KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG (¹), w szczególności jego art. 14 ust. 1 lit. a), art. 18 ust. 1 lit. b) oraz art. 49 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (NDP) dla foramsulfuronu azymsulfuronu, jodosulfuronu, oksasulfuronu, mezosulfuronu, flazasulfuronu i imazosulfuronu zostały określone w załączniku II i w części B załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005. NDP propamokarbu określono w części A załącznika III do tego rozporządzenia.

(2) W odniesieniu do foramsulfuronu Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (zwany dalej „Urzędem”) przedłożył uzasadnioną opinię w sprawie dotychczasowych NDP zgodnie z art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 w związku z jego art. 12 ust. 1 (²). W odniesieniu do niektórych produktów Urząd zalecił podniesienie lub pozostawienie dotychczasowych NDP lub wyznaczenie NDP na poziomie przez siebie określonym. Urząd stwierdził, że w odniesieniu do NDP dla ziarna kukurydzy pewne informacje nie są dostępne i że osoby zarządzające ryzykiem powinny przeprowadzić dalszą analizę. Ponieważ konsumenci nie są narażeni na ryzyko, NDP w odniesieniu do tego produktu należy wyznaczyć w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 na dotychczasowym poziomie lub na poziomie określonym przez Urząd. Wspomniany NDP poddany zostanie przeglądowi, w którym uwzględnione zostaną informacje dostępne w ciągu dwóch lat od opublikowania niniejszego rozporządzenia.

(3) W odniesieniu do azymsulfuronu Urząd przedłożył uzasadnioną opinię w sprawie dotychczasowych NDP zgodnie z art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 w związku z jego art. 12 ust. 1 (³). Urząd zalecił obniżenie NDP w odniesieniu do ryżu.

(4) W odniesieniu do jodosulfuronu Urząd przedłożył uzasadnioną opinię w sprawie dotychczasowych NDP zgodnie z art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 w związku z jego art. 12 ust. 1 (⁴). Urząd zaproponował zmianę definicji pozostałości. Urząd zalecił obniżenie NDP w odniesieniu do ziarna jęczmienia, ziarna kukurydzy, ziarna żyta i ziarna pszenicy. W odniesieniu do siemienia lnianego zalecił pozostawienie dotychczasowych NDP. Urząd stwierdził, że w odniesieniu do NDP dla siemienia lnianego i paszy kukurydzianej pewne informacje nie są dostępne i że osoby zarządzające ryzykiem powinny przeprowadzić dalszą analizę. Ponieważ konsumenci nie są narażeni na ryzyko, NDP w odniesieniu do tych produktów należy wyznaczyć w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 na dotychczasowym poziomie lub na poziomie określonym przez Urząd. Wspomniane NDP poddane zostaną przeglądowi, w którym uwzględnione zostaną informacje dostępne w ciągu dwóch lat od opublikowania niniejszego rozporządzenia.

(5) W odniesieniu do oksasulfuronu Urząd przedłożył uzasadnioną opinię w sprawie dotychczasowych NDP zgodnie z art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 w związku z jego art. 12 ust. 1 (⁵). Urząd zalecił obniżenie NDP w odniesieniu do ziaren soi.

(6) W odniesieniu do mezosulfuronu Urząd przedłożył uzasadnioną opinię w sprawie dotychczasowych NDP zgodnie z art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 w związku z jego art. 12 ust. 1 (⁶). Urząd zaproponował zmianę definicji pozostałości. W odniesieniu do niektórych produktów Urząd zalecił podniesienie lub pozostawienie dotychczasowych NDP lub wyznaczenie NDP na poziomie przez siebie określonym.

