DECYZJA WSPÓLNEGO KOMITETU UE-ICAO
z dnia 21 września 2011 r.
w sprawie przyjęcia załącznika dotyczącego bezpieczeństwa lotniczego do Porozumienia o współpracy między Unią Europejską a Organizacją Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego określającego ogólne ramy zacieśnionej współpracy
(2013/310/UE)
WSPÓLNY KOMITET UE-ICAO,
uwzględniając Porozumienie o współpracy między Unią Europejską a Organizacją Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego określające ogólne ramy zacieśnionej współpracy podpisane w Montrealu i Brukseli dnia 28 kwietnia i 4 maja 2011 r. (zwane dalej „porozumieniem o współpracy UE-ICAO”), w szczególności jego art. 7 pkt 7.3 lit. c),
a także mając na uwadze, co następuje:
do porozumienia o współpracy UE-ICAO należy włączyć załącznik dotyczący bezpieczeństwa lotniczego,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Przyjmuje się załącznik do niniejszej decyzji, który staje się integralną częścią porozumienia o współpracy UE-ICAO.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Montrealu dnia 21 września 2011 r.
W imieniu Wspólnego Komitetu UE-ICAO | |
Przewodniczący | |
W imieniu Unii Europejskiej | W imieniu Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego |
Matthias RUETE | Raymond BENJAMIN |
ZAŁĄCZNIK
„ZAŁĄCZNIK I
BEZPIECZEŃSTWO LOTNICZE
1. Cele
1.1. Strony zobowiązują się do współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa lotniczego w ramach Porozumienia o współpracy między Unią Europejską a Organizacją Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego parafowanego w Montrealu dnia 27 września 2010 r. (dalej zwanego „Porozumieniem” ).
1.2. Zgodnie z podjętym wcześniej zobowiązaniem do osiągnięcia najwyższego światowego poziomu bezpieczeństwa lotniczego oraz globalnej harmonizacji norm i zalecanych praktyk (SARP) w zakresie bezpieczeństwa, strony zgadzają się ściśle współpracować w duchu przejrzystości i dialogu na rzecz koordynacji swoich działań w tej dziedzinie.
2. Zakres
2.1. Dążąc do realizacji celów określonych w pkt 1.2, strony postanawiają współpracować w następujących dziedzinach:
– utrzymywanie regularnego dialogu o zagadnieniach bezpieczeństwa będących przedmiotem zainteresowania obu stron,
– dążenie do przejrzystości poprzez regularną wymianę istotnych dla bezpieczeństwa danych i informacji oraz wzajemne udostępnianie zawartości baz danych,
– uczestnictwo w działaniach w dziedzinie bezpieczeństwa,
– wzajemne uznawanie wyników USOAP, to jest globalnego programu kontroli nadzoru nad bezpieczeństwem ICAO oraz inspekcji normalizacyjnych UE,
– monitorowanie i analizowanie przestrzegania norm ICAO oraz stosowania zalecanych praktyk przez poszczególne kraje,
– współpraca w sprawach prawodawstwa i normalizacji,
– opracowywanie i udostępnianie projektów i programów pomocy technicznej,
– propagowanie współpracy na szczeblu regionalnym;
– wymiana ekspertów, oraz
– prowadzenie szkoleń.
2.2. Współpraca ujęta w pkt 2.1 rozwijana jest we wszystkich dziedzinach leżących w kompetencji UE.
3. Wprowadzenie w życie
3.1. Strony mogą określać warunki szczegółowe, określając wspólnie uzgodnione mechanizmy i procedury konieczne do celów skutecznego wdrożenia współpracy opisanej w pkt 2.1. Wspomniane warunki szczegółowe ustala Wspólny Komitet.
4. Dialog
4.1. Strony regularnie zwołują spotkania i organizują telekonferencje w celu omówienia kwestii bezpieczeństwa będących przedmiotem obopólnego zainteresowania, a w stosownych przypadkach koordynują swoje działania.
5. Przejrzystość, wymiana informacji, dostęp do baz danych
5.1. Z zachowaniem obowiązujących je zasad poufności strony propagują przejrzystość w dziedzinie bezpieczeństwa lotniczego w kontaktach ze stronami trzecimi.
5.2. Strony zachowują we współpracy zasadę przejrzystości i prowadzą wspólne działania w zakresie bezpieczeństwa poprzez wymianę stosownych istotnych danych, informacji i dokumentów dotyczących bezpieczeństwa, udostępniając sobie nawzajem odpowiednie bazy danych i ułatwiając udział w zebraniach. W tym celu strony określają warunki szczegółowe, ustalając procedury wymiany informacji oraz zapewniania dostępu do baz danych, gwarantując poufność otrzymanych od drugiej strony informacji zgodnie z art. 6 Porozumienia.
6. Uczestnictwo w działaniach w dziedzinie bezpieczeństwa
6.1. Każda ze stron zaprasza przedstawicieli drugiej strony do uczestnictwa w działaniach i zebraniach w dziedzinie bezpieczeństwa, zapewniając ścisłą współpracę i koordynację w ramach wdrażania postanowień niniejszego załącznika. Tryb takiego uczestnictwa określają warunki szczegółowe uzgodnione przez obie strony.
7. Koordynacja globalnego programu kontroli nadzoru nad bezpieczeństwem (USOAP) ICAO oraz inspekcji normalizacyjnych UE
7.1. Strony zobowiązują się do zacieśniania współpracy w zakresie USOAP oraz inspekcji normalizacyjnych w celu zagwarantowania skutecznego wykorzystania ograniczonych zasobów oraz zapobieżenia dublowaniu działań, przy zachowaniu uniwersalnego i integralnego charakteru USOAP będącego programem ICAO.
7.2. W celu weryfikowania przestrzegania przez państwa członkowskie UE związanych z bezpieczeństwem norm ICAO oraz stosowania zalecanych przez tę organizację praktyk, jak również w celu osiągnięcia celów określonych w pkt 7.1, strony ustanawiają ramy dla prowadzenia, w szczególności:
a) przeprowadzanych przez ICAO kontroli nadzoru nad bezpieczeństwem Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA) pod kątem norm i zalecanych praktyk (SARP) dotyczących bezpieczeństwa ujętych w przepisach UE oraz w odniesieniu do określonych funkcji i zadań pełnionych przez EASA w imieniu państw członkowskich UE; oraz
b) nadzoru ICAO nad przeprowadzanymi przez EASA inspekcjami normalizacyjnymi UE właściwych organów krajowych państw członkowskich pod kątem norm i zalecanych praktyk (SARP) w zakresie bezpieczeństwa ujętych w przepisach UE.
7.3. Strony ustalają warunki szczegółowe określające niezbędne mechanizmy i procedury skutecznego wdrożenia ram, o których mowa w pkt 7.2. Wspomniane warunki szczegółowe określają, między innymi, następujące aspekty:
a) zakres działań interwencyjnych ICAO dotyczących USOAP, włączając wizyty kontrolne i inspekcje zatwierdzające na podstawie analizy porównawczej prawodawstwa UE oraz norm i zalecanych praktyk ICAO dotyczących bezpieczeństwa;
b) wzajemne uczestnictwo w kontrolach, inspekcjach i działalności zatwierdzającej drugiej strony;
c) informacje udzielane przez każdą ze stron do celów prowadzonego przez ICAO USOAP oraz dokonywanych przez EASA inspekcji normalizacyjnych;
d) zapewnianie wymaganej poufności, ochrony danych oraz przetwarzania danych szczególnie chronionych; oraz
e) inspekcji terenowych.
