KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającą dyrektywę Rady 96/61/WE (¹), w szczególności jej art. 3d ust. 3 i art. 10 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa 2003/87/WE przewiduje ustalenie harmonogramu, kwestii administracyjnych oraz pozostałych aspektów sprzedaży na aukcji, aby zapewnić przeprowadzanie tej sprzedaży w sposób otwarty, przejrzysty, zharmonizowany i niedyskryminujący. Przewiduje również, że Komisja monitoruje funkcjonowanie europejskiego rynku uprawnień do emisji dwutlenku węgla.

(2) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1031/2010 (²) określa wolumeny uprawnień, które mają być sprzedawane na aukcji każdego roku, po odjęciu środków przydzielonych bezpłatnie z ogólnounijnej ilości uprawnień wydanych w tym samym roku. O odstąpieniu od tego harmonogramu zdecydowano również w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1210/2011 (³) w celu określenia wolumenów uprawnień, które mają być sprzedawane na aukcji wcześniej, przed 2013 r., z uwzględnieniem odpowiedniego obniżenia wolumenów uprawnień sprzedawanych na aukcji w 2013 i 2014 r., a głównym celem jest zapewnienie płynnego przejścia z drugiego do trzeciego okresu rozliczeniowego, z należytym uwzględnieniem zabezpieczenia zgodności w początkowych latach trzeciego okresu rozliczeniowego. Przedmiotowe roczne wolumeny zostały ustalone na podstawie czynników podaży uprawnień i popytu na nie w momencie oceny i przy założeniu trwającego ożywienia gospodarczego.

(3) Należy uwzględnić wyjątkowe zmiany czynników określających równowagę między popytem na uprawnienia i ich podażą, w szczególności ponowne spowolnienie gospodarcze, jak również elementy tymczasowe bezpośrednio związane z przejściem do etapu trzeciego, w tym wzrastający niewykorzystany wolumen uprawnień ważnych w drugim okresie rozliczeniowym w celu zapewnienia zgodności w tym okresie, wzrastające wolumeny poświadczonej redukcji emisji i jednostek redukcji emisji będące wynikiem projektów w zakresie redukcji emisji w ramach mechanizmu czystego rozwoju lub przepisów wspólnego wdrażania dotyczących umarzania uprawnień operatorów objętych programem, monetyzację uprawnień z rezerwy dla nowych instalacji w trzecim okresie rozliczeniowym w celu wsparcia projektów demonstracyjnych w zakresie wychwytywania dwutlenku węgla i jego sekwestracji oraz innowacyjnych technologii energetyki odnawialnej („NER300”) na mocy decyzji Komisji 2010/670/UE (⁴) oraz uwolnienie uprawnień, które okazały się niepotrzebne jako rezerwa dla nowych instalacji w drugim okresie rozliczeniowym. Chociaż powyższe czynniki charakteryzuje różny stopień niepewności, ważne jest terminowe określenie odpowiednich korekt rocznych wolumenów uprawnień, które mają być sprzedawane na aukcji w latach 2014–2020.

(4) Istotnymi czynnikami, które należy uwzględnić w unijnej polityce przeciwdziałania zmianie klimatu, są zmniejszenie ryzyka ucieczki emisji (wzrost emisji gazów cieplarnianych w państwach trzecich, w których przemysł nie podlega porównywalnym ograniczeniom w zakresie emisji dwutlenku węgla) oraz uniknięcie postawienia niektórych energochłonnych sektorów i podsektorów w UE, podlegających konkurencji międzynarodowej, w niekorzystnej sytuacji ekonomicznej. W związku z tym Komisja przeanalizowała wpływ energochłonnych sektorów przemysłu na konkurencję, jakiego można się spodziewać w wyniku przeglądu harmonogramu aukcji (⁵), przy zastosowaniu założeń, które zachowują ważność w styczniu 2014 r. W ocenie skutków zauważono, że dyrektywa 2003/87/WE wprowadziła środki, w tym dalsze przydziały bezpłatnych uprawnień do emisji oraz przyjęcie wykazu sektorów uważanych za zagrożone ryzykiem ucieczki emisji, celem ograniczenia ryzyka związanego z ucieczką emisji w energochłonnych sektorach przemysłu. Przegląd harmonogramu aukcji nie ma wpływu na poziom bezpłatnych przydziałów wydawanych corocznie ani na całkowitą liczbę uprawnień (limit) na okres rozpoczynający się w 2013 r. Ewentualne konsekwencje dla kosztów związanych z emisjami dwutlenku węgla mogą rozkładać się w czasie w różny sposób, jednak z oceny skutków wynika, że powinny one utrzymać się w granicach średnich cen emisji dwutlenku węgla prognozowanych w ocenie skutków Komisji towarzyszącej pakietowi środków wykonawczych dotyczących celów Unii związanych ze zmianą klimatu i energią ze źródeł odnawialnych na rok 2020 (⁶) oraz w kolejnej analizie (⁷).

