RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 13,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

1. PROCEDURA

1.1 Obowiązujące środki

(1) Rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 791/2011 (²) („rozporządzenie pierwotne”) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe w wysokości 62,9 % na przywóz niektórych rodzajów tkanin siatkowych o otwartych oczkach z włókien szklanych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”) w odniesieniu do wszystkich innych przedsiębiorstw niż te wymienione w art. 1 ust. 2 i w załączniku 1 do tego rozporządzenia. Są to obowiązujące obecnie środki, a dochodzenie, które doprowadziło do ich wprowadzenia, jest dochodzeniem pierwotnym.

(2) Obowiązujące środki były wcześniej rozszerzone na Malezję rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 672/2012 (³) oraz na Tajwan i Tajlandię rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 21/2013 (⁴).

1.2 Wniosek

(3) W dniu 25 lutego 2013 r. Komisja Europejska („Komisja” ) otrzymała wniosek złożony zgodnie z art. 13 ust. 3 oraz art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego o zbadanie możliwego obchodzenia środków antydumpingowych wprowadzonych w odniesieniu do przywozu niektórych rodzajów tkanin siatkowych o otwartych oczkach z włókien szklanych pochodzących z ChRL oraz o poddanie rejestracji przywozu niektórych rodzajów tkanin siatkowych o otwartych oczkach z włókien szklanych, wysyłanych z Indii i Indonezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Indii i Indonezji.

(4) Wniosek został złożony przez Saint Gobain Adfors CZ s.r.o., Tolnatext Fonalfeldolgozo es Muszakiszovet-gyarto Bt., Valmieras „Stikla Skiedra” AS i Vitrulan Technical Textiles GmbH – czterech producentów unijnych niektórych rodzajów tkanin siatkowych o otwartych oczkach z włókien szklanych.

(5) Wniosek zawierał wystarczające dowody prima facie, że po wprowadzeniu obowiązujących środków nastąpiła istotna zmiana struktury handlu w zakresie wywozu z ChRL, Indii i Indonezji do Unii, która nie ma racjonalnych przyczyn lub ekonomicznego uzasadnienia poza wprowadzeniem obowiązujących środków. Wskazana zmiana struktury handlu wynikała rzekomo z przesyłania przez Indie i Indonezję niektórych rodzajów tkanin siatkowych o otwartych oczkach z włókien szklanych pochodzących z ChRL i z fałszywych deklaracji pochodzenia produktów chińskich.

(6) Ponadto z dowodów wynika, że skutki naprawcze obowiązujących środków zostały osłabione zarówno pod względem ilości, jak i ceny. Dowody wskazują, że zwiększenie przywozu z Indii i Indonezji nastąpiło po cenach niższych od ceny niewyrządzającej szkody, ustalonej w dochodzeniu pierwotnym.

(7) Wreszcie istnieją dowody, że ceny niektórych rodzajów tkanin siatkowych o otwartych oczkach z włókien szklanych wysyłanych z Indii i Indonezji są cenami dumpingowymi w odniesieniu do wartości normalnej ustalonej dla produktu podobnego w trakcie dochodzenia pierwotnego.

1.3 Wszczęcie

(8) Po konsultacji z Komitetem Doradczym i ustaleniu, że istnieją wystarczające dowody prima facie uzasadniające wszczęcie dochodzenia na podstawie art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, Komisja wszczęła dochodzenie rozporządzeniem Komisji (UE) nr 322/2013 (⁵) („rozporządzenie wszczynające”). Na podstawie art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja, w drodze rozporządzenia wszczynającego, nakazała również organom celnym rejestrowanie przywozu niektórych rodzajów tkanin siatkowych o otwartych oczkach z włókien szklanych wysyłanych z Indii i Indonezji.

