KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (¹), w szczególności jej art. 16 ust. 3 zdanie trzecie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Hiszpania poinformowała Komisję, że w jednym z regionów tego państwa członkowskiego występuje Pomacea insularum.

(2) Z oceny przeprowadzonej przez Komisję w oparciu o analizę zagrożenia organizmem szkodliwym sporządzoną przez Hiszpanię oraz opinię naukową (²) i oświadczenie (³) Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności wynika, że rodzaj Pomacea (Perry) powoduje szkodliwe skutki dla roślin wodnych. Trudności w identyfikacji taksonomicznej poszczególnych gatunków oraz fakt, że nie można wykluczyć, iż wszystkie gatunki są szkodliwe, powodują konieczność przyjęcia przepisów dotyczących rodzaju Pomacea (Perry). Rodzaj ten nie jest wymieniony ani w załączniku I, ani w załączniku II do dyrektywy 2000/29/WE.

(3) Z uwagi na ryzyko rozprzestrzeniania się określonego organizmu na pola i cieki wodne oraz brak mniej ograniczających środków skutecznego zwalczania zagrożenia, jakie stanowi ten organizm, należy zakazać wprowadzania do Unii i rozprzestrzeniania się w niej tego rodzaju.

(4) Należy również przewidzieć środki dotyczące wprowadzania do Unii i przemieszczania w jej obrębie roślin do sadzenia (z wyłączeniem nasion), które mogą rosnąć tylko w wodzie lub glebie stale nasiąkniętej wodą.

(5) Na obszarach, na których prawdopodobne jest wykrycie rodzaju Pomacea (Perry), należy przeprowadzić badania dotyczące występowania tego organizmu i zgłosić ich wyniki.

(6) W przypadku stwierdzenia występowania rodzaju Pomacea (Perry) na polach i w ciekach wodnych państwa członkowskie powinny ustanowić wyznaczone obszary, aby zwalczyć te organizmy oraz zapewnić intensywne monitorowanie pod kątem ich występowania.

(7) Państwa członkowskie powinny w razie potrzeby dostosować swoje prawodawstwo w celu spełnienia wymogów określonych w niniejszej decyzji.

(8) Niniejsza decyzja powinna zostać poddana przeglądowi najpóźniej do dnia 28 lutego 2015 r.

(9) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zakazy dotyczące rodzaju Pomacea (Perry)

Zakazuje się wprowadzania do Unii i rozprzestrzeniania w jej obrębie rodzaju Pomacea (Perry), zwanego dalej „określonym organizmem” .

Artykuł 2

Wprowadzanie roślin do sadzenia (z wyłączeniem nasion), które mogą rosnąć tylko w wodzie lub glebie stale nasiąkniętej wodą

Rośliny do sadzenia (z wyłączeniem nasion), które mogą rosnąć tylko w wodzie lub glebie stale nasiąkniętej wodą, zwane dalej „określonymi roślinami”, pochodzące z państw trzecich, mogą być wprowadzane do Unii, jeżeli spełniają wymogi, o których mowa w załączniku I sekcja 1 pkt 1.

Przy wprowadzeniu do Unii określone rośliny muszą zostać poddane inspekcji przez odpowiedzialny organ urzędowy zgodnie z załącznikiem I sekcja 1 pkt 2.

Artykuł 3

Przemieszczanie określonych roślin w Unii

Określone rośliny pochodzące z wyznaczonych obszarów ustanowionych zgodnie z art. 5 można przemieszczać w obrębie Unii jedynie wtedy, gdy spełniają warunki określone w załączniku I sekcja 2.

Artykuł 4

Badania i powiadamianie o określonym organizmie

1. Państwa członkowskie prowadzą coroczne badania pod kątem występowania określonego organizmu na roślinach ryżu i, w stosownych przypadkach, innych określonych roślinach na polach i w ciekach wodnych.

Państwa członkowskie powiadamiają o wynikach tych badań Komisję i pozostałe państwa członkowskie do dnia 31 grudnia każdego roku.

2. Odpowiedzialne organy urzędowe muszą być niezwłocznie powiadamiane o stwierdzeniu lub podejrzeniu występowania określonego organizmu na polach i w ciekach wodnych.

Artykuł 5

Wyznaczone obszary, środki, które należy wprowadzić na takich obszarach, programy informacyjne i powiadamianie

1. Jeżeli w oparciu o wyniki badań, o których mowa w art. 4 ust. 1, lub inne dowody państwo członkowskie potwierdzi występowanie określonego organizmu na polu lub w cieku wodnym, gdzie wcześniej nie stwierdzono jego występowania, państwo to niezwłocznie ustanawia, lub w stosownych przypadkach modyfikuje, wyznaczony obszar składający się ze strefy porażenia oraz strefy buforowej, jak określono w załączniku II sekcja 1.

Na wyznaczonym obszarze wprowadza ono wszelkie środki niezbędne do zwalczenia określonego organizmu. Środki te obejmują środki określone w załączniku II sekcja 2.

2. W przypadku gdy wyznaczony obszar ma być ustanowiony lub zmodyfikowany zgodnie z ust. 1, państwo członkowskie, którego to dotyczy, w stosownych przypadkach ustanawia lub zmienia program informacyjny.

