PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 178 i 349,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (¹),

uwzględniając opinię Komitetu Regionów (²),

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 176 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) stanowi, że Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (EFRR) ma na celu przyczynianie się do zmniejszenia głównych zróżnicowań regionalnych w Unii. Zgodnie z tym artykułem oraz z art. 174 akapit drugi i trzeci TFUE, EFRR ma przyczyniać się do zmniejszania zróżnicowań w poziomach rozwoju różnych regionów oraz opóźnienia regionów najmniej uprzywilejowanych, wśród których szczególną uwagę należy zwrócić na regiony cierpiące na skutek poważnych i trwałych niekorzystnych warunków przyrodniczych lub demograficznych, takie jak regiony najbardziej wysunięte na północ o bardzo niskiej gęstości zaludnienia oraz regiony wyspiarskie, transgraniczne i górskie.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 (³) określa przepisy wspólne dla EFRR, Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS), Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego.

(3) Należy ustanowić przepisy szczególne dotyczące rodzajów przedsięwzięć, które mogą uzyskać wsparcie z EFRR, aby przyczyniać się do realizacji priorytetów inwestycyjnych w ramach celów tematycznych określonych w rozporządzeniu (UE) nr 1303/2013. Jednocześnie należy zdefiniować i opisać przedsięwzięcia niewchodzące w zakres EFRR, w tym inwestycje służące redukcji emisji gazów cieplarnianych w ramach działań wymienionych w załączniku I do dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (⁴). Aby nie dopuścić do nadmiernego finansowania, inwestycje takie nie powinny kwalifikować się do wsparcia z EFRR ponieważ czerpią już korzyści finansowe ze stosowania dyrektywy 2003/87/WE. Wyłączenie to nie powinno ograniczać możliwości wykorzystania EFRR do wspierania działań nieuwzględnionych w załączniku I do dyrektywy 2003/87/WE, nawet jeżeli są one realizowane przez te same podmioty gospodarcze, takich jak: inwestycje w zakresie efektywności energetycznej w lokalnych sieciach ciepłowniczych, inteligentne systemy dystrybucji, magazynowania i przesyłu energii oraz środki mające na celu redukcję zanieczyszczenia powietrza, nawet jeśli jednym z pośrednich skutków takich inwestycji jest ograniczenie emisji gazów cieplarnianych lub jeśli są one wymienione w krajowym planie, o którym mowa w dyrektywie 2003/87/WE.

(4) Należy określić, jakie dodatkowe działania mogą być wspierane z EFRR w ramach celu „ Europejska współpraca terytorialna”.

(5) EFRR powinien przyczynić się do realizacji unijnej strategii na rzecz inteligentnego i zrównoważonego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu, zapewniając w ten sposób większą koncentrację wsparcia EFRR na priorytetach Unii. W zależności od kategorii wspieranych regionów, wsparcie z EFRR w ramach celu „Inwestycje na rzecz wzrostu i zatrudnienia” powinno koncentrować się na badaniach i innowacjach, technologiach informacyjno-komunikacyjnych (TIK), małych i średnich przedsiębiorstwach (MŚP) oraz wspieraniu gospodarki niskoemisyjnej. Koncentrację tematyczną należy osiągnąć na poziomie krajowym, dopuszczając elastyczność na poziomie programów operacyjnych i pomiędzy różnymi kategoriami regionów. Tam, gdzie jest to uzasadnione, koncentracja tematyczna powinna zostać dostosowana, aby uwzględnić środki z Funduszu Spójności przeznaczone na wsparcie priorytetów inwestycyjnych dotyczących gospodarki niskoemisyjnej, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1300/2013 (⁵). Stopień koncentracji tematycznej powinien uwzględniać poziom rozwoju regionu, w odpowiednich przypadkach wkład pochodzący ze środków z Funduszu Spójności, a także specyficzne potrzeby regionów, których PKB na mieszkańca wykorzystany jako kryterium kwalifikowalności w okresie programowania na lata 2007–2013 był niższy niż 75 % średniej PKB na mieszkańca UE-25 w okresie odniesienia, regionów objętych wygasającą pomocą przejściową w okresie programowania na lata 2007–2013 oraz niektórych regionów na poziomie NUTS 2 stanowiących w całości państwa członkowskie położone na wyspach lub wyspy.

(6) Wsparcie z EFRR w ramach priorytetu inwestycyjnego „Rozwój lokalny kierowany przez społeczność” powinno móc przyczynić się do osiągnięcia wszystkich celów tematycznych, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu.

(7) Aby uwzględnić specyficzne potrzeby EFRR i zapewnić zgodność z unijną strategią na rzecz inteligentnego, zrównoważonego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu, konieczne jest ustanowienie w ramach każdego celu tematycznego określonego w rozporządzeniu (UE) nr 1303/2013 szczególnych dla EFRR przedsięwzięć stanowiących priorytety inwestycyjne. Te priorytety inwestycyjne powinny określać szczegółowe, niewykluczające się wzajemnie cele, do osiągnięcia których ma przyczynić się EFRR. Takie priorytety inwestycyjne powinny stanowić podstawę do zdefiniowania w ramach programów celów szczegółowych uwzględniających potrzeby i specyfikę obszaru objętego programem.

(8) Należy wspierać innowacje i rozwój MŚP w nowych dziedzinach powiązanych z wyzwaniami na szczeblu europejskim i regionalnym, takich jak sektor kreatywny i sektor kultury oraz innowacyjne usługi stanowiące odpowiedź na nowe potrzeby społeczne lub produkty i usługi związane ze starzeniem się społeczeństwa, opieką i zdrowiem, ekoinnowacjami, gospodarką niskoemisyjną i efektywnym gospodarowaniem zasobami.

