KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 stycznia 2005 r. ustanawiające wymagania dotyczące higieny pasz (¹), w szczególności jego art. 27 lit. b) i f),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 183/2005 ustanawia ogólne zasady dotyczące higieny pasz oraz warunki i ustalenia mające zastosowanie do pasz w celu zapewnienia przestrzegania warunków przetwarzania, minimalizujących i kontrolujących potencjalne zagrożenia. Zakłady działające na rynku pasz wpisywane są do rejestru właściwego organu lub przezeń zatwierdzane. Ponadto podmioty działające na rynku pasz na wcześniejszym etapie łańcucha paszowego zobowiązane są do zaopatrywania się w pasze wyłącznie od zarejestrowanych lub zatwierdzonych zakładów.

(2) Zgodnie z wymogami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wprowadzania na rynek i stosowania pasz (²) wprowadzana do obrotu pasza musi być bezpieczna oraz opatrzona etykietą wskazującą na jej rodzaj. Ponadto rozporządzenie Komisji (UE) nr 575/2011 z dnia 16 czerwca 2011 r. w sprawie katalogu materiałów paszowych (³) zawiera szczegółowe opisy określonych materiałów paszowych dla celów etykietowania.

(3) Współdziałanie niniejszych wymogów powinno umożliwić śledzenie drogi produktów oraz wysoki poziom ochrony konsumenta na całej długości łańcucha żywnościowego i paszowego.

(4) Kontrole urzędowe oraz kontrole przeprowadzane przez podmioty działające na rynku pasz wykazały, że niektóre nieprzeznaczone na paszę oleje i tłuszcze, jak i uzyskane z nich produkty, stosowane są jako materiały paszowe, czego wynikiem jest przekroczenie maksymalnych zawartości dioksyn w paszach, określonych w dyrektywie 2002/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 maja 2002 r. w sprawie niepożądanych substancji w paszach zwierzęcych (⁴). W rezultacie żywność uzyskana ze zwierząt karmionych skażoną paszą może stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego. Ponadto wycofanie skażonych pasz i skażonej żywności z rynku może doprowadzić do strat finansowych.

(5) W celu zwiększenia poziomu higieny pasz i nie naruszając kompetencji państw członkowskich określonych w art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 183/2005, zakłady zajmujące się dalszym przetwarzaniem surowych olejów roślinnych, wytwarzaniem produktów uzyskanych z olejów pochodzenia roślinnego oraz mieszaniem tłuszczów powinny podlegać zatwierdzeniu zgodnie z tym rozporządzeniem, w przypadku gdy produkty te przeznaczone są na paszę.

(6) Należy opracować wymogi szczególne dotyczące produkcji, etykietowania, przechowywania oraz transportu tych materiałów paszowych w celu uwzględnienia doświadczenia uzyskanego przy stosowaniu systemów opartych na analizie zagrożeń i krytycznych punktów kontroli (HACCP).

(7) Wzmocnienie monitorowania poziomu dioksyn ułatwiłoby wykrywanie niezgodności oraz egzekwowanie prawa paszowego. Na podmioty działające na rynku pasz należy nałożyć obowiązek przeprowadzania badań na obecność dioksyn i dioksynopodobnych PCB w tłuszczach, olejach oraz uzyskanych z nich produktach, co ma na celu zmniejszenie ryzyka włączania do łańcucha żywnościowego skażonych produktów, a także przyczynia się do realizacji strategii zmniejszania ryzyka narażenia obywateli UE na działanie dioksyn. Ryzyko skażenia dioksynami powinno być podstawą dla opracowania planu monitorowania. Odpowiedzialność za wprowadzanie do obrotu bezpiecznych pasz ponoszą podmioty działające na rynku pasz. Z tego też względu powinny one ponosić całkowite koszty analiz. Szczegółowe przepisy dotyczące pobierania próbek i dokonywania analiz, które nie są objęte niniejszym rozporządzeniem, powinny pozostać w zakresie kompetencji państw członkowskich. Ponadto zachęca się państwa członkowskie do skoncentrowania się na kontroli podmiotów działających na rynku pasz, które nie podlegają obowiązkowi monitorowania poziomu dioksyn, ale otrzymują wymienione wyżej produkty.

(8) Obowiązkowy system monitorowania oparty na ryzyku nie może mieć wpływu na obowiązek przestrzegania wymogów prawodawstwa unijnego w zakresie higieny pasz nałożonego na podmiot działający na rynku pasz. System ten powinien zostać zintegrowany z dobrymi praktykami higienicznymi oraz z systemem opartym na HACCP. Powinno to być przedmiotem weryfikacji przez właściwy organ podczas zatwierdzania danego podmiotu działającego na rynku pasz. Dany podmiot powinien uwzględnić ustalenia monitorowania poziomu dioksyn w okresowym przeglądzie własnej oceny ryzyka.

