Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 2013-03-14
Wersja aktualna od 2013-03-14
obowiązujący
Alerty
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 162/2013
z dnia 21 lutego 2013 r.
zmieniające załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (1), w szczególności jej art. 27 ust. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a) dyrektywy 92/83/EWG państwa członkowskie są zobowiązane zwolnić z podatku akcyzowego alkohole, które zostały całkowicie skażone zgodnie z wymogami któregokolwiek z państw członkowskich, pod warunkiem że wymogi te zostały należycie podane do wiadomości i zaakceptowane zgodnie z warunkami określonymi w ust. 3 i 4 tego artykułu.
(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego (2) przewiduje, że substancje skażające, które są wykorzystywane w każdym państwie członkowskim do celów całkowitego skażenia alkoholi, zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a) dyrektywy 92/83/EWG, zostaną określone w załączniku do tego rozporządzenia.
(3) Zwiększająca się liczba procedur skażania powoduje, że system skażania staje się bardziej skomplikowany, utrudnia skuteczne zarządzanie systemem i daje większe możliwości oszustwa.
(4) W 2008 r. państwa członkowskie zapewniły grupie projektowej działającej na mocy decyzji nr 1482/2007/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 grudnia 2007 r. ustanawiającej wspólnotowy program poprawy skuteczności systemów podatkowych na rynku wewnętrznym (program Fiscalis 2013) i uchylającej decyzję nr 2235/2002/WE (3) daleko idące wsparcie, w które zaangażowane były liczne laboratoria celne oraz Wspólne Centrum Badawcze. Celem projektu było zbadanie możliwości stosowania wspólnych procedur skażania (europejskie substancje skażające) do celów całkowitego skażania alkoholu.
(5) W swoim sprawozdaniu końcowym opublikowanym w lipcu 2011 r. grupa projektowa zaproponowała, że można by rozważyć przyjęcie procedury skażania z wykorzystaniem trzech litrów alkoholu izopropylowego (IPA), trzech litrów ketonu metylowo-etylowego (MEK) oraz jednego grama benzoesanu denatonium na hektolitr absolutnego alkoholu jako wspólnej procedury skażania do celów całkowitego skażania alkoholu. Jedną z głównych korzyści proponowanej wspólnej procedury jest to, że ma ona zastąpić liczne procedury stosowane w sposób niezależny w różnych państwach członkowskich. Dlatego też procedurę tę należy stosować jako wspólną procedurę dla wszystkich państw członkowskich do celów całkowitego skażania alkoholu w celu zapobiegnięcia uchylaniu się od opodatkowania, unikaniu opodatkowania i nadużyciom w tej dziedzinie.
(6) Następnie, zgodnie z art. 27 ust. 3 dyrektywy 92/83/EWG, każde państwo członkowskie przekazało Komisji nowy wykaz wymogów. Każdy z wykazów dotyczył wspólnej procedury skażania, a w niektórych przypadkach również innych istniejących procedur. Jeżeli chodzi o istniejące procedury, to niektóre państwa członkowskie wyraziły pragnienie zachowania ich na okres przejściowy lub bliżej nieokreślony okres czasu ze względu na szczególne wymogi techniczne.
(7) W dniu 28 czerwca 2012 r. Komisja przekazała wszystkie otrzymane powiadomienia pozostałym państwom członkowskim.
(8) Żadne z państw członkowskich nie wyraziło sprzeciwu wobec projektu wspólnej procedury skażania.
(9) Jeżeli chodzi o istniejące procedury, nie poruszono żadnych nowych kwestii wskazujących na istnienie ryzyka uchylania się od opodatkowania, unikania opodatkowania i nadużyć.
(10) Z powodu kwestii związanych z patentami i związanymi z nimi kosztami Austria, oprócz wspólnej procedury skażania do celów całkowitego skażania alkoholu, przyjęła również, jako procedurę skażania, alternatywną procedurę stosowaną już przez inne państwa członkowskie.
