KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1299/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie przepisów szczegółowych dotyczących wsparcia z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach celu „Europejska współpraca terytorialna” (¹), w szczególności jego art. 18 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1299/2013 konieczne jest ustanowienie przepisów szczególnych dotyczących kwalifikowalności wydatków w ramach programów EWT w odniesieniu do kosztów personelu, wydatków biurowych i administracyjnych, kosztów podróży i zakwaterowania, kosztów ekspertów zewnętrznych i kosztów usług zewnętrznych oraz wydatków na wyposażenie (zwanych dalej „kategoriami wydatków”).

(2) Aby pozwolić na pewną elastyczność w stosowaniu zasad kwalifikowalności do programów EWT, należy umożliwić państwom członkowskim uczestniczącym w danym programie EWT podejmowanie decyzji, czy dana kategoria wydatków ma zastosowanie do określonej osi priorytetowej danego programu EWT.

(3) Należy określić, w jaki sposób przepisy szczególne dotyczące kwalifikowalności wydatków w ramach programów EWT ustanowione w niniejszym rozporządzeniu przystają do ogólnych ram prawnych dotyczących zasad kwalifikowalności mających zastosowanie do wszystkich europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych (EFSI), określonych w art. 65–71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 (²).

(4) W przypadku każdej kategorii wydatków należy określić wykaz różnych pozycji wydatków.

(5) Należy jasno określić, że co do zasady darowizny nie są kwalifikowalne. Niemniej jednak kwalifikowalne powinno być rozpowszechnianie niewielkich artykułów związanych z promocją, komunikacją, reklamą lub informacją.

(6) Należy określić różne elementy kosztów personelu wraz z zasadami obliczania, księgowania i zwrotu kosztów personelu w ogólności oraz zleceń w niepełnym wymiarze czasu pracy lub zamówień na usługi na podstawie stawki godzinowej w szczególności.

(7) Należy sporządzić wykaz różnych elementów wydatków biurowych i administracyjnych wraz z zasadami obliczania, księgowania i zwrotu tych elementów kosztów, zarówno jako kosztów bezpośrednich, jak i kosztów pośrednich, w szczególności w przypadkach łączenia ich ze stawkami ryczałtowymi na podstawie rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

(8) Należy sporządzić wykaz różnych elementów kosztów podróży i zakwaterowania wraz z zasadami obliczania, księgowania i zwrotu, bez względu na to, czy wydatki te są ponoszone przez beneficjenta czy też bezpośrednio przez jego personel. Należy również sprecyzować warunki, na jakich koszty podróży i zakwaterowania powinny być rozliczane, w przypadku gdy są one ponoszone poza unijną częścią obszaru objętego programem, o czym mowa w art. 20 rozporządzenia (UE) nr 1299/2013.

(9) Należy sporządzić wykaz różnych elementów kosztów ekspertów zewnętrznych i kosztów usług zewnętrznych.

(10) Należy sporządzić wykaz różnych elementów wydatków na wyposażenie wraz z zasadami kwalifikowalności wyposażenia używanego.

(11) W celu umożliwienia szybkiego stosowania środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot i zakres

1. Bez uszczerbku dla zasad kwalifikowalności ustanowionych w art. 65–71 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 w niniejszym rozporządzeniu określono przepisy szczególne dotyczące kwalifikowalności wydatków w ramach programów EWT w odniesieniu do następujących kategorii wydatków:

a) koszty personelu;

b) wydatki biurowe i administracyjne;

c) koszty podróży i zakwaterowania;

d) koszty ekspertów zewnętrznych i koszty usług zewnętrznych; oraz

e) wydatki na wyposażenie.

2. Państwa członkowskie uczestniczące w komitecie monitorującym programu EWT mogą uzgodnić, że wydatki zaliczone do jednej lub kilku kategorii, o których mowa w ust. 1, nie są kwalifikowalne w ramach jednej lub kilku osi priorytetowych.

Artykuł 2

Przepisy ogólne

1. Wszelkie wydatki kwalifikowalne zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, pokryte przez beneficjenta lub w jego imieniu, dotyczą kosztów inicjowania lub inicjowania i wdrażania operacji lub części operacji.

2. Następujące koszty nie są kwalifikowalne:

a) grzywny, kary pieniężne oraz wydatki związane ze sporami sądowymi;

b) koszty darowizn, z wyjątkiem darowizn o wartości nieprzekraczającej 50 EUR, jeśli mają związek z promocją, komunikacją, reklamą lub informacją;

c) koszty związane z wahaniami kursów wymiany walut obcych.

Artykuł 3

Koszty personelu

1. Wydatki na koszty personelu składają się z kosztów zatrudnienia brutto personelu zatrudnionego przez beneficjenta w jeden z następujących sposobów:

a) w pełnym wymiarze czasu pracy;

b) w niepełnym wymiarze czasu pracy przy stałej liczbie godzin pracy w miesiącu;

c) w niepełnym wymiarze czasu pracy z elastyczną liczbą godzin pracy w miesiącu; lub

d) na zasadzie pracy liczonej na godziny.

