KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (¹), w szczególności jego art. 52 ust. 3 lit. b),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (²) wniosek Francji o rejestrację nazwy „Gruyère” jako chronionego oznaczenia geograficznego (ChOG) został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (³).

(2) Australia, Nowa Zelandia oraz U.S. Dairy Export Council wraz z National Milk Producers Federation Stanów Zjednoczonych zgłosiły sprzeciw wobec tej rejestracji zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006. Sprzeciwy te zostały uznane za dopuszczalne zgodnie z art. 7 ust. 3 wymienionego rozporządzenia.

(3) Oświadczenia o sprzeciwie dotyczyły nieprzestrzegania warunków określonych w art. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, w szczególności w odniesieniu do faktu, że nazwa nie nawiązuje do miejsca geograficznego. Zwrócono również uwagę na rodzajowy charakter nazwy oraz zagrożenie dla nazw, znaków towarowych lub produktów wprowadzanych do obrotu zgodnie z prawem od co najmniej pięciu lat przed datą opublikowania, o której mowa w art. 6 ust. 2. W oświadczeniach o sprzeciwie wskazano także, że rejestracja przedmiotowej nazwy byłaby niezgodna z przepisami art. 3 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 510/2006.

(4) Pismami z dnia 23 maja 2011 r. Komisja wezwała Francję i strony sprzeciwiające się rejestracji do osiągnięcia porozumienia.

(5) Biorąc pod uwagę, że w przewidzianym terminie nie osiągnięto porozumienia, Komisja musi przyjąć decyzję.

(6) W odniesieniu do domniemanego braku zgodności nazwy „Gruyère” z art. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 należy uściślić, iż nazwa ta stanowi tradycyjną nazwę w rozumieniu art. 2 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 i dlatego może zostać zarejestrowana.

(7) Strony wnoszące sprzeciw przytoczyły wiele czynników pozwalających, ich zdaniem, na stwierdzenie, że przedmiotowa nazwa ma charakter rodzajowy. Włączenie danego terminu do załącznika B konwencji ze Stresa z 1951 r. nie oznacza jednak, że dany termin staje się tym samym terminem rodzajowym. Kody taryfowe i inne podobne przepisy dotyczące nazwy „Gruyère” mają z kolei wyłącznie celny charakter i z tego względu absolutnie nie są istotne w odniesieniu do ochrony praw własności intelektualnej lub ochrony konsumentów. Ponadto przekazane dane dotyczące w szczególności produkcji „Gruyère” poza Unią Europejską nie są istotne z uwagi na zasadę terytorialności, zgodnie z którą oceny, czy chodzi o termin rodzajowy, należy dokonywać w odniesieniu do terytorium Unii.

(8) Rejestracja nazw homonimicznych jest dozwolona, pod warunkiem że później zarejestrowana nazwa w praktyce różni się wystarczająco od nazwy już objętej ochroną. Zgodnie ze wspólnym oświadczeniem załączonym do umowy między Unią Europejską a Szwajcarią dotyczącej oznaczeń geograficznych (⁴) skonsultowano się w tym zakresie z Francją i Szwajcarią w celu ustalenia, jakie dodatkowe środki są wymagane przy etykietowaniu, aby uniknąć wprowadzania konsumenta w błąd.

(9) W wyniku przedmiotowych konsultacji uznano za konieczne, aby na etykietach państwo pochodzenia – w tym przypadku Francja – było podane w tym samym polu widzenia co nazwa „Gruyère” oraz czcionką tej samej wielkości co czcionka zastosowana w odniesieniu do tej nazwy. Ponadto należy zakazać stosowania na etykietach flag, godeł, znaków lub innych form graficznych, jeżeli mogłyby wprowadzić konsumenta w błąd, w szczególności w odniesieniu do właściwości, pochodzenia lub źródła produktu.

(10) W świetle powyższego należy wpisać nazwę „Gruyère” do rejestru chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych.

(11) Przyznanie oraz czas trwania pięcioletniego okresu przejściowego, o którym mowa w art. 8 ust. 3 umowy między Unią Europejską a Szwajcarią, nie jest kwestionowane z powodu rejestracji nazwy „Gruyère” dla Francji na podstawie niniejszego rozporządzenia.

(12) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Chronionych Oznaczeń Geograficznych i Chronionych Nazw Pochodzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Nazwa wymieniona w załączniku do niniejszego rozporządzenia zostaje zarejestrowana.

Artykuł 2

Na etykietach zawierających nazwę wymienioną w załączniku do niniejszego rozporządzenia odnośne państwo pochodzenia podane jest w tym samym polu widzenia i czcionką tej samej wielkości co przedmiotowa nazwa.

Stosowanie na etykietach flag, godeł, znaków lub innych form graficznych, które mogłyby wprowadzić konsumenta w błąd, w szczególności w odniesieniu do właściwości, pochodzenia lub źródła produktu, jest zakazane.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 6 lutego 2013 r.

ZAŁĄCZNIK

Produkty rolne przeznaczone do spożycia przez ludzi wymienione w załączniku I do Traktatu:

Klasa 1.3. Sery

FRANCJA

Gruyère (ChOG)