(11) Aby zapewnić przemysłowi odpowiednią ilość czasu na zużycie zapasów substancji skażających i skażonych produktów, które dotychczas były objęte zakresem rozporządzenia (WE) nr 3199/93, a nie będą nim już objęte od chwili wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, należy odroczyć stosowanie niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do sekcji I niniejszego załącznika.
(12) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 3199/93.
(13) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Podatku Akcyzowego,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 zastępuje się załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2013 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 21 lutego 2013 r.
| W imieniu Komisji |
José Manuel BARROSO | |
Przewodniczący |
(1) Dz.U. L 316 z 31.10.1992, s. 21.
ZAŁĄCZNIK
Lista dopuszczonych produktów wraz z ich numerami (o ile są dostępne) rejestru Chemical Abstracts Service (CAS) oraz składy chemiczne dopuszczone w celu całkowitego skażania alkoholu.
Aceton | CAS: 67-64-1 |
Czerwień reaktywna CI 24 | CAS: 70210-20-7 |
Surowa pirydyna | CAS: niedostępny |
Fiolet krystaliczny (nr C.I. 42555) | CAS: 548-62-9 |
Benzoesan denatonium | CAS: 3734-33-6 |
Etanol | CAS: 64-17-5 |
Octan etylu | CAS: 141-78-6 |
Keton etylowo-sec-amylowy | CAS: 541-85-5 |
Eter etylo-tert-butylowy | CAS: 637-92-3 |
Fluoresceina | CAS: 2321-07-5 |
Formaldehyd | CAS: 50-00-0 |
Olej fuzlowy | CAS: 8013-75-0 |
Benzyna (w tym benzyna bezołowiowa) | CAS: 86290-81-5 |
Alkohol izopropylowy (IPA) | CAS: 67-63-0 |
Nafta | CAS: 8008-20-6 |
Olej do lamp | CAS: 64742-47-8 do 64742-48-9 |
Metanol | CAS: 67-56-1 |
Keton metylowo-etylowy (butanon) (MEK) | CAS: 78-93-3 |
Keton metylowo-izobutylowy | CAS: 108-10-1 |
Keton metylowo-izopropylowy | CAS: 563-80-4 |
Fiolet metylowy | CAS: 8004-87-3 |
Błękit metylenowy | CAS: 61-73-4 |
Ropa naftowa | CAS: niedostępny |
Solwent nafta | CAS: 8030-30-6 |
Pirydyna (lub zasady pirydynowe) | CAS: 110-86-1 |
Spirytus terpentynowy | CAS: 8006-64-2 |
Benzyna techniczna | CAS: 92045-57-3 |
Alkohol tert-butylowy | CAS: 75-65-0 |
Tiofen | CAS: 110-02-1 |
Błękit tymolowy | CAS: 76-61-9 |
Benzyna drzewna | niedostępny |
Synonimy dopuszczonych produktów są dostępne w różnych językach europejskich w bazie danych Europejskiego spisu celnego substancji chemicznych.
W załączniku stosuje się pojęcie „etanol absolutny” zgodnie z terminologią stosowaną przez Międzynarodową Unię Chemii Czystej i Stosowanej (IUPAC).
I. Procedura skażania stosowana we wszystkich państwach członkowskich
Na hektolitr etanolu absolutnego:
– 3 litry alkoholu izopropylowego (IPA),
– 3 litry ketonu metylowo-etylowego (MEK),
– 1 gram benzoesanu denatonium.
Państwom członkowskim zezwala się, w zakresie rynku wewnętrznego, na dodawanie barwnika w celu nadania produktowi charakterystycznej barwy, która sprawia, że jest on natychmiast rozpoznawalny.
II. Dodatkowe procedury skażania stosowane w niektórych państwach członkowskich
Republika Czeska
Na hektolitr etanolu absolutnego, którakolwiek z następujących kompozycji:
1) – 0,4 litra solwent nafty,
– 0,2 litra nafty,
– 0,1 litra benzyny technicznej.
2) – 3 litry eteru etylo-tert-butylowego,
– 1 litr alkoholu izopropylowego,
– 1 litr benzyny bezołowiowej,
– 10 miligramów fluoresceiny.