(9) Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1303/2013, w celu optymalizacji wartości dodanej inwestycji finansowanych w całości lub częściowo z budżetu Unii w dziedzinie badań i innowacji, należy dążyć do synergii, w szczególności między funkcjonowaniem EFRR a programem ramowym w zakresie badań naukowych i innowacji „Horyzont 2020”, przy jednoczesnym poszanowaniu odrębności ich celów.

(10) Ważne jest, aby przy promowaniu inwestycji dotyczących zarządzania ryzykiem wzięto pod uwagę specyficzne rodzaje ryzyka na poziomie regionalnym, transgranicznym i transnarodowym.

(11) Aby zmaksymalizować ich wkład w osiągnięcie celu, którym jest wspieranie wzrostu gospodarczego sprzyjającego zatrudnieniu, przedsięwzięcia wspierające zrównoważoną turystykę, kulturę i dziedzictwo naturalne powinny stanowić część terytorialnej strategii dla konkretnych obszarów, obejmującej również przekształcanie upadających regionów przemysłowych. Wsparcie takich przedsięwzięć powinno również przyczyniać się do zwiększania innowacyjności i wykorzystania TIK, umocnienia MŚP, poprawy stanu środowiska oraz zwiększenia efektywności gospodarowania zasobami lub promowania włączenia społecznego.

(12) W celu promowania zrównoważonej mobilności regionalnej lub lokalnej lub zmniejszenia zanieczyszczenia powietrza i zagrożenia hałasem należy wspierać nieszkodzące zdrowiu, zrównoważone i bezpieczne rodzaje środków transportu. Inwestycje w infrastrukturę portów lotniczych wspierane z EFRR powinny promować ekologicznie zrównoważony transport lotniczy, między innymi zwiększając mobilność regionalną poprzez łączenie drugorzędnych i trzeciorzędnych węzłów z infrastrukturą transeuropejskich sieci transportowych (TEN-T), w tym poprzez węzły multimodalne.

(13) Aby promować osiągnięcie celów dotyczących energetyki i klimatu określonych przez unijną strategię na rzecz inteligentnego i zrównoważonego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu EFRR powinien wspierać inwestycje służące promowaniu efektywności energetycznej i bezpieczeństwa dostaw w państwach członkowskich, między innymi poprzez rozwój inteligentnych systemów dystrybucji, magazynowania i przesyłu energii, w tym poprzez integrację rozproszonego wytwarzania energii ze źródeł odnawialnych. W celu spełnienia wymogów w zakresie bezpieczeństwa dostaw, w sposób zgodny z celami wynikającymi z unijnej strategii na rzecz inteligentnego i zrównoważonego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu, państwa członkowskie powinny mieć możliwość inwestowania w infrastrukturę energetyczną, która jest zgodna z wybranym przez nie własnym miksem energetycznym.

(14) MŚP, które mogą obejmować przedsiębiorstwa gospodarki społecznej, należy rozumieć, zgodnie z definicją ustanowioną w rozporządzeniu (UE) nr 1303/2013, jako obejmujące mikroprzedsiębiorstwa oraz małe lub średnie przedsiębiorstwa w rozumieniu zalecenia Komisji 2003/361/WE (⁶).

(15) W celu promowania włączenia społecznego i walki z ubóstwem, zwłaszcza w marginalizowanych społecznościach, należy poprawić dostęp do usług społecznych, kulturalnych i rekreacyjnych poprzez zapewnienie małej infrastruktury, z uwzględnieniem specyficznych potrzeb osób z niepełnosprawnościami i osób starszych.

(16) Usługi na poziomie społeczności lokalnych powinny obejmować wszelkie formy usług świadczonych w domu, usług rodzinnych, mieszkaniowych i innych usług na poziomie społeczności lokalnych, które wspierają prawo wszystkich osób do życia w społeczności, zapewniają im równość wyboru i służą zapobieganiu izolacji lub separowaniu od społeczności.

(17) W celu zwiększenia elastyczności i zmniejszenia obciążeń administracyjnych dzięki wspólnemu wdrażaniu, należy zapewnić spójność pomiędzy priorytetami inwestycyjnymi EFRR i priorytetami inwestycyjnymi Funduszu Spójności w ramach odpowiednich celów tematycznych.

(18) W załączniku do niniejszego rozporządzenia należy określić wspólny zestaw wskaźników produktu, które umożliwią ocenę łącznych postępów we wdrażaniu programów na poziomie Unii. Wskaźniki te powinny odpowiadać priorytetowi inwestycyjnemu i rodzajowi przedsięwzięcia wspieranego zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i odnośnymi przepisami rozporządzenia (UE) nr 1303/2013. Te wspólne wskaźniki produktu należy uzupełnić wskaźnikami rezultatu specyficznymi dla danego programu, a w stosownych przypadkach wskaźnikami produktu specyficznymi dla danego programu.

(19) W ramach zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich za konieczne uznaje się wspieranie zintegrowanych działań służących rozwiązywaniu problemów gospodarczych, środowiskowych, klimatycznych, demograficznych i społecznych, przed jakimi stoją obszary miejskie, w tym miejskie obszary funkcjonalne, oraz wspieranie powiązań między obszarami miejskimi i wiejskimi. Zasady wyboru obszarów miejskich, na których mają być realizowane zintegrowane działania na rzecz zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich, oraz szacunkowe kwoty przeznaczone na te działania należy określić w umowie partnerstwa, przeznaczając na ten cel na szczeblu krajowym co najmniej 5 % środków z EFRR. O zakresie uprawnień przekazanych władzom miejskim powinna decydować instytucja zarządzająca w wyniku konsultacji z władzami miejskimi.

(20) Aby zidentyfikować lub przetestować nowe rozwiązania w celu sprostania wyzwaniom odnoszącym się do zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich oraz istotnych na poziomie Unii, EFRR powinien wspierać innowacyjne działania na rzecz zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich.

