KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (¹), w szczególności jego art. 18 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 178/2002 ustanowiono ogólne zasady dotyczące żywności i paszy, a w szczególności bezpieczeństwa żywności i paszy, na poziomie unijnym i krajowym. W art. 18 tego rozporządzenia przewidziano zapewnienie możliwości śledzenia żywności, paszy, zwierząt hodowlanych oraz wszelkich substancji przeznaczonych do dodania do żywności lub paszy, bądź które można do nich dodać na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji.

(2) Artykuł ten stanowi także, że podmioty działające na rynku spożywczym muszą być w stanie zidentyfikować każdą osobę, która dostarczyła im środek spożywczy, oraz są zobowiązane do utworzenia systemów i procedur identyfikacji innych przedsiębiorstw, którym dostarczyły swoje produkty. Informacje te muszą być przekazywane na żądanie właściwym organom.

(3) Po wystąpieniu w Unii Europejskiej w maju 2011 r. ognisk szczepu E. coli (STEC) wytwarzającego toksynę Shiga za najbardziej prawdopodobne źródło ognisk uznano spożycie kiełków.

(4) W dniu 20 października 2011 r. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („EFSA”) przyjął opinię naukową na temat ryzyka stwarzanego przez szczep Escherichia coli wytwarzający toksynę Shiga i inne bakterie chorobotwórcze obecne w nasionach oraz nasionach skiełkowanych (²). W swojej opinii EFSA stwierdza, że zanieczyszczenie suchych nasion bakteryjnymi czynnikami chorobotwórczymi jest najbardziej prawdopodobnym pierwotnym źródłem ognisk związanych z kiełkami. W opinii stwierdzono ponadto, że ze względu na wysoką wilgotność i korzystne temperatury podczas kiełkowania bakteryjne czynniki chorobotwórcze obecne w suchych nasionach mogą się rozmnażać podczas kiełkowania i powodować zagrożenie dla zdrowia publicznego.

(5) Możliwość śledzenia jest skutecznym narzędziem zapewnienia bezpieczeństwa żywności, ponieważ pozwala na identyfikację żywności na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji, co umożliwia szybką reakcję w razie wystąpienia ognisk chorób przenoszonych przez żywność. W szczególności możliwość śledzenia pewnych rodzajów żywności pochodzenia zwierzęcego może pomagać w wycofywaniu z obrotu żywności, która nie jest bezpieczna, a tym samym przyczyniać się do ochrony konsumenta.

(6) Nazwy i adresy zarówno podmiotu działającego na rynku spożywczym dostarczającego kiełki lub nasiona przeznaczone do produkcji kiełków, jak i podmiotu działającego na rynku spożywczym, do którego dostarczono takie nasiona lub kiełki, powinny być zawsze dostępne, aby zapewnić możliwość śledzenia zgodnie z art. 18 rozporządzenia (WE) nr 178/2002. Wymóg ten opiera się na podejściu „krok wstecz – krok w przód”, zgodnie z którym podmioty działające na rynku spożywczym posiadają system umożliwiający im zidentyfikowanie ich bezpośrednich dostawców i bezpośrednich klientów, wyłączając przypadek, gdy są oni konsumentem finalnym.

(7) Warunki produkcji kiełków mogą stanowić potencjalne wysokie zagrożenie dla zdrowia publicznego, ponieważ mogą one prowadzić do znacznego zwiększenia liczby czynników chorobotwórczych przenoszonych przez żywność. W przypadku wystąpienia ogniska choroby przenoszonej przez żywność i związanej ze spożyciem kiełków szybkie wykrycie przedmiotowych towarów ma zatem zasadnicze znaczenie dla ograniczenia wpływu takiego ogniska na zdrowie publiczne.

(8) Ponadto powszechny jest handel nasionami przeznaczonymi do produkcji kiełków, co zwiększa potrzebę zapewnienia możliwości ich śledzenia.

(9) W niniejszym rozporządzeniu należy zatem ustanowić szczegółowe przepisy dotyczące możliwości śledzenia kiełków i nasion przeznaczonych do produkcji kiełków.

(10) W szczególności należy ustanowić wymóg, aby podmioty działające na rynku spożywczym przekazywały dodatkowe informacje na temat objętości lub ilości takich nasion lub kiełków, datę wysyłki i odniesienie umożliwiające identyfikację danej partii oraz szczegółowy opis nasion lub kiełków.

(11) Aby zmniejszyć obciążenia administracyjne podmiotów działających na rynku spożywczym, należy zapewnić elastyczność w odniesieniu do formatu, w jakim podmioty te mają rejestrować i przekazywać odpowiednie informacje w ramach wymogów dotyczących możliwości śledzenia.

(12) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia przepisy dotyczące możliwości śledzenia partii

(i) kiełków;

(ii) nasion przeznaczonych do produkcji kiełków.

Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do kiełków, które poddano obróbce eliminującej zagrożenia mikrobiologiczne, zgodne z prawodawstwem Unii Europejskiej.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „kiełki” oznaczają produkt uzyskany w wyniku kiełkowania nasion i ich rozwoju w wodzie lub innym nośniku, zbierany przed wykształceniem się właściwych liści i przeznaczony do spożycia w całości, włącznie z nasionem;

b) „partia” oznacza pewną ilość kiełków lub nasion przeznaczonych do produkcji kiełków, o tej samej nazwie taksonomicznej, wysyłaną z tego samego zakładu do tego samego miejsca przeznaczenia w tym samym dniu. Jedna partia lub większa ilość partii może stanowić przesyłkę. Za jedną partię uznaje się przy tym również nasiona o różnych nazwach taksonomicznych, które są wymieszane w tym samym opakowaniu i przeznaczone do kiełkowania razem, a także ich kiełki.

Ponadto do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się definicję „przesyłki” z art. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 211/2013 (³).

Artykuł 3

Wymogi dotyczące możliwości śledzenia

1. Podmioty działające na rynku spożywczym, na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji, zapewniają rejestrowanie określonych poniżej informacji dotyczących partii nasion przeznaczonych do produkcji kiełków lub partii kiełków. Podmioty działające na rynku spożywczym dopilnowują również, aby poniższe informacje niezbędne do przestrzegania niniejszych przepisów były przekazywane podmiotowi działającemu na rynku spożywczym, do którego dostarczane są kiełki lub nasiona:

a) dokładny opis nasion lub kiełków, w tym nazwa taksonomiczna rośliny;

b) objętość lub ilość dostarczonych nasion lub kiełków;

c) w przypadku nasion lub kiełków wysłanych od innego podmiotu działającego na rynku spożywczym, nazwy i adresy:

(i) podmiotu działającego na rynku spożywczym, od którego wysłano kiełki lub nasiona;

(ii) wysyłającego (właściciela), jeżeli różni się on od podmiotu działającego na rynku spożywczym, od którego wysłano nasiona lub kiełki;

d) nazwa i adres podmiotu działającego na rynku spożywczym, do którego nasiona lub kiełki są wysyłane;

e) nazwa i adres odbiorcy (właściciela), jeżeli różni się on od podmiotu działającego na rynku spożywczym, do którego nasiona lub kiełki są wysyłane;

f) w stosownych przypadkach, odniesienie umożliwiające identyfikację danej partii;

g) data wysyłki.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, mogą być rejestrowane i przekazywane w dowolnej stosownej formie, pod warunkiem że jest ona łatwo dostępna dla podmiotu działającego na rynku spożywczym, do którego nasiona lub kiełki są dostarczane.

3. Podmioty działające na rynku spożywczym muszą przekazywać stosowne informacje, o których mowa w ust. 1, codziennie. Rejestry, o których mowa w ust. 1, są aktualizowane codziennie i muszą być dostępne wystarczająco długo po tym, kiedy będzie można uznać, że kiełki zostały spożyte.

4. Podmiot działający na rynku spożywczym przekazuje informacje, o których mowa w ust. 1, na wniosek właściwego organu, bez zbędnej zwłoki.

Artykuł 4

Wymogi dotyczące możliwości śledzenia w odniesieniu do przywożonych nasion i kiełków

1. W przypadku przywozu do Unii do przesyłek nasion przeznaczonych do produkcji kiełków oraz przesyłek kiełków dołącza się świadectwo, o którym mowa w art. 3 rozporządzenia (UE) nr 211/2013.

2. Podmiot działający na rynku spożywczym, który dokonuje przywozu nasion lub kiełków, przechowuje świadectwo, o którym mowa w ust. 1, wystarczająco długo po tym, kiedy będzie można uznać, że kiełki zostały spożyte.

3. Wszystkie podmioty działające na rynku spożywczym zajmujące się pochodzącymi z przywozu nasionami przeznaczonymi do produkcji kiełków dostarczają kopie świadectwa, o którym mowa w ust. 1, wszystkim podmiotom działającym na rynku spożywczym, do których nasiona są wysyłane, które to kopie są dostępne do momentu odbioru tych nasion przez producenta kiełków.

W przypadku gdy nasiona przeznaczone do produkcji kiełków są pakowane przy sprzedaży detalicznej, wszystkie podmioty działające na rynku spożywczym zajmujące się pochodzącymi z przywozu nasionami dostarczają kopie świadectwa, o którym mowa w ust. 1, wszystkim podmiotom działającym na rynku spożywczym, do których nasiona są wysyłane, które to kopie są dostępne do momentu zapakowania nasion do sprzedaży detalicznej.

Artykuł 5

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2013 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 11 marca 2013 r.