KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 300/2008 z dnia 11 marca 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego i uchylające rozporządzenie (WE) nr 2320/2002 (¹), w szczególności jego art. 4 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Doświadczenia wynikające z wykonania rozporządzenia Komisji (UE) nr 185/2010 (²) wskazują na potrzebę rewizji sposobów wprowadzania w życie wspólnych podstawowych norm dotyczących stosowania technik wykrywania śladowych ilości materiałów wybuchowych (ETD).

(2) Należy wyjaśnić, zharmonizować lub uprościć szczególne środki w zakresie ochrony lotnictwa dotyczące stosowania ETD w celu uzyskania poprawy przejrzystości prawnej, ujednolicenia wspólnej interpretacji przepisów prawnych i zagwarantowania jak najskuteczniejszego wprowadzania w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego.

(3) Zmiany dotyczą środków opisujących dozwolone stosowanie ETD w odniesieniu do kontroli bezpieczeństwa pasażerów, osób niebędących pasażerami, bagażu kabinowego, bagażu rejestrowanego, ładunku, poczty, zaopatrzenia pokładowego i zaopatrzenia portu lotniczego oraz wymogów technicznych dotyczących sprzętu ETD wykorzystywanego do ochrony lotnictwa.

(4) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 185/2010.

(5) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Ochrony Lotnictwa Cywilnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku do rozporządzenia (UE) nr 185/2010 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 19 marca 2014 r.

ZAŁĄCZNIK

1. W rozdziale 4 wprowadza się następujące zmiany:

a) pkt 4.1.1.2 otrzymuje brzmienie:

„4.1.1.2. Pasażerowie poddawani są kontroli bezpieczeństwa z zastosowaniem co najmniej jednej z poniższych metod:

a) kontroli manualnej;

b) bramki do wykrywania metali (WTMD);

c) psów do wykrywania materiałów wybuchowych;

d) urządzeń do wykrywania śladowych ilości materiałów wybuchowych (ETD);

e) urządzeń do prześwietlania osób niewykorzystujących promieniowania jonizującego;

f) urządzeń do wykrywania śladowych ilości materiałów wybuchowych (ETD) w połączeniu z ręcznymi wykrywaczami metali (HHMD).

Jeżeli operator kontroli bezpieczeństwa nie może stwierdzić, czy pasażer przenosi przedmioty zabronione, pasażerowi temu odmawia się dostępu do stref zastrzeżonych lotniska lub poddaje się go powtórnej kontroli bezpieczeństwa, dopóki operator kontroli bezpieczeństwa nie uzna, że wymogi kontroli zostały spełnione.”;

b) pkt 4.1.1.9 otrzymuje brzmienie:

„4.1.1.9. Psy do wykrywania materiałów wybuchowych i urządzenia do wykrywania śladowych ilości materiałów wybuchowych (ETD) można wykorzystywać tylko jako uzupełniające środki kontroli bezpieczeństwa.”;

c) pkt 4.1.2.3 otrzymuje brzmienie:

„4.1.2.3. Bagaż kabinowy poddawany jest kontroli bezpieczeństwa z zastosowaniem co najmniej jednej z poniższych metod:

a) kontroli manualnej;

b) urządzenia rentgenowskiego;

c) systemów wykrywania materiałów wybuchowych (EDS);

d) psów do wykrywania materiałów wybuchowych w powiązaniu z lit. a);

e) urządzeń ETD.

Jeżeli operator kontroli bezpieczeństwa nie może stwierdzić, czy bagaż kabinowy zawiera przedmioty zabronione, odrzuca się go lub poddaje powtórnej kontroli bezpieczeństwa, dopóki operator kontroli bezpieczeństwa nie uzna, że wymogi kontroli zostały spełnione.”.

2. W rozdziale 6 wprowadza się następujące zmiany:

a) dodaje się pkt 6.2.1.5 i 6.2.1.6 w brzmieniu:

„6.2.1.5. Ładunek i poczta poddawane są kontroli bezpieczeństwa z zastosowaniem co najmniej jednej z poniższych metod zgodnie z dodatkiem 6-J:

a) kontroli manualnej;

b) urządzenia rentgenowskiego;

c) urządzeń EDS;

d) psów do wykrywania materiałów wybuchowych (EDD);

e) urządzeń ETD;

f) kontroli wzrokowej;

g) urządzeń do wykrywania metali (MDE).

Jeżeli operator kontroli bezpieczeństwa nie może stwierdzić, czy ładunek lub poczta zawiera przedmioty zabronione, odrzuca się je lub poddaje powtórnej kontroli bezpieczeństwa, dopóki operator kontroli bezpieczeństwa nie uzna, że wymogi kontroli zostały spełnione.

6.2.1.6. Tylko jeżeli ze względu na charakter przesyłki nie można zastosować żadnych innych środków lub metod określonych w pkt 6.2.1.5, można zastosować następujące środki lub metody:

inne właściwe środki kontroli w zakresie ochrony, jeżeli zatwierdził je właściwy organ i powiadomiono o tym Komisję.”.

3. W rozdziale 8 wprowadza się następujące zmiany:

a) dodaje się pkt 8.1.2.3 w brzmieniu:

„8.1.2.3. Stosuje się pojedynczo lub w kombinacji następujące środki lub metody kontroli bezpieczeństwa:

a) kontrolę wzrokową;

b) kontrolę manualną;

c) urządzenie rentgenowskie;

d) urządzenia EDS;

e) urządzenia ETD w powiązaniu z lit. a);

f) psy do wykrywania materiałów wybuchowych w powiązaniu z lit. a).

Jeżeli operator kontroli bezpieczeństwa nie może stwierdzić, czy dany artykuł zawiera przedmioty zabronione, odrzuca się go lub poddaje powtórnej kontroli bezpieczeństwa, dopóki operator kontroli bezpieczeństwa nie uzna, że wymogi kontroli zostały spełnione.”.

4. W rozdziale 9 wprowadza się następujące zmiany:

a) dodaje się pkt 9.1.2.3 w brzmieniu:

„9.1.2.3. Stosuje się pojedynczo lub w kombinacji następujące środki lub metody kontroli bezpieczeństwa:

a) kontrolę wzrokową;

b) kontrolę manualną;

c) urządzenie rentgenowskie;

d) urządzenia EDS;

e) urządzenia ETD w powiązaniu z lit. a);

f) psy do wykrywania materiałów wybuchowych w powiązaniu z lit. a).

Jeżeli operator kontroli bezpieczeństwa nie może stwierdzić, czy dany artykuł zawiera przedmioty zabronione, odrzuca się go lub poddaje powtórnej kontroli bezpieczeństwa, dopóki operator kontroli bezpieczeństwa nie uzna, że wymogi kontroli zostały spełnione.”.

5. W rozdziale 12 wprowadza się następujące zmiany:

a) dodaje się pkt 12.0.3 w brzmieniu:

„12.0.3. Producenci urządzeń dostarczają instrukcję eksploatacji, a urządzenia używane są zgodnie z tą instrukcją.”;

b) pkt 12.6 otrzymuje brzmienie:

„12.6. URZĄDZENIA DO WYKRYWANIA ŚLADOWYCH ILOŚCI MATERIAŁÓW WYBUCHOWYCH (ETD)

12.6.1. Urządzenia ETD muszą być w stanie zbierać i analizować śladowe ilości cząsteczek ze skażonych powierzchni lub zawartości bagażu albo przesyłek, bądź ich opary, i sygnalizować za pomocą alarmu obecność materiałów wybuchowych. Do celów kontroli bezpieczeństwa urządzenia te muszą spełniać następujące wymogi:

a) materiały eksploatacyjne nie mogą być stosowane niezgodnie z zaleceniami producenta danego materiału eksploatacyjnego lub w przypadku, gdy wydajność materiału eksploatacyjnego uległa pogorszeniu w wyniku jego zużycia;

b) urządzenia ETD mogą być stosowane tylko w warunkach otoczenia, dla których sprzęt został zatwierdzony do użytkowania.

Pobieranie próbek cząstek stałych i oparów w urządzeniach ETD odbywa się zgodnie z ustalonymi normami. Szczegółowe wymogi dotyczące tych norm określono w osobnej niejawnej decyzji Komisji.” ;

c) dodaje się pkt 12.6.2 i 12.6.3 w brzmieniu:

„12.6.2. Norma dla urządzeń ETD, które pobierają próbki cząstek stałych, ma zastosowanie do urządzeń ETD instalowanych od dnia 1 września 2014 r.

12.6.3. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie urządzeń ETD niecertyfikowanych w zakresie zgodności z dodatkiem 12-L, które zostały zainstalowane przed dniem 1 lipca 2014 r. i które pobierają próbki cząstek stałych, najdalej do dnia 1 lipca 2020 r.” .