1.4 Dochodzenie

(9) Komisja oficjalnie poinformowała o wszczęciu dochodzenia władze ChRL, Indii i Indonezji, producentów/eksporterów w tych państwach oraz znanych zainteresowanych importerów unijnych i przemysł unijny. Kwestionariusze rozesłano do producentów/eksporterów w ChRL, Indii i Indonezji, którzy są znani Komisji lub którzy zgłosili się w terminie określonym w motywie 15 rozporządzenia wszczynającego. Kwestionariusze wysłano również do importerów w Unii. Zainteresowanym stronom dano możliwość przedstawienia uwag na piśmie oraz złożenia wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w rozporządzeniu wszczynającym. Wszystkie strony poinformowano, że brak współpracy może spowodować zastosowanie art. 18 rozporządzenia podstawowego oraz oparcie ustaleń na dostępnych faktach.

(10) Trzech producentów eksportujących w Indiach oraz jeden niepowiązany importer w Unii zgłosiło się i przedłożyło odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Później importer unijny poinformował Komisję, że dokonywał on przywozu innych produktów i nie dokonywał w przeszłości przywozu jakiegokolwiek produktu objętego dochodzeniem. Żaden producent eksportujący z Indonezji nie udzielił odpowiedzi. Następujący producenci eksportujący z Indii złożyli formularz dotyczący zwolnienia:

– Montex Glass Fibre Industries Pvt.Ltd. („Montex“), oraz

– Urja Products Pvt.Ltd.

(11) Następnie przedsiębiorstwo Urja Products Pvt.Ltd. poinformowało Komisję, że nie produkuje ono produktu objętego dochodzeniem, a jego produkty mają inne właściwości techniczne i inne zastosowanie (objęte innymi kodami CN). Dlatego też wizyta weryfikacyjna odbyła się jedynie w zakładach przedsiębiorstwa Montex.

1.5 Okres objęty dochodzeniem

(12) Dochodzenie objęło okres od dnia 1 kwietnia 2009 r. do dnia 31 marca 2013 r. (okres objęty dochodzeniem – „OD”). Dane dotyczące OD zgromadzono w celu zbadania między innymi domniemanej zmiany w strukturze handlu. Za okres sprawozdawczy od dnia 1 kwietnia 2012 r. do dnia 31 marca 2013 r. (okres sprawozdawczy – „OS”) zgromadzono bardziej szczegółowe dane w celu zbadania ewentualnego osłabienia skutków naprawczych obowiązujących środków i występowania dumpingu.

2. WYNIKI DOCHODZENIA

2.1 Przesłanki ogólne

(13) Zgodnie z art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego ocenę występowania obchodzenia środków przeprowadzono, badając kolejno, czy wystąpiła zmiana w strukturze handlu pomiędzy ChRL, Indiami i Indonezją a Unią; czy ta zmiana wynikała z praktyki, procesu lub prac niemających wystarczających racjonalnych przyczyn ani ekonomicznego uzasadnienia poza nałożonym cłem; czy istnieją dowody szkody lub osłabienia skutków naprawczych cła pod względem cen lub ilości produktu objętego dochodzeniem; czy istnieją dowody na istnienie dumpingu w odniesieniu do wartości normalnych uprzednio ustalonych dla produktu objętego postępowaniem, w razie potrzeby zgodnie z przepisami art. 2 rozporządzenia podstawowego.

2.2 Produkt objęty postępowaniem i produkt objęty dochodzeniem

(14) Produkt objęty postępowaniem jest taki sam jak produkt zdefiniowany w dochodzeniu pierwotnym: tkaniny siatkowe o otwartych oczkach z włókien szklanych, o wielkości oczka powyżej 1,8 mm na długość i szerokość oraz o wadze powyżej 35 g/m², z wyłączeniem tarcz z włókna szklanego, pochodzące z ChRL, obecnie objęte kodami CN ex 7019 51 00 i ex 7019 59 00.

(15) Produkt objęty dochodzeniem jest taki sam jak produkt określony w poprzednim motywie, lecz wysyłany z Indii i Indonezji, zgłoszony lub niezgłoszony jako pochodzący z Indii i Indonezji.

