KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (¹), w szczególności jego art. 53 ust. 1 lit. b) ppkt (ii),

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (²), w szczególności jego art. 15 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W art. 53 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 przewidziano możliwość przyjęcia odpowiednich unijnych środków nadzwyczajnych dotyczących paszy i żywności przywożonych z państwa trzeciego, w celu ochrony zdrowia ludzkiego, zdrowia zwierząt i środowiska, w przypadku gdy istniejącemu ryzyku nie można wystarczająco zapobiec za pomocą środków wprowadzonych indywidualnie przez państwa członkowskie.

(2) W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 669/2009 (³) ustanowiono zwiększony poziom kontroli urzędowych przywozu niektórych rodzajów pasz i żywności niepochodzących od zwierząt.

(3) Między innymi zwiększono częstotliwość urzędowych kontroli przywozu pod kątem pozostałości pestycydów w odniesieniu do liści curry na okres ponad dwóch lat i ketmii jadalnej na okres prawie dwóch lat.

(4) Wyniki tych wzmożonych kontroli pokazują, że niezgodność z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami pozostałości pestycydów ustanowionymi w przepisach Unii pozostaje wysoka, a kilkakrotnie odnotowano bardzo wysokie poziomy. Wyniki te stanowią dowód na to, że przywóz tej żywności stanowi ryzyko dla zdrowia ludzkiego. Po wspomnianym okresie kontroli o zwiększonej częstotliwości na granicach Unii nie zaobserwowano poprawy w tym zakresie. Ponadto, pomimo wyraźnego wniosku Komisji Europejskiej, od władz Indii nie otrzymano konkretnego i zadowalającego planu działania mającego na celu naprawienie niedociągnięć i braków w systemach produkcji i kontroli.

(5) W celu ochrony zdrowia ludzkiego w Unii konieczne było określenie dodatkowych gwarancji w stosunku do wspomnianej żywności z Indii. W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 91/2013 (⁴) określono zatem, by wszystkim przesyłkom ketmii jadalnej i liści curry z Indii towarzyszyło świadectwo stwierdzające, że z produktów tych pobrano próbki i zbadano je pod kątem obecności pozostałości pestycydów oraz stwierdzono, że są one zgodne z przepisami Unii.

(6) Aby zapewnić skuteczną organizację oraz odpowiednią jednolitość unijnych kontroli przywozu pod kątem obecności aflatoksyn w niektórych rodzajach pasz i żywności pochodzących z niektórych państw trzecich, należy wprowadzić wobec całej paszy i żywności z państw trzecich szczególne warunki, ze względu na obecność aflatoksyn, i zawrzeć je w jednym rozporządzeniu. Przepisy dotyczące orzeszków ziemnych z Indii i Ghany oraz pestek arbuza z Nigerii należy zatem włączyć do jednego rozporządzenia wraz z przepisami przewidzianymi w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1152/2009 (⁵).

(7) Aby zapewnić skuteczną organizację oraz odpowiednią jednolitość unijnych kontroli przywozu, w niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić procedury kontroli dotyczące bezpośredniej kontroli pozostałości pestycydów na powierzchni ketmii jadalnej i liści curry z Indii, które to procedury są równorzędne z dotychczasowymi środkami, jak przewidziano w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 669/2009.

(8) Pobieranie i analiza próbek przesyłek powinny być wykonywane zgodnie z odpowiednimi przepisami Unii. Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości pestycydów określono w rozporządzeniu (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady (⁶). Przepisy dotyczące pobierania próbek do celów urzędowej kontroli pozostałości pestycydów ustanowiono dyrektywą Komisji 2002/63/WE (⁷).

(9) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Paszy,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zakres

1. [1] Niniejsze rozporządzenie stosuje się do przesyłek żywności niepochodzącej od zwierząt, wymienionej w załączniku I.

2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się również do żywności wieloskładnikowej, w której zawartość żywności, o której mowa w ust. 1, przekracza 20 %.

3. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do przesyłek żywności, o której mowa w ust. 1 i 2, przeznaczonych dla osoby fizycznej wyłącznie do indywidualnego spożycia i na własny użytek. W przypadku wątpliwości ciężar dowodu spoczywa na odbiorcy przesyłki.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje znajdujące się w art. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 178/2002, art. 2 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 oraz art. 3 rozporządzenia (WE) nr 669/2009.