(9) W celu zwiększenia przejrzystości laboratoria przeprowadzające analizy poziomu dioksyn powinny być zobowiązane do zgłaszania wyników przekraczających maksymalne dopuszczalne zawartości określone w dyrektywie 2002/32/WE nie tylko danemu podmiotowi działającemu na rynku pasz, lecz również właściwemu organowi. Powyższy obowiązek nie zwalnia danego podmiotu działającego na rynku pasz z nałożonego nań obowiązku informowania właściwego organu.

(10) W celu weryfikacji skuteczności przepisów dotyczących obowiązkowego monitorowania poziomu dioksyn oraz zintegrowania tego monitorowania z systemem HACCP wykorzystywanym przez podmioty działające na rynku pasz, po upływie dwóch lat należy przeprowadzić ich przegląd.

(11) Właściwym organom oraz podmiotom działającym na rynku pasz należy przyznać wystarczający okres czasu w celu umożliwienia im dostosowania się do przepisów niniejszego rozporządzenia.

(12) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, przy czym ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły wobec nich sprzeciwu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 183/2005 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 16 września 2012 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 marca 2012 r.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 183/2005 wprowadza się następujące zmiany:

1) po tytule załącznika II dodaje się sekcję w brzmieniu:

„DEFINICJE

Na potrzeby niniejszego załącznika stosuje się następujące definicje:

a) »partia« oznacza możliwą do zidentyfikowania ilość paszy mającą wspólne cechy, takie jak pochodzenie, odmiana, rodzaj opakowania, pakujący, wysyłający lub etykietowanie, a w przypadku procesu produkcyjnego – jednostka produkcyjna wytworzona w jednym zakładzie z wykorzystaniem jednolitych parametrów produkcyjnych lub pewna ilość takich jednostek, w przypadku gdy są one produkowane w sposób ciągły i przechowywane razem;

b) »produkty uzyskane z olejów roślinnych« oznaczają wszelkie produkty, inne niż oleje rafinowane, uzyskane z surowych lub odzyskiwanych olejów roślinnych metodami stosowanymi w produkcji wyrobów oleochemicznych lub biodiesla, a także metodą destylacji, rafinowania metodami chemicznymi lub fizycznymi;

c) »mieszanie tłuszczów« oznacza mieszanie olejów surowych, olejów rafinowanych, tłuszczów zwierzęcych, olejów odzyskanych z przemysłu spożywczego lub uzyskanych z nich produktów w celu wytworzenia oleju lub tłuszczu mieszanego, z wyjątkiem samego przechowywania kolejnych partii.”;

2) w sekcji „POMIESZCZENIA I WYPOSAŻENIE” dodaje się punkt w brzmieniu:

„10. Zgodnie z art. 10 ust. 3 zakłady prowadzące co najmniej jedno z wymienionych poniżej działań mających na celu wprowadzenie do obrotu produktów przeznaczonych na paszę, muszą uzyskać odpowiednie zatwierdzenie:

a) przetwarzanie surowego oleju roślinnego, z wyjątkiem zakładów objętych rozporządzeniem (WE) nr 852/2004;

b) oleochemiczne wytwarzanie kwasów tłuszczowych;

c) wytwarzanie biodiesla;

d) mieszanie tłuszczów.”;

3) w sekcji „ PRODUKCJA” dodaje się punkty w brzmieniu:

„ 7. Zakłady mieszania tłuszczów wprowadzające na rynek produkty przeznaczone na paszę nie muszą przechowywać wszystkich produktów przeznaczonych na paszę fizycznie odseparowanych od produktów o innym przeznaczeniu, o ile te ostatnie spełniają wymogi:

– niniejszego rozporządzenia lub art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 852/2004, oraz

– załącznika I do dyrektywy 2002/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (*).

8. Etykiety produktów powinny jednoznacznie wskazywać, czy są one przeznaczone na paszę, czy na inne cele. Jeśli producent oświadcza, że określona partia produktu nie jest przeznaczona na paszę ani żywność, podmiot działający na dalszym etapie łańcucha żywnościowego nie może zmienić później tego oświadczenia.

__ _______

(*) Dz.U. L 140 z 30.5.2002, s. 10.”;

4) w sekcji „KONTROLA JAKOŚCI” dodaje się sekcję w brzmieniu:

„MONITOROWANIE POZIOMU DIOKSYN

1. Podmioty działające na rynku pasz, wprowadzające do obrotu tłuszcze, oleje lub produkty z nich uzyskane, przeznaczone na paszę, w tym na mieszanki paszowe, zobowiązane są do przeprowadzenia analizy tych produktów w akredytowanych laboratoriach pod kątem sumy dioksyn i dioksynopodobnych PCB zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 152/2009 (*).

