Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2013-01-22 do 2015-03-31
Wersja archiwalna od 2013-01-22 do 2015-03-31
archiwalny
Alerty
DECYZJA RADY 2013/44/WPZiB
z dnia 22 stycznia 2013 r.
dotycząca zmiany oraz przedłużenia obowiązywania decyzji 2010/96/WPZiB w sprawie misji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu przyczynienie się do szkolenia somalijskich sił bezpieczeństwa
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 42 ust. 4 i art. 43 ust. 2,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W dniu 15 lutego 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/96/WPZiB (1).
(2) W dniu 28 lipca 2011 r. Rada przyjęła decyzję 2011/483/WPZiB (2) dotyczącą zmiany oraz przedłużenia obowiązywania decyzji 2010/96/WPZiB o kolejny jednoroczny okres.
(3) W dniu 14 maja 2012 r. Rada podkreśliła znaczenie, jakie ma ostateczne przekazanie odpowiedzialności za bezpieczeństwo władzom Somalii oraz wzmocnienie w tym celu międzynarodowego wsparcia dla Somalijskich Narodowych Sił Bezpieczeństwa (SNSF). Z uznaniem wyraziła się o wkładzie, jaki wnoszą przeszkoleni żołnierze somalijscy w przywracanie bezpieczeństwa w Somalii, i zobowiązała się nadal wspierać – za pośrednictwem misji wojskowej UE – rozwój SNSF, w tym ich struktury dowodzenia i kontroli, we współpracy z misją Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), Ugandą, Stanami Zjednoczonymi Ameryki i innymi odpowiednimi podmiotami.
(4) Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych w swoim sprawozdaniu z dnia 1 maja 2012 r. dla Rady Bezpieczeństwa zalecił, aby zachęcić społeczność międzynarodową do poważnego zaangażowania w długoterminową odbudowę i rozwój Somalii, w tym przez wspieranie umacniania sektora bezpieczeństwa.
(5) Podczas drugiej konferencji międzynarodowej w sprawie Somalii, która odbyła się w Stambule w dniach 31 maja i 1 czerwca 2012 roku, z uznaniem wyrażono się o Unii za jej wsparcie dla AMISOM i dla somalijskich organów bezpieczeństwa. Na konferencji uznano, że społeczność międzynarodowa powinna nadal wspierać odbudowę profesjonalnego, pluralistycznego, zdyscyplinowanego i dobrze wyposażonego aparatu bezpieczeństwa, w tym somalijskiej armii krajowej, policji, marynarki, straży ochrony wybrzeża i agencji wywiadowczych; pokreślono również potrzebę wpisania wszystkich sił somalijskich w jednolitą strukturę dowodzenia.
(6) Prezydent Republiki Somalijskiej Hassan Sheikh przyjął sześciofilarową politykę, która ma propagować stabilność, ożywienie gospodarcze, świadczenie usług budowy pokoju, stosunki międzynarodowe i jedność, i w ramach której reforma sektora bezpieczeństwa jest postrzegana jako podstawowy fundament do stworzenia zdolnego do funkcjonowania państwa somalijskiego, oraz zwrócił się do Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (WP) o kontynuację zaangażowania Unii we wspieranie Somalii.
(7) Rząd Ugandy wyraził zadowolenie z partnerstwa z Unią, opierającego się na misji wojskowej UE, oraz wolę kontynuowania współpracy w tym kontekście.
(8) W dniu 27 listopada 2012 r. premier Republiki Somalijskiej wystosował do WP zaproszenie do rozmieszczenia misji wojskowej UE, z zadowoleniem odnosząc się do wspierania przez Unię szkolenia somalijskich sił zbrojnych.
(9) W dniu 10 grudnia 2012 r. Rada zatwierdziła zmienioną koncepcję zarządzania kryzysowego dla misji wojskowej UE.
(10) Zgodnie z art. 5 Protokołu w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w opracowywaniu i wykonywaniu decyzji i działań Unii, które mają wpływ na kwestie obronne. Dania nie uczestniczy w wykonywaniu niniejszej decyzji i w związku z tym nie uczestniczy w finansowaniu niniejszej misji.
