KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (¹), w szczególności jego art. 143 ust. 5 akapit trzeci i art. 312 ust. 4 akapit trzeci,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z art. 143 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 zakres stosowania systemu ratingowego odnosi się do rodzaju ekspozycji, który może zostać oceniony za pomocą określonego systemu ratingowego.

(2) W rozporządzeniu (UE) nr 575/2013 dokonano rozróżnienia między istotnymi rozszerzeniami i zmianami w metodzie wewnętrznych ratingów (metodzie IRB) i metodzie zaawansowanego pomiaru, które podlegają zatwierdzeniu, oraz wszystkimi innymi zmianami, które podlegają powiadomieniu. Jeżeli chodzi o te ostatnie, w rozporządzeniu (UE) nr 575/2013 nie określono terminu powiadamiania o rozszerzeniu lub zmianie, tj. nie wskazano, czy o zmianie należy powiadomić przed jej wdrożeniem, czy też po jej wdrożeniu. Należy wziąć pod uwagę fakt, że rozszerzenia i zmiany o niewielkim znaczeniu nie muszą być zgłaszane właściwym organom z wyprzedzeniem. Ponadto, racjonalniejszym i mniej uciążliwym dla instytucji rozwiązaniem, byłoby gromadzenie informacji na temat takich zmian o niewielkim znaczeniu i powiadamianie o nich właściwych organów w regularnych odstępach czasu. Takie podejście stanowi już praktykę nadzorczą stosowaną w szeregu państw członkowskich. Dlatego też rozszerzenia i zmiany wymagające powiadomienia właściwych organów powinny zostać podzielone na rozszerzenia i zmiany wymagające powiadomienia przed ich wdrożeniem oraz rozszerzenia i zmiany wymagające powiadomienia wyłącznie po ich wdrożeniu. Dzięki temu zapewniono by skoncentrowanie uwagi właściwych organów wykonujących swoje bieżące zadania na rozszerzeniach i zmianach, które mogą wywrzeć istotny wpływ na wymogi w zakresie funduszy własnych bądź wydajność metod lub systemów ratingowych. Pozwoliłoby to również zapewnić instytucjom możliwość dokonania rozróżnienia między rozszerzeniami i zmianami o znacznym stopniu istotności a mało istotnymi zmianami wdrażanymi na podstawie podejścia nadzorczego zorientowanego na ryzyko. Dokonanie takiego rozróżnienia między rozszerzeniami i zmianami podlegającymi powiadomieniu przed wdrożeniem a rozszerzeniami i zmianami podlegającymi powiadomieniu po wdrożeniu należałoby uznać za zasadne, biorąc pod uwagę fakt, że powiadomienie przed wdrożeniem rozszerzeń lub zmian umożliwiłoby właściwym organom dokonanie oceny w zakresie prawidłowości stosowania przepisów niniejszego rozporządzenia. To z kolei pozwoliłoby zmniejszyć obciążenie instytucji związane z nadzorem.

(3) Istotność rozszerzeń i zmian wdrażanych w modelach jest zazwyczaj uzależniona od rodzaju i kategorii proponowanego rozszerzenia lub zmiany (które powinny znaleźć odzwierciedlenie w kryteriach jakościowych) oraz od ich zdolności do wywarcia wpływu na wymogi w zakresie funduszy własnych lub, w stosownych przypadkach, kwoty ekspozycji ważonych ryzykiem (które powinny znaleźć odzwierciedlenie w kryteriach ilościowych). Dlatego też wszelkie kryteria ilościowe w zakresie dokonywania przeglądu istotności rozszerzeń lub zmian powinny przybierać formę progu określonego w oparciu o procentową zmianę wysokości wymogów w zakresie funduszy własnych lub, w stosownych przypadkach, kwot ekspozycji ważonych ryzykiem przed wdrożeniem zmiany oraz po jej wdrożeniu.

(4) O ile w przypadku rozszerzeń i zmian metod zaawansowanego pomiaru próg ilościowy powinno się dla uproszczenia obliczać w oparciu o wymogi w zakresie funduszy własnych, o tyle w przypadku zmian w metodach IRB wysokość odpowiedniego progu należy obliczyć w oparciu o kwoty ekspozycji ważonych ryzykiem, aby uniknąć sytuacji, w której różnice w kwotach dokonanych korekt wyceny kredytowej, które mają wpływ na wymogi w zakresie funduszy własnych, ale nie na kwoty ekspozycji ważonych ryzykiem, wywierałyby nadmierny wpływ na wysokość progów. Ponadto progi ilościowe należy opracowywać w taki sposób, aby uwzględniały ogólny wpływ rozszerzeń lub zmian na wysokość wymaganego kapitału w oparciu o metody wewnętrzne i metody standardowe w celu odzwierciedlenia zakresu, w jakim metody wewnętrzne są wykorzystywane przy ustalaniu ogólnych wymogów w zakresie funduszy własnych lub kwot ekspozycji ważonych ryzykiem. Dotyczy to wszystkich progów stosowanych w ramach obydwu metod, z wyjątkiem drugiego progu określonego w art. 4 ust. 1 lit. c) ppkt (ii) dla metody IRB i progu wcześniejszego powiadomienia dla metody IRB, które zostały opracowane z myślą o wpływie zmian na kwoty ekspozycji ważonych ryzykiem objęte zakresem stosowania konkretnego modelu. Zarówno w odniesieniu do metody IRB, jak i w odniesieniu do metody zaawansowanego pomiaru, obliczeń przeprowadzanych w celu określenia wpływu danego rozszerzenia lub zmiany należy dokonywać w odniesieniu do tego samego punktu w czasie, biorąc pod uwagę relatywną niezmienność zestawu ekspozycji (w przypadku metody IRB) oraz profilu ryzyka (w przypadku metody zaawansowanego pomiaru) w miarę upływu czasu.

