbiorcami bez względu na podmiot świadczący te usługi (np. bez względu na to, czy usługi świadczy pośrednik finansowy czy inny podmiot).

Sprawozdawczość i oczekiwane rezultaty

Przynajmniej raz na kwartał pośrednicy finansowi przekazują instytucji zarządzającej lub funduszowi funduszy informacje w ustandaryzowanej formie i ustandaryzowanym zakresie.

Sprawozdanie zawiera wszystkie elementy istotne dla instytucji zarządzającej, umożliwiające spełnienie warunków określonych w art. 46 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

Państwa członkowskie również wypełniają obowiązki sprawozdawcze zgodnie z rozporządzeniem de minimis.

Wskaźniki muszą być dostosowane do szczegółowych celów odpowiedniego priorytetu programu europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych, z którego finansowany jest instrument finansowy, i dotyczyć spodziewanych wyników określonych w ocenie ex ante. Ich pomiar i zgłoszenie odbywa się przynajmniej raz na kwartał w przypadku pożyczki na renowację i są one dostosowane co najmniej do wymogów rozporządzenia. Oprócz wspólnych wskaźników osi priorytetowej programu finansowanego z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych (liczba gospodarstw domowych o lepszej klasyfikacji zużycia energii, szacowany roczny spadek ilości gazów cieplarnianych...) pozostałymi wskaźnikami są:

Liczba i wielkość pożyczek Domy jednorodzinne poddane renowacji (metry kwadratowe) Lokale mieszkalne poddane renowacji w budynkach (metry kwadratowe) Przypadki niewykonania zobowiązań (liczby i kwoty) Środki zwrócone i zyski Liczba i kwoty wsparcia technicznego Liczba i kwoty dotacji na spłatę odsetek

Ocena korzyści ekonomicznej wynikającej z wkładu z programu

Pośrednik finansowy obniża całkowite efektywne oprocentowanie (i w stosownym przypadku wymogi dotyczące zabezpieczenia) naliczane ostatecznym odbiorcom z tytułu każdej kwalifikowalnej pożyczki ujętej w portfelu, co odzwierciedla korzystne warunki finansowania i podziału ryzyka w przypadku pożyczki na renowację.

Korzyść finansowa z wkładu publicznego z programu na rzecz instrumentu w całości przechodzi na ostatecznych odbiorców w formie niższego oprocentowania. Pośrednik finansowy monitoruje i zgłasza ekwiwalent dotacji brutto dla ostatecznych odbiorców, o którym mowa w części dotyczącej pomocy państwa. Zasadę tę odzwierciedla umowa o finansowaniu między instytucją zarządzającą lub funduszem funduszy a pośrednikiem finansowym.