(7) W odniesieniu do flazasulfuronu Urząd przedłożył uzasadnioną opinię w sprawie dotychczasowych NDP zgodnie z art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 w związku z jego art. 12 ust. 1 (⁷). Urząd zalecił obniżenie NDP w odniesieniu do owoców cytrusowych oraz winogron stołowych i winogron do produkcji wina. Urząd stwierdził, że w odniesieniu do NDP dla oliwek stołowych i oliwek do produkcji oliwy pewne informacje nie są dostępne i że osoby zarządzające ryzykiem powinny przeprowadzić dalszą analizę. Ponieważ konsumenci nie są narażeni na ryzyko, NDP w odniesieniu do tych produktów należy wyznaczyć w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 na dotychczasowym poziomie lub na poziomie określonym przez Urząd. Wspomniane NDP poddane zostaną przeglądowi, w którym uwzględnione zostaną informacje dostępne w ciągu dwóch lat od opublikowania niniejszego rozporządzenia.

(8) W odniesieniu do imazosulfuronu Urząd przedłożył uzasadnioną opinię w sprawie dotychczasowych NDP zgodnie z art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 w związku z jego art. 12 ust. 1 (⁸). Urząd stwierdził, że w odniesieniu do NDP dla ziarna jęczmienia, ziarna ryżu, ziarna żyta i ziarna pszenicy pewne informacje nie są dostępne i że osoby zarządzające ryzykiem powinny przeprowadzić dalszą analizę. Ponieważ konsumenci nie są narażeni na ryzyko, NDP w odniesieniu do tych produktów należy wyznaczyć w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 na dotychczasowym poziomie lub na poziomie określonym przez Urząd. Wspomniane NDP poddane zostaną przeglądowi, w którym uwzględnione zostaną informacje dostępne w ciągu dwóch lat od opublikowania niniejszego rozporządzenia.

(9) W odniesieniu do propamokarbu Urząd przedłożył uzasadnioną opinię w sprawie dotychczasowych NDP zgodnie z art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 w związku z jego art. 12 ust. 1 (⁹). Urząd zaproponował zmianę definicji pozostałości. W odniesieniu do rokietty siewnej (rukoli) i pora Urząd po przedłożeniu opinii, o której mowa w zdaniu pierwszym, przedłożył kolejną opinię w sprawie NDP (¹⁰). Należy uwzględnić tę opinię.

(10) Urząd wskazał, że poddane ocenie zastosowanie propamokarbu w przypadku pora, jak również dotychczasowy NDP w odniesieniu do sałaty mogą budzić obawy związane z ochroną konsumentów. Z tego względu Urząd zalecił obniżenie dotychczasowych NDP w odniesieniu do sałaty. NDP w odniesieniu do pora należy wyznaczyć na poziomie określonej granicy oznaczalności lub wartości wzorcowej, jak określono w art. 18 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 396/2005.

(11) Urząd zalecił obniżenie dotychczasowych NDP w odniesieniu do ziemniaków, rzodkiewki, cebuli, pomidorów, papryki, oberżyny (bakłażanu), ogórków, korniszonów, cukinii, dyni, brokułów, brukselki, kapusty głowiastej, kapusty pekińskiej, kalarepy, sałaty. W odniesieniu do niektórych produktów Urząd zalecił podniesienie lub pozostawienie dotychczasowych NDP lub wyznaczenie NDP na poziomie przez siebie określonym. Urząd stwierdził, że w odniesieniu do NDP dla kalafiora, roszpunki warzywnej, endywii, rzeżuchy, gorycznika wiosennego, rokietty siewnej (rukoli), gorczycy sarepskiej, liści i pędów kapustnych, świeżych ziół, świń (mięśnie, tłuszcz, nerka), bydła (mięśnie, tłuszcz, nerka), owiec (mięśnie, tłuszcz, nerka), kóz (mięśnie, tłuszcz, nerka), mleka (bydło, owce, kozy), drobiu (mięśnie, tłuszcz, wątroba) i jaj ptasich pewne informacje nie są dostępne i że osoby zarządzające ryzykiem powinny przeprowadzić dalszą analizę. Ponieważ konsumenci nie są narażeni na ryzyko, NDP w odniesieniu do tych produktów należy wyznaczyć w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 na dotychczasowym poziomie lub na poziomie określonym przez Urząd. Wspomniane NDP poddane zostaną przeglądowi, w którym uwzględnione zostaną informacje dostępne w ciągu dwóch lat od opublikowania niniejszego rozporządzenia. W odniesieniu do innych produktów Urząd zalecił podniesienie lub pozostawienie dotychczasowych NDP.

