PARLAMENT EUROPEJSKI,

– uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2011 (¹),

– uwzględniając skonsolidowane sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2011 (COM(2012) 436 – C7-0225/2012) (²),

– uwzględniając sprawozdanie z zarządzania budżetem i finansami – sekcja I – Parlament Europejski – rok budżetowy 2011 (³),

– uwzględniając sprawozdanie roczne audytora wewnętrznego za rok budżetowy 2011,

– uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2011 wraz z odpowiedziami instytucji (⁴),

– uwzględniając poświadczenie wiarygodności rachunków (⁵), jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2011 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

– uwzględniając art. 314 ust. 10 i art. 318 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

– uwzględniając rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (⁶), w szczególności jego art. 145, 146 i 147,

– uwzględniając rozporządzenie (UE, Euratom) Parlamentu Europejskiego i Rady nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (⁷), w szczególności jego art. 164, 165 i 166,

– uwzględniając art. 13 przepisów wewnętrznych dotyczących wykonania budżetu Parlamentu Europejskiego (⁸),

– uwzględniając art. 166 ust. 1 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012, zgodnie z którym każda instytucja unijna podejmuje wszelkie właściwe działania w celu uwzględnienia uwag towarzyszących decyzji Parlamentu Europejskiego o udzieleniu absolutorium,

– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 25 marca 2010 r. w sprawie wytycznych dotyczących procedury budżetowej 2011 – sekcje I, II, IV, V, VI, VII, VIII i IX (⁹),

– uwzględniając rezolucję z dnia 18 maja 2010 r. w sprawie preliminarza dochodów i wydatków Parlamentu na rok budżetowy 2011 (¹⁰),

– uwzględniając art. 77 i art. 80 ust. 3 Regulaminu, jak również załącznik VI do Regulaminu,

– uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A7-0063/2013),

A. mając na uwadze, że przewodniczący przyjął sprawozdanie finansowe Parlamentu za rok 2011 w dniu 11 lipca 2012 r.,

B. mając na uwadze, że w poświadczeniu sporządzenia sprawozdania końcowego księgowy Parlamentu stwierdził, że uzyskał wystarczającą pewność co do prawdziwości i rzetelności zawartych w tym sprawozdaniu informacji na temat sytuacji finansowej Parlamentu we wszystkich istotnych aspektach oraz że nie pojawiły się żadne kwestie mogące wywołać zastrzeżenia,

C. mając na uwadze, że sekretarz generalny zaświadczył w dniu 24 kwietnia 2012 r., iż ma wystarczającą pewność, aby stwierdzić, że budżet Parlamentu Europejskiego został wykonany zgodnie z zasadami dobrego zarządzania finansowego oraz że stosowany system kontroli daje niezbędne gwarancje legalności i prawidłowości transakcji leżących u podstaw rozliczeń,

D. mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy stwierdził podczas kontroli, iż w odniesieniu do wydatków administracyjnych w 2011 r. wszystkie instytucje wprowadziły skuteczne systemy kontroli i nadzoru zgodnie z rozporządzeniem finansowym, a 93 % z 56 skontrolowanych płatności (3 zaliczki i 53 płatności końcowe) było wolne od istotnych błędów,

E. mając na uwadze, że zgodnie ze standardową procedurą przesłano kwestionariusz do administracji Parlamentu, a otrzymane odpowiedzi zostały omówione przez Komisję Kontroli Budżetowej w obecności wiceprzewodniczącego odpowiedzialnego za budżet i sekretarza generalnego, a także audytora wewnętrznego,

Wartość dodana procedury udzielania Parlamentowi absolutorium z wykonania budżetu

1. podkreśla wartość dodaną procedury parlamentarnej prowadzącej do corocznego udzielania Parlamentowi absolutorium; ponownie stwierdza, że udzielanie Parlamentowi absolutorium stanowi dodatkową okazję do publicznego przeprowadzenia krytycznej oceny zarządzania finansami przez instytucję, tym samym ułatwiając obywatelom zrozumienie szczególnej struktury zarządzania i metod pracy w Parlamencie, a także kosztów demokratycznej Europy;

2. wzywa Prezydium, aby tuż po przyjęciu na posiedzeniu plenarnym sprawozdania w sprawie absolutorium włączyło do porządku obrad sesji majowej lub czerwcowej dyskusję nad tym sprawozdaniem jako osobny punkt;

3. podkreśla konieczność kontroli w celu zapewnienia, że administracja Parlamentu postępuje odpowiedzialnie, a także – z uwagi na duże zainteresowanie obywateli Unii i opinii publicznej procedurą udzielania absolutorium w Parlamencie Europejskim – kwestią zasadniczą jest uniknięcie przez Parlament jakiegokolwiek ryzyka niejasności w zarządzaniu i dlatego musi on postępować w całkowicie przejrzysty sposób, gwarantując obywatelom Unii prawdziwy i dokładny obraz wykorzystania przez Parlament środków, jakie dostaje do dyspozycji;

4. zwraca uwagę, że ponieważ Parlament jest organem odpowiedzialnym za wydanie ostatecznej decyzji w sprawie absolutorium, kwestią najwyższej wagi jest przeprowadzenie procedury we wzorowy sposób w przypadku Parlamentu oraz że konieczne jest w związku z tym zapobieganie nawet najmniejszym uchybieniom, które mogłyby rzutować na dokonania polityczne europejskich instytucji demokratycznych lub ich starania na rzecz osiągnięcia większej przejrzystości i należytego zarządzania finansami;

5. zwraca uwagę, że niniejsza rezolucja koncentruje się przede wszystkim na wykonaniu budżetu i udzieleniu absolutorium za rok budżetowy 2011, a jej głównym celem jest zapewnienie najlepszego wykorzystania publicznych pieniędzy podatników, przy jednoczesnym wskazaniu możliwych udoskonaleń; zachęca właściwe organy Parlamentu, aby na wszystkich możliwych szczeblach dążyły do dalszej poprawy skuteczności codziennych działań Parlamentu, których celem jest nieustanne doskonalenie działań w służbie obywatelom Unii;

6. z zadowoleniem odnotowuje jakość wymiany poglądów pomiędzy wiceprzewodniczącym odpowiedzialnym za budżet, sekretarzem generalnym i Komisją Kontroli Budżetowej, która miała miejsce w dniu 22 stycznia 2013 r. w kontekście procedury udzielania Parlamentowi absolutorium za 2011 r.; przypomina, że administracja Parlamentu ponosi odpowiedzialność za cały proces i że sprawozdania z wykonania przez Parlament budżetu oraz działania parlamentarnej Komisji Kontroli Budżetowej w ciągu ostatniej dekady odegrały ważną rolę i przyniosły bardzo pozytywne efekty w zakresie zarządzania finansami Parlamentu, takie jak statut posła i statut asystenta; jest zdecydowany kontynuować tę pozytywną tendencję w celu osiągnięcia doskonałości i przejrzystości w zarządzaniu finansami publicznymi;

7. ponawia swoją propozycję, by Prezydium wydawało więcej „białych ksiąg” dotyczących kwestii politycznych o znaczeniu ogólnym dla wszystkich posłów, aby można było je omówić w ramach grup politycznych przed podjęciem ostatecznej decyzji;

Zarządzanie Parlamentem w 2011 r.