(5) Właściwe organy mogą w dowolnym momencie podjąć stosowne środki nadzoru w odniesieniu do zgłoszonych rozszerzeń i zmian metod w oparciu o wyniki bieżącego przeglądu pozwoleń na stosowanie metod wewnętrznych, o którym mowa w art. 101 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (²). Z jednej strony służy to zapewnieniu spełnienia wymogów przewidzianych w części trzeciej tytuł II rozdział 3 sekcja 6 lub części trzeciej tytuł III rozdział 4, lub części trzeciej tytuł IV rozdział 5 rozporządzenia (UE) nr 575/2013. Należy natomiast wprowadzić przepisy regulujące kwestie związane z ustanawianiem mechanizmów uruchamiających w odniesieniu do nowych zatwierdzeń i powiadomień dotyczących rozszerzeń i zmian w metodach wewnętrznych. Takie przepisy nie powinny wywierać wpływu na podejścia nadzorcze w zakresie przeprowadzania przeglądu modeli wewnętrznych ani na procedury administracyjne przewidziane w art. 20 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

(6) Zmiany dotyczące stałego stosowania metod wewnętrznych w niepełnym zakresie lub, w stosownych przypadkach, kolejnego wprowadzania metod wewnętrznych podlegają przepisom art. 148 i 150 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 w przypadku metody IRB oraz art. 314 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 w przypadku metody zaawansowanego pomiaru. Dlatego też tego rodzaju zmiany nie powinny być objęte zakresem niniejszego rozporządzenia.

(7) Zezwolenie udzielane przez właściwe organy dotyczy metod, procesów, kontroli, systemów gromadzenia danych i systemów informatycznych wykorzystywanych w ramach odpowiednich metod, dlatego też kwestie związane z bieżącym dostosowywaniem metod do zestawów danych wykorzystywanych na potrzeby dokonywania obliczeń zgodnie z zatwierdzonymi metodami, procesami, kontrolami oraz systemami gromadzenia danych i systemami informatycznymi nie powinny być objęte niniejszym rozporządzeniem.

(8) Aby umożliwić właściwym organom sprawdzenie, czy instytucje stosowały przepisy w zakresie oceniania istotności rozszerzeń i zmian w prawidłowy sposób, instytucje powinny przedłożyć właściwym organom odpowiednią dokumentację. W celu zmniejszenia obciążenia instytucji związanego z nadzorem oraz zwiększenia skuteczności i wydajności procedur stosowanych przez właściwe organy w tym zakresie należy ustanowić przepisy określające wymogi dotyczące dokumentacji towarzyszącej wnioskom o zatwierdzenie lub powiadomieniom o wdrożeniu rozszerzeń i zmian.

(9) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedstawiony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego.

(10) Przepisy niniejszego rozporządzenia są ze sobą ściśle powiązane, ponieważ odnoszą się do rozszerzeń lub zmian w metodach zaawansowanego pomiaru i IRB wykorzystywanych w kontekście wymogów w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka kredytowego i ryzyka operacyjnego oraz z uwagi na fakt, że odpowiednie kwestie i procedury związane z nadzorem są podobne dla tych dwóch typów metod wewnętrznych. W celu zapewnienia spójności tych przepisów oraz ułatwienia osobom podlegającym odpowiednim obowiązkom uzyskania kompleksowego obrazu przepisów oraz dostępu do nich w skoordynowany sposób, pożądane jest, aby weszły one w życie w tym samym czasie oraz określały w jednym rozporządzeniu wszystkie regulacyjne standardy techniczne dotyczące rozszerzeń i zmian metod wewnętrznych stosowanych w kontekście ryzyka kredytowego i ryzyka operacyjnego, które są wymagane na mocy rozporządzenia (UE) nr 575/2013. Ponieważ przepisy art. 312 ust. 4 akapit pierwszy lit. a) odnoszą się jednak do innych kwestii, niniejsze rozporządzenie dotyczy wyłącznie przepisów lit. b) i c).

(11) Europejski Urząd Nadzoru Bankowego przeprowadził otwarte konsultacje społeczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych stanowiących podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy kosztów i korzyści, które są z nimi potencjalnie związane, oraz zwrócił się o wydanie opinii przez Bankową Grupę Interesariuszy ustanowioną zgodnie z art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 (³),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

[1] W niniejszym rozporządzeniu określono warunki przeprowadzania oceny istotności rozszerzeń i zmian w metodach wewnętrznych ratingów, metodach zaawansowanego pomiaru i metodzie modeli wewnętrznych, które są dopuszczalne zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 575/2013, w tym warunki mające zastosowanie do powiadomień dotyczących tego rodzaju zmian i rozszerzeń.