(16) Dochodzenie wykazało, że tkaniny siatkowe o otwartych oczkach z włókien szklanych zgodne z powyższą definicją i wywożone z ChRL do Unii oraz tkaniny siatkowe o otwartych oczkach z włókien szklanych wysyłane z Indii i Indonezji do Unii mają te same podstawowe właściwości fizyczne i techniczne oraz te same zastosowania, a zatem są uważane za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

2.3 Poziom współpracy

2.3.1 Indie

(17) Jak wskazano w motywie 10 powyżej, jedynie dwa indyjskie przedsiębiorstwa przedstawiły odpowiedzi na formularz dotyczący zwolnienia. Ponieważ ustalono, że jedno z tych przedsiębiorstw, Urja Products Pvt.Ltd, nie było producentem produktu objętego dochodzeniem, tylko przedsiębiorstwo Montex było przedsiębiorstwem współpracującym. Udział tego przedsiębiorstwa w wywozie z Indii do Unii w okresie sprawozdawczym wyniósł zaledwie 1 %, w porównaniu z wywozem z Indii ogółem. Spowodowało to zastosowanie art. 18 rozporządzenia podstawowego, a ustalenia w odniesieniu do Indii oparto na dostępnych faktach.

2.3.2 Indonezja

(18) Jak wskazano w motywie 10, żadne przedsiębiorstwo indonezyjskie nie przedłożyło odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Przedsiębiorstwa indonezyjskie nie współpracowały. Spowodowało to zastosowanie art. 18 rozporządzenia podstawowego, a ustalenia w odniesieniu do Indonezji oparto na dostępnych faktach.

2.3.3 ChRL

(19) Chińscy producenci eksportujący nie współpracowali. Spowodowało to zastosowanie art. 18 rozporządzenia podstawowego, a ustalenia w odniesieniu do ChRL oparto na dostępnych faktach.

2.4 Zmiana struktury handlu

(20) Aby określić, czy wystąpiła zmiana w strukturze handlu, oceniono przywóz produktu objętego dochodzeniem z Indii i Indonezji do Unii oraz wywóz produktu objętego dochodzeniem z ChRL do Indii i Indonezji. Wartość tego przywozu określono na podstawie dostępnych faktów zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia podstawowego ze względu na dość ograniczoną współpracę lub brak współpracy ze strony przedsiębiorstw indyjskich, indonezyjskich i chińskich (zob. sekcja 2.3 powyżej).

(21) W tym celu w analizie wykorzystano statystyki COMEXT (⁶), statystyki handlowe dotyczące Indii i Indonezji przekazane przez odpowiednie władze krajowe oraz statystyki przekazane przez przedsiębiorstwo Global Trade Information Services (⁷). Aby wykorzystać okresy 12-miesięczne, za podstawę przyjęto lata obrotowe rozpoczynające się dnia 1 kwietnia i kończące dnia 31 marca.

(22) Wielkość przywozu zarejestrowana w statystykach COMEXT obejmuje większą grupę produktów niż produkt objęty postępowaniem i produkt objęty dochodzeniem. W świetle szacunkowych obliczeń dostarczonych przez przemysł unijny można było jednak ustalić, że znaczna część tego przywozu dotyczyła produktu objętego postępowaniem i produktu objętego dochodzeniem. W konsekwencji dane te można było wykorzystać do ustalenia zmiany w strukturze handlu.

2.4.1 Przywóz do Unii

(23) Statystyki COMEXT wykazują istotną zmianę struktury handlu w OD (zob. tabela 1 poniżej).

Tabela 1

Przywóz z ChRL

(24) Statystyki COMEXT wskazują, że przywóz produktu objętego postępowaniem z ChRL do Unii znacząco zmniejszył się po wprowadzeniu środków tymczasowych w lutym 2011 r. (⁸) oraz środków ostatecznych w sierpniu 2011 r. (⁹) Tabela 1 wskazuje, że między 2010/2011 a 2011/2012 przywóz do Unii z ChRL zmniejszył się z 385,85 mln m² do 110,30 mln m² (o około 70 %), a między 2010/2011 a 2012/2013 (o około 80 %) do poziomu 85,9 mln m².

