Akt prawny
oczekujący
Wersja oczekująca od dnia notyfikacji
Wersja oczekująca od dnia notyfikacji
oczekujący
Alerty
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI
z dnia 9 marca 2012 r.
zatwierdzająca niektóre zmienione programy zwalczania i monitorowania chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych na rok 2012 i zmieniająca decyzję wykonawczą 2011/807/UE w odniesieniu do środków kwalifikujących się do wkładu finansowego Unii w programy zwalczania trzęsawki owiec i płatności zaliczkowych dokonywanych przez Unię z tytułu programów zwalczania wścieklizny na rok 2012
(notyfikowana jako dokument nr C(2012) 1406)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2012/147/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając decyzję Rady 2009/470/WE z dnia 25 maja 2009 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii (1), w szczególności jej art. 27 ust. 5 i 6,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W decyzji 2009/470/WE ustanowiono procedury regulujące wkład finansowy Unii przeznaczony na programy zwalczania, kontroli i monitorowania chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych.
(2) Decyzja Komisji 2008/341/WE z dnia 25 kwietnia 2008 r. ustanawiająca wspólnotowe kryteria dla krajowych programów zwalczania, kontroli i monitorowania niektórych chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych (2) stanowi, że aby uzyskać zatwierdzenie w ramach środków finansowych Unii, przedkładane Komisji przez państwa członkowskie programy zwalczania, kontroli i monitorowania chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych muszą co najmniej spełniać kryteria określone w załączniku do tej decyzji.
(3) Portugalia przedstawiła zmieniony program monitorowania i zwalczania choroby niebieskiego języka, Grecja przedstawiła zmieniony program monitorowania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (TSE) oraz zwalczania gąbczastej encefalopatii bydła (BSE) i trzęsawki owiec, natomiast Bułgaria przedstawiła zmieniony program zwalczania wścieklizny.
(4) Komisja dokonała oceny tych zmienionych programów zarówno z weterynaryjnego, jak i finansowego punktu widzenia. Uznano je za zgodne z odpowiednim prawodawstwem unijnym w zakresie weterynarii, w szczególności z kryteriami określonymi w załączniku do decyzji 2008/341/WE. W związku z tym należy zatwierdzić zmienione programy przedstawione przez te państwa członkowskie.
(5) Rozporządzenie (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiające zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii (3) ustanawia przepisy w zakresie zapobiegania, kontroli i zwalczania TSE u zwierząt. W załączniku VII do tego rozporządzenia ustanowiono środki zwalczania, które należy zastosować w następstwie stwierdzenia ogniska TSE u bydła, owiec i kóz.
(6) Punkt 2.3 lit. d) w rozdziale A tego załącznika, zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 727/2007 (4), stanowi, że państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o zastąpieniu ubojem w celu spożycia przez ludzi zabicia i całkowitego zniszczenia niektórych owiec i kóz w gospodarstwach, w których uzyskano potwierdzenie TSE, z zastrzeżeniem spełnienia pewnych warunków.
(7) W dniu 17 lipca 2007 r., w sprawie T-257/07, Francja wniosła skargę przeciwko Komisji Europejskiej do Sądu, zwracając się o stwierdzenie częściowej nieważności niektórych przepisów rozporządzenia (WE) nr 999/2001, zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 727/2007, w szczególności pkt 2.3 lit. d) w rozdziale A załącznika VII do tego rozporządzenia.
(8) Postanowieniem z dnia 28 września 2007 r. (5) Sąd zawiesił stosowanie pkt 2.3 lit. b) ppkt (iii), pkt 2.3 lit. d) i pkt 4 rozdziału A załącznika VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001, zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 727/2007, do czasu wydania prawomocnego wyroku. W postanowieniu tym Sąd podał w wątpliwość dokonaną przez Komisję ocenę dostępnych danych naukowych dotyczących ewentualnego ryzyka.
(9) Komisja zwróciła się następnie do Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) o pomoc w wyjaśnieniu głównych przesłanek, na jakich oparto rozporządzenie (WE) nr 727/2007. W świetle wyjaśnień EFSA rozporządzenie (WE) nr 999/2001 zmieniono rozporządzeniem Komisji (WE) nr 746/2008 (6), przywracającym przepisy, których stosowanie zostało zawieszone przez Sąd.
