KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (¹), w szczególności jego art. 1 ust. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Komisja Europejska dokonała oceny międzynarodowego traktowania organów publicznych, którym powierzono zarządzanie długiem publicznym lub które uczestniczą w takim zarządzaniu, i banków centralnych oraz przedstawiła swoje wnioski Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (²). Komisja przeprowadziła w szczególności analizę porównawczą traktowania tych organów i banków centralnych w obrębie ram prawnych znacznej liczby państw trzecich, a także standardów zarządzania ryzykiem mających zastosowanie do transakcji na instrumentach pochodnych przeprowadzanych przez te organy oraz banki centralne w tych jurysdykcjach.

(2) W wyniku tej analizy Komisja stwierdziła, że banki centralne oraz organy publiczne, którym powierzono zarządzanie długiem publicznym lub które uczestniczą w takim zarządzaniu, nie powinny podlegać obowiązkowi rozliczenia i obowiązkowi sprawozdawczemu mającym zastosowanie do instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym zgodnie z wprowadzonymi w Japonii i Stanach Zjednoczonych przepisami dotyczącymi tych instrumentów.

(3) Dodanie banków centralnych i organów publicznych z Japonii i ze Stanów Zjednoczonych, którym powierzono zarządzanie długiem publicznym lub które uczestniczą w takim zarządzaniu, do wykazu podmiotów, do których rozporządzenie (UE) nr 648/2012 nie ma zastosowania, powinno promować neutralne warunki rynkowe w zakresie realizacji reform dotyczących instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym w odniesieniu do transakcji z bankami centralnymi w ramach tych jurysdykcji oraz przyczynić się do większej spójności na szczeblu międzynarodowym.

(4) Wykonywanie zadań z zakresu polityki pieniężnej oraz zarządzanie długiem publicznym mają łącznie wpływ na funkcjonowanie rynków stóp procentowych i powinny być koordynowane, aby zapewnić skuteczne wypełnianie tych funkcji. Ponieważ rozporządzenie (UE) nr 648/2012 nie ma zastosowania do unijnych banków centralnych ani innych unijnych organów publicznych, którym powierzono zarządzanie długiem publicznym, aby nie utrudniać wykonywania przez nie zadań leżących we wspólnym interesie, stosowanie odmiennych przepisów do tego rodzaju funkcji pełnionych przez organy z państw trzecich miałoby negatywny wpływ na ich skuteczność. Aby zagwarantować, by banki centralne oraz inne organy publiczne z państw trzecich, którym powierzono zarządzanie długiem publicznym lub które uczestniczą w takim zarządzaniu, były nadal w stanie wykonywać swoje zadania w odpowiedni sposób, rozporządzenie (UE) nr 648/2012 nie powinno mieć zastosowania również do organów publicznych z państw trzecich, którym powierzono zarządzanie długiem publicznym lub które uczestniczą w takim zarządzaniu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W art. 1 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 dodaje się lit. c) w brzmieniu:

„c) banków centralnych i organów publicznych z następujących państw członkowskich, którym powierzono zarządzanie długiem publicznym lub które uczestniczą w takim zarządzaniu:

(i) Japonii;

(ii) Stanów Zjednoczonych.”.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 12 lipca 2013 r.