Artykuł 2

Kategorie rozszerzeń i zmian

1. [2] Istotność zmian zakresu stosowania systemu ratingowego lub metody modeli wewnętrznych w stosunku do ekspozycji kapitałowych bądź zmian systemów ratingowych, lub metody modeli wewnętrznych w stosunku do ekspozycji kapitałowych w przypadku metody wewnętrznych ratingów („zmiany w metodzie IRB”), lub istotność rozszerzeń i zmian metody zaawansowanego pomiaru („rozszerzenia i zmiany w metodzie zaawansowanego pomiaru”), lub istotność rozszerzeń i zmian metody modeli wewnętrznych („rozszerzenia i zmiany w metodzie modeli wewnętrznych”) klasyfikuje się poprzez ich przypisanie do jednej z następujących kategorii:

a) znaczne rozszerzenia i zmiany, które zgodnie z art. 143 ust. 3, art. 312 ust. 2 i art. 363 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 wymagają uzyskania zezwolenia ze strony odpowiednich właściwych organów;

b) pozostałe rozszerzenia i zmiany, o których wdrożeniu należy powiadomić właściwe organy.

2. Rozszerzenia i zmiany, o których mowa w ust. 1 lit. b), dzieli się na następujące podkategorie:

a) rozszerzenia i zmiany wiążące się z koniecznością przekazania powiadomienia przed ich wdrożeniem;

b) rozszerzenia i zmiany wiążące się z koniecznością przekazania powiadomienia po ich wdrożeniu.

Artykuł 3

Zasady klasyfikacji rozszerzeń i zmian

1. Zmiany w metodzie IRB klasyfikuje się zgodnie z przepisami niniejszego artykułu oraz przepisami art. 4 i 5.

Rozszerzenia metody zaawansowanego pomiaru i zmiany wprowadzane w tej metodzie klasyfikuje się zgodnie z przepisami niniejszego artykułu oraz przepisami art. 6 i 7.

Rozszerzenia metody modeli wewnętrznych i zmiany wprowadzane w tej metodzie klasyfikuje się zgodnie z przepisami niniejszego artykułu oraz przepisami art. 7a i 7b. [3]

2. Jeżeli instytucje zostaną zobowiązane do obliczenia ilościowego wpływu dowolnego rozszerzenia lub zmiany na wymogi w zakresie funduszy własnych lub, w stosownych przypadkach, na kwoty ekspozycji ważonych ryzykiem, obliczenia te przeprowadza się zgodnie z następującą metodyką:

a) przy przeprowadzaniu oceny wpływu ilościowego instytucje korzystają z najbardziej aktualnych dostępnych danych;

b) jeżeli precyzyjne ocenienie wpływu ilościowego nie jest możliwe, instytucje przeprowadzają ocenę wpływu na podstawie reprezentatywnej próby lub innych wiarygodnych metod wnioskowania;

c) [4] w przypadku zmian, które nie mają bezpośredniego wpływu ilościowego, nie oblicza się wpływu ilościowego zgodnie z przepisami art. 4 ust. 1 lit. c) w przypadku metody IRB lub art. 6 ust. 1 lit. c) w przypadku metody zaawansowanego pomiaru, lub art. 7a ust. 1 lit. c) w przypadku metody modeli wewnętrznych.

3. Jednego znacznego rozszerzenia lub jednej znacznej zmiany nie należy dzielić na szereg mniej istotnych zmian lub rozszerzeń.

4. W razie wątpliwości instytucje przypisują rozszerzenia i zmiany do kategorii o najwyższym potencjalnym poziomie istotności.

5. Jeżeli właściwe organy udzieliły zezwolenia na wdrożenie znacznego rozszerzenia lub zmiany, instytucje obliczają wymogi w zakresie funduszy własnych w oparciu o zatwierdzone rozszerzenie lub zmianę, począwszy od daty wskazanej w nowym zezwoleniu, które zastępuje wcześniejsze zezwolenie. Niewdrożenie w wyznaczonym terminie rozszerzenia lub zmiany, na wdrożenie których właściwe organy udzieliły zezwolenia, wymaga uzyskania nowego zezwolenia od właściwych organów, o którego wydanie należy się zwrócić bez zbędnej zwłoki.

6. W przypadku wystąpienia opóźnień we wdrażaniu rozszerzenia lub zmiany, na wdrożenie których właściwy organ udzielił zezwolenia, instytucja powiadamia właściwy organ o tym fakcie i przedstawia właściwym organom plan terminowego wdrażania zatwierdzonego rozszerzenia lub zmiany, a następnie realizuje ten plan w terminie uzgodnionym z właściwym organem.

7. Jeżeli rozszerzenie lub zmiana zostanie sklasyfikowana jako rozszerzenie lub zmiana wymagająca wcześniejszego powiadomienia właściwych organów oraz jeżeli po przekazaniu powiadomienia instytucje zdecydują się nie wdrażać rozszerzenia lub zmiany, instytucje powiadamiają właściwe organy o podjęciu takiej decyzji bez zbędnej zwłoki.

