KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 300/2008 z dnia 11 marca 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego i uchylające rozporządzenie (WE) nr 2320/2002 (¹), w szczególności jego art. 4 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 272/2009 z dnia 2 kwietnia 2009 r. uzupełniające wspólne podstawowe normy ochrony lotnictwa cywilnego określone w załączniku do rozporządzenia (WE) 300/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady (²) stanowi, że przepisy wykonawcze przyjmowane na podstawie art. 4 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 300/2008 mogą dopuszczać stosowanie detektorów śladowych ilości materiałów wybuchowych (ETD) oraz ręcznych wykrywaczy metali (HHMD) na potrzeby kontroli osób (pasażerów i osób niebędących pasażerami).

(2) Doświadczenie pokazuje, że kontrole manualne pasażerów i osób niebędących pasażerami nie zawsze są najbardziej skutecznymi środkami kontroli bezpieczeństwa niektórych części osobistych, w szczególności tych części, które nie są łatwo dostępne, takich jak niektóre nakrycia głowy, opatrunki gipsowe lub protezy.

(3) Testy wykazały skuteczność łącznego stosowania urządzeń ETD i HHMD w takich przypadkach. Co więcej, zastosowane urządzenia ETD i HHMD mogą ułatwić proces kontroli bezpieczeństwa i być postrzegane jako mniej inwazyjne środki kontroli niż kontrola manualna, polepszając tym samym odczucia osób poddanych kontroli bezpieczeństwa.

(4) Dlatego też przydatnym i uzasadnionym rozwiązaniem jest dopuszczenie tych metod na potrzeby kontroli tych części osobistych, w przypadku których kontrolę manualną uznaje się za nieskuteczną lub niepożądaną, takich jak niektóre nakrycia głowy, opatrunki gipsowe lub protezy.

(5) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami uznanymi w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, zwłaszcza z zasadami godności człowieka, wolności wyznania, niedyskryminacji, praw osób niepełnosprawnych, jak również prawa do wolności i bezpieczeństwa osobistego. O ile ogranicza ono wspomniane prawa i zasady, ograniczenie takie wprowadza się na potrzeby rzeczywistej realizacji celów leżących w interesie ogólnym oraz z uwagi na konieczność ochrony praw i wolności innych osób, z poszanowaniem warunków określonych w art. 52 Karty. Niniejsze rozporządzenie musi być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(6) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie Komisji (UE) nr 185/2010 (³).

(7) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Ochrony Lotnictwa Cywilnego ustanowionego na mocy art. 19 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 300/2008,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku do rozporządzenia (UE) nr 185/2010 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 4 lutego 2013 r.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku do rozporządzenia (UE) nr 185/2010 wprowadza się następujące zmiany:

1) w pkt 1.3.1.1 dodaje się lit. f) w brzmieniu:

„f) urządzeń do wykrywania śladowych ilości materiałów wybuchowych (ETD) w połączeniu z ręcznymi wykrywaczami metali (HHMD).”;

2) pkt 1.3.1.2 otrzymuje brzmienie:

„1.3.1.2. Punkty 4.1.1.3–4.1.1.6 oraz 4.1.1.10–4.1.1.11 mają zastosowanie w odniesieniu do kontroli bezpieczeństwa osób niebędących pasażerami.” ;

3) w pkt 4.1.1.2 dodaje się lit. e) w brzmieniu:

„e) urządzeń do wykrywania śladowych ilości materiałów wybuchowych (ETD) w połączeniu z ręcznymi wykrywaczami metali (HHMD).” ;

4) dodaje się nowy pkt 4.1.1.11 w brzmieniu:

„4.1.1.11. Urządzenia do wykrywania śladowych ilości materiałów wybuchowych (ETD) w połączeniu z ręcznymi wykrywaczami metali (HHMD) można stosować tylko w przypadku, gdy operator kontroli bezpieczeństwa uzna kontrolę manualną danej części osobistej za nieskuteczną lub niepożądaną.” .