KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 904/2010 z dnia 7 października 2010 r. w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej (¹), w szczególności jego art. 44 ust. 1, art. 44 ust. 2 akapit drugi, art. 45 ust. 1 i 2 oraz art. 51 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (UE) nr 904/2010 określa zasady współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej (VAT). Artykuły 44 i 45 rozporządzenia (UE) nr 904/2010 dotyczą w szczególności wymiany informacji dotyczących procedur szczególnych dla usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych przewidzianych w tytule XII rozdziale 6 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (²). Te procedury szczególne dotyczą podatnika mającego siedzibę poza terytorium państwa członkowskiego konsumpcji deklarującego podatek VAT należny z tytułu odpowiednich sprzedaży w państwie członkowskim konsumpcji za pośrednictwem elektronicznego interfejsu w państwie członkowskim identyfikacji (system punktów kompleksowej obsługi).

(2) Określone informacje odnoszące się do transakcji przeprowadzanych w ramach tych procedur szczególnych powinny być gromadzone i wymieniane między państwami członkowskimi. Dotyczy to konkretnie wymiany danych identyfikacyjnych między państwami członkowskimi oraz gromadzenia i wymiany między tymi państwami szczegółowych danych zawartych w deklaracji VAT, w tym korekt tych deklaracji VAT.

(3) Aby zapewnić, że informacje są wymieniane w sposób jednolity, konieczne jest przyjęcie szczegółów technicznych dotyczących takiej wymiany, w tym jednolitej wiadomości elektronicznej. Pozwoliłoby to na opracowanie jednolitych specyfikacji technicznych i funkcjonalnych, jako że ich podstawę stanowiłyby ramy regulacyjne.

(4) Niektóre informacje o zmianach danych identyfikacyjnych, takie jak wykluczenie ze stosowania procedury szczególnej, dobrowolne zaprzestanie stosowania tej procedury lub zmiana państwa członkowskiego identyfikacji, również powinny być bezzwłocznie w jednolity sposób wymieniane, aby umożliwić państwom członkowskim monitorowanie prawidłowego stosowania procedur szczególnych i zwalczanie oszustw. W tym celu należy dokonać wspólnych ustaleń dotyczących elektronicznej wymiany wspomnianych wyżej informacji.

(5) W celu zminimalizowania obciążeń administracyjnych konieczne jest ustanowienie określonych wymogów dotyczących elektronicznego interfejsu ułatwiających składanie informacji na temat identyfikacji oraz deklaracji VAT przez podatników. Nie należy odbierać państwom członkowskim możliwości zapewnienia dodatkowych funkcji w celu dalszego zmniejszenia obciążeń administracyjnych.

(6) Aby zagwarantować, że informacje dotyczące rejestracji na potrzeby procedury szczególnej oraz deklaracje VAT złożone w ramach tej procedury będą mogły być skutecznie przekazywane i przetwarzane, państwa członkowskie powinny opracować elektroniczny interfejs w jednolity sposób. Dlatego konieczne jest ustanowienie jednolitej wiadomości elektronicznej służącej przekazywaniu tych informacji.

(7) Konieczne jest wyjaśnienie, jakie informacje należy przekazać w razie braku sprzedaży w ramach procedur szczególnych w określonym okresie czasu w jednym lub we wszystkich państwach członkowskich.

(8) W celu umożliwienia państwom członkowskim i podatnikom odwoływania się w jednoznaczny sposób do konkretnych deklaracji VAT w ich kolejnych komunikatach, w tym przy płatności podatku, państwo członkowskie identyfikacji powinno nadawać każdej deklaracji VAT unikalny numer referencyjny.

(9) Niniejsze rozporządzenie należy stosować od tego samego dnia, od którego zastosowanie ma art. 44 i art. 45 rozporządzenia (UE) nr 904/2010.

(10) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu Współpracy Administracyjnej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) „procedura nieunijna” oznacza procedurę szczególną dla usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych świadczonych przez podatników niemających siedziby na terytorium Wspólnoty, ustanowioną w tytule XII rozdział 6 sekcja 2 dyrektywy 2006/112/WE;

2) „procedura unijna” oznacza procedurę szczególną dla usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych świadczonych przez podatników mających siedzibę na terytorium Wspólnoty, lecz nie w państwie członkowskim konsumpcji, ustanowioną w tytule XII rozdział 6 sekcja 3 dyrektywy 2006/112/WE;

3) „procedury szczególne” oznaczają „procedurę nieunijną” oraz „procedurę unijną” ;

Artykuł 2

Funkcje elektronicznego interfejsu

Elektroniczny interfejs w państwie członkowskim identyfikacji, za pośrednictwem którego podatnik zgłasza stosowanie jednej z procedur szczególnych i za pośrednictwem którego podatnik ten składa deklaracje VAT w ramach tej samej procedury w państwie członkowskim identyfikacji, ma następujące funkcje:

a) musi oferować możliwość zapisania danych identyfikacyjnych zgodnie z art. 361 dyrektywy 2006/112/WE lub deklaracji VAT zgodnie z art. 365 i 369g dyrektywy 2006/112/WE, zanim zostaną one przedłożone;

b) musi umożliwić podatnikowi przedłożenie odpowiednich informacji odnoszących się do deklaracji VAT drogą elektroniczną zgodnie z warunkami określonymi przez państwo członkowskie identyfikacji.

