RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28, art. 31 ust. 2 i art. 33,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 11 sierpnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/450/WPZiB (¹) w sprawie mianowania Rosalind MARSDEN Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej w Sudanie (SPUE).

(2) W dniu 1 sierpnia 2011 r. Rada przyjęła decyzję 2011/499/WPZiB (²), która zmieniła mandat i tytuł SPUE w związku z ogłoszeniem niepodległości przez Sudan Południowy. Mandat SPUE wygaśnie w dniu 30 czerwca 2012 r.

(3) Mandat SPUE należy przedłużyć o kolejne 12 miesięcy.

(4) SPUE będzie wykonywał swój mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i mogłaby utrudnić osiągnięcie celów działań zewnętrznych Unii określonych w art. 21 Traktatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Specjalny Przedstawiciel Unii Europejskiej

[1] Mandat Rosalind MARSDEN jako SPUE w Sudanie i Sudanie Południowym zostaje niniejszym przedłużony do dnia 31 października 2013 r. Mandat SPUE może zostać skrócony, jeżeli Rada podejmie taką decyzję na wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (WP).

Artykuł 2

Cele polityki

Podstawą mandatu SPUE są cele polityki Unii wobec Sudanu i Sudanu Południowego oraz współpraca z ich rządami, Unią Afrykańską (UA), Organizacją Narodów Zjednoczonych (ONZ) i innymi zainteresowanymi podmiotami krajowymi, regionalnymi i międzynarodowymi w dążeniu do pokojowego współistnienia Sudanu i Sudanu Południowego jako dwóch samodzielnych, pokojowych i bogatych państw. Cele polityki Unii obejmują: aktywne przyczynianie się do rozwiązania otwartych kwestii wynikających z całościowego porozumienia pokojowego (CPA) oraz z sytuacji po jego wygaśnięciu i pomoc stronom w realizacji uzgodnień; wspieranie starań o ustabilizowanie niespokojnego regionu wzdłuż granicy północ-południe między oboma państwami; propagowanie budowy instytucji oraz promowanie stabilności, bezpieczeństwa i rozwoju Sudanu Południowego; wspieranie poszukiwania politycznego rozwiązania konfliktu w Darfurze; propagowanie wysiłków podejmowanych w celu rozwiązania konfliktu w jednostkach administracyjnych – Kordofanu Południowego i Nilu Błękitnego; propagowanie ładu demokratycznego, przejrzystych zasad odpowiedzialności i poszanowania praw człowieka, w tym współpracy z Międzynarodowym Trybunałem Karnym; zwiększanie zaangażowania w Sudanie Wschodnim; a także poprawa dostępu organizacji humanitarnych do całego terytorium zarówno Sudanu, jak i Sudanu Południowego.

Ponadto podstawą mandatu SPUE jest następujący cel polityki Unii: przyczynianie się do łagodzenia i eliminowania niebezpieczeństw zagrażających stabilności Sudanu Południowego i regionu ze strony Armii Bożego Oporu (LRA).

Artykuł 3

Mandat

Dla osiągnięcia wymienionych celów polityki mandat SPUE obejmuje:

a) utrzymywanie kontaktów z rządem Sudanu, rządem Sudanu Południowego, sudańskimi i południowosudańskimi partiami politycznymi, ugrupowaniami zbrojnymi i rebelianckimi w Sudanie i Sudanie Południowym, a także z organizacjami obywatelskimi i pozarządowymi oraz realizowanie w ten sposób celów polityki Unii;

b) utrzymywanie ścisłej współpracy z ONZ, w tym z misją ONZ w Sudanie Południowym (UNMISS), tymczasowymi siłami bezpieczeństwa ONZ w Abyei (UNISFA), specjalnym wysłannikiem ONZ, UA, a w szczególności z panelem wykonawczym wysokiego szczebla do spraw Sudanu (AUHIP), wspólną misją UA i ONZ w Darfurze (UNAMID), Ligą Państw Arabskich (LPA), Międzyrządowym Organem ds. Rozwoju (IGAD) oraz innymi wiodącymi podmiotami regionalnymi i międzynarodowymi;