8. z zadowoleniem przyjmuje, że w dniu 22 września 2011 r. przedstawiciele Prezydium i Komisji Budżetowej osiągnęli porozumienie dotyczące dodatkowych oszczędności, które zostały następnie włączone do budżetu Parlamentu na 2012 r.; wyraża zdecydowaną opinię, że te środki inteligentnego oszczędzania (smart savings) wynoszące prawie 40 000 000 EUR nie wpływają na skuteczność działań Parlamentu ani na środki udostępniane każdemu posłowi; wzywa sekretarza generalnego do informowania Rady i Komisji o osiągnięciach Parlamentu i w tym celu do uzyskania informacji o działaniach tych instytucji i wnosi o informowanie Parlamentu o otrzymanych odpowiedziach; zwraca jednak uwagę, że oszczędności powinny być wynikiem zmniejszenia wydatków, a nie wypłat zaliczek, opóźniania płatności lub przesunięć między budżetami;

9. przypomina swojemu przewodniczącemu i sekretarzowi generalnemu o swojej rezolucji z dnia 6 lutego 2013 r. (¹¹), w której „przypomina o podjętej na posiedzeniu plenarnym decyzji wzywającej Radę do przedstawienia do czerwca 2013 r. planu działań dotyczącego wielu miejsc pracy PE oraz oczekuje od obu właściwych komisji, sekretarza generalnego i Prezydium, że przedstawią posłom zaktualizowane dane i informacje na temat finansowych i środowiskowych skutków ustaleń dotyczących wielu miejsc pracy; proponuje, by własne służby PE zajmujące się oceną skutków zbadały tę kwestię także w odniesieniu do wpływu obecności lub częściowej obecności PE na odpowiednie społeczności lub regiony oraz by przedstawiły ocenę do czerwca 2013 r., tak by ustalenia te wzięto pod uwagę przy opracowywaniu kolejnych wieloletnich ram finansowych” ; zwraca uwagę, że czerwiec 2013 r. zbliża się wielkimi krokami;

10. zwraca uwagę, że Parlament jest zobligowany Traktatem do pracy w trzech miejscach oraz że oznacza to dodatkowe koszty; zwraca również uwagę, że zmiana tej sytuacji nie spoczywa w rękach Parlamentu, lecz państw członkowskich; wzywa zatem państwa członkowskie do zajęcia się kwestią siedziby Parlamentu i jego miejsc pracy w ramach kolejnego przeglądu Traktatu poprzez zmianę protokołu nr 6;

11. odnotowuje, że nowe rozporządzenie finansowe (rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012), wraz z zasadami stosowania, weszło w życie w dniu 1 stycznia 2013 r. i wprowadziło istotne zmiany w zarządzaniu finansami, w szczególności zapewniając poprawę należytego zarządzania finansami i ochronę interesów finansowych Unii, wprowadzając mechanizmy finansowe, które umożliwiają uruchomienie funduszy podmiotów trzecich jako zabezpieczenie dla funduszy Unii, i ograniczając biurokrację, przenosząc jednocześnie punkt ciężkości z procedur administracyjnych na wyniki; zachęca służby Parlamentu, aby – podobnie jak w przypadku poprzednich zmian rozporządzenia finansowego – wdrożyły te zasady bez zwłoki i przy możliwie minimalnym negatywnym wpływie na administrację Parlamentu; chciałby przed rozpoczęciem procedury udzielania absolutorium za 2012 r. otrzymać informacje, czy nowe rozporządzenie finansowe spowodowało, że potrzeba mniejszej liczby pracowników do zarządzania finansami;

12. z zadowoleniem przyjmuje nowy kodeks postępowania posłów do Parlamentu Europejskiego w odniesieniu do interesów finansowych i konfliktu interesów, przyjęty na posiedzeniu plenarnym w dniu 1 grudnia 2011 r.; zauważa, że posłowie są zobowiązani do pełnego ujawniania działalności wykonywanej odpłatnie poza Parlamentem oraz swojego wynagrodzenia, a także wszelkiej innej działalności mogącej powodować konflikt interesów; zauważa ponadto, że kodeks wyraźnie zabrania posłom do PE przyjmowania jakichkolwiek kwot pieniężnych lub innych darowizn w zamian za wpływ na decyzje Parlamentu; odnotowuje z zadowoleniem, że ustanawia on jasne zasady dotyczące przyjmowania prezentów oraz stanowisk przez byłych posłów do PE, którzy podejmują działalność lobbystyczną; oczekuje, że posłowie zostaną należycie poinformowani o przepisach wykonawczych, a deklaracje będą sprawdzane wyrywkowo;

13. jest zaniepokojony, że rok po wejściu w życie kodeksu postępowania nie przyjęto jeszcze środków wykonawczych do art. 5 ust. 3 kodeksu postępowania, który ma gwarantować przejrzystość w odniesieniu do kosztów podróży, noclegów i pobytu posłów, pokrywanych przez strony trzecie; zwraca uwagę na pilną konieczność szybkiego przyjęcia tych przepisów wykonawczych; jest przekonany, że należy ujawniać wszelkie przypadki pokrywania przez strony trzecie kosztów podróży, noclegów i pobytu, jeżeli odpowiednia kwota wynosi co najmniej 150 EUR;

14. wzywa jednostki organizacyjne Parlamentu do publikowania w opisach sylwetek posłów znajdujących się na stronach internetowych Parlamentu wszystkich oświadczeń na temat interesów finansowych posłów według lat w formie umożliwiającej odczyt maszynowy;

15. odnotowuje publikację sprawozdania na temat polityki socjalnej, które zapewnia cenny wgląd w zasoby ludzkie Parlamentu; domaga się opublikowania sprawozdania za 2012 r. do końca września 2013 r.; zauważa również, że plan zatrudnienia Parlamentu uległ zwiększeniu o 4 % w latach 2010–2011, głównie na skutek nowych obowiązków i większego obciążenia pracą w związku z Traktatem z Lizbony i przewidywanego przystąpienia Chorwacji do Unii;

16. wzywa do lepszego dostosowania oferty szkoleniowej, zwłaszcza intensywnych kursów językowych, do kalendarza pracy poszczególnych kategorii pracowników w Parlamencie, w tym akredytowanych asystentów parlamentarnych;

17. zaleca, aby Parlament zastosował się do zalecenia Trybunału Obrachunkowego i dopilnował, aby zmiany w sytuacji osobistej jego pracowników były rejestrowane w odpowiednich terminach, oraz wdrożył system monitorowania terminowości dostarczania tych informacji;

18. zwraca uwagę, że rok 2011 był drugim pełnym rokiem obowiązywania nowego statutu posła i statutu asystenta (oba weszły w życie z dniem 14 lipca 2009 r.); zauważa, że w ciągu tych dwóch lat przepisy wykonawcze do statutu asystenta zostały czterokrotnie zmienione w odniesieniu do stosowania tytułu VII warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej oraz przepisów wykonawczych na podstawie propozycji tymczasowej grupy ds. oceny oraz sekretarza generalnego; przypomina, że w wyniku wdrożenia tytułu VII warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej powstał jeden system regulujący status akredytowanych asystentów parlamentarnych pracujących w trzech miejscach pracy Parlamentu, który zastąpił dwadzieścia siedem różnych krajowych systemów stosunków umownych, podatków i ubezpieczenia społecznego, a obecnie nic nie wskazuje na konieczność dalszej zmiany przepisów stosowanych do asystentów parlamentarnych zawartych w tytule VII warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej; proponuje, aby dokonać kompleksowej oceny statutu asystenta, w tym ewentualnych dostosowań przepisów przed kolejnymi wyborami europejskimi;

Sprawozdanie z zarządzania budżetem i finansami (¹²)

19. stwierdza, że w 2011 r. Parlament uzyskał dochody w wysokości 173 293 432 EUR (w 2010 r. 243 094 204 EUR), w tym 23 815 077 EUR jako dochód przeznaczony na określony cel;

Prezentacja sprawozdania finansowego Parlamentu

20. odnotowuje następujące dane liczbowe, na podstawie których zamknięto sprawozdanie finansowe Parlamentu za rok budżetowy 2011:

(EUR)
a) Dostępne środki
środki na 2011 r.:	1 685 829 393
środki przeniesione nieautomatycznie z roku budżetowego 2010:	9 240 000
środki przeniesione automatycznie z roku budżetowego 2010:	231 028 630
środki odpowiadające dochodom przeznaczonym na określony cel na 2011 r.:	23 815 077
środki przeniesione odpowiadające dochodom przeznaczonym na określony cel na 2010 r.:	110 017 852
Ogółem:	2 059 930 952
b) Wykorzystanie środków w roku budżetowym 2011
zobowiązania:	1 843 611 385
dokonane płatności:	1 580 302 842
środki przeniesione automatycznie, w tym środki wynikające z dochodu przeznaczonego na określony cel:	330 492 631
środki przeniesione nieautomatycznie:	21 700 000
środki anulowane:	126 481 634
c) Wpływy do budżetu
otrzymane w 2011 r.:	173 293 432
d) Całkowity bilans na dzień 31 grudnia 2011 r.	1 565 534 440

21. stwierdza, że środki zatwierdzone w budżecie początkowym Parlamentu na 2011 r. wynosiły 1 685 829 393 EUR, czyli o 5 % więcej niż w budżecie na 2010 r. (1 607 363 235 EUR), oraz że – w przeciwieństwie do roku 2010 – w 2011 r. nie wprowadzono budżetu korygującego;

22. stwierdza, że w 2011 r. wykorzystano 93 % (w 2010 r. 96 %) środków z budżetu Parlamentu, a stopa anulowania wyniosła 6 % (3 % w 2010 r.) oraz że – podobnie jak w poprzednich latach – osiągnięto wysoki poziom wykonania budżetu; zauważa ponadto gwałtowny wzrost środków anulowanych, pochodzący – w dużej mierze – z nieuregulowania w 2011 r. indeksacji wynagrodzeń personelu w wysokości 1,7 % w następstwie przedmiotowej decyzji Rady;

23. jest zaniepokojony znaczącym wzrostem przeniesień na 2011 r. (240 268 630 EUR (¹³)) i wzywa do poprawy planowania wydatków; wzywa administrację do odwrócenia tej tendencji w okresie poprzedzającym wybory europejskie;

24. odnotowuje, że budżet Unii na 2011 r. wyniósł 141,9 mld EUR w środkach na zobowiązania, z czego na budżet Parlamentu przypadł 1 686 mln EUR; zauważa również, że kwota ta stanowi jedynie niewiele ponad 1 % budżetu Unii i 20 % kwoty 8 454 mln EUR przeznaczonej w 2011 r. na wydatki administracyjne wszystkich instytucji unijnych, zgodnie z porozumieniem międzyinstytucjonalnym pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami;

25. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że nie było żadnych przesunięć zbiorczych na przełomie roku budżetowego 2011 i 2012; ponownie wzywa administrację Parlamentu do podejmowania działań w celu uczynienia planowania budżetu i dyscypliny budżetowej lepszymi i bardziej klarownymi oraz wzywa aby – dla zachowania jasności budżetowej – wydatki na budynki i inne wydatki o podobnej skali były ujmowane w budżecie indywidualnie, a nie finansowane za pośrednictwem niewykorzystanych w pełni środków;

26. zauważa, że w 2011 r. czterema głównymi liniami budżetowymi w budżecie Parlamentu były: „urzędnicy i pracownicy czasowi”, „budynki i koszty dodatkowe”, „członkowie instytucji” i „wydatki związane z asystentami posłów” , stanowiąc 70 % wszystkich zobowiązań;

27. przypomina, że kwotę 85,9 mln EUR wypłaconą przez Belgię Parlamentowi Europejskiemu na początku 2010 r. i przeznaczoną na projekty związane z nieruchomościami należy uznać za zewnętrzne dochody przeznaczone na określony cel na mocy art. 21 rozporządzenia finansowego;

Sprawozdanie finansowe Parlamentu

28. zauważa, że w poświadczeniu sporządzenia ostatecznego sprawozdania księgowy Parlamentu stwierdził, że uzyskał wystarczającą pewność co do prawdziwości i rzetelności zawartych w tym sprawozdaniu informacji na temat sytuacji finansowej Parlamentu we wszystkich istotnych aspektach; odnotowuje ponadto jego stwierdzenie, że nie pojawiły się żadne kwestie mogące wywołać zastrzeżenia;

29. przypomina decyzję swojego przewodniczącego z dnia 11 lipca 2012 r. dotyczącą przyjęcia sprawozdania za rok budżetowy 2011;

Poświadczenie wiarygodności przez sekretarza generalnego

30. z zadowoleniem przyjmuje poświadczenie wydane w dniu 24 kwietnia 2012 r. przez sekretarza generalnego, występującego w charakterze głównego delegowanego urzędnika zatwierdzającego, w odniesieniu do sprawozdań rocznych z działalności urzędników zatwierdzających za 2011 r., w którym stwierdził on, że ma wystarczającą pewność, że budżet Parlamentu Europejskiego został wykonany zgodnie z zasadami dobrego zarządzania finansowego oraz że stosowany system kontroli daje niezbędne gwarancje legalności i prawidłowości transakcji leżących u podstaw rozliczeń;

Sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego za rok budżetowy 2011

Opinia Trybunału Obrachunkowego

31. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w wyniku kontroli Trybunału Obrachunkowego stwierdzono, iż systemy nadzoru i kontroli ogółu wydatków administracyjnych, których wymaga rozporządzenie finansowe, były skuteczne, a płatności w ramach wydatków administracyjnych w 2011 r. nie zawierały istotnych błędów;

Wypłacanie dodatków i świadczeń socjalnych członkom personelu

32. odnotowuje zawarte w sprawozdaniach rocznych Trybunału Obrachunkowego stwierdzenie dotyczące Parlamentu, że będące w posiadaniu służb Parlamentu informacje dotyczące sytuacji osobistej i rodzinnej pracowników były nieaktualne lub nieprawidłowo przetworzone, a w jednym przypadku doszło do nadpłaty, a także przyjmuje do wiadomości odpowiedzi instytucji; odnotowuje, że odzyskiwanie nadpłaconych kwot w tym przypadku rozpoczęto w listopadzie 2011 r., odliczając je od wynagrodzenia pracownika, którego sprawa dotyczyła; nawołuje jednak do ściślejszych kontroli, aby uniknąć wypłacania nadmiernych kwot w przyszłości;

Zasady dotyczące zatrudnienia akredytowanych asystentów parlamentarnych

33. zauważa ponadto, że w świetle przepisów wewnętrznych dotyczących zatrudniania akredytowanych asystentów parlamentarnych dopuszcza się możliwość dostarczenia zaświadczenia lekarskiego i innych dokumentów niezbędnych do sporządzenia umowy w terminie trzech miesięcy od daty rozpoczęcia umowy początkowej danego asystenta, a ponieważ odstępstwo to jest sprzeczne z przepisami określonymi w art. 128 i 129 warunków zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich, artykuły te należy dostosować do przepisów mających zastosowanie do asystentów akredytowanych; zauważa również – w odniesieniu do wymogu dotyczącego znajomości języków – że w każdym z dziesięciu skontrolowanych przypadków w aktach brakowało dokumentacji potwierdzającej zweryfikowanie tej znajomości;

34. popiera odpowiedzi udzielone przez Parlament w ramach procedury kontradyktoryjności Trybunałowi Obrachunkowemu;

Przeprowadzenie weryfikacji ex ante dotyczących procedur rekrutacji

35. odnotowuje stwierdzenie przez Trybunał Obrachunkowy, że w zbadanych przypadkach zatrudniania akredytowanych asystentów parlamentarnych w aktach brakowało dokumentacji świadczącej o przeprowadzeniu kontroli ex ante dokumentów rekrutacyjnych; odnotowuje odpowiedź właściwych służb Parlamentu, że po sporządzeniu nowych list kontrolnych oraz wprowadzeniu kontroli krzyżowych wspomniana dokumentacja potwierdzająca weryfikację jest obecnie przechowywana;