8. Wymiana informacji i wyników analiz w zakresie bezpieczeństwa
8.1. Bez uszczerbku dla obowiązujących je zasad strony wymieniają między sobą informacje istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa zgromadzone za pomocą USOAP i pochodzące z innych źródeł, na przykład z prowadzonych przez ICAO działań w ramach ciągłego monitoringu, inspekcji normalizacyjnych prowadzonych przez EASA oraz inspekcji (oceny bezpieczeństwa zagranicznych statków powietrznych) SAFA, jak również analizy dokonywane w oparciu o te dane.
8.2. Strony współpracują ściśle w każdym z działań podjętych w celu zagwarantowania bardziej skutecznego przestrzegania norm i zalecanych praktyk w UE oraz w innych krajach. Taka współpraca obejmuje wymianę informacji, usprawnianie dialogu łączącego zainteresowane strony, kontrole na miejscu oraz koordynację wszelkich działań pomocy technicznej.
9. Zagadnienia prawodawcze
9.1. Każda ze stron zapewnia pełne, aktualne poinformowanie drugiej o wszelkich obowiązujących aktach ustawodawczych, przepisach wykonawczych, normach, wymogach i zalecanych praktykach, które mogą wywierać wpływ na wykonanie postanowień niniejszego załącznika, oraz o wszelkich wprowadzanych w nich zmianach.
9.2. Strony na bieżąco informują się wzajemnie o wszelkich aktualnych projektach zmian w obowiązujących aktach ustawodawczych, przepisach wykonawczych, normach, wymogach i zalecanych praktykach, mogących wpłynąć na wykonywanie niniejszego załącznika. W obliczu ewentualnych zmian Wspólny Komitet może zadecydować o odpowiednim dostosowaniu niniejszego załącznika zgodnie z art. 7 Porozumienia.
9.3. Mając na względzie dążenie do światowej harmonizacji prawodawstwa i norm w dziedzinie bezpieczeństwa, strony konsultują się ze sobą w kwestiach techniki prawodawstwa w zakresie bezpieczeństwa lotniczego w różnych stadiach procesu legislacyjnego lub prac nad normami i zalecanymi praktykami dotyczącymi bezpieczeństwa, a w stosownych przypadkach zapraszane są do udziału w pracach stowarzyszonych gremiów technicznych.
9.4. ICAO dostarcza UE aktualnych informacji na temat podejmowanych przez siebie decyzji i wydawanych zaleceń dotyczących bezpieczeństwa norm i zalecanych praktyk, udostępniając pełną zawartość pism państw członkowskich ICAO oraz biuletynów rozsyłanych drogą elektroniczną.
9.5. W stosownych przypadkach UE dokłada starań w celu uzgodnienia obowiązującego prawodawstwa UE do norm i zalecanych praktyk ICAO dotyczących bezpieczeństwa.
9.6. Niezależnie od zobowiązań państw członkowskich UE jako sygnatariuszy konwencji chicagowskiej UE angażuje się w stosownych przypadkach w dialog z ICAO służący udzieleniu wiedzy technicznej we wszelkich kwestiach związanych z przestrzeganiem norm ICAO oraz stosowaniem się do praktyk zalecanych przez tę organizację występujących w kontekście stosowania przepisów unijnych.
10. Projekty i programy pomocy technicznej
10.1. Strony koordynują pomoc udzielaną poszczególnym państwom w dążeniu do efektywnego wykorzystywania zasobów oraz zapobiegania dublowaniu działań, wymieniając informacje i dane dotyczące projektów i programów pomocy technicznej związanej z bezpieczeństwem lotniczym.
10.2. Strony angażują się we wspólne działania, inicjując i koordynując wysiłki międzynarodowe służące wyszukiwaniu darczyńców gotowych i zdolnych do wniesienia konkretnej, celowej pomocy technicznej dla państw, w których stwierdzono istotne braki w dziedzinie bezpieczeństwa.
