Jedynie oryginalne teksty EKG ONZ mają skutek prawny w świetle międzynarodowego prawa publicznego. Status i datę wejścia w życie niniejszego regulaminu należy sprawdzać w najnowszej wersji dokumentu EKG ONZ dotyczącego statusu TRANS/WP.29/343, dostępnej pod adresem: http://www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29fdocstts.html

Obejmujący wszystkie obowiązujące teksty, w tym:

Serię poprawek 04 – data wejścia w życie: 13 lutego 2014 r.

SPIS TREŚCI

1. Zakres

2. Definicje i skróty

3. Wystąpienie o homologację

4. Homologacja

5. Specyfikacja i badania

6. Montaż w pojeździe

7. Zgodność produkcji

8. Sankcje z tytułu niezgodności produkcji

9. Zmiany i rozszerzenie homologacji typu homologowanego

10. Ostateczne zaniechanie produkcji

11. Przepisy przejściowe

12. Nazwy i adresy placówek technicznych upoważnionych do przeprowadzania badań homologacyjnych oraz nazwy i adresy organów udzielających homologacji typu

ZAŁĄCZNIKI

1A Dokument informacyjny nr … dotyczący homologacji typu i odnoszący się do środków przeciwdziałających emisji zanieczyszczeń gazowych i cząstek stałych z silników spalinowych wewnętrznego spalania przeznaczonych do montażu w niedrogowych maszynach ruchomych

Dodatek 1 – Podstawowe właściwości silnika (macierzystego)

Dodatek 2 – Podstawowe właściwości rodziny silników

Dodatek 3 – Podstawowe właściwości typów silników w rodzinie

1B Właściwości rodziny silników i wybór silnika macierzystego

2 Zawiadomienie

Dodatek 1 – Wyniki badań

3 Rozmieszczenie znaków homologacji

4A Metoda oznaczania emisji zanieczyszczeń gazowych i cząstek stałych

Dodatek 1 – Procedury pomiaru i próbkowania (NRSC, NRTC)

Dodatek 2 – Procedura wzorcowania (NRSC, NRTC)

Dodatek 3 – Ocena danych i obliczenia

Dodatek 4 – Układ analityczny i próbkowania

4B Procedura badawcza dla silników z zapłonem samoczynnym przeznaczonych do montażu w ciągnikach rolniczych i leśnych oraz w niedrogowych maszynach ruchomych w zakresie emisji zanieczyszczeń przez silnik

Dodatek A.1 (zastrzeżone)

Dodatek A.2 – Dane statystyczne

Dodatek A.3 – Międzynarodowy wzór na ciężkość z 1980 r.

Dodatek A.4 – Sprawdzenie przepływu węgla

Dodatek A.5 (zastrzeżone)

Dodatek A.6 (zastrzeżone)

Dodatek A.7 – Obliczenia emisji w oparciu o liczbę moli

Dodatek A.7.1 – Wzorcowanie przepływomierzy spalin rozcieńczonych (CVS)

Dodatek A.7.2 – Korekcja ze względu na pełzanie

Dodatek A.8 – Obliczenia emisji w oparciu o masę

Dodatek A.8.1 – Wzorcowanie przepływomierzy spalin rozcieńczonych (CVS)

Dodatek A.8.2 – Korekcja ze względu na pełzanie

5 Cykle badania

6 Właściwości techniczne paliwa wzorcowego przeznaczonego do badań homologacyjnych oraz sprawdzania zgodności produkcji

7 Wymagania dotyczące montażu urządzeń pomocniczych i wyposażenia

8 Wymagania dotyczące trwałości

9 Wymagania w zakresie zapewnienia prawidłowego działania systemu kontroli emisji NO_x

Dodatek 1 – Wymagania dotyczące demonstracji

Dodatek 2 – Opis mechanizmów włączania i wyłączania systemu ostrzegania operatora i systemu wymuszającego

Dodatek 3 – Demonstracja minimalnego dopuszczalnego stężenia reagentu CD_min

10 Określanie poziomu emisji CO₂

Dodatek 1 – Określanie poziomu emisji CO₂ dla silników o zakresach mocy do P

Dodatek 2 – Określanie poziomu emisji CO₂ dla silników o zakresach mocy Q i R

1. ZAKRES

Niniejszy regulamin stosuje się do emisji zanieczyszczeń gazowych i cząstek stałych z silników z zapłonem samoczynnym:

1.1. stosowanych w pojazdach kategorii T (¹) o zainstalowanej mocy netto większej niż 18 kW, ale nie większej niż 560 kW,

1.2. stosowanych w niedrogowych maszynach ruchomych (¹) o zainstalowanej mocy netto większej niż 18 kW, ale nie większej niż 560 kW, używanych ze zmienną prędkością,

1.3. stosowanych w niedrogowych maszynach ruchomych (¹) o zainstalowanej mocy netto większej niż 18 kW, ale nie większej niż 560 kW, używanych ze stałą prędkością.

2. DEFINICJE I SKRÓTY

2.1. Na potrzeby niniejszego regulaminu:

2.1.1. „Współczynniki poprawkowe” oznaczają współczynniki addytywne (współczynnik poprawkowy w górę i współczynnik poprawkowy w dół) lub mnożnikowe uwzględniane przy regeneracji okresowej (nieczęstej);

2.1.2. „Cykl starzenia” oznacza działanie maszyny lub silnika (prędkość, obciążenie, moc), które ma zostać wykonane w okresie akumulacji godzin pracy;

2.1.3. „Obowiązujące wartości graniczne emisji” oznaczają wartości graniczne emisji obowiązujące dla danego silnika;

2.1.4. „Homologacja silnika” oznacza homologację typu silnika lub rodziny silników w odniesieniu do poziomu emisji zanieczyszczeń gazowych i cząstek stałych z takiego silnika;

2.1.5. „Skraplanie w postaci roztworów wodnych” oznacza przechodzenie składników zawierających wodę ze stanu lotnego do stanu ciekłego. Skraplanie w postaci roztworów wodnych jest funkcją wilgotności, ciśnienia, temperatury i stężeń innych składników, takich jak kWas siarkowy. Parametry te zmieniają się w zależności od wilgotności powietrza wlotowego do silnika, wilgotności powietrza rozcieńczającego, stosunku powietrza do paliwa danego silnika oraz składu paliwa, w tym ilości wodoru i siarki w paliwie;

2.1.6. „Ciśnienie atmosferyczne” oznacza bezwzględne, statyczne ciśnienie atmosferyczne powietrza wilgotnego. Należy zauważyć, że w przypadku pomiaru ciśnienia atmosferycznego w kanale należy dopilnować, aby straty ciśnienia między atmosferą a miejscem pomiaru były pomijalne, oraz uwzględnić zmiany ciśnienia statycznego w kanale wynikające z przepływu;

2.1.7. „Wzorcowanie” oznacza proces ustalania odpowiedzi układu pomiarowego w taki sposób, aby jego dane wyjściowe były zgodne z zakresem sygnałów odniesienia. Porównać z „weryfikacją” ;

2.1.8. „Gaz wzorcowy” oznacza oczyszczoną mieszaninę gazów stosowaną do wzorcowania analizatorów gazowych. Gazy wzorcowe muszą spełniać wymagania określone w pkt 9.5.1 załącznika 4B. Należy zauważyć, że gazy wzorcowe i gazy wzorcowe do ustawiania zakresu pomiarowego są jakościowo takie same, ale różnią się pod względem ich podstawowej funkcji. Poszczególne sprawdziany działania analizatorów gazowych i części służących do próbkowania mogą odnosić się do gazów wzorcowych lub do gazów wzorcowych do ustawiania zakresu pomiarowego;

2.1.9. „Silnik z zapłonem samoczynnym (ZS)” oznacza silnik, który pracuje na zasadzie zapłonu samoczynnego (np. silnik Diesla);

2.1.10. „Potwierdzone i aktywne DTC” oznacza diagnostyczne kody błędu (DTC) gromadzone w okresie, gdy układ NCD stwierdza wystąpienie awarii;

2.1.11. „ Silnik o stałej prędkości obrotowej” oznacza silnik, którego homologacja typu lub certyfikacja są ograniczone do pracy ze stałą prędkością. Silniki, których funkcja regulacji stałej prędkości została usunięta lub wyłączona, nie są już silnikami o stałej prędkości;

2.1.12. „Praca ze stałą prędkością obrotową” oznacza pracę silnika z regulatorem, który automatycznie steruje zapotrzebowaniem operatora w celu utrzymania stałej prędkości obrotowej silnika nawet przy zmieniającym się obciążeniu. Regulator nie zawsze utrzymuje idealnie stałą prędkość. Z reguły prędkość może się zmniejszać o (0,1 do 10) procent w stosunku do prędkości dla obciążenia zerowego, tak że prędkość minimalna występuje w pobliżu punktu maksymalnej mocy silnika;

2.1.13. „Regeneracja ciągła” oznacza proces regeneracji układu oczyszczania spalin, który zachodzi w sposób stały lub przynajmniej raz na odpowiedni cykl niestacjonarny lub cykl badania ze zmianami jednostajnymi między fazami; w odróżnieniu od okresowej (nieczęstej) regeneracji;

2.1.14. „Sprawność konwersji separatora węglowodorów niemetanowych (NMC) E” oznacza sprawność konwersji NMC stosowanego do usuwania węglowodorów niemetanowych z próbki gazu poprzez utlenienie wszystkich węglowodorów z wyjątkiem metanu. W warunkach idealnych konwersja metanu wynosi 0 % (E_CH4 = 0), natomiast konwersja innych węglowodorów reprezentowanych przez etan wynosi 100 % (E_C2H6 = 100 %). Aby pomiar NMHC był dokładny, wyznacza się dwa poziomy sprawności i wykorzystuje do obliczania masowego natężenia przepływu emisji NMHC dla metanu i etanu. Porównać ze „współczynnikiem przenikania”;

2.1.15. „Podstawowe części związane z emisją zanieczyszczeń” oznaczają części zaprojektowane głównie do celów kontroli emisji, tj. każdy układ oczyszczania spalin, elektroniczną jednostkę sterującą silnika (ECU) oraz jego powiązane czujniki i siłowniki oraz układ EGR, w tym wszystkie odpowiednie filtry, chłodnice, zawory sterujące i przewody rurowe;

2.1.16. „Podstawowa konserwacja związana z emisją zanieczyszczeń” oznacza obsługę techniczną podstawowych części związanych z emisją zanieczyszczeń;

2.1.17. „Opóźnienie” oznacza różnicę czasu między zmianą składnika do pomiaru w punkcie odniesienia a odpowiedzią układu wynoszącą 10 % odczytu końcowego (t₁₀), przy czym sonda próbkująca pełni rolę punktu odniesienia. Dla składników gazowych jest to czas przeniesienia mierzonego składnika z sondy pobierającej próbki do czujnika (zob. rysunek 3.1);

2.1.18. „Układ deNO_x” oznacza układ oczyszczania spalin zaprojektowany w celu zmniejszenia emisji tlenków azotu (NO_x) (np. aktywne i pasywne katalizatory NO_x z mieszanki ubogiej, absorbenty NO_x oraz układy selektywnej redukcji katalitycznej (SCR));

