RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (¹), w szczególności jej art. 395 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W piśmie zarejestrowanym przez Sekretariat Generalny Komisji w dniu 20 kwietnia 2012 r. Łotwa zwróciła się o upoważnienie do dalszego stosowania środka stanowiącego odstępstwo od przepisów dyrektywy 2006/112/WE dotyczących określenia podatnika zobowiązanego do zapłaty organom podatkowym podatku od wartości dodanej (VAT).

(2) Zgodnie z art. 395 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Łotwę pismami z dnia 30 i 31 lipca 2012 r. W piśmie z dnia 2 sierpnia 2012 r. Komisja zawiadomiła Łotwę, że posiada wszystkie informacje, które uznaje za niezbędne w celu rozpatrzenia wniosku.

(3) Rynek drewna na Łotwie jest nadal zdominowany przez małe, lokalne przedsiębiorstwa oraz indywidualnych dostawców. Charakter rynku oraz działających na nim przedsiębiorstw spowodował zjawisko oszustw podatkowych, które okazuje się trudne do opanowania przez organy podatkowe. W celu zwalczania tych oszustw do łotewskiego prawodawstwa dotyczącego VAT włączono specjalny przepis obowiązujący w stosunku do transakcji na rynku drewna, który stanowi, że osobą zobowiązaną do uiszczenia podatku jest podatnik, na rzecz którego wykonano podlegającą opodatkowaniu dostawę towarów lub usług. Przepis ten stanowi odstępstwo od art. 193 dyrektywy 2006/112/WE, stanowiącego, że w systemie wewnętrznym do zapłacenia podatku zobowiązany jest zwykle podatnik dostarczający towar lub też świadczący usługi.

(4) Stan prawny i faktyczny, uzasadniający stosowanie środka stanowiącego odstępstwo decyzją wykonawczą Rady 2009/1008/UE z dnia 7 grudnia 2009 r. upoważniającą Republikę Łotewską do przedłużenia stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 193 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (²), nie uległ zmianie. Z informacji dostarczonych przez Łotwę wynika, że poziom ryzyka pod względem oszustw w zakresie podatku VAT w tym sektorze pozostaje wysoki. Dlatego Łotwa powinna zostać upoważniona do dalszego stosowania środka stanowiącego odstępstwo, o którym mowa, na czas określony.

(5) W przypadku gdyby Łotwa rozważała kolejne przedłużenie okresu stosowania środka stanowiącego odstępstwo w okresie następującym po 2015 r., powinna do dnia 31 marca 2015 r. przedłożyć Komisji sprawozdanie dotyczące stosowania tego środka wraz z odpowiednim wnioskiem o przedłużenie.

(6) Odstępstwo nie będzie miało negatywnego wpływu na zasoby własne Unii z tytułu VAT.

(7) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą 2009/1008/UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji wykonawczej 2009/1008/UE wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 datę „31 grudnia 2012 r.” zastępuje się datą „31 grudnia 2015 r.”;

2) dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 2a

Ewentualny wniosek o przedłużenie środka określonego niniejszą decyzją musi zostać przedłożony Komisji do dnia 31 marca 2015 r. wraz ze sprawozdaniem dotyczącym stosowania tego środka.”.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej notyfikacji.

Niniejsza decyzja jest stosowana od dnia 1 stycznia 2013 r.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Łotewskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 22 stycznia 2013 r.