2. Wydatki na koszty personelu są ograniczone do następujących elementów:

a) wypłaty wynagrodzeń związanych z działaniami, których podmiot nie wykonywałby, gdyby nie realizowano danej operacji, określonych w umowie o pracę, decyzji o mianowaniu (zwanych dalej „dokumentami zatrudnienia”) lub przepisach prawa, odnoszących się do obowiązków określonych w opisie stanowiska pracy danego członka personelu;

b) wszelkie inne koszty bezpośrednio związane z wypłatą wynagrodzeń, ponoszone i pokrywane przez pracodawcę, takie jak podatki od zatrudnienia i składki na zabezpieczenie społeczne, w tym emerytury i renty, objęte zakresem rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 (³), pod warunkiem że:

(i) są określone w dokumencie zatrudnienia lub przepisach prawa;

(ii) są zgodne z prawodawstwem, na które powołuje się dokument zatrudnienia, oraz ze standardowymi praktykami w państwie lub organizacji, w której dany członek personelu rzeczywiście pracuje; oraz

(iii) nie podlegają odzyskaniu przez pracodawcę.

W odniesieniu do lit. a) płatności na rzecz osób fizycznych pracujących dla beneficjenta na podstawie umowy innej niż umowa o pracę mogą być włączone do wypłaty wynagrodzeń, a taka umowa może być uznana za dokument zatrudnienia.

3. [1] Koszty personelu mogą być refundowane:

(i) zgodnie z art. 67 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 (poświadczone dokumentem zatrudnienia i paskiem płacowym); lub

(ii) w formie standardowych stawek jednostkowych zgodnie z art. 67 ust. 1 lit. b) oraz art. 68a ust. 2, ust. 3 akapit pierwszy i ust. 4 tego rozporządzenia; lub

(iii) w formie kwot ryczałtowych zgodnie z art. 67 ust. 1 lit. c); lub

(iv) w formie finansowania w oparciu o stawki zryczałtowane zgodnie z art. 67 ust. 1 lit. d) oraz art. 68a ust. 1 tego rozporządzenia.

4. Koszty personelu dotyczące osób, które wykonują zlecenia dotyczące operacji w niepełnym wymiarze czasu pracy są obliczane jako:

a) [2] stały odsetek kosztów zatrudnienia brutto zgodnie z art. 68a ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013; lub

b) zmienny odsetek kosztów zatrudnienia brutto proporcjonalny do zmieniającej się z miesiąca na miesiąc liczby godzin przepracowanych przy danej operacji, na podstawie systemu rejestrowania pracy obejmującego 100 % czasu pracy danego pracownika.

5. [3] (uchylony).

6. [4] W przypadku zleceń w niepełnym wymiarze czasu pracy, o których mowa w ust. 4 lit. b), zwrot kosztów personelu jest obliczany na podstawie jednolitej stawki godzinowej ustalonej:

(i) w wyniku podzielenia miesięcznych kosztów zatrudnienia brutto przez średni miesięczny czas pracy wyrażony w godzinach, uwzględniając czas pracy ustalony w dokumencie zatrudnienia, jak również ustalony w przepisach prawa lub porozumieniach między partnerami społecznymi na właściwym poziomie; lub

(ii) w wyniku podzielenia ostatnich udokumentowanych rocznych kosztów zatrudnienia brutto przez 1 720 godzin.

Stawkę godzinową mnoży się przez liczbę godzin rzeczywiście przepracowanych przy danej operacji.

7. W przypadku kosztów personelu dotyczących osób, które zgodnie z dokumentem zatrudnienia pracują na godziny, koszty te są kwalifikowalne przez zastosowanie liczby godzin rzeczywiście przepracowanych przy danej operacji do stawki godzinowej uzgodnionej w dokumencie zatrudnienia, na podstawie systemu rejestracji czasu pracy.

Artykuł 4

Wydatki biurowe i administracyjne

Wydatki biurowe i administracyjne są ograniczone do następujących elementów:

a) czynsz za biuro;

b) ubezpieczenie i podatki związane z budynkami, w których znajduje się personel, oraz z wyposażeniem biura (np. ubezpieczenie od pożaru, kradzieży);

c) rachunki (np. za elektryczność, ogrzewanie, wodę);

d) materiały biurowe;

e) ogólna księgowość prowadzona w obrębie organizacji będącej beneficjentem;

f) archiwa;

g) konserwacja, sprzątanie i naprawy;

h) ochrona;

i) systemy informatyczne;

j) komunikacja (np. telefon, faks, internet, usługi pocztowe, wizytówki);

k) opłaty bankowe za otwarcie konta i zarządzanie nim, jeśli wdrażanie operacji wymaga otwarcia osobnego rachunku bankowego;

l) opłaty z tytułu transnarodowych transakcji finansowych.

Artykuł 5

Koszty podróży i zakwaterowania

1. Wydatki na koszty podróży i zakwaterowania są ograniczone do następujących elementów:

a) koszty podróży (np. bilety, ubezpieczenie na podróż i ubezpieczenie samochodu, paliwo, przebieg, opłaty za przejazd i opłaty parkingowe);

b) koszty posiłków;

c) koszty zakwaterowania;

d) koszty wiz;

e) diety dzienne.