(10) Postanowieniem z dnia 30 października 2008 r. (7) Sąd zawiesił stosowanie pkt 2.3 lit. b) ppkt (iii), pkt 2.3 lit. d) i pkt 4 rozdziału A załącznika VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001, zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 746/2008, do czasu wydania prawomocnego wyroku w sprawie T-257/07.
(11) Wyrokiem z dnia 9 września 2011 r. (8) Sąd oddalił skargę Francji. W świetle tego wyroku stosowanie pkt 2.3 lit. b) ppkt (iii), pkt 2.3 lit. d) i pkt 4 rozdziału A załącznika VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001, zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 746/2008, nie jest już zawieszone.
(12) Decyzją wykonawczą Komisji 2011/807/UE z dnia 30 listopada 2011 r. zatwierdzającą roczne i wieloletnie programy oraz wkład finansowy Unii w zakresie zwalczania, kontroli i monitorowania niektórych chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych, przedstawione przez państwa członkowskie na 2012 rok i na lata następne (9), zatwierdzono niektóre programy krajowe i ustalono stawkę oraz maksymalną kwotę wkładu finansowego Unii dla każdego programu przedłożonego przez państwa członkowskie oraz zasady wypłaty kwalifikowalnych kwot.
(13) Niektóre państwa członkowskie wyraziły zamiar wykorzystania, w ramach swoich programów zatwierdzonych decyzją wykonawczą 2011/807/UE, możliwości zastąpienia zabicia i całkowitego zniszczenia niektórych owiec i kóz ubojem w celu spożycia przez ludzi, jak przewidziano w pkt 2.3 lit. d) rozdziału A załącznika VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001.
(14) Wkład finansowy Unii przeznaczony na programy zwalczania trzęsawki owiec, określony w decyzji wykonawczej 2011/807/UE, nie obejmuje obecnie odszkodowań wypłacanych właścicielom owiec i kóz przymusowo poddanych ubojowi zgodnie z pkt 2.3 lit. d) rozdziału A załącznika VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001.
(15) Właściwe jest zatem umożliwienie finansowania odszkodowań z tytułu przymusowego uboju kóz i owiec, jako alternatywy dla uboju selektywnego i niszczenia w ramach programów zwalczania trzęsawki owiec. Nie wymaga to zwiększenia kwot przyznanych decyzją wykonawczą 2011/807/UE na programy państw członkowskich dotyczące monitorowania i zwalczania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych.
(16) Ponadto w decyzji wykonawczej 2011/807/UE przewidziano, że do współfinansowania z wykorzystaniem wkładu finansowego Unii kwalifikują się tylko koszty poniesione podczas realizacji zatwierdzonych rocznych lub wielorocznych programów, zapłacone przed przedstawieniem sprawozdania końcowego przez państwo członkowskie. W przypadku niektórych kosztów Komisja, na wniosek zainteresowanego państwa członkowskiego, wypłaca jednak zaliczkę w wysokości do 60 % określonej kwoty maksymalnej w ciągu trzech miesięcy od dnia otrzymania wniosku. Koszty kampanii szczepień doustnych przeciwko wściekliźnie nie są w pełni objęte powyższą możliwością płatności zaliczkowej.
(17) Programy zwalczania wścieklizny w państwach członkowskich z zastosowaniem szczepień doustnych były w ubiegłych latach skuteczne i doprowadziły do zwalczenia choroby na większości obszaru Unii. Programy takie powinny być więc w dalszym ciągu wykorzystywane na obszarach Unii, gdzie wścieklizna jest chorobą endemiczną.
(18) Niektóre państwa członkowskie poinformowały Komisję, że mają problemy z zapewnieniem płatności zaliczkowych z tytułu kampanii szczepień doustnych przeciwko wściekliźnie. W ostatnich latach brak finansowania zaliczkowego doprowadził w kilku przypadkach do odwołania planowanych kampanii na obszarach dotkniętych wścieklizną.