(12) W odniesieniu do produktów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, w przypadku których nie zgłoszono na poziomie Unii stosownych zezwoleń bądź tolerancji przywozowej, ani nie ma NDP zgodnego z Kodeksem, Urząd stwierdził, że osoby zarządzające ryzykiem powinny przeprowadzić dalszą analizę. W świetle aktualnego stanu wiedzy naukowej i technicznej należy wyznaczyć NDP w odniesieniu do tych produktów na poziomie określonej granicy oznaczalności lub wartości wzorcowej, jak określono w art. 18 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 396/2005.

(13) W odniesieniu do tiobenkarbu Urząd przedłożył uzasadnioną opinię w sprawie dotychczasowych NDP zgodnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 (¹¹). W odniesieniu do bifenazatu i chloroprofamu Urząd przedłożył uzasadnioną opinię w sprawie dotychczasowych NDP zgodnie z art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 w związku z jego art. 12 ust. 1 (¹²) (¹³). Urząd zaproponował zmianę definicji pozostałości. Laboratoria referencyjne UE uznały, że wzorce odniesienia dla definicji pozostałości zaproponowanych przez Urząd są niedostępne na rynku. Definicje pozostałości w odniesieniu do bifenazatu i chloroprofamu należy wyznaczyć w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005, a definicję pozostałości w odniesieniu do tiobenkarbu należy wyznaczyć w załączniku V do rozporządzenia (WE) nr 396/2005. Wspomniane definicje pozostałości poddane zostaną przeglądowi, w którym uwzględnione zostaną informacje dostępne w ciągu dwóch lat od opublikowania niniejszego rozporządzenia.

(14) Na podstawie uzasadnionych opinii Urzędu oraz po uwzględnieniu czynników istotnych dla rozpatrywanej kwestii stwierdzono, że odnośne zmiany NDP spełniają wymogi art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005.

(15) Za pośrednictwem Światowej Organizacji Handlu zostały przeprowadzone konsultacje na temat nowych NDP z partnerami handlowymi Unii, a ich uwagi zostały uwzględnione.

(16) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 396/2005.

(17) Należy przewidzieć rozsądnie długi termin przed rozpoczęciem stosowania zmienionych NDP, aby umożliwić państwom członkowskim, państwom trzecim i podmiotom prowadzącym przedsiębiorstwa spożywcze przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających ze zmiany NDP.

(18) Aby umożliwić normalny obrót produktami, ich przetwarzanie i konsumpcję, w rozporządzeniu należy przewidzieć przepisy przejściowe dla produktów, które zostały zgodnie z prawem wyprodukowane przed zmianą NDP i w przypadku których informacje wskazują, że utrzymany jest wysoki poziom ochrony konsumentów.

(19) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załącznikach II, III i V do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Rozporządzenie (WE) nr 396/2005 w brzmieniu przed zmianami wprowadzonymi niniejszym rozporządzeniem jest nadal stosowane w odniesieniu do produktów, które zostały zgodnie z prawem wyprodukowane przed dniem 11 kwietnia 2014 r.:

1) w odniesieniu do substancji czynnych: foramsulfuronu, azymsulfuronu, jodosulfuronu, oksasulfuronu, mezosulfuronu, flazasulfuronu, imazosulfuronu, bifenazatu, chloroprofamu i tiobenkarbu we wszystkich produktach i na ich powierzchni;

2) w odniesieniu do substancji czynnej propamokarbu we wszystkich produktach i na ich powierzchni z wyjątkiem sałaty.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się jednak od dnia 11 października 2014 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 21 marca 2014 r.

Załącznik

Treść załącznika w formacie HTML do pobrania tutaj