Udzielanie zamówień

36. wyraża ubolewanie, że Trybunał Obrachunkowy stwierdził uchybienia w zakresie stosowania kryteriów selekcji i kryteriów udzielenia zamówienia w dwóch spośród dziesięciu skontrolowanych procedur przetargowych w Parlamencie dotyczących konserwacji budynków i usług drukarskich; raz jeszcze wzywa Prezydium do ponownego zbadania wszystkich mechanizmów kontroli zamówień publicznych w celu zagwarantowania najbardziej konkurencyjnych cen oferowanych towarów i usług;

37. wyraża ubolewanie, że ze względu na zmniejszenie obciążeń administracyjnych w przypadku umów o niskiej wartości mające na celu zwiększenie udziału MŚP w przetargach dotyczących tych umów administracja nie dysponuje liczbą MŚP, które zapewniły sobie umowy o niskiej wartości, a zatem Sekretariat Generalny nie jest w stanie wykazać, czy to zmniejszenie obciążeń administracyjnych faktycznie doprowadziło do zwiększenia udziału MŚP, a tym samym nie potrafi udowodnić skuteczności przyjętych środków; zwraca się z wnioskiem, aby monitorować liczbę MŚP, które zapewniły sobie umowy o niskiej wartości;

Wysłuchanie audytora wewnętrznego i sprawozdanie roczne audytora wewnętrznego

38. odnotowuje, że na posiedzeniu właściwej komisji z audytorem wewnętrznym w dniu 22 stycznia 2013 r. audytor wewnętrzny przedstawił sprawozdanie roczne podpisane w dniu 26 lipca 2012 r. i wyjaśnił, że w 2011 r. przeprowadził następujące prace kontrolne w administracji Parlamentu:

– szczegółowy przegląd ram kontroli wewnętrznej,

– działania następcze po kontroli procedur przetargowych w Dyrekcji Generalnej ds. Urzędu Przewodniczącego,

– działania następcze po kontroli dodatku na koszty pomocy parlamentarnej,

– działania następcze po kontroli rozpatrywania wniosków o zapłatę;

– kontrola procedur przetargowych i realizacji umów w Dyrekcji Generalnej ds. Innowacji i Wsparcia Technologicznego (DG ITEC),

– kontrola sporządzania listy płac,

– działania następcze po kontroli polityki w zakresie nieruchomości: planowanie, ocena i zarządzanie potrzebami lokalowymi,

– kontrola procedur przetargowych w Dyrekcji Generalnej ds. Komunikacji;

39. zwraca uwagę na bardziej znaczące wnioski określone w sprawozdaniu rocznym audytora wewnętrznego:

– kontrola dodatku na pomoc parlamentarną wykazała potrzebę wzmocnienia ram regulujących wynagrodzenia asystentów lokalnych zatrudnionych prywatnie, których liczba różni się znacznie w zależności od posła, a także potrzebę lepszej kontroli usług świadczonych przez usługodawców,

– w przypadku procedur przetargowych w niektórych dyrekcjach generalnych istnieje potrzeba lepszego uzasadniania konieczności odwoływania się do wyjątkowych procedur negocjacyjnych i zapewnienia, że wynik negocjacji jest oparty na udokumentowanych analizach, mierzalnych w odniesieniu do odnośnych wartości referencyjnych oferty najkorzystniejszej ekonomicznie,

– w szeregu przypadków zastosowana metodologia oceny otwartych procedur przetargowych nie była wystarczająco udokumentowana w sprawozdaniach i protokołach z oceny lub różniła się od metodologii określonej w specyfikacji technicznej zamówień, a metoda oceny określona w specyfikacjach musi nadawać wystarczającą wagę kryterium ceny w stosunku do innych kryteriów i zapewniać najkorzystniejszą relację między ceną i jakością;

40. odnotowuje i wspiera opinie audytora wewnętrznego w odniesieniu do:

– istotnej roli, jaką w określonych wydziałach odgrywa wdrożenie nowych centralnych wytycznych dotyczących krytycznych stanowisk i zarządzania ryzykiem, rozwój wskaźników wykonania, uzupełnienie dokumentacji kontroli wewnętrznej i procedur zarządzania oraz ograniczenie opóźnień w regulowaniu wydatków budżetowych,

– znaczenia dopilnowania, aby podczas procedury udzielania zamówień publicznych komisja przetargowa w pełni, jasno i zrozumiale uzasadniała swoje wnioski w sprawozdaniu oraz by proces oceny był wolny od wszelkich oznak nierównego traktowania oferentów;

Audyt ram kontroli wewnętrznej

41. przypomina, że owocem pierwotnego przeglądu ram kontroli wewnętrznej w 2003 i 2004 r. było 14 sprawozdań z kontroli obejmujących wszystkie wydziały i służby centralne oraz zawierających 452 uzgodnione działania służące poprawie ogólnego poziomu:

– zgodności z minimalnymi standardami kontroli wewnętrznej instytucji,

– realizacji głównych celów instytucji w zakresie kontroli (zgodność z obowiązującymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi oraz ze strategiami politycznymi; wiarygodność informacji i danych dotyczących zarządzania; oraz oszczędność, skuteczność i wydajność operacji);

Pozostałe „otwarte działania”

42. przypomina, że kolejne kontrole następcze wdrożenia 452 działań zostały przeprowadzone w latach 2005/2006 i 2007/2008, a w jednym wydziale o wysokiej liczbie otwartych działań – także w 2009 r.; podkreśla, że w wyniku tej serii kontroli stwierdzono, że 68 działań ujętych w pierwotnym przeglądzie ram kontroli wewnętrznej pozostało otwartych na koniec 2010 r.;

43. z zadowoleniem zauważa, że Służba Audytu Wewnętrznego w dalszym ciągu priorytetowo traktuje przegląd ram kontroli wewnętrznej rozpoczęty w 2003 r.; zauważa, że od dnia 30 września 2011 r., po kolejnych kontrolach następczych, 38 działań z 452 pierwotnie uzgodnionych wciąż pozostaje niezakończonych; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że żadne z tych działań nie jest sklasyfikowane przez Służbę Audytu Wewnętrznego jako krytyczne; apeluje do zarządu wydziału i zarządu centralnego o wdrożenie pozostałych 38 wymaganych otwartych działań przed końcem obecnej kadencji;

44. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w czerwcu 2011 r. zewnętrzna spółka audytorska zaświadczyła, iż Służba Audytu Wewnętrznego Parlamentu odpowiada przyjętej definicji kontroli wewnętrznej, spełnia wymogi kodeksu etycznego i norm oraz że przedstawia to najwyższy poziom wiarygodności; zachęca Służbę Audytu Wewnętrznego do dalszego działania w oparciu o dotychczasowe dobre podstawy oraz do dalszego dostosowania do wiodących praktyk; zauważa, że w drugiej połowie 2011 r. Służba Audytu Wewnętrznego wdrożyła już szereg istotnych elementów sugerowanych usprawnień oraz że pozostający plan działania miał zostać wykonany do końca 2012 r.;

45. podkreśla, że zgodnie z polityką przejrzystości względem obywateli Unii na stronach internetowych Parlamentu należy udostępniać po jakimś czasie zestawienie liczby i rodzajów przeprowadzonych audytów wewnętrznych, przedstawionych zaleceń i działań podjętych na ich podstawie; chciałby uzyskać informacje, które z tych dokumentów nie zostały jeszcze udostępnione opinii publicznej oraz jakie były tego przyczyny;

Działania sekretarza generalnego w następstwie rezolucji dotyczącej udzielenia absolutorium za rok 2010

46. z zadowoleniem przyjmuje pisemne odpowiedzi udzielone Komisji Kontroli Budżetowej w dniu 16 listopada 2012 r. w związku z rezolucją dotyczącą udzielenia absolutorium za rok 2010; ubolewa jednak nad faktem, że odpowiedzi tych nie można było otrzymać przed rozpoczęciem procedury udzielania absolutorium za rok 2011; ma nadzieję, że w ramach procedury udzielenia absolutorium za rok 2012 wymiana poglądów między sekretarzem generalnym i Komisją Kontroli Budżetowej będzie się mogła odbyć przed końcem października 2013 r.;