Artykuł 4

Znaczne zmiany w metodzie IRB

1. Zmiany w metodzie IRB uznaje się za znaczne, jeżeli spełniają którykolwiek z następujących warunków:

a) należą do jednej z kategorii zmian zakresu stosowania systemu ratingowego lub metody modeli wewnętrznych w stosunku do ekspozycji kapitałowych opisanych w załączniku I część I sekcja 1;

b) należą do jednej z kategorii zmian systemów ratingowego lub metody modeli wewnętrznych w stosunku do ekspozycji kapitałowych opisanych w załączniku I część II sekcja 1;

c) wywołują dowolny z poniższych skutków:

(i) prowadzą do zmniejszenia o 1,5 % którejkolwiek z poniższych wartości:

– ogólnych skonsolidowanych kwot ekspozycji ważonych ryzykiem dla ryzyka kredytowego i ryzyka rozmycia unijnej instytucji dominującej;

– ogólnych kwot ekspozycji ważonych ryzykiem dla ryzyka kredytowego i ryzyka rozmycia w przypadku instytucji niebędącej instytucją dominującą ani jednostką zależną;

(ii) prowadzą do zmniejszenia o co najmniej 15 % kwot ekspozycji ważonych ryzykiem dla ryzyka kredytowego i ryzyka rozmycia związanego z zakresem stosowania wewnętrznego systemu ratingowego lub metody modeli wewnętrznych w stosunku do ekspozycji kapitałowych.

2. Do celów ust. 1 lit. c) ppkt (i) niniejszego artykułu i zgodnie z przepisami art. 3 ust. 2 ocenę wpływu zmiany przeprowadza się w oparciu o współczynnik obliczony w następujący sposób:

a) w liczniku wpisuje się różnicę między kwotami ekspozycji ważonych ryzykiem dla ryzyka kredytowego i ryzyka rozmycia związanego z zakresem stosowania wewnętrznego systemu ratingowego lub metody modeli wewnętrznych w stosunku do ekspozycji kapitałowych przed wdrożeniem zmiany i po jej wdrożeniu na poziomie skonsolidowanym unijnej instytucji dominującej lub na poziomie instytucji niebędącej instytucją dominującą ani jednostką zależną;

b) w mianowniku wpisuje się ogólne kwoty ekspozycji ważonych ryzykiem dla ryzyka kredytowego i ryzyka rozmycia przed wdrożeniem zmiany na poziomie skonsolidowanym unijnej instytucji dominującej lub, odpowiednio, na poziomie instytucji niebędącej instytucją dominującą ani jednostką zależną.

Przeprowadzane obliczenia odnoszą się do tego samego punktu w czasie.

Określenie wpływu na kwoty ekspozycji ważonych ryzykiem dotyczy wyłącznie wpływu zmiany w metodzie IRB, przy czym przyjmuje się, że zestaw ekspozycji pozostaje niezmieniony.

3. Do celów ust. 1 lit. c) ppkt (ii) niniejszego artykułu i zgodnie z przepisami art. 3 ust. 2 ocenę wpływu zmiany przeprowadza się w oparciu o współczynnik obliczony w następujący sposób:

a) w liczniku wpisuje się różnicę między kwotami ekspozycji ważonych ryzykiem dla ryzyka kredytowego i ryzyka rozmycia związanego z zakresem stosowania wewnętrznego systemu ratingowego lub metody modeli wewnętrznych w stosunku do ekspozycji kapitałowych przed wdrożeniem zmiany i po jej wdrożeniu;

b) w mianowniku wpisuje się różnicę między kwotami ekspozycji ważonych ryzykiem dla ryzyka kredytowego i ryzyka rozmycia związanego z zakresem stosowania systemu ratingowego lub metody modeli wewnętrznych w stosunku do ekspozycji kapitałowych.

Przeprowadzane obliczenia odnoszą się do tego samego punktu w czasie.

Określenie wpływu na kwoty ekspozycji ważonych ryzykiem dotyczy wyłącznie wpływu zmiany w metodzie IRB, przy czym przyjmuje się, że zestaw ekspozycji pozostaje niezmieniony.

Artykuł 5

Zmiany w metodzie IRB, które nie zostały uznane za znaczne

1. Właściwe organy powiadamia się o zmianach w metodzie IRB, które nie są znaczne, ale o których wdrożeniu właściwe organy należy powiadamiać zgodnie z art. 143 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, w następujący sposób:

a) właściwe organy powiadamia się o zamiarze wdrożenia zmian, które spełniają którykolwiek z poniższych warunków, z wyprzedzeniem co najmniej dwóch miesięcy przed ich wdrożeniem:

(i) zmiany te zostały opisane w załączniku I część I sekcja 2;

(ii) zmiany te zostały opisane w załączniku I część II sekcja 2;

(iii) zmiany te prowadzą do zmniejszenia o co najmniej 5 % kwot ekspozycji ważonych ryzykiem dla ryzyka kredytowego i ryzyka rozmycia związanego z zakresem stosowania wewnętrznego systemu ratingowego lub metody modeli wewnętrznych w stosunku do ekspozycji kapitałowych;

b) właściwe organy powiadamia się o wszelkich innych zmianach po ich wdrożeniu, przynajmniej raz do roku.