(5) Ponieważ wolumen uprawnień, które mają być sprzedane na aukcji w każdym roku w okresie 2014–2016 jest obniżony, należy odpowiednio zmniejszyć progi dla tych wolumenów w ramach poszczególnych aukcji prowadzonych przez platformę aukcyjną wyznaczoną przez państwo członkowskie nieuczestniczące we wspólnym działaniu.

(6) W związku z powyższym należy odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 1031/2010.

(7) W celu zastosowania przepisów niniejszego rozporządzenia do aukcji prowadzonych począwszy od 2014 r. i dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania rynku uprawnień do emisji dwutlenku węgla oraz przewidywalności aukcji, powinno ono wejść w życie niezwłocznie.

(8) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Zmian Klimatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (UE) nr 1031/2010 wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 10 ust. 2 po drugim akapicie dodaje się akapity w brzmieniu:

„W latach 2014–2016 wolumen uprawnień, które mają być sprzedane na aukcji w danym roku, ustalony na podstawie akapitu pierwszego lub drugiego niniejszego ustępu, zmniejsza się o ilość uprawnień na dany rok określoną w drugiej kolumnie tabeli w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia.

W przypadku gdy w 2014 r. wielkość zmniejszenia określona w załączniku IV nie może być rozłożona na okres dłuższy niż 9 miesięcy, zostaje ona pomniejszona o 100 milionów uprawnień, a następnie o tę samą liczbę dla każdego kwartału roku. W takim przypadku wielkości zmniejszenia dla 2015 i 2016 r. dostosowuje się odpowiednio w regularnych odstępach.

W latach 2019–2020 wolumen uprawnień, które mają być sprzedane na aukcji w danym roku, ustalony na podstawie akapitu pierwszego lub drugiego niniejszego ustępu zwiększa się o ilość uprawnień na dany rok określoną w trzeciej kolumnie tabeli w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia.

W odniesieniu do państw członkowskich stosujących art. 10c dyrektywy oraz nie naruszając art. 10c ust. 2 zdanie pierwsze dyrektywy, łączna liczba uprawnień, które mają być sprzedane na aukcji w danym roku po dostosowaniu określonym w drugiej kolumnie tabeli w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia, nie może być niższa niż liczba bezpłatnych uprawnień przydzielonych przejściowo instalacjom wytwarzającym energię elektryczną w tym samym roku.

W razie potrzeby łączna liczba uprawnień, które mają być sprzedane na aukcji w danym roku w okresie 2014–2016 przez państwo członkowskie stosujące art. 10c dyrektywy, jest odpowiednio zwiększana. W zakresie, w jakim łączna liczba uprawnień, które mają zostać sprzedane na aukcji, jest zwiększona zgodnie z poprzednim zdaniem, zostaje ona następnie obniżona, aby zapewnić przestrzeganie podziału na mocy niniejszego ustępu akapit pierwszy. Ilości uprawnień, które mają być sprzedane na aukcji, o których mowa w drugiej i trzeciej kolumnie tabeli w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia, zostają dostosowane w celu uwzględnienia takiego zwiększenia i zmniejszenia.”;

2) w art. 32 ust. 1 ostatnie zdanie otrzymuje brzmienie:

„W latach 2014–2016 wolumen uprawnień objętych przepisami rozdziału III dyrektywy 2003/87/WE sprzedawanych na poszczególnych aukcjach prowadzonych przez te platformy aukcyjne jest nie mniejszy niż 2 miliony uprawnień.”;

3) po załączniku III dodaje się załącznik w brzmieniu:

„ZAŁĄCZNIK IV

Korekty wolumenów uprawnień (w milionach), które mają zostać sprzedane na aukcji w latach 2013– 2020, o których mowa w art. 10 ust. 2

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 lutego 2014 r.