47. z zadowoleniem przyjmuje formalną decyzję o zaprzestaniu wręczania nagrody za osiągnięcia dziennikarskie, która w 2011 r. stanowiła wydatek rzędu 154 205 EUR, zgodnie z propozycją Komisji Kontroli Budżetowej zatwierdzoną w głosowaniu plenarnym nad sprawozdaniem z udzielenia absolutorium za rok 2010; zauważa, że kontakty z dziennikarzami w państwach członkowskich zacieśniły się dzięki organizowaniu seminariów tematycznych w stolicach krajów, z wykorzystaniem istniejącego potencjału administracyjnego Parlamentu, umożliwiających dziennikarzom wymianę poglądów z posłami oraz dogłębne poznanie i zrozumienie struktury i roli Parlamentu w procesie ustawodawczym;

48. występuje po raz drugi (pierwszy wniosek został przedstawiony w ramach procedury udzielania absolutorium w 2010 r.) z wnioskiem o przedstawienie pełnego sprawozdania na temat tego, jak rozwijają się projekty Parlamentu typu „wolne oprogramowanie” w odniesieniu do użytkowania i użytkowników w Parlamencie, interakcji z obywatelami i udzielania zamówień; zwraca się po raz drugi o kompleksowe zbadanie zobowiązań Parlamentu wynikających z art. 103 Regulaminu w odniesieniu do wolnego oprogramowania i otwartych standardów; ubolewa, że rozwiązania oparte na wolnym i otwartym oprogramowaniu nie są szerzej wykorzystywane w infrastrukturze informatycznej Parlamentu;

49. odnotowuje odpowiedź Sekretariatu Generalnego, zgodnie z którą w 2011 r. 1 599 umów asystentów akredytowanych i 2 868 umów asystentów krajowych było objętych świadczeniami Parlamentu;

Zarządzanie administracją Parlamentu

50. zwraca uwagę na doskonałą jakość usług tłumaczeń pisemnych i ustnych w Parlamencie; zwraca uwagę, że nadal stanowią one znaczną część budżetu Parlamentu; zauważa, że podjęta w 2011 r. przez Prezydium decyzja w sprawie pełnej wielojęzyczności przy wydajnym korzystaniu z zasobów tłumaczenia ustnego zakłada zwiększenie wydajności usług tłumaczenia ustnego i obniżenie związanych z nimi kosztów strukturalnych; apeluje do Parlamentu o przedstawienie dokumentu zawierającego szczegółowe informacje na temat struktury kosztów tłumaczenia pisemnego i ustnego oraz środków służących dalszemu obniżeniu tych kosztów i poprawie wydajności odnośnych służb, bez wywierania negatywnych skutków dla ogólnej jakości;

51. zwraca uwagę, że 192 pracowników podlega dyrektorowi generalnemu bez pośrednictwa dyrektora; zwraca się do sekretarza generalnego o dokonanie przeglądu tej sytuacji w celu zadbania o to, by nie tworzyły się nieoficjalne „gabinety” dyrektorów generalnych; zwraca się do sekretarza generalnego, aby w ramach tego przeglądu przeprowadzono ocenę zaszeregowania, uprawnień i obowiązków tych pracowników;

Sprawozdania z działalności dyrektorów generalnych

52. odnotowuje, że dyrektorzy generalni co roku składają roczne sprawozdania z działalności, które stanowią narzędzie zarządzania wewnętrznego i których głównym celem jest przedstawienie sekretarzowi generalnemu jasnego ogólnego zarysu pracy administracji, a w szczególności jakichkolwiek niedociągnięć; zauważa, że w ramach rocznych sprawozdań z działalności za rok budżetowy 2011 żaden urzędnik zatwierdzający nie zgłosił uwag do oświadczeń dotyczących wskazania przez dyrektorów generalnych poważnych problemów dotyczących sposobu wykorzystania środków lub nieprawidłowości w zakresie procedur kontroli, podważających legalność i prawidłowość transakcji;

53. zauważa, że każde sprawozdanie z działalności dyrekcji generalnej zawiera załącznik obejmujący wykaz wyjątków, w którym wyszczególniono odstępstwa od obowiązujących przepisów i standardowych procedur; wyraża zaniepokojenie wysoką liczbą tych wyjątków utrzymującą się w niektórych dyrekcjach i sugeruje dalsze działania w celu uniknięcia konieczności uciekania się do tego doraźnego środka, aby uzdrowić sytuację;

DG ds. Urzędu Przewodniczącego

54. z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie DG ds. Urzędu Przewodniczącego do dalszego usprawniania zarządzania finansami poprzez dogłębną analizę różnych aspektów wykonywania budżetu i związanych z tym procedur; zauważa w szczególności wysiłki podjęte w zakresie zwiększania świadomości pracowników odnośnie do procedur udzielania zamówień i operacji budżetowych;

55. podkreśla, że kwestie bezpieczeństwa są wyjątkowo delikatne dla każdego parlamentu, a zwłaszcza parlamentu wielonarodowego o dużej rozpoznawalności, przyjmującego ciągłe wizyty szefów państw i rządów z całego świata; zauważa, że każdego dnia w budynkach Parlamentu w Brukseli przebywa średnio 12 000 osób;

56. odnotowuje jednogłośne przyjęcie przez Prezydium w dniu 6 lipca 2011 r. nowej koncepcji bezpieczeństwa ogólnego, która obejmuje propozycję przeznaczenia poszczególnych wejść do Parlament dla różnych kategorii użytkowników; domaga się informacji dotyczących wdrożenia nowej koncepcji bezpieczeństwa ogólnego do końca 2013 r.;

57. zwraca uwagę, iż Parlament oczekuje, że w wyniku internalizacji usług ochrony koszty w Brukseli i Strasburgu zmniejszą się o 11 250 000 EUR w okresie od 2013 do 2016 r. oraz o 5 640 000 EUR w każdym następnym roku; domaga się gwarancji, że ustanowione i utrzymywane będą najwyższe standardy ukierunkowanej ochrony dzięki ciągłym programom szkoleniowym; domaga się przedstawienia rocznego sprawozdania zawierającego szczegółowe informacje na temat kosztów ochrony, w tym łącznych kosztów emerytur pracowników zatrudnionych w tym obszarze, oraz środków podjętych w celu zagwarantowania odpowiedniego zakresu i jakości usług;

58. ponawia swoje życzenie, by w celu zwiększenia bezpieczeństwa posłowie byli poddawani elektronicznej kontroli przy wchodzeniu do budynków Parlamentu i wychodzeniu z nich;

59. domaga się od Sekretariatu Generalnego informacji na temat procedury stosowanej przy ocenie wspólnego rejestru na rzecz przejrzystości, która ma nastąpić w 2013 r. zgodnie z porozumieniem międzyinstytucjonalnym osiągniętym w 2011 r.;

60. zwraca uwagę, że dzieci ponad 1 500 pracowników Parlamentu uczęszczają do szkół europejskich i w tym kontekście jest zaskoczony informacją, że Parlament nie odgrywa żadnej roli w zarządzaniu systemem szkół europejskich;

61. wzywa sekretarza generalnego do zbadania, jaką rolę mógłby odgrywać Parlament w zarządzaniu systemem szkół europejskich, mając na uwadze dużą liczbę pracowników, którzy powierzają tym szkołom edukację swoich dzieci, oraz do przedstawienia odnośnego sprawozdania do końca bieżącego roku;

Dyrekcja Generalna ds. Finansów (DG FINS)