2. Do celów ust. 1 lit. a) ppkt (iii) niniejszego artykułu i zgodnie z przepisami art. 3 ust. 2 ocenę wpływu zmiany przeprowadza się w oparciu o współczynnik obliczony w następujący sposób:

a) w liczniku wpisuje się różnicę między kwotami ekspozycji ważonych ryzykiem dla ryzyka kredytowego i ryzyka rozmycia związanego z zakresem stosowania wewnętrznego systemu ratingowego lub metody modeli wewnętrznych w stosunku do ekspozycji kapitałowych przed wdrożeniem zmiany i po jej wdrożeniu;

b) w mianowniku wpisuje się różnicę między kwotami ekspozycji ważonych ryzykiem dla ryzyka kredytowego i ryzyka rozmycia związanego z zakresem stosowania systemu ratingowego lub metody modeli wewnętrznych w stosunku do ekspozycji kapitałowych.

Przeprowadzane obliczenia odnoszą się do tego samego punktu w czasie.

Określenie wpływu na kwoty ekspozycji ważonych ryzykiem dotyczy wyłącznie wpływu zmiany w metodzie IRB, przy czym przyjmuje się, że zestaw ekspozycji pozostaje niezmieniony.

Artykuł 6

Znaczne rozszerzenia i zmiany w metodzie zaawansowanego pomiaru

1. Rozszerzenia i zmiany w metodzie zaawansowanego pomiaru uznaje się za znaczne, jeżeli spełniają którykolwiek z następujących warunków:

a) mogą zostać zaklasyfikowane jako którekolwiek z rozszerzeń opisanych w załączniku II część I sekcja 1;

b) mogą zostać zaklasyfikowane jako którekolwiek ze zmian opisanych w załączniku II część II sekcja 1;

c) wywołują dowolny z poniższych skutków:

(i) prowadzą do zmniejszenia o co najmniej 10 % którejkolwiek z poniższych wartości:

– ogólnych skonsolidowanych wymogów w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka operacyjnego w przypadku unijnej instytucji dominującej;

– ogólnych wymogów w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka operacyjnego w przypadku instytucji niebędącej instytucją dominującą ani jednostką zależną;

(ii) prowadzą do zmniejszenia o co najmniej 10 % którejkolwiek z poniższych wartości:

– ogólnych wymogów w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka operacyjnego na poziomie skonsolidowanym instytucji dominującej niebędącej unijną instytucją dominującą;

– ogólnych wymogów w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka operacyjnego jednostki zależnej, jeżeli instytucja dominująca nie otrzymała zezwolenia na stosowanie metody zaawansowanego pomiaru.

2. Do celów ust. 1 lit. c) ppkt (i) i zgodnie z przepisami art. 3 ust. 2 ocenę wpływu rozszerzenia lub zmiany przeprowadza się w oparciu o współczynnik obliczony w następujący sposób:

a) w liczniku wpisuje się różnicę między wymogami w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka operacyjnego związanego z zakresem stosowania modelu metody zaawansowanego pomiaru przed wdrożeniem rozszerzenia lub zmiany oraz po ich wdrożeniu na poziomie skonsolidowanym unijnej instytucji dominującej lub na poziomie instytucji niebędącej instytucją dominującą ani jednostką zależną;

b) w mianowniku wpisuje się ogólne wymogi w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka operacyjnego przed wdrożeniem rozszerzenia lub zmiany na poziomie skonsolidowanym unijnej instytucji dominującej lub, odpowiednio, na poziomie instytucji niebędącej instytucją dominującą ani jednostką zależną.

Przeprowadzane obliczenia odnoszą się do tego samego punktu w czasie.

Określenie wpływu na wymogi w zakresie funduszy własnych dotyczy wyłącznie wpływu rozszerzenia i zmiany w metodzie zaawansowanego pomiaru, dlatego też przyjmuje się, że profil ryzyka operacyjnego pozostaje niezmieniony.

3. Do celów ust. 1 lit. c) ppkt (ii) i zgodnie z przepisami art. 3 ust. 2 ocenę wpływu rozszerzenia lub zmiany przeprowadza się w oparciu o współczynnik obliczony w następujący sposób:

a) w liczniku wpisuje się różnicę między wymogami w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka operacyjnego związanego z zakresem stosowania modelu przed wdrożeniem i po wdrożeniu rozszerzenia lub zmiany na poziomie skonsolidowanym instytucji dominującej niebędącej unijną instytucją dominującą lub na poziomie jednostki zależnej, w przypadku gdy instytucja dominująca nie uzyskała zezwolenia na stosowanie metody zaawansowanego pomiaru;

b) w mianowniku wpisuje się ogólne wymogi w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka operacyjnego przed wdrożeniem rozszerzenia lub zmiany na poziomie skonsolidowanym instytucji dominującej niebędącej unijną instytucją dominującą lub, odpowiednio, na poziomie jednostki zależnej, jeżeli instytucja dominująca nie uzyskała zezwolenia na stosowanie metody zaawansowanego pomiaru.

Przeprowadzane obliczenia odnoszą się do tego samego punktu w czasie.

Określenie wpływu na wymogi w zakresie funduszy własnych dotyczy wyłącznie wpływu rozszerzenia i zmiany w metodzie zaawansowanego pomiaru, dlatego też przyjmuje się, że profil ryzyka operacyjnego pozostaje niezmieniony.

Artykuł 7

Rozszerzenia i zmiany w metodzie zaawansowanego pomiaru, które nie zostały uznane za znaczne

O rozszerzeniach i zmianach w metodzie zaawansowanego pomiaru, które nie są znaczne, ale o których wdrożeniu należy powiadamiać właściwe organy zgodnie z art. 312 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, powiadamia się w następujący sposób:

a) właściwe organy powiadamia się o zamiarze wdrożenia rozszerzeń i zmian podlegających przepisom załącznika II część I sekcja 2 i załącznika II część II sekcja 2 z wyprzedzeniem co najmniej dwóch miesięcy przed ich wdrożeniem;

b) właściwe organy powiadamia się o wszelkich innych rozszerzeniach i zmianach po ich wdrożeniu, przynajmniej raz do roku.

Artykuł 7a

Znaczne rozszerzenia i zmiany w metodzie modeli wewnętrznych

[5] 1. Rozszerzenia i zmiany w metodzie modeli wewnętrznych uznaje się za znaczne, jeżeli spełniają którykolwiek z następujących warunków:

a) mogą zostać zaklasyfikowane jako którekolwiek z rozszerzeń opisanych w załączniku III część I sekcja 1;

b) mogą zostać zaklasyfikowane jako którakolwiek ze zmian opisanych w załączniku III część II sekcja 1;

c) powodują zmianę w wartościach bezwzględnych o co najmniej 1 %, obliczaną dla pierwszego dnia roboczego, w którym badany jest wpływ rozszerzenia lub zmiany, jednej ze stosownych miar ryzyka, o których mowa w art. 364 ust. 1 lit. a) ppkt (i) lub art. 364 ust. 1 lit. b) ppkt (i), lub art. 364 ust. 2 lit. b) ppkt (i), lub art. 364 ust. 3 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i które są powiązane z zakresem stosowania odpowiedniego modelu metody modeli wewnętrznych, do którego odnosi się dana miara ryzyka, i prowadzą do jednego z następujących wyników:

(i) zmiany o co najmniej 5 % sumy miar ryzyka, o których mowa w art. 364 ust. 1 lit. a) ppkt (i), względnie art. 364 ust. 1 lit. b) ppkt (i), przeskalowanych za pomocą mnożników, odpowiednio, (mc) i (ms) zgodnie z art. 366 of rozporządzenia (UE) nr 575/2013, art. 364 ust. 2 lit. b) ppkt (i) oraz art. 364 ust. 3 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 575/2013, oraz wymogów w zakresie funduszy własnych zgodnie z tytułem IV rozdziały 2, 3 i 4 tego rozporządzenia, stosownie do przypadku, obliczonych na poziomie unijnej instytucji dominującej lub, w przypadku instytucji niebędącej instytucją dominującą ani jednostką zależną, na poziomie tej instytucji;

(ii) zmiany o co najmniej 10 % co najmniej jednej ze stosownych miar ryzyka, o których mowa w art. 364 ust. 1 lit. a) ppkt (i) lub art. 364 ust. 1 lit. b) ppkt (i), lub art. 364 ust. 2 lit. b) ppkt (i), lub art. 364 ust. 3 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i które są powiązane z zakresem stosowania odpowiedniego modelu metody modeli wewnętrznych, do którego odnosi się dana miara ryzyka.

2. Do celów ust. 1 lit. c) ppkt (i) i zgodnie z przepisami art. 3 ust. 2 wpływ każdego rozszerzenia lub każdej zmiany ocenia się jako najwyższą bezwzględną wartość w okresie, o którym mowa w ust. 4 niniejszego artykułu, współczynnika obliczonego w następujący sposób:

a) w liczniku wpisuje się różnicę między sumą, o której mowa w ust. 1 lit. c) ppkt (i), z uwzględnieniem rozszerzenia lub zmiany, oraz sumą, o której mowa w ust. 1 lit. c) ppkt (i), bez uwzględnienia rozszerzenia lub zmiany;

b) w mianowniku wpisuje się sumę, o której mowa w ust. 1 lit. c) ppkt (i), bez uwzględnienia rozszerzenia lub zmiany.

3. Do celów ust. 1 lit. c) ppkt (ii) i zgodnie z przepisami art. 3 ust. 2 wpływ każdego rozszerzenia lub każdej zmiany ocenia się jako najwyższą bezwzględną wartość w okresie, o którym mowa w ust. 4 niniejszego artykułu, współczynnika obliczonego w następujący sposób:

a) w liczniku wpisuje się różnicę między miarą ryzyka, o której mowa w art. 364 ust. 1 lit. a) ppkt (i), art. 364 ust. 1 lit. b) ppkt (i), art. 364 ust. 2 lit. b) ppkt (i) lub art. 364 ust. 3 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 575/2013, z uwzględnieniem rozszerzenia lub zmiany oraz bez uwzględnienia rozszerzenia lub zmiany;

b) w mianowniku wpisuje się miarę ryzyka, o której mowa, odpowiednio, w art. 364 ust. 1 lit. a) ppkt (i) lub art. 364 ust. 1 lit. b) ppkt (i), lub art. 364 ust. 2 lit. b) ppkt (i), lub art. 364 ust. 3 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 575/2013, bez uwzględnienia rozszerzenia lub zmiany.

