KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (¹), w szczególności jej art. 16 ust. 3 zdanie czwarte,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Komisja przyjęła decyzję wykonawczą 2014/87/UE (²) w odniesieniu do środków w celu zapobieżenia rozprzestrzenianiu się w Unii Xylella fastidiosa (Well i Raju) (zwanego dalej „określonym organizmem”).

(2) Od momentu przyjęcia wspomnianej decyzji władze włoskie przeprowadziły na obszarach zakażonych i obszarach je otaczających dochodzenia dotyczące występowania i charakteru określonego organizmu. Dochodzenia te przyniosły wyniki wstępne, które są wystarczające do przyjęcia bardziej precyzyjnych środków.

(3) Dochodzenia władz włoskich, jak również dostępne dowody naukowe i techniczne potwierdziły, że rośliny Catharanthus G. Don, Nerium L., Olea L., Prunus L. i Vinca L. są roślinami żywicielskimi określonego organizmu. Biorąc pod uwagę dostępne dowody, prawdopodobne jest, że rośliny Malva L., Portulaca L., Quercus L. i Sorghum L. mogą również być roślinami żywicielskimi tego organizmu. W związku z tym środki powinny dotyczyć roślin przeznaczonych do sadzenia, innych niż nasiona, należących do Catharanthus G. Don, Nerium L., Olea L., Prunus L., Vinca L., Malva L., Portulaca L., Quercus L. i Sorghum L. (zwanych dalej „określonymi roślinami”).

(4) Należy ustanowić warunki wprowadzania do Unii określonych roślin z państw trzecich, o których wiadomo, że występuje w nich określony organizm. Należy przyjąć szczegółowe wymogi dotyczące rejestracji, nadzoru nad zakładami produkcyjnymi oraz statusu tych zakładów, jak również kontroli, pobierania próbek, przeprowadzania testów i transportu określonych roślin w celu zapewnienia, by rośliny wprowadzane na terytorium Unii były wolne od określonego organizmu.

(5) Prawdopodobieństwo zakażenia określonym organizmem jest większe w przypadku określonych roślin, które były uprawiane przez przynajmniej część swojego życia na wyznaczonym obszarze lub były przemieszczane przez taki obszar, niż w przypadku innych roślin. Ich przemieszczanie powinno w związku z tym podlegać szczególnym wymogom. Wymogi te powinny być podobne do wymogów dotyczących określonych roślin wprowadzanych z państw trzecich, w których stwierdzono występowanie określonego organizmu.

(6) Państwa członkowskie powinny przeprowadzać coroczne badania pod kątem występowania określonego organizmu na swoim terytorium, aby zapobiegać jego wprowadzaniu i rozprzestrzenianiu się.

(7) W celu zapewnienia jak najszybszego działania przeciw możliwemu występowaniu określonego organizmu wszyscy, którzy wiedzą o występowaniu tego organizmu, powinni poinformować o tym państwa członkowskie. Ponadto, aby zapewnić właściwe działanie zainteresowanych stron, państwa członkowskie powinny informować zainteresowane podmioty zawodowe o możliwym występowaniu określonego organizmu na ich terytoriach i środkach, jakie należy podjąć.

(8) W celu zwalczenia określonego organizmu i powstrzymania jego rozprzestrzeniania się państwa członkowskie powinny ustanowić wyznaczone obszary oraz wprowadzić niezbędne środki. Te wyznaczone obszary powinny obejmować strefę zakażoną i strefę buforową. Szerokość strefy buforowej powinna zostać obliczona z uwzględnieniem ryzyka rozprzestrzeniania się określonego organizmu na inne obszary.

(9) Jeśli ustanowienie wyznaczonego obszaru nie wydaje się konieczne do usunięcia określonego organizmu, dane państwo członkowskie powinno mieć możliwość, by wyznaczonego obszaru nie ustanawiać natychmiast. W takim przypadku powinno ono wytępić określony organizm na roślinach, na których pierwotnie stwierdzono jego występowanie, i przeprowadzić badanie w celu określenia, czy zostały zakażone inne rośliny.

