KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (¹), w szczególności jej art. 16 ust. 3 zdanie trzecie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Z oceny przeprowadzonej przez Komisję na podstawie analizy zagrożenia organizmami szkodliwymi sporządzonej przez Europejską i Śródziemnomorską Organizację Ochrony Roślin wynika, że organizmy Epitrix cucumeris (Harris), Epitrix similaris (Gentner), Epitrix subcrinita (Lec.) i Epitrix tuberis (Gentner) są szkodliwe dla podatnych roślin. Atakują one w szczególności bulwy Solanum tuberosum L., włącznie z bulwami przeznaczonymi do sadzenia, zwane dalej „bulwami ziemniaka”, które produkuje się w całej Unii. Organizmy te nie są wymienione ani w załączniku I, ani w załączniku II do dyrektywy 2000/29/WE.

(2) Portugalia poinformowała Komisję, że w tym państwie członkowskim występują Epitrix cucumeris (Harris) i Epitrix similaris (Gentner). Zgłoszenie przedłożone przez Hiszpanię w dniu 8 września 2010 r. wskazuje na stwierdzenie pierwszych przypadków Epitrix similaris (Gentner) w jednym regionie tego państwa członkowskiego. Z dostępnych informacji wynika również, że Epitrix cucumeris (Harris) i Epitrix tuberis (Gentner) występują w państwie trzecim, które obecnie wywozi bulwy ziemniaka do Unii.

(3) Należy określić środki dotyczące wprowadzania do Unii bulw ziemniaka z państw trzecich, w których stwierdzono występowanie Epitrix cucumeris (Harris), Epitrix similaris (Gentner), Epitrix subcrinita (Lec.) lub Epitrix tuberis (Gentner). Należy również określić środki dotyczące przemieszczania bulw ziemniaka pochodzących z obszarów Unii, na których potwierdzono występowanie jednego lub większej liczby tych organizmów.

(4) We wszystkich państwach członkowskich należy przeprowadzić badania dotyczące występowania Epitrix cucumeris (Harris), Epitrix similaris (Gentner), Epitrix subcrinita (Lec.) i Epitrix tuberis (Gentner) na bulwach ziemniaka i polach upraw ziemniaka oraz powiadomić o ich wynikach. Państwa członkowskie mogą również przeprowadzić badania w odniesieniu do innych roślin.

(5) Środki powinny przewidywać ustanowienie przez państwa członkowskie wyznaczonych obszarów w przypadkach potwierdzonego występowania Epitrix cucumeris (Harris), Epitrix similaris (Gentner), Epitrix subcrinita (Lec.) lub Epitrix tuberis (Gentner), aby zwalczyć te organizmy lub przynajmniej powstrzymać ich rozprzestrzenianie się oraz zapewnić skuteczne monitorowanie ich występowania.

(6) Państwa członkowskie powinny w razie potrzeby dostosować swoje prawodawstwo w celu spełnienia wymogów określonych w niniejszej decyzji.

(7) Niniejsza decyzja powinna obowiązywać do dnia 30 września 2014 r., aby zapewnić czas na dokonanie oceny jej skuteczności.

(8) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zakazy dotyczące Epitrix cucumeris (Harris), Epitrix similaris (Gentner), Epitrix subcrinita (Lec.) i Epitrix tuberis (Gentner)

[1] Zakazuje się wprowadzania do Unii i rozprzestrzeniania w jej obrębie organizmów Epitrix cucumeris (Harris), Epitrix papa sp. n. [2] , Epitrix subcrinita (Lec.) i Epitrix tuberis (Gentner), zwanych dalej „określonymi organizmami”.

Artykuł 2

Wprowadzanie bulw ziemniaka do Unii

1. Bulwy Solanum tuberosum L., włącznie z przeznaczonymi do sadzenia, zwane dalej „bulwami ziemniaka”, pochodzące (²) z państw trzecich, w których stwierdzono występowanie jednego lub większej liczby określonych organizmów, mogą być wprowadzane do Unii jedynie wówczas, gdy spełniają szczególne wymogi dotyczące przywozu określone w załączniku I sekcja 1 pkt 1.

2. Przy wprowadzeniu do Unii bulwy ziemniaka muszą zostać poddane inspekcji przez odpowiedzialny organ urzędowy zgodnie z załącznikiem I sekcja 1 pkt 5.

Artykuł 3

Przemieszczanie bulw ziemniaka w obrębie Unii

[3] 1.Bulwy ziemniaka pochodzące z wyznaczonych obszarów w Unii ustanowionych zgodnie z art. 5 pakowane w obrębie tych obszarów lub w zakładach, o których mowa w art. 3b, można przemieszczać w Unii jedynie wtedy, gdy spełniają warunki określone w załączniku I sekcja 2 pkt 1.

Bulwy ziemniaka pochodzące z wyznaczonego obszaru mogą być przemieszczane z tego wyznaczonego obszaru do zakładu pakowania spełniającego wymogi art. 3b, usytuowanego w sąsiedztwie danego wyznaczonego obszaru, pod warunkiem spełnienia warunków określonych w załączniku I sekcja 2 pkt 2. Bulwy ziemniaka mogą być przechowywane w tym zakładzie.

W przypadku, o którym mowa w akapicie drugim, właściwy organ przeprowadza następujące działania:

a) [4] intensywne monitorowanie występowania określonych organizmów oraz objawów porażenia przez te organizmy na bulwach ziemniaka, poprzez odpowiednie kontrole roślin ziemniaka oraz, w stosownych przypadkach, innych roślin żywicielskich, obejmujące także pola, na których rosną te rośliny, znajdujące się w promieniu co najmniej 100 m od zakładu pakowania;

b) działania mające na celu uświadomienie opinii publicznej zagrożeń związanych z określonymi organizmami oraz środków wprowadzonych w celu zapobiegania wprowadzaniu takich organizmów do Unii i rozprzestrzenianiu się ich na jej terytorium w pobliżu zakładów pakowania.

2.Bulwy ziemniaka wprowadzane do Unii zgodnie z art. 2 z państw trzecich, w których stwierdzono występowanie jednego lub większej liczby określonych organizmów, można przemieszczać w obrębie Unii jedynie wtedy, gdy spełniają warunki określone w załączniku I sekcja 2 pkt 3.

Artykuł 3a

Wymogi dotyczące pojazdów, opakowań, urządzeń i pozostałości gleby

[5] 1. Państwa członkowskie dopilnowują, aby wszelkie pojazdy i opakowania wykorzystane do transportu bulw ziemniaka pochodzących z wyznaczonego obszaru przed spełnieniem wymogów załącznika I sekcja 2 pkt 1 lit. b) zostały poddane dekontaminacji i oczyszczone w odpowiedni sposób w następujących przypadkach:

a) zanim zostaną przemieszczone poza wyznaczony obszar; oraz

b) zanim opuszczą zakład pakowania, o którym mowa w art. 3 ust. 1 akapit drugi.

2. Państwa członkowskie dopilnowują, aby urządzenia używane do przeładunku bulw ziemniaka, o których mowa w ust. 1 w zakładzie pakowania, o którym mowa w art. 3 ust. 1 akapit drugi, były poddawane dekontaminacji i oczyszczane w odpowiedni sposób po każdym użyciu.

3. Państwa członkowskie dopilnowują, aby pozostałości gleby lub inne materiały odpadowe, w związku z wymogami art. 3 ust. 1 oraz ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, były usuwane w sposób uniemożliwiający zadomowienie się lub rozprzestrzenienie określonych organizmów poza wyznaczonym obszarem.

Artykuł 3b

Wymogi dotyczące zakładów pakowania usytuowanych poza przedmiotowymi wyznaczonymi obszarami

[6] Zakłady pakowania, które znajdują się poza przedmiotowymi wyznaczonymi obszarami, a w których dokonuje się przeładunku bulw ziemniaka pochodzących z takich obszarów, o których mowa w art. 3 ust. 1 akapit drugi, spełniają następujące wymogi:

a) są upoważnione przez właściwy organ urzędowy do pakowania bulw ziemniaka pochodzących z wyznaczonego obszaru; oraz

b) przechowują, przez okres jednego roku od momentu dostarczenia bulw ziemniaka do danego zakładu, rejestry przeładowywanych bulw ziemniaka, które pochodzą z wyznaczonych obszarów.

Artykuł 4

Badania i powiadamianie w odniesieniu do określonych organizmów

[7] 1. Państwa członkowskie prowadzą coroczne urzędowe badania dotyczące występowania na ich terytorium określonych organizmów oraz objawów porażenia przez te organizmy na bulwach ziemniaka oraz, w stosownych przypadkach, na innych roślinach żywicielskich, w tym na polach, na których uprawia się bulwy ziemniaka.

Państwa członkowskie powiadamiają o wynikach tych badań Komisję i pozostałe państwa członkowskie do dnia 30 kwietnia każdego roku.

2. Występowanie lub podejrzenie występowania określonego organizmu lub objawów porażenia przez ten organizm na bulwach ziemniaka zgłasza się bezzwłocznie odpowiedzialnym organom urzędowym.

Artykuł 5

Wyznaczone obszary i środki, które należy podjąć na takich obszarach

1. [8] Jeżeli w oparciu o wyniki badań, o których mowa w art. 4 ust. 1, lub inne dowody państwo członkowskie potwierdzi występowanie określonego organizmu lub objawów porażenia przez ten organizm na bulwach ziemniaka na części swojego terytorium, niezwłocznie ustanawia wyznaczony obszar składający się ze strefy porażenia oraz strefy buforowej, jak określono w załączniku II sekcja 1.

Państwo to wprowadza środki ustanowione w załączniku II sekcja 2.

2. W przypadku gdy państwo członkowskie podejmuje środki zgodnie z ust. 1, niezwłocznie zgłasza wykaz wyznaczonych obszarów, informacje dotyczące ich granic, w tym mapy przedstawiające ich usytuowanie, oraz opis środków stosowanych na tych wyznaczonych obszarach.

Artykuł 6

Zgodność

Państwa członkowskie podejmują wszelkie środki mające na celu spełnienie wymogów niniejszej decyzji oraz, w razie potrzeby, zmieniają środki, które przyjęły w celu ochrony przed wprowadzeniem i rozprzestrzenianiem się określonych organizmów, tak aby środki te były zgodne z niniejszą decyzją. Państwa członkowskie niezwłocznie informują o tych środkach Komisję.

Artykuł 7

[9] (skreślony).

Artykuł 8

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 maja 2012 r.

ZAŁĄCZNIK I

Wymagania dotyczące wprowadzania i przemieszczania po Unii [10]

SEKCJA 1

Szczególne wymogi dotyczące wprowadzania do Unii

(1) Bez uszczerbku dla przepisów wymienionych w dyrektywie 2000/29/WE, bulwy ziemniaka pochodzące z państw trzecich, w których stwierdzono występowanie jednego lub większej liczby określonych organizmów, muszą posiadać świadectwo fitosanitarne, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii) akapit pierwszy dyrektywy 2000/29/WE („świadectwo”), które obejmuje w rubryce „Dodatkowe oświadczenie” informacje określone w pkt 2 i 3.

(2) Świadectwo musi zawierać informację wymienioną w lit. a) lub informację wymienioną w lit. b):

a) bulwy ziemniaka były uprawiane na obszarze wolnym od szkodników ustanowionym przez krajową organizację ochrony roślin zgodnie z odpowiednimi międzynarodowymi normami dla środków fitosanitarnych;

b) bulwy ziemniaka zostały umyte lub oczyszczone, tak że pozostało na nich nie więcej niż 0,1 % resztek gleby, lub zostały poddane działaniu równoważnej metody zastosowanej specjalnie w celu osiągnięcia tego samego rezultatu i usunięcia przedmiotowych określonych organizmów oraz dopilnowania, aby nie zachodziło ryzyko ich rozprzestrzenienia.

(3) Świadectwo zawiera następujące elementy:

a) informację, że podczas urzędowego badania przeprowadzonego bezpośrednio przed wywozem bulwy ziemniaka uznano za wolne od przedmiotowych określonych organizmów oraz oznak porażenia przez te organizmy, jak również za zawierające nie więcej niż 0,1 % resztek gleby;

b) informację, że materiały opakowaniowe, w których przywożone są bulwy ziemniaka, są czyste.

(4) Jeżeli podawane są informacje określone w pkt 2 lit. a), w rubryce „Miejsce pochodzenia” należy wymienić nazwę obszaru wolnego od szkodników.

(5) Bulwy ziemniaka wprowadzane do Unii zgodnie z pkt 1–4 poddawane są inspekcji w miejscu wprowadzenia lub w miejscu przeznaczenia określonym zgodnie z dyrektywą Komisji 2004/103/WE (¹) w celu potwierdzenia, że spełniają one wymogi określone w pkt 1–4.

SEKCJA 2

Warunki przemieszczania

(1) Bulwy ziemniaka pochodzące z wyznaczonych obszarów w Unii można przemieszczać z takich obszarów do niewyznaczonych obszarów w obrębie Unii jedynie wówczas, gdy spełnione są następujące warunki:

a) bulwy ziemniaka były uprawiane w zarejestrowanym miejscu produkcji zgodnie z dyrektywą Komisji 92/90/EWG (¹) lub przez zarejestrowanego producenta zgodnie z dyrektywą Komisji 93/50/EWG (²) lub przemieszczane z magazynu lub centrum wysyłkowego zarejestrowanego zgodnie z dyrektywą 93/50/EWG;

b) bulwy ziemniaka zostały umyte lub oczyszczone, tak że pozostało na nich nie więcej niż 0,1 % resztek gleby, lub zostały poddane działaniu równoważnej metody zastosowanej specjalnie w celu osiągnięcia tego samego rezultatu i usunięcia przedmiotowych określonych organizmów oraz dopilnowania, aby nie zachodziło ryzyko ich rozprzestrzenienia;

c) materiały opakowaniowe, w których przemieszczane są bulwy ziemniaka, są czyste; oraz

d) bulwom ziemniaka towarzyszy paszport roślin sporządzony i wydany zgodnie z dyrektywą Komisji 92/105/EWG (³).

(2) W odniesieniu do przemieszczania bulw ziemniaka do zakładu pakowania, o którym mowa w art. 3 ust. 1 akapit drugi, oprócz wymogów określonych w pkt 1 lit. a), muszą być spełnione następujące warunki:

a) bulwy ziemniaka były uprawiane na polach, które zostały poddane działaniu środków owadobójczych przeciwko określonym organizmom w odpowiednich momentach w sezonie wegetacyjnym;

b) w odpowiednich momentach przed zbiorami przeprowadzone zostały na tych polach urzędowe kontrole i nie wykryto określonych organizmów;

c) producent z wyprzedzeniem powiadomił odpowiedzialne organy urzędowe o swoim zamiarze przemieszczenia bulw ziemniaka zgodnie z niniejszym punktem oraz o terminie zamierzonego przemieszczania;

d) bulwy ziemniaka są transportowane do zakładu pakowania w zamkniętych pojazdach lub w zamkniętych i czystych opakowaniach w sposób uniemożliwiający wydostanie się lub rozprzestrzenienie określonych organizmów;

e) podczas transportu do zakładu pakowania bulwom ziemniaka towarzyszy dokument wskazujący ich pochodzenie i miejsce przeznaczenia; oraz

f) natychmiast po przybyciu do zakładu pakowania bulwy ziemniaka są poddawane obróbce opisanej w pkt 1 lit. b) niniejszej sekcji.

(3) Bulwy ziemniaka wprowadzane do Unii zgodnie z sekcją 1 z państw trzecich, w których stwierdzono występowanie jednego lub większej liczby określonych organizmów, mogą być przemieszczane w obrębie Unii jedynie wówczas, gdy posiadają paszport roślin, o którym mowa w pkt 1 lit. d).