2. W celu uzupełnienia systemu HACCP wykorzystywanego przez podmiot działający na rynku pasz analizy wymienione w pkt 1 należy przeprowadzać przynamniej:

a) zakłady przetwórstwa surowych olejów roślinnych:

(i) na 100 % partii surowych olejów kokosowych. Jedna partia może zawierać nie więcej niż 1 000 ton tych produktów;

(ii) na 100 % partii produktów uzyskanych z olejów roślinnych z wyjątkiem glicerolu, lecytyny oraz gum przeznaczonych na paszę. Jedna partia może zawierać nie więcej niż 1 000 ton tych produktów;

b) zakłady produkcji tłuszczu zwierzęcego:

raz na reprezentatywnej próbie 2 000 ton tłuszczu zwierzęcego oraz uzyskanych z niego produktów należących do kategorii 3 zgodnie z art. 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 (**);

c) podmioty działające na rynku oleju z ryb:

(i) na 100 % partii oleju z ryb, jeśli został on wyprodukowany:

– z produktów uzyskanych z surowego oleju z ryb, innego niż rafinowany olej z ryb,

– z ryb z łowisk niemonitorowanych obecnie ani w przeszłości, z ryb z nieokreślonego źródła lub z ryb z Morza Bałtyckiego,

– z produktów ubocznych z ryb pochodzących z zakładów produkcji ryb przeznaczonych do spożycia przez ludzi, które nie zostały zatwierdzone przez UE,

– z błękitka lub menhadena.

Jedna partia może zawierać nie więcej niż 1 000 ton oleju z ryb;

(ii) na 100 % wychodzących partii produktów uzyskanych z surowego oleju z ryb, innego niż rafinowany olej z ryb. Jedna partia może zawierać nie więcej niż 1 000 ton tych produktów;

(iii) raz na reprezentatywnej próbie 2 000 ton w przypadku oleju z ryb niewymienionego w ppkt (i);

(iv) na oleju z ryb odkażonym w urzędowo zatwierdzonym procesie zgodnie z zasadami HACCP określonymi w art. 6;

d) przemysł oleochemiczny i biodiesla:

(i) na 100 % partii przychodzących surowych olejów kokosowych, tłuszczów zwierzęcych niewymienionych w lit. b), oleju z ryb niewymienionego w lit. c), olejów odzyskanych z przemysłu spożywczego, tłuszczów mieszanych przeznaczonych na paszę, a także produktów uzyskanych z olejów roślinnych, z wyjątkiem glicerolu, lecytyny i gum. Jedna partia może zawierać nie więcej niż 1 000 ton tych produktów;

(ii) na 100 % partii produktów uzyskanych w wyniku przetwórstwa produktów wymienionych w ppkt (i) z wyjątkiem glicerolu, lecytyny i gum;

e) zakłady mieszania tłuszczów:

(i) na 100 % partii przychodzących surowych olejów kokosowych, tłuszczów zwierzęcych niewymienionych w lit. b), oleju z ryb niewymienionego w lit. c), olejów odzyskanych z przemysłu spożywczego, tłuszczów mieszanych przeznaczonych na paszę, a także produktów uzyskanych z olejów roślinnych, z wyjątkiem glicerolu, lecytyny i gum. Jedna partia może zawierać nie więcej niż 1 000 ton tych produktów;

lub

(ii) na 100 % partii tłuszczów mieszanych przeznaczonych na paszę. Jedna partia może zawierać nie więcej niż 1 000 ton tych produktów.

Podmiot działający na rynku pasz zobowiązany jest poinformować właściwy organ w kontekście własnej oceny ryzyka o wybranej alternatywie;

f) producenci mieszanek paszowych dla zwierząt, od których lub z których pozyskuje się żywność, inni niż wymienieni w lit. e):

(i) na 100 % partii przychodzących surowych olejów kokosowych, tłuszczów zwierzęcych niewymienionych w lit. b), oleju z ryb niewymienionego w lit. c), olejów odzyskanych z przemysłu spożywczego, tłuszczów mieszanych przeznaczonych na paszę, a także produktów uzyskanych z olejów roślinnych, z wyjątkiem glicerolu, lecytyny i gum. Jedna partia może zawierać nie więcej niż 1 000 ton tych produktów;

(ii) na próbie odpowiadającej 1 % partii w przypadku wyprodukowanych mieszanek paszowych zawierających produkty wymienione w ppkt (i).

