KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG (¹), w szczególności jego art. 14 ust. 1 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (NDP) dla etoksazolu, glifosatu i piraklostrobiny zostały określone w załączniku II i w części B załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005. NDP dla benzoesanu emamektyny, etofenproksu, flutriafolu, fosmetu, protiokonazolu, spinosadu i spirotetramatu zostały określone w części A załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005.

(2) W ramach procedury udzielania zezwolenia na stosowanie środka ochrony roślin zawierającego substancję czynną protiokonazol na nasionach rzepaku, lnu, maku oraz gorczycy złożono wniosek, zgodnie z art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 396/2005, w sprawie zmiany obowiązujących NDP.

(3) W odniesieniu do fosmetu wniosek taki złożono dla oliwek stołowych, ziemniaków i nasion rzepaku.

(4) Zgodnie z art. 8 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wnioski te zostały poddane ocenie przez właściwe państwa członkowskie, a sprawozdania oceniające przekazano Komisji.

(5) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (zwany dalej „Urzędem”) dokonał oceny wniosków i sprawozdań oceniających, analizując w szczególności ryzyko dla konsumentów oraz, w odpowiednich przypadkach, dla zwierząt, i wydał uzasadnione opinie dotyczące proponowanych NDP (²). Urząd przekazał te opinie Komisji i państwom członkowskim oraz podał je do publicznej wiadomości.

(6) W odniesieniu do stosowania protiokonazolu na nasionach rzepaku, lnu, maku i gorczycy Urząd stwierdził w swoich uzasadnionych opiniach, że konieczne są dalsze dane dotyczące stabilności pozostałości włączonych do definicji pozostałości na potrzeby oceny ryzyka dla roślin. Ponadto Urząd podkreślił, że dobra praktyka rolnicza dotyczy środka zawierającego zarówno protiokonazol, jak i biksafen. W związku z tym ocenie należy poddać także dostępne dane dotyczące poniesienia NDP dla biksafenu. Nie należy zatem zmieniać istniejących NDP.

(7) W odniesieniu do wszystkich pozostałych wniosków Urząd stwierdził, że spełniono wszystkie wymogi dotyczące danych oraz że zmiany NDP, o które wystąpili wnioskodawcy, są dopuszczalne z punktu widzenia bezpieczeństwa konsumentów na podstawie oceny narażenia konsumentów przeprowadzonej dla 27 określonych grup konsumentów w Europie. Urząd wziął pod uwagę najnowsze informacje na temat właściwości toksykologicznych wymienionych substancji. Ani w przypadku narażenia na wymienione substancje przez całe życie w wyniku spożywania wszystkich produktów spożywczych, które mogą je zawierać, ani w przypadku narażenia krótkoterminowego w wyniku skrajnie dużej konsumpcji takich upraw i produktów nie wykazano istnienia ryzyka przekroczenia dopuszczalnego dziennego spożycia (ADI) ani ostrej dawki referencyjnej (ARfD).

(8) W dniu 7 lipca 2012 r. Komisja Codex Alimentarius (CAC) (³) przyjęła najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości zawarte w Kodeksie (wartości CXL) dla benzoesanu emamektyny, etofenproksu, etoksazolu, flutriafolu, glifosatu, piraklostrobiny, spinosadu i spirotetramatu. Te wartości CXL należy włączyć do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 jako NDP, z wyjątkiem tych CXL, które nie są bezpieczne dla europejskiej grupy konsumentów i w sprawie których Unia zgłosiła do CAC zastrzeżenie (⁴).

(9) Na podstawie uzasadnionych opinii Urzędu oraz po uwzględnieniu czynników istotnych dla rozpatrywanej kwestii stwierdzono, że odnośne zmiany NDP spełniają wymogi art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005.

(10) Za pośrednictwem Światowej Organizacji Handlu zostały przeprowadzone konsultacje na temat nowych NDP z partnerami handlowymi Unii, a ich uwagi zostały uwzględnione.

(11) Należy przewidzieć rozsądnie długi termin na zastosowanie zmienionych NDP w celu umożliwienia państwom członkowskim i zainteresowanym stronom przygotowania się do spełnienia nowych wymogów wynikających ze zmiany NDP.

(12) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 396/2005.

(13) Aby umożliwić normalny obrót produktami, ich przetwarzanie i konsumpcję, w rozporządzeniu należy przewidzieć przepisy przejściowe dla produktów, które zostały zgodnie z prawem wyprodukowane przed zmianą NDP i w przypadku których informacje wskazują, że utrzymany jest wysoki poziom ochrony konsumentów.

(14) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, przy czym ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły wobec nich sprzeciwu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Rozporządzenie (WE) nr 396/2005 w brzmieniu przed zmianami wprowadzonymi niniejszym rozporządzeniem jest nadal stosowane w odniesieniu do produktów, które zostały zgodnie z prawem wyprodukowane przed dniem 6 kwietnia 2013 r.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Jednak w odniesieniu do NDP dla fosmetu w oliwkach stołowych i nasionach rzepaku o kodach, odpowiednio, 0161030 i 0401060 rozporządzenie jest stosowane od dnia 6 października 2013 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 marca 2013 r.

Załącznik

Treść załącznika w formacie HTML do pobrania tutaj