(10) Należy ustanowić szczególne środki w celu zapewnienia zwalczania określonego organizmu tam, gdzie stwierdzono jego występowanie.

(11) W celu zapewnienia jasności należy uchylić decyzję wykonawczą 2014/87/UE.

(12) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Definicje

Do celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:

a) „określone rośliny” oznaczają wszystkie rośliny do sadzenia, inne niż nasiona, należące do Catharanthus G. Don, Nerium L., Olea L., Prunus L., Vinca L., Malva L., Portulaca L., Quercus L. i Sorghum L.;

b) „określony organizm” oznacza Xylella fastidiosa (Well i Raju).

Artykuł 2

Wprowadzanie do Unii określonych roślin pochodzących z państw trzecich, w których stwierdzono występowanie określonego organizmu

Określone rośliny pochodzące z państw trzecich, w których stwierdzono występowanie określonego organizmu, można wprowadzać do Unii, wyłącznie jeśli spełniają następujące warunki:

a) są zgodne ze szczególnymi wymogami dotyczącymi wprowadzania określonymi w załączniku I sekcja 1;

b) przy wprowadzeniu do Unii zostały poddane kontroli pod kątem występowania określonego organizmu przez odpowiedzialny organ urzędowy zgodnie z załącznikiem I sekcja 2;

c) podczas inspekcji zgodnie z załącznikiem I sekcja 2 nie wykryto ani występowania, ani objawów występowania określonego organizmu.

Artykuł 3

Przemieszczanie określonych roślin w Unii

Określone rośliny, które były uprawiane co najmniej przez część swojego życia na wyznaczonym obszarze ustanowionym zgodnie z art. 7 lub były przemieszczane przez taki obszar, mogą być przemieszczane do stref innych niż strefy zakażone i w strefach innych niż strefy zakażone, wyłącznie jeżeli spełniają warunki określone w załączniku II.

Artykuł 4

Badania pod kątem określonego organizmu

1. Państwa członkowskie przeprowadzają na swoich terytoriach coroczne badania pod kątem występowania określonego organizmu na określonych roślinach oraz na innych możliwych roślinach żywicielskich.

Badania te przeprowadzane są przez odpowiedzialny organ urzędowy lub pod urzędowym nadzorem odpowiedzialnego organu urzędowego. Obejmują one oględziny oraz, w przypadku jakiegokolwiek podejrzenia zakażenia określonym organizmem, pobranie próbek i przeprowadzenie testów. Badania te opierają się na rzetelnych zasadach naukowych i technicznych i są prowadzone w okresach odpowiednich w odniesieniu do możliwości wykrycia określonego organizmu.

Badania te uwzględniają dostępne dowody naukowe i techniczne, biologię określonego organizmu i jego wektorów, występowanie i biologię określonych roślin lub roślin będących prawdopodobnie roślinami żywicielskimi określonego organizmu i wszelkie inne odpowiednie informacje dotyczące występowania określonego organizmu.

2. Państwa członkowskie powiadamiają o wynikach tych badań Komisję i pozostałe państwa członkowskie do dnia 31 grudnia każdego roku.

Artykuł 5

Informacje dotyczące określonego organizmu

1. Osoba, która stwierdzi występowanie określonego organizmu lub będzie miała powody, by podejrzewać takie występowanie, niezwłocznie informuje odpowiedzialny organ urzędowy.

Odpowiedzialny organ urzędowy bezzwłocznie rejestruje takie informacje.

2. W stosownych przypadkach odpowiedzialny organ urzędowy zwraca się do osoby, o której mowa w ust. 1, o udzielenie mu wszelkich innych informacji dotyczących występowania określonego organizmu, które są w posiadaniu tej osoby.

Artykuł 6

Potwierdzenie występowania

1. W przypadku gdy odpowiedzialny organ urzędowy został powiadomiony o występowaniu lub podejrzeniu występowania określonego organizmu na podstawie badań, o których mowa w art. 4 ust. 1, lub zgodnie z art. 5, podejmuje on wszelkie niezbędne kroki w celu potwierdzenia tego występowania.

2. W przypadku potwierdzenia występowania określonego organizmu na obszarze, na którym go wcześniej nie odnotowano, dane państwo członkowskie powiadamia Komisję i pozostałe państwa członkowskie o tym występowaniu w ciągu pięciu dni roboczych od daty potwierdzenia.

To samo ma zastosowanie w przypadku urzędowego potwierdzenia występowania określonego organizmu na gatunkach roślin, o których wcześniej nie było wiadomo, że są roślinami żywicielskimi. Powiadomienia te są składane na piśmie.

3. Państwo członkowskie zapewnia, by podmioty zawodowe, których określone rośliny mogą być zakażone określonym organizmem, były niezwłocznie informowane o występowaniu określonego organizmu na terytorium tego państwa członkowskiego i informowane o odnośnych zagrożeniach i środkach, jakie należy wprowadzić.

Artykuł 7

Wyznaczone obszary

1. Jeśli wyniki badań, o których mowa w art. 4 ust. 1, wskazują na występowanie określonego organizmu lub jeśli występowanie to zostało potwierdzone zgodnie z art. 6 ust. 1, zainteresowane państwo członkowskie niezwłocznie wyznacza obszar zwany dalej „wyznaczonym obszarem”.

2. Wyznaczony obszar obejmuje strefę, w której wykryto występowanie określonego organizmu, zwaną dalej „strefą zakażoną” . Strefa ta zostanie określona zgodnie z załącznikiem III sekcja 1. Ponadto obszar wyznaczony obejmuje strefę wokół strefy zakażonej, zwaną dalej „ strefą buforową”. Strefa ta zostanie określona zgodnie z załącznikiem III sekcja 1.

3. Państwa członkowskie wprowadzają na wyznaczonych obszarach środki określone w załączniku III sekcja 2.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o nieustanawianiu natychmiast wyznaczonego obszaru, jeśli spełnione są wszystkie następujące warunki:

a) istnieją dowody, że określony organizm został niedawno wprowadzony na ten obszar z roślinami, na których go stwierdzono;

b) istnieją przesłanki wskazujące na to, że rośliny te zostały zakażone przed ich wprowadzeniem na dany obszar;

c) w pobliżu tych roślin nie wykryto istotnych wektorów, co dowodzi, że nie miało miejsca dalsze rozprzestrzenianie się określonego organizmu.

W takim przypadku państwo to przeprowadza badanie w celu ustalenia, czy – poza roślinami, na których pierwotnie stwierdzono występowanie określonego organizmu – zostały zakażone jakiekolwiek inne rośliny. Na podstawie tego badania państwo członkowskie stwierdza, czy istnieje potrzeba ustanowienia wyznaczonego obszaru. Zainteresowane państwo członkowskie informuje Komisję i inne państwa członkowskie o wnioskach z tych badań oraz przekazuje uzasadnienie nieustanawiania wyznaczonego obszaru.

5. Państwa członkowskie ustalają terminy wdrażania środków przewidzianych w ust. 3 oraz, w stosownych przypadkach, przeprowadzania badania, o którym mowa w ust. 4.

Artykuł 8

Sprawozdawczość na temat środków

1. W ciągu 30 dni od powiadomienia, o którym mowa w art. 6 ust. 2 akapit pierwszy, państwa członkowskie składają Komisji i pozostałym państwom członkowskim sprawozdanie ze środków, które wprowadziły lub zamierzają wprowadzić zgodnie z art. 7 ust. 3, oraz terminów, o których mowa w art. 7 ust. 5.

Sprawozdanie to obejmuje również następujące elementy:

a) informacje na temat lokalizacji wyznaczonego obszaru oraz opis jego cech charakterystycznych, które mogą być istotne dla zwalczania określonego organizmu oraz zapobiegania jego rozprzestrzenianiu się;

b) mapę ukazującą granice wyznaczonego obszaru;

c) informacje na temat występowania określonego organizmu i jego wektorów;

d) środki mające na celu spełnienie wymogów dotyczących przemieszczania określonych roślin wewnątrz Unii, jak określono w art. 3.

W sprawozdaniu należy opisać dowody i kryteria, na których oparte są środki.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji i innym państwom członkowskim do dnia 31 grudnia każdego roku sprawozdanie zawierające aktualną wersję informacji, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 9

Uchylenie

Decyzja wykonawcza 2014/87/UE traci moc.

Artykuł 10

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 lipca 2014 r.

ZAŁĄCZNIK I

WYMAGANIA DOTYCZĄCE WPROWADZANIA OKREŚLONYCH ROŚLIN, O KTÓRYCH MOWA W ART. 2

SEKCJA 1

Oświadczenia, które należy podać w świadectwie, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii) dyrektywy 2000/29/WE

1. Określone rośliny pochodzące z państw trzecich, w których stwierdzono występowanie określonego organizmu, można wprowadzać do Unii, wyłącznie jeśli towarzyszy im świadectwo fitosanitarne, o którym mowa w art. 13 ust. 1 pkt (ii) dyrektywy 2000/29/WE, spełniające wymogi określone w pkt 2 lub 3.

2. Świadectwo fitosanitarne zawiera w rubryce „Deklaracja dodatkowa” oświadczenie, że rośliny te były stale uprawiane w miejscu produkcji zarejestrowanym i nadzorowanym przez krajową organizację ochrony roślin w państwie pochodzenia oraz położonym na obszarze wolnym od szkodników ustanowionym przez tę organizację zgodnie z odpowiednimi Międzynarodowymi Standardami dla Środków Fitosanitarnych.

Nazwę obszaru wolnego od szkodników należy wskazać w rubryce „Miejsce pochodzenia” .

3. Świadectwo fitosanitarne musi w rubryce „Deklaracja dodatkowa” zawierać następujące oświadczenia:

a) określone rośliny były stale uprawiane w miejscu produkcji spełniającym następujące warunki:

(i) jest uznane za wolne od określonego organizmu i jego wektorów zgodnie z odpowiednimi Międzynarodowymi Standardami dla Środków Fitosanitarnych;

(ii) jest zarejestrowane i nadzorowane przez krajową organizację ochrony roślin w kraju pochodzenia;

(iii) jest fizycznie chronione przed wprowadzeniem określonego organizmu przez jego wektory;

(iv) podlega odpowiednim zabiegom fitosanitarnym w celu utrzymania go wolnym od wektorów określonego organizmu;

(v) jest poddawane przynajmniej dwa razy w roku urzędowej kontroli przeprowadzanej w odpowiednim czasie. Podczas poprzednich inspekcji nie stwierdzono ani objawów występowania określonego organizmu, ani jego wektorów lub, jeżeli stwierdzono podejrzane objawy, przeprowadzono testy i potwierdzono brak występowania określonego organizmu;

b) w pobliżu miejsca produkcji stosuje się zabiegi fitosanitarne przeciwko wektorom określonego organizmu;

c) partie określonych roślin zostały poddane corocznym testom na zasadzie kontroli wyrywkowej, i wykluczono asymptomatyczne występowanie określonego organizmu;

d) określone rośliny były transportowane poza sezonem lotów wszystkich znanych wektorów określonego organizmu lub w zamkniętych pojemnikach lub opakowaniach, co uniemożliwiło zakażenie określonym organizmem i każdym z jego znanych wektorów;

e) bezpośrednio przed wywozem partie określonych roślin zostały poddane urzędowej kontroli wizualnej, pobraniu próbek i badaniom, przy zastosowaniu schematu pobierania próbek, który jest w stanie z wiarygodnością 99 % potwierdzić, że poziom występowania określonego organizmu w tych roślinach jest niższy niż 1 %, i który jest ukierunkowany w szczególności na rośliny wykazujące podejrzane objawy występowania tego organizmu.

4. Punkty 2 i 3 stosuje się odpowiednio do określonych roślin, które były uprawiane na obszarze wolnym od agrofaga oraz poza obszarem wolnym od agrofaga.

SEKCJA 2

Inspekcja

Odpowiedzialny organ urzędowy poddaje określone rośliny drobiazgowej kontroli w miejscu wprowadzenia lub w miejscu przeznaczenia określonym zgodnie z dyrektywą Komisji 2004/103/WE (¹). Kontroli dokonuje się w formie kontroli wizualnych oraz, w przypadku podejrzenia występowania określonego organizmu, w formie pobierania próbek i przeprowadzania testów każdej partii określonych roślin. Próbki mają wielkość umożliwiającą z 99 % wiarygodnością potwierdzenie, że poziom występowania określonego organizmu w tych roślinach jest niższy niż 1 %.

---

(¹) Dyrektywa Komisji 2004/103/WE z dnia 7 października 2004 r. w sprawie kontroli tożsamości i zdrowia roślin, produktów roślinnych lub innych produktów wymienionych w części B załącznika V do dyrektywy Rady 2000/29/WE, które mogą być przeprowadzane w miejscu innym niż miejsce wprowadzenia do Wspólnoty lub w miejscu znajdującym się w pobliżu oraz określającej wymogi odnoszące się do wymienionych kontroli (Dz.U. L 313 z 12.10.2004, s. 16).

ZAŁĄCZNIK II

WARUNKI PRZEMIESZCZANIA OKREŚLONYCH ROŚLIN WEWNĄTRZ UNII, O KTÓRYM MOWA W ART. 3

1. Określone rośliny, które były uprawiane co najmniej przez część swojego życia na wyznaczonym obszarze, mogą być przemieszczane do stref innych niż strefy zakażone i w strefach innych niż strefy zakażone, wyłącznie jeżeli towarzyszy im paszport roślin przygotowany i wydany zgodnie z dyrektywą Komisji 92/105/EWG (¹).

2. Określone rośliny, które były uprawiane co najmniej przez część swojego życia na wyznaczonym obszarze, mogą być przemieszczane do stref innych niż strefy zakażone i w strefach innych niż strefy zakażone, wyłącznie jeżeli w całym okresie spędzonym w obrębie wyznaczonego obszaru spełniają, oprócz pkt 1, następujące wymogi:

a) miejsce produkcji, w którym były uprawiane w obrębie wyznaczonego obszaru, spełnia następujące warunki:

(i) jest uznane jako wolne od określonego organizmu;

(ii) jest zarejestrowane zgodnie z dyrektywą Komisji 92/90/EWG (²);

(iii) jest fizycznie chronione przed wprowadzeniem określonego organizmu przez jego wektory;

(iv) podlega odpowiednim zabiegom fitosanitarnym w celu zapewnienia, by było ono nadal wolne od wektorów określonego organizmu;

(v) jest poddawane przynajmniej dwa razy w roku urzędowym kontrolom przeprowadzanym w odpowiednim czasie. Podczas poprzednich inspekcji nie wykryto ani objawów występowania określonego organizmu, ani jego wektorów lub, jeżeli zauważono podejrzane objawy, przeprowadzono testy i potwierdzono brak występowania określonego organizmu;

b) reprezentatywne próbki każdego gatunku określonych roślin z każdego miejsca produkcji zostały poddane corocznemu badaniu i wykluczono asymptomatyczne występowanie określonego organizmu;

c) w pobliżu miejsca produkcji stosuje się zabiegi fitosanitarne przeciwko wektorom określonego organizmu.

3. Określone rośliny przemieszczane przez wyznaczone obszary lub w ich obrębie były transportowane poza sezonem lotów wszystkich znanych wektorów określonego organizmu lub w zamkniętych pojemnikach lub opakowaniach, co uniemożliwiło zakażenie określonym organizmem i każdym z jego znanych wektorów.

---

(¹) Dyrektywa Komisji 92/105/EWG z dnia 3 grudnia 1992 r. ustanawiająca stopień normalizacji w odniesieniu do „ paszportów” roślin używanych przy przemieszczaniu niektórych roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów w obrębie Wspólnoty i ustanawiająca szczegółowe procedury dotyczące wydawania takich „paszportów” roślin oraz warunki i szczegółowe procedury dotyczące ich wymiany (Dz.U. L 4 z 8.1.1993, s. 22).

(²) Dyrektywa Komisji 92/90/EWG z dnia 3 listopada 1992 r. ustanawiająca obowiązki, jakim podlegają producenci i importerzy roślin, produktów roślinnych lub innych oraz ustanawiająca szczegóły ich rejestracji (Dz.U. L 344 z 26.11.1992, s. 38).

ZAŁĄCZNIK III

USTANOWIENIE WYZNACZONYCH OBSZARÓW I ŚRODKÓW PRZEWIDZIANE W ART. 7

SEKCJA 1

Ustanowienie wyznaczonych obszarów

1. Strefa zakażona obejmuje wszystkie rośliny, o których wiadomo, że są zakażone określonym organizmem, wszystkie rośliny wykazujące objawy wskazujące na możliwe zakażenie tym organizmem oraz wszystkie inne rośliny, które mogą być zakażone tym organizmem ze względu na bliskość zakażonych roślin lub wspólne źródło produkcji, jeśli jest znane, z zakażonymi roślinami, lub rośliny z nich wyhodowane.

2. Strefa buforowa ma szerokość przynajmniej 2 000 m.

Szerokość strefy buforowej może zostać ograniczona do przynajmniej 1 000 m, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

a) usunięte zostały zakażone rośliny, wraz z wszystkimi roślinami wykazującymi objawy wskazujące na możliwe zakażenie określonym organizmem oraz wszystkimi innymi roślinami, które zidentyfikowano jako prawdopodobnie zakażone. Usuwanie przeprowadza się w taki sposób, aby z usuniętych roślin nie pozostał żaden materiał;

b) przeprowadzono badanie dotyczące wytyczenia granic, które obejmowało przeprowadzanie testów z zastosowaniem schematu pobierania próbek, który jest w stanie z wiarygodnością 99 % potwierdzić, że poziom występowania określonego organizmu w roślinach znajdujących się w odległości do 2 000 m od granicy strefy zakażonej jest niższy niż 0,1 %.

3. Dokładne wytyczenie granic stref oparte jest na rzetelnych zasadach naukowych, biologii określonego organizmu i jego wektorów, stopniu zakażenia, występowaniu wektorów oraz rozmieszczeniu możliwych roślin żywicielskich na danym obszarze.

4. Jeśli występowanie określonego organizmu zostanie potwierdzone poza strefą zakażoną, granice strefy zakażonej i strefy buforowej zostają poddane przeglądowi i odpowiednio zmienione.

5. Jeżeli na wyznaczonym obszarze na podstawie badań, o których mowa w art. 4 ust. 1, oraz monitoringu, o którym mowa w sekcji 2 lit. h) niniejszego załącznika, nie stwierdzi się występowania określonego organizmu przez okres 5 lat, to wyznaczenie to może zostać zniesione.

SEKCJA 2

Środki, które należy wprowadzić na wyznaczonych obszarach

Na wyznaczonym obszarze zainteresowane państwo członkowskie wprowadza następujące środki w celu zwalczania określonego organizmu:

a) najszybciej jak to możliwe usuwa wszystkie rośliny zakażone określonym organizmem wraz z wszystkimi roślinami wykazującymi objawy wskazujące na możliwe zakażenie tym organizmem oraz wszystkimi innymi roślinami, które zidentyfikowano jako prawdopodobnie zakażone. Usuwanie przeprowadza się w taki sposób, aby z usuniętych roślin nie pozostał żaden materiał, podejmując wszelkie konieczne środki ostrożności, aby uniknąć rozprzestrzeniania się określonego organizmu w trakcie usuwania i po nim;

b) przeprowadza pobieranie próbek i testy określonych roślin, roślin tego samego rodzaju co zakażone rośliny oraz wszystkich innych roślin wykazujących objawy występowania określonego organizmu w promieniu 200 m wokół zakażonych roślin, z zastosowaniem schematu pobierania próbek, który jest w stanie z wiarygodnością 99 % potwierdzić, że poziom występowania określonego organizmu w tych roślinach jest niższy niż 0,1 %;

c) niszczy, na miejscu lub w pobliskim miejscu leżącym w obrębie wyznaczonego obszaru i wskazanym do tego celu, całe rośliny, części roślin lub drewno, które może przyczynić się do rozprzestrzeniania określonego organizmu. Niszczenia dokonuje się w sposób odpowiedni, by zapewnić nierozprzestrzenianie określonego organizmu;

d) niszczy, na miejscu lub w pobliskim miejscu, wszelki materiał roślinny pochodzący z przycinania określonych roślin i roślin tego samego rodzaju co zakażone rośliny. Niszczenia dokonuje się w sposób odpowiedni, by zapewnić nierozprzestrzenianie określonego organizmu przez jego wektora;

e) dokonuje odpowiednich zabiegów fitosanitarnych określonych roślin i roślin, które mogą być żywicielami wektorów określonego organizmu, w celu zapobieżenia rozprzestrzeniania określonego organizmu przez te wektory;

f) śledzi wstecz do źródła zakażenia i lokalizuje określone rośliny związane z danym przypadkiem zakażenia, które mogły zostać przemieszczone przed ustanowieniem wyznaczonego obszaru. Odpowiednie organy obszaru przeznaczenia tych roślin są informowane o wszystkich odpowiednich szczegółach takich przemieszczeń, aby umożliwić badanie roślin i, w stosownych przypadkach, zastosowanie odpowiednich środków;

g) wprowadza zakaz sadzenia określonych roślin i roślin tego samego rodzaju co zakażone rośliny w miejscach, które nie są zabezpieczone przed wektorami;

h) przeprowadza – w formie inspekcji przeprowadzanej co najmniej raz w roku we właściwych okresach – intensywne monitorowanie pod kątem występowania określonego organizmu, ze szczególnym uwzględnieniem strefy buforowej oraz określonych roślin i roślin tego samego rodzaju co zakażone rośliny, w tym testy, w szczególności wszelkich roślin wykazujących objawy. Liczba próbek wskazana jest w sprawozdaniu, o którym mowa w art. 8;

i) prowadzi działania mające na celu podniesienie świadomości społeczeństwa na temat zagrożeń związanych z określonym organizmem i na temat środków wprowadzonych w celu zapobiegania jego wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się w Unii, w tym warunków dotyczących przemieszczania określonych roślin z wyznaczonego obszaru, ustanowionego zgodnie z art. 7;

j) w stosownych przypadkach wprowadza specjalne środki w celu zaradzenia szczególnym problemom lub komplikacjom, co do których można mieć uzasadnione obawy, że uniemożliwią, utrudnią lub opóźnią zwalczanie, w szczególności problemom związanym z dostępnością i odpowiednią likwidacją wszystkich roślin zakażonych lub roślin, u których podejrzewa się zakażenie, bez względu na ich lokalizację, publiczną lub prywatną własność czy osoby lub podmioty za nie odpowiedzialne;

k) wprowadza wszelkie inne środki, które mogą przyczynić się do zwalczania określonego organizmu, z uwzględnieniem standardu ISPM nr 9 (¹) i z zastosowaniem zintegrowanego podejścia zgodnie z zasadami określonymi w standardzie ISPM nr 14 (²).

---

(¹) Wytyczne dotyczące programów eliminowania organizmów szkodliwych – norma referencyjna ISPM nr 9 sekretariatu Międzynarodowej Konwencji Ochrony Roślin, Rzym. Data publikacji: 15 grudnia 2011 r.

(²) Stosowanie zintegrowanych środków w systemowych podejściach do zarządzania zagrożeniem organizmem szkodliwym – norma referencyjna ISPM nr 14 sekretariatu Międzynarodowej Konwencji Ochrony Roślin, Rzym. Data publikacji: 8 stycznia 2014 r.