KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u żywych zwierząt i w produktach pochodzenia zwierzęcego oraz uchylającą dyrektywy 85/358/EWG i 86/469/EWG oraz decyzje 89/187/EWG i 91/664/EWG (¹), w szczególności jej art. 29 ust. 1 akapit czwarty oraz art. 29 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dyrektywie 96/23/WE ustanowiono środki monitorowania substancji i grup pozostałości wymienionych w załączniku I do tej dyrektywy. W dyrektywie tej ustanawia się wymóg, by państwa trzecie, z których państwom członkowskim wolno przywozić zwierzęta i produkty zwierzęce objęte tą dyrektywą, przedkładały plan monitorowania pozostałości zawierający wymagane gwarancje. Plan taki powinien obejmować przynajmniej grupy pozostałości oraz substancje wymienione we wspomnianym załączniku I.

(2) Decyzją Komisji 2011/163/UE (²) zatwierdzono plany, o których mowa w art. 29 dyrektywy 96/23/WE („plany”), przedłożone przez niektóre państwa trzecie wymienione w wykazie w załączniku do tej decyzji w odniesieniu do zwierząt i produktów zwierzęcych wymienionych w tym wykazie.

(3) W świetle ostatnich planów przedłożonych przez niektóre państwa trzecie i dodatkowych informacji otrzymanych przez Komisję konieczne jest zaktualizowanie wykazu państw trzecich, z których państwom członkowskim wolno przywozić niektóre zwierzęta i produkty zwierzęce określone w dyrektywie 96/23/WE i obecnie wymienione w załączniku do decyzji 2011/163/UE („wykaz” ).

(4) Armenia przedłożyła Komisji plan dotyczący miodu. Plan ten zawiera wystarczające gwarancje i powinien zostać zatwierdzony. W związku z tym wpis dotyczący Armenii w odniesieniu do miodu powinien zostać włączony do wykazu.

(5) Zgodnie z decyzją Rady 2012/419/UE z dnia 11 lipca 2012 r. w sprawie zmiany statusu Majotty względem Unii Europejskiej (³) z dniem 1 stycznia 2014 r. Majotta przestaje być krajem i terytorium zamorskim i otrzymuje status regionu najbardziej oddalonego w rozumieniu art. 349 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. W związku z tym wpis dotyczący Majotty powinien zostać usunięty z tym dniem.

(6) San Marino jest obecnie wymienione w wykazie w odniesieniu do bydła i miodu. To państwo trzecie poinformowało Komisję, że jest zainteresowane wywozem wieprzowiny do Unii. San Marino dostarczyło gwarancji wymaganych dla wieprzowiny w wykazie z przypisem ograniczającym przywóz do tych państw trzecich, które stosują wyłącznie surowiec z państw członkowskich lub z państw trzecich zatwierdzonych w odniesieniu do przywozu takiego surowca do Unii. W związku z tym do wykazu należy włączyć wpis dotyczący San Marino w odniesieniu do świń z odpowiednim odniesieniem do przypisu.

(7) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2011/163/UE.

(8) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Załącznik do decyzji 2011/163/UE zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 1 sierpnia 2013 r.

ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK