RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając decyzję Rady 2005/387/WSiSW z dnia 10 maja 2005 r. w sprawie wymiany informacji, oceny ryzyka i kontroli nowych substancji psychoaktywnych (¹), w szczególności jej art. 8 ust. 3,

uwzględniając inicjatywę Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Sprawozdanie na temat oceny zagrożeń dotyczące 4-metyloamfetaminy zostało sporządzone na podstawie art. 6 decyzji 2005/387/WSiSW w ramach sesji specjalnej komitetu naukowego Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii w poszerzonym składzie, a następnie przedłożone Komisji w dniu 29 listopada 2012 r.

(2) 4-metyloamfetamina jest syntetyczną pierścieniową metylowaną pochodną amfetaminy, którą przechwytuje się głównie w postaci proszku lub pasty w próbkach zawierających amfetaminę i kofeinę, choć występuje również w formie tabletek lub płynu. Substancja ta pojawiła się na nielegalnym rynku amfetaminy, gdzie jest sprzedawana i stosowana jako objęta kontrolą amfetamina. W jednym przypadku wykryto ją w produkcie handlowym sprzedawanym przez internet. Głównym chemicznym prekursorem służącym do syntezy 4-metyloamfetaminy jest 4-metylowy metylobenzyloketon (4-metylowy BMK), który wydaje się być dostępny w sprzedaży przez internet i nie podlega kontroli na podstawie Konwencji Narodów Zjednoczonych o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi z 1988 r.

(3) Doniesienia na temat specyficznych fizycznych skutków 4-metyloamfetaminy są rzadkie, ponieważ osoby, które stosują tę substancję, zwykle nie są tego świadome. Z niewielu dostępnych relacji wynika, że ma ona właściwości pobudzające. Nieliczne dostępne dane dotyczące stosowania 4-metyloamfetaminy przez ludzi wskazują, że do jej działań niepożądanych należą: hipertermia, nadciśnienie, anoreksja, mdłości, pocenie się, zaburzenia trawienia, kaszel, wymioty, ból głowy, kołatanie serca, bezsenność, paranoja, lęk i depresja. Aktualnie dostępne dane są niewystarczające do określenia, jakie są relatywne właściwości uzależniające tej substancji.

(4) Z dostępnych, ograniczonych źródeł danych wynika, że 4-metyloamfetamina charakteryzuje się podobną ostrą toksycznością jak inne środki pobudzające. Istnieją przesłanki wskazujące, że łączenie 4-metyloamfetaminy z innymi substancjami, w tym amfetaminą i kofeiną, może prowadzić do zwiększenia ogólnej toksyczności.

(5) W sumie w czterech państwach członkowskich odnotowano 21 śmiertelnych przypadków, w których podczas sekcji zwłok w badanych próbkach wykryto 4-metyloamfetaminę, osobno lub w połączeniu z co najmniej jedną substancją, zwłaszcza amfetaminą. Choć na podstawie dostępnych informacji nie da się stwierdzić z całą pewnością, jaką rolę odegrała 4-metyloamfetamina wśród przyczyn tych zgonów, w niektórych przypadkach substancja ta była dominującym wykrytym narkotykiem, a jej poziom był porównywalny z poziomem amfetaminy w pewnych przypadkach, w których przyczyną śmierci było zażycie amfetaminy.

(6) 4-metyloamfetaminę wykryto w 15 państwach członkowskich, a jedno państwo członkowskie zgłosiło, że na jego terytorium miała miejsce produkcja tej substancji. Trudno oszacować, jak rozpowszechnione jest stosowanie 4-metyloamfetaminy. Nie ma informacji na temat popytu na tę konkretną substancję ze strony grup osób zażywających narkotyki i nie jest ona wprowadzana do obrotu za pośrednictwem sklepów internetowych.

(7) Z dostępnych informacji wynika, że 4-metyloamfetamina jest wytwarzana i rozpowszechniana przez te same grupy przestępcze, które są zaangażowane w produkcję i sprzedaż amfetaminy.

(8) Z medycznego punktu widzenia 4-metyloamfetamina nie ma żadnej znanej, stwierdzonej lub uznanej wartości ani zastosowania w Unii; substancja ta nie została również dopuszczona do obrotu w Unii. Poza jej wykorzystaniem jako analitycznego wzorca odniesienia oraz do badań naukowych nie ma żadnych przesłanek wskazujących, że mogłaby być stosowana w jakimkolwiek innym uzasadnionym celu.

(9) 4-metyloamfetamina nie podlega obecnie procedurze badania w ramach systemu Organizacji Narodów Zjednoczonych ani nie została poddana takiemu badaniu. W ośmiu państwach członkowskich substancja ta podlega kontroli na podstawie przepisów o kontroli narkotyków zgodnie z zobowiązaniami tych państw wynikającymi z Konwencji Organizacji Narodów Zjednoczonych o substancjach psychotropowych z 1971 r. Dwa inne państwa członkowskie w swoich przepisach krajowych stosują do tego produktu definicję rodzajową fenyloetyloaminy, natomiast jedno państwo członkowskie kontroluje go na mocy ustawodawstwa dotyczącego leków.

(10) W sprawozdaniu na temat oceny zagrożeń stwierdzono, że dowody naukowe dotyczące właściwości 4-metyloamfetaminy i zagrożeń wynikających z jej zażywania są nieliczne i potrzebne są dalsze badania na temat ogólnych zagrożeń zdrowotnych i społecznych związanych z tą substancją. Istnieją jednak wystarczające podstawy do poddania 4-metyloamfetaminy środkom kontroli w całej Unii. Ze względu na zagrożenia zdrowotne, których przyczyną jest ta substancja, o czym świadczy jej wykrycie w kilku śmiertelnych przypadkach, zwłaszcza jeśli jest stosowana w połączeniu z innymi substancjami, a także ze względu duże podobieństwo do amfetaminy pod względem wyglądu i działania oraz fakt, że osoby mogą zażywać tę substancję nieświadomie, oraz ze względu na niewielką wartość i zastosowanie medyczne 4-metyloamfetaminy powinna ona zostać poddana środkom kontroli w całej Unii.

(11) Ponieważ w 10 państwach członkowskich 4-metyloamfetamina już jest objęta kontrolą, poddanie jej środkom kontroli na terenie całej Unii może pomóc w uniknięciu problemów związanych z transgranicznym egzekwowaniem prawa oraz współpracą sądową.

(12) Środki kontroli obowiązujące w całej Unii mogą też przyczynić się do zapobieżenia sytuacji, w której 4-metyloamfetamina byłaby wykorzystywana jako alternatywa do amfetaminy na nielegalnym rynku narkotyków,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym w całej Unii poddaje się środkom kontroli nową substancję psychoaktywną 4-metyloamfetaminę.

Artykuł 2

Państwa członkowskie w terminie do dnia 17 marca 2014 r. podejmą niezbędne środki, zgodnie ze swoim prawem krajowym, w celu poddania 4-metyloamfetaminy środkom kontroli oraz sankcjom karnym przewidzianym przez ustawodawstwo krajowe tych państw zgodnie z ich zobowiązaniami w ramach Konwencji Organizacji Narodów Zjednoczonych o substancjach psychotropowych z 1971 r.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 marca 2013 r.