RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady 2014/386/WPZiB z dnia (¹) w sprawie ograniczeń dotyczących towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola, w odpowiedzi na bezprawne przyłączenie Krymu i Sewastopola,

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Na posiedzeniu w dniach 20–21 marca 2014 r. Rada Europejska zdecydowanie potępiła przyłączenie Autonomicznej Republiki Krymu (zwanej dalej „Krymem”) i miasta Sewastopol (zwanego dalej „Sewastopolem”) do Federacji Rosyjskiej i podkreśliła, że nie uzna tego przyłączenia. Rada Europejska wezwała Komisję do przeprowadzenia oceny skutków prawnych tego przyłączenia oraz do zaproponowania gospodarczych, handlowych i finansowych środków ograniczających w odniesieniu do Krymu, które powinny zostać szybko wprowadzone w życie.

(2) W rezolucji z dnia 27 marca 2014 r. Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych potwierdziło swe zaangażowanie na rzecz suwerenności, niezależności politycznej, jedności i integralności terytorialnej Ukrainy w jej granicach uznanych przez społeczność międzynarodową, podkreśliło nieważność referendum, które odbyło się na Krymie w dniu 16 marca, i wezwało wszystkie państwa do nieuznawania żadnych zmian w statusie Krymu i Sewastopola.

(3) W dniu 23 czerwca 2014 r. Rada przyjęła decyzję 2014/386/WPZiB w sprawie ograniczeń dotyczących towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola oraz udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, jak również ubezpieczenia i reasekuracji, mających związek z przywozem takich towarów, w odpowiedzi na bezprawne przyłączenie Krymu i Sewastopola. W celu zminimalizowania skutków takich środków ograniczających dla podmiotów gospodarczych, należy przewidzieć wyjątki i okresy przejściowe w odniesieniu do handlu towarami i związanych z tym usług, dla których transakcje wymagane są umową handlową lub umową dodatkową, z zastrzeżeniem procedury zgłoszenia.

(4) Środki te wchodzą w zakres stosowania Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zatem do ich wdrożenia niezbędne jest działanie regulacyjne na szczeblu unijnym, przede wszystkim w celu zapewnienia jednolitego stosowania tych środków we wszystkich państwach członkowskich.

(5) W celu zapewnienia skuteczności środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie następnego dnia po jego opublikowaniu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

[1] Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem 25 czerwca 2014 r. lub później, na mocy umowy lub transakcji, lub w związku z nimi, w szczególności obejmujące:

(i) roszczenie o wykonanie jakiegokolwiek zobowiązania powstałego na mocy umowy lub transakcji, lub w związku z nimi;

(ii) roszczenie o przedłużenie terminu zapłaty lub spłatę obligacji, gwarancji finansowej lub odszkodowania w jakiejkolwiek formie;

(iii) roszczenie o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

(iv) roszczenie wzajemne;

(v) żądanie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

b) „umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, oraz niezależnie od tego, czy obejmuje jedną lub kilka umów zawartych przez te same lub różne strony lub podobnych zobowiązań powstałych między nimi; do celów niniejszej definicji pojęcie „umowa” obejmuje wszelkie obligacje, gwarancje lub zabezpieczenia, w szczególności gwarancje finansowe lub zabezpieczenie finansowe, oraz wszelkie kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie postanowienia z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

c) „towary pochodzące z Krymu lub Sewastopola” oznaczają towary, które są w całości uzyskane na Krymie lub w Sewastopolu lub które zostały tam poddane ostatniemu istotnemu przetworzeniu zgodnie z, mutatis mutandis, art. 23 i 24 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (²);

d) „terytorium Unii” oznacza terytoria państw członkowskich, do których zastosowanie ma Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną;

e) „właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku I;

f) „usługi pośrednictwa” oznaczają:

(i) negocjowanie lub zawieranie transakcji zakupu, sprzedaży lub dostawy towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym z państwa trzeciego do któregokolwiek innego państwa trzeciego; lub