(21) W celu zwiększenia możliwości budowania potencjału, tworzenia sieci i wymiany doświadczeń między programami i podmiotami odpowiedzialnymi za realizację strategii zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich oraz innowacyjnych działań na rzecz zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich i w celu uzupełnienia istniejących programów konieczne jest ustanowienie sieci rozwoju obszarów miejskich na szczeblu Unii.

(22) EFRR powinien także zająć się problemami dostępności obszarów najsłabiej zaludnionych do dużych rynków oraz ich oddalenia od tych rynków, o czym mowa w protokole nr 6 w sprawie szczegółowych postanowień dotyczących Celu 6 w ramach funduszy strukturalnych w Finlandii i Szwecji do Aktu przystąpienia z 1994 r. Aby wesprzeć zrównoważony rozwój niektórych wysp, regionów przygranicznych, regionów górskich i obszarów słabo zaludnionych, spowolniony ich położeniem geograficznym, EFRR powinien także zająć się szczególnymi trudnościami, z jakimi muszą się one zmierzyć.

(23) Szczególną uwagę należy zwrócić na regiony najbardziej oddalone poprzez przyjęcie środków na podstawie art. 349 TFUE, rozszerzając, w drodze wyjątku, zakres wsparcia z EFRR na finansowanie pomocy operacyjnej związanej z rekompensowaniem dodatkowych kosztów wynikających ze szczególnej sytuacji gospodarczej i społecznej tych regionów, która jest pogłębiona niekorzystnymi warunkami wynikającym z czynników, o których mowa w art. 349 TFUE, mianowicie oddaleniem, charakterem wyspiarskim, niewielkimi rozmiarami, trudną topografią i klimatem oraz zależnością gospodarczą od niewielkiej liczby produktów, podczas gdy trwały charakter i łączne występowanie tych czynników poważnie ograniczają ich rozwój. Pomoc operacyjna udzielona w tym kontekście przez państwa członkowskie podlega zwolnieniu z obowiązku notyfikacji określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, jeżeli w momencie jej udzielenia spełnia ona warunki określone w rozporządzeniu w sprawie uznania niektórych kategorii pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zakresie stosowania art. 107 i 108 TFUE, i przyjętym na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 994/98 (⁷).

(24) Zgodnie z konkluzjami Rady Europejskiej z dnia 7–8 lutego 2013 r. oraz z uwzględnieniem szczególnych celów określonych w TFUE dotyczących terytoriów najbardziej oddalonych, o których mowa w art. 349 TFUE, na mocy decyzji Rady Europejskiej nr 2012/419/UE (⁸), z dniem 1 stycznia 2014 r. Majotta uzyska status nowego regionu najbardziej oddalonego. W celu ułatwienia oraz wsparcia szybkiego i ukierunkowanego rozwoju infrastruktury Majotty, powinna istnieć możliwość, na zasadach wyjątku, aby co najmniej 50 % środków z EFRR przyznanych Majotcie zostało alokowanych na pięć z celów tematycznych określonych w rozporządzeniu (UE) nr 1303/2013.

(25) W celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia określonymi elementami innymi niż istotne należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących kryteriów wyboru innowacyjnych działań i zarządzania nimi. Takie uprawnienia zostaną również w uzasadnionych przypadkach przekazane Komisji w odniesieniu do zmiany załącznika I do niniejszego rozporządzenia w celu zapewnienia skutecznej oceny postępów we wdrażaniu programów operacyjnych. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

(26) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie wzmocnienie spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej, poprzez niwelowanie głównych dysproporcji regionalnych w Unii nie może zostać osiągnięty w wystarczającym stopniu przez państwa członkowskie ze względu na znaczne zróżnicowania między poziomem rozwoju poszczególnych regionów oraz opóźnienie regionów najmniej uprzywilejowanych, a także ograniczone środki finansowe państw członkowskich i regionów, natomiast ze względu na rozmiary lub skutki proponowanych działań możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tego celu.

(27) Niniejsze rozporządzenie zastępuje rozporządzenie (WE) nr 1080/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (⁹). W celu zachowania jasności rozporządzenie (WE) nr 1080/2006 należy zatem uchylić. Jednakże niniejsze rozporządzenie nie powinno mieć wpływu ani na kontynuację, ani na zmianę pomocy zatwierdzonej przez Komisję na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1080/2006 lub jakichkolwiek innych przepisów mających zastosowanie do tej pomocy na dzień 31 grudnia 2013 r. To rozporządzenie lub jakiekolwiek inne przepisy mające zastosowanie powinny być nadal stosowane po dniu 31 grudnia 2013 r. w odniesieniu do tej pomocy lub do danych operacji aż do ich zamknięcia. Wnioski o dofinansowanie złożone lub zatwierdzone na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1080/2006 powinny zatem zachować ważność.

(28) Aby umożliwić szybkie zastosowanie przewidzianych środków, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w dniu następującym po dniu jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

Wspólne przepisy

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia zadania Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR), zakres wsparcia udzielanego w jego ramach w odniesieniu do celu „Inwestycje na rzecz wzrostu i zatrudnienia” i celu „Europejska współpraca terytorialna” oraz przepisy szczegółowe dotyczące wsparcia z EFRR w ramach celu „Inwestycje na rzecz wzrostu i zatrudnienia”.

Artykuł 2

Zadania EFRR

EFRR przyczynia się do finansowania wsparcia mającego na celu zwiększenie spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej poprzez niwelowanie głównych dysproporcji regionalnych w Unii poprzez zrównoważony rozwój oraz dostosowanie strukturalne regionalnych gospodarek, w tym przekształceniu upadających regionów przemysłowych i regionów opóźnionych w rozwoju.