4. Do celów ust. 1 lit. c) ppkt (i) oraz ust. 1 lit. c) ppkt (ii) współczynniki, o których mowa w ust. 2 i 3, oblicza się dla krótszego z następujących okresów wymienionych w lit. a) i b):

a) okres 15 kolejnych dni roboczych, rozpoczynający się pierwszego dnia roboczego, w którym rozpoczyna się badanie wpływu rozszerzenia lub zmiany;

b) okres do dnia, w którym codzienne obliczanie jednego ze współczynników, o których mowa w ust. 2 i 3, prowadzi do ustalenia wpływu równego wartościom procentowym, o których mowa odpowiednio w ust. 1 lit. c) ppkt (i) lub ust. 1 lit. c) ppkt (ii), lub wpływu przekraczającego te wartości.

Artykuł 7b

Rozszerzenia i zmiany w metodzie modeli wewnętrznych, które nie zostały uznane za znaczne

[6] O rozszerzeniach i zmianach w metodzie modeli wewnętrznych, które nie są znaczne, ale o których wdrożeniu należy powiadamiać właściwe organy zgodnie z art. 363 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 575/2013, powiadamia się w następujący sposób:

a) właściwe organy powiadamia się o zamiarze wdrożenia rozszerzeń i zmian podlegających przepisom załącznika III część I sekcja 2 i załącznika III część II sekcja 2 z wyprzedzeniem wynoszącym dwa tygodnie przed ich planowanym wdrożeniem;

b) właściwe organy powiadamia się o wszelkich innych rozszerzeniach i zmianach po ich wdrożeniu, przynajmniej raz do roku.

Artykuł 8

Dokumentacja związana z rozszerzeniami i zmianami

1. [7] W przypadku rozszerzeń i zmian w metodzie IRB lub metodzie zaawansowanego pomiaru, lub metodzie modeli wewnętrznych sklasyfikowanych jako wymagające zatwierdzenia przez właściwe organy, instytucje dołączają do wniosku następującą dokumentację:

a) opis, uzasadnienie i cel rozszerzenia lub zmiany;

b) datę wdrożenia;

c) zakres stosowania, na który wpływa dane rozszerzenie lub zmiana modelu, oraz wskazanie wolumenu;

d) dokumentacja techniczna i dotycząca procedur;

e) sprawozdania z niezależnego przeglądu lub niezależnej walidacji przeprowadzonych w instytucjach;

f) potwierdzenie faktu zatwierdzenia rozszerzenia lub zmiany przez właściwe organy w ramach procedur zatwierdzania stosowanych w danej instytucji; informacje na temat daty zatwierdzenia;

g) w stosownych przypadkach – ilościowy wpływ zmiany lub rozszerzenia na kwoty ekspozycji ważonych ryzykiem lub na wymogi w zakresie funduszy własnych, lub na stosowne miary ryzyka lub sumę stosownych wymogów w zakresie funduszy własnych i miar ryzyka;

h) rejestry zawierające informacje na temat aktualnych i wcześniejszych numerów wersji modeli wewnętrznych, które podlegają zatwierdzeniu.

2. W przypadku rozszerzeń i zmian sklasyfikowanych jako wymagające przekazania powiadomienia przed ich wdrożeniem lub po ich wdrożeniu instytucje załączają do powiadomienia dokumentację, o której mowa w ust. 1 lit. a), b), c), f) i g).

Artykuł 9

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 12 marca 2014 r.

ZAŁĄCZNIK III

Rozszerzenia i zmiany metody modeli wewnętrznych [8]

CZĘŚĆ I

ROZSZERZENIA METODY MODELI WEWNĘTRZNYCH

Sekcja 1

Rozszerzenia wymagające zatwierdzenia przez właściwe organy („znaczne”)

1. Rozszerzenie modelu dotyczącego ryzyka rynkowego na dodatkową lokalizację w innej jurysdykcji, w tym rozszerzenie modelu dotyczącego ryzyka rynkowego na pozycje jednostki organizacyjnej, która znajduje się w innej strefie czasowej lub w przypadku której stosowane są inne systemy front office lub systemy IT.

2. Rozszerzenie zakresu modelu w ramach metody modeli wewnętrznych na kategorie produktów, w przypadku których miara wartości zagrożonej, obliczona zgodnie z art. 364 ust. 1 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) nr 575/2013, przekracza 5 % miary wartości zagrożonej, obliczonej zgodnie z art. 364 ust. 1 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) nr 575/2013, łącznego portfela odzwierciedlającego zakres modelu w ramach metody modeli wewnętrznych przed jego rozszerzeniem na dane kategorie produktów.

3. Każde odwrócenie rozszerzenia, jak np. w przypadkach, w których instytucje zamierzają stosować metodę standardową w odniesieniu do kategorii ryzyka, dla których uzyskały zezwolenie na stosowanie modelu wewnętrznego dotyczącego ryzyka rynkowego.