2.1.19. „Punkt rosy” oznacza miarę wilgotności wyrażoną jako temperatura równowagi, w której woda skrapla się przy danej wartości ciśnienia z wilgotnego powietrza o określonej wilgotności bezwzględnej. Punkt rosy określa się jako temperaturę w °C lub K i jest on ważny tylko dla danego ciśnienia, przy którym jest mierzony;

2.1.20. „Diagnostyczny kod błędu (DTC)” oznacza numeryczny lub alfanumeryczny kod identyfikacyjny, który identyfikuje awarię kontroli emisji NO_x lub jest do niej przypisywany;

2.1.21. „Badanie z fazami dyskretnymi” to badanie stacjonarne, w którym stosowane są fazy dyskretne, jak opisano w pkt 7.4.1.1 załącznika 4B i w załączniku 5;

2.1.22. „Pełzanie” oznacza różnicę między zerem lub sygnałem wzorcowym a odpowiednią wartością podawaną przez przyrząd pomiarowy bezpośrednio po jego użyciu w badaniu emisji, pod warunkiem że przyrząd był wyzerowany i ustawiono jego zakres pomiarowy bezpośrednio przed badaniem;

2.1.23. „Elektroniczna jednostka sterująca” oznacza urządzenie elektroniczne silnika, które wykorzystuje dane z czujników silnika do sterowania jego parametrami;

2.1.24. „System kontroli emisji” oznacza dowolne urządzenie, układ lub element konstrukcji, który kontroluje lub zmniejsza emisje silnikowe zanieczyszczeń objętych przepisami;

2.1.25. „Strategia kontroli emisji” oznacza połączenie systemu kontroli emisji z jedną podstawową strategią kontroli emisji i z jednym zestawem strategii pomocniczych kontroli emisji, wbudowane w ogólną konstrukcję silnika lub niedrogowej maszyny ruchomej, w której zamontowany jest silnik;

2.1.26. „Okres trwałości emisji” oznacza liczbę godzin wskazaną w załączniku 8, wykorzystywaną do ustalenia współczynników pogorszenia jakości;

2.1.27. „Konserwacja związana z emisją zanieczyszczeń” oznacza obsługę techniczną mającą zasadniczy wpływ na emisję zanieczyszczeń lub mogącą wpływać na pogorszenie jakości w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń przez pojazd lub silnik podczas normalnej eksploatacji;

2.1.28. „Rodzina silników ze względu na układ oczyszczania spalin” oznacza ustaloną przez producenta grupę silników zgodnych z definicją rodziny silników, które dodatkowo pogrupowano w rodzinę rodzin silników wyposażonych w podobny układ oczyszczania spalin;

2.1.29. „Rodzina silników” oznacza wydzieloną przez producenta grupę silników, które ze względu na swoją budowę powinny mieć podobne właściwości w zakresie emisji gazów spalinowych i spełniać wymagania pkt 7 niniejszego regulaminu;

2.1.30. „Prędkość regulowana przez silnik” oznacza prędkość obrotową pracy silnika kontrolowaną przez zamontowany regulator;

2.1.31. „Układ silnika” oznacza silnik, system kontroli emisji oraz interfejs komunikacyjny (sprzęt i komunikaty) między elektronicznymi jednostkami sterującymi układu silnika (ECU) a mechanizmem napędowym lub jednostką sterowania pojazdu;

2.1.32. „ Typ silnika” oznacza kategorię silników, które nie różnią się między sobą w odniesieniu do podstawowych cech charakterystycznych określonych w pkt 1–4 dodatku 3 do załącznika 1A do niniejszego regulaminu;

2.1.33. „Układ oczyszczania spalin” oznacza reaktor katalityczny, filtr cząstek stałych, układ deNO_x, dwufunkcyjny filtr cząstek stałych deNO_x lub jakiekolwiek inne urządzenie redukcji emisji zainstalowane za silnikiem. Definicja ta nie obejmuje układu recyrkulacji gazów spalinowych (EGR) i turbosprężarek, które uznaje się za integralną część silnika;

2.1.34. „Układ recyrkulacji gazów spalinowych” oznacza technologię, która zmniejsza emisję poprzez przekierowanie spalin wyrzucanych z komory lub komór spalania z powrotem do silnika w celu zmieszania z powietrzem dolotowym przed spalaniem lub w czasie spalania. Na potrzeby niniejszego regulaminu ustawienie rozrządu zaworowego mające na celu zwiększenie ilości resztkowych gazów spalinowych w komorze lub komorach spalania, które są mieszane z powietrzem dolotowym przed spalaniem lub w jego trakcie, nie jest uznawane za układ recyrkulacji gazów spalinowych;

2.1.35. „Metoda rozcieńczania przepływu całkowitego” oznacza proces mieszania całkowitego przepływu spalin z powietrzem rozcieńczającym, zanim część strumienia rozcieńczonych spalin zostanie oddzielona w celu przeprowadzenia analiz;

2.1.36. „Zanieczyszczenia gazowe” oznaczają tlenek węgla, węglowodory (przy założeniu stosunku C₁H_1,85) i tlenki azotu, te ostatnie wyrażone jako równoważnik dwutlenku azotu (NO₂);

2.1.37. „Właściwa ocena techniczna” oznacza decyzje podejmowane w sposób zgodny z ogólnie przyjętymi zasadami naukowymi i technicznymi oraz dostępnymi istotnymi informacjami;

2.1.38. „Filtr HEPA” oznacza wysokosprawne filtry cząstek stałych, które są wzorcowane w celu osiągnięcia minimalnej początkowej sprawności usuwania cząstek wynoszącej 99,97 % na podstawie normy ASTM F 1471–93 lub równoważnej;

2.1.39. „ Węglowodór (HC)” oznacza odpowiednio THC lub NMHC. Węglowodór oznacza zasadniczo grupę węglowodorów, na której opierają się normy emisji dla każdego rodzaju paliwa i typu silnika;

2.1.40. „Prędkość obrotowa wysoka (n_hi)” oznacza największą prędkość obrotową silnika, przy której występuje 70 % mocy znamionowej (załącznik 4A) lub mocy maksymalnej (załącznik 4B);

2.1.41. „Prędkość biegu jałowego” oznacza najmniejszą prędkość obrotową silnika przy obciążeniu minimalnym (większym lub równym obciążeniu zerowemu) sterowaną przez funkcję regulatora silnika. W przypadku silników bez funkcji regulatora, który steruje prędkością biegu jałowego, prędkość biegu jałowego oznacza podaną przez producenta najmniejszą wartość prędkości obrotowej silnika możliwą przy obciążeniu minimalnym. Należy zauważyć, że prędkość biegu jałowego dla gorącego silnika to prędkość biegu jałowego osiągana dla rozgrzanego silnika;

2.1.42. „Prędkość obrotowa pośrednia” oznacza prędkość obrotową silnika, która spełnia jedno z poniższych wymagań:

a) w przypadku silników zaprojektowanych do pracy w danym zakresie prędkości na krzywej momentu z pełnym obciążeniem pośrednia prędkość obrotowa to zadeklarowana prędkość obrotowa momentu maksymalnego, jeżeli mieści się w zakresie od 60 do 75 % prędkości znamionowej;

b) jeżeli zadeklarowana prędkość obrotowa momentu maksymalnego wynosi mniej niż 60 % prędkości znamionowej, to pośrednia prędkość obrotowa wynosi 60 % prędkości znamionowej;

c) jeżeli zadeklarowana prędkość obrotowa momentu maksymalnego wynosi więcej niż 75 % prędkości znamionowej, to pośrednia prędkość obrotowa wynosi 75 % prędkości znamionowej;

2.1.43. „Liniowość” oznacza stopień, w jakim zmierzone wartości są zgodne z odpowiednimi wartościami odniesienia. Liniowość kWantyfikuje się za pomocą regresji liniowej par wartości zmierzonych i wartości odniesienia w zakresie wartości oczekiwanych lub odnotowanych podczas badań;

2.1.44. „Prędkość obrotowa niska (n_lo)” oznacza najmniejszą prędkość obrotową silnika, przy której występuje 50 % mocy znamionowej (załącznik 4A) lub mocy maksymalnej (załącznik 4B);

2.1.45. „Moc maksymalna (P_max)” oznacza moc maksymalną w kW zgodnie z projektem producenta;

2.1.46. „Prędkość obrotowa momentu maksymalnego” oznacza prędkość obrotową, przy której silnik osiąga maksymalny moment obrotowy, zgodnie ze wskazaniami producenta;

2.1.47. „Średnia danej wielkości” w oparciu o wartości średnie ważone pod względem przepływu oznacza średnią wartość danej wielkości po zważeniu proporcjonalnie do odpowiedniego natężenia przepływu;

2.1.48. „Rodzina silników NCD” oznacza grupę układów silnikowych utworzoną przez producenta, w których stosowane są te same metody monitorowania/diagnozowania NCM.

2.1.49. „Moc netto” oznacza moc w „kW EKG” uzyskaną na stanowisku pomiarowym na końcu wału korbowego lub jego odpowiednika, mierzoną zgodnie z metodą opisaną w regulaminie nr 120 dotyczącym pomiaru mocy netto, momentu obrotowego netto oraz jednostkowego zużycia paliw w odniesieniu do silników spalinowych stosowanych w ciągnikach rolniczych i leśnych oraz w niedrogowych maszynach ruchomych;

2.1.50. „Konserwacja niezwiązana z emisją zanieczyszczeń” oznacza obsługę techniczną niemającą zasadniczego wpływu na emisję zanieczyszczeń ani niemającą trwałego wpływu na pogorszenie jakości w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń przez maszynę lub silnik podczas normalnej eksploatacji po wykonaniu obsługi technicznej;

2.1.51. „Węglowodory niemetanowe (NMCH)” oznaczają sumę wszystkich rodzajów węglowodorów oprócz metanu;

2.1.52. „Układ diagnostyki kontroli emisji NO_x (NCD)” oznacza układ stanowiący element silnika, który ma możliwość:

a) wykrywania awarii kontroli emisji NO_x;

b) identyfikowania prawdopodobnej przyczyny wystąpienia awarii kontroli emisji NO_x za pomocą informacji przechowywanych w pamięci komputera lub przekazywania ich na zewnątrz;

2.1.53. „Awaria kontroli emisji NO_x (NCM)” oznacza próbę ingerencji osób niepowołanych w system kontroli emisji NO_x silnika lub awarię mającą wpływ na ten układ, która może być skutkiem ingerencji, i która gdy zostanie wykryta, zgodnie z niniejszym regulaminem wymaga aktywacji systemu ostrzegania operatora i systemu wymuszającego;

2.1.54. „Emisje z otwartej skrzyni korbowej” oznaczają wszelkie przepływy ze skrzyni korbowej silnika, które są emitowane bezpośrednio do środowiska;

2.1.55. „Zapotrzebowanie operatora” oznacza sygnał wejściowy zadany przez operatora w celu sterowania mocą wyjściową silnika. „Operatorem” może być człowiek (tj. sterowanie ręczne) lub regulator (tj. sterowanie automatyczne), który mechanicznie lub elektronicznie wprowadza sygnał wejściowy wyznaczający moc wyjściową silnika. Sygnał wejściowy może być wzbudzany za pomocą pedału lub sygnału przyspieszenia, dźwigni lub sygnału regulacji przepustnicy, dźwigni lub sygnału regulacji przepływu paliwa, dźwigni lub sygnału zmiany prędkości obrotowej, lub ustawienia bądź sygnału regulatora;