Artykuł 3

Zakres wsparcia z EFRR

1. EFRR wspiera następujące przedsięwzięcia w celu przyczynienia się do realizacji priorytetów inwestycyjnych określonych w art. 5:

a) inwestycje produkcyjne, przyczyniające się do tworzenia i ochrony trwałych miejsc pracy poprzez bezpośrednie wspieranie inwestycji w MŚP;

b) inwestycje produkcyjne, bez względu na wielkość danego przedsiębiorstwa, które przyczyniają się do realizacji priorytetów inwestycyjnych określonych w art. 5 pkt 1 i 4, a także w przypadku gdy ta inwestycja wiąże się ze współpracą między dużymi przedsiębiorstwami a MŚP – w art. 5 pkt 2;

c) inwestycje w infrastrukturę zapewniającą obywatelom podstawowe usługi w dziedzinie energetyki, środowiska, transportu oraz TIK;

d) inwestycje w infrastrukturę społeczną, zdrowotną, badawczą, innowacyjną biznesową, i edukacyjną;

e) inwestycje w rozwój potencjału endogenicznego poprzez inwestycje w środki trwałe w postaci wyposażenia i infrastruktury, w tym infrastruktury kulturalnej i infrastruktury zrównoważonej turystyki, usługi dla przedsiębiorstw, wsparcie podmiotów zajmujących się badaniami i innowacjami oraz inwestycje w technologie i prowadzenie badań stosowanych w przedsiębiorstwach;

f) tworzenie sieci, współpracę i wymianę doświadczeń pomiędzy właściwymi instytucjami regionalnych, lokalnych, miejskich i innych władz publicznych, partnerami gospodarczymi i społecznymi oraz odpowiednimi podmiotami reprezentującymi społeczeństwo obywatelskie, o których mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, badania, działania przygotowawcze i budowanie potencjału.

Inwestycje w infrastrukturę kulturalną i infrastrukturę zrównoważonej turystyki, o których mowa w akapicie pierwszym lit. e) niniejszego ustępu, uważa się za inwestycje na małą skalę i kwalifikujące się do wsparcia, jeżeli wkład EFRR na rzecz danej operacji nie przekracza 10 000 000 EUR. Pułap ten podwyższa się do 20 000 000 EUR w przypadku infrastruktury uznawanej za dziedzictwo kulturalne w rozumieniu art. 1 Konwencji Unesco z 1972 r. w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego.

Ponadto EFRR może wspierać finansowanie kapitału obrotowego w MŚP w razie konieczności jako środek tymczasowy w celu zapewnienia skutecznej reakcji na kryzys w dziedzinie zdrowia publicznego.

2. W ramach celu „Europejska współpraca terytorialna” EFRR może również wspierać wspólne wykorzystywanie obiektów i zasobów ludzkich oraz wszystkich rodzajów infrastruktury transgranicznej we wszystkich regionach.

3. EFRR nie wspiera:

a) likwidacji ani budowy elektrowni jądrowych;

b) inwestycji na rzecz redukcji emisji gazów cieplarnianych pochodzących z listy działań wymienionych w załączniku I do dyrektywy 2003/87/WE;

c) wytwarzania, przetwórstwa i wprowadzania do obrotu tytoniu i wyrobów tytoniowych;

d) [1] przedsiębiorstw w trudnej sytuacji w rozumieniu unijnych przepisów dotyczących pomocy państwa; przedsiębiorstw otrzymujących wsparcie zgodne z tymczasowymi ramami środków pomocy państwa (¹⁰) lub rozporządzeniami Komisji (UE) nr 1407/2013 (¹¹), (UE) nr 1408/2013 (¹²) oraz (UE) nr 717/2014 (¹³) nie uznaje się za przedsiębiorstwa w trudnej sytuacji na potrzeby niniejszej litery;

e) inwestycji w infrastrukturę portów lotniczych, chyba że są one związane z ochroną środowiska lub towarzyszą im inwestycje niezbędne do łagodzenia lub ograniczenia ich negatywnego oddziaływania na środowisko.

Artykuł 4

Koncentracja tematyczna

1. Cele tematyczne określone w art. 9 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr [1303]/2013 oraz odpowiadające im priorytety inwestycyjne określone w art. 5 niniejszego rozporządzenia, w które EFRR może wnosić wkład w ramach celu „Inwestycje na rzecz wzrostu i zatrudnienia”, są skoncentrowane w następujący sposób:

a) w regionach lepiej rozwiniętych:

(i) co najmniej 80 % całkowitej kwoty środków z EFRR na poziomie krajowym przeznacza się na co najmniej dwa cele tematyczne określone w art. 9 pkt 1, 2, 3 i 4 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr [1303]/2013; oraz

(ii) co najmniej 20 % całkowitej kwoty środków z EFRR na poziomie krajowym przeznacza się na cele tematyczne określone w art. 9 pkt 4 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1303/2013;

b) w regionach przejściowych:

(i) co najmniej 60 % całkowitej kwoty środków z EFRR na poziomie krajowym przeznacza się na co najmniej dwa cele tematyczne określone w art. 9 pkt 1, 2, 3 i 4 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1303/2013; oraz

(ii) co najmniej 15 % całkowitej kwoty środków z EFRR na poziomie krajowym przeznacza się na cel tematyczny określony w art. 9 pkt 4 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1303/2013;

c) w regionach słabiej rozwiniętych:

(i) co najmniej 50 % całkowitej kwoty środków z EFRR na poziomie krajowym przeznacza się na co najmniej dwa cele tematyczne określone w art. 9 pkt 1, 2, 3 i 4 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1303/2013; i

(ii) co najmniej 12 % całkowitej kwoty środków z EFRR na poziomie krajowym przeznacza się na cel tematyczny określony w art. 9 pkt 4 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1303/2013;

Do celów niniejszego artykułu regiony, w których PKB na mieszkańca wykorzystany jako kryterium kwalifikowalności w okresie programowania 2007–2013 był niższy niż 75 % średniego PKB UE-25 w okresie odniesienia, oraz regiony objęte wygasającą pomocą przejściową w okresie programowania 2007– 2013, które kwalifikują się do wsparcia w ramach kategorii regionów lepiej rozwiniętych, o których mowa w art. 90 ust. 2 lit. c) akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 w okresie 2014–2020, uznaje się za regiony przejściowe.