Niemcy
Na hektolitr etanolu absolutnego:
1 litr mieszaniny ketonów, składającej się z:
– 95– 96 % masowych ketonu metylowo-etylowego (MEK),
– 2,5–3 % masowych ketonu metylowo-izopropylowego (3-metylo-2-butanon),
– 1,5–2 % masowych ketonu etylowo-sec-amylowego (5-metylo-3-heptanon),
wraz z 1 gramem benzoesanu denatonium.
Estonia
Na hektolitr etanolu absolutnego:
– 3 litry acetonu,
– 2 gramy benzoesanu denatonium.
Irlandia
Bazę wytwarza się poprzez zmieszanie:
– 90 % obj. etanolu,
– 9,5 % obj. benzyny drzewnej,
– 0,5 % obj. surowej pirydyny.
Do każdych 10 hektolitrów bazy dodaje się:
– 3,75 litra ropy naftowej (olejów naftowych),
– 1,5 grama fioletu metylowego.
Uwaga: Składniki bazy: benzyna drzewna i surowa pirydyna mogą być zastąpione 10 % obj. metanolu.
Grecja
Skażaniu można poddawać jedynie alkohol niskiej jakości (przedgon i pogon destylacji) o zawartości alkoholu wynoszącej co najmniej 93 % obj. i nie więcej niż 96 % obj.
Na hektolitr uwodnionego alkoholu o 93 % obj. dodaje się następujące substancje:
– 2 litry metanolu,
– 1 litr spirytusu terpentynowego,
– 0,5 litra oleju do lamp,
– 0,4 grama błękitu metylenowego.
Moc produktu końcowego w niezmienionej postaci wyniesie 93 % obj. w temperaturze 20 °C.
Włochy
Na hektolitr etanolu absolutnego dodaje się następujące składniki:
– 125 gramów tiofenu,
– 0,8 grama benzoesanu denatonium,
– 3 gramy czerwieni reaktywnej CI 24 (barwnik czerwony), roztwór 25 % wag.,
– 2 litry ketonu metylowo-etylowego (MEK).
Alkohol etylowy, który ma zostać poddany skażeniu, musi zawierać co najmniej 83 % obj. alkoholu etylowego i mieć moc co najmniej 90 % obj. alkoholu według pomiaru alkoholomierzem zgodnym z przepisami UE.
W celu zapewnienia całkowitej rozpuszczalności wszystkich składników mieszanina substancji skażających musi być przygotowywana w alkoholu etylowym o zawartości alkoholu poniżej 96 % obj., zmierzonej alkoholomierzem zgodnym z przepisami UE.
Czerwień reaktywną CI 24 dodaje się w celu nadania produktowi charakterystycznej barwy, która sprawia, że przeznaczenie produktu jest natychmiast rozpoznawalne.
Łotwa
1. Na hektolitr etanolu absolutnego, którakolwiek z następujących kompozycji:
a) co najmniej:
– 9 litrów alkoholu izopropylowego,
– 1 litr acetonu,
– 0,4 grama błękitu metylenowego lub błękitu tymolowego lub fioletu krystalicznego;
b) co najmniej:
– 3 litry ketonu metylowo-izobutylowego,
– 2 litry ketonu metylowo-etylowego (MEK);
c) co najmniej:
– 3 litry acetonu,
– 2 gramy benzoesanu denatonium;
d) co najmniej 10 litrów octanu etylu.
2. Na hektolitr odwodnionego alkoholu etylowego (o zawartości nie więcej niż 0,5 % wody):
benzyna w ilości co najmniej 5 litrów i nie więcej niż 7 litrów.
Litwa
Na hektolitr etanolu absolutnego:
– 3 litry acetonu,
– 2 gramy benzoesanu denatonium.
Węgry
Produkty alkoholowe w odniesieniu do ilości czystego alkoholu zawierają co najmniej jeden z następujących składników:
a) 2 % masowych ketonu metylowo-etylowego (MEK), 3 % masowych ketonu metylowo-izobutylowego i 0,001 % masowych benzoesanu denatonium;
b) 1 % masy ketonu metylowo-etylowego (MEK) i 0,001 % masy benzoesanu denatonium;
c) 2 % masowych alkoholu izopropylowego, 1 % masowych alkoholu tert-butylowego oraz 0,001 % masowych benzoesanu denatonium.
Malta
Bazę wytwarza się poprzez zmieszanie:
– 90 % obj. etanolu,
– 9,5 % obj. benzyny drzewnej,
– 0,5 % obj. surowej pirydyny.
Do każdych 10 hektolitrów bazy dodaje się:
– 3,75 litra ropy naftowej (olejów naftowych),
– 1,5 grama fioletu metylowego.
Niderlandy
Na hektolitr etanolu absolutnego:
5 litrów mieszaniny składającej się z:
– 60 % obj. metanolu,
– 20 % obj. acetonu,
– 11 % obj. olejów fuzlowych (koncentrat produktów ubocznych destylacji alkoholu),
– 8 % obj. wody,
– 0,5 % obj. ketonu metylowo-etylowego (MEK),
– 0,5 % obj. formaliny (roztworu wodnego 37 % masowych formaldehydu).
Austria
Na hektolitr etanolu absolutnego:
1 litr mieszaniny ketonów, składającej się z:
– 95–96 % masowych ketonu metylowo-etylowego (MEK),
– 2,5– 3 % masowych ketonu metylowo-izopropylowego,
– 1,5– 2 % masowych ketonu etylowo-sec-amylowego,
wraz z 1 gramem benzoesanu denatonium.
Polska
Na hektolitr etanolu absolutnego, którakolwiek z następujących substancji:
1) 0,75 litra mieszaniny ketonów, składającej się z:
– 95–96 % masowych ketonu metylowo-etylowego (MEK),
– 2,5–3 % masowych ketonu metylowo-izopropylowego,
– 1,5–2 % masowych ketonu etylowo-sec-amylowego,
wraz z 0,25 litra zasad pirydynowych;
2) 1 litr mieszaniny ketonów, składającej się z:
– 95– 96 % masowych ketonu metylowo-etylowego (MEK),
– 2,5–3 % masowych ketonu metylowo-izopropylowego,
– 1,5–2 % masowych ketonu etylowo-sec-amylowego,
wraz z 1 gramem benzoesanu denatonium.
Rumunia
Na hektolitr etanolu absolutnego:
– 2 litry ketonu metylowo-etylowego (MEK),
– 1 gram benzoesanu denatonium,
– 0,2 grama błękitu metylenowego.
Słowenia
Na hektolitr etanolu absolutnego:
– 1 580 gramów alkoholu izopropylowego,
– 790 gramów alkoholu tert-butylowego,
– 0,79 grama benzoesanu denatonium.
Słowacja
Na hektolitr etanolu absolutnego:
1) 3 litry ketonu metylowo-izobutylowego,
2 litry ketonu metylowo-etylowego (MEK),
1 gram benzoesanu denatonium,
0,2 grama błękitu metylenowego.
2) 1,5 litra benzyny technicznej,
1,5 litra nafty,
2 gramy benzoesanu denatonium.
Finlandia
Na hektolitr etanolu absolutnego, którakolwiek z następujących kompozycji:
1) 2 litry ketonu metylowo-etylowego (MEK),
3 litry ketonu metylowo-izobutylowego;
2) 2 litry acetonu,
3 litry ketonu metylowo-izobutylowego.
Szwecja
Na hektolitr etanolu absolutnego:
– 3 litry ketonu metylowo-izobutylowego,
– 2 litry ketonu metylowo-etylowego (MEK).
Zjednoczone Królestwo
Bazę wytwarza się poprzez zmieszanie:
– 90 % obj. etanolu,
– 9,5 % obj. benzyny drzewnej,
– 0,5 % obj. surowej pirydyny.
Do każdych 10 hektolitrów bazy dodaje się:
– 3,75 litra ropy naftowej (olejów naftowych),
– 1,5 grama fioletu metylowego (nr C.I. 42555).