(ii) sprzedaż lub zakup towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym w przypadku gdy znajdują się one w państwach trzecich, w celu ich przekazania do innego państwa trzeciego;

g) „pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją lub wszelką inną obsługę techniczną, mogące przyjmować formy takie, jak instruktaż, doradztwo, szkolenia, przekazanie praktycznej wiedzy lub umiejętności lub usługi konsultingowe; pomoc techniczna obejmuje werbalne formy pomocy;

h) „podmiot na Krymie lub w Sewastopolu” oznacza dowolny podmiot mający siedzibę statutową, administrację centralną lub główne miejsce prowadzenia działalności na Krymie lub w Sewastopolu, jego podmioty zależne lub podmioty powiązane pozostające pod jego kontrolą na Krymie lub w Sewastopolu, a także oddziały i inne podmioty działające na Krymie lub w Sewastopolu;

i) „usługi inwestycyjne” oznaczają następujące usługi i działalność:

(i) przyjmowanie oraz przekazywanie zleceń w związku z co najmniej jednym instrumentem finansowym;

(ii) wykonywanie zleceń w imieniu klientów;

(iii) prowadzenie transakcji na własny rachunek;

(iv) zarządzanie portfelem;

(v) doradztwo inwestycyjne;

(vi) gwarantowanie emisji instrumentów finansowych lub subemisja instrumentów finansowych z gwarancją przejęcia emisji; (vii) subemisja instrumentów finansowych bez gwarancji przejęcia emisji;

(viii) wszelkie usługi związane z dopuszczeniem do obrotu na rynku regulowanym lub wielostronnej platformie obrotu;

j) „armator unijny” ma takie samo znaczenie jak „armator Wspólnoty” zdefiniowany w art. 2 ust. 2 lit. a) i b) rozporządzenia Rady (EWG) 3577/92 (³).

Artykuł 2

[2]1. Zakazuje się:

a) przywozu do Unii Europejskiej towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola;

b) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, a także ubezpieczenia i reasekuracji, mających związek z przywozem towarów, o których mowa w lit. a).

2. Zakazy określone w ust. 1 nie mają zastosowania do towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola, które udostępniono organom Ukrainy do zbadania, w odniesieniu do których sprawdzono zgodność z warunkami umożliwiającymi przyznanie preferencyjnego pochodzenia i dla których wydano świadectwo pochodzenia zgodnie z Układem o stowarzyszeniu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony.

Artykuł 2a

1. Zakazuje się:

a) nabywania własności lub zwiększania posiadanych udziałów we własności nieruchomości znajdujących się na Krymie;

b) nabywania nowych udziałów lub zwiększania udziałów związanych z prawem własności podmiotu na Krymie lub w Sewastopolu lub kontrolą nad nim, w tym nabywania takiego podmiotu w całości, oraz nabywania udziałów lub akcji i innych papierów wartościowych o charakterze udziałowym takiego podmiotu;

c) udzielania pożyczek lub kredytów lub uczestniczenia we wszelkich uzgodnieniach służących udzielaniu pożyczek lub kredytów lub udzielaniu finansowania w inny sposób w tym w postaci kapitału własnego, na rzecz podmiotu na Krymie lub w Sewastopolu lub w udokumentowanym celu finansowania takiego podmiotu;

d) tworzenia wszelkich wspólnych przedsięwzięć na Krymie i w Sewastopolu lub z podmiotami na Krymie lub w Sewastopolu;

e) świadczenia usług inwestycyjnych bezpośrednio związanych z działalnością, o której mowa w lit. a)–d).

2. Zakazy i ograniczenia przewidziane w niniejszym artykule nie mają zastosowania do prowadzenia legalnej działalności gospodarczej z podmiotami spoza Krymu i Sewastopola, w przypadku gdy powiązane inwestycje nie są przeznaczone dla podmiotów na Krymie lub w Sewastopolu.

3. Zakazy, o których mowa w ust. 1, pozostają bez uszczerbku dla wykonywania zobowiązań wynikających z umowy, która została zawarta przed dniem 20 grudnia 2014 r., lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania takiej umowy, pod warunkiem że właściwy organ został poinformowany z wyprzedzeniem co najmniej pięciu dni roboczych.