(11) Misja wojskowa UE powinna zostać przedłużona ze zmienionym mandatem,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W decyzji 2010/96/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 1 otrzymuje brzmienie:
„Artykuł 1
Misja
1. Unia prowadzi szkoleniową misję wojskową, aby przyczyniać się do rozwoju i wzmocnienia Narodowych Sił Zbrojnych Somalii (SNAF), odpowiedzialnych przed krajowym rządem Somalii, zgodnie z potrzebami i priorytetami Somalii.
2. Aby osiągnąć cele określone w ust. 1, misja wojskowa UE jest rozmieszczona w Somalii i w Ugandzie, aby dostarczać wskazówek władzom Somalii, doradzać im i wspierać je w związku z rozwojem SNAF, realizacją somalijskiego krajowego planu bezpieczeństwa i stabilizacji oraz działalnością szkoleniową SNAF. Misja wojskowa UE jest również gotowa do świadczenia wsparcia innym podmiotom unijnym – w granicach swoich środków i zdolności – w realizacji ich odnośnych mandatów w dziedzinie bezpieczeństwa i obrony w Somalii.
3. Realizacja działań objętych mandatem w Somalii jest uzależniona od warunków bezpieczeństwa w Somalii oraz wskazówek politycznych udzielanych przez Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa.”;
2) art. 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Generał brygady Gerald AHERNE zostaje niniejszym mianowany dowódcą misji UE ze skutkiem od dnia 1 lutego 2013 r.”;
3) art. 3 otrzymuje brzmienie:
„Artykuł 3
Wyznaczenie dowództwa misji
1. Dowództwo misji początkowo nadal będzie znajdować się w Ugandzie, jednak możliwe jest jego ewentualne przeniesienie do Somalii w trakcie trwania mandatu zgodnie z dokumentami dotyczącymi planowania. Pełni funkcje zarówno dowództwa operacji, jak i dowództwa sił.
2. Do dowództwa misji zalicza się biuro łącznikowe w Nairobi i komórkę wsparcia w Brukseli.” ;
4) art. 7 otrzymuje brzmienie:
„ Artykuł 7
Spójność reagowania i koordynacji Unii
1. WP zapewnia, aby wykonanie niniejszej decyzji było spójne z ogółem działań zewnętrznych Unii, w tym z unijnymi programami rozwojowymi.
2. Bez uszczerbku dla struktury dowodzenia, dowódca misji UE otrzymuje lokalne wytyczne polityczne od Specjalnego Przedstawiciela UE w Rogu Afryki i od odnośnych delegatur UE w tym regionie.
3. Misja wojskowa UE utrzymuje i wzmacnia koordynację z misją EUNAVFOR Atalanta i misją EUCAP Nestor. Centrum operacyjne UE, zgodnie ze swoim mandatem określonym w decyzji Rady 2012/173/WPZiB z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie uruchomienia centrum operacyjnego UE służącego misjom i operacji z zakresu wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony w Rogu Afryki (*) ułatwia taką koordynację i wymianę informacji, z myślą o zwiększeniu spójności, skuteczności i synergii między misjami i operacjami Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony w regionie.
4. Misja wojskowa UE prowadzi działania w ścisłej współpracy z innymi podmiotami międzynarodowymi w regionie, w szczególności z Organizacją Narodów Zjednoczonych, AMISOM, Stanami Zjednoczonymi Ameryki i Ugandą, w myśl uzgodnionych wymogów krajowego rządu Somalii.
_ ________
(*) Dz.U. L 89 z 27.3.2012, s. 66.”;
5) art. 10 otrzymuje brzmienie:
„Artykuł 10
Uzgodnienia finansowe
1. Wspólnymi kosztami misji wojskowej UE zarządza się zgodnie z decyzją Rady 2011/871/WPZiB z dnia 19 grudnia 2011 r. ustanawiającą mechanizm zarządzania finansowaniem wspólnych kosztów operacji Unii Europejskiej mających wpływ na kwestie wojskowe lub obronne (Athena) (*) (ATHENA).