Biuro podróży

62. zauważa, że umowa z dotychczasowym biurem podróży wygasa dnia 31 grudnia 2013 r. oraz że rozpoczęto przygotowania do ogłoszenia nowego przetargu; ubolewa nad faktem, że mimo iż umowa z biurem podróży przewidywała możliwość przeprowadzenia kontroli finansowej, nie przeprowadzono audytu struktury i wyników biura; podkreśla konieczność zawarcia w przyszłej umowie możliwości okresowych i końcowych kontroli finansowych i kontroli wyników; zgodnie z wnioskiem Komisji Kontroli Budżetowej z zadowoleniem przyjmuje fakt, że administracja będzie również mogła skorzystać z pomocy zewnętrznych ekspertów przy sporządzaniu dokumentacji przetargowej i w trakcie procedury selekcji, co zapewni Parlamentowi możliwość wyboru najlepszego rozwiązania i zaowocuje znacznymi uproszczeniami i oszczędnościami; podkreśla, że nowa umowa powinna uwzględniać najlepszy stosunek jakości do ceny i najbardziej opłacalną ofertę z konkurencyjnymi cenami;

DG ds. Komunikacji

Polityka komunikacyjna Parlamentu

63. z zadowoleniem przyjmuje zakończenie przez Prezydium w dniu 23 marca 2011 r. prac nad planem działania na lata 2011–2014, którego celem jest wdrożenie zaktualizowanej strategii komunikacyjnej Parlamentu; zwraca uwagę, że ten plan działania koncentruje się na wyborach parlamentarnych w 2014 r. i określa zbiór 21 konkretnych działań mających na celu podniesienie wiedzy obywateli na temat prac legislacyjnych Parlamentu oraz zachęcenie obywateli do uczestnictwa w tych pracach;

64. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że nowe centrum dla odwiedzających to udana inicjatywa, sądząc po liczbie gości (253 000) w pierwszym roku działalności;

65. nalega, aby budżet przeznaczony na komunikację mógł być wykorzystywany wyłącznie na przekazywanie obywatelom wiarygodnych informacji dotyczących unijnych strategii politycznych; podkreśla, że dotyczy to również działalności w mediach społecznościowych;

66. ubolewa nad faktem, że oglądalność kanału EuroparlTV – mimo że w stosunku do 2010 r. (¹⁴) w 2011 r. uległa ona zwiększeniu – wciąż pozostaje bardzo niska w przypadku indywidualnych użytkowników (z wyłączeniem widzów oglądających transmisje na podstawie umów o partnerstwie z regionalnymi stacjami telewizyjnymi), pomimo znacznych nakładów finansowych, które przeznaczono na ten cel w 2011 r., wynoszących ok. 8 000 000 EUR (pozycja 3 2 4 6); ubolewa ponadto nad faktem, że nie przeprowadzono analizy kosztów i korzyści dotyczącej Europarl TV, mimo że Parlament apelował o to w przyjętej na posiedzeniu plenarnym rezolucji w sprawie absolutorium za 2010 r.; odnotowuje decyzję Prezydium z dnia 12 grudnia 2012 r. przewidującą przeprowadzenie szeregu reform na rzecz osiągnięcia znacznych oszczędności; oczekuje, że taka analiza kosztów i korzyści zostanie przedstawiona przed rozpoczęciem procedury udzielania absolutorium za 2012 r.;

67. jest zaniepokojony wzrostem kosztów nagrody LUX w 2011 r. (¹⁵); apeluje o bardziej oszczędne gospodarowanie kosztami związanymi z tą nagrodą, w związku z czym sugeruje, aby w tym celu audytor wewnętrzny rozważył przegląd odnośnej administracji; zdecydowanie nalega, aby ustalić jasny maksymalny limit kosztów tego wydarzenia;

68. zauważa, że biznesplan Domu Historii Europejskiej w Brukseli został zatwierdzony przez Prezydium w dniu 26 września 2011 r. oraz że Komisja wyraziła chęć partycypacji (w kwocie nieokreślonej) w bieżących kosztach projektu, zobowiązując się do poinformowania Parlamentu o warunkach takiego udziału przed końcem lata 2013 r.; wyraża ubolewanie, że nie oczekuje się od Komisji partycypacji w kosztach przygotowywania projektu;

69. z zadowoleniem przyjmuje nową procedurę umożliwiającą zwrot nadpłaconych sum w następstwie płatności z tytułu przyjmowania grup odwiedzających; ubolewa nad tym, że możliwość przelewu bankowego jest ograniczona do przelewu na konto osobiste i że niemożliwe jest dokonanie przelewu na konto organizacji; uważa, że wypłacanie gotówki grupom odwiedzających wiąże się ze znacznym ryzykiem dla bezpieczeństwa, gdyż kwoty mogą wynosić nawet ponad 30 000 EUR, a Parlament wypłaca dziennie nawet 388 000 EUR; przypomina, że zgodnie z dyrektywą 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (¹⁶) należy zwracać szczególną uwagę na sumy przekraczające 15 000 EUR, a kwoty wypłacane przez Parlament odwiedzającym często przekraczają tę wartość;

Dyrekcja Generalna ds. Polityki Wewnętrznej (DG IPOL)

70. zwraca uwagę, że decyzją Prezydium w lipcu 2011 r. utworzono w DG IPOL nową Dyrekcję ds. Oceny Skutków Regulacji; zwraca uwagę, że głównym zadaniem tej dyrekcji jest wspieranie prac legislacyjnych Parlamentu poprzez dostarczanie mu niezależnych ocen skutków; z zadowoleniem odnotowuje, że utworzenie tej dyrekcji nie wiązało się z żadnymi dodatkowymi kosztami dla budżetu;

DG ITEC

Polityka Parlamentu w zakresie technologii informacyjnych (IT)

71. domaga się przeprowadzenia przez niezależny organ kompleksowej analizy prawidłowego zarządzania finansowego, skuteczności i wydajności umów z zewnętrznymi usługodawcami w dziedzinie IT, ze szczególnym uwzględnieniem:

– oceny potrzeb,

– metody wyboru,

– najwłaściwszego rodzaju umowy,

– możliwej utraty kontroli nad zarządzaniem przez nadmierną eksternalizację, oraz

– przejrzystości mechanizmów opłat/fakturowania;

72. ubolewa nad faktem nadmiernej zależności od zewnętrznej (technicznej) wiedzy specjalistycznej, zwłaszcza w sektorze IT, wynikającej z braku równowagi strukturalnej między zasobami wewnętrznymi i zewnętrznymi; zaznacza, że eksternalizacja zadań IT powinna zawsze gwarantować, iż zarządzanie i kontrola nad nimi pozostają w rękach Parlamentu, a zagrożenia dla bezpieczeństwa i tajności danych są prawidłowo ocenione i zminimalizowane;

Dyrekcja generalna ds. Infrastruktury i Logistyki (DG INLO)

73. apeluje do sekretarza generalnego o przedstawienie Prezydium planu dotyczącego usług gastronomicznych i ich poprawy w związku z większą liczbą klientów w stołówkach, restauracjach i barach Parlamentu (ogólny wzrost działalności o ok. 150 % w okresie od 2002 do 2011 r., z 1,472 mln klientów w 2002 r. do 3,711 mln w 2011 r.);

Polityka Parlamentu w zakresie budynków

74. odnotowuje następujące decyzje podjęte przez Prezydium w 2011 r. w kontekście średniookresowej strategii dotyczącej budynków przyjętej w 2010 r. i dotyczące realizacji szeregu poważnych projektów w celu oddania budynków do użytku z początkiem przyszłej kadencji Parlamentu:

– w Brukseli: nabycie budynku Trebel i zawarcie długoterminowej umowy najmu z opcją nabycia w odniesieniu do budynku przy ul. Montoyer 70,

– w Strasburgu: nabycie budynku im. Václava Havla, który będzie siedzibą rzecznika praw obywatelskich i jego pracowników, dzięki czemu powierzchnia w centralnych budynkach zostanie zwolniona na użytek posłów,