2. Żaden element wymieniony w ust. 1 lit. a)–d) i pokrywany z diety dziennej nie jest refundowany dodatkowo oprócz diety dziennej.

3. Wydatki na podróż i zakwaterowanie zewnętrznych ekspertów i dostawców usług są zaliczane do kosztów ekspertów zewnętrznych i kosztów usług zewnętrznych wymienionych w art. 6.

4. Bezpośrednie pokrycie wydatków, o których mowa w niniejszym artykule, przez pracownika beneficjenta jest poświadczone dowodem zwrotu tej kwoty przez beneficjenta temu pracownikowi.

5. W przypadku operacji dotyczących pomocy technicznej lub działalności promocyjnej i budowania potencjału wydatki poniesione poza unijną częścią obszaru objętego programem są kwalifikowalne, jeśli zostały poniesione zgodnie z art. 20 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1299/2013.

6. Instytucja zarządzająca może uznać za kwalifikowalne koszty zakwaterowania i posiłków w placówkach znajdujących się poza unijną częścią obszaru objętego programem, jeśli zostały poniesione zgodnie z art. 20 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1299/2013. To samo dotyczy kosztów podróży lokalnych w miejscu, w którym odbywa się dane wydarzenie lub działanie poza unijną częścią obszaru objętego programem.

7. W przypadku personelu beneficjentów zlokalizowanych poza unijną częścią obszaru objętego programem instytucja zarządzająca może uznać za kwalifikowalne koszty, o których mowa w ust. 1, w tym koszty podróży do miejsca danego wydarzenia lub działania w unijnej części obszaru objętego programem lub poza nią oraz koszty podróży powrotnej, jeśli zostały poniesione zgodnie z art. 20 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1299/2013.

8. W przypadku personelu beneficjentów zlokalizowanych w unijnej części obszaru objętego programem koszty, o których mowa w ust. 1, w tym koszty podróży do miejsca danego wydarzenia lub działania w unijnej części obszaru objętego programem lub poza nią oraz koszty podróży powrotnej, są uznane za kwalifikowalne zgodnie z art. 20 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1299/2013.

Artykuł 6

Koszty ekspertów zewnętrznych i koszty usług zewnętrznych

Wydatki na pokrycie kosztów ekspertów zewnętrznych i kosztów usług zewnętrznych są ograniczone do następujących usług i ekspertyz dostarczanych przez podmioty prawa publicznego lub prywatnego bądź osoby fizyczne, inne niż beneficjent danej operacji:

a) opracowania lub badania (np. ewaluacje, strategie, dokumenty koncepcyjne, projekty, podręczniki);

b) szkolenia;

c) tłumaczenia;

d) systemy informatyczne, opracowywanie, modyfikacja i aktualizacja stron internetowych;

e) działania promocyjne i komunikacyjne, reklama i informacja związane z daną operacją lub programem EWT;

f) zarządzanie finansowe;

g) usługi związane z organizacją i realizacją imprez lub spotkań (w tym wynajem, catering lub tłumaczenie);

h) uczestnictwo w wydarzeniach (np. opłaty rejestracyjne);

i) opłaty za doradztwo prawne, opłaty notarialne, koszty ekspertów technicznych i finansowych, pozostałe opłaty za usługi doradcze i księgowe;

j) prawa własności intelektualnej;

k) kontrole na mocy art. 125 ust. 4 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 oraz art. 23 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1299/2013;

l) koszty certyfikacji i audytu na szczeblu programu na mocy art. 126 i 127 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013;

m) gwarancje udzielone przez banki lub inne instytucje finansowe, w przypadku gdy takie gwarancje są wymagane na podstawie prawa unijnego lub krajowego bądź dokumentu programowego przyjętego przez komitet monitorujący;

n) podróż i zakwaterowanie ekspertów zewnętrznych, prelegentów, przewodniczących posiedzeń i dostawców usług;

o) inne specyficzne ekspertyzy i usługi niezbędne dla operacji.

Artykuł 7

Wydatki na wyposażenie

1. Wydatki na sfinansowanie wyposażenia zakupionego, wynajmowanego lub dzierżawionego przez beneficjenta danej operacji, inne niż objęte art. 4, są ograniczone do następujących pozycji:

a) sprzęt biurowy;

b) sprzęt komputerowy i oprogramowanie;

c) meble i instalacje;

d) sprzęt laboratoryjny;

e) maszyny i urządzenia elektryczne;

f) narzędzia lub przyrządy;

g) pojazdy;

h) inny sprzęt niezbędny dla operacji.

2. Koszty zakupu sprzętu używanego mogą być kwalifikowalne pod następującymi warunkami:

a) nie otrzymano na ten cel żadnej innej pomocy z EFSI;

b) jego cena nie przekracza ceny ogólnie przyjętej na rynku tych produktów;

c) sprzęt posiada właściwości techniczne niezbędne dla operacji oraz odpowiada obowiązującym normom i standardom.

Artykuł 8

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 4 marca 2014 r.