c) reprezentowanie Unii i promowanie – w stosownych przypadkach – celów jej polityki i jej stanowisk na forach międzynarodowych i publicznych;

d) przyczynianie się do zwiększania spójności i skuteczności polityki Unii wobec Sudanu i Sudanu Południowego, z jednoczesnym promowaniem zgodnego międzynarodowego podejścia do tych dwóch państw;

e) dokonywanie wkładu w międzynarodowe wysiłki mediacyjne AUHIP, aby ułatwić porozumienie między Sudanem a Sudanem Południowym co do nierozstrzygniętych kwestii związanych z CPA oraz znaleźć pluralistyczne rozwiązanie polityczne obecnego konfliktu w jednostkach administracyjnych – Kordofanu Południowego i Nilu Błękitnego;

f) wspieranie realizacji kwestii uzgodnionych na mocy CPA i ewentualnego wdrożenia porozumień dotyczących sytuacji po wygaśnięciu CPA;

g) promowanie budowania instytucji w Sudanie Południowym;

h) wspieranie międzynarodowych starań na rzecz kompleksowego, pluralistycznego i trwałego porozumienia pokojowego dla Darfuru oraz propagowanie wykonania postanowień dokumentu z Ad-Dauhy, przy ścisłej współpracy z, odpowiednio, ONZ, UA, rządem Kataru i innymi zainteresowanymi podmiotami międzynarodowymi;

i) propagowanie poszanowania praw człowieka poprzez utrzymywanie regularnych kontaktów z odpowiednimi organami Sudanu i Sudanu Południowego, Urzędem Prokuratora Międzynarodowego Trybunału Karnego, Urzędem Wysokiego Komisarza ds. Praw Człowieka oraz z działającymi w regionie obserwatorami praw człowieka;

j) przyczynianie się do wdrażania polityki Unii w dziedzinie praw człowieka – w tym wytycznych UE w sprawie praw człowieka, w szczególności wytycznych UE w sprawie dzieci w konfliktach zbrojnych, a także w sprawie aktów przemocy wobec kobiet i zwalczania wszelkich form dyskryminacji kobiet – oraz polityki Unii dotyczącej rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1325 (2000) w sprawie kobiet, pokoju i bezpieczeństwa, w tym poprzez monitorowanie rozwoju sytuacji i przygotowywanie dotyczących jej sprawozdań, a także formułowanie odnośnych zaleceń;

k) przyczynianie się do wdrażania kompleksowego unijnego podejścia do Sudanu i Sudanu Południowego, które zostało uzgodnione przez Radę do Spraw Zagranicznych w dniu 20 czerwca 2011 r.;

l) wnoszenie wkładu – w ścisłej współpracy z Europejską Służbą Działań Zewnętrznych (ESDZ) – we współdziałanie Unii z wszystkimi zainteresowanymi podmiotami, aby wesprzeć wysiłki zmierzające ku łagodzeniu i eliminowaniu niebezpieczeństw zagrażających ludności cywilnej oraz stabilności Sudanu Południowego i regionu ze strony LRA;

m) nadzorowanie i relacjonowanie, czy strony sudańska i południowosudańska przestrzegają odpowiednich rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ, w szczególności nr 1556 (2004), 1564 (2004), 1590 (2005), 1591 (2005), 1593 (2005), 1612 (2005), 1663 (2006), 1672 (2006), 1679 (2006), 1769 (2007), 1778 (2007), 1881 (2009), 1882 (2009), 1891 (2009), 1919 (2010), 1990 (2011), 1996 (2011), 2024 (2011), 2046 (2012).

Artykuł 4

Wykonywanie mandatu

1. SPUE jest odpowiedzialny za wykonywanie mandatu i działa pod zwierzchnictwem WP.

2. Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) utrzymuje uprzywilejowane stosunki ze SPUE i jest podstawowym punktem kontaktowym SPUE z Radą. KPiB ukierunkowuje działania wykonywane przez SPUE w ramach mandatu pod względem strategicznym i politycznym, bez uszczerbku dla uprawnień WP.