Artykuł 2aa

[3] 1. Zakazuje się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu banknotów denominowanych w jakiejkolwiek walucie urzędowej państwa członkowskiego na Krym lub do Sewastopola lub na rzecz jakichkolwiek osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów na Krymie lub w Sewastopolu, lub do użytku na Krymie lub w Sewastopolu.

2. Zakaz określony w ust. 1 nie ma zastosowania do sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu banknotów denominowanych w jakiejkolwiek walucie urzędowej państwa członkowskiego, o ile taka sprzedaż, takie dostarczanie, takie przekazywanie lub taki wywóz są niezbędne:

a) do osobistego użytku osób fizycznych podróżujących na Krym lub do Sewastopola lub członków ich najbliższej rodziny podróżujących z nimi;

b) na potrzeby oficjalnych celów organizacji międzynarodowych korzystających z immunitetów zgodnie z prawem międzynarodowym, znajdujących się na Krymie lub w Sewastopolu; lub

c) na potrzeby działań społeczeństwa obywatelskiego i mediów bezpośrednio promujących demokrację, prawa człowieka lub praworządność na Krymie i w Sewastopolu, które otrzymują finansowanie publiczne od Unii, państw członkowskich lub krajów wymienionych w załączniku V.

Artykuł 2b

1. [4] Zakazuje się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii – niezależnie od tego, czy pochodzą one z Unii – wymienionych w wykazie w załączniku II:

a) na rzecz jakiejkolwiek osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu na Krymie lub w Sewastopolu; lub

b) do użytku na Krymie lub w Sewastopolu.

1a. [5] Załącznik II obejmuje określone towary i technologie nadające się do wykorzystania w następujących kluczowych sektorach:

(i) transport;

(ii) telekomunikacja;

(iii) energia;

(iv) poszukiwanie, badanie i wydobywanie ropy naftowej, gazu ziemnego i surowców mineralnych.

2. Zakazuje się:

a) dostarczania, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami, które wymieniono w wykazie w załączniku II, lub związanych z dostarczaniem, produkcją, konserwacją i wykorzystaniem takich przedmiotów jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi na Krymie lub w Sewastopolu lub w celu wykorzystania na Krymie lub w Sewastopolu;

b) dostarczania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z towarami i technologiami, które wymieniono w wykazie w załączniku II, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi na Krymie lub w Sewastopolu lub w celu wykorzystania na Krymie lub w Sewastopolu.

3. [6] (uchylony)

4. [7] (uchylony)

Artykuł 2c

[8] 1. Zakazuje się świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, usług w zakresie rachunkowości, audytu, w tym w zakresie badań ustawowych, usług prowadzenia ksiąg rachunkowych lub usług doradztwa podatkowego, lub usług w zakresie doradztwa biznesowego i usług w zakresie zarządzania, lub usług w zakresie public relations, na rzecz osób prawnych, podmiotów lub organów na Krymie lub w Sewastopolu.

2. Zakazuje się świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, usług budowlanych, usług architektonicznych, usług inżynieryjnych, usług doradztwa prawnego i usług doradztwa informatycznego na rzecz osób prawnych, podmiotów lub organów na Krymie lub w Sewastopolu.

2a. Zakazuje się świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, usług w zakresie badania rynku i badania opinii publicznej, usług w zakresie badań i analiz technicznych oraz usług reklamowych na rzecz osób prawnych, podmiotów lub organów na Krymie lub w Sewastopolu.

2b. Zakazuje się sprzedaży, dostarczania, przekazywania, wywozu lub dostarczania, bezpośrednio lub pośrednio, oprogramowania do zarządzania przedsiębiorstwem oraz oprogramowania do projektowania przemysłowego i produkcji przemysłowej, wymienionych w załączniku IV, na rzecz osób prawnych, podmiotów lub organów na Krymie lub w Sewastopolu.