2.1.56. „Tlenki azotu” oznaczają związki składające się tylko z azotu i tlenu, mierzone zgodnie z procedurami określonymi w niniejszym regulaminie. Tlenki azotu wyraża się ilościowo, tak jakby NO występował w postaci NO₂, tak że efektywna masa molowa stosowana do wszystkich tlenków azotu jest równoważna masie NO₂;

2.1.57. „Silnik macierzysty” oznacza silnik wybrany z rodziny silników w taki sposób, że jego właściwości w zakresie emisji zanieczyszczeń są właściwościami reprezentatywnymi dla tej rodziny silników i spełnia on wymagania określone w załączniku 1B do niniejszego regulaminu;

2.1.58. „Ciśnienie cząstkowe” oznacza ciśnienie p odpowiadające pojedynczemu gazowi w mieszaninie gazowej. W przypadku gazu doskonałego ciśnienie cząstkowe podzielone przez ciśnienie całkowite równa się stężeniu molowemu x danego składnika;

2.1.59. „ Urządzenie do oddzielania cząstek stałych” oznacza układ oczyszczania spalin z cząstek stałych zaprojektowany w celu zmniejszenia emisji cząstek stałych (PM) poprzez ich oddzielenie mechaniczne, aerodynamiczne, dyfuzyjne lub inercyjne;

2.1.60. „Metoda rozcieńczania przepływu częściowego” oznacza proces oddzielania części strumienia spalin i mieszania jej z odpowiednią ilością powietrza rozcieńczającego, a następnie doprowadzenia do filtra do pobierania próbek cząstek stałych;

2.1.61. „Cząstki stałe (PM)” oznaczają wszelki materiał nagromadzony na określonym środku filtrującym po rozcieńczeniu spalin wydzielanych przez silnik z zapłonem samoczynnym za pomocą czystego, przefiltrowanego powietrza tak, aby ich temperatura nie przekraczała 325 K (52 °C);

2.1.62. „Współczynnik przenikania PF” oznacza odchylenie od idealnego działania separatora węglowodorów niemetanowych (zob. sprawność konwersji separatora węglowodorów niemetanowych (NMC) E). Idealny separator węglowodorów niemetanowych miałby współczynnik przenikania metanu PF_CH4 wynoszący 1,000 (to znaczy sprawność konwersji metanu E_CH4 wynoszącą 0), a współczynnik przenikania dla wszystkich pozostałych węglowodorów reprezentowany przez PF_C2H6 wynosiłby 0,000 (to znaczy sprawność konwersji etanu E_C2H6 wynosiłaby 1). Zależność jest następująca:

PF_CH4 = 1 – E_CH4 oraz PF_C2H6 = 1 – E_C2H6;

2.1.63. „Obciążenie procentowe” oznacza ułamek maksymalnego dostępnego momentu obrotowego przy danej prędkości obrotowej silnika;

2.1.64. „Regeneracja okresowa (nieczęsta)” oznacza proces regeneracji układu oczyszczania spalin, który zachodzi regularnie, zazwyczaj co najmniej raz na 100 godzin normalnej pracy silnika. Podczas cyklu, w którym ma miejsce regeneracja, wartości graniczne emisji mogą być przekroczone;

2.1.65. „Wprowadzenie do obrotu” oznacza działanie polegające na udostępnianiu produktu objętego niniejszym regulaminem na rynku państwa stosującego niniejszy regulamin, odpłatnie lub bezpłatnie, z zamiarem dystrybucji lub użytkowania w danym państwie;

2.1.66. „Sonda” oznacza pierwszy odcinek linii przesyłowej, która przenosi próbkę do następnej części układu próbkowania;

2.1.67. „PTFE” oznacza politetrafluoroetylen, potocznie znany jako Teflon^TM;

2.1.68. „Cykl stacjonarny ze zmianami jednostajnymi między fazami” oznacza cykl badania obejmujący ciąg faz badania pracy silnika w stanach ustalonych przy prędkości obrotowej i momencie obrotowym określonych dla każdej fazy oraz zachowaniu jednostajnych zmian prędkości obrotowej i momentu obrotowego pomiędzy kolejnymi fazami;

2.1.69. „Prędkość znamionowa” oznacza maksymalną prędkość silnika przy pełnym obciążeniu, na jaką zezwala regulator obrotów zgodnie z projektem producenta, lub, jeżeli taki regulator nie występuje, prędkość, przy której silnik wytwarza maksymalną moc, zgodnie z projektem producenta;

2.1.70. „Reagent” oznacza każdy ulegający zużyciu lub nienadający się do powtórnego użycia czynnik, który jest wymagany i stosowany do skutecznego działania układu oczyszczania spalin;

2.1.71. „Regeneracja” oznacza zdarzenie, w czasie którego zmieniają się poziomy emisji, podczas gdy sprawność układu oczyszczania jest przywracana do stanu pierwotnego zgodnie z założeniami. Mogą występować dwa rodzaje regeneracji: regeneracja ciągła (zob. pkt 6.6.1 załącznika 4B) i regeneracja nieczęsta (okresowa) (zob. pkt 6.6.2 załącznika 4B);

2.1.72. „Czas odpowiedzi” oznacza różnicę w czasie między zmianą składnika mierzonego w punkcie odniesienia a odpowiedzią układu wynoszącą 90 % odczytu końcowego (t₉₀), przy czym punktem odniesienia jest sonda do próbkowania, a zmiana mierzonego składnika wynosi przynajmniej 60 % pełnej skali (FS), zaś urządzenie do przełączania gazu wykonuje przełączenie gazu w czasie krótszym niż 0,1 sekundy. Czas odpowiedzi układu obejmuje opóźnienie układowe oraz czas narastania układu;

2.1.73. „Czas narastania” oznacza czas między odpowiedzią równą 10 % a 90 % odczytu końcowego (t₉₀ – t₁₀);

2.1.74. „Narzędzie skanujące” oznacza zewnętrzne urządzenie badawcze używane do komunikacji z zewnątrz z układem NCD;

2.1.75. „Plan akumulacji godzin pracy” oznacza cykl starzenia i okres akumulacji godzin pracy na potrzeby ustalania współczynników pogorszenia jakości dla rodziny silników ze względu na układ oczyszczania spalin;

2.1.76. „Wspólny miernik ciśnienia atmosferycznego” oznacza miernik ciśnienia atmosferycznego, którego dane wyjściowe są przyjmowane jako ciśnienie atmosferyczne dla całego obiektu badawczego, w którym znajduje się więcej niż jedna hamownia silników;

2.1.77. „Wspólny pomiar wilgotności” oznacza pomiar wilgotności, który jest przyjmowany jako wilgotność dla całego obiektu badawczego, w którym znajduje się więcej niż jedna hamownia silników;

2.1.78. „Ustawianie zakresu pomiarowego” oznacza taką regulację przyrządu, aby uzyskać właściwą odpowiedź na wzorzec odpowiadający od 75 do 100 % maksymalnej wartości zakresu przyrządu lub przewidywanego zakresu stosowania;

2.1.79. „Gaz wzorcowy do ustawiania zakresu pomiarowego” oznacza oczyszczoną mieszaninę gazów stosowaną do ustawiania zakresu analizatorów gazowych. Gazy wzorcowe do ustawiania zakresu pomiarowego muszą spełniać wymagania określone w pkt 9.5.1. Należy zauważyć, że gazy wzorcowe i gazy wzorcowe do ustawiania zakresu pomiarowego są jakościowo takie same, ale różnią się pod względem ich podstawowej funkcji. Poszczególne sprawdziany działania analizatorów gazowych i części służących do próbkowania mogą odnosić się do gazów wzorcowych lub do gazów wzorcowych do ustawiania zakresu pomiarowego;

2.1.80. „Emisje jednostkowe” oznaczają emisje masowe określone w g/kWh;

2.1.81. „Autonomiczny” to określenie oznaczające brak zależności;

2.1.82. „ Stacjonarny” to określenie dotyczące badań emisji w stanach ustalonych, gdzie prędkość obrotowa silnika i obciążenie utrzymywane są w skończonym zakresie nominalnie stałych wartości. Badania stacjonarne to albo badania z fazami dyskretnymi, albo ze zmianami jednostajnymi między fazami;

2.1.83. „Stechiometryczny” oznacza taki stosunek powietrza do paliwa, że gdyby paliwo zostało w pełni utlenione, całe paliwo lub tlen zostałyby zużyte;

2.1.84. „Zasobnik” oznacza filtr cząstek stałych, worek do próbkowania lub inne zbiorniki do przechowywania okresowo pobieranych próbek;

2.1.85. „Cykl badania (lub pracy)” oznacza ciąg punktów badawczych o określonej prędkości obrotowej i momencie obrotowym, w których badany jest silnik w ustalonych lub w nieustalonych stanach eksploatacji. Cykle pracy zostały określone w załączniku 5. Pojedynczy cykl pracy może się składać z kilku przedziałów czasowych badania;

2.1.86. „Przedział czasowy badania” oznacza przedział czasu, w którym określa się emisje jednostkowe. W przypadkach gdy w danym cyklu pracy występują wielokrotne przedziały czasowe badania, regulamin może określać dodatkowe obliczenia służące do ważenia i łączenia wyników w celu uzyskania wartości złożonych do porównania z obowiązującymi wartościami granicznymi emisji;

2.1.87. „Tolerancja” oznacza przedział, w którym znajduje się 95 % zbioru zapisanych wartości danej wielkości, a pozostałe 5 % zapisanych wartości odbiega od przedziału tolerancji. Określoną częstość zapisu i przedziały czasowe wykorzystuje się do ustalenia, czy dana wielkość mieści się w odpowiedniej tolerancji;

2.1.88. „Całkowita zawartość węglowodorów (THC)” oznacza połączoną masę związków organicznych mierzoną za pomocą określonej procedury pomiaru całkowitej zawartości węglowodorów, wyrażoną jako węglowodór o stosunku masowym wodoru do węgla równym 1,85:1;

2.1.89. „ Czas przekształcenia” oznacza różnicę w czasie między zmianą mierzonego składnika w punkcie odniesienia a odpowiedzią układu wynoszącą 50 % odczytu końcowego (t₅₀), przy czym punktem odniesienia jest sonda próbkująca. Czas przekształcenia stosowany jest do zestrajania sygnałów różnych przyrządów pomiarowych. Zob. wykres 3.1;

2.1.90. „Cykl niestacjonarny” oznacza cykl badania z sekwencją znormalizowanych wartości prędkości obrotowej i momentu obrotowego, które zmieniają się stosunkowo szybko w czasie (NRTC);

2.1.91. „Homologacja typu” oznacza homologację typu silnika w zakresie jego emisji zmierzonych zgodnie z procedurami określonymi w niniejszym regulaminie;

2.1.92. „Aktualizacja-zapis” oznacza częstotliwość, z jaką analizator dostarcza nowych bieżących wartości;

2.1.93. „Trwałość użyteczna” oznacza odpowiednią długość przebiegu lub okres, w którym musi zostać zapewniona zgodność z odnośnymi wartościami granicznymi emisji gazów i cząstek stałych;

2.1.94. „Silnik o zmiennej prędkości obrotowej” oznacza silnik, który nie jest silnikiem o stałej prędkości obrotowej;

2.1.95. „ Weryfikacja” oznacza ocenę, czy wyniki układu pomiarowego są zgodne z zakresem zastosowanych sygnałów odniesienia w granicach co najmniej jednego ustalonego wcześniej progu akceptacji. Porównać z „wzorcowaniem” ;

2.1.96. „Do zera” oznacza wyregulowanie przyrządu, tak aby uzyskać odpowiedź zerową na wzorzec zerowy, taki jak oczyszczony azot lub oczyszczone powietrze, do celów pomiarów stężeń składników emisji;

2.1.97. „Gaz zerowy” oznacza gaz, który daje odpowiedź zerową w analizatorze. Może to być oczyszczony azot, oczyszczone powietrze, połączenie oczyszczonego powietrza i oczyszczonego azotu.