Do celów niniejszego artykułu regiony na poziomie NUTS 2 stanowiące w całości państwa członkowskie położone na wyspach lub wyspy znajdujące się w państwach członkowskich otrzymujących pomoc z Funduszu Spójności oraz wszystkie regiony najbardziej oddalone uznaje się za regiony słabiej rozwinięte.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu minimalny udział środków z EFRR przeznaczonych na daną kategorię regionów może być mniejszy niż udział określony w tym ustępie, o ile jego zmniejszenie zostanie zrównoważone zwiększeniem części przydzielonej innym kategoriom regionów. Ostateczna suma kwot na poziomie krajowym przeznaczonych dla wszystkich kategorii regionów odpowiednio na cele tematyczne określone w art. 9 pkt 1, 2, 3 i 4 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1300/2013; oraz te określone w art. 9 pkt 4 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 nie może być zatem niższa niż suma na poziomie krajowym wynikająca z zastosowania minimalnych udziałów środków z EFRR określonych w ust. 1 niniejszego artykułu.

3. W drodze odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu środki z Funduszu Spójności przeznaczone na wspieranie priorytetów inwestycyjnych określonych w art. 4 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1300/2013 można wliczyć do minimalnych udziałów określonych w ust. 1 lit. a) ppkt (ii), ust. 1 lit. b) ppkt (ii) oraz ust. 1 lit. c) ppkt (ii) akapit pierwszy niniejszego artykułu. W takim przypadku udział, o którym mowa w ust. 1 lit. c) ppkt (ii) akapit pierwszy niniejszego artykułu, należy zwiększyć do 15 %. Tam, gdzie ma to zastosowanie, środki te należy alokować proporcjonalnie na poszczególne kategorie regionów na podstawie ich udziałów w całkowitej liczbie ludności danego państwa członkowskiego.

Artykuł 5

Priorytety inwestycyjne

EFRR wspiera następujące priorytety inwestycyjne w ramach celów tematycznych określonych w art. 9 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 uwzględniając potrzeby rozwojowe i potencjał wzrostu, o których mowa w art. 15 ust. 1 lit. a) ppkt (i) tego rozporządzenia oraz określone w umowie partnerstwa:

1) wzmacnianie badań naukowych, rozwoju technologicznego i innowacji poprzez:

a) udoskonalanie infrastruktury badań i innowacji i zwiększanie zdolności do osiągnięcia doskonałości w zakresie badań i innowacji oraz wspieranie ośrodków kompetencji, w szczególności tych, które leżą w interesie Europy;

b) promowanie inwestycji przedsiębiorstw w badania i innowacje, rozwijanie powiązań i synergii między przedsiębiorstwami, ośrodkami badawczo-rozwojowymi i sektorem szkolnictwa wyższego, w szczególności promowanie inwestycji w zakresie rozwoju produktów i usług, transferu technologii, innowacji społecznych, ekoinnowacji, zastosowań w dziedzinie usług publicznych, pobudzania popytu, tworzenia sieci, klastrów i otwartych innowacji poprzez inteligentną specjalizację, oraz wspieranie badań technologicznych i stosowanych, linii pilotażowych, działań w zakresie wczesnej walidacji produktów, zaawansowanych zdolności produkcyjnych i pierwszej produkcji, w szczególności w dziedzinie kluczowych technologii wspomagających, oraz rozpowszechnianie technologii o ogólnym przeznaczeniu, a także wspieranie inwestycji niezbędnych do wzmocnienia zdolności reagowania kryzysowego w służbach zdrowia;

2) zwiększanie dostępności, stopnia wykorzystania i jakości TIK poprzez:

a) poszerzanie zakresu dostępności łączy szerokopasmowych oraz wprowadzanie szybkich sieci internetowych oraz wspieranie wprowadzania nowych technologii i sieci dla gospodarki cyfrowej;

b) rozwój produktów i usług opartych na TIK, handlu elektronicznego oraz zwiększanie zapotrzebowania na TIK;

c) wzmocnienie zastosowań TIK dla e-administracji, e-uczenia się, e-włączenia społecznego, e-kultury i e-zdrowia;

3) wzmacnianie konkurencyjności MŚP poprzez:

a) promowanie przedsiębiorczości, w szczególności poprzez ułatwianie gospodarczego wykorzystywania nowych pomysłów oraz sprzyjanie tworzeniu nowych firm, w tym również poprzez inkubatory przedsiębiorczości;

b) opracowywanie i wdrażanie nowych modeli biznesowych dla MŚP, w szczególności w celu umiędzynarodowienia;

c) wspieranie tworzenia i poszerzania zaawansowanych zdolności w zakresie rozwoju produktów i usług;

d) wspieranie zdolności MŚP do wzrostu na rynkach regionalnych, krajowych i międzynarodowych oraz do angażowania się w procesy innowacji;

4) wpieranie przejścia na gospodarkę niskoemisyjną we wszystkich sektorach poprzez:

a) wspieranie wytwarzania i dystrybucji energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych;

b) promowanie efektywności energetycznej i korzystania z odnawialnych źródeł energii w przedsiębiorstwach;

c) wspieranie efektywności energetycznej, inteligentnego zarządzania energią i wykorzystania odnawialnych źródeł energii w infrastrukturze publicznej, w tym w budynkach publicznych, i w sektorze mieszkaniowym;

d) rozwijanie i wdrażanie inteligentnych systemów dystrybucji działających na niskich i średnich poziomach napięcia;

e) promowanie strategii niskoemisyjnych dla wszystkich rodzajów terytoriów, w szczególności dla obszarów miejskich, w tym wspieranie zrównoważonej multimodalnej mobilności miejskiej i działań adaptacyjnych mających oddziaływanie łagodzące na zmiany klimatu;

f) promowanie badań i innowacji w zakresie technologii niskoemisyjnych oraz wprowadzania tych technologii;

g) promowanie wykorzystywania wysokosprawnej kogeneracji ciepła i energii elektrycznej w oparciu o zapotrzebowanie na ciepło użytkowe;