3. Zakazuje się:

a) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa bezpośrednio związanych z infrastrukturą na Krymie lub w Sewastopolu w sektorach, o których mowa w art. 2b ust. 1a, niezależnie od pochodzenia danych towarów lub technologii.

b) świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług związanych z towarami i usługami, o których mowa w ust. 1, 2, 2a i 2b, w celu ich świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób prawnych, podmiotów lub organów na Krymie lub w Sewastopolu;

c) udzielania finansowania lub pomocy finansowej związanych z towarami i usługami, o których mowa w ust. 1, 2, 2a i 2b, w celu ich świadczenia lub w celu świadczenia powiązanej pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób prawnych, podmiotów lub organów na Krymie lub w Sewastopolu;

d) sprzedaży, udzielania licencji lub przekazywania w jakikolwiek inny sposób praw własności intelektualnej lub tajemnic przedsiębiorstwa, a także przyznawania praw dostępu do wszelkich materiałów lub informacji chronionych w drodze praw własności intelektualnej lub stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa w odniesieniu do oprogramowania, o którym mowa w ust. 2b, oraz dostarczania, wytwarzania, konserwacji i użytkowania tego oprogramowania, lub praw do ponownego wykorzystywania tych materiałów lub informacji, bezpośrednio lub pośrednio, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi na Krymie lub w Sewastopolu lub do użytku na Krymie lub w Sewastopolu.

4. Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do świadczenia usług, które są absolutnie niezbędne do korzystania z prawa do obrony w postępowaniu sądowym oraz z prawa do skutecznego środka odwoławczego.

5. Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do świadczenia usług, które są absolutnie niezbędne do zapewnienia dostępu do postępowań sądowych, administracyjnych lub arbitrażowych w państwie członkowskim, a także do uznania lub wykonania orzeczenia sądowego lub orzeczenia arbitrażowego wydanego w państwie członkowskim, pod warunkiem że takie świadczenie usług jest zgodne z celami niniejszego rozporządzenia oraz rozporządzenia (UE) nr 269/2014 (⁴).

6. Ust. 2, 2a i 2b nie mają zastosowania do sprzedaży, dostarczania, przekazywania, wywozu lub świadczenia usług niezbędnych w kontekście stanów zagrożenia zdrowia publicznego, pilnego zapobiegania zdarzeniom, które mogą mieć poważny i znaczący wpływ na zdrowie i bezpieczeństwo ludzi lub na środowisko, lub pilnego łagodzenia skutków takich zdarzeń, lub reagowania na klęski żywiołowe.

7. Na zasadzie odstępstwa od ust. 2b właściwe organy mogą zezwolić na świadczenie usług, o których mowa w tym ustępie, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że usługi te są niezbędne, aby umożliwić obywatelom ukraińskim wnoszenie wkładu w międzynarodowe projekty z zakresu otwartego oprogramowania.

8. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, 2, 2a, 2b i 3 właściwe organy mogą zezwolić na sprzedaż, dostarczanie, przekazywanie, wywóz lub świadczenie usług, o których mowa w tych ustępach, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że jest to niezbędne:

a) do celów humanitarnych, co obejmuje między innymi dostarczanie lub ułatwianie dostarczania pomocy, w tym zaopatrzenia medycznego i żywności, lub przewóz pracowników organizacji humanitarnych i związaną z tym pomoc, lub do celów ewakuacji;

b) na potrzeby działań społeczeństwa obywatelskiego bezpośrednio promujących demokrację, prawa człowieka lub praworządność na Krymie lub w Sewastopolu;

c) na potrzeby funkcjonowania organizacji międzynarodowych korzystających z immunitetów zgodnie z prawem międzynarodowym, znajdujących się na Krymie lub w Sewastopolu;

d) do zapewnienia kluczowych dostaw energii w Unii oraz zakupu, przywozu lub transportu do Unii tytanu, aluminium, miedzi, niklu, palladu i rudy żelaza;

e) do zapewnienia ciągłej eksploatacji infrastruktury, sprzętu i oprogramowania, które mają krytyczne znaczenie dla zdrowia i bezpieczeństwa ludzi lub bezpieczeństwa środowiska;