3. Jeśli zostanie wykazane, że jednorodna przesyłka jest większa niż maksymalny rozmiar partii wskazany w pkt 2 oraz że pobrano z niej reprezentatywne próby, wówczas wyniki analizy odpowiednio pobranej i zapieczętowanej próby zostaną zaakceptowane.

4. W przypadku gdy podmiot działający na rynku pasz udowodni, że otrzymana przez niego partia produktu lub wszystkie jej elementy wymienione w pkt 2 zostały poddane analizie na wcześniejszym etapie produkcji, przetwarzania lub dystrybucji, lub że spełniają wymogi pkt 2 lit. b) lub c) ppkt (iii), podmiot działający na rynku pasz zostaje zwolniony z obowiązku poddania analizie tej partii oraz przeprowadza jej analizę zgodnie z ogólnymi zasadami HACCP zgodnie z art. 6.

5. Dla wszelkich dostaw produktów wymienionych w pkt 2 lit. d) ppkt (i), lit. e) ppkt (i) oraz lit. f) ppkt (i) należy dołączyć dokument potwierdzający analizę tych produktów lub ich elementów, lub też stwierdzający ich zgodność z wymogami pkt 2 lit. b) lub lit. c) ppkt (iii).

6. Jeśli wszystkie partie przychodzące produktów wymienionych w pkt 2 lit. d) ppkt (i), lit. e) ppkt (i) oraz lit. f) ppkt (i) włączane do procesu produkcji zostały poddane analizie zgodnej z wymogami niniejszego rozporządzenia oraz jeśli można zapewnić, że proces produkcji, sposób obchodzenia się z partią oraz przechowywanie nie zwiększa poziomu skażenia dioksynami, podmiot działający na rynku pasz zwolniony zostaje z obowiązku poddawania analizie produktu końcowego oraz przeprowadza jego analizę zgodnie z ogólnymi zasadami HACCP zgodnie z art. 6.

7. Jeśli podmiot działający na rynku pasz zleca analizę, o której mowa w pkt 1, laboratorium, wówczas podmiot ten zobowiązany jest do poinformowania laboratorium o obowiązku przekazania wyników analizy właściwemu organowi, w przypadku gdy przekroczone zostały zawartości dioksyn określone w pkt 1 i 2 sekcji V załącznika I do dyrektywy 2002/32/WE.

Jeśli podmiot działający na rynku pasz zleca analizę laboratorium usytuowanemu w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie, w którym podmiot ten ma swoją siedzibę, wówczas podmiot ten zobowiązany jest do poinformowania laboratorium o obowiązku przekazania informacji organowi właściwemu dla tego laboratorium, a organ ten z kolei zobowiązany jest poinformować organ właściwy w państwie członkowskim, w którym podmiot działający na rynku pasz ma swoją siedzibę.

Podmioty działające na rynku pasz zobowiązane są do poinformowania właściwego organu państwa członkowskiego o swojej siedzibie, w przypadku gdy zlecają one analizę laboratorium usytuowanemu w państwie trzecim. Należy przedstawić dowody świadczące o tym, że dane laboratorium przeprowadza analizy zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 152/2009.

8. Wymogi dotyczące badań na obecność dioksyn powinny zostać poddane przeglądowi do dnia 16 marca 2014 r.

__________

(*) Dz.U. L 54 z 26.2.2009, s. 1.

(**) Dz.U. L 300 z 14.11.2009, s. 1.”;

5) w sekcji „PRZECHOWYWANIE I TRANSPORT” dodaje się punkt w brzmieniu:

„ 7. Pojemniki wykorzystywane do przechowywania lub transportu tłuszczów mieszanych, olejów pochodzenia roślinnego lub uzyskanych z nich produktów, które przeznaczone są na paszę, mogą być wykorzystywane do transportu lub przechowywania produktów innych niż wymienione, o ile produkty te spełniają wymogi:

– niniejszego rozporządzenia lub art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 852/2004, oraz

– załącznika I do dyrektywy 2002/32/WE.

W przypadku ryzyka skażenia muszą one być odseparowane od wszelkich innych ładunków.

Pojemniki te muszą zostać dokładnie oczyszczone z wszelkich pozostałości produktu, jeśli ich odseparowanie nie jest możliwe oraz jeśli były one wcześniej wykorzystane do przechowywania produktów niespełniających wymogów:

– niniejszego rozporządzenia lub art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 852/2004, oraz

– załącznika I do dyrektywy 2002/32/WE.

Tłuszcze zwierzęce kategorii 3, określone w art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, przeznaczone na paszę, muszą być przechowywane i transportowane zgodnie z tym rozporządzeniem.”.