RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 113,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (¹),

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (²),

stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W drodze decyzji Rady Europejskiej 2012/419/UE (³) Rada Europejska postanowiła, że od dnia 1 stycznia 2014 r. Majotta będzie posiadała status regionu najbardziej oddalonego w rozumieniu art. 349 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) zamiast statusu kraju i terytorium zamorskiego (KTZ) w rozumieniu art. 355 ust. 2 TFUE. Po tej zmianie statusu do Majotty stosować się będą unijne przepisy podatkowe.

(2) Jeśli chodzi o podatek od wartości dodanej (VAT) i akcyzę, sytuacja Majotty jest podobna do sytuacji innych francuskich regionów najbardziej oddalonych (Gwadelupy, Gujany Francuskiej, Martyniki, Reunionu i Saint-Martin), które znajdują się poza terytorialnym zakresem stosowania dyrektywy Rady 2006/112/WE (⁴) oraz dyrektywy Rady 2008/118/WE (⁵) i Majotta powinna być zatem wyłączona z terytorialnego zakresu stosowania tych dyrektyw od daty zmiany jej statusu na mocy TFUE. W związku z tym odpowiednie przepisy dyrektywy 2006/112/WE i dyrektywy 2008/118/WE należy dostosować i jednocześnie doprecyzować ich stosowanie do francuskich terytoriów zamorskich.

(3) W celu doprecyzowania, że Majotta i pozostałe francuskie regiony najbardziej oddalone są wyłączone z zakresu stosowania dyrektyw 2006/112/WE i 2008/118/WE niezależnie od ewentualnych zmian ich statusu w prawodawstwie francuskim, dla tych regionów należy stosować w tych dyrektywach odniesienie do art. 349 i art. 355 ust. 1 TFUE.

(4) Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywy 2006/112/WE i 2008/118/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Art. 6 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2006/112/WE otrzymuje brzmienie:

„c) francuskie terytoria, o których mowa w art. 349 i art. 355 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;”.

Artykuł 2

W art. 5 dyrektywy 2008/118/WE wprowadza się następujące zmiany:

1) ust. 2 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b) francuskie terytoria, o których mowa w art. 349 i art. 355 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;”;

2) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„Francja może powiadomić w drodze oświadczenia, że niniejsza dyrektywa oraz dyrektywy, o których mowa w art. 1, mają zastosowanie do terytoriów, o których mowa w ust. 2 lit. b) – pod warunkiem działań dostosowujących w związku z bardzo odległym położeniem tych terytoriów – w stosunku do wszystkich lub niektórych wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 1, począwszy od pierwszego dnia drugiego miesiąca po złożeniu takiego oświadczenia.” .

Artykuł 3

1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2014 r. Przekazują one Komisji tekst tych przepisów przed dniem 1 stycznia 2015 r.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dnia 1 stycznia 2014 r.

Artykuł 5

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2013 r.