f) do utworzenia, eksploatacji, utrzymania, zaopatrzenia w paliwo i ponownego przetwarzania paliwa oraz bezpieczeństwa potencjału jądrowego do zastosowań cywilnych oraz do kontynuacji projektowania, budowy i oddania do eksploatacji potrzebnych do ukończenia cywilnych obiektów jądrowych, dla dostaw prekursorów do wytwarzania radioizotopów medycznych i podobnych zastosowań medycznych, lub technologii krytycznych do monitorowania promieniowania środowiskowego, a także dla współpracy w dziedzinie cywilnego wykorzystania energii jądrowej, w szczególności w dziedzinie badań i rozwoju;

g) do zapewnienia przez unijnych operatorów telekomunikacyjnych usług komunikacji elektronicznej niezbędnych do eksploatacji, utrzymania i bezpieczeństwa, w tym cyberbezpieczeństwa, usług komunikacji elektronicznej w Ukrainie, w Unii, między Ukrainą a Unią, oraz dla usług ośrodka przetwarzania danych w Unii.

9. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu udzielonym na podstawie ust. 7 i 8 w terminie dwóch tygodni od udzielenia zezwolenia.

Artykuł 2d

1. Zakazuje się świadczenia usług bezpośrednio związanych z działalnością turystyczną na Krymie lub w Sewastopolu.

2. W szczególności zakazuje się wszelkim statkom świadczącym usługi wycieczkowe wpływania lub zawijania do portów znajdujących się na Półwyspie Krymskim, wymienionych w wykazie w załączniku III. Zakaz ten ma zastosowanie do statków pływających pod banderą państwa członkowskiego lub wszelkich statków będących własnością oraz znajdujących się pod kontrolą operacyjną armatora unijnego lub wszelkich statków, w odniesieniu do których armator unijny ponosi ogólną odpowiedzialność za ich działania.

3. Zakazy określone w ust. 1 i 2 nie mają zastosowania, gdy statek wpływa lub zawija do jednego z portów wymienionych w wykazie w załączniku III z powodów związanych z bezpieczeństwem morskim w sytuacji nadzwyczajnej. Właściwy organ jest informowany o danym wpłynięciu lub zawinięciu do portu w terminie pięciu dni roboczych.

4. [9] (uchylony)

Artykuł 2e

1. Właściwe organy mogą przyznać na zasadach i warunkach, jakie uznają za stosowne, zezwolenie w związku z działalnością, o której mowa w art. 2a ust. 1 lub art. 2b ust. 2, i z towarami i technologiami, o których mowa w art. 2b ust. 1, pod warunkiem że są one:

a) [10] niezbędne do oficjalnych celów organizacji międzynarodowych korzystających z immunitetów zgodnie z prawem międzynarodowym, znajdujących się na Krymie lub w Sewastopolu;

b) związane z projektami mającymi na celu wyłącznie wsparcie dla szpitali lub innych instytucji służby zdrowia świadczących usługi medyczne lub cywilnych instytucji oświatowych, znajdujących się na Krymie lub w Sewastopolu; lub

c) sprzętem lub wyposażeniem do wykorzystania do celów medycznych.

2. Właściwe organy mogą również przyznać, na zasadach i warunkach, jakie uznają za stosowne, zezwolenie w związku z działalnością, o której mowa w art. 2a ust. 1, pod warunkiem że dana transakcja ma na celu utrzymanie obecnej infrastruktury w stanie zapewniającym bezpieczeństwo.

3. Właściwe organy mogą również przyznać, na zasadach i warunkach, jakie uznają za stosowne, zezwolenie w związku z działalnością, o której mowa w art. 2a ust. 1 oraz w art. 2b ust. 2, a także w związku z towarami i technologiami, o których mowa w art. 2b ust. 1 oraz w związku z usługami, o których mowa w art. 2c, w przypadku gdy sprzedaż, dostarczanie, przekazywanie lub wywóz tych przedmiotów lub prowadzenie tej działalności jest konieczne do pilnego zapobieżenia zdarzeniu, które może mieć poważny i znaczny wpływ na ludzkie zdrowie i bezpieczeństwo, w tym na bezpieczeństwo istniejącej infrastruktury, lub na środowisko, lub do zminimalizowania skutków takiego zdarzenia. W należycie uzasadnionych przypadkach nadzwyczajnych, sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu można dokonywać bez uprzedniego zezwolenia, o ile eksporter powiadomi właściwe organy w ciągu pięciu dni roboczych od daty sprzedaży, dostarczenia, przekazania lub wywozu, przedstawiając szczegóły dotyczące odpowiedniego uzasadnienia sprzedaży, dostarczenia, przekazania lub wywozu bez uprzedniego zezwolenia.

