KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 10 ust. 4 i art. 14 ust. 5,

po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 29 sierpnia 2012 r. Komisja Europejska („Komisja”) ogłosiła w zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (²) („zawiadomienie o wszczęciu”) wszczęcie postępowania antydumpingowego w odniesieniu do przywozu biodiesla pochodzącego z Argentyny i Indonezji („państwa, których dotyczy postępowanie”) w następstwie skargi złożonej w dniu 17 lipca 2012 r. przez Europejską Radę Biodiesla („skarżący” ) w imieniu producentów reprezentujących ponad 25 % łącznej unijnej produkcji biodiesla.

A. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM

(2) Produktem, którego dotyczy wniosek o rejestrację przywozu, jest taki sam produkt jak określony w zawiadomieniu o wszczęciu, tj. monoalkilowe estry kwasów tłuszczowych lub parafinowe oleje napędowe będące produktem syntezy lub hydrorafinacji o pochodzeniu niekopalnym w formie czystej lub zawarte w mieszance, objęte obecnie kodami CN ex 1516 20 98, ex 1518 00 91, ex 1518 00 95, ex 1518 00 99, ex 2710 19 43, ex 2710 19 46, ex 2710 19 47, 2710 20 11, 2710 20 15, 2710 20 17, ex 3824 90 97, 3826 00 10 oraz ex 3826 00 90, pochodzące z Argentyny i Indonezji.

B. WNIOSEK

(3) Po opublikowaniu zawiadomienia o wszczęciu, we wrześniu 2012 r. wnioskodawca wniósł o poddanie rejestracji przywozu produktu objętego postępowaniem, zgodnie z art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, tak by można było następnie zastosować środki wobec tego przywozu z dniem jego rejestracji.

C. PODSTAWY WPROWADZENIA REJESTRACJI

(4) Zgodnie z art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja, po konsultacji z Komitetem Doradczym, może zlecić organom celnym podjęcie właściwych kroków w celu rejestracji przywozu, tak by można było następnie zastosować środki wobec tego przywozu od daty takiej rejestracji. Przywóz może podlegać rejestracji w wyniku wniosku przedstawionego przez przemysł unijny, zawierającego dostateczne dowody uzasadniające takie działanie.

(5) Skarżący twierdził, że rejestracja jest uzasadniona, jako że produkt objęty postępowaniem przywożony był po cenie dumpingowej oraz że gwałtowny wzrost przywozu objętego dumpingiem spowodował w stosunkowo krótkim okresie szkodę dla przemysłu unijnego.

(6) W odniesieniu do dumpingu Komisja posiada wystarczające dowody prima facie, wykazujące, iż przywóz produktu objętego postępowaniem z państw, których dotyczy postępowanie, odbywa się po cenach dumpingowych. Zawarte w skardze antydumpingowej i we wniosku o rejestrację dowody dotyczące cen eksportowych z obu państw, oparte na danych Eurostatu, obejmują okres od kwietnia 2011 r. do marca 2012 r. Dowodami odnoszącymi się do wartości normalnej, zawartymi w skardze antydumpingowej i we wniosku o rejestrację, są dla obu państw ceny krajowe. Skarżący dostarczył również konstruowaną wartość normalną, obliczoną na podstawie całkowitego kosztu produkcji powiększonego o uzasadnione koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz kwotę zysku. Twierdzono w rzeczywistości, że podatek wywozowy od oleju sojowego lub palmowego, odpowiednio w Argentynie i w Indonezji, zniekształca krajowy rynek, obniżając ceny surowców. Jako całość, oraz biorąc pod uwagę zakres domniemanego marginesu dumpingu, dowody te potwierdzają na tym etapie, że wskazani eksporterzy stosują dumping.

(7) W odniesieniu do szkody Komisja posiada wystarczające dowody prima facie, wykazujące, iż praktyki dumpingowe eksporterów powodują istotną szkodę. Na dowody składają się szczegółowe dane, zawarte w skardze antydumpingowej i we wniosku o rejestrację oraz uzupełnione informacjami od przemysłu i z publicznych źródeł, dotyczące istotnych czynników szkody przedstawionych w art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(8) Komisja posiada również wystarczające dowody prima facie, zawarte w skardze antydumpingowej i we wniosku o rejestrację oraz poparte informacjami z innych źródeł, że importerzy byli świadomi lub powinni byli być świadomi, iż eksporterzy stosują praktyki dumpingowe wyrządzające szkodę lub mogące prawdopodobnie wyrządzić Unii szkodę. Przez dłuższy czas publikowano w prasie specjalistycznej artykuły sugerujące, że przemysł unijny mógł ponieść szkodę w wyniku przywozu po niskich cenach z Argentyny i Indonezji. Wreszcie, biorąc pod uwagę zakres dumpingu, który mógłby mieć miejsce, uzasadniony jest wniosek, że importerzy byli świadomi lub powinni być świadomi zaistniałej sytuacji.