Artykuł 3

Przekazywanie informacji dotyczących identyfikacji

1. Państwo członkowskie identyfikacji przekazuje pozostałym państwom członkowskim za pośrednictwem sieci CCN/CSI następujące informacje:

a) informacje pozwalające na identyfikację podatnika stosującego procedurę nieunijną;

b) podobne informacje pozwalające na identyfikację podatnika stosującego procedurę unijną;

c) nadany numer identyfikacyjny.

Do przekazywania informacji określonych w akapicie pierwszym służy jednolita wiadomość elektroniczna określona w załączniku I. Kolumna B jednolitej wiadomości elektronicznej określonej w załączniku I ma zastosowanie do procedury nieunijnej, a kolumna C ma zastosowanie do procedury unijnej.

2. Państwo członkowskie identyfikacji bezzwłocznie powiadamia inne państwa członkowskie za pośrednictwem sieci CCN/CSI, korzystając z jednolitej wiadomości elektronicznej określonej w załączniku II do niniejszego rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik:

a) jest wykluczony z jednej z procedur szczególnych;

b) dobrowolnie zaprzestaje stosowania jednej z procedur szczególnych;

c) zmienia państwo członkowskie identyfikacji w ramach procedury unijnej.

Artykuł 4

Przedłożenie deklaracji VAT przez podatnika

1. Podatnik przedkłada deklaracje VAT zawierające szczegółowe informacje zgodnie z art. 365 i 369g dyrektywy 2006/112/WE państwu członkowskiemu identyfikacji, korzystając z jednolitej wiadomości elektronicznej określonej w załączniku III do niniejszego rozporządzenia. Kolumna B jednolitej wiadomości elektronicznej określonej w załączniku III ma zastosowanie do procedury nieunijnej, a kolumna C ma zastosowanie do procedury unijnej.

2. Jeżeli w okresie rozliczeniowym podatnik nie świadczy w żadnym państwie członkowskim usług na podstawie procedur szczególnych, wypełnia się zerową deklarację VAT. W tym celu wypełnia się w jednolitej wiadomości elektronicznej określonej w załączniku III w przypadku procedury unijnej jedynie pola 1, 2 oraz 21, a w przypadku procedury nieunijnej – pola 1, 2 i 11.

3. Podatnik jest zobowiązany jedynie do podania informacji o świadczeniu usług dotyczących państwa członkowskiego konsumpcji i świadczonych z państwa członkowskiego siedziby, jeżeli usługi były świadczone w okresie rozliczeniowym w ramach procedur szczególnych odpowiednio w tym państwie członkowskim lub z tego państwa członkowskiego.

Artykuł 5

Przekazywanie informacji zawartych w deklaracji VAT

Informacje zawarte w deklaracji VAT, o której mowa w art. 4 ust. 1, są przesyłane przez państwo członkowskie identyfikacji każdemu państwu członkowskiemu konsumpcji i siedziby wymienionemu w deklaracji VAT, poprzez sieć CCN/CSI, z wykorzystaniem jednolitej wiadomości elektronicznej określonej w załączniku III do niniejszego rozporządzenia.

Na użytek akapitu pierwszego państwo członkowskie identyfikacji przekazuje państwu członkowskiemu konsumpcji i prowadzenia przedsiębiorstwa, w którym lub z którego usługi były świadczone, ogólne informacje zawarte w części 1 jednolitej wiadomości elektronicznej określonej w załączniku III, wraz z informacjami zawartymi w części 2 tej jednolitej wiadomości elektronicznej dotyczącymi tego konkretnego państwa członkowskiego konsumpcji lub prowadzenia przedsiębiorstwa.

Państwo członkowskie identyfikacji przekazuje informacje zawarte w deklaracji VAT jedynie tym państwom członkowskim, które zostały wskazane w tej deklaracji VAT.

Artykuł 6

Unikalny numer referencyjny

Informacje przekazywane na mocy art. 5 zawierają numer referencyjny nadany przez państwo członkowskie identyfikacji, który jest niepowtarzalny dla konkretnej deklaracji VAT.

Artykuł 7

Korekty deklaracji VAT

Państwo członkowskie identyfikacji umożliwia podatnikowi korygowanie wszelkich deklaracji VAT za pomocą elektronicznego interfejsu, o którym mowa w art. 2. Państwo członkowskie identyfikacji przekazuje informacje na temat korekt do państwa członkowskiego (państw członkowskich) konsumpcji i prowadzenia przedsiębiorstwa, których to dotyczy, zgodnie z art. 5, i oznacza te informacje znacznikiem czasu.

Artykuł 8

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2015 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 września 2012 r.

ZAŁĄCZNIK II

Szczegółowe informacje dotyczące statusu podatnika w rejestrze państwa członkowskiego identyfikacji

ZAŁĄCZNIK III

Deklaracje VAT