Komisja i państwa członkowskie powiadamiają się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego ustępu oraz dzielą się wszelkimi odpowiednimi informacjami, którymi dysponują.

Artykuł 3

[11] (uchylony)

Artykuł 4

[12] Zakazuje się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście zakazów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu, w tym poprzez uczestniczenie w takich działaniach bez rozmyślnego dążenia do tego celu lub skutku, ale ze świadomością, że uczestniczenie w takich działaniach może mieć ten cel lub skutek, oraz akceptowanie takiej możliwości.

Artykuł 5

Działanie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów nie stanowi podstawy do żadnej odpowiedzialności z ich strony, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczania, że ich działania mogą naruszyć środki określone w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 6

1. [13] Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone na podstawie niniejszego rozporządzenia, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o spłatę obligacji, gwarancji lub zabezpieczenia, w szczególności gwarancji finansowej lub zabezpieczenia finansowego, w jakiejkolwiek formie – jeżeli zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 269/2014;

b) wszelkie osoby fizyczne lub wszelkie osoby prawne, podmioty lub organy, wobec których w drodze decyzji arbitrażowej, sądowej lub administracyjnej uznano, że naruszyły one zakazy określone w niniejszym rozporządzeniu;

c) wszelkie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, jeżeli roszczenie dotyczy towarów, których przywóz jest zakazany na podstawie art. 2;

d) wszelkie osoby, podmioty lub organy na Krymie lub w Sewastopolu;

e) wszelkie rosyjskie osoby, podmioty lub organy;

f) wszelkie osoby, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu którejkolwiek z osób lub któregokolwiek z podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a)–e) niniejszego ustępu.

2. We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie fizycznej lub prawnej, podmiocie lub organie dochodzącym zaspokojenia tego roszczenia.

3. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę legalności niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 6a

[14] Każda osoba, o której mowa w art. 10 lit. c) lub d), jest uprawniona do uzyskania, w postępowaniu sądowym przed właściwymi sądami państwa członkowskiego, odszkodowania, w tym do zwrotu kosztów prawnych, z tytułu bezpośrednich lub pośrednich szkód poniesionych przez tę osobę lub osobę prawną, podmiot lub organ, które są własnością lub znajdują się pod kontrolą osoby, o której mowa w art. 10 lit. d), w wyniku roszczeń zgłoszonych przed sądami w państwach trzecich przez osoby, podmioty lub organy, o których mowa w art. 6 ust. 1 lit. a)–f), w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszym rozporządzeniem, pod warunkiem że dana osoba nie posiada skutecznego dostępu do środków ochrony prawnej w odpowiedniej jurysdykcji. Takie odszkodowanie może być dochodzone od osób, podmiotów lub organów, o których mowa w art. 6 ust. 1 lit. a)–f), które zgłosiły roszczenia przed sądami w państwie trzecim, lub od osób, podmiotów lub organów na Krymie lub w Sewastopolu, które są właścicielami tych podmiotów lub organów lub sprawują nad nimi kontrolę.

Artykuł 6b

[15] W przypadku gdy żaden sąd państwa członkowskiego nie ma jurysdykcji na podstawie innych przepisów prawa Unii lub prawa państwa członkowskiego, sąd państwa członkowskiego może, w drodze wyjątku, rozpoznać roszczenie o odszkodowanie wniesione na podstawie art. 6a, pod warunkiem że sprawa ma dostateczny związek z państwem członkowskim sądu, do którego ją wniesiono.