(¹) Dyrektywa Komisji 92/90/EWG z dnia 3 listopada 1992 r. ustanawiająca obowiązki, jakim podlegają producenci i importerzy roślin, produktów roślinnych lub innych oraz ustanawiająca szczegóły ich rejestracji (Dz.U. L 344 z 26.11.1992, s. 38).

(²) Dyrektywa Komisji 93/50/EWG z dnia 24 czerwca 1993 r. określająca niektóre rośliny niewymienione w załączniku V część A do dyrektywy Rady 77/93/EWG, których producenci, magazyny lub centra wysyłkowe w strefach produkcji takich roślin, muszą być wpisani do rejestru urzędowego (Dz.U. L 205 z 17.8.1993, s. 22).

(³) Dyrektywa Komisji 92/105/EWG z dnia 3 grudnia 1992 r. ustanawiająca stopień normalizacji w odniesieniu do „paszportów” roślin używanych przy przemieszczaniu niektórych roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów w obrębie Wspólnoty i ustanawiająca szczegółowe procedury dotyczące wydawania takich „paszportów” roślin oraz warunki i szczegółowe procedury dotyczące ich wymiany (Dz.U. L 4 z 8.1.1993, s. 22).

ZAŁĄCZNIK II

WYZNACZONE OBSZARY I ŚRODKI PRZEWIDZIANE W ART. 5 [11]

SEKCJA 1

Ustanowienie wyznaczonych obszarów

(1) Wyznaczone obszary składają się z następujących stref:

a) strefy porażenia obejmującej przynajmniej pola, na których potwierdzono występowanie określonego organizmu lub objawów porażenia przez ten organizm na bulwach ziemniaka, oraz pola, na których uprawiano porażone bulwy ziemniaka; oraz

b) strefy buforowej o szerokości co najmniej 500 m poza granicami strefy porażenia; gdy część pola znajduje się w obrębie tej szerokości, całe pole jest częścią strefy buforowej.

(2) W przypadku gdy kilka stref buforowych częściowo się pokrywa lub jest położonych blisko siebie, ustanawia się wyznaczony obszar obejmujący odpowiednie wyznaczone obszary oraz obszary pomiędzy nimi.

(3) Ustanawiając strefę porażenia i strefę buforową, państwa członkowskie biorą pod uwagę następujące elementy: cechy biologiczne określonych organizmów, stopień porażenia, rozmieszczenie roślin żywicielskich, dowody zadomowienia się określonych organizmów oraz ich zdolność do rozprzestrzeniania się w sposób naturalny.

(4) Jeśli występowanie określonego organizmu lub objawów porażenia przez ten organizm na bulwach ziemniaka zostanie potwierdzone poza strefą porażenia, granice strefy porażenia i strefy buforowej zostają poddane przeglądowi i odpowiednio zmienione.

(5) Jeżeli w odniesieniu do wyznaczonej strefy, na podstawie badań, o których mowa w art. 4 ust. 1, nie wykryto ani danego określonego organizmu, ani oznak porażenia przez ten organizm na bulwach ziemniaka przez okres dwóch lat, państwo członkowskie, którego to dotyczy, potwierdza, że organizm ten nie występuje już na tym obszarze oraz że obszar ten przestaje być wyznaczonym obszarem. Wspomniane państwo członkowskie powiadamia o tym Komisję i pozostałe państwa członkowskie.

SEKCJA 2

Środki na wyznaczonych obszarach przewidziane w art. 5 ust. 1 akapit drugi

Środki podejmowane przez państwa członkowskie na wyznaczonych obszarach obejmują przynajmniej:

(1) środki mające na celu zwalczenie lub powstrzymanie rozprzestrzeniania się określonych organizmów, w tym zabiegi i odkażanie, jak również w razie potrzeby zakaz sadzenia roślin żywicielskich;

(2) intensywne monitorowanie występowania określonych organizmów lub objawów porażenia przez te organizmy na bulwach ziemniaka poprzez odpowiednie kontrole;

(3) nadzór nad przemieszczaniem bulw ziemniaka poza wyznaczone obszary.