Przywóz z Indii

(25) Statystyki COMEXT wskazują, że w roku obrotowym 2009/2010 ilości przywożone z Indii do Unii osiągnęły poziom 0,35 mln m², w roku obrotowym 2010/2011 – 0,28 mln m² i gwałtownie wzrosły między 2011/2012 a 2012/2013, osiągając poziom 13,13 mln m² w roku obrotowym 2012/2013.

(26) Jak wskazano w motywie 17 powyżej, w OD przedsiębiorstwo Montex wywiozło do Unii bardzo małe ilości produktu objętego dochodzeniem – w porównaniu z całkowitą wielkością wywozu z Indii stanowił on 1 % wywozu z Indii do Unii w okresie 2012/2013. Stwierdzono ponadto, że przedsiębiorstwo wywoziło produkt objęty dochodzeniem, posługując się nieprawidłowym kodem CN – 7019 52. Konieczne było w związku z tym dodanie wartości wywozu tego przedsiębiorstwa do statystyk COMEXT, jak pokazano w tabeli 1.

Przywóz z Indonezji

(27) Statystyki COMEXT wskazują, że w roku obrotowym 2009/2010 ilości przywożone z Indonezji na rynek Unii osiągnęły poziom 0,004 mln m², w 2010/2011 – 0,16 mln m² i gwałtownie wzrosły między 2011/2012 a 2012/2013 – odpowiednio z 3,22 mln m² do 33,31 mln m².

2.4.2 Wywóz z ChRL do Indii i Indonezji

(28) W tym samym okresie można było zaobserwować także gwałtowny wzrost wywozu z ChRL do Indii i Indonezji.

Tabela 2

Wywóz z ChRL do Indii

(29) Według danych statystycznych chińskich służb celnych przywóz produktu objętego dochodzeniem z ChRL do Indii wzrósł z 4,8 mln m² w roku obrotowym 2009/2010 do 29,3 mln m² w roku obrotowym 2012/2013.

Wywóz z ChRL do Indonezji

(30) Według danych statystycznych chińskich służb celnych przywóz produktu objętego dochodzeniem z ChRL do Indonezji wzrósł z 5,78 mln m² w roku obrotowym 2009/2010 do 11,54 mln m² w roku obrotowym 2012/2013.

2.4.3 Wniosek dotyczący zmiany struktury handlu

(31) Ogólny spadek wywozu z ChRL do Unii i równoległy wzrost wywozu z Indii i Indonezji do Unii oraz wywozu z ChRL do Indii i Indonezji po wprowadzeniu środków tymczasowych w lutym 2011 r. oraz środków ostatecznych w sierpniu 2011 r. stanowią zmianę struktury handlu między wymienionymi wyżej państwami z jednej strony, a wywozu z tych państw do Unii z drugiej strony.

2.5 Charakter praktyki związanej z obchodzeniem cła

(32) Art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego zawiera wymóg, zgodnie z którym zmiana struktury handlu powinna wynikać z praktyki, procesu lub prac niemających racjonalnych przyczyn ani ekonomicznego uzasadnienia poza nałożonym cłem. Zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia podstawowego taka praktyka, proces lub prace obejmują między innymi wysyłkę produktu objętego obowiązującymi środkami za pośrednictwem państw trzecich.