5) promowanie dostosowania do zmian klimatu, zapobiegania ryzyku i zarządzania ryzykiem poprzez:

a) wspieranie inwestycji służących dostosowaniu do zmian klimatu, z uwzględnieniem podejścia ekosystemowego;

b) wspieranie inwestycji ukierunkowanych na konkretne rodzaje zagrożeń przy jednoczesnym zwiększeniu odporności na klęski i katastrofy i rozwijaniu systemów zarządzania klęskami i katastrofami;

6) zachowanie i ochrona środowiska oraz promowanie efektywnego gospodarowania zasobami poprzez:

a) inwestowanie w sektor gospodarki odpadami celem wypełnienia zobowiązań określonych w dorobku prawnym Unii w zakresie środowiska oraz zaspokojenia wykraczających poza te zobowiązania potrzeb inwestycyjnych określonych przez państwa członkowskie;

b) inwestowanie w sektor gospodarki wodnej celem wypełnienia zobowiązań określonych w dorobku prawnym Unii w zakresie środowiska oraz zaspokojenia wykraczających poza te zobowiązania potrzeb inwestycyjnych, określonych przez państwa członkowskie;

c) zachowanie, ochronę, promowanie i rozwój dziedzictwa naturalnego i kulturowego;

d) ochronę i przywrócenie różnorodności biologicznej, ochronę i rekultywację gleby oraz wspieranie usług ekosystemowych, także poprzez program „ Natura 2000” i zieloną infrastrukturę;

e) podejmowanie przedsięwzięć mających na celu poprawę stanu jakości środowiska miejskiego, rewitalizację miast, rekultywację i dekontaminację terenów poprzemysłowych (w tym terenów powojskowych), zmniejszenie zanieczyszczenia powietrza i propagowanie działań służących zmniejszeniu hałasu;

f) promowanie innowacyjnych technologii mających na celu poprawę ochrony środowiska i efektywnego gospodarowania zasobami w sektorze odpadów, sektorze wodnym oraz w odniesieniu do gleby lub zmniejszenie zanieczyszczenia powietrza;

g) wspieranie przekształcenia przemysłu w kierunku gospodarki zasobooszczędnej, promowanie ekologicznego wzrostu gospodarczego, ekoinnowacji i zarządzania efektywnością środowiskową w sektorach publicznym i prywatnym;

7) promowanie zrównoważonego transportu i usuwanie niedoborów przepustowości w działaniu najważniejszej infrastruktury sieciowej poprzez:

a) wspieranie multimodalnego jednolitego europejskiego obszaru transportu poprzez inwestycje w TEN-T;

b) zwiększanie mobilności regionalnej poprzez łączenie węzłów drugorzędnych i trzeciorzędnych z infrastrukturą TEN-T, w tym z węzłami multimodalnymi;

c) rozwój i usprawnianie przyjaznych środowisku (w tym o obniżonej emisji hałasu) i niskoemisyjnych systemów transportu, w tym śródlądowych dróg wodnych i transportu morskiego, portów, połączeń multimodalnych oraz infrastruktury portów lotniczych, w celu promowania zrównoważonej mobilności regionalnej i lokalnej;

d) rozwój i rehabilitacja kompleksowych, wysokiej jakości i interoperacyjnych systemów transportu kolejowego oraz propagowanie działań służących zmniejszeniu hałasu;

e) zwiększenie efektywności energetycznej i bezpieczeństwa dostaw poprzez rozwój inteligentnych systemów dystrybucji, magazynowania i przesyłu energii oraz poprzez integrację rozproszonego wytwarzania energii ze źródeł odnawialnych;

8) promowanie trwałego i wysokiej jakości zatrudnienia oraz wsparcie mobilności pracowników poprzez:

a) wspieranie rozwoju inkubatorów przedsiębiorczości oraz wsparcie inwestycyjne pracy na własny rachunek, mikroprzedsiębiorstw i tworzenia przedsiębiorstw;

b) wspieranie wzrostu gospodarczego sprzyjającego zatrudnieniu poprzez rozwój potencjału endogenicznego jako elementu strategii terytorialnej dla określonych obszarów, w tym poprzez przekształcanie upadających regionów przemysłowych i zwiększenie dostępu do określonych zasobów naturalnych i kulturalnych oraz ich rozwój;

c) wspieranie inicjatyw w zakresie rozwoju lokalnego oraz pomoc dla struktur świadczących usługi lokalne na rzecz tworzenia miejsc pracy, o ile takie przedsięwzięcia nie są objęte zakresem rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1304/2013 (¹⁴);

d) inwestowanie w infrastrukturę dla służb zatrudnienia;

9) promowanie włączenia społecznego, walka z ubóstwem i wszelką dyskryminacją poprzez:

a) inwestycje w infrastrukturę zdrowotną i społeczną, które przyczyniają się do rozwoju krajowego, regionalnego i lokalnego, zmniejszania nierówności w zakresie stanu zdrowia, promowanie włączenia społecznego poprzez lepszy dostęp do usług społecznych, kulturalnych i rekreacyjnych, oraz przejścia z usług instytucjonalnych na usługi na poziomie społeczności lokalnych;

b) wspieranie rewitalizacji fizycznej, gospodarczej i społecznej ubogich społeczności na obszarach miejskich i wiejskich;

c) udzielanie wsparcia na rzecz przedsiębiorstw społecznych;

d) inwestycje dokonywane w kontekście strategii na rzecz rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność;

e) wspieranie przyjmowania oraz integracji społecznej i gospodarczej migrantów i uchodźców;

10) inwestowanie w kształcenie, szkolenie oraz szkolenie zawodowe na rzecz zdobywania umiejętności i uczenia się przez całe życie poprzez rozwój infrastruktury edukacyjnej i szkoleniowej;

11) wzmacnianie zdolności instytucjonalnych instytucji publicznych i zainteresowanych stron oraz sprawności administracji publicznej poprzez wzmacnianie zdolności instytucjonalnych i sprawności administracji publicznej oraz efektywności usług publicznych związanych z wdrażaniem EFRR, oraz wspieranie przedsięwzięć w ramach EFS w celu wzmocnienia zdolności instytucjonalnych i sprawności administracji publicznej.