Do celów niniejszego rozporządzenia przesyłka odpowiada partii, o której mowa w dyrektywie 2002/63/WE.

Artykuł 3

Przywóz do Unii

Przesyłki żywności, o której mowa w art. 1 ust. 1 i 2, mogą być przywożone do Unii jedynie zgodnie z procedurami określonymi w niniejszym rozporządzeniu.

Przesyłki takiej żywności można wprowadzać na terytorium Unii jedynie przez wyznaczone miejsce wprowadzenia (DPE).

Artykuł 4

Wyniki pobierania próbek i analiz

1. Do przesyłek żywności, o której mowa w art. 1 ust. 1 i 2, dołączone są wyniki pobierania próbek i analiz przeprowadzonych przez właściwe organy państwa pochodzenia lub państwa, z którego przesyłka jest wysyłana, jeśli jest ono inne niż państwo pochodzenia, co ma na celu sprawdzenie zgodności z przepisami Unii w zakresie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w odniesieniu do żywności, o której mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) i b), w tym żywności wieloskładnikowej zawierającej wspomnianą żywność w ilości przekraczającej 20 %.

2. Pobieranie próbek, o którym mowa w ust. 1, musi być przeprowadzane zgodnie z dyrektywą 2002/63/WE w odniesieniu do pozostałości pestycydów.

Artykuł 5

Świadectwo zdrowia

1. Przesyłkom towarzyszy również świadectwo zdrowia zgodne ze wzorem określonym w załączniku II.

2. Świadectwo zdrowia jest wypełnione, podpisane i sprawdzone przez upoważnionego przedstawiciela właściwego organu państwa pochodzenia lub właściwego organu państwa, z którego przesyłka jest wysyłana, jeżeli jest ono inne niż państwo pochodzenia.

3. Świadectwo zdrowia jest sporządzone w języku urzędowym lub jednym z języków urzędowych państwa członkowskiego, na którego terenie znajduje się wyznaczone miejsce wprowadzenia. Państwo członkowskie może jednak wyrazić zgodę, żeby świadectwa zdrowia sporządzano w innym urzędowym języku Unii.

4. Świadectwo zdrowia jest ważne jedynie przez cztery miesiące od daty jego wydania.

Artykuł 6

Identyfikacja

Każda przesyłka żywności, o której mowa w art. 1 ust. 1 i 2, jest oznaczona kodem identyfikacyjnym, który odpowiada kodowi identyfikacyjnemu podanemu w wynikach pobierania próbek i analizy, o których mowa w art. 4, oraz w świadectwie zdrowia, o którym mowa w art. 5. Wspomniany kod identyfikacyjny umieszcza się na każdym worku lub innym rodzaju opakowania.

Artykuł 7

Uprzednie zgłaszanie przesyłek

1. Podmioty prowadzące przedsiębiorstwo spożywcze lub ich przedstawiciele z wyprzedzeniem zgłaszają właściwym organom w wyznaczonym miejscu wprowadzenia planowaną datę i godzinę fizycznego przybycia przesyłek żywności, o której mowa w art. 1 ust. 1 i ust. 2, jak również rodzaj przesyłki.

2. W celu uprzedniego zgłoszenia wspomniane podmioty wypełniają część I wspólnotowego dokumentu wejścia (CED) i przekazują ten dokument właściwemu organowi w wyznaczonym miejscu wprowadzenia przynajmniej na jeden dzień roboczy przed fizycznym przybyciem przesyłki.

3. W celu wypełnienia wspólnotowego dokumentu wejścia zgodnie z niniejszym rozporządzeniem w odniesieniu do żywności, o której mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) niniejszego rozporządzenia, w tym żywności wieloskładnikowej, w której zawartość takiej żywności przekracza 20 %, podmioty prowadzące przedsiębiorstwa spożywcze uwzględniają wskazówki dotyczące wspólnotowego dokumentu wejścia określone w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 669/2009.

Artykuł 8

Kontrole urzędowe

1. Właściwy organ w wyznaczonym miejscu wprowadzenia przeprowadza kontrole dokumentów w odniesieniu do każdej przesyłki żywności, o której mowa w art. 1 ust. 1 i 2, w celu sprawdzenia zgodności z wymogami określonymi w art. 4 i 5.