Rysunek 1

Definicje odpowiedzi układu: opóźnienie (pkt 2.1.17), czas odpowiedzi (pkt 2.1.72), czas narastania (pkt 2.1.73) i czas przekształcenia (pkt 2.1.89)

2.2. Symbole i skróty

2.2.1. Symbole

Symbole zostały wyjaśnione odpowiednio w pkt 1.4 załącznika 4A i w pkt 3.2 załącznika 4B.

2.2.2. Symbole i skróty składników chemicznych

Ar: Argon

C₁: Równoważnik węglowy 1 dla węglowodoru

CH₄: Metan

C₂H₆: Etan

C₃H₈: Propan

CO: Tlenek węgla

CO₂: Dwutlenek węgla

DOP: Dioktyloftalan

H: Wodór atomowy

H₂: Wodór cząsteczkowy

HC: Węglowodór

H₂O: Woda

He: Hel

N₂: Azot cząsteczkowy

NMHC: Węglowodory niemetanowe

NO_x: Tlenki azotu

NO: Tlenek azotu

NO₂: Dwutlenek azotu

O₂: Tlen

PM: Cząstki stałe

PTFE: Politetrafluoroetylen

S: Siarka

THC: Całkowita zawartość węglowodorów

2.2.3. Skróty

ASTM: Amerykańskie Towarzystwo ds. Badań i Materiałów

BMD: Minirozcieńczacz workowy

BSFC: Jednostkowe zużycie paliwa

CFV: Zwężka Venturiego o przepływie krytycznym

CI: Zapłon samoczynny (ZS)

CLD: Detektor chemiluminescencyjny

CVS: Próbnik stałej objętości

DeNO_x: Układ oczyszczania NO_x

DF: Współczynnik pogorszenia

ECM: Elektroniczny moduł sterujący

EFC: Elektroniczna kontrola przepływu

EGR: Recyrkulacja gazów spalinowych

FID: Detektor płomieniowo-jonizacyjny

GC: Chromatograf gazowy

HCLD: Ogrzewany detektor chemiluminescencyjny

HFID: Ogrzewany detektor płomieniowo-jonizacyjny

IBP: Początkowa temperatura wrzenia

ISO: Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna

LPG: Skroplony gaz ropopochodny

NDIR: (Analizator) typu niedyspersyjnego działający na zasadzie pochłaniania promieniowania podczerwonego

NDUV: (Analizator) typu niedyspersyjnego działający na zasadzie pochłaniania promieniowania nadfioletowego

NIST: Amerykański Narodowy Instytut ds. Norm i Technologii

NMC: Separator węglowodorów niemetanowych

PDP: Pompa wyporowa

%FS: Procent pełnej skali

PFD: Rozcieńczanie przepływu częściowego

PFS: Układ rozcieńczania przepływu częściowego

PTFE: Politetrafluoroetylen, potocznie znany jako Teflon™

RMC: Cykl ze zmianami jednostajnymi między fazami

RMS: Średnia kWadratowa

RTD: Rezystancyjny czujnik temperatury

SAE: Stowarzyszenie Inżynierów Motoryzacyjnych

SSV: Zwężka Venturiego o przepływie poddźwiękowym

UCL: Górna granica ufności

UFM: Przepływomierz ultradźwiękowy

3. WYSTĄPIENIE O HOMOLOGACJĘ

3.1. Wniosek o homologację silnika jako oddzielnego zespołu technicznego

3.1.1. O udzielenie homologacji silnika lub rodziny silników w zakresie poziomu emisji zanieczyszczeń gazowych i cząstek stałych występuje producent silnika lub jego należycie upoważniony przedstawiciel.

3.1.2. Do wniosku należy dołączyć trzy egzemplarze każdego z niżej wymienionych dokumentów oraz następujące dane:

Opis typu silnika lub rodziny silników obejmujący dane, o których mowa w załączniku 1A do niniejszego regulaminu, oraz, w stosownych przypadkach, dane dotyczące rodziny silników, o których mowa w załączniku 1B do niniejszego regulaminu.

3.1.3. Placówkom technicznym upoważnionym do przeprowadzania badań homologacyjnych określonych w pkt 5 należy dostarczyć silnik zgodny z właściwościami typu silnika opisanymi w załączniku 1A. Jeżeli placówka techniczna uzna, że przedłożony silnik nie w pełni reprezentuje rodzinę silników opisaną w dodatku 2 do załącznika 1A, do badań należy dostarczyć inny silnik oraz, w razie potrzeby, dodatkowy silnik, zgodnie z pkt 5.

4. HOMOLOGACJA

4.1. Jeżeli silnik dostarczony do homologacji na podstawie pkt 3.1 niniejszego regulaminu spełnia wymagania pkt 5.2 poniżej, to należy udzielić homologacji tego typu silnika lub tej rodziny silników.

4.2. Każdemu homologowanemu typowi lub rodzinie należy nadać numer homologacji. Dwie pierwsze jego cyfry wskazują numer serii poprawek obejmujących ostatnie główne zmiany dostosowujące regulamin do postępu technicznego przed datą udzielenia homologacji. Żadna Umawiająca się Strona Porozumienia nie może nadać tego samego numeru innemu typowi silnika lub rodziny silników.

4.3. Zawiadomienie o udzieleniu, rozszerzeniu lub odmowie homologacji typu silnika lub rodziny silników na podstawie niniejszego regulaminu należy przesłać Stronom Porozumienia z 1958 r. stosującym niniejszy regulamin na formularzu zgodnym ze wzorem zamieszczonym w załączniku 2. Należy także przedstawić wartości pomiarów uzyskane podczas badania typu.

4.4. Na każdym silniku zgodnym z typem silnika lub rodziną silników homologowanymi zgodnie z niniejszym regulaminem, w widocznym i łatwo dostępnym miejscu, umieszcza się międzynarodowy znak homologacji zawierający:

4.4.1. okrąg otaczający literę „E”, po której następuje numer wyróżniający państwo udzielające homologacji (²);

4.4.2. numer niniejszego regulaminu, literę „R”, myślnik i numer homologacji umieszczone z prawej strony okręgu opisanego w punkcie 4.4.1;

4.4.3. dodatkowy symbol składający się z dwóch liter, z których pierwsza musi być literą od D do R oznaczającą poziom emisji (pkt 5.2.1), zgodnie z którym silnik lub rodzina silników otrzymały homologację, a druga musi być literą A, jeżeli rodzina silników została certyfikowana jako rodzina silników o zmiennej prędkości obrotowej, albo literą B, jeżeli rodzina silników została certyfikowana jako rodzina silników o stałej prędkości obrotowej.

4.5. Jeżeli silnik jest zgodny z typem lub rodziną silników homologowanymi zgodnie z jednym lub większą liczbą regulaminów stanowiących załączniki do Porozumienia w kraju, który udzielił homologacji na podstawie niniejszego regulaminu, opisany symbol nie musi być powtarzany. W takim przypadku numery regulaminów i homologacji oraz dodatkowe symbole wszystkich regulaminów, zgodnie z którymi udzielono homologacji na podstawie niniejszego regulaminu, należy umieścić w kolumnach po prawej stronie symbolu opisanego w punkcie 4.4.2.

4.6. Znak homologacji umieszcza się na tabliczce znamionowej zamontowanej na homologowanym typie przez producenta lub w jej pobliżu.

4.7. Przykładowe rozmieszczenie znaków homologacji przedstawiono w załączniku 3 do niniejszego regulaminu.

4.8. Na silniku homologowanym jako zespół techniczny muszą znajdować się, oprócz znaku homologacji:

4.8.1. znak towarowy lub nazwa handlowa producenta silnika;

4.8.2. kod silnika nadany przez producenta.

4.9. Oznakowanie to musi być czytelne i nieusuwalne.

5. SPECYFIKACJA I BADANIA

5.1. Przepisy ogólne

Części, które mogą mieć wpływ na poziom emisji zanieczyszczeń gazowych i cząstek stałych, należy zaprojektować, skonstruować i zmontować w taki sposób, by w trakcie normalnego użytkowania silnik pracował zgodnie z przepisami niniejszego regulaminu, pomimo drgań, na jakie może być narażony.

5.1.1. Środki techniczne stosowane przez producenta muszą zapewniać skuteczne ograniczanie emisji wspomnianych zanieczyszczeń, zgodnie z przepisami niniejszego regulaminu, przez cały normalny okres użytkowania silnika oraz w normalnych warunkach jego użytkowania. Przepisy te uznaje się za spełnione, jeżeli:

a) spełnione są, odpowiednio, przepisy pkt 5.2.1 i 7.2.2.1 oraz

b) dodatkowo, dla silników należących do zakresu mocy L lub wyższych, spełnione są przepisy pkt 5.3.

5.1.2. W przypadku silników należących do zakresu mocy H i wyższych producent musi udowodnić trwałość silnika i urządzenia do oczyszczania spalin, w stosownych przypadkach, zgodnie z załącznikiem 8.

5.1.3. Po określonym czasie pracy silnika dopuszcza się systematyczną wymianę części związanych z emisją spalin. Wszelkie regulacje, naprawy, demontaż, czyszczenie lub wymiana części lub układów silnika, które są wykonywane okresowo w celu zapobieżenia awarii silnika, muszą być wykonywane tylko w takim zakresie, który jest technicznie niezbędny do zapewnienia właściwego funkcjonowania systemu kontroli emisji. Tym samym, w instrukcji obsługi należy zamieścić wymagania dotyczące okresowych czynności z zakresu konserwacji, które muszą zostać zatwierdzone przed udzieleniem homologacji. W przypadku silników należących do zakresu mocy L i wyższych należy zamieścić dalsze informacje zgodnie z wymaganiami pkt 5.3.3.

5.1.4. Odpowiedni wyciąg z instrukcji dotyczący konserwacji/wymiany urządzeń oczyszczania spalin należy zamieścić w dokumencie informacyjnym, jak określono w dodatkach do załącznika 1A do niniejszego regulaminu.

5.2. Specyfikacje dotyczące emisji zanieczyszczeń

Składniki gazowe i cząstki stałe emitowane przez badany silnik mierzy się przy użyciu metod opisanych w załączniku 4A dla zakresów mocy do P i w załączniku 4B dla zakresów mocy Q i R. Na wniosek producenta i za zgodą organu udzielającego homologacji typu metody opisane w załączniku 4B mogą być zastosowane do zakresów mocy do P.