Artykuł 6

Wskaźniki dotyczące celu „ Inwestycje na rzecz wzrostu i zatrudnienia”

1. Wspólne wskaźniki produktu określone w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, wskaźniki rezultatu specyficzne dla danego programu, a w stosownych przypadkach wskaźniki produktu specyficzne dla danego programu, należy stosować zgodnie z art. 27 ust. 4, art. 96 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) i (iv) oraz art. 96 ust. 2 lit. c) ppkt (ii) i (iv) rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

2. W przypadku wspólnych wskaźników produktu i wskaźników produktu specyficznych dla programu wartości bazowe ustala się na zero. Łączne wartości docelowe ujęte ilościowo dla tych wskaźników wyznacza się w odniesieniu do 2023 r.

3. W przypadku wskaźników rezultatu specyficznych dla danego programu, które dotyczą priorytetów inwestycyjnych, wartości bazowe określa się w oparciu o najnowsze dostępne dane, a wartości docelowe wyznacza się w odniesieniu do 2023 r. Te wartości docelowe mogą być ujęte ilościowo lub jakościowo.

4. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 14 w celu zmiany wykazu wspólnych wskaźników produktu zawartego w załączniku I, aby wprowadzić dostosowania gdy jest to uzasadnione dla zapewnienia skutecznej oceny postępów we wdrażaniu programów operacyjnych.

ROZDZIAŁ II

Przepisy szczególne dotyczące traktowania szczególnych cech terytorialnych

Artykuł 7

Zrównoważony rozwój obszarów miejskich

1. EFRR wspiera, w ramach programów operacyjnych, zrównoważony rozwój obszarów miejskich poprzez strategie określające zintegrowane działania służące rozwiązywaniu problemów gospodarczych, środowiskowych, klimatycznych, demograficznych i społecznych, jakich doświadczają obszary miejskie, z uwzględnieniem potrzeby wspierania powiązań między obszarami miejskimi i wiejskimi.

2. Zrównoważony rozwój obszarów miejskich należy osiągnąć poprzez zintegrowane inwestycje terytorialne, o których mowa w art. 36 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, lub poprzez odrębny program operacyjny, lub poprzez odrębną oś priorytetową zgodnie z art. 96 ust. 1 lit. c) akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

3. Uwzględniając specyfikę swojej sytuacji terytorialnej, każde państwo członkowskie ustanawia w umowie partnerstwa zasady wyboru obszarów miejskich, w których mają być realizowane zintegrowane działania na rzecz zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich, oraz szacunkową alokację środków na te działania na szczeblu krajowym.

4. Co najmniej 5 % środków z EFRR przydzielonych na poziomie krajowym w ramach celu „Inwestycje na rzecz wzrostu i zatrudnienia” należy przeznaczyć na zintegrowane działania na rzecz zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich, przy czym miasta i podmioty poniżej szczebla regionalnego lub podmioty lokalne odpowiedzialne za realizację strategii zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich (zwane dalej „ władzami miejskimi”) odpowiadają za zadania związane przynajmniej z wyborem operacji zgodnie z art. 123 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 lub, w stosownych przypadkach, zgodnie z art. 123 ust. 7 tego rozporządzenia. Szacunkową kwotę przeznaczaną na cele określone w ust. 2 niniejszego artykułu określa się w danym programie operacyjnym lub danych programach operacyjnych.

5. Instytucja zarządzająca w wyniku konsultacji z władzami miejskimi określa zakres zadań, które władze miejskie są zobowiązane wykonać, dotyczących zarządzania zintegrowanymi działaniami na rzecz zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich. Instytucja zarządzająca sporządza swoją decyzję w formie pisemnej. Instytucja zarządzająca może zachować prawo do ostatecznego sprawdzenia kwalifikowalności operacji przed ich zatwierdzeniem.

Artykuł 8

Innowacyjne działania na rzecz zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich

1. Z inicjatywy Komisji z EFRR mogą być wspierane innowacyjne działania na rzecz zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich zgodnie z art. 92 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013. Takie działania obejmują badania i projekty pilotażowe mające na celu zidentyfikowanie lub przetestowanie nowych rozwiązań odnoszących się do zagadnień zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich, istotnych na poziomie Unii. Komisja zachęca odpowiednich partnerów, o których mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, do angażowania się w przygotowanie i realizację innowacyjnych działań.

2. W drodze odstępstwa od art. 4 niniejszego rozporządzenia innowacyjne działania mogą wspierać wszelkie przedsięwzięcia niezbędne do osiągnięcia celów tematycznych określonych w art. 9 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 i odpowiadających im priorytetów inwestycyjnych określonych w art. 5 niniejszego rozporządzenia.

3. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych, zgodnie z art. 14, określających szczegółowe przepisy dotyczące zasad wyboru innowacyjnych działań przeznaczonych do wsparcia przez EFRR zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i zarządzania nimi.