3. Jeżeli na podstawie badań, o których mowa w art. 4 ust. 1, w odniesieniu do wyznaczonego obszaru nie stwierdzono występowania określonego organizmu przez okres czterech kolejnych lat, państwo członkowskie, którego to dotyczy, potwierdza, że organizm ten nie występuje już na tym obszarze oraz że obszar ten przestaje być wyznaczonym obszarem.

4. W przypadku gdy państwo członkowskie wprowadza środki zgodnie z ust. 1, 2 i 3, niezwłocznie zgłasza Komisji i pozostałym państwom członkowskim wykaz wyznaczonych obszarów, informacje dotyczące ich granic, w tym mapy przedstawiające ich usytuowanie, oraz opis środków stosowanych na tych wyznaczonych obszarach.

Artykuł 6

Zgodność

Państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają Komisję o środkach wprowadzonych w celu zapewnienia zgodności z niniejszą decyzją.

Artykuł 7

Przegląd

Niniejsza decyzja zostanie poddana przeglądowi najpóźniej do dnia 28 lutego 2015 r.

Artykuł 8

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 8 listopada 2012 r.

ZAŁĄCZNIK I

WPROWADZANIE I PRZEMIESZCZANIE OKREŚLONYCH ROŚLIN

Sekcja 1

Szczególne wymogi dotyczące wprowadzania do Unii

1. Nie naruszając przepisów wymienionych w dyrektywie 2000/29/WE, określone rośliny pochodzące z państwa trzeciego muszą posiadać świadectwo fitosanitarne, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii) akapit pierwszy tej dyrektywy i które zawiera w rubryce „Dodatkowe oświadczenie” informację, że określone rośliny uznano za wolne od określonego organizmu bezpośrednio przed ich wywozem z przedmiotowego państwa trzeciego.

2. Określone rośliny wprowadzane do Unii zgodnie z pkt 1 poddawane są inspekcji w miejscu wprowadzenia lub w miejscu przeznaczenia określonym zgodnie z dyrektywą Komisji 2004/103/WE (¹) w celu potwierdzenia, że spełniają one wymogi zawarte w pkt 1.

Sekcja 2

Warunki przemieszczania

Określone rośliny pochodzące z wyznaczonych obszarów w Unii można przemieszczać z takich obszarów do niewyznaczonych obszarów w obrębie Unii, jeżeli posiadają paszport roślin przygotowany i wydany zgodnie z dyrektywą Komisji 92/105/EWG (²).

(¹) Dz.U. L 313 z 12.10.2004, s. 16.

(²) Dz.U. L 4 z 8.1.1993, s. 22.

ZAŁĄCZNIK II

WYZNACZONE OBSZARY I ŚRODKI PRZEWIDZIANE W ART. 5

Sekcja 1

Ustanowienie i modyfikowanie wyznaczonych obszarów

1. Wyznaczone obszary, o których mowa w art. 5, są zgodne z pkt 2 i 3.

2. Strefa porażenia obejmuje miejsca, w których stwierdzono występowanie określonego organizmu.

Jeżeli część uprawianego pola znajduje się w strefie porażenia, pozostała część tego pola również należy do strefy porażenia.

3. Wokół strefy porażenia ustanawia się strefę buforową o szerokości co najmniej 500 m. Wspomniana strefa buforowa obejmuje jednak tylko cieki wodne i obszary nasiąknięte wodą słodką.

W przypadku gdy strefa porażenia obejmuje część cieku wodnego, strefa buforowa obejmuje ten ciek wodny na długości co najmniej 1 000 m w dół i 500 m w górę od miejsca, gdzie stwierdzono występowanie określonego organizmu.

4. W przypadku gdy kilka stref buforowych częściowo się pokrywa, ustanawia się wyznaczony obszar obejmujący odpowiednie wyznaczone obszary oraz obszary pomiędzy nimi. W innych przypadkach, gdy jest to właściwe, państwa członkowskie mogą ustanowić wyznaczony obszar obejmujący kilka wyznaczonych obszarów oraz obszary pomiędzy nimi.

5. Ustanawiając strefę porażenia i strefę buforową, państwa członkowskie, w oparciu o rzetelne podstawy naukowe, biorą pod uwagę następujące elementy: cechy biologiczne określonego organizmu, stopień porażenia, rozmieszczenie określonych roślin, dowód zadomowienia się określonego organizmu oraz jego zdolność do rozprzestrzeniania się w sposób naturalny.

6. Jeżeli stwierdzono występowanie określonego organizmu w strefie buforowej, granice strefy porażenia i strefy buforowej są odpowiednio modyfikowane.

Sekcja 2

Środki na wyznaczonych obszarach przewidziane w art. 5 ust. 1 akapit drugi

Środki zwalczania wprowadzane przez państwa członkowskie na wyznaczonych obszarach obejmują:

a) usuwanie i niszczenie określonego organizmu;

b) intensywne monitorowanie pod kątem obecności określonego organizmu w postaci inspekcji przeprowadzanych dwa razy w roku, ze szczególnym naciskiem na strefy buforowe;

c) państwa członkowskie zapewniają wprowadzenie protokołu higienicznego dla wszystkich wykorzystywanych maszyn stosowanych w rolnictwie i akwakulturze, które mogą zetknąć się z określonym organizmem i spowodować jego rozprzestrzenianie się.