(19) Przerwy w regularnym prowadzeniu kampanii szczepień doustnych przeciwko wściekliźnie poważnie wpływają na skuteczność programów i wydłużają czas potrzebny na ostateczne zwalczenie choroby.
(20) Właściwe jest zatem rozszerzenie możliwości dokonywania płatności zaliczkowych na wszystkie koszty ponoszone przez państwa członkowskie w ramach programów zwalczania wścieklizny zatwierdzonych decyzją wykonawczą 2011/807/UE.
(21) Załącznik do decyzji wykonawczej 2011/807/UE należy zmienić w odniesieniu do definicji kosztów kwalifikujących się do odszkodowania dla właścicieli zwierząt poddanych ubojowi, tak by uwzględnić obowiązkowy ubój w ramach programów zwalczania trzęsawki owiec.
(22) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą 2011/807/UE.
(23) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Zatwierdzenie zmienionego programu monitorowania i zwalczania choroby niebieskiego języka przedstawionego przez Portugalię
Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2012 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. zmieniony program monitorowania i zwalczania choroby niebieskiego języka przedstawiony przez Portugalię w dniu 31 stycznia 2012 r.
Artykuł 2
Zatwierdzenie zmienionych programów monitorowania i zwalczania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych przedstawionych przez Grecję
Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2012 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. zmienione programy monitorowania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych oraz zwalczania gąbczastej encefalopatii bydła (BSE) i trzęsawki owiec, przedstawione przez Grecję w dniu 21 grudnia 2011 r.
Artykuł 3
Zatwierdzenie zmienionego programu zwalczania wścieklizny przedstawionego przez Bułgarię
Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2012 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. zmieniony program zwalczania wścieklizny przedstawiony przez Bułgarię w dniu 23 grudnia 2011 r.
Artykuł 4
Zmiany w decyzji wykonawczej 2011/807/UE
W decyzji wykonawczej 2011/807/UE wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 9 ust. 2 lit. b) otrzymuje brzmienie:
„b) stanowi 50 % kosztów poniesionych przez każde państwo członkowskie na wypłaty odszkodowań dla właścicieli za wartość zwierząt:
(i) poddanych ubojowi selektywnemu i zniszczonych zgodnie z programem zwalczania BSE i trzęsawki owiec;
(ii) przymusowo poddanych ubojowi zgodnie pkt 2.3 lit. d) rozdziału A załącznika VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001;”;
2) art. 9 ust. 3 lit. b) otrzymuje brzmienie:
„b) za poddane ubojowi selektywnemu i zniszczone owce lub kozy: | 70 EUR za jedno zwierzę; |
c) za poddane ubojowi owce lub kozy: | 50 EUR za jedno zwierzę.”; |
3) w art. 13 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Niezależnie od przepisów ust. 2 w przypadku programów, o których mowa w art. 10 i 11, Komisja, na wniosek zainteresowanego państwa członkowskiego, wypłaca zaliczkę w wysokości do 60 % określonej kwoty maksymalnej w ciągu trzech miesięcy od daty otrzymania wniosku.”;
4) w załączniku pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Odszkodowanie dla właścicieli za wartość zwierząt poddanych ubojowi lub ubojowi selektywnemu:
Odszkodowanie nie przekracza wartości rynkowej zwierzęcia bezpośrednio przed poddaniem go ubojowi lub ubojowi selektywnemu.
W przypadku zwierząt poddanych ubojowi ewentualna wartość końcowa jest odliczana od odszkodowania.”.
Artykuł 5
Adresaci
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 9 marca 2012 r.
| W imieniu Komisji |
John DALLI | |
Członek Komisji |
(1) Dz.U. L 155 z 18.6.2009, s. 30.
(2) Dz.U. L 115 z 29.4.2008, s. 44.
(3) Dz.U. L 147 z 31.5.2001, s. 1.
(4) Dz.U. L 165 z 27.6.2007, s. 8.
(5) Dz.U. C 283 z 24.11.2007, s. 28.
(6) Dz.U. L 202 z 31.7.2008, s. 11.
(7) Dz.U. C 327 z 20.12.2008, s. 26.
(8) Dz.U. C 311 z 22.10.2011, s. 33.