Artykuł 9

Sieć na rzecz rozwoju obszarów miejskich

1. Komisja tworzy, zgodnie z art. 58 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013,sieć na rzecz rozwoju obszarów miejskich, aby promować budowanie potencjału, tworzenie sieci oraz wymianę doświadczeń na szczeblu Unii. Sieć ta składa się z władz miejskich odpowiedzialnych za realizację strategii zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich zgodnie z art. 7 ust. 4 i 5 niniejszego rozporządzenia oraz instytucji odpowiedzialnych za innowacyjne działania na rzecz zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich, zgodnie z art. 8 niniejszego rozporządzenia.

2. Działalność sieci na rzecz rozwoju obszarów miejskich stanowi uzupełnienie przedsięwzięć podejmowanych w ramach współpracy międzyregionalnej na podstawie art. 2 pkt 3 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1299/2013 (¹⁵).

Artykuł 10

Obszary o niekorzystnych warunkach przyrodniczych lub demograficznych

W ramach programów operacyjnych współfinansowanych przez EFRR, obejmujących obszary o poważnych i trwałych niekorzystnych warunkach przyrodniczych lub demograficznych, o których mowa w art. 121 pkt. 4 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, należy zwracać szczególną uwagę na specyficzne trudności tych obszarów.

Artykuł 11

Regiony najbardziej wysunięte na północ o bardzo niskiej gęstości zaludnienia

Artykuł 4 nie ma zastosowania do dodatkowej alokacji środków o specjalnym przeznaczeniu na rzecz regionów najbardziej wysuniętych na północ o bardzo niskiej gęstości zaludnienia. Alokacja ta jest przeznaczona na cele tematyczne określone w art. 9 pkt 1, 2, 3, 4 i 7 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

Artykuł 12

Regiony najbardziej oddalone

1. Artykuł 4 nie ma zastosowania do dodatkowej alokacji środków o specjalnym przeznaczeniu na regiony najbardziej oddalone. Alokacja ta jest wykorzystywana w celu wyrównania dodatkowych kosztów związanych ze specyficznymi cechami i ograniczeniami, o których mowa w art. 349 TFUE, poniesionych w regionach najbardziej oddalonych w związku ze wsparciem:

a) celów tematycznych określonych w art. 9 rozporządzenia akapit pierwszy (UE) nr 1303/2013;

b) usług transportu towarowego i pomocy na rzecz uruchamiania usług transportowych;

c) operacji związanych z ograniczeniami w przechowywaniu, z nadmierną wielkością i konserwacją narzędzi produkcyjnych oraz niedostatkiem kapitału ludzkiego na lokalnym rynku.

2. Dodatkowa alokacja środków o specjalnym przeznaczeniu, o której mowa w ust. 1, może być wykorzystywana jako wsparcie finansowania pomocy operacyjnej i wydatków obejmujących zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych oraz kontraktów na usługi publiczne w regionach najbardziej oddalonych.

3. Kwota, do której stosuje się stopę dofinansowania, jest proporcjonalna do dodatkowych kosztów, o których mowa w ust. 1, poniesionych przez beneficjenta wyłącznie w przypadku pomocy operacyjnej i wydatków obejmujących zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych oraz kontraktów na usługi publiczne, ale może pokryć łączne koszty kwalifikowalne w przypadku wydatków na inwestycje.

4. Dodatkowa alokacja środków o specjalnym przeznaczeniu, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu nie może być wykorzystana w celu wspierania:

a) operacji dotyczących produktów wymienionych w załączniku I do TFUE;

b) pomocy na rzecz przewozu osób dopuszczalnej na mocy art. 107 ust. 2 lit. a) TFUE;

c) zwolnień podatkowych i zwolnień z obciążeń socjalnych.

5. W drodze odstępstwa od art. 3 ust. 1 lit. a) i b) EFRR może wspierać inwestycje produkcyjne w przedsiębiorstwach w regionach najbardziej oddalonych, niezależnie od wielkości tych przedsiębiorstw.

6. Artykuł 4 nie ma zastosowania do pochodzącej z EFRR części alokacji środków na rzecz najbardziej oddalonego regionu Majotty, w rozumieniu art. 349 TFUE, a co najmniej 50 % tej części pochodzącej z EFRR alokuje się na cele tematyczne określone w art. 9 pkt 1, 2, 3, 4 i 6 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

ROZDZIAŁ III

Przepisy końcowe

Artykuł 13

Przepisy przejściowe

1. Niniejsze rozporządzenie nie ma wpływu na kontynuację lub zmianę, w tym całkowite lub częściowe anulowanie, pomocy zatwierdzonej przez Komisję na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1080/2006 lub jakichkolwiek innych przepisów mających zastosowanie do tej pomocy na dzień 31 grudnia 2013 r. Rozporządzenie to lub jakiekolwiek inne przepisy mające zastosowanie stosuje się nadal po dniu 31 grudnia 2013 r. do tej pomocy lub do tych operacji aż do ich zamknięcia. Do celów niniejszego ustępu pomoc obejmuje programy operacyjne i duże projekty.

2. Wnioski o dofinansowanie złożone lub zatwierdzone na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1080/2006 zachowują ważność.

Artykuł 14

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 6 ust. 4 i art. 8 ust. 3, powierza się Komisji od dnia 21 grudnia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2020 r.

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 6 ust. 4 i art. 8 ust. 3, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnień określonych w tej decyzji. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 6 ust. 4 i art. 8 ust. 3 wchodzi w życie tylko wtedy, jeśli ani Parlament Europejski ani Rada nie wyrażą sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub jeśli przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformują Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 15

Uchylenie

Bez uszczerbku dla art. 13 niniejszego rozporządzenia, niniejszym uchyla się rozporządzenie (WE) nr 1080/2006 ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2014 r.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia i należy je rozumieć zgodnie z tabelą korelacji zawartą w załączniku II.

Artykuł 16

Przegląd

Parlament Europejski i Rada dokonają przeglądu niniejszego rozporządzenia do dnia 31 grudnia 2020 r. zgodnie z art. 177 TFUE.

Artykuł 17

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Art. 12 ust. 6 stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2013 r.