5.2.1. Uzyskane emisje tlenku węgla, emisje węglowodorów, emisje tlenków azotu oraz emisje cząstek stałych nie mogą przekraczać ilości określonych w tabeli poniżej:

Zakres mocy	Moc netto (P) (kW)	Tlenek węgla (CO) (g/kWh)	Węglowodory (HC) (g/kWh)	Tlenki azotu (NOx) (g/kWh)	Cząstki stałe (PM) (g/kWh)
E	130 ≤ P ≤ 560	3,5	1,0	6,0	0,2
F	75 ≤ P < 130	5,0	1,0	6,0	0,3
G	37 ≤ P < 75	5,0	1,3	7,0	0,4
D	18 ≤ P < 37	5,5	1,5	8,0	0,8
	Moc netto (P) (kW)	Tlenek węgla (CO) (g/kWh)	Suma węglowodorów i tlenków azotu (HC + NOx) (g/kWh)		Cząstki stałe (PM) (g/kWh)
H	130 ≤ P ≤ 560	3,5	4,0		0,2
I	75 ≤ P < 130	5,0	4,0		0,3
J	37 ≤ P < 75	5,0	4,7		0,4
K	19 ≤ P < 37	5,5	7,5		0,6
	Moc netto (P) (kW)	Tlenek węgla (CO) (g/kWh)	Węglowodory (HC) (g/kWh)	Tlenki azotu (NOx) (g/kWh)	Cząstki stałe (PM) (g/kWh)
L	130 ≤ P ≤ 560	3,5	0,19	2,0	0,025
M	75 ≤ P < 130	5,0	0,19	3,3	0,025
N	56 ≤ P < 75	5,0	0,19	3,3	0,025
			Suma węglowodorów i tlenków azotu (HC + NOx) (g/kWh)
P	37 ≤ P < 56	5,0	4,7		0,025
	Moc netto (P) (kW)	Tlenek węgla (CO) (g/kWh)	Węglowodory (HC) (g/kWh)	Tlenki azotu (NOx) (g/kWh)	Cząstki stałe (PM) (g/kWh)
Q	130 ≤ P ≤ 560	3,5	0,19	0,4	0,025
R	56 ≤ P < 130	5,0	0,19	0,4	0,025

Wartości graniczne dla zakresów mocy od H do R obejmują współczynniki pogorszenia obliczone zgodnie z załącznikiem 8.

5.2.2. Jeżeli, jak określono zgodnie z załącznikiem 1B, jedna rodzina silników obejmuje więcej niż jeden zakres mocy, to wartości emisji silnika macierzystego (homologacja typu) oraz wszystkich typów silnika należących do tej samej rodziny (zgodność produkcji) muszą spełniać bardziej rygorystyczne wymagania właściwe dla wyższego zakresu.

5.2.3. Ponadto zastosowanie mają następujące wymagania:

a) wymagania dotyczące trwałości ustanowione w załączniku 8 do niniejszego regulaminu;

b) przepisy dotyczące obszaru kontrolnego silnika określone w pkt 5.3.5 niniejszego regulaminu – wyłącznie w odniesieniu do badań silników o zakresach mocy Q i R;

c) wymagania dotyczące sprawozdawczości w zakresie CO₂ określone w dodatku 1 do załącznika 10 w odniesieniu do badań przeprowadzanych zgodnie z załącznikiem 4A, lub w dodatku 2 do załącznika 10 do niniejszego regulaminu w odniesieniu do badań przeprowadzanych zgodnie z załącznikiem 4B do niniejszego regulaminu;

d) wymagania określone w pkt 5.3 w odniesieniu do sterowanych elektronicznie silników o zakresach mocy od L do R.

5.3. Wymagania w zakresie homologacji typu dla zakresów mocy od L do R

5.3.1. Niniejszy punkt ma zastosowanie do homologacji typu silników sterowanych elektronicznie, w przypadku których do określenia ilości wtryskiwanego paliwa i synchronizacji jego wtrysku stosowany jest elektroniczny układ sterujący (zwanych dalej „silnikami”). Niniejszy punkt ma zastosowanie niezależnie od technologii zastosowanej w takich silnikach w celu przestrzegania wartości granicznych emisji określonych w pkt 5.2.1 niniejszego regulaminu.

5.3.2. Wymagania ogólne

5.3.2.1. Wymagania w zakresie podstawowej strategii kontroli emisji

5.3.2.1.1. Podstawowa strategia kontroli emisji, uruchamiana w całym zakresie roboczym prędkości obrotowej i momentu obrotowego silnika, musi być zaprojektowana w taki sposób, by silnik mógł spełnić wymagania przepisów niniejszego regulaminu.

5.3.2.1.2. Nie dopuszcza się takiej podstawowej strategii kontroli emisji, która może dokonywać rozróżnienia między pracą silnika podczas standardowego badania homologacji typu a pracą w innych warunkach eksploatacji, a następnie obniżać poziom kontroli emisji w warunkach nieujętych zasadniczo w procedurze homologacji typu.

5.3.2.2. Wymagania w zakresie pomocniczej strategii kontroli emisji

5.3.2.2.1. Pomocnicza strategia kontroli emisji może być stosowana w silniku lub niedrogowej maszynie ruchomej, pod warunkiem że pomocnicza strategia kontroli emisji, w przypadku jej uruchomienia, modyfikuje podstawową strategię kontroli emisji w odpowiedzi na określony zestaw warunków otoczenia lub eksploatacji, natomiast nie zmniejsza trwale skuteczności systemu kontroli emisji.

a) W przypadku gdy pomocnicza strategia kontroli emisji uruchamiana jest podczas badania homologacyjnego, nie stosuje się pkt 5.3.2.2.2 i 5.3.2.2.3.

b) W przypadku gdy pomocnicza strategia kontroli emisji nie jest uruchamiana podczas badania homologacyjnego, należy wykazać, że pomocnicza strategia kontroli emisji działa wyłącznie przez taki czas, jaki wymagany jest do celów określonych w pkt 5.3.2.2.3.

5.3.2.2.2 W odniesieniu do zakresów mocy od L do P i zakresów mocy od Q do R stosuje się następujące warunki kontrolne:

a) warunki kontrolne dla silników o zakresach mocy od L do P:

(i) wysokość nieprzekraczająca 1 000 m (lub równoważnie ciśnienie atmosferyczne 90 kPa);

(ii) temperatura otoczenia w przedziale 275 K – 303 K (2 °C – 30 °C);

(iii) temperatura czynnika chłodzącego silnika powyżej 343 K (70 °C).

Jeżeli pomocnicza strategia kontroli emisji uruchamiana jest podczas pracy silnika w warunkach kontrolnych, o których mowa w ppkt (i), (ii) i (iii), wówczas strategię taką uruchamia się jedynie wyjątkowo;

b) warunki kontrolne dla silników o zakresach mocy od Q do R:

(i) ciśnienie atmosferyczne większe lub równe 82,5 kPa;

(ii) temperatura otoczenia w następującym przedziale:

– równa lub wyższa niż 266 K (– 7 °C);

– niższa lub równa temperaturze ustalonej przy pomocy poniższego równania przy określonym ciśnieniu atmosferycznym: Tc = – 0,4514 · (101,3 – pb) + 311, gdzie: Tc oznacza obliczoną temperaturę powietrza otoczenia w K, a Pb oznacza ciśnienie atmosferyczne w kPa;

(iii) temperatura czynnika chłodzącego silnika powyżej 343 K (70 °C).

Jeżeli pomocnicza strategia kontroli emisji uruchamiana jest podczas pracy silnika w warunkach kontrolnych, o których mowa w ppkt (i), (ii) i (iii), wówczas strategię taką uruchamia się jedynie po wykazaniu, że jest to konieczne do celów określonych w pkt 5.3.2.2.3, oraz po jej zatwierdzeniu przez organ udzielający homologacji;

c) praca w niskiej temperaturze

W drodze odstępstwa od wymagań określonych w lit. b) pomocnicza strategia kontroli emisji może zostać zastosowana w odniesieniu do silników wyposażonych w układ recyrkulacji gazów spalinowych (EGR) o zakresach mocy od Q do R, jeżeli temperatura otoczenia jest niższa niż 275 K (2 °C), o ile spełnione zostało jedno z dwóch poniższych kryteriów:

(i) temperatura kolektora dolotowego jest równa lub niższa niż temperatura otrzymana w wyniku zastosowania następującego równania: IMTc = PIM/15,75 + 304,4, gdzie: IMTc oznacza obliczoną temperaturę kolektora dolotowego w K, a PIM oznacza ciśnienie bezwzględne w kolektorze dolotowym w kPa;

(ii) temperatura czynnika chłodzącego silnika jest równa lub niższa niż temperatura otrzymana w wyniku zastosowania następującego równania: ECTc = PIM/14,004 + 325,8, gdzie: ECTc oznacza obliczoną temperaturę czynnika chłodzącego silnika w K, a PIM oznacza ciśnienie bezwzględne w kolektorze dolotowym w kPa.

5.3.2.2.3. Pomocnicza strategia kontroli emisji może być uruchamiana w szczególności w następujących przypadkach:

a) za pomocą sygnałów pokładowych w celu ochrony przed uszkodzeniem silnika (wraz z zabezpieczeniem układu obiegu powietrza) lub niedrogowej maszyny ruchomej, w której zamontowany jest silnik;

b) do celów bezpieczeństwa eksploatacji;

c) w celu zapobiegania nadmiernej emisji podczas zimnego rozruchu, rozgrzewania lub zatrzymywania silnika;

d) w przypadku konieczności zwiększenia poziomu emisji jednego z regulowanych zanieczyszczeń w określonych warunkach otoczenia lub eksploatacji w celu utrzymania poziomu kontroli wszystkich pozostałych regulowanych zanieczyszczeń w granicach dopuszczalnych wartości emisji właściwych dla danego silnika. Ma to na celu zrównoważenie naturalnie występujących zjawisk w sposób zapewniający dopuszczalny poziom kontroli wszystkich składników emisji.

5.3.2.2.4. Podczas badania homologacyjnego producent wykazuje placówce technicznej, że sposób działania pomocniczej strategii kontroli emisji jest zgodny z przepisami pkt 5.3.2.2. Wykazanie to polega na ocenie dokumentacji, o której mowa w pkt 5.3.2.3.

5.3.2.2.5. Nie dopuszcza się takiego sposobu działania pomocniczej strategii kontroli emisji, który nie jest zgodny z pkt 5.3.2.2.

5.3.2.3. Wymagania dotyczące dokumentacji

5.3.2.3.1. Do wniosku o udzielenie homologacji typu przedkładanego placówce technicznej producent załącza teczkę informacyjną zawierającą objaśnienia na temat każdego elementu konstrukcji i strategii kontroli emisji oraz sposobów, w jakie strategia pomocnicza bezpośrednio lub pośrednio steruje zmiennymi wyjściowymi. Teczka informacyjna musi zawierać dwie części:

a) pakiet dokumentacji dołączony do wniosku o udzielenie homologacji typu, który zawiera pełny opis strategii kontroli emisji. Należy przedstawić dowody na to, że zidentyfikowano wszystkie sygnały wyjściowe dopuszczone przez schemat uwzględniający zakres sterowania sygnałów wejściowych z poszczególnych jednostek. Dowody takie należy załączyć do teczki informacyjnej, o której mowa w załączniku 1A;

b) materiały dodatkowe przedłożone placówce technicznej, ale niezałączone do wniosku o udzielenie homologacji typu, które obejmują wszelkie parametry zmodyfikowane przez każdą pomocniczą strategię kontroli emisji oraz warunki brzegowe, w jakich działa ta strategia, w szczególności:

(i) opis logiki sterowania, strategii ustawiania rozrządu oraz punktów przełączania podczas wszystkich trybów pracy dla układu paliwowego i innych podstawowych układów, które skutkują skutecznym ograniczeniem poziomu emisji (np. układ recyrkulacji gazów spalinowych (EGR) lub dozowania reagentu);

(ii) uzasadnienie dla wszelkich pomocniczych strategii kontroli emisji zastosowanych w odniesieniu do silnika, wraz z materiałem i danymi badawczymi, wykazujące wpływ na emisję spalin. Uzasadnienie takie może opierać się na danych badawczych, rzetelnej analizie technicznej lub na obydwu tych wariantach łącznie;

(iii) szczegółowy opis algorytmów lub czujników (w stosownych przypadkach) stosowanych do celów identyfikacji, analizy lub diagnozowania nieprawidłowości w pracy układu kontroli emisji NO_x;

(iv) tolerancje stosowane w celu spełnienia wymagań określonych w pkt 5.3.3.7.2, niezależnie od zastosowanych środków.

5.3.2.3.2. Materiały dodatkowe, o których mowa w lit. b) pkt 5.3.2.3.1, traktowane są jako ściśle poufne. Materiały takie udostępniane są na żądanie organowi udzielającemu homologacji typu. Organ udzielający homologacji typu przestrzega poufności takich materiałów.

5.3.3. Wymagania dotyczące systemu kontroli emisji NO_x dla silników o zakresach mocy od L do P.

5.3.3.1. Producent przekazuje informacje w pełni opisujące funkcjonalne parametry pracy systemu kontroli emisji NO_x, korzystając w tym celu z dokumentacji określonej w pkt 2 dodatku 1 oraz w pkt 2 dodatku 3 do załącznika 1A.

5.3.3.2. Jeżeli system kontroli emisji wymaga użycia reagentu, wówczas producent podaje właściwości takiego reagentu, w tym jego rodzaj, stężenie, jeżeli reagent występuje w postaci roztworu, temperaturę roboczą oraz odniesienia do międzynarodowych norm w zakresie składu i jakości, w pkt 2.2.1.13 dodatku 1 oraz w pkt 3.2.1.13 dodatku 3 do załącznika 1A.

5.3.3.3. Strategia kontroli emisji zastosowana w silniku musi działać w każdych warunkach środowiskowych, jakie występują naturalnie na terytorium Umawiających się Stron, w szczególności w niskich temperaturach otoczenia.

5.3.3.4. Producent musi wykazać, że wielkość emisji amoniaku podczas obowiązującego cyklu badania emisji w ramach procedury homologacji typu, w przypadku użycia reagentu, nie przekracza wartości średniej wynoszącej 25 ppm.

5.3.3.5. Jeżeli na niedrogowej maszynie ruchomej zamontowano lub przyłączono oddzielne zbiorniki z reagentem, należy dodatkowo zapewnić metodę pobierania próbek reagentu z wnętrza takich zbiorników. Punkt pobierania próbek musi być łatwo dostępny bez potrzeby korzystania ze specjalistycznych urządzeń lub narzędzi.

5.3.3.6. Wymagania w zakresie użytkowania i konserwacji.

5.3.3.6.1. Udzielenie homologacji typu uzależnione jest, zgodnie z pkt 5.1.3, od zaopatrzenia każdego operatora niedrogowej maszyny ruchomej w pisemne instrukcje zawierające:

a) szczegółowe ostrzeżenia objaśniające usterki, jakie mogą wystąpić wskutek nieprawidłowej eksploatacji, użytkowania lub konserwacji zamontowanego silnika, wraz z informacją o stosownych środkach naprawczych;

b) szczegółowe ostrzeżenia dotyczące nieprawidłowego użytkowania maszyny, wskutek którego mogą wystąpić usterki silnika, wraz z informacją o stosownych środkach naprawczych;

c) informacje na temat prawidłowego użycia reagentu, wraz z instrukcją uzupełniania reagentu pomiędzy zwykłymi przeglądami technicznymi;

d) wyraźne ostrzeżenie, że świadectwo homologacji typu wydane dla odnośnego typu silnika zachowuje ważność wyłącznie w przypadku spełniania wszystkich poniższych warunków:

(i) eksploatacja, użytkowanie i konserwacja silnika przebiegają zgodnie z dostarczonymi instrukcjami;

(ii) jeżeli doszło do nieprawidłowej eksploatacji, użytkowania lub konserwacji, podjęto bezzwłocznie działania naprawcze zgodne ze środkami naprawczymi określonymi w ostrzeżeniach, o których mowa w lit. a) i b);

(iii) nie wystąpił przypadek zamierzonego nieprawidłowego użytkowania silnika, w szczególności rozłączenia lub braku konserwacji układu EGR lub układu dozowania reagentu.

Instrukcje muszą być napisane w sposób przejrzysty i nietechniczny, w tym samym języku, co instrukcja użytkowania niedrogowej maszyny ruchomej lub silnika.

5.3.3.7. Kontrola reagentu (w stosownych przypadkach)

5.3.3.7.1. Zgodnie z przepisami pkt 6.1 udzielenie homologacji typu zależy od tego, czy zapewniono wskaźniki lub inne odpowiednie środki, stosownie do konfiguracji niedrogowej maszyny ruchomej, informujące operatora o:

a) ilości reagentu, jaka pozostała w zbiorniku, oraz, za pomocą specjalnego sygnału dodatkowego, o spadku poziomu reagentu poniżej 10 % całkowitej objętości zbiornika;

b) całkowitym lub prawie całkowitym opróżnieniu zbiornika z reagentem;

c) niezgodności reagentu w zbiorniku z parametrami określonymi i zapisanymi w pkt 2.2.1.13 dodatku 1 oraz w pkt 2.2.1.13 dodatku 3 do załącznika 1A, zgodnie ze wskazaniami zamontowanego przyrządu pomiarowego;

d) przerwie w dozowaniu reagentu, innej niż spowodowana przez elektroniczną jednostkę sterującą silnika lub układ regulujący dozowanie w odpowiedzi na warunki eksploatacji silnika, w których nie jest wymagane dozowanie, pod warunkiem że informacja o takich warunkach eksploatacji została udostępniona organowi udzielającemu homologacji typu.

5.3.3.7.2. Wymagania w zakresie zgodności reagentu z deklarowanymi parametrami oraz powiązanej tolerancji emisji NO_x spełniane są w jeden z poniższych sposobów, wedle uznania producenta:

a) za pomocą środków bezpośrednich, takich jak czujnik jakości reagentu;

b) za pomocą środków pośrednich, takich jak zastosowanie na wylocie spalin czujnika NO_x pozwalającego określić skuteczność reagentu;

c) za pomocą innych środków, pod warunkiem że ich skuteczność jest co najmniej taka jak w przypadku środków, o których mowa w lit. a) i b), i spełnione są najważniejsze wymagania określone w niniejszym punkcie.

5.3.4. Wymagania dotyczące systemu kontroli emisji NO_x dla silników o zakresach mocy od Q do R

5.3.4.1. Producent przekazuje informacje w pełni opisujące parametry pracy systemu kontroli emisji NO_x, korzystając w tym celu z dokumentacji określonej w pkt 2 dodatku 1 do załącznika 1A oraz w pkt 2 dodatku 3 do załącznika 1A.

5.3.4.2. Strategia kontroli emisji zastosowana w silniku musi działać w każdych warunkach środowiskowych, jakie występują naturalnie na terytorium Umawiających się Stron, w szczególności w niskich temperaturach otoczenia. Przedmiotowe wymaganie nie jest ograniczone do warunków, w których należy stosować podstawową strategię kontroli emisji, jak określono w pkt 5.3.2.2.2.

5.3.4.3. W przypadku użycia reagentu producent wykazuje, że wielkość emisji amoniaku w cyklu gorącego rozruchu NRTC lub NRSC w ramach procedury homologacji typu nie przekracza średniej wartości wynoszącej 10 ppm.

5.3.4.4. Jeżeli do niedrogowej maszyny ruchomej są zamontowane lub przyłączone zbiorniki z reagentem, należy dodatkowo zapewnić metodę pobierania próbek reagentu z wnętrza takich zbiorników. Punkt pobierania próbek powinien być łatwo dostępny bez potrzeby korzystania ze specjalistycznych urządzeń lub narzędzi.

5.3.4.5. Udzielenie homologacji typu uzależnione jest, zgodnie z pkt 6.1, od podjęcia następujących działań:

a) zaopatrzenia każdego operatora niedrogowej maszyny ruchomej w pisemną instrukcję obsługi, jak określono w załączniku 9 do niniejszego regulaminu;

b) przekazania WUO (wytwórcy urządzenia oryginalnego) dokumentów związanych z montażem silnika, w tym systemu kontroli emisji, stanowiącego część typu silnika, dla którego udzielono homologacji;

c) przekazania WUO instrukcji dotyczących systemu ostrzegania operatora, systemu wymuszającego i (w stosownych przypadkach) zabezpieczenia przed zamarzaniem reagentu;

d) zastosowania przepisów dotyczących instrukcji obsługi, dokumentów związanych z montażem, systemu ostrzegania operatora, systemu wymuszającego i zabezpieczenia przed zamarzaniem reagentu określonych w załączniku 9 do niniejszego regulaminu.

5.3.5. Obszar kontrolny stosowany w przypadku zakresów mocy od Q do R

W przypadku silników o zakresach mocy od Q do R próbki emisji pobrane w obszarze kontrolnym określonym w pkt 5.3.5 nie mogą przekroczyć o więcej niż 100 % wartości granicznych emisji podanych w pkt 5.2.1 niniejszego regulaminu.

5.3.5.1 Wymagania dotyczące demonstracji

Upoważniona placówka techniczna wybiera losowo do badania maksymalnie trzy punkty obciążenia i prędkości w obszarze kontrolnym. Upoważniona placówka techniczna określa również losowy przebieg punktów testowych. Badanie przeprowadzane jest zgodnie z podstawowymi wymaganiami NRSC, jednak każdy punkt testowy oceniany jest oddzielnie. W każdym punkcie testowym muszą być zachowane wartości graniczne, o których mowa w pkt 5.3.5.