2. Finansowa kwota odniesienia dla wspólnych kosztów misji wojskowej UE na okres do dnia 9 sierpnia 2011 r. wynosi 4,8 mln EUR. Odsetek kwoty odniesienia, o którym mowa w art. 25 ust. 1 decyzji ATHENA, wynosi 60 %.
3. Finansowa kwota odniesienia dla wspólnych kosztów misji wojskowej UE na okres od dnia 9 sierpnia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. wynosi 4,8 mln EUR. Odsetek kwoty odniesienia, o którym mowa w art. 25 ust. 1 decyzji ATHENA, wynosi 30 %.
4. Finansowa kwota odniesienia dla wspólnych kosztów misji wojskowej UE na okres od dnia 1 stycznia 2013 r. wynosi 11,6 mln EUR. Odsetek kwoty odniesienia, o którym mowa w art. 25 ust. 1 decyzji ATHENA, wynosi 20 %, a odsetek dla zobowiązań, o których mowa w art. 32 ust. 2 decyzji ATHENA wynosi 30 %.
_ ________
(*) Dz.U. L 343 z 23.12.2011, s. 35.”;
6) art. 11 otrzymuje brzmienie:
„Artykuł 11
Udostępnianie informacji
1. WP jest upoważniony do udostępniania państwom trzecim, które przyłączą się do niniejszej decyzji, w stosownych przypadkach i zgodnie z potrzebami misji, informacji niejawnych UE sporządzonych do celów misji, zgodnie z decyzją Rady 2011/292/UE z dnia 31 marca 2011 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE (*):
a) opatrzonych klauzulą tajności o poziomie nie wyższym niż przewidziany w mających zastosowanie umowach o bezpieczeństwie informacji zawartych między Unią a odnośnym państwem trzecim;
b) lub opatrzonych klauzulą tajności o poziomie nie wyższym niż „CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL” w innych przypadkach.
2. WP jest również upoważniony do udostępniania Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) i Unii Afrykańskiej (UA), zgodnie z potrzebami operacyjnymi misji, informacji niejawnych UE sporządzonych do celów misji, opatrzonych klauzulą tajności do poziomu „RESTREINT UE/EU RESTRICTED”, zgodnie z decyzją 2011/292/UE. W tym celu WP oraz właściwe organy ONZ i UA dokonują niezbędnych uzgodnień.
3. W przypadku szczególnej i natychmiastowej potrzeby operacyjnej WP jest również upoważniony do udostępnienia państwu przyjmującemu wszelkich informacji niejawnych UE sporządzonych do celów misji, opatrzonych klauzulą tajności do poziomu „RESTREINT UE/EU RESTRICTED”, zgodnie z decyzją 2011/292/UE. W tym celu WP oraz właściwe organy państwa przyjmującego dokonują niezbędnych uzgodnień.
4. WP jest upoważniony do udostępnienia państwom trzecim, które przyłączą się do niniejszej decyzji, wszelkich dokumentów jawnych UE związanych z treścią obrad Rady dotyczących misji i objętych tajemnicą służbową na podstawie art. 6 ust. 1 regulaminu wewnętrznego Rady (**).
5. WP może przekazywać takie upoważnienia, jak również zdolność do zawierania uzgodnień, o których mowa powyżej, personelowi Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych lub dowódcy misji UE.
_________
(*) Dz.U. L 141 z 27.5.2011, s. 17.
(**) Decyzja Rady 2009/937/UE z dnia 1 grudnia 2009 r. dotycząca przyjęcia regulaminu wewnętrznego Rady (Dz.U. L 325 z 11.12.2009, s. 35).”;
7) art. 12 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Mandat misji wojskowej UE zostaje zakończony w dniu 31 marca 2015 r.”.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2013 r.
Sporządzono w Brukseli dnia 22 stycznia 2013 r.