10.3. Wkład UE powinien być kierowany na rzecz programów i projektów służących wsparciu państw i regionalnych organów administracji lotnictwa cywilnego w rozwiązywaniu istotnych braków w dziedzinie bezpieczeństwa, wdrażaniu norm i zalecanych praktyk ICAO, rozwijaniu współpracy ustawodawczej oraz umacnianiu państwowych systemów nadzoru nad bezpieczeństwem, w tym również poprzez budowanie regionalnych systemów nadzoru nad bezpieczeństwem.
11. Współpraca regionalna
11.1. Strony traktują priorytetowo wszelkie działania zmierzające do przyspieszenia tworzenia regionalnych organizacji nadzoru nad bezpieczeństwem, w przypadkach gdy skala regionalna oferuje szansę poprawy w zakresie gospodarności, nadzoru czy też usprawnienia procesów normalizacyjnych.
12. Pomoc ekspercka
12.1. Bez uszczerbku dla programów pomocy fachowej, rozwijanych poza zakresem obowiązywania niniejszego załącznika, UE dokłada starań w celu udostępnienia ICAO pomocy doświadczonych ekspertów dysponujących wypróbowaną specjalistyczną wiedzą techniczną w odpowiednich dziedzinach bezpieczeństwa lotniczego, wypełniających swoje zadania na żądanie i uczestniczących w działaniach objętych stosowaniem postanowień niniejszego załącznika. Warunki udzielania tego rodzaju pomocy eksperckiej określają warunki szczegółowe uzgodnione przez obie strony.
13. Szkolenia
13.1. W odpowiednich przypadkach każda ze stron ułatwia udział przedstawicieli drugiej strony we wszelkich prowadzonych przez nią programach szkoleń w zakresie bezpieczeństwa lotniczego.
13.2. Strony wymieniają informacje i materiały odnoszące się do szkoleń w zakresie bezpieczeństwa lotniczego, a w stosownych przypadkach koordynują swoje wysiłki i współpracują na rzecz rozwoju programów szkoleń.
13.3. W ramach działań ujętych w art. 10 niniejszego załącznika strony współpracują na rzecz usprawnienia i skoordynowania uczestnictwa w programach szkoleniowych pracownikom ze wszystkich tych krajów i regionów, które korzystają z pomocy technicznej którejkolwiek ze stron.
14. Przegląd
14.1. Strony dokonują regularnego przeglądu postępów we wdrażaniu niniejszego załącznika, w miarę potrzeb biorąc pod uwagę wszelkie zmiany aktualnej polityki i obowiązujących przepisów.
14.2. Przeglądy niniejszego załącznika przeprowadza Wspólny Komitet ustanowiony na mocy art. 7 Porozumienia.
15. Wejście w życie, zmiany i wypowiedzenie
15.1. Niniejszy załącznik wchodzi w życie z dniem uchwalenia przez Wspólny Komitet i pozostaje w mocy do czasu wypowiedzenia.
15.2. Warunki szczegółowe uzgodnione zgodnie z niniejszym załącznikiem wchodzą w życie z dniem uchwalenia przez Wspólny Komitet.
15.3. Wszelkie zmiany bądź wypowiedzenie obowiązywania warunków szczegółowych przyjętych zgodnie z niniejszym załącznikiem uzgadniane są na forum Wspólnego Komitetu.
15.4. Załącznik może zostać w dowolnej chwili wypowiedziany przez każdą ze stron. Wypowiedzenie takie jest skuteczne po upływie sześciu miesięcy od wystosowania pisemnego powiadomienia o wypowiedzeniu, chyba że wypowiedzenie to zostanie za obopólną zgodą stron wycofane przed upływem sześciomiesięcznego okresu wypowiedzenia.
15.5. Niezależnie od wszelkich innych postanowień niniejszego artykułu w razie wypowiedzenia Porozumienia jednocześnie tracą moc postanowienia niniejszego załącznika i wszelkie uzgodnione w związku z nim warunki szczegółowe.”
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00