5.3.5.2 Wymagania dotyczące badań

Badanie przeprowadza się w następujące sposób:

a) badanie przeprowadza się bezpośrednio po cyklach badania z fazami dyskretnymi opisanego w pkt 7.8.1.2 lit. a)– e) załącznika 4B do niniejszego regulaminu, jednak przed procedurami po przeprowadzeniu badania opisanymi w lit. f) lub po badaniu ze zmianami jednostajnymi między fazami opisanym w pkt 7.8.2.2 lit. a)– d) załącznika 4B do niniejszego regulaminu, ale odpowiednio przed procedurami po przeprowadzeniu badania opisanymi w lit. e);

b) badania przeprowadza się zgodnie z wymaganiami określonymi w pkt 7.8.1.2 lit. b)–e) załącznika 4B do niniejszego regulaminu, z wykorzystaniem metody wielofiltrowej (jeden filtr w każdym punkcie testowym) dla każdego z trzech wybranych punktów testowych;

c) dla każdego punktu testowego należy obliczyć wartość emisji jednostkowej (w g/kWh);

d) wartości emisji można obliczyć w oparciu o stężenie molowe, wykorzystując dodatek A.7, lub w oparciu o masę, wykorzystując dodatek A.8 do załącznika 4B do niniejszego regulaminu, jednak należy zachować spójność z metodą stosowaną w przypadku badania z fazami dyskretnymi lub badania ze zmianami jednostajnymi między fazami;

e) do obliczania sumy zanieczyszczeń gazowych należy przyjąć Nmode równy 1 oraz zastosować współczynnik wagowy równy 1;

f) do obliczeń dotyczących cząstek stałych należy stosować metodę wielofiltrową, a do obliczania sumy należy przyjąć Nmode równy 1 oraz zastosować współczynnik wagowy równy 1.

5.3.5.3. Wymagania dotyczące obszaru kontrolnego

5.3.5.3.1. Obszar kontrolny silnika

Obszar kontrolny (zob. rys. 2) definiuje się w następujący sposób:

zakres prędkości: prędkość A do prędkości obrotowej wysokiej,

gdzie:

prędkość A = prędkość obrotowa niska + 15 % (prędkość obrotowa wysoka – prędkość obrotowa niska).

Należy stosować definicje wysokiej i niskiej prędkości obrotowej przedstawione w załączniku 4B do niniejszego regulaminu.

Jeżeli zmierzona prędkość A silnika znajduje się w zakresie +/– 3 % prędkości silnika zadeklarowanej przez producenta, stosuje się zadeklarowane prędkości silnika. Jeżeli dla którejkolwiek z prędkości stosowanych w badaniu tolerancja zostanie przekroczona, wykorzystuje się zmierzone prędkości obrotowe silnika.

5.3.5.3.2. Z badania wyłącza się następujące warunki pracy silnika:

a) punkty poniżej 30 % maksymalnego momentu obrotowego;

b) punkty poniżej 30 % maksymalnej mocy.

Producent może wnioskować o wyłączenie przez upoważniona placówkę techniczną punktów eksploatacyjnych z obszaru kontrolnego zdefiniowanego w pkt 5.5.1 i 5.5.2 w czasie certyfikacji/homologacji typu. Służba techniczna może wyrazić zgodę na zastosowanie takiego wyłączenia, jeżeli producent jest w stanie wykazać, że silnik nie może nigdy działać w takich punktach przy użytkowaniu go w dowolnych konfiguracjach maszyny.

Rysunek 2

Obszar kontrolny

5.3.6 Sprawdzanie emisji gazów ze skrzyni korbowej w przypadku silników o zakresach mocy od Q do R

5.3.6.1. Emisje ze skrzyni korbowej nie mogą być odprowadzane bezpośrednio do otaczającej atmosfery – odstępstwa od tej reguły zostały przedstawione w pkt 5.3.6.3.

5.3.6.2. Przez cały czas pracy silniki mogą odprowadzać emisje ze skrzyni korbowej do przewodów wydechowych przed wszystkimi urządzeniami układu oczyszczania spalin (w kierunku przeciwnym do przepływu).

5.3.6.3. Silniki wyposażone w turbosprężarki, pompy, dmuchawy lub mechaniczne sprężarki powietrza mogą odprowadzać emisje ze skrzyni korbowej do otaczającej atmosfery. W takim przypadku emisje ze skrzyni korbowej są dodawane do emisji spalin (fizycznie lub matematycznie) podczas wszystkich badań poziomu emisji, zgodnie z pkt 6.10 załącznika 4B do niniejszego regulaminu.

5.4. Wybór kategorii mocy silnika

5.4.1. W celu zapewnienia zgodności silników o zmiennej prędkości obrotowej określonych w pkt 1.1 i 1.2 niniejszego regulaminu z wartościami granicznymi emisji podanymi w pkt 5.2.1 niniejszego regulaminu przydziela się je do zakresów mocy na podstawie najwyższej wartości mocy netto, mierzonej zgodnie z pkt 2.1.49 niniejszego regulaminu.

5.4.2. W przypadku innych typów silników należy stosować moc znamionową netto.

6. MONTAŻ W POJEŹDZIE

6.1. Instalację silnika w pojeździe przeprowadza się w sposób zapewniający zgodność z poniższymi parametrami w odniesieniu do homologacji silnika:

6.1.1. Podciśnienie w układzie dolotowym nie może przekraczać wartości określonej dla homologowanego silnika odpowiednio w dodatku 1 lub 3 do załącznika 1A do niniejszego regulaminu.

6.1.2. Przeciwciśnienie spalin nie może przekraczać wartości określonej dla homologowanego silnika odpowiednio w dodatku 1 lub 3 do załącznika 1A do niniejszego regulaminu.

6.1.3. Operator musi być informowany o kontroli reagentu, jak określono w pkt 5.3.3.7.1 lub, w stosownych przypadkach, w załączniku 9 do niniejszego regulaminu.

6.1.4. W stosownych przypadkach należy przekazać WUO dokumenty i instrukcje związane z montażem zgodnie z pkt 5.3.4.5.

7. ZGODNOŚĆ PRODUKCJI

7.1. Procedury zgodności produkcji muszą być zgodne z procedurami określonymi w aneksie 2 do Porozumienia (E/EKG/324-E/EKG/TRANS/505/Rev.2) i następującymi wymaganiami:

7.2. Organ, który udzielił homologacji typu, może w dowolnej chwili sprawdzić metody kontroli zgodności stosowane w każdej jednostce produkcyjnej.

7.2.1. Podczas każdej kontroli inspektorowi należy udostępnić dokumentację badań i dokumentację nadzoru produkcji.

7.2.2. Jeżeli poziom jakości okaże się niezadowalający lub zaistnieje konieczność sprawdzenia ważności danych przedstawionych zgodnie z pkt 5.2, to stosuje się następującą procedurę:

7.2.2.1. Z serii wybiera się jeden silnik, który zostaje poddany badaniom opisanym w załączniku 4A lub załączniku 4B zgodnie z pkt 5.2. Uzyskane emisje tlenku węgla, emisje węglowodorów, emisje tlenków azotu oraz emisje cząstek stałych nie mogą przekraczać ilości określonych w tabeli w pkt 5.2.1, z zastrzeżeniem wymagań pkt 5.2.2.

7.2.2.2. Jeżeli silnik pobrany z serii nie spełnia wymagań pkt 7.2.2.1, to producent może zażądać przeprowadzenia pomiarów na próbce silników o tej samej specyfikacji pobranych z danej serii, włącznie z pierwotnie wybranym silnikiem. Producent określa wielkość n próbki w porozumieniu z placówką techniczną. Silniki, oprócz silnika wybranego pierwotnie, poddaje się badaniom. Dla każdego zanieczyszczenia określa się średnią arytmetyczną (x) wyników otrzymanych dla próbki. Produkcję seryjną uznaje się następnie za zgodną, jeżeli spełniony jest następujący warunek:

x + kS ≤ 1

gdzie:

gdzie

x to dowolny pojedynczy wynik otrzymany dla próbki n;

l to wartość graniczna ustanowiona w pkt 5.2.1 dla każdego z rozważanych zanieczyszczeń;

k współczynnik statystyczny zależny od n podany w następującej tabeli:

n	2	3	4	5	6	7	8	9	10
k	0,973	0,613	0,489	0,421	0,376	0,342	0,317	0,296	0,279
n	11	12	13	14	15	16	17	18	19
k	0,265	0,253	0,242	0,233	0,224	0,216	0,210	0,203	0,198

jeżeli n ≥ 20,

7.2.3. Placówka techniczna odpowiedzialna za sprawdzenie zgodności produkcji przeprowadza badania na silnikach dotartych częściowo lub całkowicie, zgodnie z zaleceniami producenta.

7.2.4. Kontroli z upoważnienia organu udzielającego homologacji typu dokonuje się zazwyczaj raz w roku. Jeżeli wymagania określone w pkt 7.2.2.1 nie są spełnione, organ udzielający homologacji typu zapewnia zastosowanie wszelkich niezbędnych kroków w celu jak najszybszego przywrócenia zgodności produkcji.

8. SANKCJE Z TYTUŁU NIEZGODNOŚCI PRODUKCJI

8.1. Homologacja udzielona w odniesieniu do typu silnika lub rodziny silników zgodnie z niniejszym regulaminem może zostać cofnięta w razie niespełnienia wymagań określonych w pkt 7.2 lub w razie niezaliczenia przez silnik lub silniki badań określonych w pkt 7.2.2.1.

8.2. Jeżeli Umawiająca się Strona Porozumienia stosująca niniejszy regulamin postanowi o cofnięciu uprzednio przez siebie udzielonej homologacji, niezwłocznie powiadamia o tym fakcie, za pomocą formularza zawiadomienia zgodnego ze wzorem przedstawionym w załączniku 2 do niniejszego regulaminu, pozostałe Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin.

9. ZMIANY I ROZSZERZENIE HOMOLOGACJI TYPU HOMOLOGOWANEGO

9.1. O każdej zmianie homologowanego typu lub homologowanej rodziny należy powiadomić organ udzielający homologacji typu, który udzielił homologacji typu. Organ udzielający homologacji typu może:

9.1.1. uznać za mało prawdopodobne, aby dokonane zmiany miały istotne negatywne skutki, i uznać, że w każdym przypadku zmieniony typ spełnia dalej odpowiednie wymagania; lub

9.1.2. zażądać kolejnego sprawozdania z badań od placówki technicznej upoważnionej do ich przeprowadzenia.

9.2. Strony Porozumienia stosujące niniejszy regulamin zostają powiadomione o potwierdzeniu lub odmowie udzielenia homologacji, z wyszczególnieniem zmian, zgodnie z określoną procedurą.

9.3. Udzielający rozszerzenia homologacji organ, który udzielił homologacji typu, przydziela numer seryjny dla takiego rozszerzenia oraz informuje o nim pozostałe Umawiające się Strony Porozumienia z 1958 r. stosujące niniejszy regulamin, korzystając z formularza zawiadomienia zgodnego ze wzorem w załączniku 2 do niniejszego regulaminu.

10. OSTATECZNE ZANIECHANIE PRODUKCJI

Jeżeli posiadacz homologacji ostatecznie zaniecha produkcji homologowanego typu lub rodziny zgodnie z niniejszym regulaminem, informuje o tym organ, który udzielił homologacji. Po otrzymaniu stosownego zawiadomienia wyżej wymieniony organ powiadamia o tym pozostałe Strony Porozumienia stosujące niniejszy regulamin za pomocą formularza zawiadomienia zgodnego ze wzorem przedstawionym w załączniku 2 do niniejszego regulaminu.

11. PRZEPISY PRZEJŚCIOWE

11.1. Począwszy od oficjalnej daty wejścia w życie serii poprawek 02, żadna z Umawiających się Stron stosujących niniejszy regulamin nie może odmówić udzielenia homologacji zgodnie z niniejszym regulaminem zmienionym serią poprawek 02.

11.2. Począwszy od daty wejścia w życie serii poprawek 02, Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą odmówić udzielenia homologacji silnikom lub rodzinom silników o zmiennej prędkości obrotowej należącym do zakresów mocy H, I, J i K, które nie spełniają wymagań niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 02.

11.3. Począwszy od daty wejścia w życie serii poprawek 02, Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą odmówić wprowadzenia do obrotu silników lub rodzin silników o zmiennej prędkości obrotowej należących do zakresów mocy H, I, J i K, które nie uzyskały homologacji na podstawie niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 02.

11.4. Od dnia 1 stycznia 2010 r. Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą odmówić udzielenia homologacji silnikom lub rodzinom silników o stałej prędkości obrotowej należącym do zakresów mocy H, I i K, które nie spełniają wymagań niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 02.

11.5. Od dnia 1 stycznia 2011 r. Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą odmówić udzielenia homologacji silnikom lub rodzinom silników o stałej prędkości obrotowej należącym do zakresu mocy J, które nie spełniają wymagań niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 02.

11.6. Od dnia 1 stycznia 2011 r. Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą odmówić wprowadzenia do obrotu silników lub rodzin silników o stałej prędkości obrotowej należących do zakresów mocy H, I i K, które nie uzyskały homologacji na podstawie niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 02.

11.7. Od dnia 1 stycznia 2012 r. Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą odmówić wprowadzenia do obrotu silników lub rodzin silników o stałej prędkości obrotowej należących do zakresu mocy J, które nie uzyskały homologacji na podstawie niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 02.

11.8. W drodze odstępstwa od przepisów określonych w pkt 11.3, 11.6 i 11.7 Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą odroczyć każdą datę wymienioną w powyższych punktach o dwa lata w odniesieniu do silników z datą produkcji wcześniejszą od wspomnianych dat.

11.9. W drodze odstępstwa od przepisów określonych w pkt 11.3, 11.6 i 11.7 Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą nadal zezwalać na wprowadzanie do obrotu silników homologowanych na podstawie wcześniejszych norm technicznych, o ile silniki te są przewidziane jako zamienne do montowania w pojazdach będących już w użytkowaniu oraz z technicznego punktu widzenia niemożliwe jest spełnienie przez te silniki nowych wymagań serii poprawek 02.

11.10. Począwszy od oficjalnej daty wejścia w życie serii poprawek 03, żadna z Umawiających się Stron stosujących niniejszy regulamin nie może odmówić udzielenia homologacji zgodnie z niniejszym regulaminem zmienionym serią poprawek 03.

11.11. Począwszy od daty wejścia w życie serii poprawek 03, Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą odmówić udzielenia homologacji silnikom lub rodzinom silników o zmiennej prędkości obrotowej należącym do zakresów mocy L, M, N i P, które nie spełniają wymagań niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 03.

11.12. Od dnia 1 stycznia 2013 r. Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą odmówić udzielenia homologacji silnikom lub rodzinom silników o zmiennej prędkości obrotowej należącym do zakresu mocy Q, które nie spełniają wymagań niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 03.

11.13. Od dnia 1 października 2013 r. Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą odmówić udzielenia homologacji silnikom lub rodzinom silników o zmiennej prędkości obrotowej należącym do zakresu mocy R, które nie spełniają wymagań niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 03.

11.14. Począwszy od daty wejścia w życie serii poprawek 03, Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą odmówić wprowadzenia do obrotu silników lub rodzin silników o zmiennej prędkości obrotowej należących do zakresów mocy L, M, N i P, które nie uzyskały homologacji na podstawie niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 03.

11.15. Od dnia 1 stycznia 2014 r. Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą odmówić wprowadzenia do obrotu silników lub rodzin silników o zmiennej prędkości obrotowej należących do zakresu mocy Q, które nie uzyskały homologacji na podstawie niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 03.

11.16. Od dnia 1 października 2014 r. Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą odmówić wprowadzenia do obrotu silników lub rodzin silników o zmiennej prędkości obrotowej należących do zakresu mocy R, które nie uzyskały homologacji na podstawie niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 03.

11.17. W drodze odstępstwa od przepisów określonych w pkt 11.14–11.16 Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin muszą odroczyć każdą datę wymienioną w powyższych punktach o dwa lata w odniesieniu do silników z datą produkcji wcześniejszą od wspomnianych dat.

11.18. W drodze odstępstwa od przepisów określonych w pkt 11.14, 11.15 i 11.16 Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą nadal zezwalać na wprowadzanie do obrotu silników homologowanych na podstawie wcześniejszych norm technicznych, o ile silniki te są przewidziane jako zamienne do montowania w pojazdach będących już w użytkowaniu oraz z technicznego punktu widzenia niemożliwe jest spełnienie przez te silniki nowych wymagań serii poprawek 03.

11.19. W drodze odstępstwa od przepisów określonych w pkt 11.11–11.16 następujące dodatkowe klauzule przejściowe 11.20–11.29 stosuje się w odniesieniu do pojazdów kategorii T o następujących właściwościach szczególnych:

a) ciągniki o maksymalnej prędkości konstrukcyjnej nieprzekraczającej 40 km/h, mające minimalny rozstaw kół mniejszy niż 1,150 mm, masę własną w stanie gotowości do jazdy przekraczającą 600 kg i prześwit pod pojazdem nie większy niż 600 mm. Jednakże w przypadku gdy wysokość środka ciężkości ciągnika (³) (mierzona względem podłoża) podzielona przez średni minimalny rozstaw kół każdej osi przekracza 0,90, maksymalna prędkość konstrukcyjna jest ograniczona do 30 km/h;

b) ciągniki przeznaczone do pracy przy uprawach roślin wysokopiennych, np. winorośli. Charakteryzują się one wysokim podwoziem lub częścią podwozia, które umożliwia ruch równoległy do upraw, przy czym rząd lub rzędy upraw znajdują się między lewymi i prawymi kołami ciągnika. Ciągniki te są przystosowane do przenoszenia lub napędzania narzędzi mocowanych z przodu ciągnika, między jego osiami, z tyłu lub na skrzyni. Wysokość prześwitu ciągnika w pozycji roboczej mierzona prostopadle do rzędów upraw przekracza 1 000 mm. Jeżeli iloraz wysokości środka ciężkości ciągnika (³) (mierzonej od podłoża, przy zastosowaniu zwykle montowanych opon) i średniego minimalnego rozstawu kół wszystkich osi przekracza 0,90, to maksymalna prędkość konstrukcyjna ciągnika nie może przekroczyć 30 km/h.

11.20. Od dnia 1 stycznia 2013 r. Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą odmówić udzielenia homologacji silnikom lub rodzinom silników o zmiennej prędkości obrotowej należącym do zakresu mocy L i przeznaczonym do montażu w pojazdach określonych w pkt 11.19, które nie spełniają wymagań niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 03.

11.21. Od dnia 1 stycznia 2014 r. Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą odmówić udzielenia homologacji silnikom lub rodzinom silników o zmiennej prędkości obrotowej należącym do zakresów mocy M i N i przeznaczonym do montażu w pojazdach określonych w pkt 11.19, które nie spełniają wymagań niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 03.

11.22. Od dnia 1 stycznia 2015 r. Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą odmówić udzielenia homologacji silnikom lub rodzinom silników o zmiennej prędkości obrotowej należącym do zakresu mocy P i przeznaczonym do montażu w pojazdach określonych w pkt 11.19, które nie spełniają wymagań niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 03.

11.23. Od dnia 1 stycznia 2016 r. Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą odmówić udzielenia homologacji silnikom lub rodzinom silników o zmiennej prędkości obrotowej należącym do zakresu mocy Q i przeznaczonym do montażu w pojazdach określonych w pkt 11.19, które nie spełniają wymagań niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 03.

11.24. Od dnia 1 października 2016 r. Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą odmówić udzielenia homologacji silnikom lub rodzinom silników o zmiennej prędkości obrotowej należącym do zakresu mocy R i przeznaczonym do montażu w pojazdach określonych w pkt 11.19, które nie spełniają wymagań niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 03.

11.25. Od dnia 1 stycznia 2014 r. Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą odmówić wprowadzenia do obrotu silników lub rodzin silników o zmiennej prędkości obrotowej należących do zakresu mocy L i przeznaczonych do montażu w pojazdach określonych w pkt 11.19, które nie uzyskały homologacji na podstawie niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 03.

11.26. Od dnia 1 stycznia 2015 r. Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą odmówić wprowadzenia do obrotu silników lub rodzin silników o zmiennej prędkości obrotowej należących do zakresów mocy M i N przeznaczonych do montażu w pojazdach określonych w pkt 11.19, które nie uzyskały homologacji na podstawie niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 03.

11.27. Od dnia 1 stycznia 2016 r. Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą odmówić wprowadzenia do obrotu silników lub rodzin silników o zmiennej prędkości obrotowej należących do zakresu mocy P i przeznaczonych do montażu w pojazdach określonych w pkt 11.19, które nie uzyskały homologacji na podstawie niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 03.

11.28. Od dnia 1 stycznia 2017 r. Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą odmówić wprowadzenia do obrotu silników lub rodzin silników o zmiennej prędkości obrotowej należących do zakresu mocy Q i przeznaczonych do montażu w pojazdach określonych w pkt 11.19, które nie uzyskały homologacji na podstawie niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 03.

11.29. Od dnia 1 października 2017 r. Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą odmówić wprowadzenia do obrotu silników lub rodzin silników o zmiennej prędkości obrotowej należących do zakresu mocy R i przeznaczonych do montażu w pojazdach określonych w pkt 11.19, które nie uzyskały homologacji na podstawie niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 03.

11.30. W drodze odstępstwa od przepisów określonych w pkt 11.25–11.29 Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin muszą odroczyć każdą datę wymienioną w powyższych punktach o dwa lata w odniesieniu do silników z datą produkcji wcześniejszą od wspomnianych dat.

12. NAZWY I ADRESY PLACÓWEK TECHNICZNYCH UPOWAŻNIONYCH DO PRZEPROWADZANIA BADAŃ HOMOLOGACYJNYCH ORAZ NAZWY I ADRESY ORGANÓW UDZIELAJĄCYCH HOMOLOGACJI TYPU

Strony Porozumienia z 1958 r. stosujące niniejszy regulamin przekazują Sekretariatowi Organizacji Narodów Zjednoczonych nazwy i adresy placówek technicznych upoważnionych do przeprowadzania badań homologacyjnych oraz nazwy i adresy organów udzielających homologacji typu, którym należy przesyłać wydane w innych państwach zawiadomienia poświadczające udzielenie, rozszerzenie, odmowę udzielenia lub cofnięcie homologacji.

ZAŁĄCZNIK 1A

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK 1B

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK 2

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK 3

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK 4A

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK 4B

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK 5

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK 6

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK 7

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK 8

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK 9

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK 10

Dokument w formacie PDF