– w Luksemburgu: dalsze prace remontowe i rozbudowa budynku im. Konrada Adenauera, zgodnie z warunkami określonymi w decyzji Prezydium z dnia 12 stycznia 2012 r., w ramach umów o zacieśnionym partnerstwie z rządem Luksemburga,

– w Sofii: dnia 7 lipca 2011 r. zawarto przedwstępną umowę nabycia nowego budynku na siedzibę Domu Europy w Sofii, za kwotę 9 mln EUR,

– realizacja bardziej zdecydowanej polityki konserwacji budynków w Brukseli i Strasburgu w celu zagwarantowania maksymalnego bezpieczeństwa i optymalnego wykorzystania infrastruktury,

– rozpoczęcie realizacji systematycznej polityki remontowej, w oparciu o określony harmonogram, ze względu na wiek najstarszych budynków Parlamentu;

75. zauważa, że w 2011 r. wprowadzono nową metodologię przeprowadzania analiz i przetargów dotyczących nieruchomości, podobną do tej przyjętej przez Komisję; zwraca uwagę, że nowa metodologia jeszcze bardziej zwiększy przejrzystość i konkurencję dzięki publikacji dokumentów związanych z przetargami w Dzienniku Urzędowym; zauważa, że komisja ds. nieruchomości już stosuje nową metodologię przy analizie wniosków i ofert otrzymanych w odniesieniu do analizy rynku nieruchomości w Brukseli, tj. zamiany budynków Eastman i Montoyer 63 oraz poszukiwania nowej siedziby;

76. zaznacza, że każda strategia dotycząca nieruchomości musi także uwzględniać rosnące koszty utrzymania nabytych budynków;

77. zauważa, że procedura wyboru kandydatów w ramach zaproszenia do składania ofert dotyczących projektu budynku im. Konrada Adenauera zakończyła się niepowodzeniem, ponieważ oferty cenowe złożone w odpowiedzi na to zaproszenie były znacznie wyższe niż szacowano; popiera decyzję delegowanego urzędnika zatwierdzającego o nieudzielaniu zamówienia; oczekuje, że łączna cena projektu nie przekroczy kwoty 482,7 mln EUR przewidzianej w październiku 2011 r.;

78. zauważa w tym kontekście, że wszystkie zamówienia na roboty budowlane i remontowe ogłaszane przez Parlament muszą podlegać przetargowi w możliwie największym zakresie i zawsze odbywać się na szczeblu europejskim; zaleca – jeżeli w drodze wyjątku stosowana jest procedura negocjacyjna – by ceny opierały się na kosztach budowy, z uwzględnieniem rygorystycznych i rozsądnych marży dla podmiotów gospodarczych;

79. ubolewa nad faktem, że po raz drugi w budynkach Parlamentu odkryto wady konstrukcyjne, tym razem w drewnianych belkach sufitowych sali plenarnej w Brukseli; apeluje do DG INLO o dokonanie pełnego przeglądu stanu konstrukcji wszystkich budynków Parlamentu, rozpoczynając od tych, które wciąż są objęte gwarancją dewelopera dotyczącą wad ukrytych, w miarę możliwości we współpracy z kilkoma wybranymi ekspertami z krajowych urzędów nadzoru budowlanego poszczególnych państw członkowskich i przy pełnym wykorzystaniu wiedzy zgromadzonej w instytucji; apeluje do sekretarza generalnego o przedstawienie Prezydium w najbliższym czasie odnośnego planu wraz ze wszystkimi szczegółami technicznymi tych prac oraz odnośnymi kosztami;

Zamówienia publiczne

80. podkreśla zasadnicze znaczenie dopilnowania, by procedury udzielania zamówień publicznych były spójne z potrzebami Parlamentu i umożliwiały ich spełnienie; podkreśla, że procedury te powinny spełniać wymogi prawne i podstawowe zasady udzielania zamówień publicznych, włącznie z przepisami umów i kryteriami wykorzystywanymi w procedurze oceny ofert przetargowych, a także powinny one podlegać odpowiednim systemom kontroli, w celu nadzorowania wykonania zamówień składanych na mocy umów ramowych;

81. zwraca uwagę na fakt, że w czasie procedur udzielania zamówień publicznych w grę wchodzą różne interesy, nie zawsze jednakowe dla sektora prywatnego i publicznego, oraz że zamówienia publiczne są obszarem wysokiego ryzyka, który wymaga ciągłej wytężonej uwagi, a stałe perspektywiczne planowanie potrzeb na kluczowe znaczenie;

82. podkreśla, że wskutek złożonego środowiska prawnego i bardzo skomplikowanych faktycznych wymogów, na każdym etapie procedury udzielania zamówienia (wstępna ocena potrzeb, przygotowanie zaproszenia do składania ofert, sporządzenie zawiadomienia o przetargu i specyfikacji przetargowej, kontakt z oferentami, otwarcie ofert, ich ocena, podjęcie decyzji o udzieleniu zamówienia, zawarcie umów) istnieje poważne ryzyko zagrażające osiągnięciu celów;

83. przypomina, że w ramach procedury udzielania zamówień publicznych nie należy bagatelizować prawdopodobieństwa wystąpienia konfliktu interesów, lecz właściwie je uwzględnić, oraz że Parlament powinien umocnić i utrzymać stosowane mechanizmy kontroli, aby umożliwić właściwe zarządzanie ewentualnymi konfliktami i zapobieganie im;

84. zauważa, że w 2011 i 2012 r. Służba Audytu Wewnętrznego przeprowadziła kompleksową kontrolę procedury udzielania zamówień i wykonania umów w DG ITEC oraz że sprawozdanie końcowe przyjęte w czerwcu 2012 r. obejmowało sześciopunktowy plan działania na rzecz stwierdzonych niedociągnięć; zauważa ponadto, że uzgodniono z zarządem DG ITEC, iż plan ten zostanie wykonany do dnia 31 grudnia 2012 r.; zaznacza, że specyfikacje przetargowe są z natury bardzo złożone, ponieważ obejmują wiele części, profili technicznych i metod wykonania umowy;

85. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w ramach wyżej wspomnianej kontroli stwierdzono, iż DG ITEC pozytywnie rozwiązała kwestię szeregu uchybień proceduralnych wykazanych podczas pierwszej przekrojowej kontroli procedury udzielania zamówień z 2005 i 2006 r.; stwierdza jednak z żalem, że wskazano następujące uchybienia:

– niewydolność szeregu aspektów kompleksowego podejścia do procedury udzielenia zamówienia ITS 08,

– znaczny potencjał zwiększenia udziału zewnętrznych usług IT, oraz

– istnieje potrzeba lepszego uzasadniania konieczności odwoływania się do wyjątkowych procedur negocjacyjnych, a wynik negocjacji powinien być oparty na udokumentowanych analizach, wymiernych w stosunku do odnośnych wartości referencyjnych oferty najkorzystniejszej ekonomicznie;

Sprawozdanie roczne z udzielonych zamówień

86. odnotowuje, że w oparciu o informacje uzyskane z wydziałów zatwierdzających, centralne służby sporządziły sprawozdanie roczne dla władzy budżetowej na temat zamówień udzielonych w 2011 r., a także przedstawiły następujące zestawienie wszystkich zamówień udzielonych w 2011 i 2010 r.:

Rodzaj umowy	2011		2010
	Liczba	Odsetek	Liczba	Odsetek
Usługi	162	68 %	145	67 %
Zaopatrzenie	42	18 %	40	19 %
Roboty	29	12 %	27	12 %
Budynki	5	2 %	4	2 %
Łącznie	238	100 %	216	100 %
Rodzaj umowy	2011		2010
	Wartość (euro)	Odsetek	Wartość (euro)	Odsetek
Usługi	367 969 100	64 %	171 589 038	67 %
Zaopatrzenie	158 467 814	27 %	45 467 211	17 %
Roboty	33 142 238	6 %	22 128 146	8 %
Budynki	15 881 213	3 %	22 269 303	9 %
Łącznie	575 460 365	100 %	261 453 698	100 %