2. Kontrole identyfikacyjne i bezpośrednie żywności, o której mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) i b), oraz odnośnej żywności wieloskładnikowej, o której mowa w art. 1 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, przeprowadzane są zgodnie z art. 8, 9 i 19 rozporządzenia (WE) nr 669/2009 z częstotliwością określoną w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

3. Po ukończeniu kontroli właściwe organy:

a) wypełniają odpowiednie pozycje w części II CED;

b) dołączają wyniki pobierania próbek i analizy, przeprowadzanych zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu;

c) nadają i wpisują numer referencyjny CED na wspólnotowym dokumencie wejścia;

d) opatrują pieczęcią podpisują oryginał wspólnotowego dokumentu wejścia;

e) sporządzają oraz zachowują kopię podpisanego i opatrzonego pieczęcią wspólnotowego dokumentu wejścia.

4. Oryginały wspólnotowego dokumentu wejścia i świadectwa zdrowia z dołączonymi wynikami pobierania próbek i analizy, o których mowa w art. 4, towarzyszą przesyłce podczas transportu aż do momentu dopuszczenia jej do swobodnego obrotu. W odniesieniu do żywności, o której mowa w art. 1 ust. 1 i 2, w przypadku zezwolenia na dalszy transport przesyłki w oczekiwaniu na wyniki kontroli bezpośrednich, w tym celu wydaje się poświadczoną kopię oryginału wspólnotowego dokumentu wejścia.

Artykuł 9

Podział przesyłki

1. Przesyłek nie można dzielić do czasu zakończenia wszystkich kontroli urzędowych i wypełnienia CED w całości przez właściwe organy, jak przewidziano w art. 8.

2. W przypadku późniejszego podziału przesyłki, do czasu dopuszczenia jej do swobodnego obrotu, każdej części przesyłki towarzyszy podczas transportu poświadczona kopia wspólnotowego dokumentu wejścia.

Artykuł 10

Dopuszczenie do swobodnego obrotu

Dopuszczenie przesyłek do swobodnego obrotu podlega obowiązkowi okazania (fizycznie lub w formie elektronicznej) organom celnym przez podmiot prowadzący przedsiębiorstwo spożywcze lub jego przedstawiciela wspólnotowego dokumentu wejścia należycie wypełnionego przez właściwy organ po przeprowadzeniu wszystkich kontroli urzędowych. Organy celne dopuszczają przesyłkę do swobodnego obrotu wyłącznie pod warunkiem, że pozytywna decyzja właściwego organu jest potwierdzona w polu II.14 i podpisana w polu II.21 wspólnotowego dokumentu wejścia.

Artykuł 11

Niezgodność z przepisami

Jeżeli podczas kontroli urzędowych stwierdzona zostanie niezgodność z właściwymi przepisami Unii, odpowiedzialny urzędnik właściwego organu wypełnia część III CED i podejmowane jest działanie na mocy art. 19, 20 i 21 rozporządzenia (WE) nr 882/2004.

Artykuł 12

Sprawozdania

Co trzy miesiące państwa członkowskie przedkładają Komisji sprawozdanie ze wszystkich wyników analitycznych w ramach kontroli urzędowych przesyłek żywności na podstawie niniejszego rozporządzenia. Sprawozdanie to przedkładane jest w miesiącu następującym po zakończeniu każdego kwartału.

Sprawozdanie zawiera następujące informacje:

– liczbę przywiezionych przesyłek,

– liczbę przesyłek, z których pobrano próbki do analizy,

– wyniki kontroli przewidzianych w art. 8 ust. 2.

Artykuł 13

Koszty

Wszelkie koszty poniesione w wyniku kontroli urzędowych, w tym koszty pobierania próbek, analizy, magazynowania i wszelkich środków podjętych w następstwie niezgodności z przepisami, ponoszą podmioty prowadzące przedsiębiorstwa spożywcze.

Artykuł 14

Uchylenie

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 91/2013 traci moc.

Artykuł 15

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 sierpnia 2014 r.

ZAŁĄCZNIK I

ŻYWNOŚĆ NIEPOCHODZĄCA OD ZWIERZĄT [2]

Żywność niepochodząca od zwierząt podlegająca środkom przewidzianym w niniejszym rozporządzeniu: