KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (¹), w szczególności jej art. 2 ust. 1 lit. h),

uwzględniając wnioski złożone przez Francję, Irlandię, Włochy, Portugalię oraz Zjednoczone Królestwo,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 690/2008 (²) niektóre państwa członkowskie lub niektóre obszary w państwach członkowskich uznano za strefy chronione w odniesieniu do niektórych organizmów szkodliwych. W niektórych przypadkach status strefy chronionej przyznano na czas określony, aby dane państwo członkowskie mogło dostarczyć wszystkie informacje niezbędne do wykazania, że w danym państwie członkowskim lub na danym obszarze nie występuje przedmiotowy organizm szkodliwy, lub zakończyć działania zmierzające do zwalczenia tego organizmu.

(2) Niektóre części terytorium Portugalii uznano za strefy chronione w odniesieniu do Bemisia tabaci Genn. (populacje europejskie). Portugalia przedstawiła informacje, z których wynika, że występowanie Bemisia tabaci stwierdzono obecnie na Maderze. Środki, które wprowadzono w 2013 r. w celu zwalczenia tego szkodliwego organizmu, okazały się nieskuteczne. Madery nie należy już zatem uznawać za część portugalskiej strefy chronionej w odniesieniu do Bemisia tabaci.

(3) Z informacji przekazanych przez Grecję wynika, że terytorium Grecji jest nadal wolne od Dendroctonus micans Kugelan. Konieczne jest jednak prowadzenie dalszych badań. Powinny one być monitorowane przez ekspertów podlegających Komisji. Z tego powodu należy przedłużyć uznanie greckiej strefy chronionej w odniesieniu do Dendroctonus micans do dnia 30 kwietnia 2016 r.

(4) Irlandia wystąpiła z wnioskiem o uznanie jej terytorium za strefę chronioną w odniesieniu do Dryocosmus kuriphilus Yasumatsu. Na podstawie wyników badań przeprowadzonych w latach 2006–2013 Irlandia przedstawiła dowody na to, że przedmiotowy organizm szkodliwy nie występuje na jej terytorium pomimo istnienia tam warunków sprzyjających jego występowaniu. Konieczne jest jednak prowadzenie dalszych badań. Powinny one być monitorowane przez ekspertów podlegających Komisji. Z tego powodu należy uznać Irlandię za strefę chronioną w odniesieniu do Dryocosmus kuriphilus jedynie do dnia 30 kwietnia 2016 r.

(5) Portugalia wystąpiła z wnioskiem o uznanie jej terytorium za strefę chronioną w odniesieniu do Dryocosmus kuriphilus Yasumatsu. Na podstawie wyników badań przeprowadzonych w latach 2010–2013 Portugalia przedstawiła dowody na to, że przedmiotowy organizm szkodliwy nie występuje na jej terytorium pomimo istnienia tam warunków sprzyjających jego występowaniu. Konieczne jest jednak prowadzenie dalszych badań. Powinny one być monitorowane przez ekspertów podlegających Komisji. Z tego powodu należy uznać Portugalię za strefę chronioną w odniesieniu do Dryocosmus kuriphilus jedynie do dnia 30 kwietnia 2016 r.

(6) Zjednoczone Królestwo wystąpiło z wnioskiem o uznanie jego terytorium za strefę chronioną w odniesieniu do Dryocosmus kuriphilus Yasumatsu. Na podstawie wyników badań przeprowadzonych w latach 2006–2013 Zjednoczone Królestwo przedstawiło dowody na to, że przedmiotowy organizm szkodliwy nie występuje na jego terytorium pomimo istnienia tam warunków sprzyjających występowaniu tego organizmu. Konieczne jest jednak prowadzenie dalszych badań. Powinny one być monitorowane przez ekspertów podlegających Komisji. Z tego powodu należy uznać Zjednoczone Królestwo za strefę chronioną w odniesieniu do Dryocosmus kuriphilus jedynie do dnia 30 kwietnia 2016 r.

(7) Z informacji przekazanych przez Grecję wynika, że terytorium Grecji jest nadal wolne od Gilpinia hercyniae (Hartig). Konieczne jest jednak prowadzenie dalszych badań. Powinny one być monitorowane przez ekspertów podlegających Komisji. Z tego powodu należy przedłużyć uznanie greckiej strefy chronionej w odniesieniu do Gilpinia hercyniae do dnia 30 kwietnia 2016 r.

(8) Z informacji przekazanych przez Grecję wynika, że terytorium Grecji jest nadal wolne od Gonipterus scutellatus Gyll. Konieczne jest jednak prowadzenie dalszych badań. Powinny one być monitorowane przez ekspertów podlegających Komisji. Z tego powodu należy przedłużyć uznanie greckiej strefy chronionej w odniesieniu do Gonipterus scutellatus do dnia 30 kwietnia 2016 r.

(9) Terytorium Korsyki (Francja) uznano za strefę chronioną w odniesieniu do Ips amitinus Eichhof. Francja wystąpiła z wnioskiem o cofnięcie statusu strefy chronionej w odniesieniu do Ips amitinus ze względu na niewystępowanie na Korsyce głównych gatunków żywicieli tego organizmu. Terytorium Korsyki (Francja) nie należy już zatem uznawać za strefę chronioną w odniesieniu do Ips amitinus Eichhof.

(10) Z informacji przekazanych przez Grecję wynika, że terytorium Grecji jest nadal wolne od Ips amitinus Eichhof. Konieczne jest jednak prowadzenie dalszych badań. Powinny one być monitorowane przez ekspertów podlegających Komisji. Z tego powodu należy przedłużyć uznanie greckiej strefy chronionej w odniesieniu do Ips amitinus do dnia 30 kwietnia 2016 r.

(11) Z informacji przekazanych przez Grecję wynika, że Ips cembrae Heer nie występuje już na jej terytorium. Konieczne jest jednak prowadzenie dalszych badań. Powinny one być monitorowane przez ekspertów podlegających Komisji. Z tego powodu należy przedłużyć uznanie greckiej strefy chronionej w odniesieniu do Ips cembrae do dnia 30 kwietnia 2016 r.

(12) Z informacji przekazanych przez Grecję wynika, że terytorium Grecji jest nadal wolne od Ips duplicatus Sahlberg. Konieczne jest jednak prowadzenie dalszych badań. Powinny one być monitorowane przez ekspertów podlegających Komisji. Z tego powodu należy przedłużyć uznanie greckiej strefy chronionej w odniesieniu do Ips duplicatus do dnia 30 kwietnia 2016 r.

(13) Irlandia wystąpiła z wnioskiem o uznanie jej terytorium za strefę chronioną w odniesieniu do Thaumetopoea processionea L. Na podstawie wyników badań przeprowadzonych w latach 2011– 2013 Irlandia przedstawiła dowody na to, że przedmiotowy organizm szkodliwy nie występuje na jej terytorium pomimo istnienia tam warunków sprzyjających jego występowaniu. Konieczne jest jednak prowadzenie dalszych badań. Powinny one być monitorowane przez ekspertów podlegających Komisji. Z tego powodu należy uznać Irlandię za strefę chronioną w odniesieniu do Thaumetopoea processionea jedynie do dnia 30 kwietnia 2016 r.

(14) Zjednoczone Królestwo wystąpiło z wnioskiem o uznanie jego terytorium za strefę chronioną w odniesieniu do Thaumetopoea processionea L. z wyłączeniem obszarów podlegających władzom lokalnym: Barnet, Brent, Bromley, Camden, City of London, City of Westminster, Croydon, Ealing, Elmbridge District, Epsom and Ewell District, Hackney, Hammersmith & Fulham, Haringey, Harrow, Hillingdon, Hounslow, Islington, Kensington & Chelsea, Kingston upon Thames, Lambeth, Lewisham, Merton, Reading, Richmond Upon Thames, Runnymede District, Slough, South Oxfordshire, Southwark, Spelthorne District, Sutton, Tower Hamlets, Wandsworth oraz West Berkshire. Na podstawie wyników badań przeprowadzonych w latach 2007–2013 Zjednoczone Królestwo przedstawiło dowody na to, że przedmiotowy organizm szkodliwy nie występuje na jego terytorium – z wyjątkiem wymienionych obszarów podlegających władzom lokalnym – pomimo istnienia na jego terytorium warunków sprzyjających występowaniu tego organizmu. Konieczne jest jednak prowadzenie dalszych badań. Powinny one być monitorowane przez ekspertów podlegających Komisji. Z tego powodu Zjednoczone Królestwo należy uznać, z wyłączeniem wymienionych obszarów podlegających władzom lokalnym, za strefę chronioną w odniesieniu do Thaumetopoea processionea jedynie do dnia 30 kwietnia 2016 r.

(15) Niektóre części terytorium Hiszpanii uznano za strefy chronione w odniesieniu do Erwinia amylovora (Burr.) Winsl. et al. Hiszpania przedstawiła informacje, z których wynika, że występowanie Erwinia amylovora stwierdzono obecnie we wspólnotach autonomicznych Aragonia, Kastylia-La Mancha, Murcja, Navarra oraz La Rioja, w prowincji Guipuzcoa (Kraj Basków), w okręgach de L'Alt Vinalopó i El Vinalopó Mitjà w prowincji Alicante oraz gminach Alborache oraz Turís w prowincji Walencja (Wspólnota Autonomiczna Walencji). Środki, które wprowadzono w 2013 r. w celu zwalczenia tego szkodliwego organizmu, okazały się nieskuteczne. Z tego powodu wspólnot autonomicznych Aragonia, Kastylia-La Mancha, Murcja, Navarra oraz La Rioja, prowincji Guipuzcoa (Kraj Basków), okręgów L'Alt Vinalopó i El Vinalopó Mitjà w prowincji Alicante oraz gmin Alborache oraz Turís w prowincji Walencja (Wspólnota Autonomiczna Walencji) nie należy już uznawać za część hiszpańskiej strefy chronionej w odniesieniu do Erwinia amylovora.

(16) Niektóre części terytorium Włoch uznano za strefy chronione w odniesieniu do Erwinia amylovora (Burr.) Winsl. et al. Włochy przedstawiły informacje, z których wynika, że występowanie Erwinia amylovora stwierdzono obecnie we Friuli-Wenecji Julijskiej i w prowincji Sondrio (Lombardia). Środki, które wprowadzono w 2013 r. w celu zwalczenia tego szkodliwego organizmu, okazały się nieskuteczne. Friuli-Wenecji Julijskiej i prowincji Sondrio (Lombardia) nie należy już zatem uznawać za część włoskiej strefy chronionej w odniesieniu do Erwinia amylovora.

(17) Całe terytorium Irlandii uznano za strefę chronioną w odniesieniu do Erwinia amylovora (Burr.) Winsl. et al. Irlandia przedstawiła informacje, z których wynika, że występowanie Erwinia amylovora stwierdzono obecnie w mieście Galway. W latach 2005–2013 wprowadzono środki mające na celu zwalczenie tego szkodliwego organizmu, ale okazały się one nieskuteczne. Miasta Galway nie należy już zatem uznawać za część irlandzkiej strefy chronionej w odniesieniu do Erwinia amylovora.

(18) Całe terytorium Litwy uznano za strefę chronioną w odniesieniu do Erwinia amylovora (Burr.) Winsl. et al. Litwa przedstawiła informacje, z których wynika, że występowanie Erwinia amylovora stwierdzono obecnie w gminach Kėdainiai i Babtai (okręg kowieński). Środki wprowadzone na okres dwóch kolejnych lat, 2012 i 2013, w celu zwalczenia tego szkodliwego organizmu okazały się nieskuteczne. Gmin Kėdainiai i Babtai (okręg kowieński) nie należy już zatem uznawać za część litewskiej strefy chronionej w odniesieniu do Erwinia amylovora.

(19) Niektóre części terytorium Słowenii uznano za strefy chronione w odniesieniu do Erwinia amylovora (Burr.) Winsl. et al. Słowenia przedstawiła informacje, z których wynika, że występowanie Erwinia amylovora stwierdzono obecnie w gminie Renče-Vogrsko (na południe od autostrady H4) i w gminie Lendava. Środki wprowadzone na okres dwóch kolejnych lat, 2012 i 2013, w celu zwalczenia tego szkodliwego organizmu okazały się nieskuteczne. Gminy Renče-Vogrsko (na południe od autostrady H4) i gminy Lendava nie należy już zatem uznawać za część słoweńskiej strefy chronionej w odniesieniu do Erwinia amylovora.

(20) Niektóre części terytorium Słowacji uznano za strefy chronione w odniesieniu do Erwinia amylovora (Burr.) Winsl. et al. Słowacja przedstawiła informacje, z których wynika, że występowanie Erwinia amylovora stwierdzono obecnie w gminach Čenkovce, Topoľní ky i Trhová Hradská (powiat Dunajská Streda). Środki wprowadzone na okres dwóch kolejnych lat, 2012 i 2013, w celu zwalczenia tego szkodliwego organizmu okazały się nieskuteczne. Gmin Čenkovce, Topoľní ky i Trhová Hradská (powiat Dunajská Streda) nie należy już zatem uznawać za część słowackiej strefy chronionej w odniesieniu do Erwinia amylovora.

(21) Zjednoczone Królestwo wystąpiło z wnioskiem o uznanie jego terytorium za strefę chronioną w odniesieniu do Ceratocystis platani (J.M. Walter) Engelbr. & T.C. Harr. Na podstawie wyników badań przeprowadzonych w latach 2010–2013 Zjednoczone Królestwo przedstawiło dowody na to, że przedmiotowe organizmy szkodliwe nie występują na jego terytorium pomimo istnienia tam warunków sprzyjających ich występowaniu. Konieczne jest jednak prowadzenie dalszych badań. Powinny one być monitorowane przez ekspertów podlegających Komisji. Z tego powodu należy uznać Zjednoczone Królestwo za strefę chronioną w odniesieniu do Ceratocystis platani jedynie do dnia 30 kwietnia 2016 r.

(22) Zjednoczone Królestwo wystąpiło z wnioskiem o uznanie całego swego terytorium, włącznie z Wyspą Man, za strefę chronioną w odniesieniu do szkodliwego organizmu Cryphonectria parasitica (Murrill) Barr. Na podstawie wyników badań przeprowadzonych w latach 2006–2013 Zjednoczone Królestwo przedstawiło dowody na to, że przedmiotowy organizm szkodliwy nie występuje na Wyspie Man pomimo istnienia tam warunków sprzyjających jego występowaniu. Konieczne jest jednak prowadzenie dalszych badań. Powinny one być monitorowane przez ekspertów podlegających Komisji. Z tego powodu należy uznać, że strefa chroniona Zjednoczonego Królestwa w odniesieniu do Cryphonectria parasitica obejmuje Wyspę Man jedynie do dnia 30 kwietnia 2016 r.

(23) Niektóre części terytorium Grecji uznano za strefy chronione w odniesieniu do wirusa tristeza cytrusowych. Grecja przedstawiła informacje, z których wynika, że występowanie wirusa tristeza cytrusowych stwierdzono obecnie w regionalnej jednostce administracyjnej Chania. Środki, które wprowadzono w 2013 r. w celu zwalczenia tego szkodliwego organizmu, okazały się nieskuteczne. Regionalnej jednostki administracyjnej Chania nie należy już zatem uznawać za część greckiej strefy chronionej dotyczącej wirusa tristeza cytrusowych.

(24) Terytorium Korsyki (Francja) uznano za strefę chronioną w odniesieniu do europejskich szczepów wirusa tristeza cytrusowych. Francja przedstawiła informacje, z których wynika, że występowanie europejskich szczepów wirusa tristeza cytrusowych stwierdzono obecnie na Korsyce i że jego zwalczenie nie jest możliwe. Terytorium Korsyki (Francja) nie należy już zatem uznawać za strefę chronioną w odniesieniu do europejskich szczepów wirusa tristeza cytrusowych.

(25) Francja wystąpiła z wnioskiem o uznanie określonych części „vignoble Champenois”, mianowicie Pikardii (departamentu l'Aisne) oraz Î le-de-France (gmin Citry, Nanteuil-sur-Marne i Saâcy-sur-Marne) za część francuskiej strefy chronionej w odniesieniu do szkodliwego organizmu mikoplazma żółknięcia dorée winorośli. Części te były objęte badaniami „vignoble Champenois” w kierunku mikoplazmy żółknięcia doré e winorośli, ale nie zostały ujęte jako część strefy chronionej, ponieważ nie należały do obszaru administracyjnego Szampanii sensu stricto. Z tego powodu francuską strefę chronioną w odniesieniu do mikoplazmy żółknięcia dorée winorośli należy również uznać w odniesieniu do Pikardii (departamentu l'Aisne) oraz Île-de-France (gmin Citry, Nanteuil-sur-Marne i Saâ cy-sur-Marne).

(26) Włochy wystąpiły z wnioskiem o uznanie Apulii za część strefy chronionej w odniesieniu do szkodliwego organizmu mikoplazma żółknięcia doré e winorośli. Na podstawie badań przeprowadzonych w 2013 r. Włochy przedstawiły dowody na to, że przedmiotowy organizm szkodliwy nie występuje w Apulii pomimo istnienia tam warunków sprzyjających jego występowaniu. Konieczne jest jednak prowadzenie dalszych badań. Powinny one być monitorowane przez ekspertów podlegających Komisji. Z tego powodu Apulię należy uznać za część strefy chronionej w odniesieniu do mikoplazmy żółknięcia doré e winorośli jedynie do dnia 30 kwietnia 2016 r.

(27) Z informacji przekazanych przez Włochy wynika, że terytorium Sardynii jest nadal wolne od mikoplazmy żółknięcia doré e winorośli. Konieczne jest jednak prowadzenie dalszych badań. Powinny one być monitorowane przez ekspertów podlegających Komisji. Z tego powodu należy przedłużyć uznanie terytorium Sardynii za część strefy chronionej w odniesieniu do mikoplazmy żółknięcia dorée winorośli do dnia 30 kwietnia 2016 r.

(28) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 690/2008.

(29) Aby zapewnić ciągłość w odniesieniu do stref chronionych uznanych do dnia 31 marca 2014 r., niniejsze rozporządzenia powinno być stosowane od dnia 1 kwietnia 2014 r.

(30) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 690/2008 wprowadza się następujące zmiany:

1) w dziale a) wprowadza się następujące zmiany:

a) pkt 2 otrzymuje brzmienie:

b) pkt 4 i 5 otrzymują brzmienie:

c) pkt 7–10 otrzymują brzmienie:

d) po pkt 15 dodaje się pkt 16 w brzmieniu:

2) w dziale b) pkt 2 otrzymuje brzmienie:

3) w dziale c) pkt 01 otrzymuje brzmienie:

4) w dziale d) pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie:

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 kwietnia 2014 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 czerwca 2014 r.