Artykuł 7

[16] 1. Państwa członkowskie i Komisja informują się wzajemnie o środkach zastosowanych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz dzielą się wszelkimi innymi dostępnymi im istotnymi informacjami w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacjami dotyczącymi:

a) zezwoleń wydanych na podstawie niniejszego rozporządzenia, lub których wydania odmówiono;

b) naruszeń przepisów i trudności z ich egzekwowaniem, sankcji zastosowanych w związku z naruszeniem przepisów niniejszego rozporządzenia oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

2. Państwa członkowskie natychmiast przekazują sobie nawzajem oraz Komisji wszelkie inne dostępne im istotne informacje, które mogłyby mieć wpływ na skuteczne wykonywanie niniejszego rozporządzenia.

3. Wszelkie informacje przekazane lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem wykorzystuje się w celu, w jakim je przekazano lub otrzymano, w tym do zapewnienia skuteczności środków określonych w niniejszym rozporządzeniu.

4. Wszelkie dokumenty znajdujące się w posiadaniu Rady, Komisji lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwanego dalej „Wysokim Przedstawicielem”) na potrzeby zapewnienia egzekwowania środków ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu lub zapobiegania jego naruszaniu lub obchodzeniu podlegają tajemnicy służbowej i korzystają z ochrony zapewnianej przez przepisy mające zastosowanie do instytucji Unii. Ochrona ta ma również zastosowanie do wspólnych wniosków przedstawionych przez Wysokiego Przedstawiciela i Komisję w celu zmiany niniejszego rozporządzenia i do wszelkich związanych z nimi dokumentów przygotowawczych.

Przyjmuje się domniemanie, że ujawnienie dokumentów lub wniosków, o których mowa w akapicie pierwszym, zaszkodziłoby bezpieczeństwu Unii lub co najmniej jednego państwa członkowskiego lub utrzymywanym przez nie stosunkom międzynarodowym.

Artykuł 7a

[17] 1. Komisja przetwarza dane osobowe w zakresie niezbędnym do wykonywania jej zadań na podstawie niniejszego rozporządzenia, związanych z przyczynianiem się przez nią do prawidłowego wdrożenia, egzekwowania i zapobiegania obchodzeniu środków nałożonych na podstawie niniejszego rozporządzenia.

1a. Komisja przetwarza dane osobowe, w tym szczególne kategorie danych osobowych i dane osobowe dotyczące wyroków skazujących i czynów zabronionych zdefiniowane w art. 10 ust. 2 i art. 11 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (⁵), w celu identyfikacji osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów objętych środkami ograniczającymi przewidzianymi w niniejszym rozporządzeniu, aby pomóc osobom, o których mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia, w przestrzeganiu niniejszego rozporządzenia.

2. Do celów niniejszego rozporządzenia Komisja zostaje wyznaczona jako „administrator” w rozumieniu art. 3 pkt 8 rozporządzenia (UE) 2018/1725 w odniesieniu do czynności przetwarzania niezbędnych do wykonania zadań, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu.

3. Właściwe organy państw członkowskich, w tym organy egzekwowania prawa, organy celne w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 (⁶), właściwe organy w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (⁷), dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE (⁸) i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 (⁹), a także jednostki analityki finansowej, o których mowa w dyrektywie (UE) 2015/849 i administratorzy rejestrów urzędowych, w których zarejestrowane są osoby fizyczne, osoby prawne, podmioty i organy, a także nieruchomości lub ruchomości, niezwłocznie przetwarzają i wymieniają informacje, w tym dane osobowe, z innymi właściwymi organami ich państwa członkowskiego, właściwymi organami innych państw członkowskich i Komisją, jeżeli takie przetwarzanie i wymiana są niezbędne do wykonywania zadań organu przetwarzającego lub organu otrzymującego zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności gdy wykryją przypadki lub próby naruszenia lub obejścia zakazów określonych w niniejszym rozporządzeniu. Niniejszy przepis pozostaje bez uszczerbku dla przepisów dotyczących poufności informacji będących w posiadaniu organów sądowych.