(Roczne sprawozdanie w sprawie zamówień udzielonych przez Parlament Europejski, 2011, s. 5)

87. odnotowuje następujące podział zamówień udzielonych w 2011 i 2010 r. według rodzaju wykorzystanych procedur:

Rodzaj procedury	2011		2010
	Liczba	Odsetek	Liczba	Odsetek
Otwarta	89	37 %	72	33 %
Ograniczona	11	5 %	6	3 %
Negocjacyjna	133	56 %	138	64 %
Konkurencja	2	1 %
Wyjątek:	3	1 %
Łącznie	238	100 %	216	100 %
Rodzaj procedury	2011		2010
	Wartość (euro)	Odsetek	Wartość (euro)	Odsetek
Otwarta	408 913 061	71 %	143 603 024	55 %
Ograniczona	126 310 563	22 %	10 456 576	4 %
Negocjacyjna	30 974 647	5 %	107 394 098	41 %
Konkurencja	4 668 600	1 %
Wyjątek:	4 593 494	1 %
Łącznie	575 460 365	100 %	261 453 698	100 %

(Roczne sprawozdanie w sprawie zamówień udzielonych przez Parlament Europejski, 2011, s. 6– 7)

88. odnotowuje, że ogółem w 2011 r. zawarto 238 umów, z czego 100 – o wartości 535 mln EUR – w oparciu o procedury otwarte lub ograniczone, a 133 – o wartości 31 mln EUR – w oparciu o procedury negocjacyjne;

Grupy polityczne (pozycja budżetowa 4 0 0)

89. odnotowuje, że w 2011 r. środki z pozycji budżetowej 4 0 0 zostały wykorzystane w następujący sposób:

Grupa	2011					2010
	Roczne środki (*)	Środki własne i środki przeniesione	Wydatki	Wskaźnik wykorzystania rocznych środków	Środki przeniesione na następny okres	Roczne środki	Środki własne i środki przeniesione	Wydatki	Wskaźnik wykorzystania rocznych środków	Środki przeniesione na następny okres (2011)
PPE (wcześniej PPE-DE)	20 336	1 918	20 442	100,42 %	1 832	19 990	2 392	20 662	103,36 %	1 720
S&D (wcześniej PSE)	14 302	5 499	13 696	95,76 %	6 105	14 011	4 629	13 359	95,35 %	5 281
Status	6 477	2 416	6 676	103,07 %	2 217	6 262	2 240	6 160	98,37 %	2 342
Verts/ALE:	4 025	1 242	3 820	94,91 %	1 447	3 896	1 188	3 893	99,92 %	1 191
Wstępny projekt budżetu na rok 2010	2 535	1 088	2 553	100,71 %	1 070	2 531	1 065	2 525	99,76 %	1 071
UEN	–						–
IND/DEM	–						–
Linia budżetowa i tytuł	3 831	720	3 375	88,09 %	1 176	3 648	398	3 362	92,16 %	684
PROJEKTY PILOTAŻOWE	2 088	835	2 046	98,03 %	876	2 201	419	1 799	81,74 %	821
Posłowie niezrzeszeni	1 270	409	924	72,72 %	413	1 234	248	828	67,10 %	409
Łącznie	54 866	14 126	53 514	97,53 %	15 137	53 773	12 579	52 588	97,80 %	13 519
(*) Wszystkie kwoty w tysiącach EUR. Po wyborach europejskich w 2009 r. grupy UEN i IND/DEM przestały istnieć, a powstały dwie nowe grupy ECR i EFD.

Europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne

90. odnotowuje, że w 2011 r. środki z pozycji budżetowej 4 0 2 zostały wykorzystane w następujący sposób (¹⁷):

Partia	Skrót	System zasobów własnych (*)	Dotacja z PE	Dochody ogółem	Dotacje z PE w % kwalifi­kowalnych wydatków (nie więcej niż 85 %)	Nadwyżka dochodów (przesunięcie do rezerw) lub strata
Grupa Socjalistyczna w PE	PPE	1 801	6 184	7 985	85 %	269
Partia Europejskich Socjalistów	PSZ	939	4 118	5 057	85 %	51
Europejska Liberalno-Demokratyczna Partia Reform	ELDR	672	1 816	2 488	85 %	52
Europejska Partia Zielonych	EGP	686	1 299	1 985	84 %	204
Przymierze Europejskich Konserwatystów i Reformatorów	AECR	204	633	837	85 %	0
Zjednoczona Lewica Europejska	EL	241	847	1 088	85 %	64
Europejska Partia Demokratyczna	EDP/PDE	73	371	444	85 %	0
Wolne Przymierze Europejskie	EFA	128	392	520	85 %	8
Demokraci UE	EUD	20	167	187	85 %	– 19
Europejski Chrześcijański Ruch Polityczny	ECPM	72	260	332	84 %	4
Europejskie Przymierze na rzecz Wolności	EAF	71	368	439	85 %	6
Łącznie		4 907	16 455	21 362	85 %	639
(*) Wszystkie kwoty w tysiącach EUR.

91. odnotowuje, że w 2011 r. środki z pozycji budżetowej 4 0 3 zostały wykorzystane w następujący sposób (¹⁸):

Podstawa	Skrót	Związek z partią	System zasobów własnych (*)	Dotacja z PE	Dochody ogółem	Dotacje z PE w % kwalifi­kowalnych wydatków (nie więcej niż 85 %)
Ośrodek Studiów Europejskich	CES	PPE	711	3 865	4 575	85 %
Fundacja Studiów Europejskich i Postępu	FEPS	PES	514	2 709	3 223	85 %
Europejskie Forum Liberalne	ELF	ELDR	146	805	951	85 %
Europejska Fundacja Zielonych	GEF	EGP	152	851	1 002	85 %
Ugrupowanie Transform Europe	TE	EL	134	549	683	85 %
Instytut Europejskich Demokratów	IED	PDE	35	191	226	85 %
Organizacja na rzecz Europejskiej Współpracy Międzypaństwowej	OEIC	EUD	7	108	116	85 %
Centrum Maurits Coppieters	CMC	EFA	44	250	294	85 %
Fundacja New Direction	ND	AECR	114	566	680	85 %
Europejska Chrześcijańska Fundacja Polityczna	ECPF	ECPM	25	115	140	82 %
Europejska Fundacja na rzecz Wolności	EFF	EAF	51	236	287	82 %
Łącznie			1 933	10 244	12 177	85 %
(*) Wszystkie kwoty w tysiącach EUR.

Parlament przyjazny środowisku

92. zauważa, że Parlament posiada 10 rowerów „służbowych” udostępnianych posłom i pracownikom podczas sesji plenarnych w Strasburgu; oprócz tego 40 rowerów udostępnia sam Strasburg; ponownie apeluje o rozsądne zwiększenie tych liczb, ze względu na ograniczone koszty inwestycji i duży popyt;

93. uważa, że należy rozważyć możliwość dokonania zarówno udoskonaleń środowiskowych, jak i inteligentnych oszczędności w budżecie Parlamentu za pomocą różnego rodzaju bardziej ekologicznych i tańszych metod pracy i nowoczesnych technologii, które nie zakłócą funkcjonowania Parlamentu, takich jak korzystanie z telekonferencji;

94. chciałby otrzymać informacje o całkowitej liczbie kWh wytworzonych przez panele słoneczne Parlamentu;

95. ponownie podkreśla swoje poparcie dla projektu pilotażowego „E-komisja”; zdecydowanie zaleca, aby w tym kontekście posłowie mieli możliwość zdecydowania, czy chcą otrzymywać papierową dokumentację na posiedzeniach komisji, czy też nie, aby zmniejszyć w znaczny sposób wykorzystanie papieru w Parlamencie.