RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215 ust. 2,

uwzględniając decyzję Rady 2011/172/WPZiB z dnia 21 marca 2011 r. dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Egipcie (¹),

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) rozporządzenie Rady (UE) nr 270/2011 (²) nadaje skuteczność środkom przewidzianym w decyzji 2011/172/WPZiB.

(2) Decyzja Rady 2012/723/WPZiB (³) przewiduje wprowadzenie zmiany do decyzji 2011/172/WPZiB, by zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków lub zasobów gospodarczych, w przypadku gdy są one konieczne do spełnienia warunków określonych w orzeczeniu sądowym lub administracyjnym wydanym w Unii lub w orzeczeniu sądowym wykonalnym w państwie członkowskim.

(3) Artykuł 9 rozporządzenia (UE) nr 270/2011 dotyczy przekazywania informacji, które mają być przekazywane przez osoby fizyczne, podmioty i organy właściwym organom państw członkowskich, które muszą być podawane Komisji w celu ułatwienia przestrzegania przepisów tego rozporządzenia. Zgodnie z art. 9 ust. 2 wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane mają być wykorzystywane jedynie do celów, dla których je dostarczono lub otrzymano. Jednakże nie powinno to uniemożliwiać państwom członkowskim przekazywania takich informacji, zgodnie z ich prawem krajowym, odpowiednim organom Egiptu i innym państwom członkowskim, w razie konieczności, w celu wsparcia procesu odzyskiwania sprzeniewierzonych środków.

(4) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 270/2011,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (UE) nr 270/2011 wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 5 otrzymuje brzmienie:

„ Artykuł 5

1. W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy w państwach członkowskich, wyszczególnione na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków lub zasobów gospodarczych po spełnieniu następujących warunków:

a) dane środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem arbitralnej decyzji wydanej przed datą umieszczenia w załączniku I osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2, lub są przedmiotem orzeczenia sądowego lub administracyjnego wydanego w Unii, lub orzeczenia sądowego wykonalnego w danym państwie członkowskim przed tą datą lub po tej dacie;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim orzeczeniem lub uznanych za uzasadnione w takim orzeczeniu, w granicach określonych w mających zastosowanie przepisach ustawowych i wykonawczych regulujących prawa osób posiadających takie roszczenia;

c) orzeczenie nie jest na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I; oraz

d) uznanie orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

2. Zainteresowane państwo członkowskie informuje inne państwa członkowskie i Komisję o wszelkich zezwoleniach wydanych na podstawie niniejszego artykułu.”;

2) art. 6 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Art. 2 ust. 2 nie stosuje się w odniesieniu do dodawania do zamrożonych rachunków:

a) odsetek lub innych dochodów należnych od tych rachunków; lub

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą umieszczenia w załączniku I osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2; lub

c) płatności należnych z tytułu orzeczenia sądowego, decyzji administracyjnej lub orzeczenia arbitrażowego, wydanych w Unii lub wykonalnych w danym państwie członkowskim,

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody oraz płatności zostaną zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.”;

3) w art. 9 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„3. Ustęp 2 nie uniemożliwia państwom członkowskim przekazywania takich informacji, zgodnie z ich prawem krajowym, odpowiednim organom Egiptu i innym państwom członkowskim, w razie konieczności, w celu wsparcia procesu odzyskiwania sprzeniewierzonych środków.” .

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 listopada 2012 r.