Sekcja 2

Rozszerzenia wymagające wcześniejszego powiadomienia właściwych organów

Rozszerzenie zakresu modelu w ramach metody modeli wewnętrznych na kategorie produktów, w przypadku których wymagane są inne techniki modelowania ryzyka niż te, które stanowią część zezwolenia na stosowanie danego modelu wewnętrznego, jak np. produkty uzależnione od zmian określonych parametrów w czasie lub pozycje z wieloma aktywami bazowymi, zgodnie z art. 367 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

CZĘŚĆ II

ZMIANY METODY MODELI WEWNĘTRZNYCH

Sekcja 1

Zmiany wymagające zatwierdzenia przez właściwe organy („znaczne”)

1. Zmiany między symulacją historyczną, symulacją parametryczną i symulacją Monte Carlo w celu określenia wartości zagrożonej.

2. Zmiany zasad agregacji, np. jeżeli zwykłe sumowanie miar ryzyka zostaje zastąpione modelowaniem zintegrowanym.

Sekcja 2

Zmiany wymagające wcześniejszego powiadomienia właściwych organów

1. Zmiany w podstawach metod statystycznych zgodnie z art. 365, 374 lub 377 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, w tym, choć nie wyłącznie, następujące zmiany:

a) zmniejszenie liczby symulacji;

b) wprowadzenie lub rezygnacja z metod ograniczenia wariancji;

c) zmiany w algorytmach służących generowaniu liczb losowych;

d) zmiany w metodzie statystycznej służącej szacowaniu zmienności lub korelacji między czynnikami ryzyka;

e) zmiany w założeniach dotyczących łącznego rozkładu czynników ryzyka.

2. Zmiany faktycznej długości okresu obserwacji historycznej, w tym zmiana systemu ważenia szeregów czasowych zgodnie z art. 365 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

3. Zmiany w podejściu dotyczącym określania okresu występowania warunków skrajnych w celu obliczenia miary wartości zagrożonej w warunkach skrajnych, zgodnie z art. 365 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

4. Zmiany w definicji czynników ryzyka rynkowego stosowanej w modelu wewnętrznym wartości zagrożonej, w tym przejście na ramy dyskontowania przy użyciu OIS (overnight index swap) oraz zmiany między stopami zerowymi, stopami według wartości nominalnej i stopami transakcji swap.

5. Zmiany sposobu, w jaki zmiany w zakresie czynników ryzyka rynkowego przekładają się na zmiany wartości portfela, jak np. zmiany w modelach wyceny instrumentów (wykorzystywanych do obliczania wrażliwości na czynniki ryzyka lub do aktualizacji wyceny pozycji przy obliczaniu miar ryzyka), przejście z analitycznego modelu wyceny na model wyceny oparty na symulacjach, zmiany między przybliżeniem według wzoru Taylora a pełną aktualizacją wyceny lub zmiany w stosowanych miarach wrażliwości, zgodnie z art. 367 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

6. Zmiany w metodyce określania wskaźników zastępczych.

7. Zmiany w hierarchii źródeł ratingów wykorzystywanych do określania ratingu pojedynczej pozycji w ramach modelu wewnętrznego IRC.

8. Zmiany w metodyce stosowanej w odniesieniu do straty z tytułu niewykonania zobowiązania (LGD) lub horyzontów płynnościowych w ramach modelu wewnętrznego IRC lub modelu wewnętrznego w odniesieniu do transakcji korelacyjnych zgodnie z przepisami tytułu IV rozdział 5 sekcja 4 lub 5 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

9. Zmiany w metodyce stosowanej w odniesieniu do przypisywania ekspozycji do poszczególnych kategorii ekspozycji w ramach modelu wewnętrznego IRC lub modelu wewnętrznego w odniesieniu do transakcji korelacyjnych zgodnie z przepisami tytułu IV rozdział 5 sekcja 4 lub 5 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

10. Zmiany metod stosowanych do szacowania korelacji ekspozycji lub aktywów w ramach modelu wewnętrznego IRC lub modelu wewnętrznego w odniesieniu do transakcji korelacyjnych zgodnie z przepisami tytułu IV rozdział 5 sekcja 4 lub 5 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

11. Zmiany w metodyce obliczania rzeczywistego lub hipotetycznego wyniku finansowego, jeżeli jest stosowana na potrzeby weryfikacji historycznej zgodnie z art. 366 ust. 3 i art. 369 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

12. Zmiany w metodyce walidacji wewnętrznej zgodnie z art. 369 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

13. Strukturalne, organizacyjne lub operacyjne zmiany centralnych procesów zarządzania ryzykiem i kontroli ryzyka zgodnie z art. 368 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, obejmujące, co następuje:

a) zmiany wśród personelu wyższego szczebla;

b) ramy ustalania wartości granicznych;

c) ramy sprawozdawczości;

d) metodyka testów warunków skrajnych;

e) proces w odniesieniu do nowych produktów;

f) zasady w odniesieniu do zmian modelu wewnętrznego.

14. Zmiany środowiska IT, obejmujące, co następuje:

a) zmiany w systemie IT, które prowadzą do zmian w procedurze obliczania modelu wewnętrznego;

b) stosowanie modeli wyceny sprzedawcy;

c) outsourcing funkcji gromadzenia danych na szczeblu centralnym.