4. Wszelkie przetwarzanie danych osobowych musi odbywać się zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (¹⁰) i rozporządzeniem (UE) 2018/1725 oraz jedynie w takim zakresie, jaki jest niezbędny do stosowania niniejszego rozporządzenia oraz zapewnienia skutecznej współpracy między państwami członkowskimi, a także z Komisją, w stosowaniu niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

1. [18] Państwa członkowskie przyjmują przepisy określające sankcje, w tym, w stosownych przypadkach, sankcje karne, mające zastosowanie w przypadkach naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia oraz podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich stosowania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające oraz mogą uwzględniać dobrowolne samodzielne ujawnienie naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia jako okoliczność łagodzącą, zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa krajowego. Państwa członkowskie przewidują również odpowiednie środki konfiskaty dochodów pochodzących z takich naruszeń.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o przepisach, o których mowa w ust. 1, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, a następnie powiadamiają ją o wszelkich zmianach.

Artykuł 8a

[19] Osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy dokładają wszelkich starań w celu zapewnienia, aby osoba prawna, podmiot lub organ z siedzibą poza Unią, które są własnością tych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów lub które znajdują się pod ich kontrolą, nie uczestniczyły w działaniach, które ograniczają skuteczność środków ograniczających przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 9

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i podają ich nazwy na stronach internetowych wymienionych w załączniku. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji wszelkie zmiany adresów swoich stron internetowych wymienionych w załączniku I.

2. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji swoje właściwe organy, w tym dane kontaktowe tych właściwych organów, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, a następnie powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

3. Adres i inne dane kontaktowe Komisji na potrzeby powiadamiania, informowania lub innego porozumiewania się we wszystkich przypadkach, gdy wymaga tego niniejsze rozporządzenie, wskazane są w załączniku I.

4. Komisja jest uprawniona do zmiany załącznika I na podstawie informacji dostarczanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 10

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie:

a) na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładach wszystkich statków powietrznych lub wodnych podlegających jurysdykcji państwa członkowskiego;

c) wobec każdej osoby będącej obywatelem państwa członkowskiego, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu, na terytorium Unii lub poza nim, zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa państwa członkowskiego;

e) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do każdego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej, w całości lub częściowo, na terytorium Unii.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 23 czerwca 2014 r.

ZAŁĄCZNIK II

Wykaz towarów i technologii, o których mowa w art. 2b [20]

Treść załącznika w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK IV

Wykaz oprogramowania, o którym mowa w art. 2c ust. 2b [21]

Oprogramowanie do zarządzania przedsiębiorstwami, tj. systemy, które cyfrowo przedstawiają wszystkie procesy zachodzące w przedsiębiorstwie i kierują nimi, w tym:

— planowanie zasobów przedsiębiorstwa (ERP),

— zarządzanie relacjami z klientami (CRM),

— analityka biznesowa (BI),

— zarządzanie łańcuchem dostaw (SCM),

— hurtownia danych dotyczących przedsiębiorstw (EDW),

— skomputeryzowany system zarządzania obsługą techniczną (CMMS),

— oprogramowanie do zarządzania projektami,

— zarządzanie cyklem życia produktu (PLM),

— typowe elementy wyżej wymienionych zestawów, w tym oprogramowanie do rachunkowości, zarządzania flotą, logistyki i zasobów ludzkich.

Oprogramowanie projektowe i produkcyjne stosowane w dziedzinie architektury, inżynierii, budownictwa, produkcji, mediów, edukacji i rozrywki, w tym:

— modelowanie informacji o budynku (BIM),

— projektowanie wspomagane komputerowo (CAD),

— produkcja wspomagana komputerowo (CAM),

— projektowanie na zamówienie (ETO),

— typowe elementy wyżej wymienionych zestawów.

ZAŁĄCZNIK V

Wykaz krajów, o których mowa w art. 2aa ust. 2 lit. c) [22]

STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI

JAPONIA

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

KOREA POŁUDNIOWA

AUSTRALIA

KANADA

NOWA ZELANDIA

NORWEGIA

SZWAJCARIA

LIECHTENSTEIN

ISLANDIA