(9) Dodatkowo Komisja posiada wystarczające dowody prima facie, że taka szkoda jest powodowana lub byłaby powodowana przez przywóz w ogromnych ilościach po cenach dumpingowych w stosunkowo krótkim czasie, co zważywszy na ramy czasowe i wielkość przywozu po cenach dumpingowych oraz inne okoliczności (takie jak szybkie gromadzenie zapasów), prawdopodobnie poważnie zniwelowałoby zaradczy wpływ wszelkich ostatecznych ceł antydumpingowych, chyba że cła takie zostałyby zastosowane z mocą wsteczną. Najwyższy poziom przywozu biodiesla z Argentyny i z Indonezji przypada na wiosnę i lato, ponieważ ze względu na fizyczne i chemiczne właściwości tych produktów ich stosowanie ograniczone jest przy niskiej temperaturze. Ze względu na wszczęcie obecnego postępowania prawdopodobne jest, że producenci eksportujący negocjować będą umowy z importerami z UE na zwiększoną ilość biodiesla przed ewentualnym wprowadzeniem środków tymczasowych, a importerzy szybko zgromadzą zapasy. W okresie przed wszczęciem odnotowano również silny wzrost przywozu.

D. PROCEDURA

(10) W związku z powyższym Komisja stwierdza, że skarżący przedstawił wystarczające dowody, by uzasadnić poddanie rejestracji przywozu produktu objętego postępowaniem, zgodnie z art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(11) Wszystkie zainteresowane strony wzywa się do przedstawienia opinii na piśmie, a także dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty. Ponadto Komisja może przesłuchać zainteresowane strony, pod warunkiem że wystąpiły one z pisemnym wnioskiem o przesłuchanie, wskazując szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane.

E. REJESTRACJA

(12) Zgodnie z art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego przywóz produktu objętego postępowaniem powinien zostać poddany rejestracji, tak aby zagwarantować, w razie wprowadzenia środków antydumpingowych w wyniku dochodzenia, możliwość pobierania ceł antydumpingowych z mocą wsteczną, zgodnie z obowiązującymi przepisami i z zastrzeżeniem spełnienia koniecznych warunków.

(13) Jakiekolwiek zobowiązania w przyszłości oparte będą na wynikach dochodzenia antydumpingowego. Zarzuty zawarte w skardze wzywającej do wszczęcia postępowania podają marginesy dumpingu wynoszące od 18 % do 29 % dla Indonezji, a od 40 % do 50 % dla Argentyny i marginesy szkody od 28,5 % do 29,5 % dla Argentyny, a od 35,5 % do 37,5 % dla Indonezji.

(14) Aby zapewnić odpowiednią skuteczność rejestracji w perspektywie ostatecznego pobrania z mocą wsteczną cła antydumpingowego, zgłaszający powinien w zgłoszeniu celnym wskazać całkowity wagowy udział w mieszankach monoalkilowych estrów kwasów tłuszczowych lub parafinowych olejów napędowych będących produktem syntezy lub hydrorafinacji o pochodzeniu niekopalnym (zawartość biodiesla).

F. PRZETWARZANIE DANYCH OSOBOWYCH

(15) Wszelkie dane osobowe zgromadzone podczas niniejszego dochodzenia będą przetwarzane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (³),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejszym poleca się władzom celnym, na podstawie art. 14 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009, podjęcie odpowiednich kroków w celu rejestrowania przywozu do Unii monoalkilowych estrów kwasów tłuszczowych lub parafinowych olejów napędowych będących produktem syntezy lub hydrorafinacji o pochodzeniu niekopalnym w formie czystej lub zawartych w mieszance, objętych obecnie kodami CN ex 1516 20 98 (kody TARIC 1516 20 98 21, 1516 20 98 29 i 1516 20 98 30), ex 1518 00 91 (kody TARIC 1518 00 91 21, 1518 00 91 29 i 1518 00 91 30), ex 1518 00 95 (kody TARIC 1518 00 95 10), ex 1518 00 99 (kody TARIC 1518 00 99 21, 1518 00 99 29 i 1518 00 99 30), ex 2710 19 43 (kody TARIC 2710 19 43 21, 2710 19 43 29 i 2710 19 43 30), ex 2710 19 46 (kody TARIC 2710 19 46 21, 2710 19 46 29 i 2710 19 46 30), ex 2710 19 47 (kody TARIC 2710 19 47 21, 2710 19 47 29 i 2710 19 47 30), 2710 20 11, 2710 20 15, 2710 20 17, ex 3824 90 97 (kody TARIC 3824 90 97 01, 3824 90 97 03 i 3824 90 97 04), 3826 00 10 oraz ex 3826 00 90 (kody TARIC 3826 00 90 11, 3826 00 90 19 i 3826 00 90 30), pochodzących z Argentyny i Indonezji. Rejestracja wygasa po upływie dziewięciu miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Zgłaszający wskazuje w zgłoszeniu celnym całkowity wagowy udział w mieszance monoalkilowych estrów kwasów tłuszczowych i parafinowych olejów napędowych będących produktem syntezy lub hydrorafinacji o pochodzeniu niekopalnym (zawartość biodiesla).

2. Wszystkie zainteresowane strony wzywa się do przedstawienia opinii na piśmie, dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty lub zwrócenia się z wnioskiem o przesłuchanie w ciągu 20 dni od daty opublikowania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 28 stycznia 2013 r.