RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 82 ust. 1 lit. d) oraz art. 87 ust. 2 lit. a), w związku z art. 218 ust. 5,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 2 grudnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję upoważniającą Komisję do rozpoczęcia negocjacji między Unią a Stanami Zjednoczonymi Ameryki dotyczących przekazywania i wykorzystywania danych dotyczących przelotu pasażera („ dane PNR”) w celu zapobiegania terroryzmowi i innej poważnej przestępczości międzynarodowej oraz walki z nimi, a także wytyczne negocjacyjne w tej sprawie.

(2) Negocjacje zostały pomyślnie zakończone parafowaniem Umowy między Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Unią Europejską o wykorzystywaniu danych dotyczących przelotu pasażera oraz przekazywaniu takich danych do Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego Stanów Zjednoczonych („umowa”).

(3) Umowa nie narusza praw podstawowych i zasad uznanych w szczególności przez Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej, zwłaszcza prawa do życia prywatnego i rodzinnego, uznanego w jej art. 7, prawa do ochrony danych osobowych, uznanego w jej art. 8, oraz prawa do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, uznanego w jej art. 47. Umowa powinna być stosowana zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(4) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu (nr 21) w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, bez uszczerbku dla art. 4 tego protokołu, te dwa państwa członkowskie nie uczestniczą w przyjęciu niniejszej decyzji i nie są nią związane, ani jej nie stosują.

(5) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu (nr 22) w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest związana umową, ani jej nie stosuje.

(6) Należy podpisać umowę, z zastrzeżeniem jej zawarcia,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym upoważnia się w imieniu Unii do podpisania Umowy między Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Unią Europejską o wykorzystywaniu danych dotyczących przelotu pasażera oraz przekazywaniu takich danych do Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego Stanów Zjednoczonych, z zastrzeżeniem jej zawarcia.

Artykuł 2

Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania umowy w imieniu Unii.

Artykuł 3

Niniejszym zatwierdza się deklarację Unii w sprawie umowy, dotyczącą jej zobowiązań wynikających z art. 17 i 23 umowy.

Tekst deklaracji załącza się do niniejszej decyzji.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 grudnia 2011 r.

ZAŁĄCZNIK

Deklaracja Unii w sprawie Umowy o wykorzystywaniu danych dotyczących przelotu pasażera oraz przekazywaniu takich danych do Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego Stanów Zjednoczonych („umowa”), dotycząca jej zobowiązań wynikających z art. 17 i 23 umowy

1. W kontekście mechanizmu wspólnego przeglądu i wspólnej oceny ustanowionego w art. 23 umowy oraz bez uszczerbku dla innych kwestii, które mogą wyniknąć w ramach tego mechanizmu, Unia zwróci się w stosownych przypadkach do Stanów Zjednoczonych o informacje na temat wymiany informacji dotyczących przekazywania danych PNR obywateli i rezydentów Unii organom państw trzecich zgodnie z art. 17 umowy.

2. W kontekście mechanizmu wspólnego przeglądu i wspólnej oceny, o którym mowa w pkt 1 niniejszej deklaracji, Unia zażąda od Stanów Zjednoczonych wszystkich stosownych informacji na temat wprowadzania w życie warunków regulujących takie przekazywanie danych zgodnie z art. 17 umowy.

3. W kontekście mechanizmu wspólnego przeglądu i wspólnej oceny, o którym mowa w pkt 1 niniejszej deklaracji, Unia będzie zwracać szczególną uwagę na przestrzeganie wszystkich zabezpieczeń związanych z wprowadzaniem w życie art. 17 ust. 2 umowy, tak aby upewnić się, że państwa trzecie otrzymujące takie dane zgodziły się na objęcie danych ochroną prywatności porównywalną do ochrony zapewnianej przez DHS w odniesieniu do danych PNR na mocy umowy.