3. SPUE ściśle koordynuje swoje działania z działaniami ESDZ i jej właściwych działów.

Artykuł 5

Finansowanie

1. Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z wykonywaniem mandatu SPUE w okresie od dnia 1 lipca 2012 r. do dnia 30 czerwca 2013 r. wynosi 1 900 000 EUR.

Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z wykonywaniem mandatu SPUE w okresie od dnia 1 lipca 2013 r. do dnia 31 października 2013 r. wynosi 690 000 EUR. [2]

2. Wydatkami zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii.

3. Zarządzanie wydatkami podlega umowie między SPUE a Komisją. SPUE odpowiada przed Komisją za wszystkie wydatki.

Artykuł 6

Powołanie i skład zespołu

1. W granicach swojego mandatu i odpowiednich udostępnionych środków finansowych SPUE odpowiada za powołanie swojego zespołu. Zespół dysponuje wiedzą fachową na temat konkretnych kwestii politycznych oraz dotyczących bezpieczeństwa związanych z mandatem. SPUE niezwłocznie informuje Radę i Komisję o składzie swojego zespołu.

2. Państwa członkowskie, instytucje Unii i ESDZ mogą zaproponować oddelegowanie personelu do pracy ze SPUE. Wynagrodzenie tego personelu oddelegowanego jest wypłacane odpowiednio przez dane państwo członkowskie, daną instytucję Unii lub ESDZ. Eksperci oddelegowani przez państwa członkowskie do instytucji Unii lub do ESDZ również mogą być oddelegowani do SPUE. Zatrudniani na podstawie umów członkowie personelu międzynarodowego muszą mieć obywatelstwo państwa członkowskiego.

3. Cały oddelegowany personel nadal podlega administracyjnie wysyłającemu państwu członkowskiemu, wysyłającej instytucji Unii lub ESDZ; personel ten wypełnia obowiązki i podejmuje działania w interesie mandatu SPUE.

Artykuł 7

Przywileje i immunitety SPUE i jego personelu

Przywileje, immunitety i inne gwarancje niezbędne do realizacji i sprawnego działania misji SPUE i personelu SPUE uzgadnia się, stosownie do przypadku, z państwem przyjmującym lub państwami przyjmującymi. Państwa członkowskie i Komisja zapewniają wszelkie niezbędne w tym celu wsparcie.

Artykuł 8

Bezpieczeństwo informacji niejawnych UE

SPUE i członkowie zespołu SPUE przestrzegają zasad i minimalnych norm bezpieczeństwa ustanowionych decyzją Rady 2011/292/UE z dnia 31 marca 2011 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE (³).

Artykuł 9

Dostęp do informacji i wsparcie logistyczne

1. Państwa członkowskie, Komisja, ESDZ oraz Sekretariat Generalny Rady zapewniają SPUE dostęp do wszelkich stosownych informacji.

2. Delegatury Unii lub, w stosownych przypadkach, państwa członkowskie zapewniają wsparcie logistyczne w regionie.

Artykuł 10

Bezpieczeństwo

Zgodnie z polityką Unii, dotyczącą bezpieczeństwa personelu rozmieszczonego poza Unią w ramach zadań operacyjnych zgodnie z tytułem V Traktatu, SPUE podejmuje wszelkie działania możliwe do zrealizowania w uzasadnionych granicach, zgodne z mandatem SPUE oraz odpowiadające stanowi bezpieczeństwa na obszarze geograficznym, za który jest on odpowiedzialny, służące zapewnieniu bezpieczeństwa całemu personelowi bezpośrednio podlegającemu SPUE, w szczególności:

a) sporządza plan bezpieczeństwa misji oparty na wytycznych ESDZ, obejmujący fizyczne, organizacyjne i proceduralne środki bezpieczeństwa specyficzne dla danej misji, zarządzanie bezpiecznym przemieszczaniem się personelu do obszaru misji i w jego obrębie, jak również reagowanie na zdarzenia związane z naruszaniem bezpieczeństwa, w tym plan awaryjny i plan ewakuacji misji;

b) zapewnia objęcie wszystkich członków personelu rozmieszczonych poza terytorium Unii ubezpieczeniem od wysokiego ryzyka odpowiednio do warunków panujących na obszarze misji;

c) zapewnia, aby wszyscy członkowie jego zespołu, którzy mają być rozmieszczeni poza Unią, w tym personel miejscowy zatrudniony na podstawie umów, odbyli przed przyjazdem na obszar misji lub niezwłocznie po przyjeździe odpowiednie szkolenie w zakresie bezpieczeństwa, na podstawie wskaźników ryzyka określonych przez ESDZ dla obszaru prowadzenia misji;

d) zapewnia wprowadzanie w życie wszelkich uzgodnionych zaleceń wydawanych w następstwie systematycznych ocen bezpieczeństwa oraz dostarcza Radzie, WP i Komisji pisemne sprawozdania na temat realizacji tych zaleceń oraz innych kwestii związanych z bezpieczeństwem w ramach sprawozdania z postępu prac oraz sprawozdania z wykonania mandatu.

Artykuł 11

Składanie sprawozdań

1. SPUE regularnie składa WP oraz KPiB sprawozdania ustne i pisemne. W razie konieczności SPUE składa również sprawozdania grupom roboczym Rady. Regularne sprawozdania pisemne są rozprowadzane poprzez sieć COREU. Na zalecenie WP lub KPiB SPUE może składać sprawozdania Radzie do Spraw Zagranicznych.

2. SPUE składa regularne sprawozdania KPiB dotyczące sytuacji w Darfurze oraz sytuacji w Sudanie i w Sudanie Południowym.

Artykuł 12

Koordynacja

1. SPUE przyczynia się do jedności, spójności i skuteczności działania Unii oraz pomaga w zapewnieniu, aby wszystkie instrumenty Unii i działania państw członkowskich były podejmowane w sposób spójny, aby zrealizować cele polityki Unii. SPUE koordynuje swoje działania z działaniami Komisji, jak również z działaniami innych SPUE działających w regionie. SPUE regularnie przekazuje informacje działającym w regionie misjom państw członkowskich i delegaturom Unii.

2. SPUE utrzymuje ścisły kontakt w terenie z szefami delegatur Unii, w tym delegatur w Chartumie, Dżubie, Addis Abebie i Nowym Jorku, oraz z szefami misji państw członkowskich. Dokładają oni wszelkich starań, aby wspierać SPUE w wykonywaniu jego mandatu. SPUE kontaktuje się również z innymi podmiotami międzynarodowymi i regionalnymi obecnymi w terenie.

3. SPUE, w ścisłej koordynacji z szefem delegatury Unii w Dżubie, zapewnia wytyczne polityczne w wymiarze lokalnym szefowi misji EUAVSEC-South Sudan. SPUE oraz cywilny dowódca operacji konsultują się w miarę potrzeb.

Artykuł 12a

Wsparcie w odniesieniu do roszczeń

[3] SPUE i jego personel zapewniają Komisji wsparcie administracyjne i dostęp do odpowiednich dokumentów w odniesieniu do wszelkich roszczeń wynikających z jego mandatu, a także poprzednich mandatów SPUE w Sudanie, oraz pomagają w dostarczaniu informacji potrzebnych do odpowiedzi na takie roszczenia.

Artykuł 13

Przegląd

Wdrażanie niniejszej decyzji i jej spójność z innymi działaniami Unii w regionie są przedmiotem regularnych przeglądów. Do końca grudnia 2012 r. SPUE przedstawi Radzie, WP oraz Komisji sprawozdanie z postępu prac, a na zakończenie mandatu – szczegółowe sprawozdanie z jego wykonania.

Artykuł 14

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 25 czerwca 2012 r.