(33) W trakcie dochodzenia znaleziono dowody na stosowanie praktyk przeładunku w Indonezji i Indiach lub nieprawidłowych świadectw pochodzenia. Na przykład część przywożonych do Unii produktów objętych postępowaniem przewożona była przez Dubaj lub Singapur ze świadectwami pochodzenia z Indonezji/Indii, a część przywozu do Unii odbywała się za pośrednictwem przedsiębiorstwa indyjskiego, które nie współpracowało w trakcie dochodzenia. Brak współpracy ze strony któregokolwiek producenta produktu objętego dochodzeniem, z wyjątkiem firmy Montex, również wskazuje, że w Indiach i Indonezji nie prowadzi się faktycznej produkcji, która mogłaby uzasadniać poziom wywozu z Indonezji i Indii do Unii. Można się spodziewać, że jeśli istnieliby rzeczywiści producenci, próbowaliby oni zdystansować się od praktyk obchodzenia środków, przede wszystkim biorąc udział w prowadzonym dochodzeniu. Ponadto w ramach dochodzenia nie znaleziono dowodów na istnienie w tych dwóch państwach faktycznej produkcji, poza firmą Montex. Wzrost przywozu z tych dwóch państw wskazuje ponadto na fakt, że chińskie produkty trafiają do Unii poprzez Indie i Indonezję lub z nieprawidłowymi świadectwami pochodzenia.

(34) Przeładunek produktów pochodzenia chińskiego w Indiach i Indonezji został zatem potwierdzony.

2.6 Niewystarczająca racjonalna przyczyna lub ekonomiczne uzasadnienie inne niż nałożenie cła antydumpingowego

(35) W ramach dochodzenia nie ujawniono żadnej innej racjonalnej przyczyny lub ekonomicznego uzasadnienia dla przeładunku poza unikaniem środków obowiązujących w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem. Nie znaleziono żadnych innych niż cło elementów, które można by uznać za wyrównanie kosztów przeładunku, zwłaszcza w odniesieniu do transportu i ponownego załadunku w Indiach i Indonezji, niektórych tkanin siatkowych o otwartych oczkach z włókien szklanych pochodzących z ChRL.

2.7 Osłabienie skutków naprawczych cła antydumpingowego

(36) Oceniono następnie, czy przywóz produktu objętego dochodzeniem do Unii osłabił – pod względem ilości i cen – skutki naprawcze obowiązujących środków. Wykorzystano dane z bazy COMEXT jako najlepsze dostępne dane dotyczące ilości i cen w odniesieniu do wywozu realizowanego przez przedsiębiorstwa niewspółpracujące z Indii i Indonezji. Ustalone w ten sposób ceny porównano z poziomem usuwającym szkodę ustalonym dla przemysłu unijnego w motywie 74 rozporządzenia pierwotnego.

(37) Wzrost przywozu z Indii do Unii z 0,35 mln m² w 2009/2010 r. do 13,10 mln m² w okresie sprawozdawczym był znaczny pod względem ilości w porównaniu z (bardzo niskimi) wielkościami przywozu z Indii przed wprowadzeniem środków tymczasowych w 2009/2010 r. Także wzrost przywozu z Indonezji do Unii z 0,04 mln m² w 2009/2010 r. do 33,31 mln m² w okresie sprawozdawczym został uznany za znaczny pod względem ilości w porównaniu z (bardzo niskimi) wielkościami przywozu z Indonezji przed wprowadzeniem środków tymczasowych w 2009/2010 r.

(38) Aby ocenić, czy skutki naprawcze obowiązujących środków zostały osłabione pod względem cen, ceny przywożonych produktów z Indonezji i Indii porównano z poziomem usuwającym szkodę ustalonym w rozporządzeniu pierwotnym. Poziom usuwający szkodę ustalony w rozporządzeniu pierwotnym jest skorygowany o stopę inflacji. Średnia ważona cena eksportowa produktów przywożonych z Indii i Indonezji została skorygowana o koszty poniesione po przywozie oraz kwestie jakościowe ustalone w dochodzeniu pierwotnym w odniesieniu do przywozu z ChRL. Porównanie wykazało dużo niższe ceny eksportowe w przypadku wywozu z wymienionych państw do Unii. W związku z tym stwierdzono, że skutki naprawcze obowiązujących środków także zostały osłabione zarówno pod względem ilości, jak i ceny.

2.8 Dowód na istnienie dumpingu

(39) Zgodnie z art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego zbadano wreszcie, czy istnieją dowody na istnienie dumpingu.

(40) W rozporządzeniu pierwotnym wartość normalna została ustalona na podstawie cen występujących w Kanadzie, którą w ramach tamtego dochodzenia uznano za odpowiednie państwo o gospodarce rynkowej, analogiczne do ChRL. Zgodnie z art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego zastosowano wartość normalną ustaloną w dochodzeniu pierwotnym.

(41) Cenę eksportową produktów przywożonych z Indii i Indonezji ustalono na podstawie dostępnych faktów zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Za cenę eksportową przyjęto średnią cenę eksportową niektórych rodzajów tkanin siatkowych o otwartych oczkach z włókien szklanych przywożonych z każdego z wymienionych dwóch państw w OS zgodnie z informacjami zawartymi w bazie danych COMEXT. Wywóz indyjskiego przedsiębiorstwa Montex nie został ujęty w statystykach ze względu na błąd w klasyfikacji jego produktów (zob. motyw 25 powyżej) i nie był wykorzystywany do obliczenia marginesu dumpingu.

(42) Aby zapewnić rzetelne porównanie wartości normalnej i ceny eksportowej, wzięto pod uwagę, w formie dostosowań, różnice wpływające na ceny i porównywalność cen zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Wprowadzono dostosowania dotyczące różnic w zakresie kosztów transportu, ubezpieczenia i pakowania. Ze względu na fakt, iż dostępne dane nie pozwalały określić poziomu niezbędnych dostosowań, dostosowania musiały zostać określone na podstawie najlepszych dostępnych faktów. W związku z powyższym dostosowania dotyczące wymienionych kosztów oparto na wartości procentowej obliczonej jako stosunek całkowitych kosztów transportu, ubezpieczenia i pakowania do wartości unijnej sprzedaży na warunkach dostawy CIF, podanej przez współpracujących chińskich producentów eksportujących w dochodzeniu pierwotnym.

(43) Zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego dumping obliczono poprzez porównanie średniej ważonej wartości normalnej ustalonej w rozporządzeniu pierwotnym i odpowiednich średnich ważonych cen eksportowych w obu wymienionych państwach w OS dotyczącym obecnego dochodzenia, wyrażonych jako odsetek ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem.

(44) Porównanie średniej ważonej wartości normalnej i ustalonych w ten sposób średnich ważonych cen eksportowych wykazało istnienie dumpingu.

3. ŚRODKI

(45) W świetle powyższych faktów stwierdza się, że ostateczne cło antydumpingowe nałożone na przywóz niektórych rodzajów tkanin siatkowych o otwartych oczkach z włókien szklanych pochodzących z ChRL było, poprzez przeładunek w Indiach i Indonezji, przedmiotem obchodzenia w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(46) Zgodnie z art. 13 ust. 1 zdanie pierwsze rozporządzenia podstawowego obowiązujące środki wprowadzone wobec przywozu produktu objętego postępowaniem powinny zostać rozszerzone na przywóz tego samego produktu, lecz wysyłanego z Indii i Indonezji, zgłoszonego lub niezgłoszonego jako pochodzący z Indii i Indonezji.

(47) Rozszerzeniem należy objąć środki ustanowione w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 791/2011 wobec „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw” , czyli ostateczne cło antydumpingowe w wysokości 62,9 % stosowane do ceny netto na granicy Unii przed ocleniem.

(48) Zgodnie z art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, które stanowią, że wszelkie rozszerzone środki należy stosować do przywozu produktów wwożonych do Unii objętych rejestracją wymaganą rozporządzeniem wszczynającym, cło należy pobierać od tego zarejestrowanego przywozu niektórych rodzajów tkanin siatkowych o otwartych oczkach z włókien szklanych wysyłanych z Indii i Indonezji.

4. WNIOSKI O ZWOLNIENIE

4.1 Indie

(49) Jak wskazano w motywie 10, po wszczęciu dochodzenia zgłosiło się dwóch producentów eksportujących – Montex i Urja Products, którzy przesłali odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i złożyli wnioski o przyznanie zwolnienia zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(50) Jak wskazano w motywie 11, stwierdzono, że jedno z tych dwóch przedsiębiorstw – Urja Products, nie jest producentem produktu objętego dochodzeniem. Zwolnienie na mocy art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego nie ma zastosowania do tego przedsiębiorstwa.

(51) W przypadku przedsiębiorstwa Montex ustalono, że nie brało ono udziału w praktykach obchodzenia środków objętych niniejszym dochodzeniem. Przedsiębiorstwo udowodniło, że jest rzeczywistym producentem, którego produkcja przekracza wielkość wywozu produktu objętego dochodzeniem do Unii. Przedsiębiorstwo przedstawiło pełen zestaw danych i było przedmiotem wizyty weryfikacyjnej na miejscu. Zweryfikowane dane dotyczące założenia przedsiębiorstwa, zakupu maszyn, procesu produkcji, mocy produkcyjnych, zapasów, zakupu surowców i kosztów produkcji potwierdzają ten wniosek. Ponadto producent ten był w stanie wykazać, że nie jest powiązany z żadnym chińskim producentem/eksporterem, którzy objęci są istniejącymi środkami, ani z przedsiębiorstwami biorącymi udział w praktykach obchodzenia środków. Dlatego też zwolnienie z rozszerzonych ceł mogłoby zostać przyznane temu przedsiębiorstwu.

4.2 Indonezja

(52) Jak wskazano w motywie 10, żaden producent eksportujący z Indonezji nie złożył wniosku o zwolnienie zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. W ramach dochodzenia nie znaleziono w Indonezji żadnego rzeczywistego producenta produktu objętego dochodzeniem.

4.3 Przedsiębiorstwa wchodzące na rynek

(53) Producenci w Indiach i Indonezji, którzy nie brali udziału w obecnym dochodzeniu lub nie wywozili produktu objętego dochodzeniem do Unii w OS mogą wystąpić o zwolnienie z rozszerzonego cła antydumpingowego zgodnie z art. 11 ust. 3 i ust. 4 oraz art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Zostaną oni poproszeni o wypełnienie kwestionariusza, aby umożliwić Komisji ustalenie, czy takie zwolnienie jest uzasadnione. Tego rodzaju zwolnienie można przyznać po dokonaniu oceny sytuacji rynkowej produktu objętego postępowaniem, mocy produkcyjnych i stopnia wykorzystania mocy produkcyjnych, zakupów i sprzedaży oraz prawdopodobieństwa kontynuowania praktyk, w odniesieniu do których nie ma racjonalnych przyczyn lub ekonomicznego uzasadnienia, oraz dowodów istnienia dumpingu. Komisja zwykle przeprowadza także wizytę weryfikacyjną na miejscu. Wniosek należy skierować do Komisji, razem ze wszystkimi odpowiednimi informacjami, w szczególności takimi jak wszelkie zmiany w działalności przedsiębiorstwa związane z produkcją i sprzedażą.

(54) W przypadku przyznania zwolnienia Komisja, po konsultacji z Komitetem Doradczym, przedstawi wniosek dotyczący odpowiedniej zmiany rozszerzonych obowiązujących środków. Następnie wszelkie przyznane zwolnienia będą monitorowane w celu zapewnienia zgodności z odnośnymi warunkami.

5. UJAWNIENIE USTALEŃ

(55) Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o najważniejszych faktach i względach prowadzących do powyższych wniosków oraz zaproszone do przedstawienia swoich uwag. Uwagi przedstawione przez strony ustnie lub na piśmie zostały rozpatrzone. Żaden z przedstawionych argumentów nie doprowadził do zmiany ostatecznych ustaleń.

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Ostateczne cło antydumpingowe stosowane wobec „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw” nałożone art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 791/2011 na przywóz tkanin siatkowych o otwartych oczkach z włókien szklanych, o wielkości oczka powyżej 1,8 mm na długość i szerokość oraz o wadze powyżej 35 g/m², z wyłączeniem tarcz z włókna szklanego, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, zostaje niniejszym rozszerzone na przywóz tkanin siatkowych o otwartych oczkach z włókien szklanych, o wielkości oczka powyżej 1,8 mm na długość i szerokość oraz o wadze powyżej 35 g/m², z wyłączeniem tarcz z włókna szklanego, wysyłanych z Indii i Indonezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Indii i Indonezji, obecnie objętych kodami CN ex 7019 51 00 i ex 7019 59 00 (kody TARIC 7019 51 00 14, 7019 51 00 15, 7019 59 00 14 i 7019 59 00 15), z wyjątkiem takich tkanin produkowanych przez przedsiębiorstwo Montex Glass Fibre Industries Pvt.Ltd. (dodatkowy kod TARIC: B942) i przez przedsiębiorstwo Pyrotek India Pvt. Ltd. (dodatkowy kod TARIC: C051).

2. [1] Stosowanie zwolnienia przyznanego przedsiębiorstwom Montex Glass Fibre Industries Pvt. Ltd. i Pyrotek India Pvt. Ltd. jest uzależnione od przedstawienia organom celnym państw członkowskich ważnej faktury handlowej, która jest zgodna z wymogami określonymi w załączniku do niniejszego rozporządzenia. W przypadku nieprzedstawienia takiej faktury stosuje się cło antydumpingowe wprowadzone przepisami ust. 1.

Zwolnienia przyznane przedsiębiorstwom Montex Glass Fibre Industries Pvt. Ltd. i Pyrotek India Pvt. Ltd. stosuje się począwszy od dnia 21 grudnia 2013 r.

3. Cło rozszerzone na mocy ust. 1 niniejszego artykułu pobiera się od przywozu wysyłanego z Indii i Indonezji, bez względu na to, czy został zgłoszony lub niezgłoszony jako pochodzący z Indii i Indonezji, zarejestrowanego zgodnie z art. 2 rozporządzenia (UE) nr 322/2013 oraz art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009.

4. [2] O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych. Okres, o którym mowa w art. 121 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 (¹⁰), przedłuża się do dnia 1 września 2019 r. w odniesieniu do wniosków o umorzenie lub zwrot złożonych przez Montex Glass Fibre Industries Pvt. Ltd. i Pyrotek India Pvt. Ltd. zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa celnego w celu objęcia tym okresem zwrotu lub umorzenia ceł antydumpingowych od przywozu produktu objętego postępowaniem w okresie od dnia 21 grudnia 2013 r. do dnia 10 września 2015 r., lub w okresie rejestracji przewidzianej art. 2 rozporządzenia (UE) nr 322/2013.

Artykuł 2

1. Wnioski o zwolnienie z cła rozszerzonego na mocy art. 1 składa się na piśmie w jednym z języków urzędowych Unii Europejskiej; wnioski te muszą być podpisane przez osobę upoważnioną do reprezentowania podmiotu wnoszącego o zwolnienie. Wnioski należy przesyłać do Dyrekcji H w Dyrekcji Generalnej ds. Handlu Komisji Europejskiej na następujący adres:

European Commission

Directorate-General for Trade

Directorate H

Office: N-105 8/20

1049 Bruxelles

Belgia

Faks: (32 2) 295 65 05

2. Na mocy odpowiednich przepisów rozporządzenia podstawowego przywóz pochodzący od przedsiębiorstw, które nie obchodzą środków antydumpingowych wprowadzonych rozporządzeniem (UE) nr 791/2011, może zostać zwolniony z cła rozszerzonego na mocy art. 1.

Artykuł 3

Niniejszym poleca się organom celnym zaprzestać rejestracji przywozu ustanowionej zgodnie z art. 2 rozporządzenia (UE) nr 322/2013.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 grudnia 2013 r.